JAN DORRESTEIN „SPRONG" NAAR GOLFTOP
Schutter Schoonderwaldt kon
niet tegen mentale druk op
Henri Buitenzorg maakte
schitterende come-back
Open Nederlands kampioenschap voor Gerard van Mook
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 17 JULI 1972 A 3
WASSENAAR Jan Dorrestein, de Nederlandse self-made
prof, was het afgelopen weekeinde op de Haagse golf en
countryclub het middelpunt van gesprek. Niet zijn in
drukwekkend slagenrepertoire was daar de aanleiding
toe, integendeel zelfs, hij kwam niet eens opdagen, maar
er o otstond veel ophef over zijn verbluffend optreden op
de Engelse „golfclassics". Daar, waar dit exclusieve we
reldje- boeiend naar uitkijkt, omdat het het enige toernooi
in EuiTOpa is wat genoeg interessant en attractief voor de
vermaarde Amerikaanse beroepsspelers is, presteerde de
broodnoichtere Dorrestein iets unieks.
Wat nog nc»oit een andere Neder
lander w.ïs gelukt, maakte hij
met een ontwapende flair waar:
Een finale.plaats in dit giganti
sche evenetment. Terwijl tien
duizend tiptop geklede Engelsen
de wereldco.ryfeeeèn Trevino en
Niclaus en anderen bewonder- Het werd zodoende een heel steer-
den, streed hij om het bezit van riike bedoening, die veel ver
een tiende pltuits. (zevenduizend wachtingen opwekte voor wat
augustus, ook In Wassenaar, ga
ven er veel cachet aaan. En
daar gdnoten de tientallen, in
luchtige kledij gestoken toe
schouwers met violle teugen
V3*n.
gulden). Zijn opzet voor deze
beauty" lukte, wat tot gevolg
had, dat hij de organisatoren
van de open Mederlandse kam
pioenschappen moest meedelen,
dat zijn inschrijving kwam te
vervallen, omdait hij nooit meer
op tijd terug kon zijn.
Niemand treurde-. Goed, het was
jammer, dat zijn verbazingwek
kend snelle vooruitgang (na zijn
triomf in Kenya was dit het
tweede hoogtepunt -in zijn car- Ook Jan Dorrestein zal dan zeer
rière, vond iedereen) geen ge- zeker de presentielijst tekenen,
stalte kon krijgen, maar
daar lang bij stil te staan.
later als het klapstuk te boek
staat. Doordat het Nederlandse
golfcomité zich heeft gelieerd
aan het prijzenschema, dat voor
internationaal belangrijke kam
pioenschappen in trek is, komt
er een groter contingent dan
oot aan Engelse profs, die straks
't een en ander wel een stuk
boeiender maken.
Ambities
ook weer niet nod ig. Ande- Simon van de Berg
ren, zoals Bertus van Mook uit
Wittum en Roosenburg- uit Den
Haag. stonden er borg voor, dat
het toernooi voldoende allure
zou behouden. En dat is ook ge
bleken. Bertus van Mook, die
nimimer of althans zelden het
jachtige leventje van een golf-
prof (zoals van Jan Dorrestein
en ook Martien Roessink)' erop
na heeft gehouden, vond dit een
bij uitstek geschikte gelegenheid
om zijn technisch kunnen weer
eens te testen. Als professional
op de Zuidlimburgse, negenho
le-baan van Wittum heeft hij
weinig expansie om dat wat hij
het liefste doet te verwezenlij
ken. Teveel lesuren nemen
daarvoor teveel tijd in beslag.
Hij kreeg zijn beloning, een
hoofdprijs van duizend gulden.
Terwijl Raosenburg, de jonge
Haagse amateur, het tweedaag
se toernooi ook tevreden afsloot
met wat doorging voor de twee
de prijs.
Deze hoogtepunten van dit open
Nederlands kampioenschap, dat
In grote lijnen bedoeld is als ge-
Irerale repetitie voor het inter
nationaal titeltoennooi, straks in
i actie tijdens de open golf kampioenschappen. Hoog haalt hij uit voor zijn slag. in opperste concentratie. Opnieuw Si
Berg, ditmaal op zoek naar zijn balletje. Zijn caddy beperkt zich t
De bedragen, die op het spel
staam, zijn er te aantrekkelijk
voor gewordan om ze zomaar te
laten schieten. De heer A. A.
Knuyver, redacteur van het
maandblad golf, zegt over zijn
-ambities: „Wat Martien Roes
sink nooit heeft gehad, bezit
J4n Dorrestein wel: een knok-
kersmenfialiteit. Hij geeft nooit
op. Het is één brok Hollandse
nuchterheid".
