Praag
mikt op de
jeugd
IN DE GREEP VAN
DE TUPAMAROS II
De adviseur van
de president
wordt ontvoerd
Tsjechen
deze
week
naar de
stembus
Literaire
priizen in
Frankrijk
vdStïgchel
DINSDAG 23 NOVEMBER 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 10
Een commandogroep onder
leiding van Raül Cordoba
(in werkelijkheid Raül Sen-
dick) en zijn luitenant Juan
Salvo (verpersoonlijking
van de andere grote Tupa-
marosleider Almirati) sme
den plannen om president
Araco te ontvoeren. Maar
eerst moet diens adviseur
Alfredo Arce uit het gezicht
verdwijnen. Deze laatste
plannen zijn gereed en zul
len nu uitgevoerd worden.
De groep die zich daarmee
belast bestaat uit de kolo
nelsdochter Angela, tevens
wapenexpert, de piloot
Serge, die, noodgedwongen,
aangepapt heeft met de as
sistente van Arce's tand
arts, de landbouwstudent
Roberto, de semi-arts Ri-
cardo, de juridische student
Antonio en de radiotechni
cus Alberto. Wij laten nu
het boek aan het woord.
„Arce ging zuchtend in de
stoel zitten en keek met
enige angst naar de boren,
die voor hem hingen. De
tandarts probeerde hem op
zijn gemak te stellen. „Ik
hoorde dat u met vakantie
ging senor Arce... De pijn
die u hebt, is misschien
een zenuw die bloot ligt.
Ontspant u zich maar, ik
zal u proberen pijnloos te
behandelen; daar hebben
we tegenwoordig de midde
len toe".
Sergio vroeg zich in spanning
af waarom Roberto nog
niet was komen opdagen.
Hij had Arce zien voorbij
gaan door een kier in de
deur van de spreekkamer.
Hij wist dat Blanca (de
tandartsassistente, red.) op
de hoogte was van zijn
komst, en dat zij naar hem
zou uitzien. Dit onderdeel
van de ontvoering deed
hem pijn, maar het hoorde
erbij. De ontvoering van
Arce was belangrijker dan
de pijn van Blanca. Hij
ademde opgelucht toen hij
Roberto zag binnenstappen.
De jonge reus knikte hem
vriendelijk toe.
„Angela is er binnen een mi
nuut. Ik heb haar gezien.
Ze is op weg hierheen".
In deze tweede aflevering
van het nieuwe boek
van Wim Hornman „In
de greep van de Tupa-
maros", wordt beschre
ven hoe de ontvoering
van Alfredo Arce, direc
teur van de Uruguese
PTT en vertrouweling
van president Araco in
zijn werk gaat. Deze
ontvoering is een onder
deel van een veel groter
plan: de ontvoering van
president Araco zelf.
Tot goed begrip: de in
het boek voorkomende
Alfredo Arce is een zeer
natuurgetrouwe weerga
ve van PTT-directeur
Reverbel, die op de in
het boek beschreven
wijze inderdaad ont
voerd werd en nog
steeds door de Tupama-
ros gevangen wordt ge
houden. De eersten ont
voerde Britse ambassa
deur Jackson is inmid
dels vrijgelaten.
PTT-directeur Revendel in Hornmans boek de ontvoerde Arce
Angela glimlachte toen ze
binnenstapte en hun de re
volvers gaf.
„Klaar?"
„Ja, jij eerst, Angela; en la
ten wij het snel doen".
Toen ze uit de wachtkamer
de gang betraden, zagen zij
in een flits hoe Juan Salbo
binnenkwam. Hij leunde te
gen de deur van de spreek
kamer en had de hand in
zijn rechterzak. Hij gebaar
de dat ze moesten voortma
ken.
Angela duwde voorzichtig de
deur open. Sergio en Ro
berto sprongen direct na
haar naar binnen. Juan
Salvo liep langzaam en rus
tig naar voren, luisterde
een ogenblik en gooide dan
ook de deur open. Zijn
ogen stonden hard en hij
had de hand aan de trek
ker van zijn revolver.
De chauffeur van Arce had
een sigaret opgestoken en
vond dat de wereld nog zo
slecht niet was. Morgen
zou hij met zijn baas naar
Punta del Este vertrekken
en hij wist nu uit jarenlan
ge ervaring dat hij er ei
genlijk ook op vakantie
ging, want Arce hield niet
van autorijden als hij er
zijn rust van nam. Hij zag
een jongeman in zijn rich
ting lopen met een onaan
gestoken sigaret in zijn
mond. Zal wel werkloos
zijn, dacht hij. De jonge
man kwam recht op de
auto af, bleef staan en
vroeg om vuur. Hij haalde
zijn sigaretten-aansteker
uit de zak, en op hetzelfde
moment voelde hij in 'n kort
ogenblik van flitsende pijn
de karateslag in zijn nek.
