VOLLEYBALPLOEG GING
LANGS DIEPE AFGROND
It
W
r
DERBY STOND IN TEKEN VAN
DE ANGST VOOR DE AFSTAND
NOORDAM WILDE
DERBY VANUIT
DE LUCHT ZIEN
Winnaar Hendrikx zender trainerslicentie
d'Oriola niet
naar IWiinchen
bij gebrek aan
toppaarden
Nederlanders
zwemmen in
goud op de
Paralympics
OVERWINNING
JEUGDPOLOëRS
MAANDAG 7 AUGUSTUS 1972 A 8
WASSENAAR „Door je successen met Cherie Spencer
had je bewezen dat je je mannetje in de drafsport staat.
Door je fokprestaties met Derbywinnaar Karin heb je dat
streven nog een onderstreept". Meer werd er niet gezegd.
De hint was echter voldoende. De hulde voor Sjeng Hen
drikx, die verwoordt werd door de heer Van der Windt,
voorzitter van de Nederlandse eigenarenvereniging, stond
in het teken van een oude kwestie. De man, die het won
der van Duindigt gestalte gaf, was nog altijd niet in het
bezit van een trainerslicentie. Een brevet van kennis,
waarop het publiek, de massa afkomt.
Door deze halsstarrigheid, on
danks het feit dat Sjeng Hen
drikx de benodigde examens
succesvol heeft afgelegd, wordt
hem de mogelijkheid onthouden
de poorten van zijn „stal" voor
een ieder, die van zijn diensten
gebruik wil maken, te openen.
Terecht zeurt Sjeng Hendrikx
daarom die hoge heren van de
drafwereld hun kop gek om dat
belangrijke briefje. Zelfs, toen
de Derby was beslist en de
spanning van hem afviel, vergat
hij zijn wrevel niet. Op de
vraag: „Wat heeft u liever een
Derbywinnaar of een licentie",
bedacht de koele Limburger
zich nauwelijks en zei: „Een li
centie natuurlijk. Derbywin
naars krijg ik in de toekomst
nog genoeg".
Dinard Pierre Jon-
queres d'Oriola, de
Franse ruiter en win
naar van een gouden
medaille op de Spelen
van Mexico heeft zich
teruggetrokken uit de
Franse Olympische
ploeg omdat hij van
mening was dat hem
slechts tweede klas
paarden ter beschik
king werden gesteld.
Jonqueres
d'Oriola gaf als toe
lichting: „De spelen
zijn zeer zwaar en
om de Duitsers en Ita
lianen te verslaan heb
je d e goede uitrus
ting nodig. De Franse
ploeg, die uit goede
ruiters bestaat, heeft
echter geen goede
De bede van Sjeng Hendrikx zal
nu waarschijnlijk snel verhoord
worden. Het opperste college
vaf.\ de Nederlandse drafsport
kan er moeilijk meer onderuit.
Daarmee zal dan een stukje er
kenning voor Limburg losko
men, welke het verdient. Van
<Ze 270 inschrijvingen voor de
Derby der driejarigen was
maar 'den totaal van miegen
overgebleven, waarvan een der
de deel fokbloed van het zuide
lijkste stukje Nederland had.
Dit bewijst genoeg hoe snel de
ontwikkeling verloopt. Daar is
de paardesportwereld blij mee.
Het stimuleert, het maakt ge
moederen los. Sjeng Hendrikx
ervaart dat zelf: „Toen ik met
Cherie Spencer in Amerika was
keek is als een kleine jongen te
gen wereldberoemdheden als
Gougeon op. Nu weet ik dat ik
met goed materiaal net zoveel
kans heb. Ik heb de gave om
een paard goed te kunnen
schatten". Zelfs in de kleine op
zet van Sjeng Hendrikx heeft
dat streven veel moeite gekost.
