Noren zien liever Guttormsen dan zieke Fornaess starten Dooi in Oslo baart Bislet geen zorgen Jappie van Dijk dankt plaats aan sportief gebaar Kuipers J\ s hSS\ Markten WIJ, HEREN VAN ZICHEM (35) [DERDAG 17 FEBRUARI 1972 LEIDSE COURANT onze speciale verslaggever) ,0 De Noorse schaatsprof Fornaess heeft zich een dagen voor het wereld- ipioenschap in Oslo ziek ge- „Ik ben verkouden, en ik Iwat last van koorts", klaag- ïij voordat hij zich terugtrok zijn ouders in Hamar. De zelf staan echter scep- tegenover de ziekte van jaess. Zij geloven dat de meer dan eerzuchtige teleurgesteld is over zijn ige prestatie bij de Noorse pioenschappen, waarin hij de werd, achter Grönvold, optreden bij het Europese pioenschap in Davos, waar genoegen moest nemen met vierde plaats, en zijn falen de Olympische winterspelen apporo waar hij geen enkele aille haalde. al in Japan had Dag For- willen vlammen, want hij immers al luidkeels aan- indigd om dit seizoen met i te stoppen. In Sappo- jleek echter dat Dag For- ,vast zit". overtraind", zeggen de kenners. „Zijn moreel is zeggen anderen. „Hij de laatste jaren geen uitgang geboekt", is de me- Fred Anton Maier. lien zeggen het bijna la nd. De man die op 20-jarige ijd als een komeet naar de atstop vloog, is ni. nog et populair in Noorwe- jks zijn wereldtitel in 1969, inks zijn twee Europese ti- resp. in '69 en 71, heeft hij de populariteit van Noorse latsvedetten als Knud Jo- >en. Per Ivar Moe of Fred Maier kunnen bèreiken. m zien de Noren het niet ..en ramp wanneer For- eventueel niet in het Bis- adion zou kunnen starten, ien liever de wei populaire Willy Guttormsen als zijn 'anger op de baan. De be ing daarover ligt echter bij aess zelf. Voelt hij zich fit, mag hii starten. Bij voor heeft hij dan al een ex- Suske en Wiske Dag Fornaess heeft zich ziek ge- r meld. De oud-Europees kampioen zegt koorts te hebben, maar de Noren zitten hier niet zo erg over in. Zij zien liever Per Wil ly Guttormsen starten in plaats van de nog steeds niet populaire Fornaess. zijn al maanden geleden aangekondigde hoofd doel van zijn laatste seizoen niet bereikt wordt. Fornaess wilde zijn toch imposante schaatscarriëre afsluiten als houder van de wereldtitel 1972. „Het ziet er naar uit, dat het hem zal lukken", zeggen zelfs de Noorse organisatoren, die al len eenstemmig Ard Schenk als de grote favoriet aanwijzen. De onoverwinnelijke Ard Schenk", stond er zelfs in het toonaangevende Noorse dagblad „Aftenposten". Zou Ard Schenk wellicht de werkelijke reden van de ziekte van Dag Fornaess zijn? BERT VOSKUIL (Van onze speciale verslaggever) 0 Net als twee jaar geleden is er weer sprake van ge- esst dat het wereldkampioenschap schaatsen in het Bislet- adion ruet zou doorgaan. twee jaar geleden een .te strenge vorst de oorzaak van on- kerheid bij de organisatoren, dit jaar baarde de dooi, ge- lg van een uitzonderlijk zachte winter, meer zorgen. De 1 maakte Oslo tot een kleffe modderige stad. iooi heeft echter het natuurijs van het Brsletstadion nauwe- ks kunnen aantasten. De kundige geroutineerde verzorgers n het „heilige ijs" in het schaatsmekka. hebben de 20 tot cm. dikke ijsvloer toegedekt gehouden met een laag eeuw, die pas kort voor de wedstrijd verwijderd zal wor- i. En aangezien er voor het weekeinde vorst'is voorspeld, ft het wereldtoernooi schaatsen niet uit te wijken naar lie Hovin, de kunstijsbaan in Oslo. verhuizing naar Valle Hovin zou overigens de grootste pro- "nen hebben opgeleverd, omdat de accommodatie daar :hts berekend is voor 5000 toeschouwers, terwijl het Bislet- lion meer dan 65.000 schaatsfans kan herbergen. Hovin zou niet eens het meer dan 5000 man tellende Ne- rlandse supporterslegioen kunnen opvangen, de tweede mogelijkheid, om uit te wijken naar Gothen- "g, waar het wel vriest, is voor de organisatoren in Oslo overbodig geworden. staat het houden van het wereldkampioenschap schaatsen 172 meer in de weg. Of zoals de Noren het wat cynisch zeg- :n, niets staat Ard Schenk meer in de weg om een wereld- tpioen te worden.