De nieuwe
Verkerk
dook als
een spotter op
TITEL AANLOOP VOOR
TOPJAAR VAN ATJE
Als schaatsdown over piste
SCHAATSTABLEAU
HEREN
SCHAATSTABLEAU
DAMES
L
MAANDAG 10 JANUARI 1972 A!
s Verkerk legt Eddie Verheyen
!uit hoe groot de afstand was, die
hif Jan Bols in zijn beslissende
race op de tien kilometer toe
stond.
DEVENTER In Deventer werd de Puttershoeker Kees Verkerk
weer „De Keessie" die tot drie jaar geleden de schaatswereld met
speels gemak zijn wil op kon leggen. In Deventer lachte Kees weer
eens voluit, terwijl hij de schaatsclown uithing. Keessie de oude af-
geschrevene had weer een titel, hij was weer de sterkste gebleken,
hij was weer Nede'rlands kampioen. En met die titel weggegrist
voor favoriet Jan Bols en de ambitieuze Eddy Verheijen had de 29-
jarige Kees Verkerk een periode van tobben afgesloten. Want Kees
ïV Verkerk was de laatste jaren een tobber geworden, een man vol
twijfels aan zijn eigen kunnen die steeds minder de nederlagen die
eerst Fornaess en later Ard Schenk hem toedienden, kon incasseren.
!Hij de man die vroeger spotte
met alle schaatsschema's, ging
daardoor weer houvast zoeken,
door op een uitgestippeld tijd
schema van start te gaan. Zijn
torgen werden vergroot door
h« feit dat hij steeds te kam
pen had met blessures en korte
ziektes die zijn trainingsopbouw
keer op keer verstoorden.
Kees was dit seizoen fysiek weer
honderd procent dus. Ook condi
tioneel want de spotter Kees
Verkerk had na zijn reeks van
wereldtitels weieens de neiging
om een zomertraining over te
slaan. Dit seizoen niet meer.
"j Bovendien oefende hij keihard
I op zijn start, want daarop ver-
j loor Kees de tobber zoveel op
1 zijn concurrenten dat hij meest
al na de 500 m kansloos voor de
titel was geworden.
Door zijn lichaam tijdens de pas-
seerpassen van de 500 m meer
achterover te laten hangen
maakt hij nu meer snelheid en
gHjdt hij sneller in zijn slag.
Dat ondervond de concurrentie
in Deventer direct al op de 500
m. Ondanks het feit dat door
toedoen van Peter Nottet, die
zich daardoor diskwalificeerde,
de start driemaal mislukte,
spoot Kees Verkerk de vierde
maal als een raket weg. In ra
zend tempo gleed hij naar een
tijd van 42,81 genoeg om 0,1
punt voorsprong te nemen op
Jan Bols. Met een verschil van
j 1,4 voldoende om Eddy Ver-
heyen gelijk al na de sprint tot
een kansloze te bestempelen.
Verrassend
Door deze verrassende stelling,
direct al eerste in het klasse-
I ment na de 500 m in plaats van
zoals gebruikelijk een rol als
achtervolger met een gevoelige
achterstand, genoegen te ne
men, inspireerde Verkerk tot
een serieuze gooi naar de titel.
Kees Verkerk, de glunderende
Kees, na afloop: „Ik was er van-
I uit gegaan dat ik. me wilde klas
seren voor 't wereldkampioen-
1 schap en de Olympische Spelen.
Daarom had ik ook op dit- Ne-
derlands kampioenschap Jan
Bols en Eddy Verheijen meer
kansen gegeven. Maar na die
500 m begon ik er toch wel in te
geloven. Ik werd gewoon de
hond die met het been wegliep,
waar Jan en Eddy om voch
ten".
Dat gevecht met Eddy Verheijen
werd Jan Bols op de 5000 m fa
taal. Hij liet de Deventenaar in
de beginronden een te grote
vooralsnog nemen en om die
achterstand in te lopen kostte
hem teveel kracht.
