Mieke Sterk heeft genoeg van bolhoedenmentaliteit Ü0 LEIDSE COURANT Els van Noorduyn instrueert. AMSTERDAM— Mieke (de vogel) zegt: „Sinds '68 weet ik dat die mensen me kwijt willen. Ze hebben een stok gevonden om me te slaan, maar die stok zal breken". Het wordt duidelijk dat Mieke weer in het nest terugwil. Ze heeft die avond haar training in de kille RAI ge staakt, heeft het zweet onder een douche afgespoeld, heeft een warme, ruim zittende trui, een gauchobroek en laarzen aangetrokken en is met de jour nalisten naar de Insulindestraat gereden. Daar, in twee kleine optrekjes met keukentje, wach ten trainer Wil Westphal (ook een KNAU-paria), twee vrien den en twee poezen. Het lijkt er een ondergrondse tegen de KNAU. BOLHOED Mieke zet een vers kopje koffie en spreekt van „bolhoedemocratie" als het gesprek onvermijdelijk weer op de atletiekbond komt. „Secretaris Oskam draagt altijd bolhoeden. Hij koopt ze speciaal in Londen. Daar is op zich niets tegen, maar het is een kleine il lustratie hoe de heren hun ver schillende opvattingen over le ven en maatschappij in de atle tiekbond niet alleen handhaven maar ook opdringen. Het is een schoolvoorbeeld van een min derheid die autoritair regeert. Het is niet mogelijk geweest in de vijf jaar dat ik met KNAU- ploegen onderweg geweest ben mijn grieven intern te regelen, daarom heb ik ze in de publici teit gebracht, de vuile was bui ten gehangen". Meteen daarop elimeerde de bond de atlete, zonder vorm van proces. KAT IN NOOD Zegt Westphal: „De KNAU is een kat in nood. Als na Mexico ook München 'n flop wordt, is alles verloren. Daarom zijn de heren nu gevlucht in scherpe limieten. Mieke legt uit dat de IAAF-limiet voor München bij het hoogsprin gen 2.15 meter is. In Nederland zijn een paar atleten die af en toe over 2.02 springen. Maar het zal misschien nog vijftien jaar duren eer een Nederlander 2 meter 10 haalt. En wat doet de KNAU? Ze stelt de limiet voor München op 2.18. Dat is zo lach wekkend dat je het nauwelijks kunt geloven". HOGE EISEN Een ander voorbeeld. Een kogel slingeraar die 66 meter haalt, mag van de IAAF (Internatio nale Atletiekfederatie) naar München. In Nederland is nie mand die verder dan 48 meter komt. Dat is maar liefst 18 meter boven de limiet. Wat doet de KNAU? Zij beveelt dat een kogelslinge raar 70 meter moet werpen eer hij naar München mag. „Ach", zegt Westphal vergoeilijkend, „je kunt je natuurlijk rot lachen dat wij in Nederland hogere ei sen hebben dan Oost- of West- Duitsland. Je kunt het die KNAU-mensen kwalijk nemen, maar het gekke is dat je hen niets kunt verwijten, want ze doen het voor niets. Ze worden niet betaald. Vreemd genoeg zijn er niet eens vervangers". Mieke Sterk wenst zich echter niet langer uit meedogen te schikken. „Het kan wel zijn dat die i i het r Blij met tarlantrofee mse zorg weten doen, maar het is toch Nederland op z'n smalst. En daarom zal ik vechten totdat ik erbij neerval". „Heb ik»er geen baat bij, dan zul len het degenen die na mij in de atletiek komen, wel hebben. Want winnen ze het van mij, dat durft niemand meer z'n •mond opendoen. De dingen die gebeurd zijn, mogen niet meer voorkomen. Ze hebben, om mij schaakmat te zetten, zelfs ver teld dat Westphal en ik sex-or- giën hielden. Het enige wat wij doen is af en toe onder vrienden een aardig feestje bouwen. En dat gebeurt nog altijd in onze vrije tijd en niet als wij met een KNAU ploeg onderweg zijn. GEEN NAMEN Tijdens een van de reizen der na tionale atletiekploeg, zo heeft Mieke geopenbaard, ging de coach een verhouding aan met een der atletes. De rest van de (dames) ploeg bleef de hele nacht wachten totdat het twee tal zou terugkomen. Fototoestellen werden in de aan slag gehouden om de terugkeer vast te leggen. Maar de coach en de atlete hadden een groter uithoudingsvermogen dan de ploeg. Toen zij in de morgen- AMSTERDAM De oude Rai is die avond killer dan ooit. Buiten giert de wind. binnen tocht het. Een grote veehal voor sportlieden. In het mid den krioelen handballers en basketballers. Buiten de lichtval, in een sche mer duistere hoek, mo gen atleten bij de gratie Gods sprintjes trekken. De voeten roffelen op de harde, ongelijke plan- Aardig