- BERT VOSKUIL N'G DELFT (16/2 Komkom- A 95. B 106-107. C 94—98. D 60. F 34-39. VEILING MESTLAND NOORD. 16 O Sla I: 19 k«. en op; 26—30. 11- kg. 24—27. Aanvoer; 422.000 stu Raapstelen 13—16. Selderij 33- Krulpeterselie 31—34. Alicante 46 620. Andijvie 175—235. Spinazie —230. Prei A 84—93. Komkomm 41 92—96. 36 73—76. 31 Kroit HAMAR Tot dinsdagmiddag even na vijven zou men Jappie van Dijk en Harm Kuipers voor eikaars tegenpo len hebben gehouden. Jappie, de van schaatsen bezeten doordouwer, die nu nog niet weet wat voor baantje hij in het voorjaar zal aanpakken, tegenover Harm, de koel re denerende en relatieverende student in de medicijnen. Hart tegen verstand. Inzet tegen techniek. Bij Jappie al doet zo'n zwart-wit voorstelling iemand nooit helemaal recht de sport als doel. Bij Harm een middel tot zelfontplooiing. Jappie knokte vorig jaar, toen hij uit de kernploeg was gevallen, nog een heel schaatsseizoen door. met geringe steun van een supportersclub. Bij de jongste Nederlandse kampioenschappen schoof Harm Kuipers hem met een verschil van bijna twee punten moeiteloos terzijde, om vervolgens aan te kondigen niet naar Sapporo te zullen reizen, omdat hij zijn tijd beter voor studie kon gebruiken. Jappie ging toen mee als reserve. Dinsdagmiddag stonden Kuipers, de man van het moment, en Van Dijk, de man van het ver leden naar het scheen schuin achter elkaar op de startstreep van de 5000 mster. Even later viel Jappie van Dijk en stopte Harm Kuipers. Een sportief gebaar, dat de tegen stellingen overbrugde. De race A j axGroningen AMSTERDAM De wedstrijd Ajax - FC Groningen, die voor 5 maart op het programma staat, zal twee dagen eerder worden gespeeld. De Groningers spelen vrijdagavond op het terrein van Ajax, waardoor Ajax iets meer „ruimte" heeft voor zijn eerste wedstrijd uit het toernooi om de Europese beker tegen Arsenal. REYKJAVIK De Delftse scha ker Jan Timman heeft nog alle kans de aansluiting bij de top van het schaaktoernooi in Reyk javik te behouden. Gisteren won Timraan zijn afgebroken partij tegen Kristinsson en bracht daarmee zijn score op vijf pun ten en een afgebroken partij. De Roemeen Georghiu bezet de eerste plaats met zes punten ge volgd door de Tsjech Hort met 5l£ punt. werd overgereden en Jappie In hetzelfde Bislet-stadion, waaf hij twee jaar geleden met een zestiende plaats zijn kortstondi ge internationale carrière be sloot, zal hij zaterdag zijn co me-back maken. Sterker dan toen, naar hij zelf meent. „Ik heb dit seizoen veel geleerd. Vooral in Davos. Daar reed ijc drie persoonlijke records. Maar toen was al beslist wie bij het Europees kampioenschap zou starten". Aangevoeld Harm Kuipers, negende in Davos, maar gediskwalificeerd wegens een foute wissel, heeft voelen aankomen dat het zo zou gaan. „Beslist niet omdat ik in het voorseizoen te hard zou zijn ge gaan. Mijn trainingsopbouw was goed. Dat staat voor mij vast. Maar ik heb een dag of tien ge leden een flinke griep gehad. Vier dagen van tegen de 40 gra den koorts. Dat neemt af. Hier in Noorwegen heb ik wel de trainingen meegemaakt. Maar ik voelde me slap, had pijn in mijn spieren en liep bij de mas- ren dat ik het moeilijk zou krij gen. Dat is uitgekomen ook". Voor de student in Groningen is dit niet het einde. Hij krijgt nog zijn kans op revanche bij de winteruniversiade in Lake Pla cid. Voor