..Een tactische blunder", oordeel
de Kees Verkerk, die zelf in het
eerste paar op de 5 km. de
moeilijke taak had om een tijd
neer te zetten en zich daardoor
niet alleen door Bols en Verheij
en maar ook door de sterk rij
dende Harm Kuipers zag passe
ten. Een blunder ei Jan Bols
ook zelf en nam zich in elk geval
voor om zich op de 1500 m niet
door een tactische manoevre
van Kees Verkerk te laten ver
rassen. Die 1500 m werd tenslot
te de rit van de waarheid. Dat
werd weer eens een ouderwetse
sleutelafstand. Jan Bols liet zich
tn elk geval niet verrassen door
het startschot. Hij was zelfs al
wat te vroeg weg. Kees Verkerk
later: „Ik verwachtte elk mo
ment dat Jan Bols zou worden
teruggeroepen, vandaar dat ik
ook zo traag op gang kwam".
Door die zwakke start van Ver
kerk arriveerden Jan Bols en
hij vrijwel gelijk aan de eerste
kruising hetgeen betekende dat
Kees Verkerk moest inhouden
en daardoor tijd verspeelde.
Maar op dat moment toonde
Kees Verkerk zich weer hele
maal de oude vechtjas. In één
ronde maakte hij het totale tijd
verlies van bijna 1,5 seconde
goed en dook hij opeens weer
naast Jan Bols op. Jan Bols:
„Ik schrok me rot, ik had hem
nooit zo gauw weer terug ver
wacht, en dat geeft je wel een
klap".
Vernietigend
Het zou een vernietigende klap
blijken want in de laatste ronde
liep Verkerk nog eens 2,4 secon
den van zijn aangeslagen tegen
stander weg. En op dat moment
kon hij zich kampioen noemen.
Op de slotafstand de 10 km
hoefde hij immers alleen zijn
directe concurrent Jan Bols
maar te volgen met het veilige
gevoel dat hij bijna 13 seconden
mocht verliezen.
Ook de felle terugkeer van Eddy
Verheijen, kansloos na de 500 m,
was imponerend.
Hij toonde zich de sterkste stayer
door zowel op de 5 als op de 10
km als eerste te finishen. Bo
vendien was het rijden van
Harm Kuipers een bevestiging
van alle tijden in het voorsei
zoen. De Lange Drent kon zich
zelfs een mislukte 500 m (re
den: de angst om te vroeg weg
te gaan na twee valse starts en
de val van Derksen naast hem
die hem uit zijn evenwicht haal
de) permitteren. Met derde
plaatsen op de 1500 en 5000 m
de 10 km toonde hij zich een
plaats in de kernploeg, die uit
gezonden wordt naar de grote
kampioenschappen, volkomen
Het is de vraag of een Peter
Nottet gedesillusioneerd na zijn
diskwalificatie op de 500 m en
Ronnie Noitgedagt (idem
maar dan na een val op de
sprint) hem werkelijk ernstig
hadden kunnen bedreigen. Nottet
en Nooitgedagt vielen door hun
matige prestaties op de drie
De grote strijd is voorbij. Jan Bols, de verslagene in het kampioenschap, feliciteert Kees Verkerk met zijn kampioenschap
overige afstanden weg uit de
kernploeg. Stayer Jappie van
Dijk drong zich door een sterk
gereden 5 en 10 km weer op de
reserveplaats terug. Bovendien
liep in E>eventer ook Egbert van
't Oever coach van de jeugdkern-
ploeg, glunderend rond.
Want het grote gat dat gaapte
tussen de jeugd en de totale
kernploeg is niet meer. De
jeugd heeft in de verrassend
sterke Palsma en Derksen al
aansluiting met de mindere go
den. Er gaapt nog wel een kloof
tussen hen en de werkelijke top
(Schenk, Verkerk, Bols en Ver
heijen) een kloof die Harm Kui
pers al overburgd heeft. Mede
door al die aspecten was het
kampioenschap in Deventer on
danks het ontbreken van Ard
Schenk een goed kampioen
schap. Of zoals verliezer Jan
Bols het uitdrukte: „Het was
een bijzonder spannend kam
pioenschap met een groot kam
pioen".
BERT VOSKUIL
500 meter
5000 meter
1500 meter
10.000 meter
Totaal
Verkerk
41.81
1)
7.48.24
(4)
2.07.12
1)
16.00.86
3)
179.050
2.
Bols
41.92
2)
7.45.00
3)
2.09.53
4)
15.58.53
(2)
179.524
3.
Verheyen
43.20
5)
7.41.34
1)
2.08.62
2)
15.47.84
1)
179.599
4.
Kuipers
43.20
(5)
7.44.64
2)
2.09.27
3)
16.09.27
4)
181.218
5.