Hij voelde niet meer dat
het portier geopend werd,
en hij handig opzij werd
geschoven. Hij zag niet dat
Antonio achter het stuur
ging zitten, en Alberto
kalm wegliep, wetend, dat
Sergio straks zijn plaats
Ze hadden geen van drieën
de deur horen opengaan,
noch de assistente noch de
tandarts noch Arce, en het
gebeurde allemaal zo snel,
dat Arce niet eens de gele
genheid kreeg om op te
springen. Hij keek in de
loop van twee revolvers en
werd asgrauw.
„Wie zijn jullie?", vroeg hij.
Het was Juan Salvo die ant
woordde: „Tupamaros. U
gaat met ons mee, goed
schiks of kwaadschiks. Wat
wilt u?"
Arce's ogen begonnen te glin
steren.
„Goedschiks. Er zal wel niet
veel anders opzitten".
„Goed, staat u dan op. U
krijgt een prop in de
mond; dat zal niemand
vreemd vinden als u van
de tandarts komt. Sta op
Arce". Inmiddels hielden
Angela en Roberto de tand
arts en zijn assistente on
der schot.
„Wij zullen u moeten bin
den", zei Angela wat ver
ontschuldigend. „Veilig
heidsmaatregelen".
Ze zag hoe het meisje naar
Sergio keek en het deed
haar pijn.
„En ik?"
Tranen van woede stonden in
haar ogen.
Op dat moment hoorde ze
brekend glas. Arce was
overeind gesprongen en
trachtte de revolver uit de
handen van Sergio te slaan.
Salvo reageerde onmiddel
lijk. Met een harde klap
kwam de kolf van zijn pi
stool op het achterhoofd
van Arce neer. Hij viel zij-
Angela, Roberto, klaari
„Ja".
Met snelle stappen liep j
Salvo naar de deur,
naar buiten en zag ho«
Mercedes met Antonio I
het stuur kwam aanrij
(Arce wordt nu onder alls 1
voorzorgsmaatregelen t
een voorlopige schuilpl 1
gebracht. Zijn ontvoe 1
wordt, uiteraard, onti
en op bevel van een rj
de president komt een 1
weldige speuractie op gj
Intussen wordt Arce
gebracht naar een defini
onderkomen, waar ook
Britse ambassadeur Jj I
son is ondergebracht.
hoort hij van Raül Cord
wat de Tupamaros
hem van plan zijn):
„U, mijnheer Arce, zult
taan hier als een arbé gj,
werken".
„Als een arbeider. Wat
doelt u?" De stem
Arce klonk nog altijd g
gant.
„Dat zal ik u zeggen
krijgt hier als loon vooi
werk het salaris van
arbeider, 17.000 peso
maand. Volgens uw
van rekenen is dat ot
veer 50 dollar. Daar
zult u uw eten moeten
talen, uw kleren,
uw drinken. Als tegenp:
tatie zult u de andere
len moeten schoonhou
en zorgen dat alles op
ruimd is. 17.000 peso
toch genoeg? Dat hebt
tenminste altijd bewee
We willen wel
u er mee kunt rondkon
ik voorspel u dat dit t op
geen gemakkelijke
Het gezicht van Arce
wit weg: „Jij... jij...
schoft... verdomde corn
nist... varken!".
(De reportageroman „In
greep van de Tupaman
van Wim Hornman
maand verschenen bij
geverij J. H. Gottmer
Haarlem).
Rustig, heel rustig is de
Tsjecho-Slowaakse Com
munistische Partij bezig
het land naar de eerste
verkiezingen in zeven jaar
te voeren. De verkeizingen
van 1968 gingen niet door
wegens de ongevraagde
aankomst van de tanks van
het Warschau Pact, maar
nu weer een teken van
Husaks „consolidatie'
zullen er op 26 en 27 no
vember verkiezingen ge
houden worden. Natuurlijk
kan men geen sensationele
resultaten verwachten, om
dat er slechts één lijst met
kandidaten zal zi'n. „Er
bestaat geen reden voor
controversen en wedijver",
deelde Husak het Centraal
Comité op 17 september
mee.
