Pantomimekunstenaar Rob van Reijn kreeg al een tien voor pias als schooljongetje Euthanasie: Toegestaan of niet? Twintig manieren om uw rijbewijs kwijt te raken PePijn herschapen in casino van karakteristieke gebaren TV vanavond Hou het scherm in 't oog Terugblik morgen Radiol vanavonc Radio morgei PAGINA 2 LEIDSE COURANT VRIJDAG 15 OKTOBER Een nul voor rekenen en een tien voor pias. Dit schreef jaren geleden een schoolmeester even schertsend als raak op het rapport van het jongetje Rob van Reijn, de latere pantonimische wonderman. Ge woontegetrouw produceerde elke schoolmeester in de kolom „be merkingen bestemd voos- ouders of voogden" jaarlijks enige dozij nen van dit so<)rt uitspraken, maar ditmaal ontwierp hij met vooruit ziend oog een schets voor de toekomst. Want het jongetje koos een leven gebaseerd op grimassen, de kunst van de mime, het toneel spel zonder woorden. Waar dit toe kan leiden, laat hij samen met Nellie de Wekker in zijn nieuwe programma Compronvime tot 6 no vember zien in PePijn, de Haagse speelzaal van het spitse woord, die hij nu herschept in het casino van het karakteristieke gebaar. Rob van Rijn: „Pantomime is meer dan toneelspel zonder woorden. Het is de muziek van het lichaam, waarmee gedach ten en gevoelens worden over gebracht. associaties wekt, die ieder voor zichzelf vertaalt en in zichzelf werkzaam laat wor den. Als ik speel zeg ik een tekst, onhoorbaar, in mezelf. Daarmee breng ik mezelf in de stemming, die ik door middel van gebaar en beweging naar buiten breng. Dat is een gewoon menselijk verschijnsel. Iedereen doet dat de hele dag door. Heb je weieens gehad, dat je in je zelf over iets zit na te denken en dat je het eens wordt met je zelf? Dan knik je ja. Zo wordt een gevoel door middel van een beweging naar buiten gebracht. Nu hebben de mensen er wei eens moeilijkheden mee om een mimische kunstenaar te volgen. Dat is een kwestie van kunde, maar ook van techniek. Marcel Marceau bijvoorbeeld, de grote Franse mimicus, last te weinig rustpunten in zijn nummers in. Dan ontstaat er één grote brei van bewegingen, die chaotisch aandoen. Ik zeg maar zo, dat Marceau vergeet de leestekens te plaatsen. Zodra ik een bewe ging heb ingezet, stop ik altijd even om de mensen aan de weet te laten komen waar ik het over heb. Dat doe ik ook als ik van de ene beweging over ga in de andere." Zo ontstaat onder de bouwende handen van Rob een muur met een rustpauze na het leggen van de eerste steen, een muur waar je tegenop zou lopen als Rob er niet snel ook een deur in zou zet ten. Voor de minister van Volkshuisvesting om jaloers op te worden. Een soortgelijke ver rassing heeft hij in petto voor de minister van CRM, die op papier alles afweet van de con tra-prestatie en ook kan vertel len hoe dit sociaal uitpakt, maar het nooit gevisualiseerd heeft gezien. Daarvoor kan hij bij Van Reijn terecht in het nummer Me and my shadow, dat op de maat van dit overbe kende muziekje tegengestelde bewegingen in tegenlicht laat zien, een soort contra-mime van Rob en Nellie samen, typerend ook voor de twee-eenheid van dit duo. Uit het niets groeit een dagdro mer op, die met gratie meisjes mint en zijn prozaïsche positie als kassier afwisselt met een vlucht naar de maan, waar zijn gewichtloze armen bijna los van het lichaam rondzweven in pot sierlijke pogingen om de militai re groet te brengen aan de Amerikaanse vlag. Rob zet glasharde en glasheldere ver beeldingen neer, maar durft ook buiten zichzelf en de strikt-mi- mische wetten