„Alhoewel ik maar een klein ei
gen baasje ben, heb ik steeds
alleen gefokt met het allerbeste
materiaal, dat er overbleef. Viel
er in mijn oegen een door de
mand, dan ging ie meteen de
deur uit. Daar 'dacht ik geen tel
over na".
Het resultaat was verbluffend.
Terwijl Korjak, de andere grote
favoriet voor de Derby, rustig
in de stal abhtehbleef, omdat
een blessure teveel risico's ver
oorzaakte, nam Karin resoluut
de leiding. Twee, drie lengten
voordeel, zo leek het. Net toen
iedereen dacht: Zo, Karin is
niet meer te kloppen dook Keen
Speed tegen de wind in naar vo
ren. met een verrassend gemak
wipte Gre Kleijweg over de kop
loper heen. Hendrikx: „Ik dacht
onmiddellijk: laat Keen Speed
maar gaan. Het beslissende mo
ment is echter of Karin dat ook
toestaat. Als ze niet te regelen
is en meegaat, beo ik verloren,
absoluut. Maar Karin luisterde
wel". Keen Speed, buiten adem
van deze indrukwekkende tussen-
sprint, kwam daardoor ia de
slotfase van deze mooie en o zo
sptfhnende Derby net iets te
kort. Hendrikx: „Toch viel
Keen Speed me alleszins mee.
Toen ik in de laatste bocht hem
naderde, begreep ik al dat ik
zou winnen. Tot halverwege het
laatste rechte stuk bleef Keen
Speed me echter goed partij ge
ven. Wie in mijn hart kan kij
ken. weet dat ik toen even echt
bang werd".
Voorbeeldig
Sjeng Hendrikx had het spel ech
Ier voorbeeldig voorbereid.
Toen in de voorbeschouwingen
op deze Derby steeds dez}elfde
vraag rees of hij niet bang was
v(*!»r deze afstand, krulde er een
glimlach rond zijn lippen. Een
kort, maar krachtig antwoord
bleef uit. De mysterie-man uit
Limburg wilde dat vaor zichzelf
houden.
„Ik vermoed, dat Gre die angst
voor de afstand ook gelezen
heeft. Toen moet er bij hem een
lichtje zijn gaan branden. Als ik
een tussensprint inlas kan ik
Karin in de slotfase misschien
net aan. Daar mag ik dan een
beetje geheimzinnig over ge
daan hebben, echte angst daar
voor heb ik nooit gehad. Karin
heeft enorm veel speed en
lucht. Als ze zich zo blijft ont
wikkelen als het nu het geval is
dan kan ze groter dan Cherie
Spencer worden".
De gemoedelijke Limburger zat
op zijn praatstoel in de trans
portwagen met op de voorplecht
een kostbare bloemenkrans.
Ean tastbare herinnering aan
'een ore-zaak, zoals de Derby
einder de trailers nog altijd te
boek staat.
„Iedereen, die al jaren in het vak
zit, verlangt er eens naar een
grote prijs te winnen. Speciaal
een Derby. Dat geeft aanzien".
Maar ©iet alleen dat. Een che- aaowaruwa
que van ruim zevenentwintig §pj|
duizend gulden vijzelde zijn
prestigegevoel nog meer op.
Sjeng Hendrikx, de beminnelij
ke Limburger, die een jaar of
wat geleden met Cherie Spencer
in een dopingsschandaal was
gewikkeld als gevolg waarvan
hij bijna met de drafsport had
willen stoppen, heeft weer ple
zier in zijn liefhebberij. Het is
aan alles te merken.
HANS DE BRUYN Sjeng Hendrikx laat zijn vreugde blijken. De zweep, waarmee hij Karin tot de triomf heeft aangezet, suist door de lucht
(Van onze paardesportmedewerker)
WASSENAAR. Martin Vergay, die twee jaar geleden de
derby op Duindigt won met Ironie, was hard in zijn oor
deel over zijn collega: „De beste heeft voor mij niet ge
wonnen. De tweede aankomende had de derby moeten
winnen, hij is echter fout gereden door pikeur Kleyweg.
