Extra-klasse bij Ajax besliste
Weimar moet
kiezen tussen
FC Den Haag
en zijn werk
PSV KWAM CRISIS TE BOVEN
TEGEN VERBLEEKT FEYEN00RD
WEERGALOOS MOOI DOELPUNT VAN EUROPA'S VOETBALLER NR. 1
GEHOORD:
DEN HAAG. De kersverse Europese
voetballer van het jaar staafde zijn ver
kiezing met een wonderschone actie. Zo
juist had hij van verzorger Salo Muller
een stuk band gekregen om zijn kous mee
vast te binden. Hij had de reep stof nog
in zijn hand toen een afschuwelijk
draaiende bal naar de zijlijn zweefde,
waar Kees Weimar ook stond. Technisch
wonder Johan Cruyff stak zijn voet uit en
terwijl Weimar als bevroren toekeek,
werd hij met één vloeiende beweging
waarbij de bal „dood" werd gemaakt, ge
passeerd. Het kunststuk van Cruyff kreeg
nog een vervolg. De weg naar het doel
was vrij, Thie kwam iets naar voren en
op dat moment „schaafde" de rechter
voet van Cruyff langs de bal, die zulk een
onmogelijk effect meekreeg dat Thie hem
nog slechts even kon aanraken. Ajax was
op 21 gekomen, een score die beslissend
zou worden.
DEN HAAG De dramatiek van Kees Weimar bereikt een
hoogtepunt. Als full-prof leek hij dit seizoen zijn carrière
een nieuwe stimulans te geven, maar doordat FC Den
Haag de financiën miste, ging dat plan niet door. Dan doe
ik maar alles tegelijk, dacht Kees Weimar, leraar aard
rijkskunde aan een Haagse MAVO-school! Studeren, les
geven én voetballen. Maar met zoveel eerzucht neem je
snel te veel hooi op de vork. En dat is momenteel met
Kees Weimar het geval. -
In de wedstrijd tegen Ajax was
die onvrede met ziohzelf de oor
zaak van doeipunten, die niet
hadden mogen vallen. Bij het
eerste was het stapje vooruit te
laat gepland en bij die tweede
miste hij de fanatieke inzet om
de weergaloze actie van Cruyff
te breken. Later, toen hij nog
eens nadacht over wat hem was
overkomen, stelde hij zelf vast:
„Dit was mijn slechtste wed
strijd van dit seizoen. Van de
veertig ballen speelde ik er ne
genendertig verkeerd af."
De geladenheid van zijn spreek
trant was voelbaar. Kees Wei-
mar, de „dooie", zo als ze hem
wel noemen, stond op het punt
zijn lakonieke instelling te ver
wisselen voor een genadeloze
uitbarsting. „Maar wat moet
ik? Als ik nu niet snel thuis
ben, kan ik de tentamens voor
morgen niet voorbereiden?"
Dat uitblijven van een financiële
impuls, die nu door een raads
commissie aangepakt zal wor
den, vindt zijn dieptepunt in de
dramatiek van een speler, die
niet weet wat hij wil en kan.
Moet hij ermee stoppen, omdat
hij in zijn ambitieus streven ge
remd wordt? En dan bij een
amateurclub pleziervoetbal
gaan bedrijven? „Ik denk er in
derdaad wel eens aan. En ik
zeg het ook. Maar dat doe je
•natuurlijk niet." Of moet hij an
ders zeggen Nou goed, dan zien
we wel. Want zo was de situatie
tot gisteren toch.
Iemand, die zo praat op een leef
tijd (22) waarop een ander naar
een topvorm toegroeit, heeft het
(moeilijk en zoekt vaak uitvluch
ten in laconisme. Maar dè moei
lijkheid is daarmee niet opge
lost. Kees Weiimar, de zaken
man met een ADO-hart, moet
zekerheid hebben. Anders is ook
het volgende seizoen bij voor
baat verloren. En dat gevaar zit
er nu levensgroot in, als een
voornaam deel van zijn eisen
pakket afhankelijk is van de
ambtelijke molen, die voor FC
Den Haag nog maar zeer lang
zaam draait. In redelijkheid is
voor de problematiek van Kees
Weimar natuurlijk wel een op
lossing te vinden. Hij weet wat
hij waard is, doet daar als goed
zakenman nog een schepje bo
venop, en verlangt dat er dan
begrip voor zijn situatie los
komt. Een alternatief moet dan
haalbaar zrijn. Zeker in het licht
bezien van de salarispolitiek
van Den Haag, die aanvoerder
Aad Mansveld en doelman Ton
Thie een langdurige contract
bracht.
