De Watersporter werd bermtoerist WOENSDAG 24 NOVEMBER 1971 LEIDSE COURANT PAGINA 11 Gedrang op plassen en oe vers door groeiend aantal recreanten LEIDEN Beseft U wel wat U doet, als U van plan bent om binnenkort Uw moei zaam bijeengespaarde roei- of zeilboot aan het water toe te vertrouwen en U aldus te scharen bij de tienduizenden watersportenthousiasten. Stu denten van een aantal uni versiteiten en hogescholen in Nederland hebben namelijk op enkele plassen een re creatie-onderzoek ingesteld en de slotconclusie daarvan, vastgelegd in een lijvig rap port van 169 bladzijden, is dat binnen een tiental jaren de watersport voor grote problemen zal komen te staan. Vooralsnog geen reden om Uw kleurig ge schilderde „Enterprise" of „Kleine Rakker" van een waterdoop te weerhouden. ten van de toekomstsluier. Voordat ook wij U die toe komst laten zien, allereerst even de werkwijze van de studiegroep. Hun onderzoek-gebied betrof de Kagerplassen, De Braas- sem Wijde Aa en Westein der. Onder het motto „the answer is blowing in the wind" trokken ze er op een van te voren vastgestelde topdag in het hoogseizoen, met enquêteformulieren op uit. Dan noteerden zij bv. van die vriendelijke dikke meneer, die daar met zijn boot voor anker ligt, dat hij uit Den Haag komt, een mo torjacht plus een woonboot heeft, dat hij naar de Kager plassen komt om de stad te ontvluchten en dat hij 's avonds zijn trotse bezit in een jachthaven op stal zet. Die studiegroep beperkte zich niet alleen tot schriftelijke en mondelinge enquêtes. Om Op drukke dag kan nog maar één op tien boten behoorlijk varen ten 171 en 1674. Bekijkt die gegevens dan is slechts één conclusie moge lijk; de watersporters zijn in feite bermtoeristen. Een re- creatievorm, die hen onver mijdelijk in conflict brengt met de oever-recreant. Deze is namelijk op de Kagerplas sen en de Braassem wat de oeverlengte betreft, toch al slecht bedeeld en als de wa tersporter dan nog eens een flinke hap uit hun groene luier-, lees-, zon- en kam- peerstrook neemt dan is het hek begrijpelijkerwijs van de dam. De eerste zeeslag tussen wa tersport en oeverrecreatie is al uitgevochten. Dat gebeur de met de bouw van het een exact beeld te krijgen van de waterbezetting legde een verkenningsvliegtuig, op hetzelfde moment dat de enquêteurs het water en de oeverkanten afstroopten, alle boten op en rond de plas op de gevoelige plaat vast. De luchtopnamen en de enquête formulieren werden op één grote hoop gegooid en na en kele maanden stoeien met vergrootglazen, wiskundige formules en stapels achter grondinformatie, borrelde een aantal zeer interessante gegevens naar boven. Een van de meest verrassende is wel de verhouding tussen varende en niet varende bo ten (waaronder ook boten voor anker en gemeerd). Toen men stippen ging tellen op de Kagerplassen kwam men tot 'n totaal van 3287 boten. Slechts 389 daarvan, hoofdzakelijk zeilboten, voe ren. De rest dobberde rustig tussen het oeverriet of lag, meestal volgeladen met bruinbakliefhebbers, voor an ker. Zo'n zelfde beeld ook op de Braassem en de Wijde Aa. Daar was de verhouding tus sen wel en niet-varende bo- Mooie zomers en volle stranden maken tegenwoordig nog niet altijd een goed seizoen voor het hotelwezen langs de kust NOORDWIJK De heer Merk, secretaris van het be- drijfsschap voor de horeca, heeft het allemaal al gedetail leerd in zijn hoofd zitten. Een groots opgezet plan om Noord- wijk nu eens eindelijk af te helpen van alle leegstaande hotelkamers in winter-, voor- en naseizoen. In grote trekken komt het plan van de heer Merk hier op neer, dat hotel kamers in Noordwijk zullen moeten worden verhuurd aan herstellende patiënten