Hoe kan die jongen zo snel aan de kop gaan. Blijft hij
zitten dan wint Keen Speed de derby en zit hij met zijn
handen vol in de laatste meters."
wordt overhandigd. Sjeng Hendrikx, volop onder de stof, tovert een glimlach te-
Grü Kleyweg, de pikeur achter
Keen Speed, was tevreden
met zijn tweede plaats, maar
was over zijn wijze van
rijden zeker niet in hoerastem-
ming: „Karin had de leiding ge
nomen maar het tempo ging die
ronden niet zo hard. Met een
tussensprint ben ik toen naar
voren gegaan in de hoop dat
Karin mee zou gaan. Keen
Speed is namelijk een tempo-
paard." Maar Karin ging niet
mee. En pikeur Hendrikx was
daar blij om want als Karin
zich na de eerste ronden opge
trokken had aan vluchter Keen
Speed, dan had hij volgens de
Limburger niet gewonnen. Grè
Kleyweg: „Ik was bang
aan de start voor Keen Speed
en had nooit verwacht dat Ka
rin zo'n goed paard was."
Voor de organisatoren van de der
by-dag moet het een opluchting
zijn geweest dat Karin zich in
de laatste meters niet gewonnen
heeft gegeven. Want wat was er
HEIDELBERG Nederland
komt op de Paralympics goed
voor de dag. Nederlandse
zwemsters wonnen zaterdag en
gisteren vijf gouden- en twee
zilveren medailles.
Mevrouw Delphine van Opdorp
behaalde haar vierde gouden
medaille en wel op het nummer
25 meter rugslag, terwijl de
Amsterdamse Marijke Ruiter
goud veroverde op de 100 m
schoolslag in 1.48,8, met Mary
Kuivenhoven op de tweede
plaats. Beide zwemsters, plus
Ingrid van den Benden, wonnen
tevens het eremetaal in 4.44,5
op de 3 x 100 m in de landenes-
tafette. De Landenestafette 3x50
m leverde een zilveren medaille
op voor het trio Jonker, Grave-
land en van der Krieke.
VEENENDAAL Het Neder
lands waterpolo-zevental heeft
ook zijn derde en laatste wed
strijd tegen Australië gewonnen.
Het werd zaterdag in het Vallei-
bad in Veenendaai een zege
van 6-1. De standen per periode
waren 2-0, 2:0, 1-1 en 1-0.
De Nederlandse doelpunten kwa
men van Mart Bras (2), Tom
Schmidt (2), Hans Wouda en
Tonnie Buunk. Menzies scoorde
voor Australië.
PERPIGNAN De Nederlandse volleybalploeg heeft de
hoop op de Olympische Spelen van München zaterdag
avond in Perpignan met moeite in leven gehouden. Na de
gedegen zege van vrijdagavond op Formosa volgde
een ontgoochelend zwakke wedstrijd tegen de Belgen, die
Nederland met 3-1 (0-15, 16-14, 15-10 en 15-13) won. Met
Polen, Roemenië en Frankrijk bereikte Nederland de eind
ronde van het voor-olympische kwalificatie-toernooi. Mor
gen zullen in Montpellier de eerste wedstrijden voor de
eindronde worden gespeeld.
Het was onbegrijpelijk dat de ploeg
die Formosa zo weloverwogen
had verslagen, tegen België
aanvankelijk geen voet aan
de grond kreeg. Nederland be
gon slecht en vond aan de an
dere kant van het net een ploeg,
die niet alleen met een geweldi
ge inzet speelde, maar ook het
geluk aan zijn zijde had.
