WAT KAN MRCKX NOG OVERKOMEN ZOETEMELK: „OPEENS WAS 1 AFGELOPEN" VAN LEEUWEN VERSTANDIG RIK VAN LINDEN NAAR ROKADO „Jeu d'échecs Efficient BRIANCON Eddy Merckx kan niets meer ge beuren. De 27-jarige wereldkampioen gaat voor de vierde keer in successie de Ronde van Frankrijk winnen en zal daarmee het record evenaren dat Jacques Anquetil tussen 1961 en 1964 vestigde. Merckx heeft gisteren in de Alpenetappe over de passen van de Vars en de Izoard de laatste twijfels wegge nomen. Zijn 3 minuten voorsprong op Ocana werd met anderhalve minuut vergroot. Ten minste een zelfde winst veroverde hij op zijn andere concurrenten in een indrukwekkende vlucht over de Alpen. ORCIERES MERLETTE De Belgische sprinter Rik van Linden gaat het volgende seizoen rijden voor het Duitse merk Rokado. Dat werd zaterdag meegedeeld door de directeur-sportief van Rokado Florent van Vaerenbergh. Deze had ook contact opgenomen met Tonie Hou- brechts en Felice Gimondi, die thans rijden voor de ploeg van Salvarani. Van Linden rijdt momenteel voor Magniflgx, de ploeg van Guillaume Driessens. Slechts Cyrille Guimard, die voor de start van de Tour niet meer begeerde dan de eerste plaats in het puntenklasse ment, heeft de onweerstaanba re een tijd lang partij gege ven. Na ruim een minuut ver loren te hebben in de beklim ming van de Vars achterhaalde de duivelse daler Guimard na de top Merckx. In de tweede beklimming moest Guimard echter opnieuw lossen en van dat moment bouwde Merckx alleen verder aan zijn grote triomf, die tevens zijn vierde ritoverwinning in deze Ronde betekende. Eddy Merckx behoeft zijn macht niet meer te bewijzen, maar na twee ritten, waarin hij de eer aan anderen (Thevenet en Van Impe) liet, wilde hij nog eens laten zien dat zijn voor sprong op Ocana in het alge meen klassement niet uitslui tend door pech van de Franse Spanjaard was ontstaan. Merckx is volledig geslaagd, ook al werd hij opnieuw gehol pen door de fortuin, die Luis Ocana nadrukkelijk de rug toe keerde. Net als vorige week zondag in de etappe van Bayonne naar Pau, bleef Merckx van pech verschoond en Luis Ocana niet. Maar op deze dag, Ocana is bepaald geen zondagskind, had Merckx al afstand genomen van Luis Ocana, toen de Spanjaard door een lekke achterband werd ge dwongen uit het zadel te gaan. Hij wachtte op een nieuw wiel en zag in die periode van enke le tientallen seconden een handvol concurrenten voorbij razen. Luis Ocana verloor nog eens een minuut en was versla gen, want bij de renners die hem gepasseerd waren zaten de ploeggenoten van Merckx Van den Bossche en Huys- mans. Een tweetal dat er her haaldelijk in slaagde het ritme van de op de gele trui jagende Ocana te ontregelen. Steeds als zij er de kans toe kregen, ver traagden de Belgen de vaart in de groep van Ocana, waarin bovendien Raymond Poulidor alle medewerking weigerde. Zoals Merckx vorig jaar op weg naar Orciers-Merlette al leen een vergeefse strijd tegen velen moest uitvechten, zo moest Luis Ocana het in de dertiende etappe van de ronde van 1972 doen. Die strijd was te ongelijk. Ocana, niet in zijn beste conditie, verloor. De allure van Eddy Merckx, en zijn overmacht, zijn misschien zuinig uitgedrukt in een winst van anderhalve minuut op de eindstreep, maar Merckx moest de laatste dertig kilome ter strijden tegen de samenge bundelde krachten van Gimon di, Guimard, Van Impe, Pouli dor, Agostinho, Martinez en He- zard. Zijn achtervolgers bleken niet langer verdeeld. Zij waren verenigd door hun streven de ontluistering door een eenling, hoe groot die dan ook is, te voorkomen. Deze Eddy Merckx, ook weer alleen leider in het bergklassement, kan echter als het er verkelijk op aan komt, de gezamenlijke concurrentie weerstaan. Merckx viel aan toen de Vars moest worden beklommen. Swerts, Huysmans, Van den Bossche en De Schoenmaecker werden vooruit gestuurd. Zij joegen het tempo omhoog. Drie kilometer voor de top viel Delisle aan. Agostinho pareer de, Merckx ging mee. Delisle behield zijn winst tot op het hoogste punt. Tien seconden na hem kwamen Merckx en Agos tinho boven, weer tien secon den daarna Ocana, Zoetemelk, Van Impe, Thevenet, Poulidor, Martinez en Van den Bossche. In de afdaling achterhaalde Merckx Delisle, raakte Agos tinho kwijt en bekommerde zich ook niet verder om Delis le. Alleen Guimard durfde een nog grotere snelheid te ontwikkelen dan Merckx, die op de rechte stukken won, maar in de boch ten