i
H
H
Vondelpark
braaf
burgerlijk
gedoe
Slapers
arriveren
per taxi en
Jumbojet
ÉÉÉéJ
Sfeer van
dreiging
maakt plaats
voor geest van
schoolreisje
r
Waar vorig jaar een bijna lijfelijk voelbare sfeer van dreiging en criminaliteit hing, heerst nu de geest van het schoolreisje
Het experiment is geïnstitutiona
liseerd; hetgeen in goed vader
lands zoveel wil zeggen als: het
Vondelpark is onschuldig gewor
den als de Efteling en wordt
door overheid en burgerij als zo
danig ervaren. Het is bij Am
sterdam gaan horen als het Be
gijnhof. de proef lokaaltjes en de
draaiorgels. Dientengevolge ver
toont Je echte hip zich er niet
meer. Waar die tegenwoordig de
slaapzak uitspreidt, mag Boed
dha weten. Waar vorig jaar een
bijna lijfelijk voelbare sfeer van
dreiging en criminaliteit hing,
heerst nu de geest van het
schoolreisje.
Geen drollen meer in platgetrap
te borders of in de portieken
van het belendende burgerdom.
De eenden kunnen in de vijvers
rondzwemmen zonder vrees om
gekeeld te worden en gebraden
boven een vuur van afgerukte
takken. De geur van hasj wedij
vert nog met die van de zomer-
flora, maar aanzienlijk minder
bedwelmend dan een jaar gele
den en het is niet langer flippen
of ik schiet. Evenzeer hebben de
spontaan exploderende artistieke
uitingen aan kwaliteit ingeboet.
Randgroepen oefenen geen ter
reur meer uit. Het Vondelpark
is, kortom, een openlucht-jeugd
herberg geworden waar iedereen
onder de douche gaat, gemeen
schappelijk de boel opruimt en
doet wat de vader, in casu de
politie, zegt. Het is nog langha
rig, maar het is geen tuig meer.
Acht ton heeft het hoofdstedelij
ke gemeentebestuur gestoken in
voorzieningen van het jeugdtoe-
risme. Er is sanitair gekomen in
het Vondelpark en de begelei
ding van de overnachtende jon
geren is beter. Er is een goede,
flexibele projectorganisatie tot
stand gekomen, die zich ruim-
schoots op het seizoen heeft kun
nen voorbereiden en die de mid
delen heeft gekregen om snel en
doeltreffend maatregelen te ne
men, zodat er met betrekking
tot medische hulp, orde, hygiëne
en vervuiling verantwoorde om
standigheden zijn ontstaan.
Positieve
uitwerking
Politie en justitie werken voor
beeldig mee. Er is bereidheid
om de orde soepel te handhaven
waar het onbenullige overtredin
gen betreft, maar de terreur
groepen van vorig jaar krijgen
geen kans. Ook het tippelverbod
voor drughandelaren, die kun
nen worden opgepakt wanneer
het vermoeden bestaat dat ze
verboden middelen bij zich heb
ben, heeft een duidelijk positieve
uitwerking op de sfeer Ln het
park. En natuurlijk heeft Am
sterdam gemazzeld met de aan
tallen. Vorig jaar sliepen er op
hoogtijdagen 2500 hippies op het
grasvrije groene matras van het
Vondelpark. Dit seizoen werden
er minstens 5000 verwacht. Het
zijn er zelfs tijdens de hittegolf,
die zo'n merkwaardig stempel
drukt op deze kwakkelzomer,
hooguit 2000 geworden. En het
zijn geen hippies.
Dit laatste feit is zonder twijfel
de belangrijkste oorzaak van de
rust en vrede in het Vondelpark.
„Volgend jaar zijn er tenminste
twee keer zoveel jeugdtoeristen
die principieel voor het buiten-
slapen zulen kiezen, want het is
een principieel onderdeel der dak
loosheid", orakelde Piet Rie-
mens, de projectleider, na af
loop van het eerste parkseizoen.
Hij heeft zich niet alleen in het
aantal vergist, maar meer nog
in de aard.
Modeverschijnsel
De jeugd, momenteel in het
Vondelpark bijeen, heeft niets
met subcultuur te maken. Ze
slaapt niet uit principe onder de
blote hemel, maar omdat het
mode is. In tegenstelling tot vo
rig jaar komen zogenaamde cri-
sisdaklozen nauwelijks voor.
Het rondhangen in het park is
geen protest meer tegen een
vermaterialiseerde maatschap
pij, maar een lolletje waarvoor
pa en ma hun zegen meegeven
en soms een royale zakcent. De
eerste de beste Amerikaanse
jongere die je aanschiet, blijkt
300 dollar bij zich te hebben
ruim duizend gulden. De tweede
en de derde ook.