Het Nederlandse zestal, dat vrij
dagavond de hoge aanval had
gespeeld tegen de kleine Chine
zen, kon de omschakeling naar
het tegen België zo nodige snel
le spel niet maken. Constandse
Veldhuis, Trompetter, Valken
burg, Jansen en De Vink, zoch
ten tevergeefs naar zekerheid
en vertrouwen. Nadat het ver
lies van de eerste set tegen de
Belgen vaststaand was gewor
den, wisselde coach Van der
Haar op de stand 0-12 Hans
Jansen voor Johnny Groen. Het
bleek een goede greep. Groen
speelde de wedstrijd verder uit,
op een enkele incidentele wissel
met Hoeboer na, de mentaal
veel kwetsbaarder Jansen
kwam niet meer binnen de lij-
Hoe goed de aanvaller Groen in
de ploeg „viel", bleek na de
eerste set, die 25 minuten had
gevraagd. De Nederlandse aan
vallen gingen beter lopen, maar
de riskant spelende Belgen -
met Gommeren aan het net als
de beste smasher - bleven kans
behouden op winst. Na 12-12
nam België een voorsprong van
14-12 en de dreiging van een
tweede verloren set hing vaak
boven de Nederlandse ploeg. Op
dat moment liet het geluk de
Eelgen in de steek. Hun beste
man. Gommeren, maakte een
fout bij het blokkeren en Neder
land kwam terug tot 14-13. Het
vierde setpunt dat de Belgen
kregen, werd eveneens door
Gommeren de wereld uit gehol
pen. Bij een ideale smashkans
raakte hij de bal verkeerd en
sloeg hem meters ver buiten het
speelveld.
De Belgische coach Van den Ende
verklaarde na de wedstrijd:
„Wij hebben de wedstrijd verlo
ren doordat wij na 14-12 niet
konden doorgaan Nadat Neder
land van 14-12 tot 14-14 was te
ruggekomen was het zelfver
trouwen waarmee wij waren be
gonnen, volledig verdwenen".
Het laatste restje zelfvertrouwen
werd onmiddellijk nadat Neder
land zijn veertiende punt had
gemaakt, helemaal weggeslagen
door Harrie Veldhuis. De speler
van AMVJ, die een uur lang
nauwelijks iets opvallends had
gedaan, sloeg plotseling twee
Nadat Nederland uit vrijwel kans
loze positie het evenwicht in de
setstand had hersteld, ging de
ploeg in de derde set, veel min
der door Belgisch verzet gehin
derd, verder. In iets meer dan
25 r^inuten werd de derdie set,
zonder enig werkelijk gevaar,
binnengehaald met 15-10.
De zekerheid in de ploeg was te
rug. Van der Haar kon rustig,
zonder het ritme te verstoren
wisselen tussen aanvallers en
verdedigers. Aalbers - de lang
ste speler met zijn 2.03 meter -
voor Trompetter, Hoeboer voor
Groen en Warns voor De Vink.
De overtuiging uit de derde set,
die Montpellier dichterbij had
gebracht, zette zich voort in de
vierde reeks, hoewel het Neder
landse zestal kwalitatief niet het
peil bereikte, dat binnen de mo
gelijkheden van de ploeg ligt.
Jacques de Vink bijvoorbeeld
had moeite met de snelle aan
vallen en slaagde er niet steeds
in de korte sets-up vlekkeloos
van zijn vingers te laten komen.
Niettemin was er tegen de gede
moraliseerde Belgische ploeg
geen enkel probleem. Nederland
liep geleidelijk verder weg en
op 12-2 dachten de spelers en
ook de 500 toeschouwers in de
zaal, dat het werk achter de rug
was. De Belgen echter kwamen
punt voor punt terug. De eerste
punten werden glimlachend
geïncasseerd. Maar na 12-7
werd het ernst. Het werd bij
12-10 weer spannend en bij 12-13
zelfs angstig. De inzinking, die
na de eerste set kon worden af
gebroken, werd ook in de vierde
reeks precies op tijd gestopt. De
drie punten, die al eerder had
den moeten worden gemaakt te
gen deze gebroken Belgische Jacques de Vink had weer een dominerend aandeel i
ploeg, kwamen toch. te wist te kwalificeren.