technische fout van FC Den
Haag, in de zaak Weimar,
school in de voorbereiding. In
tegenstelling tot Hans van Ee-
den, die langzaam naar Ajax
werd gebracht, kreeg hij geen
kans tot een geleidelijke groei
naar zijn vorm. In het tweede
elftal natuurlijk wel, maar niet
in het eerste. En daar knapte
Kees Weimar gisteren op af. In
de basisopstelling nam Piet de
Zoete zijn plaats in. Hij had
zich er helemaal op geprepa
reerd. Eindêlijk was De Zoete
dan.ook bikkelhard, en niet al
leen voor zichzelf. Tot de voor
sprong van FC Den Haag werd
geconcretiseerd. Toen husselde
trainer Jezek, die van zijn spe
lers een fullprofmentaliteit ver
wacht, het elftal door elkaar.
Zond Weimar het veld in, haal
de De Zoete naar het midden
veld, waar hij toen ging „zwem
men," en 'liet Korevaar als
back terugkomen. Een op pa
pier sterkere basis. Maar de
psychologische effecten Van
deze omzetting wogen zwaar.
En voor Weimar én voor De
Zoete, wat voor een semi-prof
verklaarbaar is. Temeer tegen
de achtergrond, die werd ge
schetst. „Je moet er in krakers
als tegen Ajax bij zijn. Maar in
de andere wedstrijden, waarin
je zelfvertrouwen kan opdoen,
ontbreek je."
Een uitspraak van Kees Weimar,
die eens temeer typeert, dat een
elftal op full- en semiprofbasis
tijdens de huidige evolutie van
het Nederlandse topvoetbal te
kort schiet. De verschillen in
benadering van deze problema
tiek zijn te groot, althans als
beoogd wordt een Europese top
club te bereiken. Daarom ont
brak het venijn, dat Weimar
vroeger juist had, toen Cruyff
zó weergaloos eenvoudig de
tweede treffer maakte. Een we
reldklasse-goal. Dè sombere
verdediger staande zich daarom
gisteren blind op de briljante te
genstander, prees hem zelfs,
maar eigenlijk moest hij zich
schamen. Hij kwam tekort. Een
verklaarbaar tekort, dat wel,
maar niet aannemelijk. Het
wordt de hoogste tijd, dat FC
Den Haag dit soort zaken recht
zet.
HANS DE BRUYN
Met die onnavolgbare, grandioze
treffer, die de volgestouwde tri
bunes met stomheid sloeg, on
derstreepte Johan Cruyff tevens
volledig de woorden van de ma
nager van FC Den Haag, Eddie
Hartmann. „Je kunt nog zo te
gen die top drukken maar het
verschil heet Cruyff en Keizer.
Zij kunnen met één actie een
wedstrijd beslissen en als je
het verschil tussen Ajax en ons
wilt wegnemen, moet je zulke
spelers kunnen aantrekken."
Het waren ware woorden, die vol
komen uitdrukten wat de marge
is tussen goede voetballers,
klassespelers en de extra-klas
se, die wordt vertegenwoordigd
door o.m. Cruyff en Keizer.
Want FC Den Haag herbergde
gisteren beslist opvallend goede
spelers: Hans van Eeden, de
technisch begaafde Harald
Berg, de veel en sterk aan de
bal zijnde Dick Advocaat
Ajax-trainer Kovacs: „Bij ons
waren alle drie spelers op het
middenveld goed, bij FC Den
Haag moet ik Advocaat een
compliment maken" Paul
Roodnat in de eerste helft, Leo
de Caluwé die Swart behoorlijk
in bedwang hield. Maar die in
dividuele kwaliteiten waarborg
den nog geen eenheid, geen
compacte ploeg die de onbevan
genheid (in het begin) en de ver
betenheid (opvallend hierbij
Piet de Zoete) als grote wapens
hanteerde. Die kwaliteiten, hoe
gewaardeerd ook, vertegenwoor
digden niet de extra-klasse, die
de strijd besliste.
Dat was een kwestie van luttele
minuten. Ajax speelde in het be
gin het bekende „kat uit de
boom kijken." Kovacs: „We
moesten afwachten hoe het met
de conditie stond want we had
den negen dagen niet getraind."
FC Den Haag had het trainings
programma, op het kerstweek
einde na, normaal gehandhaafd.
Ajax speelde derhalve „behou
dend" en had opdracht gekre
gen na de rust alles te geven.
In die periode kwam dan ook de
kwaliteit zonneklaar boven drij-
Op het harde, hobbelige veld, stel
de FC Den Haag zich sterk te
weer en had de ploeg zijn aan
deel in de levendige strijd, een
prettig kijkspel waarin nochtans
niet zo bijster veel gebeurde.