te treden, waar door hij in vergelijking met vroeger enorm wint aan thea traal effect. Door Wim Bijmoer en Lisette van ■Meeteren werd hij ruim in de costuums en de attributen gesto ken en technisch assistent Hans Martinusse staat als onmisbare derde man constant klaar met licht, geluid, muziek, dia's en changementen. Daardoor is, er ruimte ontstaan voor de grap, voor de zichtbare en hoorbare humor, zoals in de pakkende persiflage Carmen, Russische dans en Reclame. Meer dan eens schalt de lach luid door de zaal, een bewijs dat Rob, wie de pantomime op het lijf ge schreven is, waar hij nooit meer afkomt, toch met theatrale vol treffers de roos weet te raken van de appreciatie door het publiek. Rob van Reijn: „De mensen ko men naar het theater om wat te zien. om wat te beleven, om ge raakt en ontroerd te worden. Men lacht nu om de draken van vroeger, maar ze hadden een functie en die hebben ze nog steeds. Daar moet iedereen aan denken, die op het toneel staat. En ik sta op het toneel, omdat ik er altijd op heb willen staan. De meester op school noemde mij een pias, maar dan moet je wel begrijpen, dat ik met een spraakgebrek geboren ben en dat ik me met gebaren soms beter kon uitdrukken dan met woorden. Ik ben er later aan geopereerd. Het is nooit goed gekomen. Ik moest en zou op toneel, al heb ik nog een tijdje op de latere Rietveld-academie lessen gevolgd in beeldhouwen en tekenen. Ik verzeilde in de kringen van toneelspelers, voel de me daar thuis en ontdekte de pantomime, toen men mij erbij haalde voor een toneelspel zon der woorden. Daar verdiende ik ook mijn eerste geld mee, een rijksdaalder, waar ik direct broodjes van heb gekocht voor de honger. Met de schrijfster Sara Lizzy May maakten wij het pantomimische spel Pierrot de gehangene, dat wij veel heb ben opgevoerd, vaak zelfs in de openlucht in het Vondelpark. Als dat waar is, dat je voor de pantomime geboren moet wor den, dan mag ik zeggen, dat ik er voor geboren ben, want ik heb een dochtertje van twaalf, dat zegt als je haar vraagt of zè ook pantomimespeelster wordt: „Nee, ik niet, want ik kan goed praten". Dat kind heeft mis schien wel gelijk, ofschoon hét 't besef mist hoe vaak ik me heb lopen afvragen, waarom juist mij dat spraakgebrek moest treffen, ik die zo graag het toneel op wilde. Ik heb er ja ren over gedaan om het met hu mor op te lossen. Langzamer hand ben ik daarin geslaagd." Nellie Ploeg, door haar huwelijk een De Wekker geworden, liep tien jaar geleden nog als jeugd leidster in Den Haag rond. „Ze moest zo nodig weer wat an ders", vonden haar ouders toen ze naar Amsterdam trok om er toneellessen te volgen.' De vrouw van Victor van Vriesland vertelde haar daar, dat zij ge schapen was voor de pantomi me. Zij hield haar koetshuisje aan de Wassenaarseweg aan en verdiende het geld voor haar studie met administratief werk in de Openbare Bibliotheek. In de mfme-groep Caroussel keek zij jaren lang de kunst af van de artistiek leider, Rob van Reijn. Sterk genoeg om op ei gen benen te staan trok zij eni ge jaren geleden naar het bui- i '^nd. Vooral de Zwitsers lie pen met haar weg, ook al om dat zij haar mimekunst lardeer de met dansen, jazz, oosters en- klassiek. Als soliste bracht zij daar Funny Pantomime. Men vrouw-alleen het aandurfde dat begreep maar niet, hoe zij als te doen, terwijl in de pauze de kleine dochter Bianca haar moeder op de Bühne onder le vendige hilariteit naaapte. Nellie: „Ik heb van Rob ontzet tend veel geleerd, maar op ze ker moment wil je toch