Van Dijk
44.15
(12)
7.48.54
5)
2.10.88
7)
16.09.56
5)
183.109
6.
Palsma
42.14
(3)
7.55.93
6)
2.10.89
8)
16.48.47
dl)
183.783
7.
Vink
43.89
(11)
7.57.59
8)
2.12.54
(12)
16.15.55
6)
9)
184.607
8.
Kleine
43.57
8)
7.58.57
(10)
2.11.92
9)
16.32.10
185.005
9.
De Koning
43.61
9)
8.05.18
(11)
2.12.70
(13)
16.48.98
(12)
8)
186.810
10.
Nooitgedagt
58.40
(16)
7.58.04
9)
2.12.93
(14)
16.30.10
200.019
11.
Derksen
75.05
(17)
7.56.83
7)
2.12.22
(11)
16.16.56
7)
215.634
•12.
Nottet
75.05
(18)
8.06.73
(12)
2.10.02
5)
16.44.31
(10)
217.278
Jat de Koninklijke Neder
landse Schaatsbond met
trainer Gerard Maarse een
goede greep heeft gedaan,
is in Deventer aan het licht
gekomen. Door de tramme
lant met de damesploeg
van de laatste maanden
was er een wrijvingssitua-
tie ontstaan, waarin rijd
sters zeer logisch vertrou
wen schonken, omdat ze
lang met andere trainers
hadden gewerkt. Gerard
Maarse Is er dan de man
niet naar, die op een voet
stuk gaat staan. Hij riep
Hans Schenk en Klaas Vis
ser bijeen, zei ze dat ze
hun gang mochten gaan,
als het op aanwijzingen ge
ven aankwam en stoorde
zich nergens aan. De kiem
voor conflicten werd daar
door voorkomen.
De strafcommissie van de
Nederlandse IJshockeybond
heeft de afgelopen week de
straffen bekend gemaakt
die de spelers van Den
Bosch De Groot Van Dom
melen en Fister hebben ge
kregen naar aanleiding van
hun optreden in de wed
strijd van Den Bosch
HIJS HOKIJ op 9 decem
ber. Alle spelers kregen
twee weken schorsing, een
normale zaak. De N.IJ.B.
heeft echter die spelers
niet tegelijkertijd ge
schorst, maar zelf de pe
rioden vastgesteld. Van
Dommelen mocht afgelopen
week niet spelen, maar vol
gende week wel als De
Groot geschorst wordt. Fos
ter tenslotte mag weer la
ter niet spelen onder an
dere tegen Tilburg. Een
zeer rare manier van straf
recht. Tenslotte zijn de
overtredingen In een en de
zelfde wedstrijd begaan.
Dat Den Bosch anders
geen team zou overhouden
is natuurlijk een drogre
den. Het effect van de hui
dige maatregelen Is dus
erg afgezwakt. Drie spelers
tegelijkertijd straffen zal
Den Bosch een volgende
maal wel beter doen uitkij
ken.
DEVENTER Achter de dramatiek dook de verbazing op.
Naast het feit, dat Atje Keulen-Deelstra de dameskroon
zeer zelfbewust weer in haar bezit nam, maakte deze ont
wikkeling het titeltoernooi in Deventer zo interessant.
Wie was voor haar val op de drie kilometer niet onder de
indruk gekomen van Elly van der Brom, de Amsterdamse
twen, die het laatste jaar van coach Kees Broekman weg
zonk in de vergetelheid? Wie had voorts geen respect op
gedaan voor Wil Schenk-Burgmeyer, die misschien iets
minder glorieus was dan werd verwacht, maar voor
selectie voor de kenrploeg nog altijd een ruime voldoende
haalde. Wie kreeg tenslotte geen kippevel van vreugde,
toen de uitgeschakelde Sippie Tigchelaar een 3 km race
om nooit te vergeten inzette. Zó strijdvaardig en zó ge
spannen trok ze, strijdend voor de laatste kans op de
Olympische Spelen in Sapporo, aan de stutten, dat al snel
een ware sensatie zichtbaar werd. Met als uiteindelijk
resultaat (5.00.84), wat haar zelfs op dit nummer de over
winning opleverde. Vóór Atje Keulen en Stien Baas!
500 meter
1500 meter
1000 meter
3000 meter
Totaal
1.