Vandaar, dat Martien Roessink
na zijn triomf een zestal jaar
geleden in Nieuw Zeeland (toen
hij een ware belofte in de inter
nationale golfwereld werd ge
noemd) is blijven hangen. Suc
cessen van de afmetingen, zoals
ze aanvankelijk beloofden te
worden, werden geen werkelijk
heid meer. Dat hij zijn brevet
voor het Amerikaanse circuit
kreeg, was in feite het enige dat
nog aansprak. Maar daar bleef
het dan ook bij. Want van resul
taten hoort niemand meer iets.
Insider Knuyver: „Martien ver
vreemdt. Een paar jaar geleden
liet hij nog wel eens horen wat
hij zo hier en daar presteerde,
maar de laatste tijd hoor je he
lemaal niets meer. De fout, die
hij gemaakt heeft, en dat gaf
hij onlangs ook toe, is dat hij
zich teveel heeft toegelegd op
zijn long-driveslag. Daardoor is
zijn nauwkeurigheid in het spel
verminderd". Er komt ook nog
bij, dat Martien Roessink vrij
gezel is en overal graag gezien
is. Dat maakt de ernst van zijn Tijdverdrijf
opdracht minder belangrijk.
„Daarom geloof ik dat Jan Dor
restein een pré heeft. Hij is ge
trouwd, heeft twee peuters thuis
en weet dus dat hij ook voor
iets anders speelt. Bovendien
komt hij regelmatig, na bijna
elk groot evenement naar Ne
derland terug.
Edn avonturiersbestaan dus, dat
iniet voor iedereaa is weggelegd.
Gerard van Mook bijvoorbeeld
heeft daar helemaal goem zin in.
Hij blijft liever daar waaraan
hij gehecht is met zo af en toe
leen onderbreking, die dan als
e«n plezierig en aangenaam
tijdverdrijf op hem afkomt.
Voorkampioenschappen, zoals
deze open nationale, zijn dan
wel een vereiste. Straks, als de
verwachte Zuidwester weer
plaatsmaakt voor een stevige
bries uit het Oosten, kan hij
zich in ieder geval op de borst
kloppen dat hij weet wat hem te
doen staat. Gisteren maakte
deze onverwachte wending hem
namelijk attent op mogelijkhe
den, die wellicht zeer nuttig
kunnen zijn. Buiten dat is de
prijs, die hij in zijn zak stak,
natuurlijk ook een prettige mee
valler. Ten slotte leek Jan Dor
restein daar recht op te hebben.
HANS DE BRUYN
ROTTERDAM Ook voor schutter Schoonderwaldt was de
mentale druk te zwaar. Evenals zoveel Olympische kandi
daten, die zich achtervolgd weten door hét „limietspook"
mondden zijn selectiewedstrijden uit in een gevecht tegen
zichzelf. De eis van het NOC leek onmenselijk zwaar: de
schutters moesten voor uitzending op het onderdeel vrij
pistool twee keer de internationale score van 550 halen.
Het Nederlands record stond op 542 punten.
,.D« wetenschap een record te
moeten breken zet je tijdens
een wedstrijd onder zo'n psychi
sche druk, dat je er onbewust
aan denkt. Dat mag niet, je
moet altijd aan het volgende
schot denken. Concentratie is zo
belangrijk". Nico Schoonder
waldt aanvaardde met een ach
teloos gebaar de felicitaties
voor de prolongatie van zijn na
tionale titel. Op een afstand van
vijftig meter hadden zijn (zes
tig) schoten een puntentotaal
van 535 opgeleverd. Voor de
kampioen van geen reden tot jui
chen. Hij was ontevreden, maar
toch opgelucht. „Dit was mijn
laatste kans om te voldoen aan
de Olijmpische limiet. Ik was te
gespannen. Nu voel ik me be
vrijd".