Tot FC Den Haag een voor
sprong nam. Swart stond, bui
tenspel en de heer Boogaerts,
die meer dan eens aanvechtba
re beslissingen nam, had het ge
zien. Dicht bij de middenlijn
nam De Zoete de vrije trap en
Paul Roodnat stond op de juiste
plaats. Via het been van Blan
kenburg zwak, vooral omdat
hij slecht afspeelde en te veel
liep met de bal waar snelle pas
ses geboden waren verander
de Stuy, die zich naar de „lange
hoek" strekte waarop Roodnat
scherp, en goed-gezien, had ge
mikt, in een geheel verslagen
man (1—0).
De Caluwé, tevoren pijnlijk op de
hiel getrapt door Haan, liet zich
vervangen door Weimar. En
toen moest trainer Jezek gaan
schuiven. Korevaar, als spits
opgesteld, nam zijn oude plaats
in de defensie in, Roggeveen
werd de rol van „afmaker" op
gedragen. Hij won menig duel
in de lucht, zijn doorgeven was
zijn sterkste zijde maar niet
zijn doordrukken. Tweemaal
kwam hij in een positie waarin
anderen, hoe dan ook, zouden
hebben doorgedrukt. Roggeveen
deed het niet. Hij spaarde doel
man Stuy. „En," zei Jezek, „hij
laat zich te gemakkelijk eraf
zetten." Zodoende kon hij zijn
rol van afmaker niet vervullen.
Het meedogenloos toeslaan was
voorbehouden aan Keizer en
Cruyff. Vlak na de rust bereikte
Haan met een verre pass Piet
Keizer. Jezek: „Ik zeg nooit
iets van scheidsrechters en het
is ook moeilijk te zien vanaf de
bank maar dit doelpunt was
buitenspel, dat zag ik wel zui
ver."
Niettemin, Ajax stond op 1—1. FC
Den Haag zakte weg. Weimar,
die nog iets had kunnen redden
maar verzuimde naar voren te
stappen toen Keizer vrij kwam,
was eensklaps nergens meer, en
hij stond er nog maar zo kort
in. Enige minuten later had
Ajax de winst binnen met die
beauty van Cruyff.
De onbevangenheid was bij FC,
FC Den Haag leidt. Paul Roodnat (tweede van links) heeft scherp op de ..lange hoek" gemikt. Stuy bewoog zich in de richting daarvan maar Horst Blankenburg (12) kreeg de bal
tegen zijn been en in de andere hoek bereikte FC Den Haag de voorsprong die in enige briljante minuten van Ajax na de rust verloren ging. Verder op de foto Neeskens (7),
Mühren (9), Roggeveen, Korevaar (achter Blankenburg) en Haan.
Den Haag verdwenen. De ver
betenheid kwam terug na een
periode, waarin Ajax de „Stei-
gerung" die Kovacs had bevo
len, ten volle etaleerde. Maar
die verbetenheid resulteerde te
vens in het nemen van risico.
Weimar en Mansveld waagden
zich (te veel) naar voren. Daar
door ontstonden kansen voor
Ajax: de lob van Keizer net
over, het schot van Cruyff, die
het tegen de snelle Wijngaarde
niet eenvoudig had, in het zij
net, de kopbal van Swart
even later vervangen door Rep,
„omdat Swart moe was", aldus
Kovacs, „en ik een snelle man
nodig had" op de lat, het
schampschot van Haan langs de
lat.
FC Den Haag de gelijkmaker in
de lucht hing. Hij bleef er han
gen want het schot van Advo
caat stuitte precies tegen Stuy,
Roggeveen „hield in", en een
vlijmend schot van Van Eeden
was iets te hoog gericht. Ajax
had meer kansen gehad maar
die waren ook blijven liggen.
Ook die laatste toen Thie knap
getimed de bal van de voet van
Keizer grabbelde.
Die geschapen kansen -evenwel
rechtvaardigden de zege van
Ajax, dat de klasse nog kan op
schroeven omdat het over ex-
tra-klasse beschikt, Cruyff in de
eerste plaats met zijn fabelach
tig doelpunt dat wellicht in het
hele jaar niet meer wordt ge
maakt.
HERMAN VAN BERGEN
Scorevcrloop: 41. Roodnat 1—0.
50. Keizer 1—1. 53. Cruyff 1—2.
FC DEN HAAG: Thie; Wijngaar
de, De Zoete, Mansveld, De Ca
luwé (Weimar); Advocaat*
Berg, Roggeveen; Van Eeden,
Korevaar, Roodnat (Pas).
AJAX: Stuy; Suurt>ier, Blanken
burg, Hulshoff, Krol; Neeskens,
Mühren, Hoon. Swart, (Rep)*
Cruyff, Keizer.