De leiders hebben nu genoeg ver
trouwen om de dreiging van
massale onthouding en boycot
ten op te vangen. De partij is al
lang gezuiverd van alle activis
ten van 1968. Er hangt een gro
te stilte over de sleutelfiguren
van de Praagse lente waarover
de leiders nu maar liever niet
meer spreken en die ze ook
maar liever vergeten.
Aanvallen i
i Alexander Dub-
genoemd werden, zijn groten
deels stopgezet, hoewel een poli
ticus af en toe nog weieens zijn
stem laat horen, zoals met Jo
sef Smrkovsky's verregaande
interview in het eerbare Ita
liaanse communistische week
blad „Vie Nuove". Hij werd
dan ook prompt aangevallen als
een „afvallige".
Met het partijcongres in mei
kwam ook een einde aan de for
mele fase van consolidatie on
der hen die bereid waren de ge
vestigde groeperingen trouw te
blijven. De verkiezingen zijn nu
bedoeld om de berusting van
het publiek te verkrijgen. „Net
zoals het 14e congres deel uit
maakte van het leven van de
partij, zullen de verkiezingen
eindelijk de periode van politie
ke crisis in het leven van de ge
meenschap en de staat afslui
ten", deelde dr. Husak het cen
traal comité in zijn belangrijke
rede van september mee.
Een van de belangrijkste doelstel
lingen van de verkiezingen is
meer steun van de arbeiders en
de jongeren terug te winnen. De
leiders hebben verklaard dat de
afgevaardigden die gekozen
worden een weerspiegeling zul
len zijn van het aantal jonge
mensen, arbeiders, boeren en
vrouwen binnen de gemeen
schap. Het idee is dit sociolo
gisch evenwicht te gebruiken
om het parlement een soort ver
vangende rechtmatigheid te ge
ven. En dat is zeker beter dan
niets.
Volgens dr. Husak is men ook
met dit plan gekomen als tegen
stelling tot de hervormingsbe
weging van 1968 die nu afge
schilderd wordt alsof het gemo
nopoliseerd, of gemanipuleerd
zou zijn door intellectuelen uit
Praag. Het experiment van 1968
met socialistische arbeidsraden
in de fabrieken wordt over het
hoofd gezien.
Tekortkomingen
Husak richt zich in het bijzonder
op de jonge mensen. In de eer
ste plaats zijn er nu 1.800.000
die in 1964 nog niet, maar nu
wel mogen stemmen. Toen was
de jonge generatie ook zeer ge
schokt door de invasie.
Het is geen toeval dat Husak zijn
eerste belangrijke openbare re
devoering, na een stilzwijgen
van vier maanden na het con
gres, hield voor een reusachtige
1 samenkomst van jongeren in
Straznice in Slowakije. Het was
een briljante voorstelling, veel
geestiger dan wat deze strenge
man de laatste vier maanden
gedaan had.
De belangrijkste boodschap was
eenvoudig. We willen kritiek
van jonge mensen (tenminste,
op kleine zaken). We geven toe
dat er nog steeds tekortkomin
gen bestaan. We willen niet dat
mensen onverschillig zijn. We
willen de mensen kwijt die hun
socialistische taken niet na ko
men (hier noemde hij een on
derminister, die ontslag had ge
kregen wegens een „gedemora
liseerd" leven). We weten dat
in 1968 sommige mensen „in
verwarring" raakten, maar als
zij nu het licht zien, zijn we be
reid hun dat te vergeven en(te
vergeten.
Op dit punt kon Husak het geval
van Emil Zatopek ter sprake
brengen, de winnaar van Olym
pisch goud, die een fervent te
genstander van de invasie was,
maar zich sindsdien bekeerd
heeft. Zijn geval is een geweldig
winstpunt voor de partij ge
weest en wordt nu veelvuldig
gebruikt om de boodschap Van
de partij te onderstrepen, n.l.
dat wat de mensen in het verle
den ook gedaan hebben, „we
hen nu bij hun huidige werk zul
len testen, bij hun huidige ta
ken; en we zullen hetzelfde in
de toekomst doen."
De boodschap is vaderlijk, en
draagt flink wat hypocrisie in
zich na de straf die uitgedeeld
is aan de hervormers van 1968,
maar paternalisme is te verkie
zen boven de bittere wraakge
voelens die de overhand gehad
zouden hebben als iemand, on
handiger en extremer dan Hu
sak, aan de macht was geweest.