In deze sfeer knokt atlete Mieke Sterk vier avon den per week tegen de KNAU, zichzelf, haar rancune en de limieten. Mieke is hordenloopster. Goed voor ongeveer een twaalfde plaats op de wereldranglijst. Heel aardig, maar niet schok kend. Toch moet ze ge rekend worden tot een van de vijf of zes Ne derlandse atleten die in staat worden geacht de limiet voor München te halen. Maar ook deze omstandigheid zou nim mer de publiciteitsgolf hebben kunnen veroor-i.' zaken die zij de afgelo pen weken heeft veroor-' zaakt. Trips Want Mieke is „in". Kranten, weekbladen en radiorubrieken verkon digden het sportvolk hoe zij de vuile was buiten hing. Mieke zelf is hele- maal geen preutse meid. Oh, nee. Maar ze vindt dat als er gewerkt moet worden er ook ge werkt moet worden. En. dat ontbrak er tijdens KNAU-trips nogal eens aan. Zo was er een trai- aandacht had de van x der atletes dan voor haar tijden. En een chef d'equipe verkoot een aardig uitziende vrouwelijke tolk boven het belang van zijn ploeg. Allemaal biolo gisch verklaarbaar, maar toch fout. Mie ke vertelde het open en bloot aan de pers. Vogel Dit nu was teveel voor het groepje oude lieden aan het hoofd van de KNAU. Mieke werd voor straf uitgesloten van deelne ming aan de Olympi sche Spelen. Onlangs schreef KNAU-voorzitter Frans Jutte in het bondsblad Atletiekwe reld": Wij zijn een ui terst democratisch land en onze omgang met de atleten is in de KNAU in overeenstemming met deze democratische ge voelens. Doch we zullen niet meer kunnen tolere ren dat atleten hun ei gen organisatie beklad den en zich op de meest grievende en onolrbare wijze uitlaten over de mensen die wif met de leiding belasten of zich onttrekken aan in het algemeen belang geno men bestuursbesluiten. Een vogel die zijn eigen nest bevuilt wordt er uitgeworpen." maar ze hebben dringend bij scholing nodig". bi™e„k=; *-sfi In focsburystijl over de hoogspringbalk de ploeg net een uurtje geslapen. Dit nu noemde voorzitter Frans Jutte onlangs in „de Atletiek- wereld": Het zich op de meest grievende en onoirbare wijze uitlaten over de mensen die wij met de leiding belasten". Namen noemt Jutte niet, maar het is duidelijk waarover het gaat. OPENHARTIG Kennelijk toch wat geschrokken over het (impulsieve) besluit de weerbarstige Mieke op een dood spoor te zetten, heeft Jutte een brief geschreven aan Mieke Sterk. Daarin belooft hij een openhartig gesprek. Mieke: ..Je ziet wel dat ik nog lang niet verslagen ben Dacht je dat ik voor niets zo hard train? Ik denk dat ik München haal, hoe dan ook". Westphal: Het past niet in deze samenle ving als bestuurders mensen buitenspel zetten. Bij Mieke is het zo ongemotiveerd gedaan. Ik weet wel dat wij Amsterdam mers tot de rebellen behoren, maar deze zaak onderstreept nog eens duidelijk dat de KNAU geen beleidsmensen aan het be wind heeft". BIJSCHOLING „Het is net als de bakker op de hoek die zijn winkel sluit omdat de mensen uit de buurt niet net jes eten. Het zijn geen echte vakmensen bij de KANU. 't Klinkt misschien denigrerend. reld" en leest voor wat Jutte schreef: „Regeren is vooruil zien". „En dan moet je weten", zegt hij, „dat ze pas kort gele den eerst gestart zijn met de voorbereiding voor München. Er is in Nederland zoveel talent en....er komt zo weinig uit. Er is 375.000 uitgetrokken voor de trainingen in Papendal, de trai ningen in de regio, en de zaal- en baanhuren en de reizen. Voor zo'n bondje is dat heel wat. En wat zijn de resultaten? Bedroevend. Zoveel talent en zo weinig successen, dat kan een voudig niet". TYPETJES Mieke: „Dat komt omdat wij fa de bond te doen hebben met een slag mensen dat na 25 jaar een gouden horloge krijgt en daar mee trots rondstapt. Dat is be langrijk, kennelijk. Een wereld je op zich, allemaal typetjes die hun eigen stempel drukken". Zijn de bestuurderen dan niet te vervangen door anderen? „Ik! zie dat niet", zegt Westphal. „grote groepen in de atletiek weten niet wat er aan de hand is. Zelfs als er vervangers zou den zijn zou je het besl niet weg krijgen. Er is controleraad, maar als t houdt Jutte een pracht toe spraak en iedereen knikt ja" Een horde genomen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 7