en aan mensen die op medisch advies een rustkuur moeten onder gaan. Als voordelen ziet de plannen maker enerzijds, dat de hote lier voortaan met een vol huis komt te zitten en anderzijds, dat de patiënten door de rust gevende omgeving sneller zul len herstellen. Op zich lijkt het een prachtig idee, maar desondanks is het plan van de heer Merk tot nu toe nog niet van de grond ge komen. De belangrijkste re den is dat de ziekenfondsen hun medewerking aan dit gi gantische project weigeren. Ze zeggen niet eerder bij te willen dragen in de kosten voor een hotelkamer wanneer niet eerst wettelijk is vastge legd, dat dit nakuren een on derdeel is van de medische be handeling van de patiënt. Om te weten te komen hoe het plan in de badplaatsen is ont vangen spraken wij met de di recteur van het WV in Noord- wijk, de heer Rovers. Deze is enthousiast over het door de heer Merk geopperde plan. Hij zegt erover: „In februari 1970 hoorde ik er voor het eerst van. Om de gedachten van de hoteliers te peilen is een forumavond gehouden. Daarbij waren ook vertegen woordigers van de Noordwijk- se huisartsen en van de zie kenfondsen aanwezig. Geble ken is dat de hotelhouders niet onsympathiek tegenover het plan Merk staan. Jammer ge noeg is dat niet het geval met de Noordwijkse huisartsen. Zij zijn bang, dat een kuuroord in Noordwijk een extra belasting van hun praktijk zal gaan be tekenen. Zelf heb ik binnen de gehele opzet van dit plan ge dacht aan een vaste medische staf voor alle hotels. Deze zou dan moeten bestaan uit een arts, enkele verpleegsters en fysio-therapeuten. De gehele verzorging van de gasten wordt dan door deze groep voor rekening genomen", aldus de heer Rovers die voor zijn badplaats een vergelijking trekt met de reeds lange tijd in Duitsland bestaande kür- oorden. Hij gelooft dat Noordwijk bij uitstek een plaats is om de omschakeling van badplaats naar kuuroord te maken. Als belangrijke trekpleisters ziet hij het duingebied waarin patiënten uren achtereen kun nen wandelen. Ook een plus punt ziet hij in de frisse lucht en het zeewater, dat volgens hem, ondanks de alarmerende berichten die er in de publici teitsmedia over zijn verschenen, toch wel meevalt. Naast deze voordelen doemt echter ook de enorme investe ring op die gedaan zal moeten worden om het plan van de heer Merk te kunnen verwe zenlijken. De heer Rovers: „Er moet in derdaad flink geïnvesteerd worden. Eén van de eerste vereisten is toch wel dat alle hotels centrale verwarming aan laten leggen. Verder denk ik aan massage-ruimten, ver- warmde of overdekte zeewa ter-baden, sauna-baden en so laria. Voor rolstoel-patiënten zullen de hinderlijke drempels weggehaald moeten worden en voorts zal het hotel moeten worden voorzien van liften." „Ondanks deze dure facilitei ten", aldus de heer Rovers, „ben ik er van overtuigd, dat de hoteliers het geld er weer dubbel en dwars zullen uitha len". Indien de wensdroom van de directeur van het Noordwijkse VW in vervulling gaat, bete kent dat dan wel dat andere gasten die normaal voor hun vakantie komen, weg zullen blijven, als Noordwijk hoofd zakelijk zieke mensen her bergt? De heer Rovers hoopt en denkt van niet. Een kuuroord is vol gens hem. niet alleen bedoeld voor zieke mensen. Voor ande ren is, volgens hem, in Noord wijk de mogelijkheid aanwe zig, om verwijderd van de drukke steden, een extra-hap gezondheid in te nemen. Of het plan Merk ooit verwe zenlijkt zal worden hangt voor een groot deel af van de hote liers. De huidige financiële si tuatie van ons land nodigt we liswaar niet tot het doen van investeringen, maar toch zul len de Noordwijkse hoteliers de handen ineen moeten slaan. Want