Altijd werd
ik voor een
halve jongen
versleten
d
DAMESVOETBAL
Als het voor 99 pet.
goed ging was ik nog
all
[ijd
een slechte
wordt populairder dan damesschaatsen
DOELMAN Gé DUBBELDEMAN
vrij stevige training
KATWIJK —Het damesvoetbal
bij KRV is rijk aan humor.
Overlopend ook van speelse iro
nie, die de sfeer goeddeels be
paalt. Neem coach Sjaak Snijer,
wiens ogenschijnlijk nog steeds
in cmvang toenemende body op
symbolische wijze de groei van
de damesafdeling lijkt weer te
geven. Nauwelijks is Nel van
Beelen, samen met Janny
Pronk topscoorster van KRV
met 21 goals, gearriveerd, of de
gemoedelijke Katwijker, postbo
de van beroep, „bestelt" al een
portie ironie aan het adres van
de goedlachse doelpuntenfabri-
kante. „Zeg Nel, waarom ging
je al zo vroeg weg op de feesta
vond?" opent hij. „Ach. ik voel
de me niet zo lekker", ant
woordt Nel. „Moet je ook maar
pils drinken in plaats van si-
De tegenzet komt even later van
Joke Verkley, achterspeelster
van KRV: „Weet je nog Sjaak
dat je tijdens de training eens
je trainingsbroek scheurde toen
je iets wilde voordoen?"
Snijer denkt de opmerking te pa
reren met een tussenzet en
schakelt zijn vrouw in. „Truus
is dat nou zo?" Het antwoord
overrompelt hem duidelijk: „Is
dat zo? Ik heb die broek meteen
in de vuilniszak moeten gooien.
Het hele zitvlak was er uit".
Truus Snijer is zelf ook lid van
KRV-dames geweest. Nel en
Joke stellen die collegialiteit
dan ook duidelijk op prijs. Joke
maakt meteen maar van de ge
legenheid gebruik een oude re
kening te vereffenen. „Een
Nies i
Beelen
stopwoordje van Sjaak op de
training is altijd: „Doorlopen,
anders krijg je een pleuresie".
Prompt kreeg ik er een".
Het ijs, voor zover dat er geweest
modht zijn, is duidelijk gebro
ken. Nu en dan rinkelt de tele
foonbei door het gesprek heen
en wendt Sjaak Snijer al zijn jo-
valiteit aan in een van zijn kant
bijna gebulderde conversatie.
Flarden van het gesprek drin
gen door. Hans de Koning, col
lega-coach van Weteringse Boys
wil graag nog eens tegen KRV
spelen, maar het zomerreces
van de meeste clubs levert te
grote problemen op. Inhakend
op de verre van gefluisterde
woorden merken Nel en Joke op
dat KRV toch wel sterker is
dan de meisjes uit Oude Wete
ring. Een totaalscore van 710
in de afgelopen competitie lijkt
de reei^
de moti^
opdracï
4
heer VaOUDE WETERING „Da-
mesvoetbal wordt populair-
rd'gn ve ^er clan damesschaatsen of
eg6 echt] wielrennen. Over tien jaar
fractiegi zie ik dit voetbal zeker ook
en ka in de KNVB. Nu is het al-
ihandehtf leen nog in de afdeling'!
Hans de Koning gelooft in
rgaderin het damesvoetbal. Als pro-
Var^He! motor ervan in Oude Wete-
de"vvL rinS behoefde hij niet al te
gemeeste veel moeite te doen het
e eed a vuur van de geestdrift
de had i hoog te laten oplaaien. 26
vertegei inschrijvingen waren de
S3 revenuen van een oproep'
bezwak in ket clubblad. Meisjes
vatde vaak die nauwelijks de
chr.) ta- bromfietsleeftijd hadden
bereikt. Zoals Corry Bollen
een 14-jarig talentje, dat
fanatieker genoemd wordt
dan haar „gearriveerde"
neente broers Hans en Albert, die
egenwoc voor een <jeel het ui-
hl terliïk van de echte Wete-
'gemeeil rin8se B°ys bepalen
de ster
met IDe Weteringse Girls, zoals de
en meisjes zich in hun drang naar
dot» zelfstandigheid omdoopten, zijn
de pioniersters in Alkemade
waar veldennood de opmars van
de dames in het voetbalrijk in
de weg staat.„Bij ons kon het
wel, maar het mocht niets kos
ten. Als scheidsrechter had ik
er met collega's wel eens' over
gesproken. Omdat ik wel van
uitdagingen houd heb ik dit op-
gezet. Vooral ook omdat ik als
bestuurslid van Weteringse
Boys geen vaste taak had. Nam
Kik het darpesvoetbal voor mijn
rekening dan had ik tenminste
iets om handen. Afgezien daar-
i van vind ik het belangrijk dat
de dames waarderen wat je
isteravon doet- Biï de keren is alles van
zelfsprekend. Die kankeren al-
VVV
n
anleg va
leen maar op het bestuur, om
dat ze het vaak ergens niet mee
eens zijn. Misschien durven de
dames zich nog niet te uiten. Er
zijn er echt wel die hun mond
durven roeren, maar ze helpen
ook nog eens in de kantine".Dat
neemt niet weg dat de discipline
het nog moet afleggen tegen de
speelsheid: „Het werd nog te
veel als een geintje gezien. Als
de meisjes vermoeid waren dan
hielden ze ermee op". Assis
tent-trainer Jan v. d. Berg (De
Koning: „Omdat Weteringse
GirJ.s nu 35 leden heeft is het
ondoenlijk om met één trainer
te werken") wil die mentaliteit
het komende seizoen verande
ren: „Als ze dan in de graskant
gaan zitten worden ze geschorst
of ze zakken af naar het tweede
elftal. We gaan het trouwens
toch nog wat beter aanpakken.
