Plaaggeesten m bosgeesten Hovercraft, ook vrachtwagen van toekomst? JUNIOR- HOEK 'ostzegeinieuws i/tfERDAG 18 MAART 1972 LEIDSE COURANT CucLro An ^rlJUeno$¥numoetik loth no$ ^USKe en f^tepMen!^/*^ emh-Uruj!_ J Wiske j verre, stille plekjes van de wereld rollen witte nevels zich uit over de helde. Daar suizelt de wind door de bossen als zachte stem men van wezens die je niet ziet. En oude bomen zijn gekronkeld zo dat ze lijken op heksen met uitgestrekte grijparmen. Daar geloven heel oude mensen en jonge kinderen nog wel aan bosgeesten, goede en kwade. Op zo'n plekje van de wereld stond eens een huisje waar vader en moeder werkten en zorgden voor hun twee kinderen en een oude grootmoeder. jongen was een plaaggeest, vooral voor zijn zusje. Zó waren lijn plagerijen: als zij wilde ■aan zitten, trok hij de stoel veg; als moeder haar het bord- e met brood aanreikte, gaf hij er een klap onder zodat het goe ie brood op de grond viel; wil- Die nacht kon hij de slaap niet de zij drinken uit haar beker, dan stootte hij tegen de tafel en Ie beker viel om. verhaal. Grootmoeder had het zo hardop verteld en wie had het wel kunnen horen! De on zichtbare wezens die met witte baarden of witte sluiers door de nevels waadden, de bosgeesten, de heksen met kromme De lama is de kameel van Zuid- Amerika maar hij is veel klei ner en heeft ook geen bult. Maar voor de rest is de lama voor de Zuidamerikanen net zo belang rijk als de kameel voor de woes tijnbewoners. Het vlees van de lama wordt gegeten, van de huid wordt leer gemaakt en van de vacht wol. En de lama geeft ook melk. Bovendien is het een ge weldig lastdier in de bergen. Maar je hebt vast en zeker wel eens gehoord dat een lam spuwt. Kom in de dierentuin maar niet te dicht bij het dier. Hij doet dat om zich te verdedigen, vooral als hij schrikt. En de lama kan goed mikken. Let er maar eens op. Hij raakt mens of dier feil loos, al is het niet zo fris. vatten. En daarom hoorde hij hoe een paard naar het huisje kwam gedraafd en stil hield. een dag zei de grootmoeder: ,Als jij niet afleert iemand te die wil rusten, eten of Irinken en doorgaat met het rerspillen van kosteliik voedsel, al jou nog eens overkomen wat net koning Tantalus gebeurde, is wel twee- of drieduizend geleden, maar niemand het ooit vergeten. Die ko- ling had de drank en het voed- el van de goden gestolen, nee- ambrozijn, heerlijker dan nensentongen ooit geproefd lebben of zullen proeven. Maar Ie goden straften hem op een lijzondere manier: voortaan noest hij tot in alle eeuwigheid i longer en dorst lijden. Hij werd n het helderste water gezet dat eikte tot zijn kin terwijl sappi- ;e vruchten voor zijn ogen hin- i gen. Maar ate hij zidh bukte om drinken, daalde het water en lis hij zijn hand naar de vruch- |en uitstak, bogen de takken tan hem weg. Nooit kon hij een iap of een slok nemen. Ik waar- jchuw je maar hoor, alle bos- {eesten, alle onzichtbare wezens in boze heksen kennen het ver aal van koning Tantalus en «anneer zij er achter zouden ko men hoe jij met het voedsel van °e e zusje omgaat, ben ik bang t het niet goed met je zal af- open". Hij keek uit zijn venstertje en zag een wit paard met witte vleugels en een ruiter met een witte baard. De man wenkte dat de jongen naar beneden moest komen en dat deed hij met angst in het hart. De man tilde de jongen voor zich op het paard en ze vlogen er vandoor, dadelijk opgeslokt door de witte nevels die uitrolden over de hei de. ,Ik word zo moe", klaagde de jongen na een tijd. Nauwelijks had hij dat gezegd of de mist flarden scheurden uiteen en in het gouden maanlicht naderden zij een groep bomen die zich be schermend bogen over een bed van zacht mos. Het was zo gol vend gevormd dat je er dadelijk op in slaap zou kunnen vallen, zelfs met een kussen van mos onder je hoofd. De jongen gleed