De 31-jarige beroepsmilitair is blij
eindelijk van a-lle spanning ef te
zijn. Weliswaar moet morgen de
Koninklijk Nederlandse Schut
ters Associatie nog de voor
dracht doen, maar slechts door
een wonder kan Schoonderwaldt
de reis naar München in au
gustus aanvaarden. Maar de
schutter gelooft niet in wonde
ren, hij weet niet te hebben vol
daan aai. de eis. Schoonder
waldt heeft ook geduld genoeg
om er nu al van overtuigd te
zijn eens zijn ideaal („De
Olympiade is voor iedere sport
man de kroon op zijn carriè
re") te verwezenlijken. Want
Nicolaas Cornelis Schoonder
waldt is zeker van eigen kun
nen. Volgens buitenlandse elite-
schutters moet de Nederlandse
kampioen binnen afzienbare tijd
de top kunnen halen. „Ik zou
graag tot een gemiddelde ko
men van 550. Dat zie ik er ook
wel, misschien over een jaar
van komen. Voor internationale
Vertrouwen
Schoonderwaldt baseert zijn ver
trouwen in de toekomst vooral
op het feit, dat hij het moeilijk
ste onderdeel van de schietsport
iiog zo kort beoefent. Twee jaar
geleden ontdekte hij zijn kwali-
teilen (Schoonderwaldt heeft dn
zijn negenjarige schut terscar
rière acht verschillende natio
nale titels veroverd) op vrij pi
stool vijftig meter. Met een ge
leend wapen nam hij tijdens
wedstrijden in Oostenrijk de
nog open plaats in een tweede
landenploeg in. Met een score
van 537 eindigde hij als de beste
Nederlander. Naar aanleiding
daarvan meent Nico Schoonder
waldt: „Ziet u wat het betekent
om ontspannen te schieten".
De Korporaal uit Voorschoten
wijst het ontbreken van die on
gedwongenheid tijdens de Olym
pische jacht als hoofdoorzaak
aan voor het falen. Terwijl zijn
trainingsrecord op 562 staat
kwam hij bij de acht selectie
duels niet verder dan een totaal
van 547, hetgeen „slechts" een
nationaal record betekende. Een
keer scoorde Schoonderwaldt
551 punten, maar dat was in een
wedstrijd die geen waarde had
voor de eis van het NOC. De
Nederlandse topschutter zag te
veel op tegen de limiet („Voor
Nederlandse begrippen is die te
zwaar") om bij voorbaat enige
kans op slagen te hebben.
Gedachte
„Als ik met de gedachte: het inte
resseert me niet, naar Mün
chen had toegeleefd, had ik
waarschijnlijk hogere aantallen
gehaald". Daarom ook verwerpt
hij het keuzebeleid van het Ne
derlands Olympisch omité.
„Ze hadden geen eis moeten
stellen. Als ze van te voren be
palen: alleen de besten gaan, is
de psychologische spanning lang
niet zo groot".
Nico Schoonderwaldt, de optimist
heeft nog niet alle hoop op
München verloren. Hij is wel
zo reëel elk besluit van het
NOC zonder meer te aanvaar
den. Immers, kansen waren er
voldoende.
„De limiet heb ik niet gehaald,
dat is zeker. Toch zou ik het
erg op prijs stellen om te wor
den verkozen. Tenminste heb ik
er hard voor gewerkt en veel
voor gelaten. Ergens verdien je
het dan. Bovendien heb ik mijn
land vertegenwoordigd met be
hoorlijk succes". In Oost-DuiIs
land bijvoorbeeld werd de Ne
derlandse kampioen temidden
van de wereldtop twintigste met
een totaal van 538. Maar daar
mee is Nico Schoonderwaldt
lang niet tevreden. Zijn doel
was München en de eis daar
voor heeft hij niet gehaald.
„Van mezelf weet ik zeker: het
kan. De trainingen hebben uit
gewezen, dat de limiet niet on
haalbaar is. Maar als er een
moeten achter staat, kan je het
r.iet".
KEES KOOMAN
Leo Rietdijk uit Katwijk a/d Rijn
is zaterdag in Den Haag Neder
lands kampioen schieten op het
onderdeel Olympisch snelvuurpi
stool (afstand 25 meter) gewor
den.
De uitslagen zijn: Olympisch «nel-
vuurplstoot. 25 meter, maximum 600
punten. Olympische els 580:
1. Leo Rietdijk (Katwijk a/d Rijn) 573
punten. 2. Frits van Kregten (Was
senaar) 565. 3. Wlbout Jolles (Den
Una:;) a.vj.p Vrij pistool. 50
545: 1.
Olynr
tijdens de training (foto) voldeed Nico Schoonderwaldt aan de Olympische limieten. Tijdens wedstrijden
blijft hij echter telkens in gebreke.
r Caaij (Rijswijk) 529.
DEN HAAG De „Zilveren Ar-
j rhipelbal" wordt ditmaal ook
ingezet voor de hoogste reser-
i ve-elftallen bij de voetballers.
Deelnemers zijn: ADO, VUC.