De andere boodschap die nu ver
spreid wordt luidt: „Zoals we
vandaag werken, zullen we
morgen leven." Dit is de ge
dachte die ten grondslag ligt
aan de huidige strategie van de
leiders. Als je maar lang ge
noeg wacht, zullen de mensen
De Tsjechische jeugd lijkt bereid het bewind van partijsecretaris Husak te steunen. Onlangs deed de regering in Praag een beroep op de be
volking gijten in goud ter beschikking te stellen voor ondersteuning van de economie.Veel jongeren brachten kleine gouden voorwerpen voor
het Goudfonds bij de bank in Bratislava.
gaan inzien dat alleen zij de
problemen in het land kunnen
oplossen.
De massale onthouding van 1969
en 1970 zal vervagen en de
mensen zullen beseffen dat ze
alleen door zelf moeite te doen
de economie kunnen verbeteren
en dat dan de goederen weer in
de- winkels zullen verschijnen.
Er wordt sterk aangedrongen
op „initiatief van de arbeiders".
Ter ere van de campagne wordt
flink wat „vrijwillig overwerk"
verricht.
De resultaten zijn al merkbaar.
Volgens de officiële statistieken
is de industriële produktie dit
jaar met 7,4 procent toegeno
men en de produktiviteit met
7,2 procent. Het bouwen gaat
ook snel. In de eerste helft van
dit jaar zijn er meer flats vol
tooid dan vorig jaar. Dit zal
vooral die jonge mensen wel
kom zijn, evenals het verdubbe
len van de toelage voor de ge
boorte van een kind en het ver
lengen van de tijd dat moeders
na de geboorte van een kind
met doorbetaling van loon van
hun werk mogen wegblijven,
van één tot twee jaar.
Taktiek
prijzen zijn bevroren en
de lonen stijgen. Het werke
lijke inkomen in de industrie
in de eerste zeven maan
den van dit jaar steeg met
4 procent. Terwijl de partij op
deze cijfers kan bogen, gebrui
ken de media deze tijd voor de
verkiezingen om nog meer cij
fers te produceren en de men
sen te laten zien hoeveel beter
ze af zijn dan voor de oorlog,
et is een subtiele tactiek, die be
doeld is om de aandacht van de
mensen af te leiden van het re
cente verleden. De meeste Tsje
chen menen dat er sinds 1948
grote economische en sociale
vooruitgang is geboekt. Daar
ging het debat in 1968 niet om.
Het ging over hervormingen
binnen een socialistische context.
Het bewind in Tsjechoslowakije is
volkomen afhankelijk van Russi
sche steun. Onlangs bezochten
president Svoboda en partijsecre
taris Husak (rechts met bril) ge
combineerde oefeningen van Rus
sische tankeenheden. Links de
commandant van de Russische
troepen in Tsjechoslowakije, ko
lonel generaal Mayorov.
PARIJS (AP) De prijs voor
Franse letterkunde, de Prix
Goncourt. is toegekend aan Jac
ques Laurent voor diens boek
„Les Bêtises" (de dwaasheden).
De Prix Renaudot, die in belang
rijkheid de Prix Goncourt het
dichtst nabij komt, ging naar
Pierre-Jean Remy voor zijn
werk „Le sac du palais d' été"
(de plundering van het zomer
paleis).
(ADVERTENTIE)
In het Koninklijke Conservato
rium te Den Haag zullen op 24
en 25 november de jaarlijkse
uitvoeringen plaats hebben van
de leerlingen van ledèn der
Kon. Nederl. Toonkunstenaars
vereniging en van leden van het
Residentie-Orkest. Op 27 novem
ber zal de einduitvoering in Dili-
gentia zijn.
Nederlandse Zondagschildcrs van
17 tot 84 jaar nemen samen met
hun Westduitse kunstbroeders
deel aan een tentoonstelling die
tot 12 deceber te Borken (Noord
Rijnland-Westfalen) wordt ge
houden.
Toekenning Jeanne Oosting-prijs.
De in 1968 door de schilderes
Jeanne Bieruma Oosting inge-
stelde jaarlijkse prijs voor de
schilderkunst is dit jaar toege
kend aan Clara de Jong voor
olieverf en aan Theo Heijnis
voor aquarel. De prijs werd
vrijdag 19 november in Amster
dam in besloten kring uitge
reikt.
Hans Suasso de Lima de Prado
toont zijn objecten van 27 no
vember tot 3 januari in Cen-
tram de Vaart te Hilversum.
tenten
die niet in de confectie idjV
rander Stahel maakt®.
'Zelf doen: kan ook! Kiesei
vele soorten tentzeil en fa
nituren Gratis advies!
IN HET CENTRUM -8PUIV
OEN HAAG -TEL. 070-60381
5 service-vestigingen
Showrooms:
Laan van Meerdervoort52
telefoon 39.98.77
Na 18 uur tel. 01761-87
