Huisvrouwen vereniging bestaat zestig jaar
Geen
maar
tutten-met-een-hoed-op,
ook geen Dolle Mina s
WOENSDAG 17 MEI 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA 15
IILTHOVEN Zestig jaar jong of zestig jaar
oud. Het is maar hoe je het bekijkt. Dit jaar
heeft de Nederlandse Vereniging van Huis
vrouwen de leeftijd der heel sterken bereikt.
Enkele generaties lang heeft zich daarmee
een instelling staande weten te houden die
helaas maar al te vaak te ver op de achter
grond zich heeft ingezet voor de belangen
van de huisvrouw in de meest ruime zin van
het woord. Door velen verguisd als een „ge
zelligheidsclubje", door anderen aangevallen
als te progressief, heeft de vereniging zich
staande weten te houden. Maar zoals de lan
delijk presidente van de vereniging, mevrouw
M. C. Laan-Benders, het zegt: „Door flinke
beroering gaat gist in een beslag beter rij
zen".
Het was in 1912, dat twee ongehuwde vrouwen,
Marie Heinen en Anna Polak, gegrepen door
de problemen van die tijd, het initiatief na
men tot oprichting van de Nederlandse Ver
eniging van Huisvrouwen. Een bescheiden
clubje in die jaren, dat langzamerhand met
een piek juist in de laatste jaren, uitgegroeid
is tot zo'n 63.000 leden. Het mag waar zijn,
dat de doelstelling van Marie en Anna, zoveel quenües" w,,zen op de conse"
mogelijk vrouwen bijstaan om te voldoen aan 0p de jaarvergadering komt het
de zware eisen die aan de vakbekwaamheid onderwerp „De vrouw in de re-
van de vrouw werden gesteld, vooral waar
het ging om de perikelen met personeel en de
opvoeding van de kinderen, verschoven is
naar een ander vlak, de discussiepunten zijn
nu eerder: is abortus verwerpelijk, ja of nee,
dan: moet ik mijn dienstmaagd een gulden
meer geven in de week.
statuten, gemoderniseerd, aan
gepast. spreken ervan. Artikel 2
zegt nog steeds dat het doel der
vereniging is: „Het verlenen
van bijstand in de ruimste zin
des woords aan de Nederlandse
vrouw in haar huishoudelijke en
gezinstaak, het behartigen van
de belangen van het gezin als
maatschappelijke eenheid op
economisch en sociaal gebied,
het bevorderen van de waarde
ring voor de huishoudelijke taak
van de vrouw, het bevorderen
van het verantwoordelijkheids
gevoel en gemeenschapszin van
4 vrouw als lid van de samen
leving, het bevorderen van
saamhorigheidsgevoel en ge
meenschapszin bij haar leden."
n dat alles onder het motto:
,De vereniging kiest geen partij
ip godsdienstig en politiek ge
bied".
lou dat nou maar eens zestig
jaar consequent vol.
let is kennelijk gelukt. Al komen
wat radikaler zijde de kre-
oh, die diamanten tutten-
een-hoed-op, het doet des te
minder afbreuk eigenlijk aan
bijvoorbeeld het feit dat donder-
18 mei op de diamanten
jaarverkadering, een van de
modernste punten ter discussie
zal komen: De vrouw in de re
clame.
Het wat-tuttig-zijn is een odium,
waar de vereniging maar al te
vfenaf wil. Terecht, want
het ontstaan lag in een tijd dat
de huisvrouw zich ging emanci
peren. Die emancipatie heeft
zich voorzichtig doorgezet en
zonder nu onmiddellijk „roeri-
Dolle Mina's te zijn, is de
opstelling naar buiten dusdanig
modern, dat het oorspronkelijke
streven alleen maar een nieuwe
moderne dimensie lijkt toege
voegd.
Een voorbeeld uit de laatste tijd?
Een brief aan de minister van
onderwijs: „In hoge mate zijn
wij verontrust over de voorge
nomen verandering van de col
legegelden, daar hierdoor de po
sitie van de vrouw nadelig
wordt beïnvloed. De financiële
tot van ouders ten aanziei\.van
«aderende kinderen wordt aan
zienlijk verzwaard.. Hierdoor
zal, en dit is historisoh ge
groeid, wederom bij een keuze
van wel of geen academische Het kenmerk dat fabrikanten mogen voeren als hun produkten
opleiding de voorkeur naar de
zonen des huizes uitgaan. Mocht
clame" aan de orde. Hoe ziet u
dat?
„Reclame kan een heel nuttige en
positieve funktie hebben. Ze kan
voorlichter zijn, zodat de huis
vrouw gesteund wordt bij haar ^ij, ajs vereniging
aankoop. De reclame zoals we
die nu kennen heeft dat niet al
tijd. Die beantwoordt aan een
wensdroom, zoals de reclame
psychologen een beeld hebben
van de doorsnee vrouw.
