aT,
«S3
M.
RIJDEND CLUBHUIS ALS
BERG NAAR MOHAMMED
koning Arthur
Het einde van
van de
en de Ridders
Tafelronde
(slot)
DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD
JUNIOR-
HOEK
2ATERDAG 13 MEI 1972
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
120
-
Suske en
Wiske
Oplossing van de vorige week: wie
hoort bij welk figuurtje: A bij 4,
B bij 5, C bij 1, D bij 2 en E bij
VAN elke edele ridder die met ko
ning Arthur van Engeland
mocht zitten om de Ronde Tafel
in het kasteel Camelot, bestaat
een beroemd heldenverhaal. An
ders zouden zij nooit ridder ge
worden zijn. Hun zetel stond ge
reed aan de tafel en op het
ogenblik dat zij de grote daad
hadden verricht, verscheen hun
naam in gouden letters op de
rugleuning. Deze namen worden
genoemd in wel duizend verha
len die nu al duizend jaar zijn
verteld en opgeschreven, want
de ro'em van Koning Arthur zal
nooit vergaan.
Een van de meest geliefde ridders
was Lancelot. Maar onder alle
edelen was óók een verrader:
Mordred. Deze oneerlijke ridder
had altijd koning Arthur benijd
om zijn koningschap dat hij zélf
zo graag zou bezitten. Na vele
jaren lukte het hem eindelijk
tweedracht te zaaien onder de
ridders die tevoren zo eensge
zind achter de koning hadden
gestaan. En dit werd het begin
van het einde van Koning Ar
thur.
Moid red fluisterde de koning in
dat Lancelot Arthurs plaats wil
de innemen door de koning te
doden en te trouwen met koning-
ningin Genovevo. Wait nt>g nooit
eerder was gebeurd: de ridders
van de Tafelronde stelden zich
op In twee kampen. De ene
helft geloofde Mordred, de an
dere helft streed voor de eer
van Lancelot. De twee kampen
kwamen met elkaar in een vre
selijk gevecht en menige dappe
re ridder liet het leven. Mis
schien zouden ook de koning en
Lancelot op het veld gevallen
zijn, als niet Lancelot, zonder
wapens en zonder harnas, naar
de koning was gegaan. Hij voer
de koningin Genoveva aan de
hand en zei: „Mijn Heer en Ko
ning, neem uw goede en eerlijke
vrouw in genade aan en ik be
loof u ons land te verlaten en
overzee te trekken naar Frank
rijk, zodat er geen reden tot on
gerustheid meer kan zijn." De
koning was diep getroffen door
de woorden van zijn geliefde
ridder en liet hem gaan.
Korte tijd leek er vrede in het
land te heersen. Maar de boze
Mordred had zijn doel nog niet
bereikt, zélf koning te worden.
Hij begon koning Arthur over te
halen Lancelot in Frankrijk te
gaan verslaan zodat hij nooit
meer terug kon komen. De ko
ning liet zich verleiden en trok
met een leger over zee. Nauwe
lijks was hij weg of Mordred
verspreidde het gerucht dat ko-
ning Arthur was gedood en hij
Films met cowboys zijn nog steeds
populair. De eerste film van dat
soort werd ongeveer zeventig
jaar geleden gemaakt. Hij heet
te „de grote treinroof" en duur
de twaalf minuten. Het succes
was zo groot dat de filmmakers
ijlings allemaal die films gingen
maken. In „de grote treinroof"
werden overigens alle rollen ge
speeld door een man. die Bron
cho Bill Anderson heette. Hij
speelde rover, passagier en de
held. Hij werd beroemd en
maakte 370 films, een record dat
nooit werd verbeterd.
riep zichzelf uit tot koning. Ge
lukkig doorzag Genoveva het
verraad en zij stuurde vlug een
ijlbode naar de koning in
Frankrijk.
Dadeiijk gaf koning Arthur ge
hoor aan haar oproep. Hij land
de weer in Engeland en joeg
onmiddellijk Mordred met zijn
leger op de vlucht. Intussen
kreeg hij zelfs bericht van Lan
celot uit Frankrijk die schreef:
„Heer, sluit voorlopig wapenstil-
stana met Mordred. Over een
maand ben ik met mijn troepen
bij u om te helpen!"