je eigen weg gaan. Je hebt je eigen op vattingen over je werk en die wil je rechtstreeks aan het pu bliek kwijt. Lukt zoiets niet, dan zie je wel weer. Toen Rob mij onlangs voorstelde om samen met het programma Compro-mi- me door ons land op tournee te gaan, heb ik dat graag gedaan, omdat die man zijn vak door en door verstaat." Rob: „Nellie heeft het helemaal. Je kunt uren werken op een de tail, maar wat het eerst moet zijn, het wederzijdse begrip, daar hoef je met haar niet over te praten. Ik ben uitgenodigd voor een tournee door Amerika. Ik zou Nellie graag meenemen. Pantomime is een waanzinnig moeilijk vak, omdat de benade ring en de techniek zo sterk steunen op persoonlijke inter pretatie. Een partner in de pan tomime vind je niet zo gemak kelijk. Dat is de moeilijkheid". Het zou niet Robs eerste buiten landse tournee worden. Hij heeft overal de clown uitgehan gen en in het bijzonder herinnert hij zich een reeks optredens in de Parijse Crazy Horse Saloon voor een formidabel bedrag. Nochtans, voor de oorspronkelij ke pantomime is het publiek in ons land te klein, vooral ook omdat het geen traditie heeft. Ook daarom heeft Rob het op de theatrale toer gegooid. Hij NEDERLAND I NOS 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal 19.05 i Links Rob van Reijn en rechts Nellie de Wekker moet voortdurend blijven optre den en kan zich de tijd niet gunnen om een nieuw program ma goed voor te bereiden. Zijn programma's zijn op de groei gebouwd en hij houdt de rek erin door zijn talent tot improvi- Hij kan zijn invallen niet in klad aan een papiertje toevertrou wen. Daarom zet hij ze gelijk in bewegingen om. Deze moeten wel ingepast worden in het beeld van de figuur, die hij al van stapel heeft laten lopen. Rob heeft veel met groepen ge werkt, maar heeft hierbij als bijzondere moeilijkheid ervaren, dat je er nooit helemaal in slaagt om je intenties op anderen over te dragen, daarvoor is pantomi me te zeer een persoonlijke kunst. Voor zijn typeringen laat hij zich inspireren door de literatuur. Je moet zo'n figuur van binnen uit benaderen, daar je eigen inlevingsvermogen in stoppen en tenslotte zichtbaar naar buiten brengen. Anders word je niet begrepen. En in zijn vak staat de mimische kun stenaar toch al zo alleen. Alleen voor Compro-mime plukte hij met instemming enkele ideeën van Nieuwe Komedieschrijver Albert Maurits, namelijk met een reeks dia's, die de verwor ding van de wereld tonen. Rob: „Een mimekunstenaar moet kunnen ontroeren, door blijheid en door de zachte tragiek, die eigen is aan het menselijk be staan. Ik ken een man, dié daar in heel sterke mate aanleg voor heeft, een geboren pantomimi- cus, Johnny Kraaykamp. Hij heeft het helemaal. Jammer dat hij zich niet gespecialiseerd heeft in de techniek van de mime en dat hij zijn eigen tek sten niet schrijft." TON OLIEMULLER Aan de reeks programma's die de NCRV in de persoon van Henk Mochel besteedt aan de proble men van leven en dood wordt vanavond een nieuwe uitzending toegevoegd onder de titel „Een milde dood". De ontwikkelingen van de medi sche techniek heeft er vooral de laatste jaren toe geleid dat heel schamel ménselijk leven einde loos kan worden gerekt. Heeft zo'n behandeling zin? Zo niet, wanneer en onder welke om standigheden moet die behande ling worden afgebroken? Of moeten wij nog verder gaan en van de arts verlangen dat hij onder bepaalde omstandigheden op verzoek van de patiënten en/of met toestemming van diens familie, daadwerkelijk een einde aan het