van het paard en knielde bij het zacht beschenen groene bed. Maar toen hij het aanraakte veranderde het in een hoop scherp teenslag waaraan zijn vingers zich dadelijk verwond den. Neem een stevig stuk papier en vouw en knip het zoals op de tekening is aangegeven. Plak de delen aan elkaar en je hebt een leuke olifant. Je kunt hem zo groot maken als je wilt. En ook nog een kleurtje geven. uit de bekken van vijf marme ren vissen en in hun midden stond een nimf van goud met een schaal waar uit het water voortdurend overstroomde. De jongen gleed van het paard en wilde zijn mond al openhouden onder de straal van de eerste vis toen hij een verzengende hit te voelde: de nimf. blaakte als gloeiend ijzer en het water werd vloeibaar vuur. De jongen week achteruit, zijn haar was al geschroeid en zijn dorst verstik kend. hem weer voor zich op het paard en zij reden ver der tot de jongen klaagde: „Ik krijg zo'n dorst". Op hetzelfde ogenblik stonden zij jongen vond het een griezelig fontein. Glanzend water spoot zo'n honger". Dadelijk stond het Opnieuw zette de man hem bij zich op het paard en reden zij voort. De jongen durfde niets meer te zeggen, maar zijn maag rammelde en zonder het te weten, zuchtte hij: „Ik heb Toen spreidde het wonderdier de paard stil en zij stegen af bij een boom waar aan een grote bundel hing. De man nam de bundel, maakte hem open en spreidde alles wat erin zat uit op een doek: zoet brood, zacht vlees, pittige kruiderijen, luchti ge room. De jongen greep het eerste het beste en zette zijn tanden in het besuikerd brood. Maar het brood werd een giftige paddestoel, het vlees een pastei van torren, de pittige kruiderij en werden brandnetels en de room veranderde in verwelkte bloemen. De tranen liepen over de wangen van de jongen. Diep ongelukkig hief hij zelf de han den op om op het paard getild te worden... tekeningen lijken precies op elkaar. Maar dan vergis je je toch. Op de tekening rechts zijn ze ven dingen vergeten. Als je goed kijkt, zie je het ook. vleugels uit en vloog door dich te witte nevels terug naar het huisje waar de jongen zo geluk kig woonde. De man met de witte baard, die de hele tocht geen woord had gezegd, wees hem terug te gaan naar zijn ka mertje en met de laatste kracht die hem overbleef, klom de jon gen door het venster en viel uit geput in bed. Een mens kan niet ineens veran deren en om te zeggen dat hij op slag de liefste jongen van de wereld werd dat is niet zo. Maar hij plaagde nooit meer op de slechte manier van vroeger. Nooit meer zo dat een ander be nadeeld werd en kostelijk voed sel werd verspild. Mensen die niet geloven aan geheimzinnige, zwijgzame mannen met witte baarden op witte gevleugelde paarden, niet aan bosgeesten en boze heksen, zullen natuurlijk zeggen dat de jongen gedroomd had. Maar wat doet dat er nou toe? Of je het onzichtbare tegenkomt in werkelijkheid of in dromen, je komt het tegen. En daar gaat het c De Postkoets Broom- Hilda (^Nederlandse zomerzegels zijn dit jaar gewijd aan de Floriade en het Holland Festival. De 'felkeurige zegels zijn ontworpen door Dick Elf- "jTs uit Amsterdam en stellen voor: vruchten 'O 10), een gestileerde bloem (25 10), zon rer het land (30 15) en muziek (45 25). De ïgels zijn verkrijgbaar van 11 april tot 27 mei. te opbrengst gaat naar de Stichting Comité fcmerzegels, die met de verdeling onder sociale 811 culturele instellingen is belast. Israëlische posterijen geven,een zegel van 0.55 }orot uit die een houten, met spijkers beslagen Jvangenisdeur toont met daarop gekalkt een davidster en in het Hebreeuws, Arabisch, Rus- isch en Engels de woorden „Laat mijn volk ;ian". Direct na de dood van koning Frederik X van Denemarken is een zegel van 60 öre uit- [•komen ter zijner nagedachtenis. De kleur van leze Deense zegel is rood. r gelegenheid van de „dag van de postzegel" ge- 'èn de Franse posterijen op 20 maart een zegel fin 0.50 0.10 Fr. uit met de afbeelding van een ifottelandsbesteller op de fiets uit 1894. De toe- lig is bestemd voor het Rode Kruis. In Groen- Hhd verscheen in de serie „vervoer" een zegel r«n 90 öre met de afbeelding van een honde- Ite, nadat al eerder een zegel het postvervoer *r kajak had afgebeeld. De Noorse posterijen •ebben twee zegels uitgegeven in verband met de irhoging van de posttarieven: 80 öre een houten noorderlicht. 