Stayers vochten na
de finish 't hardst
RUDIE LIEBRECHTS
ZOCHT IN EEN LANGE
SPRINT ZIJN SUCCES
IN HET ZUIDERPARK
LOEVESIJN SPRINTTE
ZONDER INSPANNING
Rolhockeyers op
eerste plaats
Wereldtitel
voor Pinder
MAANDAG 31 JULI 1972 A S
DEN HAAG Zo'n paar maal per seizoen lukt het Rudie
Liebrechts nog steeds zijn meesterschap op de pedalen te
benadrukken. Ook in de Ronde van het Zuiderpark suisde
de sluwe vos uit Vlaardingen de veel rappere concurrentie
heel lang in slaap door nauwelijks van voren te rijden.
Pas op het moment toen de slag moest vallen schoof Ru-
die Liebrechts naar de eerste rij, waar enkele driftige,
maar o zo krachtige trappen op de vederlichte pedalen
voldoende waren om de rivalen op achterstand te zetten.
,,Als ik eenmaal zo'n vijftig, zestig meter heb dan ben ik nog steeds
niet te kloppen, want dat kan ik nog steeds als geen ander", zegt
de 32-jarige Rudie Liebrechts, die in het Zuiderpark precie voor de
negentigste maal in zijn carrière zijn rechterarm in de overwin
ningskrans stak. „Het moet natuurlijk geen tien kilometer voor de
eindstreep zijn, want dan red ik het gegarandeerd niet meer, maar
met nog zo'n drie kilometer te gaan wel."
Jj (>'n poor heer per jaar kunnen de wielersportliefhebbers dit beeld van Rudie Liebrechts signaleren De
«luwe vos uit Vlaardingen geniet nog steeds van het feit, dat hij de sterkste is. In het Zuiderpark werd
dat weer eens werkelijkheid.
Rudie Liebrechts grinnikt. De zin
van wat hij allemaal voor de
wielersport over heeft was hier
in Den Haag weer eens onder
streept. En dat vond hij prettig.
„Je doet het dan toch allemaal
niet voor niets, zeg je op zulke
momenten tegen jezelf. Boven
dien montert een overwinning je
moreel op. Je hoort er nog bij".
Al worden deze gevechten met je
zelf door het ouder worden min
der succesvol de moed opgeven
is er nog niet bij. Goed, er was
de afgelopen winter een mo
ment, waarop Rudie Liebrechts
tegen zichzelf zei: Joh, zou je er
niet mee stoppen, maar daar is
ie over heen. De depressie is
over.
De ommekeer kwam tot stand
door ...hoe kan het haast an
ders....het schaatsen. A1s jeugd
trainer van de Vlaardingse ijs-
club reisde hij de afgelopen
winter naar Inzeil, waar hij
voor de lol zijn ijzers onder
bond om eens te zien hoe het er
voor stond. „Tot mijn stomme
verbazing bleef ik toen maar
enkele seconden van mijn beste
prestaties af. Dan ga je toch
denken. Nooit meer op het ijs
gestaan en dan toch deze resul
taten. Je moet wel over een top
conditie beschikken". Deze er
varing duwde Rudie Liebrechts
weer op het rechte spoor. Dan
mocht het vorig seizoen in een
teleurstelling zijn geëindigd
deze tijden toonden toch aan.
dat hij beslist niet afgeschreven
voor de topsport was. Opnieuw
nam Rudie Liebrechts net als
de vijftien jaar ervoor - zo lang
beoefent ie namelijk al de wiel-
Het peloton buigt geslagen het hoofd. Een flitsende demarrage van
Rudie Liebrechts heeft iedereen verrast en de zege ging daardoor
aan hun hoofd voorbij.
'P 1ARSEILLE Wereldkam-
Ipioen Leijn Loevesijn is
zonder zichtbare inspan-
ning kwart-finalist gewor-
den bij de strijd van de
sprinters om de wereldti
tel. Noblesse oblige. Tegen
stander van de Amster
dammer was de Japanner
Hidenobu Sato. Een van de
drie waarvoor de sprint-eli
te zich zeer ten onrechte
enigszins ongerust had ge
maakt.
Jevesijn mocht als titelhouder
het programmaatje twaalf
deelnemers van de profsprin
ters openen en wat hem be
trof kon het snel worden afge
perkt. Sato wilde dat ook wel.
Hij demarreerde op 600 meter
de eindstreep. Loevesijn,
de oprechte doordouwer, kreeg
zijn eerste overwinning in dit
kampioenschap als het ware
aangeboden. Hij overbrugde het
gat van twintig meter, wachtte
even en nam vervolgens nog
eens een zelfde voorsprong. Een
gemakkelijker overwinning, hoe
wel hij het ook op alle andere
manieren zou hebben gered, kon
hfj zich niet wensen.