de Nederlandse volleybalploeg, die zich met moei-
dan van de huldiging terechtge
komen? Immers Leen Noordam
de eigenaar van Keen Speed, is
door de Stichting Draf- en Ren
sport voor acht jaar van de
baan gezonden. Een a-sociale
straf wegens uitschelden van
twee hoofdbestuursleden. Hij is
tegen deze straf begrijpelijk in
hoger beroep gegaan. Hij mocht
dus ook gisteren zijn puurd niet
zien lopen. Hoe had hij de prij
zen voor de eigenaar en fokker
in ontvangst moeten nemen?
Vorig jaar kon de eigenaar van
Janky Buitenzorg ook de prijzen
niet in ontvangst nemen. Deze
mocht geen eigenaar zijn, om
dat hij een „oneerbaar" beroep
uitoefende.
Maar terug naar Leen Noordam.
Hij heeft de derby vanaf do bui
tenkant van de baun in de uuto
kunnen zien. Hij heeft de afgelo
pen week het plan gohud om
met een sportvllegtuig boven
Duindigt te gaun vliegen en tij
dens de derby strooibiljetten uit
te werpen. De boer uit 's-Gru-
venzande, die reeds een sport
vlieger in de arm had geno
men, kreeg geen toestemming
om op te stijgen van de Rijks
luchtvaartdienst, omdat Wasse-
naur behoort onder het oefenge
deelte vun het Militaire Vlieg
veld Valkenburg. De zoon van
Noordam heeft de koers op film
opgenomen en zijn dochter heeft
foto's gemaakt. 1
De derby 1972 is dus toch succes
vol verlopen. Al had een van de
favorieten natuurlijk de pech
niet aan de start te mogen ver
schijnen. Korjak, de favoriet
van het eerste uur vun Hoofddor
per Jan de Leeuw, kwam afge
lopen woensdagmiddag gebles
seerd uit de koers. Er is heel
wat aan het paard gedokterd,
maar starten bleek onmogelijk.
Sjeng Hendrikx: „Jammer dat
Korjak niet van de partij was.
Ik had hem ook graag willen
verslaan, dat had nog meer vol
doening gegeven."
Sjeng Hendrikx was Jan Wage-
naar natuurlijk ook heel erg
dankbaar. Hij had vun hem
voor Karin een staartriem kun
nen lenen, iets wat ook bij
droeg aan het succes. Er ge
beurde nog meer het afgelopen
weekeinde op Duindigt: Illna
van Hilversummer Manus
Bouwhuis en lllya Kuryukin van
stadgenoot Buddy de Vries mo
gen naar de Europese kam
pioenschappen der Vijfjarigen
op 20 augustus in Berlijn. Dit
hebben ze te danken aan hun
goede prestaties in de selectie
draverij vun zaterdag.
Jan van Dooyeweerd zegevierde
ook met een vijfjarige, Ironie,
In de Leo Lngclbert-Prljs van
gisteren en was al eerder voor
ren plaats in Berlijn in aanmer
king gekomen. Hij heeft echter
minuur interesse.
„Kijk, de kleuren van Je land ver
dedigen is leuk, maar het is bij
ons een sport waarin Je Je
brood niet moet verdienen. Op
die dag is hier «en Gold Cup op
Duindigt en maak ik met Ironie
een goede kans op de eerste
prijs van achtduizend gulden. In
Berlijn moet ik maar afwach
ten. '1 rouwen! om de kleuren
van je land hoog tc houden ging
ik al eens mei paarden naar de
interland Begift—Nederland.
Dan kiijg je een onkosten-ver-
gocding ven 150 gulden. Daar
kwam ik dik aan te kort. Nee,
zoiets hoeft voor mij niet