verloor. Er waren meer bochten. Na dertien kilometer afdaling had Merckx de groene trui aan zijn zijde. Merckx ging door, hield het tempo hoog, deed het meeste werk en liet de winst groeien tot ander halve minuut. Zes kilometer voor de top van de Izoard liet Merckx Guimard „staan". Hij kwam boven met een minuut winst op Poulidor, Van Impe, Agostinho, Ocana en Martinez, enkele seconden meer op Gui mard. Joop Zoetemelk had de strijd in de groep der sterken niet kun nen volhouden. Gimondi en He- zard achterhaalden nog de groep van Ocana, Poulidor en Guimard. Het achttal kwam echter ondanks de samenbun deling van de krachten pas een minuut en dertig seconden na Eddy Merckx over de streep in Briangon. In de ronde van Frankrijk zal door een kleine honderd renners nog zeven da gen moeten worden gewerkt, maar de Tour is op de Vars be slist en er zal nog slechts kun nen worden gestreden om de troostprijzen. Van een spéciale verslaggever) BRIANCON Joaquin Agos tinho, de Portugese wieler kampioen, heeft de beslis sing in de Ronde van Frankrijk ingeluid. Net als in de voorgaande dagen controleerde Eddy Merckx met opvallend gemak de strijd en bemoeide zich nauwelijks serieus met de ontsnapping' van Raymond Delisle, bij de beklimming van de Col de Vars. Tot Joaquin Agostinho achter de Fransman aan ging. Luis Ocana wilde het ook maar kon het niet. Eddy Merckx: ,,Ik heb op dat moment getwijfeld. Ik zag Agostinho demarre ren, zoals hij het ook deed in de vorige rit. Ik ontdek te ook dat Ocana moeilijk zat. Er moest dus wat aan de hand zijn. En al ben ik niet de man die moet aan vallen, ik heb het toch maar gedaan. Ik twijfelde omdat er tenslotte nog 80 kilometers moesten worden gereden. Nadat ik bij De lisle was, heb ik nog eens geaarzeld. Pas nadat Gui mard bij mij was geko men, besloot ik door te gaan. Guimard is tenslotte ook een concurrent van mij, hij staat derde en ik wist dat ik hem op de Izoard zou kunnen kwijtra ken. ,,Op de laatste col heb ik twee kleine inzinkingen ge had. Ik heb verschrikkelijk veel gedaan. Eigenlijk heb ik voortdurend kop ge reden. Ik moest wel om het tempo hoog te houden. Achter mij werd ver schrikkelijk gejaagd, maar toen ik eenmaal winst had wilde ik die niet meer weggeven." Joop Zoetemelk is het slachtof fer geworden van de jacht op Merckx. In de afdaling van de Vars kon hij nog het tempo aangegeven, maar bij de beklimming van de Izoard voelde hij de kracht uit zijn benen ver dwijnen. ,,0p de tweede berg", ver klaarde Zoetemelk, „kreeg ik mijn benen niet meer rond. Ik kon het tempo niet meer volgen, ik werd ge- 18JUlM5eeh TIJDRIT 28km woon weggereden. Het ging niet. Daarvoor had ik nog met Ocana op kop ge sleurd en opeens was het afgelopen. En als je niet kunt, kun je het niet. Je kunt gaan proberen te staan, te zitten, alles. Op een colletje van twee kilo meter kom je er wel op je wil doorheen, maar niet als het dertien kilometer duurt. Het was jammer, want ik had wel wat gezien in deze etappe". Zoetemelk was, volgens traditie, de beste Nederlander in een bergrit, na hem kwamen Pustjens, Tabak, Prinsen en Wagt- mans binnen, met ach terstanden die varieer den van elf minuten tot een kwartier. Pustjens: „Ik heb voor de rustdag last van mijn maag gehad. Het is nog niet helemaal in orde, maar ik voel mij toch een stuk beter. Op de Vars vielen er gaten in het veld. Als ik helemaal goed was geweest, had ik nog wel een paar spronge tjes kunnen maken, maar dat zat er nu niet in. Ver geleken met de vorige da gen, ben ik toch niet onte vreden". Dat waren Tabak en Prinsen ook niet. Tabak: ,,Op de Vars heb ik het redelijk kunnen bijbenen. Maar voor mij zijn de bergen toch een beetje te hoog. Klimmen moet je leren als je het niet hebt meegekre gen. Ik heb nog niet ge noeg geleerd, ik moet nog meer ervaring krijgen, maar het gaat geleidelijk wel wat gemakkelijker". Wim Prinsen vulde aan: „Op die tweede col werd er niet zo erg hard meer ge fietst in onze groep. Wij moeten het tempo niet ma- Van een speciale verslaggever) BRIANCON Een rustdag is voor Harrie van Leeu wen niet genoeg geweest. De dertiende etappe van de Tour de France is zijn Wa terloo geworden. Harrie van Leeuwen, de dappere, die alleen om de sportieve prestatie in de rit naar Or- cieres Merlette zijn laatste reserves verbruikte was verstandig. Zaterdagmiddag kreeg hij van Tourarts Chadoutaud toestemming zondagmuren te starten. De arts had ech ter zijn