VCS. GDA. Biauw-Zwart, Was
senadr. Westerkwartier, RAVA
I en Archipel. De eerste speeldag
bepaald op zondag 13 augus- I
Juichend steekt Jan Wagenaar jr zijn zweep in de lucht als hij als eerste over de finish flitst in het kampioenschap voor Nederlandse
paarden. De sterk opkomende Gallant Way (2) kan hem niet meer bedreigen, terwijl favoriet Flamingo Six naar de derde plaats is
afgezakt.
HILVERSUM Een fractie van
een seconde en vijf meter voor de
finish stak Jan Wagenaar voor de
laatste maal zijn zweep in de
lucht. Dit keer niet om zijn paard
Henri Buitenzorg voor de laatste
maal een aansporing te geven,
maar als teken vantriomf. In het
„Kampioenschap voor Nederland
se paarden" maakte de dit sei
zoen zo verguisde Henri Buiten
zorg een schitterende come-back.
Lang bleef hij in de achterhoede
van het uit tien paarden bestaan
de veld, maar bij het ingaan van
de laatste bocht werd de aanval
ingezet op de vanaf start aan kop
gaande Flamingo Six, die op het
laatste rechte stuk zijn favorie-
tenrol niet langer kon waarma
ken.
Met een superieur vertoon legde Henri
Buitenzorg de laatste van de 2440 meter
af, en sleepte door zijn eerste plaats
voor zijn baas de lieve som van 16.000
in de wacht.
In de stal van Jan Wagenaar heerste gro
te vreugde. Terwijl een van de helpers
nonchalant de grote Lauwerkrans op de
motorkap van een veewagen legde
kwam Jan Wagenhaar handen tekort
om de vele felicitaties in ontvangst te
nemen.
Voor Jan Wagenaar kwam het sterke op
treden van Henri Buitenzorg niet als
een verrassing. „Ik wist dat dit paardje
het in zich heeft. Ik merkte al tijdens
de laatste koersen op Duindigt dat het
een stuk beter ging." Als men de woor
den van Jan Wagenaar mag geloven,
dan is Henri Buitenzorg over zijn diep
tepunt heen. De omstandigheden op Hil
versum waren voor de zesjarige hengst
ideaal. Op een harde baan en bij warm
weer blijkt dit toppaard van de 35-jari-
ge trainer-pikeur uit Otterloo steeds zijn
beste prestaties te leveren, want ook in
het Deense Aarhus. waar Henri Buiten
zorg vorig jaar zijn grootste zege be
haalde door het veroveren van' de Euro
pese titel, waren de omstandigheden
hetzelfde.
Jan Wagenaar geloofde in het kunnen van
zijn paard, daarom had hij ook zeer
nauwkeurig het verloop van de de
koers voor zichzelf uitgestippeld, „In
het eerste stadium yvilde ik nog zo
veel mogelijk van zijn krachten sparen.
Henri Buitenzorg heeft in het verleden
wel bewezen over een sterke eindsprint
te beschikken."
Toch leek het allemaal nog volkomen mis
te gaan. Met nog een ronde te gaan lag
Henri Buitenzorg helemaal ingesloten
aan de binnenkant van de baan. Slechts
door achterom te lossen kon Jan Wage
naar aan de knellende greep ontkomen.
„Ik weet niet wat cr mis ging. maar
plotseling reed er iemand voor mij,'
zei hij later. Zijn zorgen waren
echter van korte duur. want Henri Bui
tenzorg bewees het vertrouwen van Jan
Wagenaar waard te zijn.
Volgende
Lang tijd om bij zijn overwinning stil te
blijven staan kreeg Jan Wagenaar ech
ter niet. Amper bekomen van de over
winning verwisselde hij gehaast zijn rij-
dersklcuren om met Ina van Hovi in
een volgende koers (e starten. Een van
de helpers in de stal kon het gehuaste
gedrag van Jan Wagenaar gemakkelijk
verklaren. „Dit zijn momenten van
hoogspanning. Er hangt te veel van een
goed of slecht gereden race af. Op dezo
dagen moet immers het geld binnenko
men. Voor die paar ritten bon je het
hele jaar in de weer. Niemand is in zijn
gewone doen."
Over zijn verwachtingen voor de toe
komst wil Jan Wagennar het liefst
maar helemaal zwijgen. Henri Buiten
zorg schijnt dit seizoen, dat zo tragisch
met een blessure begon, toch nog
goed te willen maken. Jan Wage
naar is geen waarzegger, hij blijft
nuchter en beperkt zich tot een „we
zien wel. wat het gaat worden." Dan
stapt hij op de sulky, zijn gezicht weer
al concentratie op de komende
PAUL HOVIUS
rit.