leven van die pa tiënt maakt? Deze en andere vragen komen in dit programma aan de orde. Over ongeveeer anderhalve maand wordt het volgende pro gramma in deze reeks uitgezon den. Ned. II 21.25 uur. (Van onze radio- en tv-redactie) Vanavond volgt de tweede afleve ring in de serie „Per ongeluk", die de NCRV dit seizoen op het scherm brengt. Voor deze serie zijn zes verhalen uit Henri Knaps bundel „Twin tig manieren om Uw rijbewijs kwijt te raken" in samenwer king met Veilig Verkeer ver filmd. De serie is bedoeld als voorbeeld van wat er allemaal kan gebeu ren als mensen die zich om de een of andere reden in een la biele toestand bevinden, achter het stuur van hun auto gaan zit ten. In een begeleidend artikel in de NCRV-gids schrijft de auteur onder meer over het onstaan van het boek. De idee ontstond op een moment dat hij „in een provinciale krant een persoonlij ke samenloop van omstandighe den las, die er toe had geleid, dat iemand 'n ernstig ve. .ee.s- ongeluk had veroorzaakt". Om dat dit slechts zelden gebeurt, besloot Henri Knap een aantal oorzaken van ongelukken aan het licht te brengen. basismateriaal kreeg hij ter beschikking van mr. R. J. Po lak, behalve advocaat te Am sterdam ook privaat-docent in het Wegenverkeersrecht aan de Universiteit van Amsterdam. „Aan de hand van elke be schrijving heb ik een voorge schiedenis samengesteld, zoals die zou kunnen zijn geweest. gezien de toedracht van het on geluk", schrijft Henri Knap. In de inleiding van het boek spreekt prof. dr. W. Noordenbos van de dwangmatige behoefte van de mens zich steeds sneller te verplaatsen. Schrijft Henri Knap: ,,In mijn boek heb ik gepoogd deze niet te ontkennen dwangmatigheid achtergrond te geven door haar stimulansen te analyseren. Ik heb dat gedaan als schrijver dat wil zeggen, met als voor naamste gereedschap wat de niet-kunstenaar „fantasie" noemt, maar wat in werkelijk heid dit is: het vermogen de stukken van de legkaart, die sa men ons levensbeeld, ons maat schappijbeeld vormen, telkens dooreen te roeren en er andere voorstellingen mee samen te stellen. De TROS presenteerde de eerste aflevering van de quiz „Zeven sprong". Het meest prijzens waardig vonden we daarvan de naam. Het bleek n.l. een „aan geklede" versie te zijn van de verkeersquiz die deze omroep het vorige seizoen uitzond, aan gevuld met elementen van an dere „getallen"-programma's. 7-Sprong leende elementen van „6-kamp" en van „Een van de 8". Getalsmatig lag ze dus tus sen beide in. Kwalitatief niet. De spelletjes waren flauwharti- ger dan die van Zeskamp, de presentatie leek een parodie op Een van de Acht. Dat parodie-karakter school voor een deel in de presentatie kleurloze Jan Theys. Een vlot ter wauwelende t.v.-man kunnen we ons niet voorstellen. Het mag overigens gezegd dat het „bijwerk" van het programma tenminste redelijke kwaliteit had. De TROS lijkt overigens een club van auto-fielen. Getuige het feit dat naast de aangeklede ver keersquiz er ook nog ruimte was voor „Wereld op wielen". Bij de VPRO was in de rubriek „Namens Hans Hokke aan het woord over processen in de krantenwereld. Als krante-man ben je geneigd daar een veel voud aan kanttekeningen bij te 2 VOOr 12 maken. We geloven dat we ter zake teveel partij zijn om dat helemaal objectief te kunnen doen. Jeruzalem, brandpunt der geschiedenis Enkele gesprëkken met belangrij ke sprekers van de internationa le conferentie in Jeruzalem, de Jerusalem Conference on Bibli cal Prophecy. Ned. I 19.20 uur. De wind blaast waarheen