120 öre rotstekeningen, eden bracht vier zegels uit met bekende landge- KJten. 35 öre: de journalist Lars Johan Hierta 1801-1872) die in 1830 het dagblad „Aftonbladet" Jïichtte en er jarenlang hoofdredacteur van 50 öre de in Finland geboren bisschop en dichter Frans Michael Franzen (1772-1847): 65 Ore de componist Hugo Alfven (1872-1960); 85 öre de vader van de Zweedse dichtkunst George 'tjernheilm (1598-1673). Voorts verscheen een oekje met tien zegels van 55 öre over vrouwen n de sport: schermen, schoonspringen, turnen, n kunstrijden. De zegels zijn gemaakt 25*10 In het kader van „het jaar van het boek" geeft de Spaanse PTT een zegel van 2 pes. uit, die de ti telpagina toont van het boek over Don Quichote de la Mancha (anno 1605) van Miguel de Cervan tes Saavedra. Het 8900 vierkante kilometer grote nationale park Yellowstone in de Verenigde Staten bestaat hon derd jaar. Er is nu een zegel verschenen van 8c. die de geiser „Old Faithful" toont (Van een onzer verslaggevers) In de haven van de Canadese stad Toronto worden momenteel proeven genomen met een nieu we versie van de Hovercraft: een soort Hoverdraft-vrachtwa- gen, de Voyageur, die behalve het motorgedeelte slechts een kleine stuurhut en verder een platte laadvloer heeft. Hovercrafts, de snelle, wendbare luchtkussenvoertuigen, worden tot nu toe nagenoeg alleen voor het vervoer van personen en au to's gebruikt. Er zijn enkele veerdiensten, zoals tussen Ramsgate en Calais, bij Liver pool en met het eiland Wight. Een hovercraft die alleen op vracht is ingesteld en contai ners en andere omvangrijke las ten kan vervoeren is nieuw. Het toestel wordt wel al sinds enige tijd in het poolgebied gebruikt, waarvoor het speciaal ontwik keld is en waar het een gemak kelijke transportmiddel vormt voor mensen en materialen tus sen de weinige landingsplaatsen van vliegtuigen en de poolbases, De Hovercraft Voyageur is ont worpen door Bell Aerospace. Het toestel is 19.35 meter lang en 6.60 meter hoog en de laad vloer is 10 meter lang. Het kan 25 ton vracht vervoeren, maar kan ook worden Ingericht voor het vervoer van 140 passagiers. De bemanning bestaat uit twee personen. Voor de aandrijving zorgen twee turbinemotoren van elk 1150 pk. De motoren drijven zowel de voortbewegingspropel- lors aan als de propellors die lucht in het luchtkussen blazen. Transport ia onafhankelijk van de ondergrond: water, modder, zand, sneeuw, ijs. hij gaat er met gemak over heen. In Nederland zijn nog geen hover crafts in gebruik, hoewel er op enkele plaatsen wel proefvluch ten hebben plaatsgevonden. Het Havenbedrijf in Rotterdam ver wacht niet, dat er op korte ter mijn al vracht-hovercrafts zul len zijn in Nederland, hoewel overtuigd. men wel met de gedachte Het gebruik van de hovercrafts speelt. De hovercrafts zouden in zou echter wel «en u tgebrcid de haven dienst kunnen doen en onderzoek vereisen: er zouden bijvoorbeeld tussen Rotterdam aanlegplaatsen moeten komen, en Europoort. Van de voordelen het vaarreglement zou moeten van de toestellen ia men wel worden aangepast, de veiligheid en de toelaatbare snelheid zou den vastgesteld moeten worden. Maar bovenal, zegt men in Rot terdam zal moeten blijken, dal de hovercraft als „vrachtwaï gen" economisch verantwoord

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 9