De COVS komt een avond met
lichtbeelden.
Over 't algemeen kennen de meis
jes de spelregels, wel aardig. Via
vriendjes en broers hebben ze
al heel wat opgestoken en je
ziet ze ook steeds meer bij de
wedstrijden van Weteringse
Boys".
Hans de Koning opent de ideeën
bus nog wat verder: „We heb
ben weer een toernooi op stapel
staan op Koninginnedag. Als het
financieel haalbaar is willen we
ook een keer in België gaan
voetballen of een buitenlands
team hierheen halen. In de ogen
van de heren zullen we dan
werkelijk serieuze sport bedrij
ven. Het is al beter geworden.
Eerst lachten ze om de meisjes.
Nu geven ze aanwijzingen en
vinden ze het echt wel belang
rijk of de meisjes winnen of
verliezen".
De meisjes zelf trouwens ook:
„Ze zijn zenuwachtiger dan
mannen, 's Maandags op de trai
ning begint het al. Vooral als er
een belangrijke wedstrijd na
dert. Soms gaan we zo'n tegen
stander van tevoren met een
paar mensen bekijken. Voor de
wedstrijd tegen Randstad Sport
is het hele elftal naar de wed
strijd van Randstad tegen TAVV
geweest".
Het trainersduo De Koning/
v. d. Berg bereikte er mee
dat het zo moeizaam finishende
Randstad Sport in Oude Wete
ring met moeite het zicht op de
brilstad kon behouden. Voldoen
de voor de Voorschotensen om
middels een beter doelgemiddel-
de het kampioenschap in de af
deling zondag te toucheren. Het
temperde het enthousiasme nau
welijks bij de Girls, die zich
„zonder masker" onvervaard in
de strijd hebben geworpen.
Damesvoetbal kent geen speciale
opmaak, als we Ria v.d.Berg
willen geloven: „Je moet onder
uit halen. Vallen net zoals bij
de heren. De komende winter
staan wij drie h vier maanden
stil. Voor het slechte weer hoe
ven ze het niet te doen. Hoe
zwarter hoe mooier. Dan kun je
tenminste beter slidings maken.
Natrappen en knijpen is bij da
mesvoetbal ook niet vreemd. Ze
zeggen dat er ook wordt ge
scholden, maar daar heb je zelf
geen erg in".
Kan damesvoetbal niet elegant
zijn? Hans de Koning: „Het zal
afhangen van de techniek. Hal
verwege het afgelopen seizoen
zijn we begonnen met serieuze
baltraining. Het maakt immers
bepaald geen elegante indruk
als de meisjes steeds mistrap-
pen. Vergelijk je het damesvoet
bal nu met een lager senioren
team dan zie je dat er door de
meisjes meer wordt gedacht.
Bovendien zijn de meisjes niet
lastig en eigenwijs. Ze nemen
eerder iets van je aan".
„Misschien komt dat omdat ze
door heren worden getraind.
Van een vrouw zouden ze wel
licht minder aannemen. Hans de Koning met het tamelijk jonge team v
hen gelijk te geven. „Vooral bij
die makkelijke wedstrijden, die
we met 150 wonnen, stond je
als achterspeelster vaak te ril
len van de kou", zegt Joke Ver
kley, die tot de „eigen kweek"
behoort van KRV. Nel van Bee
len is import: „Bij Quick Boys
konden we niet terecht. Er was
alleen kleedgelegenheid voor he
ren. Allemaal ruitjes. Bovendien
waren er geen velden, werd er
gezegd. Later is er nog over ge
stemd. We mochten zelf niet bij
de vergadering zijn, omdat we
geen lid waren. Ik zou nooit
meer teruggaan."
