HET AFSCHEID VAN LIMBURG HAD IK ME HEEL ANDERS VOORGESTELD Co Prins verlaat MVV als een somber mens JA ZATERDAG 18 DECEMBER 1971 LEIDSE COURANT PAGINA Het contract van Co Prins voor het leven. Zijn huwelijk met Karin Brunner was destijds een van de sensaties van zijn Kaiserslautern- periode. Hoewel de tegenpartij zich met alle geweld verzet, omzeilt Co Prins in zijn Amerikaanse tijd alle klippen op zijn weg. Co Prins, de juichende match* winner. De herinnering aan deze man bleef bij zijn werk* gevers meestal achter. Co Prins, de sombere. Hij mocht de laatste weken Co Prins, oo kals tafeltennisser, een gevreesde tegenstander. MAASTRICHT - Op 33-jarige leeftijd be gint Co („schrijf het a.u.b. met een c") Prins in Arnhem aan een nieuw leven. Coo- tje is vaak opnieuw begonnen. Op z'n 20e bijvoorbeeld, toen hij van OVVO naar Ajax ging, op z'n 24e toen b hij naar Kaiserslau- tern vertrok om twee jaar later met vrouw en marken in Amster dam terug te keren. En dan op z'n 28e, toen hij het avontuur in Amerika zocht (o.a. Pittsburg Pan- thoms). Tenslotte op z'n 30e de kennismaking met MVV. Coot je kreeg in Maastricht Loe Laps fi liaal („Ik douw er nu een miljoen door") en hielp MVV in de eredivisie blij ven. Co vond Limburg wel „geinig". Hij kon er op z'n gemak een pilsje drinken en kreeg heel wat vrienden. En daar is hij gevoelig voor. want Co mag dan jarenlang de naam hebben gehad op de grasmat ..een etter" te zijn, die tijd is zegt hij definitief voorbij. Vaarom dan toch weg uit Limburg? Is het voor de centen? „Nee", zegt Co, ik ben in Arnhem finan cieel wel vooruit gegaan, maar als alles goed was gebleven had ik Limburg niet verlaten. Nu niet. Wel het vorig jaar. Toen had ik bij Waregem 50.000 handgeld kunnen krijgen. Maar toen liet MW me niet gaan". De waarheid is dat Cootje zich vernederd voelt. Hij voelt zich te goed om in het tweede van MVV te eindigen. En het leek erop dat Co bij MVV defi nitief was afgeschreven. De inleiding tot deze „de gradatie" van de man van wie de vaderlandse pers nog het vorig seizoen schreef „Prins het brein achter MW" en „Prins het hart van MVV". be gon al tijdens een trai ningskamp In Tsjecbosio- wakije, voor de aanvang van dit seizoen. Prins vertelt: „Wij trainden daar enorm hard en zon der 'n trap te krijgen liep ik daar een blessure op. Maar in de eerste wed strijd tegen PSV wilde ik toch niet ontbreken". „We wonnen in Eindhoven met 1—0 en ik puf die lange pass waaruit Bro- kamp het enige doelpunt maakte. Tegen het einde van die wedstrijd kreeg Ik weer last van de bles sure, maar ik moest erin blijven omdat we al twee man vervangen hadden. Ik kon bijna niet meer lo pen." „Ik had toen in de verzeke ring kunnen gaan lopen, dan kreeg Ik toch m'n geld. Maar ik hou teveel van het voetbal en bleef nog doorgaan. Totdat het nodig werd rust te pak ken. In die tijd verloor MVV drie weken achter een. Op 'n maandag zei trainer Knobel tegen me: Co, zondag sta je er weer in. we spelen dan het oude systeem. De hele week heb ik me toen gek getraind. Wij naar Te) star en inderdaad mocht ik spelen. Bij de rust had den we echter een achter stand van 1—® en toen moest ik eruit. Daar heb ik me erg over opgewon den. Hoe kun je nu in een halve wedstrijd bewijzen dat je er weer bent?" „Op de volgende training zei ik dat ik het niet eens was met de gang van za ken. De trainer antwoord de dat hij vond dat ik niet meer zo goed speel de." „Toen kwam de aanbieding van Vitesse en zoals de zaken lagen ging ik er meteen op in. We begon nen te praten over de transfersom. MVV heeft me voor 25.000 gekocht en ik vond dat ik in die drie jaar wel verdiensten voor de club heb gehad. Van bestuursleden heb ik meermalen gehoord: Co, als we jou niet hadden gehad speelden we nu in de eerste divisie. Ik heb toch bi| MW een tijd verschrikkelijk goed ge voetbald. Kessler kwam zelfs naar me kijken voor het Nederlands elftal. En eerlijk, als ik toen in een club in het westen had gespeeld, was Maar hier in lukt dat niet Wanneer komt MVV op de tv? Bijna nooit, toch? En de westerse kranten schrijven er ook niet veel over. Dus dat ging voor bij". „Maar mijn verdiensten voor MVV bleven. Na die drie jaar wilde het be stuur echter weer 25.000 aan Vitesse vragen. Dat vond ik niet rechtvaardig. Ik was een paar jaar ou der en ik heb de club in nood geholpen. We kregen woorden over het bedrag. Uiteindelijk zijn we 17.500 overeen geko- gekozen. Limburg vlug. Mijn afscheid MW Limburg had ik me toch heel anders voorgesteld. Ik heb een telefoontje ge kregen dat er geen prijs meer werd gesteld op mijn aanwezigheid in de kleedkamer. Zondag zat ik op de tribune toen de jongens tegen Excelsior voetbalden. Ik had ze in de kleedkamer willen ge lukwensen, maar ik dacht, doe