het hotelwezen in deze plaats, zo is onlangs nog geble ken, uit enkele onderzoekingen, staat zwak in de schoenen. Een alternatief om de bad plaats wat nieuw leven in te blazen is naast het idee van een kuuroord ook het uitbrei den van de uitgaansmogelijk heden, speciaal voor de al wat oudere bezoekers. Voor hen is er op het ogenblik in Noord wijk weinig vertier. Dancings zijn er bij tientallen, maar deze zijn afgestemd op de jon gere generatie. Misschien dat de komst van een casino in Noordwijk de hoteliers weer stevig in het zadel zal helpen. Een goede ligplaats is steeds moeilijker te krijgen. Men moet er in vele havens zelfs vrij lang voor op een wachtlijst hebben gestaan. „Princesse-paviljoen" langs de Westeinder. De ANWB ging flink tekeer toen de plannen voor dit paviljoen op tafel kwamen maar ging ten slotte toch tegen het canvas. Het gehavende leger van de oeverrecreanten zal ook in de komende jaren komen te staan tegenover vraatzuchtige oeververslinders in de vorm van flatgebouwen, bungalows en havencomplexen. Voor de oeverrecreant is er zo goed als niets gepland. Uit breiding van bruikbare oe verlengte is naar verwach ting zeer kostbaar en wegens een aantal andere belangen, o.a. die van de watersport, in beperkte mate mogelijk. Toch hoeft de oeverrecreant, ondanks de schaarse ruimte, niet jaloers te zijn op de wa tersporter. Vooral op de Ka gerplassen gaan deze een moeilijke tijd tegemoet. De studenten concludeerden uit hun materiaal dat dit water gebied vanwege zijn aantrek kelijkheid om tochten te ma ken tot een van de drukbe- zochtste plassen behoort, maar daardoor ook aan zijn maximum aantal boten zit. Blijft de stroom jachten, speedboten etc. aangroeien dan zal een van de gevolgen zijn dat er van de watersport weinig meer zal overblijven. Dan zijn situaties waarin een één-middag-roeier, compleet met fles gazeuse en lunch pakket zijn roeicapaciteiten in een wedstrijdrak uitpro beert, onvermijdelijk. In zo'n geval kan de wedstrijdzeiler zich nu slechts uitleven door flink gekruide scheldwoorden over het water te laten schallen. De wedstrijd kan men in zo'n geval meestal wel vergeten. Oplossing van al deze proble men lijkt volgens sommigen het vaarbewijs. Iedere wa tersporter met zo'n docu ment in zijn boot weet dan wie er op het water voorrang heeft en ook wat het recht hoekig lapje aan het voorlijk van het grootzeil of van de fok betekent. Het vaarbewijs lijkt op het eerste gezicht een effectieve oplossing maar heeft als groot nadeel de enorme papieren rompslomp die aan zo'n officieel papier tje is verbonden. Bovendien zal, om de naleving van de waterverkeersregels te kun nen controleren, de toch al niet zo best in zijn personeel zittende waterpolitie, flink moeten uitbreiden. Waarschijnlijk zal de oplossing toch in een andere richting gezocht moeten worden. Voor de Kagerplassen zijn de mogelijkheden beperkt. Bij verdere toename van de watersport is uitbreiding van het waterareaal bij de Ka gerplassen nu reeds gewenst. De Braassem-Wijde Aa is nog niet vol, maar heeft reeds een overbezetting van de bruikbare oeverlengte. Voor een uitbreiding van de capaciteit aan bruikbare oe verlengte is de aanleg van eilanden het meest effectief. Van essentieel belang voor de toekomst van de water sport is ook de totaliteit van de plassen. Daarom zullen de toermogelijkheden tussen de plassen verbeterd moeten worden. Als dat is gebeurd laat dan Uw bootje maar met een ge rust hart te water. Herman van Amsterdam De roulette, dat wisselvallige instrument, wordt niettemin beschouwd als een prima middel om de horeca meer ruggesteun te geven

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 25