DUIZENDEN APEN
WORDEN STAPELGEK
lieve
huis
dieren
itoch'
dokters
vrouw in
oorlog
met
DIEREN
handel
gevangenschap
voor apen
dodelijk
1972
jyota
:tweg
ferbitterd stelt me-
lood re-rouw A. P. Sicherer-
iring van^y1'"1* haar
li'ebedrijiense „ziekenhuis" te-
laan 76-iidden 'van vier luid
effende honden en
waalf min of meer op-
eknapte doodshoofd-
apjes vast: „de han-
el in exotische dieren
oet eruit. Hoe eerder,
ïe liever. Iedere dag is
r«n". De secretaresse
de 'Stichting apen-op-
mgcentrum' wenst deze
mclusie met huivering-
ekkcnde cijfers duide-
k te maken: „jaarlijks
orden er alleen al door
10,- Nr.
de lucht zeventigduizend
weerloze apen ons land
ingevoerd. Vijftiendui
zend apen worden als
of het om pakjes marga
rine gaat naar Zwe
den geëxporteerd. Een
paar gaan er onder het
mes in laboratoria. De
rest nog altijd ruim
vijftigduizend wordt
door de dierenhandela
ren als publiektrekker-
tjes in de etalages ge
zet".
„De gevolgen zijln cata
strofaal. De apen lopen
als teder gekoesterde
huisdieren binnen de
kortst mogelijke tijd een
tik op. Mevrouw Siche-
rer: „alle anen worden
knettergek. Ze verande
ren in „lieve huisdier
tjes"
De aap is een hoogont
wikkeld dier. dat psy
chisch erg kwetsbaar is.
Hij wil on een gegeven
oganblik ziin natuurliike
en sociale contacten.
Wanneer dat onmogelijk
wordt gemaakt. dan
raakt een aap gefrus
treerd. Het resultaat:
bet met veel tam-tam
binnengehaalde stuk
..soeelgoed" moet het
huis uit. Maar waar
heen? Een dierentuin
overigens ook niet alles
kan ge Sn doodzieke
aDen gebruiken. De Daar
..aoengekken" kunnen
alle gefrustreerde „lieve
huisdiertjes" ook niet
opvangen. Over de laat
ste uitwiikmogeliikheid
praat ik liever niet.
Daarom moet er zo snel
mogelijk een apen-op
vangcentrum worden ge
bouwd".
Vijf jaar geleden ver
klaarde mevrouw Siche-
rer de dierenhandelaren
de oorlog. Ze kon het
niet langer aanzien. In
Utrecht kreeg het door
het centrum slenterende
gezin Sicherer medelij
den met een wolaap. die
als een aantrekkelijke
van gezinsuitbrei
ding door een dierenhan
delaar te koop werd
aangeboden. Onder druk
van de drie kinderen
zwichtte het editpaar Si
cherer. Het aapje werd
mee naar Bilthoven ge
nomen. Tn de dierge
neeskundige kliniek van
de Utrechtse rijksuniver
siteit werd de eerste
aanwinst „doorge
spoeld". Mevrouw Siche
rer: „Apen hebben veel
last van wormen en
darmparasieten. Van
daar".
Het doodzieke aapje her
stelde wonderbaarlijk
snel in de in ijltempo tot
apenkooi omgebouwde
broeikas. Het Bilthoven-
se gezin nam geen halve
maatregelen. Men wierp
zich enthousiast op alle
mogelijke literatuur over
apen.
Van het een kwam het
ander. De eveneens in
Bilthoven wonende dr.
Jan van Hooff. een
apenkerlner bij uitstek,
zocht het wolaapje en de
„pleegouders" op. De Si-
cberers werden „apen-
gek". Vele „apenliefheb-
bers" die thuis slaande
ruzie met het „huisdier
tje" kregen, draaiden 't
nummer van de Biltho-
huisarts. Doodzie
ke Oeistities, Baviaan-
tjes Capucijners en
doodshoofdaapjes wer
den naar Bilthovem ge
bracht. De bijkeuken
werd als quarantaine
boeg ingericht. Mevrouw
Sicherer hield aan de lo
pende band lezingen en
schreef vele ingezonden
stukken voor dagbladen.
Vorig jaar gooide ze de
knuppel In het „apen
hok" Zichtbaar genie
tend van het rendement
van haar strijdlust be
kent ze: „Ik belde stad
en land af. Iedereen, die
ook maar iets te vertel
len had op dit gebied
heb ik op mijn verhaal
tje getracteerd. Mijn
man schreef een niet
mis te verstane brief
a«n de voormalige
staatssecretaris van so
ciale zaken en volksge
zondheid Kruisinga. En
warempel het hielp, het
wetsvoorstel om de im
port van exotische die
ren „er heerst ook
nog zoiets als een schild-
paddencomplex" te
verbieden ligt momen
teel bij de Raad van Sta
te".
risico door de dierenhan
delaren gelytncht te wor
den. Dat risico heb ik er
graag voor over. De he
ren zullen zich in de toe
komst weer bezig moe
ten houden met de ver
koop van goudvisjes en
marmotjes. Een aanzien
lijk minder lucratieve
aangelegenheid".
„Er wordt heel wat geld
verdiend aan de handel
in apen. Wolapen die
een paar tientjes kosten
gaan voor honderden
guldens grif van de
hand. Voor chimpansees
wordt nog veel meer
neergeteld.
Neem deze advertentie
eens. Te koop: „Twee
copucijmerapen, Renault
Sedan, motorisch prima
ein drie honden gratis".
Dat is toch te gek."