Daarom maakte koning Arthur
een overeenkomst met Mordred
om een wapenstilstand te slui
ten. Zij kwamen bij elkaar en
spraken af dat niemand zijn
zwaard uit de schede mocht
trekken. Wanneer één enkele
ridder dat zou doen, moesten de
legerr elkaar onmiddellijk aan
vallen.
Juist toen de koning zijn handte-
kenirg zou schrijven onder de
overeenkomst, kronkelde een
adder door het gras en beet een
ridder in zijn hiel. Zonder na
denken trok de ridder zijn
zwoard om de adder te doden.
.Maar toen de tegenstanders een
zwaard zagen flitsen, meenden
zij dat de strijd losbrandde.
Vanaf dat ogenblik was er geen
orde meer in de troepen te
scheppen. Zij vochten tot het
veld was overdekt met slachtof
fers.
Toen de avond daalde, waren
aan de ene kant alleen maar
Koning Arthur en zijn trouwe
ridder Bedivere overgebleven,
aan de andere kant alleen Mor
dred, die de oorzaak was van
dit alles. Mordred rende de ko-
Weer eens wat doorgeknipte fi
guurtjes, lang niet gehad. Bij
het bovenste plaatje moet je
ken welke andere van de
helften erbij past. Als je ze
elkaar plakt, heb je één hele krij
ger.
ning tegemoet met getrokken
zwaard... Maar de koning
wachtte hem op met een speer
en doorstak hem. De dodelijk
gewonde Mordred hief met zijn
laatste krachten zijn zwaard op
en doorkliefde de helm van de
koning, die daarbij een hoofd
wond opliep. Mordred stierf on
middellijk. Maar ook de koning
voelde dat hij deze slag niet zou
overleven.
Toen vroeg bij Bedivere een laat
ste gunst. „Neem mijn trouwe
zwaard EXCALIBUR en ga er
mee over die heuvelrij. Daar
achter liggen rotsen met een
meer in de diepte. Werp mijn
zwaard in het water en kom te
rug om mij te zeggen wat je ge
zien hebt." Bedivere nam het
zwaard, maar vond het ver
schrikkelijk dit in het water te
gooien. Daarom verstopte hij
het. Toen hij terugkwam en de
koning vroeg: „Wat heb je ge
zien?" antwoordde hij: „Niets
anders dan een rimpeling op het
water."
„Je spreekt geen waarheid," zei
de koning, „doe wat ik gezegd
heb." Weer ging Bedivere,
maar opnieuw was het bevel
hem te zwaar. Toen hij terug
kwam, vroeg de koning: „Wat
Als je zo gelukkig bent dat je in
een huis met een tuintje woont
en als er dan ook nog een boom
in staat, kun je met weinig spul
len een aardig stuk speelgoed
maken. Je neemt een „oogje",
zoals je ziet op de tekening en
draait dat in een tak. Je neemt
een haakjeen schroeft dat in
de stam van de boom. Dan vraag
je een stuk niet te dik touw. Aan
de ene kant bind je een ringetje
vast, aan de andere kant drie
of vier ringetjes. Maar eerst dat
touw door het oogje halen. Als je
aan de kant trekt met het ene
ringetje gaan de andere drie (of
vier, dat is om het zwaar te ma
ken) bungelen. En dan moet je
dat zo proberen te doen dat de
ringetjes om het haakje slaan.
Is echt niet zo gemakkelijk maar
je kunt er, met je vriendjes, uren
mee bezig zijn. Je kunt ook zeil
spelregels maken, bijv. in hoe
veel beurten heb je beet. hoe
lang doe je erover om driemaal
de ringetjes aan de haak te slaan.
heb je gezien?" Bevidere ant
woordde: „Niets dan een rimpe
ling op het water." De koning
zuchtte: „Voor de tweede maal
spreek je onwaarheid. Toen ik
dit zwaard daarginds kreeg van
de Blauwe Vrouwe van het
Meei, heeft zij gezegd dat zij
mij eens een gunst zou vragen.
De wind heeft het mij al toege
fluisterd: zij vraagt het zwaard
terug."
Toen durfde Bedivere niet meer
te weigeren en hij wierp het
zwaard, dat flitste in het duis
ter, met een zwaai in het water.