Jappie van Dijk bete kent zijn starten de beloning voor stug doorzetten". „Ik heb er steeds tegenaan geze ten. En als iemand dan eens een dag minder goed rijdt heb je een kans. Maar het was na tuurlijk wel een geluk dat ik met Harm zo'n sportieve tegenstan der trof. Anders had ik er nu toch mooi weer naast gestaan". De Steen snoepers I Itts itmdn\(nith.. #<f o/zf u 'I larnm 3 II luljt jij/l Cfj/fUl' (Tji.btfiiiinitidrtizoi-') Lucky Luke De Postkoets Tom en Marie Ann De Opium- Chinees f H/J HEBT DE mm j ■bEw» wl hef Hm, vewnsSEND qWEm/AUT&Tjg Broom- Hilda Buiten weten van Herman wordt in „Ons Le ven" een artikel gepubliceerd tegen de Acade mische Overheid. De verantwoordelijke hoofd redacteur, Herman Coene, wordt ipso facto uit de Universiteit gesloten. De student mag zich evenwel aanbieden voor de examens. Nu weet Herman dat er geen hoop meer bestaat nog ooit genade en geldelijke steun van zijn vader te verwerven. Hij hoort het de boer nog zeggen: „Als ge me nog ooit zo iets lapt. Maar hij geeft het niet op. Laten zien jandorie dat hij ook een Coene is. Hij vindt vast werk in de Christelijke Midden standsbond te Antwerpen. Van 1 januari 1928 af mag hij er in dienst treden. De zaterdagen mag hij naar Leuven terugkomen om zijn cursussen bij te werken. De zondagen zal hij studeren. In afwachting wordt het voor hem een lastig bestaan. Hij vindt alleen nog wat warmte en genegen heid bij Lucieke. Hij spaart er zijn laatste frank voor. Dan zit hij daar naast het meisje en kijkt haar soms een uur lang zwijgend in de ogen. Zij zit hem dan glimlachend te be zien en tracht hem in de uitdrukking van haar ogen te laten lezen wat ze hem niet durft te zeggen: dat ze hem zo geren ziet. Terwijl de Kolonel maar zit te vertellen over de tijd „dat hij studeerde". Met Kerstmis ontvangen ze op de Donkelhoeve een kaartje met „Zalig Kerstfeest. Herman". Precies als aan vreemden, mort de boer, die al enkele weken hersteld is van zijn beroerte. „Hoe behandelt gij hem, Peter?" „Soms niet als een vreemde?", replikeert vrouw Coene kloekmoedig. De boerin is totaal veranderd. Haar vroegere gedweeheid en angstvalligheid zijn geweken en door haar geestkracht wordt haar broze lichaam onvermoeibaar. Herman brengt zijn Kerstnacht in eenzaamheid door op zijn kamer. Alle studenten zijn naar huis. Hij herleest tienmaal de kerstbrief van Elza. Ze blijft die dagen in Salzburg. Ze wil een schitterende einduitslag behalen. Of hij ook niet naar huis gaat? En of hij hard studeert? Daar hebt ge 't weer. Waarom hij haar niet meer antwoordt? Er is toch geen nieuwe Ga- briëlle Verbeeck komen opdagen? Ontgoo cheld legt hij telkens de brief weer terzijde. Zij moet hem niet trouw blijven uit plichtsbe sef, zelle? Dat ze ginder maar viert. Op nieuwjaarsdag nodigt hij madame Cleen- mans uit op een fuif Met een beetje geld dat zijn moeder hem heeft kunnen opsturen, heeft hij een fles wijn en een taart gekocht. Mada me Cleenmans is in de zevende hemel. Hij heeft anders ook niemand ter wereld. En Her man heeft de grammofoon van Jan Haesaerts in bruikleen gekregen. Met twee platen, ma dame Cleenmans! Een met twee kerstliederen en een met twee dansjes er op. „We gaan sa men dansen, madame, en ge weet ik blijf de kamer huren om te komen studeren". De lente is er. Pasen is in zicht. Pastoor Munte denkt er al lang over zijn ont slag te nemen en zich in een rustoord terug te trekken. Daar zal hij eindelijk eens lang met O.L. Heer kunnen babbelen. Hij krijgt nu een vreemde ingeving. Als hij eens met Witte Donderdag zijn Laatste Avondmaal hield, met zijn vrienden, zijn „apostelen" als genodig den. „Wat denkt gij daarvan, Rozellen?" „Een schoon afscheid, meneer