Vele vrouwen ergeren zich aan
het beeld dat men zo van de
vrouw ziet. Dat kan ik me best
voorstellen, want het is mij
voor mijzelf ook altijd een desil
lusie. Maar het is voor mij ook
een aansporing, want ik wil niet
zeggen, dat het niet waar is. Ik
vrees namelijk, dat het wél
waar is.
het veranderen. We spreken nu
van wasmiddelen die fosfaat-
arm zijn; we zeggen dat ze bio
logisch afbreekbaar zijn. We
zeggen er helaas nog niet bij
wat we, als we er geen fosfaten
instoppen, er dan wel in stop
pen, en of dat beter is. Dat is
juist zo belangrijk.
wen, willen gewoon meer infor
matie, minder suggestie, meer
duidelijkheid in de reclame. En
we hebben in dat opzicht al veel
gewonnen, zeker ook waar het
de vrouw zelf betreft. Maar wat
we nooit vergeten is dat de eni
ge die deze winst op niveau kan
behalen, de vrouw zelf is. Als
de vrouw zelf zich bewust is
van deze toestand, dan ver
dwijnt dit reclamebeeld vanzelf,
maar je kunt niet zeggen: Laat
nu eerst dat reclamebeeld ver
anderen dan verandert die
vrouw vanzelf wel.
kelijk weinig vrouwen politiek
georganiseerd en als zed tala
zijn, dan is het zo'n klein aan
tal. dat hun stem in de leden
vergadering meestal niet door
slaggevend is, terwijl Juist hun
mening door middel van een or
ganisatie als de onze naar bo
ven kan komen.
De tijd is echt voorbij dot we
moesten komen vragen of we
onze mening mochten zeggen.
We zijn nu zover, dat ons door
alle ministeries of welke instan
ties dan ook gevraagd wordt
wat wij ervan denken".
GERARD CRONE
n hoge kwaliteitseisen voldoen
besloten worden tot aanvraag
van een rijksstudietoelage en
mocht deze verleend zijn, dan
zal door de jonggehuwde aca-
demisch gevormde vrouw deze
schuldenlast extra zwaar wor
den ervaren".
Het enige, waarmee de vereniging
duidelijk voor iedereen naar
buiten treedt is het kenmerk dat
fabrikanten mogen voeren 'op
hun produkten als die aan hoge
kwaliteitseisen voldoen. Maar Deze kanaalfunktie is
kan uitdragen, van boven naar
beneden naar boven brengen, op
moet gaan denken, die kan van
veneden naar boven brengen, op
tafel deponeren van welke orga
nisatie-, of ministerie ook, ver
taald in adviezen voor wetge
ving, besluiten, regelingen of
hoefte is in onze samenleving
aan kontakten, dan is het onze
plicht daaraan tegemoet te ko
men. Hoeveel miljoenen vrou
wen met kleine kinderen voelen
mate ingewikkeld geworden, dat
je als huisvrouw niet meer kunt
zeggen: Ik blijf maar thuiszit
ten en leef m'n eigen leven. Het
leven bemoeit zich met jou.
W8t» ,T?r r"" ®venee"s Het is ook niet zo dat alle leden
op tafel bij alle politieke partij
en, want uiteindelijk is de be
sluitvorming dikwijls een poli
tieke zaak.
mijn
mening bijzonder aantrekkelijk
voor de doorsnee Nederlandse
vrouw. Ik dacht toch dat wij
met 63.000 leden mochten zeg
gen een beeld te bieden van de
doorsnee Nederlandse vrouw.
de emancipatie, de rechten van
„het" mens, spreekt die nog zo
veel vrouwen aan? Over de mo
derne opstelling van de Ned.
Ver. van Huisvrouwen hadden
we een gesprek met de presi
dente, mevrouw M. C. Laan- Kijk, men vergelijkt ons vaak
Benders, wethouder van Biltho-
ven, die haar schaarse tijd ver
deelt tussen haar gezinnetje
„ik heb nog een kind thuis"
haar gemeente en haar vereni
ging in Den Haag.
,Dat is juist het prettige van een
vereniging als de onze. Zo'n
vereniging gaat dwars door alle
met een Consumentenbond. Dat
is niet juist. Een consumenten
bond heeft een veel begrensder
doelstelling. Onze vereniging
moet u altijd zien als een met
twee gezichten. Aan de ene kant
de sociale funtie, het sociale ge
zicht, aan de andere kant het Hoe maken we de vrouwen be-
consumentengezicht. wust van hun plaats te midden
groepen van de samenleving Jk vind het geen schande om te van de problemen van deze tijd?