Duidelijk zag hij een arm in
een witlinnen mouw uit het wa
ter steken en het zwaard opvan
gen om ermee onder water te
verdwijnen.
Toen hij voor de derde maal te
rugkwam, zei de koning: „Nu is
mijn tijd gekomen. Help mij
naar de oever van de stroom
onder aan deze helling." Bedi
vere ondersteunde de koning
naar een stille stroom die blonk
als zwarte diamant. Uit de mist
kwam een kleine boot "aangeva
ren waarop edelvrouwen zaten,
gehuld in rouw. „Leg mij in de
b^ot," vroeg de koning aan zijn
ridder. Bedivere deed wat hem
gevraagd werd en de vrouwen
namen de koning voorzichtig op
en verdwenen over het water in
de richting van Avalon, waar de
koning zijn jeugd had doorge
bracht.
„Wat zal er van mij worden?"
riep Bedivere de boot na. De
koning antwoordde: „Hou je
sterk en zeg tegen mijn laatste
getrouwen dat ik naar Avalon
ga om van mijn wonden te ge
nezen of te sterven. Maar als
het land mij ooit nodig heeft,
keer ik weer." Toen dreef het
bootje weg. Over het water
klonk een treurzang die voorbij
ging en eindigde in een zacht
gefluister.
Nog steeds zijn er mensen die ge
loven dat koning Arthur alleen
maar slaapt in een geheime
grot en eens zal terugkomen.
Maar andere menen dat hij ge
storven is en dat zijn graf is ge
vonden in een abdij op het ei
land Avalon.
De
gekke
gokker
Lucky
Luke
Broom-
Hilda
10 8
Bt&eu-
O
jCHUTWIJK - De regen slaat
kletterend neer, als Henk Lam-
mers de vijftien meter lange
„Zwerfkei" achterwaarts het
straatje in dirigeert. Met de
grilligheid van voorjaarsbuien
houdt de regen plotseling op en
de zon breekt door de winderige
hemel. Er komt een man naar
buiten uit een van de paar huis
jes van Schutwijk en met geoe
fende hand krukt hij de „Zwerf
kei" omlaag, trekt vanonder de
buik van het gevaarte een snoer
van een haspel en loopt daar
mee naar binnen.
De Zwerfkei" is nu als met een
navelstreng verbonden met
Schutwijk ei het enige rijdende
clubhuis van Nederland kan zijn
taak beginnen. Lammers zet
krukken neer, slaat planken
open, scharrelt achter bij de ka
chel in de „Zwerfkei", die snel
warm wordt om straks behaag
lijk onderdak te verlenen aan
dc jeugd van Schutwijk. een
nietig plaatsje in zuid-oost
Drente, tussen Erica en Klazi-
naveen.
De Zwerfkei" is een truck met
oplegger. Het is ook een mobiel
lokaal, waarin cultureel en
maatschappelijk jeugdwerk kan
worden gedaan in die plaatsjes
in Z.O. Drente, waar geen
jeugdhuis is. Zoals de berg naar
Mohammed moet komen, zo is
„de Zwerfkei" de boer op ge
gaan.
Een kwartier na aankomst is „de
Zwerfkei" al gevuld met kinde
ren, die boetseerklei, verf, pop
pen en krijt ter hand nemen om
enthousiast „zich creatief bezig
te houden", zoals dat tegen
woordig heet. „De Zwerfkei" is
in Schutwijk nu een vertrouwde
verschijning. Het is een lang
zaam proces geweest. Niet iede
re bewoner was verguld met de
komst van dit rijdend gevaarte
uit de grote stad. Maar Henk
Lammers en zijn voorgangers
zijn nu volledig geaccepteerd en
werden zelfs betrokken in be
raad over vitale zaken.
Henk Lammers, jonge, gebaarde
jeugdwerker, „de Zwerfkei"
bestaat nu tien iaar. Eerst had
den we een bus. Nu hebben we
een truck met oplegger waarin
een houtfirma tentoonstellingen
hield. Onze doelstelling is: aan
zetten en wegwezen.. We komen
in een plaatsje als de mensen
daar zelf het initiatief toe ne
men. Het moet van hen uitgaan.