Helemaal bruin bakte
een „apenliefhebber"
het. toen hij vroeg of hij
een kans op de koop van
een chimpansee maakte.
„Leuk speelvricndje
voor mijn zoontje", zo
motiveerde de „klant"
zijn vraag. Om het een
beetje aantrekkelijker te
maken voegde hij er nog
aan toe: „Geld speelt
geen rol. Ik heb er twee
tot drie mille voor
over".
Reactie mevrouw Siche
rer: „Het is toch om te
huilen. In de eerste
plaats verkopen wij geen
apen. We worden er
geen cent beter van. Het
kost ons alleen maar
geld. Alle bij ons weer
op verhaal gekomen
apen gaan naar tehui
zen, dierentuinen of
apenparken, waar ze wel
degelijk van een deskun
dige begeleiding verze
kerd zijn".
Geld interesseert de
mensen blijkbaar ook
niet. In dit geval was
het overigens niet de
eerste keer. dat er grof
geld voor een chimpan
see werd geboden. Dc
mansen denken blijkbaar
niet na. Een chimpansee
als speel vriendje, ge
woon belachelijk. Wij
hebben een paar weken
geleden nog een jonge
chimpansee een spuitje
moeten geven. Met vier
man hebban we hem
vast moeten houden.
Leuk speelvriendje".
Ze „graaft" verder in
het schrift en stopt bij
een even ongeloofwaar
dig klinkend verhaal:
,Oh ja, belt een vrouw
uit Den Bosch diep in de
nacht op. De chimpan
see, die tot grote vreug
de van het hele gezin
avards aan de hand van
de heer des huizes de
huiskamer was komen
binnen wandelen en zich
geduldig had laten ver
troetelen. sloeg alles
kort en klein. Wat was
het geval? De chimpan
see was door de Bos
schenaar nog dezelfde
avond op oen automarkt
in Utreriit gekocht. Heel
braaf had het beest
plaats genomen op de
achterbank van de auto.
Toen de verdoving in
Den Bosch eenmaal was
mfpewerk* begon de el
lende".
Buiten. In de achtertuin
laat ze tenslotte een
bierkistje zien. De tra
lies zaten er nog in.
„Dit was de kooi van
een aap. Verschrikke
lijk".
Een eveneons intact ge
bleven soort konijnenhok
bleek twee jaar de „wo
ning" van een flink uit
de kluiten gewassen Ja-
va-aap geweest te zijn.
„Moet u nagaan", zo
legt de secretaresse van
de „Stichting Apen-op
vangcentrum" nauwe
lijks haar emoties be
dwingend uit. „Het dier
kon niet eens in dit hok
staan. De Jnva-aap
kwam hier doodziek aan.
Voor een zeldzaam goe
de conditie bleek de die
renarts twee jaar Inng
bleekselderij te hebben
voorgeschreven. Onbe
grijpelijk".
De doktersvrouw hoopt,
dat door de importstop
en dc bouw van 'n apen-
opvangcentrum een ein
de aan deze onbeschrljf-
liike toestand wordt ge
maakt. 2e baast zich
nog te meldwi, dat er
ook ruimte in het op
vangcentrum wordt vrij
gemaakt voor ande-e
exotische dieren, die niet
In asiels ondergebracht
kunnen worden.
„We hebben veel geld
nodig", zo besluit ze
haar verhaal. „Ik duim
elke dag. dat we binnen
hiet al te lanee tijd met
de bouw kunnen begin
nen. We kunnen eigen
lijk peen dag meer
wachten".
PIET ARENDS
BILTHOVEN „Het
houden van een In ge
vangenschap geïsoleerde
aap is wreed, smerig,
gevaarlijk en stompzin
nig". Krasse taal van de
bekende ethnoloog prof.
dr. Konrad Lorenz. Te
gen de achtergrond van
deze conclusie doet de
massale handel in apen
huiveringwekkend aan.
Jaarlijks gaan er duizen
den en nog eens duizen
den apen voor forse be
dragen over de toon
bank.
Er lijkt overigens een
einde aan deze openhan-
del te komen. De wet
op de „in hun voortbe
staan bedreigde dieren"
wordt op het ogenblik
door de Raad van State
onder de loep genomen.
De volgende ha'te is dc
Tweede Kamer. In dit
wetsvoorstel wordl een
importstop van alle be
dreigde exotiscne dier
soorten aangekondigd.
Het rendement van de
jarenlange strijd van
(„noem me maar rustig
een apengek") mevrouw
A. P. Sicherer-Frylink,
echtgenote van een Bilt-
hovense huisarts en
moeder van drie stude
rende kinderen. ver
klaarde vijf jaar geleden
de dierenhandelaren de
oorlog. Ze trok zich het
lot van de bij duizenden
tegelijk geïmporteerde
apen aan. In de achter
tuin richtte het gezin Si
cherer een „ziekenhuis"
voor apen in. Henderden
doodzieke apen hebben
in de loop der jaren met
succes de „Sichercr-
kuur" doorstaan
Op initiatief van me
vrouw A. P. Sichcrer-
Frylink werd eind vorig
jaar de 'stichting apen-
opvangcentrum' *.n het le
ven geroepen. Op het
verlanglijstje staat de
houw van een apen-op-
vnngcentrum. Het be
stuur waarin onaer an
dere de directeur van de
diergaarde Blijoorp dr.
A. C. V. van Bcmmel,
de mededirecteur van
Burgers lierenpork dr.
Jan van Hooff en uiter
aard mevrouw A. P. Si-
chercr-Frylink zitting
hebben, heeft een stukje
grond in Driebergen op
het oog.