„We worden in feite nog altijd
niet geaccepteerd. Omdat we
vrouwen zijn. En die behoren
nu eenmaal niet te voetballen.
Het wordt niet serieus genomen.
Het gaat wel weer over denkt
men. Het wordt gezien als een
bevlieging. Neem nu de over
schrijving. Bij mannen is dat
heel normaal. Maar als dat bij
ons gebeurt dan wordt het plot
seling verbeelding genoemd.
Maar het laat me koud. Ik heb
altijd al gevoetbald. Toen ik zes
jaar was al. De jongens kwa
men me halen, om in de straat
te voetballen. Ik werd altijd
voor een halve jongen versleten.
Toen ik vijftien werd hield ik er
mee op. Kennelyk werd ik toen
Joke Verkley is via een wedden
schap met voetbal in contact
geraakt: „Een broer van mij
schoot steeds zijn schoenen
stuk. Later brak hij tot twee
maal toe zijn heup en moest hij
er mee stoppen. Als hij niet
meer mocht dan zou ik het wel
doen. „Dat durf je niet", zeiden
ze". Joke durfde wel en was al
snel op het trainingsveld.
(„Eerst lopen we een paar
rondjes, dan maken we kopbe-
wegingen en dan vormen we
stelletjes. Heet het niet zo?") te
vinden. De kans om al snel
weer buitenspel gezet zat er
echter nog steeds in: „Mijn
vriend vond het maar niks. Zit
je op damesvoetbal? Maar dat
is toch niets voor jou. Ze ver
wachten zoiets gewoon niet van
je. Ik heb gezegd dat is mijn
zaak. Als je zin hebt kom je
maar kijken. Op een keer zag
ik hem staan. Na afloop had hij
net niet meer over ophouden.
Hij had alleen maar opmerkin
gen over mijn spel. Waarom
laat je je zomaar opzij zetten?
Wat
dat 1
i loze
trap op doel?"
Dat voetbal het vun de liefde zou
winnen ontkent teamgenote Nel
van Beelen. Als Truus Snijer
een verhaal over damesvoetbal
laat zien in een weekblad met
daarboven de schreeuwerige
kop: „Voor voetbal laat ik alle
jongens staan", zegt Nel „Dan
ben je toch ook niet gezond".
Samenstelling
JAN PREENEN
i Weteringse Girls
de kind
het an
Duyn
LEIDEN Gerard Dubbelde-
man, is als vertrouwd „meubel
stuk" uit het Interieur van DO-
COS verdwenen. Elf seizoenen
stond hij te pronk in de toonzaal
van de roodwitten. Een solide
basis om een uniek jubileum af
te wachten. Dubbeldeman, nu 27
jaar, heeft echter de al zo lang
sluimerende eerzucht niet lan
ger kunnen onderdrukken. „Ik
heb er al eerder over gedacht
om bij DOCOS weg te gaan. Er
was toen sprake van dat ik bij
LFC zou gaan spelen. Dat is nu
vijf, zes jaar geleden. Toen had
ik eigenlijk moeten doorzetten.
I Maar ja, ik was nog jong en
zag tegen de overgang op# Ik
had iemand achter me moeten
hebben. Ik geloof niet dat het
dan bij LFC gebleven zou zijn.
iDan was ik ook wel naar het
betaald voetbal gegaan".
pie deur is intussen voor hem
dichtgevallen; de ondernemings-
drang is gebleven. „Ik wil wel
eens kijken wat er bij Lugdu-
num leeft. Ik ga niet gemakke-
de laats weg bii D0C0S, maar als ik
nog langer gebleven zou zijn
Z0U er van veranderen no°it
voorbij meer 'ets gekomen zijn"- Waar
om Lugdunum „Ik ken ver
scheidene spelers. Het lijkt me
wel een aardig kluppie, dat ze
ker in de eerste klas thuis
hoort. Er heerst dezelfde sfeer
als bij DOCOS. Leuk. ontspan
nen, maar ook honderd procent
inzet. Dat was ook de grote
kracht van DOCOS. Vaak won
nen we nog in de laastte tien
minuten". Zonder Dubbeldeman
en Stan v. d. Meel, die voor
Roodenburg zal uitkomen, zal
DOCOS de prestatiecurve, die
het de laatste jaren volgde moe
ten zien door te trekken. De
keepersvacature zal een
„DOCOS heeft genoeg goede kee
pers. In het verleden had ik jon
gens als Jan Cattin, Theo van
Ruiten en Ton Borst achter me.