Met de Nederlandse kampioen
plaatsten zich rechtstreeks in de
kwkrt-finales de andere van de
topvier uit Varese, namelijk
Van Lancker (Bel), Thurrini
(Ita), Johnson (Aus) en nog
twee Italianen, Borghetti en
Beghetto. De Amerikanen Simes
en Móuntford bereikten de laat
ste acht via de herkansingen.
Een jaar voorbereiding naar de
bliksem. Het drama van Charly
Grosskost, de 28-jarige hoop van
Frankrijk voor de achtervol
ging. Vorig jaar in Varese twee
de na Dirk Baert. Dit jaar wil
de Charly Grosskost meer, het
werd niets.
In de kwart-finale werd hij na
dertig meter ingelopen door
Pietro Guerra. Door pech, maar
niet door defect. De linkervoet
van Charly Grosskost schoot uit
de toeclip. Onmiddellijk stak hij
zijn hand omhoog, maar het re
glement van de internationale
wielerfederatie aanvaardt het
losschieten van de voet niet als
imateriaaldefect. Grosskost was
uitgeschakeld.
Het was niet de enige sensatie
van de kwart-finales. Hugh Por
ter reed 6 minuten 7 seconden,
Bracke gebruikte twee seconden
meer. Baert kwam tot 6.10 en
Martin Cochise Rodriguez, de
Columbiaanse wereldkampioen
van 1971 bij de amateurs ver
dween van het toneel als een
kansloze, op bijna honderd me
ter gereden door de regelmaat
van Ferdi Bracke.
Alleen Gaby Minneboo heeft de
Westduitse overmacht bij de
amateurstayers kunnen weer
staan. Slechts voor hem lag
zondagavond de directe weg
naar de eindstrijd op woensdag
avond open. Fred Niemeijer, de
nationale kampioen, kwam in
zijn serie niet verder dan een
derde plaats, Joop de Jong
werd in zijn rit vierde. Hen
wacht de herkansing op maan
dagavond.
De drie series van de amateurs
zijn een regelrechte triomf voor
de Duitse amateurstayerij ge
worden. Zowel wereldkampioen
Horst Gnas, als zijn landgeno
ten Rainer Podlesch en Jean
Breuer wonnen hun series met
overmacht.
In de eerste rit bleef Gaby Minne
boo in de strijd met Gnas tot
hij een ronde voorsprong had
genomen op de Belg Raymond
Persyn, die in derde positie lag.
Daarna liet Minneboo zich zon
der serieus verzet de „lap" be
zorgen, die Gnas zo dringend
begeerde.
Leijn Loevesijn had een gemakke
lijke dag. Hij moest een Japan
ner verslaan, met wie hij geen
enkele moeite had.
rennerij de uitdaging weer
aan.
Vooral zaterdag had hij van zijn
beslissing van destijds geen
spijt. Zij tweede triomf van het
seizoen, met daarnaast acht en
dertig geldprijzen, kreeg gestal
te, toen dc concurrentie even
niet oplette. Als Rudie dé vorm
te pakken heeft, weten kenners
dan, is hij In deze situatie niet
meer te verslaan.
„Van de negentig triomfen In
mijn loopbaan is zeker tachtig
procent zo tot stand gekomen.
Ik hou nu eenmaal niet van dat
gesjor en geduw in de sprint.
Vooral hier in Den Haag met
erg veel plaatselijke jongens in
de koers is dat erg. Bovendien
vind ik een sprint altijd een on
zekere zaak. Als je even uit ba
lans raakt of even niet goed ge
noeg rit, dan ben je al verloren,
heb je geen kans meer. Daarom
piep ik er altijd tussen uit, als
het kan."
Als het kan ja, want het peloton
kent Rudie Liebrechts, dc prljs-
jager op de fiets. Zijn stayers-
kwaliteiten zijn alom bekend.
Daar is sinds kort echter nog
een extra handicap bijgekomen.
Doordat hij ouder wordt domi
neert wel eens de betrekkelijk
heid van de sport. Alles wat hij
in zijn leven heeft meegemaakt,
passeert dan de revue en de
vraag waar heb ik het allemnal
voor gedaan duikt dan steevast
op.
Een zeer nadelige konsekwentie
van deze kijk op de sport is het
feit, dat zijn angst groter
wordt. Je leert de gevaren
zien en je bent nerveus, soms.
Door Je ervaring zie Je meer in
een wedstrijd en zie Je ook
meer wat er zou kunnen gebeu-
de andere kant is hij er wel at
tenter door geworden. Als hij op
zijn 32-jarige leeftijd wil winnen
weet hij nu duidelijker dan
vroeger hoe hij de koers moet
aanpakken. Energieverslindende
demarages zijn taboe voor hem,
wachten blijft slechts over.