Kenmerkend voor de slapers
van dit jaar zijn drie Canadese
jongens. Ze hebben peperdure
racefietsjes bij zich waarmee ze
een tocht van zeven weken door
Kenmerkend voor de slapers van dit jaar: drie Canadese jongens met peperdure racefietsjes op
een zevenweekse tocht door Europa. Het programma vermeldt na het Vondelpark een reisje langs
de Rijn.
Europa maken. Omdat ze zoveel
over het Vondelpark hadden ge
hoord, wilden ze er ook wel eens
een paar nachtjes slapen. Hun
volgende programmapunt is een
reisje langs de Rijn. Braver kan
het niet.
Straks in Hilton
„Laat de groep waarop we mik
ken maar pitten in het Vondel
park", redeneert de slinkse
VVV. „Straks slapen ze in het
Hilton." Goed bekeken. Er zijn
jongeren die zich per taxi van
het Centraal Station naar het
Vondelpark laten transporteren.
Lijn 1 is ze te min.
Amerika brengt ze met Jumbo's
tegelijk naar Amsterdam. De
luchtvaartmaatschappij Pan Am
heeft er speciale vluchten voor.
Advertenties van een pagina
groot in de New York Times
moeten er de klanten voor wer
ven. „Open je Vondelpark, Am
sterdam. we komen eraan",
waarschuwen ze. Zo ver gaat de
service dat de pseudohippies
aan boord niet alleen levende
popmuziek te horen krijgen,
maar ook ln het bezit worden
gesteld van een „Youth Survival
Kit", een handleiding om de va
kantie te overleven, vol tips.
Geen hard drugs gebruiken,
geen banken oplichten, geen
drugs verhandelen, geen dure
voorwerpen goedkoop overne
men van louche handelaren. En'
ze houden zich eraan - allemaal
Jantjes die pruimen zagen han
gen.
Slapen in het Vondelpark is voor
een bepaalde categorie een sta
tussymbool geworden - zoiets als
het rijden in een lelijke eend of
het niet hebben van televisie.
Wat begon als een protest met
een duidelijke rellendreiging, is
geëvolueerd tot een goedmoedi
ge vorm van kamperen, een
openluchtsoos, een modieuze gril
die misschien zijn langste tijd
alweer heeft gehad. Hier heeft
zich hetzelfde verschijnsel voor
gedaan als indertijd met het
spijkerpak van de Provo's. Eens
was het uniform van een groep
je met achterdocht, zo niet met
weerzin aangekeken rebelien.
Nu gaat de onderwijzer voor de
klas en de commissaris van po
litie in zijn tweede huisje er in
gekleed.
Ook andere toeristen komen, on
derweg van Rijksmuseum naar
rondvaartboot, een bezoekje
brengen aan het Vondelpark.
Hun doel is het zogenaamde hip-
piekijken, ai dun niet gepaard
met hoofdschudden, schokschou
deren en vingerwijzen. Ze heb
ben ongeiijk zoals de bezoekers
aan de LLciing or.ge.ijk hebben
die denken er Roodkapje en de
wolf tegen te komen. Er zijn
geen echte hippies meer in het
Voncieipark. Lr zijn ai.een nog
maar scholieren en studenten
Qie voor hipp.e spe.en. Ze tokke
len op gitaren. Ze blazen op
fluitjes. Ze rammen op de bon
go. Maar de lozo vissertjes aan
te vijverkant kijken er iuct
meer van op. Een beetje vrijen
kun je overal zien. De echte flo
werpower is, althans wat het
Vondelpark betreft, verleden
tijd.
Glaasje prik
„Het was een eigen wereld," al
dus projectleider Piet Riemens.
„Een veelal gekke, soms absur
de, een mooie, soms afschuwelij
ke wereld. Men kan het magisch
opvatten - en die magische as
pecten waren ongetwijfeld aan
wezig - door te zeggen: het was
de wereld der hippies. De open
heid, daardoor ook de kwets
baarheid; de naaktheid van het
bestaan, de puurheid, ook in zijn
wrede, misdadige vormen; de
behoefte aan geborgenheid bij
elkaar, het gevoel van verloren
heid tegelijk - zij waren groot.
Het Vondelparit was een gebeur
tenis. Het was uniek. Er ont
stond gedurende de drie zomer
maanden van 1971 iets nieuws
wat zich voor zover mij bekend
nog nergens ter wereld op die
manier gemanifesteerd had. Ik
durf dan ook de stelling aan, dat
het van wereldwijde betekenis
was. En misschien was het oök
in die betekenis uniek dat het
eenmalig was. Zoals ook Wood
stock eenmalig is geweest...."
Het heeft er de schijn van dat
Riemens althans met deze laat
ste profetie de spijker op de kop
heeft geslagen. Het verschil tus
sen toen en nu is het verschil
tussen spiritus en een glaasje
prik.
PIET SNOEREN
Bye Amsterdam, we gaan weer naar huis