het maar niet, want misschien wordt je eruit gezet. Trainen doe Ik al lang niet meer bij MVV. Dat hoefde ook niet meer. Maar Ik moet toch fit blijven. Als Ik 15 de cember bij Vitesse kom, mogen die mensen geen kal in de zak kopen. Daarom rijd ik twee keer per week naar Arnhem om met Vitesse te trai nen. Dat zijn telkens 400 km over een rotweg. Voor de rest train ik op m'n eentje in het Encibos." „Ik heb één keer bij St. Pieter geoefend. Toen zei Knobel: Dat is ook niet nodig, kom maar bij ons terug. Ik heb erover na gedacht, maar het leek me niet veel. Ik ben nog al trots." „Ik vind het in elk geval triest zo afscheid te moe ten nemen. We hebben veel plezier gehad bij MVV. we hebben ver schrikkelijk veel ge lachen. En darom geloof ik dat ze nog wel iets zul len willen doen. Tenmin ste, ik heb van de jon gens vernomen dat ik na afloop van de wedstrijd tegen NAC moest komen". „Maar mijn grote zorg is dat Ik het ritme erin moet houden. Als je lange tijd geen wed strijd speelt is dat slecht voor je ritme. Ik ben er namelijk van overtuigd dat wij Vitesse in de ere divisie kunnen houden." „Toen ik daar in Arnhem kwam bleek onmiddellijk dat ze vertrouwen in me hebben. En vertrouwen, dat heb ik nodig. Als ik weet dat ze in me geloven kan Cootje nog wel voet ballen." „Als ik Vitesse zou kunnen redden, zou me dat geluk kig maken. Je kunt wel zeggen: Wat interesseert Vitesse jou? Maar zo ben ik nu eenmaal, geven ze me vertrouwen, dan heb ik het gevoel dat Ik ie mand ben en dan kan Ik het". „Zo was de situatie in het begin ook bij MVV. Mra/ en ik kwamen hij MVV in een wedstrijd tegen Tel star. Normaal zitten dan 5000 mensen op de tribu nes. Maar bij ons waren er toen 15.000. Ze hadden kaartjes tekort. Dat is wat er in Limburg vaak ontbreekt. Je moet handel op het veld zetten en dan de zaak verkopen. Je moet iets nieuws probe ren, risico's nemen. An ders kom je er nooit on deruit". „Ik herinner me de dag daf ik van Kaiserslautern te rugkwam bij Ajax. Ajax was als vierde van onde ren in de competitie geëindigd. Er wus geen geld en er was malaise". „Wat deed Ajax? Het kocht voor bijna een miljoen gulden nieuwe spelers, Henk Groot voor 4 ton, toen een recordtransfer. Ik kwam voor anderhalve ton en Bals kwam ook. Ajax nam dat risico en het lukte. We werden meteen kampioen en gin gen in de Europacup spe len. Je moet schulden durven maken, je moet handel op het veld zetten, want voetbal is theater en daarvoor moet Je goede artiesten hebben". „Mijn baas, Loe Lap, heeft op de markt gestaan met horloges. Als hij geen grote partijen wns gaan kopen, dus risico's geno men had, zou hij nooit de Loe Lap geworden zijn". Er is namelijk geen tussen weg. Of je blijft klein doorsudderen of je neemt risico's en hebt dc kans groot te worden. Eerlijk gezegd wilde mijn vrouw niet weg uit Maastricht. Maar ik heb haar uitge legd dat het voor een voetballer die zovele ke ren International is ge weest, moeilijk valt In het tweede elftal te spelen. Toen was ze akkoord dat we weggingen. Mij maakt het niet zoveel uit. Ik ben een nomade. In Maas tricht heb ik het goed ge had en Ik geloof dnt het in Arnhem weer goed zal worden. Je hebt je voet bal, Je werk en de studie voor het tralnersdiploma. Veel tijd om te denken zal er niet overblijven. Omkijken doe ik nooit. Ik kijk altijd vooruit. Wnt geweest Is, is geweest. Daarom spreek ik nu ook weer met Knobel en Roxs." „Ik wil wonen waar het goed Is en de mensen vooral vriendelijk voor me zijn. Aan vriendelijk heid hecht Ik veel waur- dc. Misschien komt het daardoor dat ik vroeger nogal veel last op het veld had". „Vooral in het begin had Ik daar last van. Je kwam het veld op en dan gingen ze tegen je prnten. Geme ne dingen vertellen ze. Zo van: Zit je zuster nok op de walletjes? Van die din gen, weet je. Daar probe ren ze je mee uit balans te krijgen. En Ik reageer de daar op. Wacht maar, zei Ik dan, dlrekt kom ik Je wel tegen. Dat was fout. heb Ik achteraf be grepen. Toch ben Ik in to taal maar twee keer ge schorst. Eén keer nam ik het voor een ander op en een keer was Ik zelf fout. Nu reageer Ik niet meer zo. Mnnr dat praten In het veld doe Ik nog wel. In Limburg doen ze dat veel te weinig. Als je met MVV In I ngeland komt, waar zo ook ontzettend veel praten, zeggen ze: Daar komt een zootje doofstommen. Ik bedoel maar, zo zouden hief meer kunnen praten, Inti* mideren. Dc anderen doen het ook". „Ach. ik geloof het In Am* hem wel te redden. Ik hnop dnt ik er een fijne tijd krijg. Al in ren denk Ik: leven Cootje. leven. Want ik heh zovele goeie mensen gekend die nu al dood zijn. Daarom wil ik profileren, voetballen, waarvan ik houd. Zolang mogelijk. En In 't eer ste". JEAN NEL1SSEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 7