Borst staat nu in het eerste van
Rijpwetering, Van Ruiten in
M^erburg-1. maar ze kwamen
bij DOCOS allemaal juist iets te
kort ik kan me best voorstellen
dat dat deprimerend werkt. Als
je in een derde of vierde elftal
wordt opgesteld, terwijl je weet
dat je ergens anders zo in het
eerste kan komen. Echte con
currente heb ik nooit gehad. In
de elf jaar dat ik. in het eerste
elftal stond, heb ik alleen niet
meegespeeld als ik geblesseerd
was. Eerst liep ik een kaakfrak-
tuur op, toen kreeg ik een trap
in m'n maag „het leek wel of
alles binnenin door elkaar lag"
en toen scheurde ik op mijn
werk nog een keer een spier
van mijn pols".
Dubbeldeman dankte die lange
staat van dienst aan een sterke
mentale instelling: „Ook al-wist
ik dat ik niet gemakkelijk ge
passeerd zou worden heb ik me
nooit in slaap laten sussen. Ik
bleef steeds tweemaal per week
hard trainen en was daarnaast
ook meestal zaterdagsmiddags
op het veld. Ik leefde voor het
voetbal. Vriendjespolitiek kun
nen ze me dan ook niet verwij-
Dubbeldeman staaft die mening
met een relaas over zijn intro
ductie bij DOCOS: „Vooral van
trainer Frans v. d. Zeeuw en
Gerard Ouwerling heb ik veel
geleerd. Op het punt zelfver
trouwen vooral. Van der Zeeuw
sprak je in dat je niet kapot
kon. Na de tra;ning nam hij me
altijd nog een half uur apart en
werd ik nog even extra afgemat.
Als jongen van zestien jaar tus
sen spelers, die rond de dertig
waren, heb ik het beslist niet
gemakkelijk gehad. Kwam ik
moe de kantine in, terwijl de
anderen er al een half uur zaten
dan kon ik weer als het broekie
loempia's gaan halen. Maar ik
leerde er wel de hardheid door
kennen. Vooral Ouwerling leer
de me incasseren. Als het in het
veld niet voor 100% goed ging.
en-er mankeerde ook maar iets
aan dan kreeg ik de volle laag.
Als het voor 99% goed ging dan
was ik in zijn ogen een slechte
keeper. Schouderklopjes waren
duidel
lan de
zont
te ver
en rijk
igen be
de Ned
ngwekke
dan nei'
tol de
land te| rentiestrijd te zien geven tussen
p het i routinier Hennie Rozier en de
:he Ruj aankomenden Peter Burghouwt
en René Dubbeldeman.
v -
s
Doelman Gerard Dubbeldeman tijdens een van zijn laatste optreden voor DOCOS
er niet bij. Ik heb het meege
maakt dat ik in plaats van de
bal klemvast te stoppen de bal
over de lat tikte. Ouwerling zag
het natuurlijk ook. Je bent
waardeloos, zei-ie, waar ieder
een bij stond. Door hem en la
ter ook door Loerts, die ver
schrikkelijk veel van voetbal
weet, heb ik geleerd af te zien.
Sommigen kunnen dat niet. Als
ze een tijdje bezig zijn geweest
dan stoppen ze, maar zo kom je
er niet. Ik zou best keeperstrai
ning willen geven bij DOCOS,
maar ik heb er geen tijd voor.
Ik zal genoeg tijd kwijt zijn aan
Lugdunum. k zal allereerst
voor mijn plaats In het eerste
moeten vechten".
Die strijd lijkt niet al te zwaar.
Lugdunums vaste keuze Lou
Honsbeek heeft na de komst
van Dubbeldeman besloten zijn
carrière elders voort te zetten,
daarmee een van de belangrijk
ste hindernissen voor zijn opvol
ger verwijderend. Op de weg
naar eerherstel zal dan ook
Dubbeldemun voor Lugdunum
een belangrijke schakel worden,
die zich bewust is van zijn mo
gelijkheden en beperkingen: „Ik
beheers het strafschopgebied
Een lijnkceper ben ik beslist
niet. Ik heb geleerd bij een aan
val op het juiste moment het
doel uit te komen. Staat een an-
valler recht tegenover me dan
is het moeilijk me te passeren,
ook al ben ik uiterlijk nog zo
nerveus. Om die reden ben ik
bij DOCOS ook maar een sei
zoen aanvoerder geweest. Ik
was er te emotioneel voor Ik
knalde er alles uit. Terwijl je er
als aanvoerder Juist van uit
moet gaan dat een scheidsrech
ter gelijk heeft ging ik er dwars
tegenin Na dat jaar gaf ik de
aanvoerdersband weer graag af.
ik heb nog een blanco strafre
gister en dat wil ik graag be
houden".