(Van onze sportredactie)
EINDHOVEN Trainer Ernst
Happel weigerde ook in
Eindhoven enig commentaar
te geven op de nederlaag
van zijn verbleekte formatie
tegen PSV, dat door twee
doelpunten van Johan De-
vrindt in het laatste kwartier
van dit spektakelstuk de vol
le winst opeiste. De suppor
ters van PSV in het met
20.000 toeschouwers volledig
uitverkochte stadion verkeer
den uiteraard in een jubel
stemming. En er bleek bo
vendien dat hun ploeg, na de
winst van vorige week in
Brussel op Anderlecht (43)
de crisis zo goed als zeker te
boven Is.
Er viel weinig aan te merken
op de overwinning van PSV,
tot stand gekomen door een
zorgvuldig door trainer Un
der uitgestippelde taktiek (4-
4-2), met Devrindt en Hoeke-
ma als enige aanvallers. Van
dit patroon werd nimmer af
geweken. Feyenoord legde
onverdroten het accent op de
aanval, maar werd tenslotte
geveld door de Eindhovense
contra-attacks het wapen
waarvan de tegenstanders
van PSV zich voordien be
dienden en' er succes mee
boekten.
Andere invloedrijke factoren
waren het uitstekende ingrij
pen van doelman Van Beve-
ren in de eerste helft, het
verdwijnen (al na tien minu
ten) van Schneider, met een
„geschonden" gezicht nadat
hij door de schoen van De
vrindt was geraakt, en voor
al de afwezigheid van de ge
schorste Van Hanegem. Ha-
sil mocht bij de Rotterdam
mers dan op het middenveld
uitblinken, Feyenoord miste
er niettemin zijn „Spielma-
cher", met het gevolg
dat er geen sprake was van
een verrassingselement in de
breedvoerig opgezette Rot
terdamse aanvallen.
Wellicht zou alles toch nog an
ders zijn uitgevallen als Van
Beveren niet in de tweede
minuut schitterend had ge
reageerd op een kogel van
Hasil en als Schoenmaker In
de tiende minuut niet tegen
de paal had geschoten. Hal
verwege de eerste helft hield
Van Beveren Hasil wederom
van een treffer af, maar
daar stond tegenover dat
Johan Devrindt (rechts) had al eens succesvol uitgehaald en Feyenoord op de weg naar de nederlaag gezet. Dit is zijn tweede treffer
waardoor hij zijn ploeg de winst definitief in handen speelde en de formatie van Happel op vrijwel niet te overbruggen achterstand op
Ajax zette.
Treytel door de insponningen
van Devrindt, Dijkstra, Hoe-
kema en Van der Kuylen ook
al volop werk had gekregen.
In de tweede helft is het con
stant offensieve Feyenoord
vrijwel niet meer gevaarlijk
geweest. Heit wilde een doel
punt forceren en verwaar
loosde bij die pogingen de
defensieve taak. Riskant,
zoals een kwartier voor het
einde van deze matig door
scheidsrechter Van Ravens
gelelde wedstrijd bleek. Toen
Laser-oma slechts op onregle
mentaire wijze Hoekema van
een doelpunt kon afhouden,
zag Van Ravens er ten on
rechte geen strafschop in.
PSV mopperde nog na toen
Laseroms weer een overtre
ding tegen Devrindt beging.
Van der Kuylen lepelde de
bal uit do vrije trap over de
Rotterdamse muur. Devrindt
dook op en Treytel stond
machteloos (I—0). Drie mi
nuten later nam Van der
Dungen een vrije trap. Trey
tel kon in eerste instantie
Hoekema van een doelpunt
afhouden, maar daarna niet
Devrindt (2—0).
Tussen beide doelpunten In
had Happel nog Van Rijsber-
gen, ingevallen voor Schnei
der, geruild voor aanvaller
Posthumus. Maar dat was
een maatregel zonder effect.
Het zwijgzame Feyenoord
besefte dat het met een tot
vier punten gestegen achter
stand op Ajax nog slechts
weinig hoop op de titel mag
koesteren.
Scoreverloop: 78. Devrindt 1
0. 82, Devrindt 2—0, Scheids
rechter Van Ravens. Toe
schouwers: 21.000.
PSV: Van Beveren; v.d. Dun
gen, Strik, Radovic, Kern-
per; Van Kraay, Dijkstra,
Van Stippent; Van der Kuy
len, Devrindt, Hoekema.
Feyenoord: Treytel; Schneider
(Rijabergen, later vervangen
door Posthumus), Israel, La
seroms, Van Duivenbode;
Jansen, Hasil, Wery, Bos
kamp, Schoenmaker, Mai-
wald.
Op Ockenburgh: Flaterkoers
MAANDAG 3 JANUARI 1972 Al