Drn blijven we daar een tijdje
en als het jeugd- en jongeren
werk op eigen poten kan staan,
gaan we weg. Dan blijft er bij
voorbeeld een permanent ge
bouwtje achter. We hebben zo
in de loop van de tijd verschil
lende plaatsjes in de witte vlek
ken van zuid oost Drente gehad.
Momenteel 6taan we bij Schut
wijk. We zetten de oplegger
daar begin van de week neer en
tegen het einde gaan we weg.
Er blijkt een duidelijke behoefte
te bestaan aan jeugd- en jonge-
ïenwerk in deze kleine plaats
jes, want daar is helemaal geen
accommodatie om iets te doen.
Er zijn drie voorwaarden waar
aan een plaatsje moet voldoen,
eer wij er komen. Ten eerste:
er moet potentieel kader zijn
dat actiet mee wil werken. Een
klcuterleidstoi bijvoorbeeld, of
een onderwijzer of geïnteres
seerden. Ten tweede moet er
een follow up mogelijkheid zijn.
zodat de .Zwerfkei" zich na
verloop van tijd kan terugtrek
ken en ten derde moet de ge
meente waartoe zo'n plaatsje
behoort, meesubsidiëren. Dat
laatste is wel eens moeilijk.
want een plaatsje als Dalerveen
behoort tot vier gemeenten,
in ons werk krijgen we vaak te
maken met situaties die niet tot
ons eigenlijk werk behoren. Als
de mensen ons vertrouwen, dan
worden we vaak betrokken in
hun problemen. Zo wordt er in
de „Zwerfkei" ook wel eens
vergaderd en is er een moeder
clubje in geweest en een kaart
club voor mannen. We moeten
voortdurend improviseren. Het
werk voor volwassenen is eigen
lijk een nevenaspect. De ouders
vinden het leuk dat wij iets
voor hun kinderen doen en ze
vragen wel eens of wij ook niets
voor hun kunnen doen. Bijna
alle kinderen komen bij ons.
Steeds meer dorpjes krijgen een
eigen jeugdlokaal. Maar er zijn
er hier in zuid-oost Drente nog
ger.oeg, waar helemaal geen ac
commodatie is. Wij worden ge
subsidieerd op titel van jeugd-
en jongerenwerk door CRM,
maar ook de ouderen blijven
kernen. Laatst waren er klach
ten over de huurverhoging, dan
willen ze daar met je over pra
ten.
tijd is het gebeurd dat er uit
verschillende plaatsjes aanvra
gen zijn geweest om ook daar
„de Zwerfkei" te krijgen. Wij
maken onszelf overbodig, maar
de witte plekken op de kaart
blijven. Het initiatief moet uit
gaan van de mensen, niet van
bovenaf. Anders zien ze het als
een soort verkapte jeugdjustitie
en daar moeten ze niet veel van
hebben. Wij testen ook uit of in
een plaatsje een mogelijkheid
bestaat voor een vaste accom
modatie. Zo kwamen we een
paar Jaar geleden bij een woon
wagenproject bij Emmen. Daar
waren talloze voorzieningen no
dig. Wij zijn er naar toe gegaan
met de „Zwerfkei" en er bleek
een grote behoefte te zijn aan
jeugdwerk. We hebben onze po
sitive ervaringen in een nota
verwerkt en op grond van die
informatie is tenslotte besloten
om een zelfstandige vestiging in
het kamp onder te brengen."
,Dc Zwerfkei" is inmidde s vol.
Jeugdleidster mevrouw A. v.d.
Mark loopt keurend rond, corri
geert een onzeker handje, prijst,
looft, u* voorzichtig kritiek. Het
rijdende clubhuis speelt vanmid
dag de rol van kleuterschool.
Als Henk Lammers de truck
loskoppelt van de oplegger en
de Zwerfkei" achterlaat in de
stilte van Schutwijk, zegt hij,
terwijl de regen weer neerslaat
op ue rechte vaarten en het
i opereert <n de witte plekken
vlakke land: „Het is machtig waarderen."
werk De mensen gaan je ver- Ov.*r de verlaten zandweg lopen
trouwen. En het is natuurlijk kinderen. Ze hebben een doel:
wel lollig om met zo'n machtig de oranje-groene „Zwerfkei",
di ig te rijden maar leuker is die de huisjes daarachter bijna
als je merkt dat ze het echt doet krimpen. Jan Koesen