Keulen
47.09
(3)
2.22.09
1)
1.32.72
2)
5.01.70
2)
191.096
2.
Baas
47.63
5)
2.26.64
3)
1.33.16
3)
5.04.23
3)
193.795
3.
Rep
46.98
1)
2.27.33
(5)
1.34.59
5)
5.07.68
6)
194.665
4.
Schenk
47.67
6)
2.28.79
(7)
1.34.30
4)
5.04.73
4)
195.202
5.
Van den Brom 47.06
2)
2.24.64
2)
1.32.60
1)
5.29.73
(10)
196.528
6.
Van der Lende 47.36
4)
2.29.14
8)
1.35.85
6)
5.11.45
7)
196.906
7.
Demming
48.74
(11)
2.26.89
4)
1.37.49
9)
5.05.71
5)
197.400
8.
Tigchelaar
50.06
(14)
2.28.63
6)
1.38.01
(10)
5.00.84
1)
198.748
9.
Falkena
48.22
9)
2.30.34
9)
1.37.27
7)
5.16.79
8)
199.766
10.
Dijkstra
47.80
(8)
2.30.78
(10)
1.38.97
(11)
5.26.92
(9)
202.030
Maar hoe weinig hadden in De
venter, toen deze uitbundigheid
zich afspeelde ook erg in de
strijd tegen de tranen van ande
ren. Van Rieneke Demming, de
verloofde van Eddy Verheyen,
bijvoorbeeld, die als stayer een
wereldnaam heeft, maar in De
venter, juist voor eigen publiek,
geen vertedering van de aanwe
zige NOC-leden (onder wie voor
zitter Kerdel) lossloeg. Haar
tijd (5.05.71) bleef beneden alle
prognoses. Rieneke Demming:
„Dit is de mysterie in de sport.
Ik wist dat ik vijf blank moest
rijden, maar ik kón het niet.
Een ontzettende martelgang".
En wat dacht men van Akke
Falkena, het Friese meisje, dat
zich in het verleden zo moei
zaam bij de A-selectie vocht.
Hoewel trainer Klaas Visser, de
vertrouwensman, in haar on
middellijke nabijheid bleef, als
schaatsenslijper zogenaamd,
speelde ze geen enkele rol van
betekenis. De teenblessure van
Inzeil had haar toch teveel ach-
teruitgeworpen. Alles, waar ze
in 1972 dus zó voor vocht, ging
ditmaal de mist in.
Gerard Maarse, de trainer van de
damesploeg, liet de emoties
rond dit enerverende toernooi
koud. Toen hij het ijs afstapte
was zijn conclusie geen geheim
meer. „Voor mij zijn er geen
moeilijkheden. Voor Sapporo
hebben zich de vijf best ge
plaatsten én Sippie Tigchelaar
aangewezen". Harde, maar dui
delijke taal, waarover geen mis
verstanden ontstaan. Atje Keu
len, Stien Baas, Trijnie Rep,
Elly van der Brom en Wil
Schenk, zij waren het, die dit
kampioenschap hadden ge
maakt. Zonder enige twijfel.
Maar dé grote verrassing was
en bleef Sippie Tigchelaar. OAk
voor Maarse. „Ik vind het heer
lijk, dat ze er nu bijzit. Het is
een meisje met een enorme toe
komst. Alleen technisch is ze
nog niet waar ze zijn kan. Bo
vendien verwacht ik dat ze goed
in de ploeg zal passen. Ze gaat
nu het hele seizoen met ons
mee. Naar Sapporo als specia
liste en naar de EK en de WK
als reserve. Dat moet een goede
leerschool voor haar worden".
Chef d'équipe Joop Koeleman:
„Zij heeft in mijn ogen haar
slag geslagen. Tegenwoordig,
kom je binnen een paar jaar
niet meer aan de top. Maar dit
meisje, negentien is ze tenslotte,
heeft dat op de drie kilometer In
ieder geval wel gepresteerd. Een
fantastisch uitgangspunt". Sip
pie Tigchelaar zelf: „Maarse
had me zaterdagavond gezegd,
dat mijn enige kans op het laat
ste nummer lag. En dat heb ik
in mijn hoofd geprent. Nu moet
ik me bewijzen. Nu moet ik la
ten zien dat ik gegroeid ben, zei
ik steeds tegen mezelf". Tijdens
die geldingsdrang kreeg Sippie
Tigchelaar een enorme steun in
de rug van Trijnie Rep, die
goed aanvoelde dat een tweede
talent van de „nieuwe lichting"
in aantocht was. Zij opende
daarom „knalhard" en legde
een stevig fundament voor een
wereldtijd. „Ik ben Trijnie daar
erg dankbaar voor", zei de Tol-
lenbeekse scholiere later ver
heugd. „Zij gaf me het gevoel
dat ik nodig had." Stien Baas,
kijkend naar de drukte rond
Sippie: „Leuk voor haar. Het
zat er wel zo'n beetje in".