bedenkingen. Van Leeuwen was overver moeid en hij mocht begin nen aan de rit, wanneer hij op erewoord beloofde af te zullen stappen, als hij op nieuw zijn laatste reserves zou moeten gebruiken. Harrie van Leeuwen merkte dat het ging gebeuren op van de Izard, 35 kilometer vijf kilometer voor de top voor Briancon. Hij stapte in de bezemwagen, die al eerder Bouloux en Labour- dette, net als hij 62 kilome ter eerder gelost door het veld, had opgenomen. De bezemwagen kwam an derhalf uur na Eddy Merckx over de eindstreep in Briancon. Voor Harrie van Leeuwen was de strijd afgelopen. Hij had gegeven wat hij had, maar voor hem was de Ronde van Frankrijk te zwaar. ken, maar ik geloof dat wij het ook hadden kunnen bij houden als er harder zou zijn gereden. Het dalen was voor mij veel erger dan het klimmen. Ik heb 'n steenpuist en bij ieder steentje, ieder kuiltje in een snelle afdaling schiet de pijn door mijn billen". Rini Wagtmans verloor giste ren nauwelijks meer dan zijn ploegmaten. ,,Ik ben lekker mijn eigen gangetje gegaan. Dat is het beste dat ik op dit moment kan doen, ook al is het niet zo vlug als ik zou willen". Cyrille Guimard handhaafde zich ook in de zware Alpen etappe als concurrent voor Merckx. Hij had er min of meer op gerekend: „Ik ga steeds beter in de bergen en als ik geen last zou hebben van pijnlijke pezen in mijn rechterknie dan was ik niet kansloos ge weest voor de etappewinst. Door die knie heb ik niet verloren bij het klimmen maar bij het dalen. Ik had onder normale omstandig heden ook in de afdaling van de Izoard weer bij Merckx kunnen komen. Ik ben natuurlijk niet de eer ste kandidaat voor de gele trui, maar als er in de ko mende dagen nog een kansje komt, zal ik weer aanvallen, desnoods in een bergrit". VAN UITGEBREIDE samenwerking naar# een fusie is maar een kleine stap. In de Haag se zwemwereld streven velen naar dat eerste, om de uren, waarvoor de gemeente een schrikba rende huur vraagt, effi ciënter te maken. Maar de laatste sprong, die al- leen maar meer voorde len kan brengen durft niemand te maken. ZIAN, de mammoetver eniging die met 1500 le-, den het minst ,,in nood" verkeerde, gaf het goede voorbeeld. Met de fusie tussen ZIAN en Vitesse werd (eindelijk) e®n be gin gemaakt aan het verkleinen van het grote aantal Haagse zwemver enigingen. Het leverde niet alleen de grootste zwemclub op van Neder- land, maar bracht te1- j| vens een vereniging die met vertrouwen de toe komst tegemoet kap zien. Ook wat de finan ciële positie betreft. Afwijzing QEERT JANSEN kwam de afgelopen week in het nieuws door zijn weigering om de weg naar München, het Olympisch tableau, voort te zetten. Hij vond de handelswijze van het NOC te onoverzichtelijk en teveel getuigen van ondeskundigheid. Van daar zijn botte afwij zing. Het standpunt van het NOC en van <Je KNAU is echter te ver dedigen. Iemand, die nog niet eens voldaan heeft van de eis, al bleef hij er dan maar een „fractie" van af, mag geen pretenties hebben. Als men hem nog een kans wil geven, moet Jansen daar gebruik van maken. Het hoofd in de schoot werpen is wel het laatste wat de moei lijkheden kan oplossen. Even veel I JJET NEDERLANDS Olympisch Comité heeft met de aanwijzing van sabreur Eddy Ham het talent van de eenling laten prevaleren boven ontegenzeglijk goede prestaties van de totale sabelploeg. Zelfs het feit dat Ham bij de nationa le kampioenschappen niet verder reikte dan de vijfde plaats is voor de keuze heren van het Olympisch college geen aanleiding geweest Ham dan ook maar te passe ren. De Delftenaar heeft tijdens enkele in ternationale toernooien voldoende aangetoond over het benodigde ta lent te beschikken om zijn kandidatuur gestal te te laten geven in een Olympisch optreden. Blijft echter de vraag waarom het NOC niet de gehele ploeg waardig achtte een ticket naar München uit te reiken. De equipe had op grond van prestaties even veel recht op uitzending als Ham. Vete OUD-CAPTAIN van het Nederlands cric ketelftal, Anton Bakker, die als een van de beste batsman van Nederland gekwalificeerd kan wor den, staat de laatste tijd erg in de belangstelling. Was het eerst de. vete tussen hem en de Neder landse cricketbond, die de aandacht trok, nu zijri het de prestaties, die te wensen overlaten. Nadat de vete is bijge legd (of niet?) is hij A nooit meer boven de tien 9 runs gekomen. Het geeft te denken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 9