Wachten op dat moment van on
oplettendheid van anderen,
waarvan hij kan profiteren.
Waardoor Rudie Liebrechts
even weer kan proeven van zijn
populariteit van vroeger, toen
hij bijna net zo bezongen werd
als Ard Schenk nu. „Die opge
wonden herkenning als ik eens
een gemakkelijke dag heb en
goed rijd, Inspireert me nog
steeds. Vooral als je kapot zit,
zoals het vorige seizoen, heb je
er veel nun. Dan denk je tel
kens: Eigenlijk toch heerlijk
dot de mensen zo over Je den
ken."
Wanneer dat moeilijke punt voor
bij Is, zoals nu voor Rudie Lie
brechts, geniet hij er nog meer
van. Dun zegt hij ook: „Op eert
gegeven moment In Je carrlere
ontdek je dat je een hepuuld ni
veau hebt bereikt. Verder kom
Je niet. Dat weet Je. Het is
dan de grote uitdaging voor
elke sportman om dat peil zo
lang mogelijk vast te houden."
Dat lukt hem, En niet zo slecht
ook. Noast het buitenwork in de
bouw (heerlijk, altijd in de fris
se lucht), waarmee hij een be
hoorlijke boterham verdient,
speelt hij met wielrennen onge
veer quitte. Dat is voor ren cou
reur heel wat. „Zeventig pro
cent van de niet-toprenners
moeten er elk jaar flink grid
bijleggen", zegt Rudie Lie-
brecht. „Daar moet je toch ei
genlijk de grootste bewondering
voor hebben." Wie durft danr
bezwaar tegen aan te tekenen?
HANS DE BRUIJN
be Panamese bokser Enri
que Pinter heeft zaterdag
avond in Panama-stad de
wereldtitel boksen in het
bantamgewicht veroverd
door kampioen Rafaël Her-
rera op punten te verslaan.
De nieuwe titelhouder werd
unaniem tot winnaar uitge
roepen. Er waren geen
knock downs in dit ge
vecht.
*e oud-wereldkampioen
zwaargewichtboksen Cas-
sius Clay, allias Moham
med Ali, heeft zaterdag
avond in Casablanca een
partij tegen Sounkalo uit
Mali op punten gewonnen.
Het gevecht ging over acht
ronden.
LA CORUNA Nederland heeft zaterdag in het wereldkam
pioenschap rolhocke in La Coruna Japan met 10—1 versla
gen. Bij de rust leidden de Nederlanders met 5—1. Van de
Nederlandse doelpunten werden er vijf gescoord door Olthof,
drie door Habraken en twee door Tammens.
Nederland deelt nu de eerste plaats met de rolhockematatoren
Portugal en Spanje, die eveneens een score van honderd pro
cent boekten. In de vijfde ronde komt Nederland uit tegen
Argentinië, dat vijf punten heeft.
De uitslagen van de vierde dag waren: West-Duitsland—Austra
lië 7—1, Nederland—Japan 10—1, België—Argentinië 3—3, Ita
lië—Nieuw-Zeeland 8—8, Spanje—Verenigde Staten 16—1, Por
tugalChili 72.
Nederland. Spanje en Portugal hebben nu 8 punten uit vier
wedstrijden gevolgd door Argentinieë en Italië met elk vijf,
België, Chili en West-Duitsland met elk vier, de Verenigde
Staten met twee en Nieuw-Zeeland, Australië en Japan met
nul punten.
Zondag werden twee wedstrijden gespeeld. De uitslagen zijn:
West-Duitsland—Japan 12—0, Ver.Staten—België 5—1.
Van een speciale verslaggever
MARSEILLE „Zal ik je nu helemaal in elkaar slaan?"
Drie mensen hielden Jaap Oudkerk met moeite in toom.
De strijd werd niet hervat. De kleine gangmaker van Ro-
kado Gust Meuleman (geboren in Gent, wonend in Parijs,
Zwitsers nummer op zijn auto, Duits staatsburger, gang
maker van de Italiaan De Lilio) kon in de duistere gan
gen van het Marseillaanse stadion doorlopen zonder een
volgend pak slaag. Het Nederlands streven, dat Oudkerk
zo treffend onder woorden bracht, werd door een beetje
beheersing, wat gezond verstand en de gedachte dat er
betere plaatsen zijn om het uit te vechten, geen werkelijk
heid.