De onderlinge rivaliteit in de da
mesploeg heeft het vertrouwen
van Gerard Maarse vergroot.
„Wij hebben dit seizoen een
zeer sterke klassementsploeg.
Mét Atje en Elly als specialis
ten op de 1000 en de 1500 meter.
Op de drie kilometer zie ik het
hele gezelschap sterk voor de
dag komen". Optimistisch dus
voor de Europese kampioen
schappen in Inzeil, die de vol
gende week worden gehouden?
Maarse: Eerlijk gezegd: ja.
Ik heb de Russinnen in Inzeil
tweemaal aan het werk gezien
en ik heb goede verwachtingen.
Naar mijn mening is Nina
Statkevitsj ook dit seizoen
weer de te kloppen rijdster.
Zij heeft een fantastische in
stelling. Het is een harde,
vooral voor haar zelf. Misschien
dat Titova daar ook bijkomt,
maar ik veronderstel dat ze te
veel verliest op de sprint".
Toen de kaarten werden geschud
heeft er lange tijd nog een ver
rassing in de lucht gehangen.
Elly van der Brom stond na het
derde nummer: de 1000 meter
op een comfortabele tweede
plaats. Zij lag bijna twee pun
ten voor op Stien Bans en
maar één punt achter op Atje.
Een direct duel op de drie km
moest de beslissing brengen.
Zou de „nieuwe" Elly van der
Brom, die zo goed in vorm is,
ook de image van géén stayer
te zijn van zich afschudden?
De onzekerheid over deze vraag
duurde maar kort. Want toen
Elly van der Brom bij het uit
komen van de tweede ronde
kwam te vallen liet ze alle aspi
raties los. „Vanaf dat moment
telde voor mij nog mnar één
feit: Zo snel rijden dat ik in de
kernploeg blijf. Zo'n afloop is
wel jammer natuurlijk, maar zo
erg vind ik het niet. „Elly van
der Brom is er in tegenstel
ling tot 1971 weer bij. Die
metamorforse vindt ze niet zo
vreemd. „Sinds Maarse er Is,
heb ik weer het gevoel dat ik
weet wat ik kan. De spanning,
waarin Broekman je aan de
start bracht, is nu helemaal
over. Die ongedwongenheid heb
ik nodig". De andere favoriet
Wil Schenk, die ook zc voortva
rend op dit belangrijke toernooi
afstoof, bleef enigszins achter
op de prognoses. Echtgenoot
Hans Schenk was daarwver la
ter diep teleurgesteld. „Ze heeft
wat pech gehad. Op de 1500 me
ter bijvoorbeeld reed zc méér
dan de helft gebraamd. Het is
haast een wonder dat ze over
eind is gebleven. Toch vind ik
dat geen excuus. ZJJ had haar
vorm niet. En toen ze op de
drie kilometer de derde plaats,
waar we zo op gehoopt hadden,
toch nog wilde bereiken, for
ceerde ze zich duidelijk. Van
daar dat ook die tijd niet goed
Saillante conclusie van Gerard
Maarse: „Dit schaatsjaar komt
in het teken te staan van Atje
Keulen. Let maar op mija
woorden. In ieder geval gaat ze
het beter doen dan Stien Baas,
die loopt op de sprint teveel
achterstand op. „Elly van der
Brom is sinds gisteren van die
theorie overtuigd. Toen ze za*
terdagavond in het hotel haaf
vinger uitstak naar Stien als de
grote favotiete voor de titel, ge
loofde Maarse danr niet in en
zette hij er bij wijze van een
weddenschap een fles wijn op,
Die heeft Elly van der Brom nu
verloren. Grinnekend knipogend
naar Elly van der Brom: ,.Ei|
als ze niet uitkijkt verliest ze et
nog meer".
HANS DE BRUYïJ