heen, die kan overal het ge- zeggen: Wij zijn ergens gezellig- Door ze te laten meedenken,
sprek aan de gang houden, die heidsvereniging, want als er be- Onze hele samenleving is der-
zich niet enorm geïsoleerd? Wij Je moet zoveel rekening houden
met de spelregels van de maat
schappij dat je je niet afzijdig
meer kunt houden. Door ze dus
bewust te maken van hun aan
deel, erover te laten denken,
doe je iets aan hun vorming en
hun mentale instelling. En door
hun eigen bewustwording ver
andert ook hun mentale instel
ling ten opzichte van hun huis
houdelijke taak. Bovendien
heeft de technische ontwikkeling
de huishoudelijke taak erg ver
licht. Daardoor wordt de opvoe
dende taak zeer vergemakke
lijkt, maar om dat goed te kun
nen doen zal men zich toch bui
ten de vier muren van het huis
moeten begeven. Oriënteren is
noodzaak".
om dezelfde reden lid zijn. We
hebben erbij die zich aangetrok
ken voelden door de consumen-
tenfunktie van de vereniging,
anderen voelden zich aangespro
ken door de sociale funktie,
kontakten met anderen, spreken
over onderwerpen die ze bezig
houden en waar ze een uitweg
voor zoeken en ga zo maar
door. Weer anderen om de pure
gezelligheid. Waarom ook niet?
Het kontakt wordt er toch mee
bevorderd? Het leuke is dat om
welke reden iemand dan ook lid
geworden is, ze altijd, via onze
publikaties, toch met de andere
sectoren
geconfronteerd wordt.
vereniging „Er is eigenlijk geen verschil tus
sen ons en de Dolle Mina. Na
tuurlijk, in optreden wel, maar
in mentale doelstelling in wezen
niet. Zeker niet als de vergelij
king wordt getrokken tussen ons
en Man-Vrouw-Maatschappij. Je
hebt in wezen dezelfde doelstel
ling, namelijk het bewerkstelli
gen van de deelname van de
vrouw aan de maatschappij.
We hebben dat in het begin als
een schok ervaren. Maar dat
ligt in het karakter van die or
ganisatie. De vrouwen echter in
Dolle Mina en Man-Vrouw-
Maatschappij waren wat onge
duldig. Die zeiden: dit moet al
lemaal nü. Ze hebben door hun
aktie een enorme stoot gegeven
aan het trekwerk, dat wij al
zestig jaar aan het doen zijn.
Hun werk ligt dus niet in dishar
monie met het onze, maar in
het verlengde. Maar iets wordt
pas gemeengoed als het echt
van boven tot onder geaccep
teerd wordt, en dat is nog lang
niet het geval.
Wat de Vereniging van Huisvrou
wen betreft zitten we al lang
niet meer in de verdedigende
hoek. Met een huifkar optrek
ken als de Dolle Mina's is voor
ons echter ondenkbaar, omdat
we niet aktie-gericht zijn. Wat
niet wegneemt dat onze opstel
ling ten opzichte van abortus
bijvoorbeeld precies dezelfde is.
Begrijp me goed, ik kan nooit
zeggen dat al onze 63.000 leden
daar precies zo over denken.
Maar de grote meerderheid wel.
Ik kan natuurlijk nooit zeggen:
De vereniging denkt. enz.
Maar wel: het hoofdbestuur
meent dat de leden den
ken.
Wij zijn veel moderner dan men
oppervlakkig gezien denkt.
Twee dingen: onze aktie „Marie
wordt wijzer", samen met
Man-Vrouw-Maatschappij, onze
aktie tegen de verhoging van de
collegegelden. Wij zeggen niet
minister, dat mag niet, maar
wel: Als je het zo doet dan gaat
er iets heel erg fout. Het gekke
is, dat men dan zegt: De Neder
landse Vereniging van Huis-
De reclame wordt verweten dat Nee, die vrouw moet veranderen,
de vrouw vaak zo onnozel en dan verandert het reclamebeeld
onmondig voorgesteld wordt. wel.
Maar ik geloof dat dat beeld Ook buiten de reclame om zou ik
van die doorsnee vrouw inder- zo graag willen dat de vrouw
daad een duidelijk doorsnee- zich realiseert wat voor spreek
beeld is. Het is aan ons om dat buis ze is in een vereniging als
beeld te veranderen en dan ver- de onze. Er zijn nog zo betrek-
ROEI-OFARENT1SVEEN Bloemen-
6 mei: anjers sim rose
m rood 31—45, sim wit 3t
allee 88--40. K.J. sim 36—
;eefer 30—41. sim urthur
Rêve 42 -43, espéranee
en Kornette, enrol, zorlnn,
erRold, roswythn, fnherue.
nora 20-33, sonla 30-52.
-lm 3745. bellndn 38—47.
50—70, Kerbe-
tuinen 100—HG
225—245,
100—120,
130—
Idem een-
trosnn Iers
110-365, muntrleten
Iels 270 -600, broden
•n 190—385. duizend-
105—170. Ixln's 75-90. nn^-
«0—100. lathyrus 90—130. py-