Een in wezen onjuiste opmerking
van Joop Stakenburg bleek olie
op de golven: „Niet doen Jaap,
hij heeft genoeg gehad. Hij is
goed geraakt. Mensen als Meu-
lemans, rijdend zoals zaterdag
avond in de kwalificatieritten
voor beroepsstayers, kunnen
nooit genoeg krijgen. Zeker niet
als de UCI- gebonden door
zijn reglementen niet verder
gaat dan 750 franken (Zwitser
se) boete en vijftien dagen
schorsing als het wereldkam
pioenschap is afgelopen, voor
Meuleman".
De motoren zijn weer in de baan.
De gangmakers ook. De wereld
kampioenschappen wielrennen
voor professionals zijn begon
nen. De stayers hebben hun se
ries, die zes finalisten moesten
opleveren achter de rug. Cees
Stam, Theo Verschueren en Die
ter Kemper plaatsen zich uit de
eerste serie. Domenico, Ehren-
fried, Rudolph. De Lillo en Jaap
Oudkerk bereikten de finale uit
de tweede rit, die werd afge
rond met een formidabele
vechtpartij nadat de fietsen aan
de kant waren gesmeten en de
motoren uitgebromd.
De eerste van de twee ritten was
probleemloos. Drie stayers en
drie figuranten. Cees Stam
schoof van de vijfde startplaats
snel op naar de veilige tweede
positie achter Verschueren op
minder dan tien kilometer voor
het einde.
In de eindsprint won Stam ten
slotte met een meter verschil.
„Verschueren is misschien ster
ker dan ik, maar ik sprint be
ter. Nadat wij door hem waren
verrast, wilde ik het nog even
bewijzen", vertelde StEim. Kern-
per hield zich buiten de strijd.
De tweede helft van het belang
rijkste programmapunt van de
eerste avond, leek volstrekt on
betekenend te zijn. Walrave
trok Rudolph snel naar een
comfortabele eerste plaats en
bleef ongehinderd en ongeremd
in die positie ronddraaien. De
LUlo (achter Meuleman) was
tweede en Oudkerk (met Bertus
de Graaf) derde.
Jaap Oudkerk zat in de Italiaanse
tang, hield zich Benfatto echter
gemakkelijk van h.t lijf en liet
De Lillo ongemoeid. Een half
uur stomvervelend rondjes
draaien. Vijftien ronden voor
het einde wilde Koch echter
proberen Proost toch nog de fi
nale binnen te leiden. Een ge
broken gaskabel verwoestte de
kansen van Proost. Koch smeet
zijn motor voor de jury, half in
het gras half op de baan. Sloeg
dreunend met zijn vuist op de
wrakke tafel, waarachter de ju
ryleden geschrokken wegschuil-
den. „Een schande", schreeuw
de Koch. „Dit materiaal is on
bruikbaar. Kost Je je kans.
Voor de vijfde keer pech. Tij
dens de training heb ik een ge
broken stuur gehad, een gebro
ken frame, een motor die over
sloeg, een magneet die niet
werkte. Je kunt er zelf niets
aan doen. Laten zij je een week
van te voren een motor geven,
dan kun je hem in orde maken.
Dan ben Je tenminste zelf ver
antwoordelijk". Het eerste inci
dent. Voor Koch een boete van
400 Zwitserse franken.
Tegelijkertijd wilde Benfatto zijn
luutste kuns aangrijpen. Dagno-
ni en Benfatto stuurden uan op
Oudkerk. Deze wilde de Italia
nen het graag onderling laten
uitvechten, probeerde De Lillo
voorbij te gaan. Meuleman
maakte het onmogelijk door
naar de bullustrade te sturen.
Eerste waarschuwing.
Oudkerk en De Graaf gingen in
die laatste tien ronden nog eens
ann en nog eens. Steeds verhin
derde Meulemans do doortocht
door zijn levensgevaarlijke
praktijken bij een snelheid van
ruim 90 kilometer per uur. De
Lillo bleef tweede, een ziedende
Oudkerk derde en Benfatto
(achter een woedende Dagnon!)
vierde. Het gevocht van de laat
ste vijf minuten werd buiten do
baan voortgezet.
Het werd een formidabele klop
partij aan dc grasrand langs de
wielerbaan. Flinke klappen, for
se trappen. Over het veld ren
nende officials, politie-agenten
die pas ingrepen toen de uit
schakeling van Meuleman voor
de rest van do wereldkampioen
schappen definitief leek te wor
den.
Voor de toeschouwers, een kleine
2000, bleef het een strijd zonder
winnaars of verliezers. De win
naar tenslotte werd niet de
sport, maar de UCI. Meuleman
mag ten nadele van de stayerij
en ten voordele van zijn bazen
uit de Duitse Rokado-stal door
gaan tot het eind van de We
reldkampioenschappen. Oudkerk
en De Lillo, Dagnoni, De Graaf
en Brazerol kregen ieder 500
Frank boete.