pastoor. En wie zoudt ge uitnodigen?" „Jef de Smid, Fideel de Koster, moeder Cent, Sus van Truyen met zijn zoon, Gust van Sus van Truyen, Broos, die nu onschuldig bevon den is aan die brand en Dorus..." Hij kijkt ondeugend zijn dienstmeid aan. Naar gelang de opsomming vorderde is het gezicht van Rozelien langer geworden. „Zijn dat uw apostelen? Buiten de koster en die pretentieuze moeder Cent, zijn het liberalen, socialisten en landlopers!" „Denkt ge dat O.L. Heer rijke burgers, ban kiers, ministers en bisschoppen als zijn apos telen gekozen heeft? Maak maar iets lekkers klaar". Als Rozelien die Witte Donderdag de feesttafel dekt. stromen de tranen over haar wangen. „Gaat het niet over. wicht?" vraagt Munte. „Het zal niet overgaan, meneer pastoor. Nooit. Ik zal verloren zijn zonder U. En als ik be denk hoe ze u daar zullen verzorgen. Ik ken die gestichten". Pastoor Munte voelt zelf een krop in zijn keel komen: „Gij zijt een parel geweest, Rozelien. Merci!" Dat opent de sluizen pas voorgoed. Rozelien moet er snikkend bij gaan zitten. Daar belt de eerste „apostel". Rozelien droogt de water vloed op haar gezicht en gaat opendoen. De Smid! Die zal er nog even van lusten. Wacht „Dag juffrouw Rozelien". „Dag! Voeten afvegen". „Godorie, ge zijt vermagerd. Van 't vele vas ten?" „Dat zijn mijn zaken. Genoeg afgeveegd!" „Ja, slank wordt mode". „Meneer pastoor verwacht U". „Ge zijt daar precies kwaad voor!" „Dat gaat U niet aan". ,,'t Is Pasen, zelle. 't Feest van de verzoening!" „Verzoen U eerst met O.L. Heer, ketter". „Zoals ge wilt. Weet ge waarom ik moet ko men?" „Ja!" „Nee! Om me in het testament van meneer pastoor te laten zetten. Ik erf alles. U ook. Ge komt later bij mij wonen om in ons café psal men te zingen..." „Foert!" Ietwat aarzelend, vanwege die ongewone uitno diging op de pastorie, komen de anderen twee per twee aanbellen. Moeder Cent is de laatste. Als zij belt. roept Rozelien van uit de keuken dat iemand in haar plaats zou moeten gaan openmaken. Gust van Sus van Truyen is daar toe dadelijk bereid. Hij zal voor Rozelien spe len. Hij trekt de voor deur open en begroet de moeder-overste met een brutaal: „Kom bin nen. Voeten afvegen!" Moeder Cent kijkt even verrast op, maar veegt haar voeten af. „Genoeg geveegd. En go daar binnen. Hij ver wacht u. Nergens aankomen, hé!" Dat is nu net te veel voor de waardigheid van Moeder Cent. Ze geeft Gust een klinkende oorveeg. „Kunt gij niet wat beleefder zijn, bosmens!" „Nee", snauwt Gust terug. „Ik vervang „juste- kes" maar Rozelien!" Ze zitten aan, voor Muntes laatste avondmaal. Rozelien heeft naast Jef de Smid plaats moe ten nemen van meneer pastoor. Verzoening voor iedereen! Ook de politieke gezindheden gaan hem niet meer aan, mannen'. Alleen de mens telt, die werkt, lijdt, vrolijk is. ziek wordt en sterft. „Dit zal mijn laatste Witte Donderdag en mijn laatste Pasen in Zichem zijn. Voor mij komt geen verrijzenis meer. Pastoor Munte zal een vertellingske worden", zegt hij treurig. De disgenoten lijken ineens erg verkouden. Ze hoesten en halen hun versgewnssen zakdoeken boven. Jef de Smid tracht er de vrolijke noot weer in te brengen. Dat hij jandorie gaarne zou meegaan, met de pastoor. Nu dat zijn schoon dochter een kleine verwacht, 't Schijnt dat ze in dat rustoord vrij kunnen komen en gaan. Zie eens, meneer pastoor, zij zouden belden sa men kunnen uitgaan. Jef zou Munte wel voe ren, zelle. Naar hun verdacht caféke te Diest, nietwaar? Ze zouden weer jong worden. Te vergeefs. De stemming blijft gedrukt. Ze glimlachen even en lepelen hun rijstpap uit, die Rozelien als dessert heeft opgediend.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1972 | | pagina 13