hij wf 19.20 uur: Jeruzalem 19.50 uur: Tenslotté •20.00 uur: Journaal VARA •20.21 uur: 2 voor 12 •21.00 uur: De ombudsman •21.25 uur: Martin Brozius 22.05 uur: Een klein uur: •22.45 uur: Journaal NEDERLAND II NCRV 18.45 uur: Fabeltjeskrant 18.55 uur: Journaal 19.05 uur: De koerier van keizerin 19.30 uur: Per ongeluk 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Waar of niet 21.00 uur: Farce majeure 21.25 uur: Een milde dood NOS •22.15 uur: Journaal 22.20 uur: Den Haag vam NEDERLAND I NOS 09.30 uur: Engels, Teleac 10.00 uur: Het kan verken 10.30 uur: Elementaire eq 11.00 uur: Studeren, Telea 16.00 uur: Journaal AVRO 16.02 uur: Rikkie en Slii 16.20 uur: Hot dog 16.40 uur: Stuif-es-in 18.45 uur: De Fabeltjeskr 18.55 uur: Journaal 19.05 uur: Mary Tyler Ma show 19.30 uur: Poets •20.00 uur: Journaal •20.21 uur: Mounties op M •21.10 uur: De versierders 22.00 uur: Sportpanoranu 22.50 uur: Journaal NEDERLAND II IR NOS W 18.45 uur: Fabeltjeskrant j 18.55uur: Journaal KRO 19.05 uur: Felix dé Kat 19.12 uur: Reinaerde 20.00 uur: Journaal 20.21 uur: Bleeke Bet, fil: 21.30 uur: Brandpunt •22.20 uur: Tot de dood scheidt 22.50 uur: Epiloog •22.55 uur: Journaal HILVERSUM I Nieuwe quiz, waarin twee maal twee spelers aan de hand van twaalfd vragen een woord moe ten vormen. Ned. 1 20.21 uur. Martin Brozius Gekke situaties vond de showfi guur Martin Brozius. Situaties waarin nierr- d verzeild raakt. U ziet hem a's butler, automon teur, golfspeler, televisiedanser, tandarts en kantoorbediende. Ned. I 21.25 uur. Per ongeluk Johan is met zijn meisje op weg naar Nijmegen. In Arnhem krijgt hij autopech en kijkt in de motor. Juist als hij weer achter de auto vandaan komt, raast er een bestelwagentje recht op hem af. Ned. II 19.30 uur. Slechts één kanttekening. Het pro gramma bevatte duidelijk recla me voor één bepaalde krant, benevens anti-reclame voor een andere (overigens erg goede) krant. We vinden het een fout van de VPRO dat ze dit onge controleerd tot uitzending liet komen. De VPRO nam een stukje van de „Dick Cavett-show" over, pro gramma van een Amerikaans presentator die op een ongun stig tijdstip een marginaal-aan tal Amerikaanse kijkers be dient. We kregen niet de indruk dat die „show" voor Nederlands ge bruik geschikt was. Het leeu wendeel werd gevormd door een gesprek met Groucho Marx, be nevens door de hoogbejaarde artiest gezongen liedjes. Waar of niet? We vinden het prachtig dat die Amerikaanse artiest op zo'n hoge leeftijd nog tot zo'n presta tie in staat is. Maar we werden erdoor noch geamuseerd, noch geboeid. Een quiz voor kleine dorpen, waarbij vertegenwoordigers van een dorp geconfronteerd worden met filmfragmenten waarvan zij moeten zeggen of deze op waarheid berusten. De winnaars krijgen honderd gulden. Ned. II 20.21 uur. De Dagdromer voert als koning zijn bruid het paleis binnen John v.d. Rest, een van de twee directeuren van het Nieuw Rot terdams Toneel, zal dit gezel schap per 1 september 1972 ver laten. Hij wil in het huidige to- neelbestel geen leidinggevende functie meer bekleden en zal voortaan alleen maar regisse ren, ook voor het NRT. Een rechtstreekse uitzending van het debat van de Tweede Ka mer over de Troonrede zou ons, bijvoorbeeld meer geboeid en waarschijnlijk ook meer geamu seerd hebben. Wiegels opmer- kirg bijvoorbeeld (hij is de VVD-fractteleider en als zoda nig de jongste der geschiedenis) dat hij overweegt om zijn taak aan een jongere kracht over te dragen vonden we een Marx- mop in optima-forma. en zending. 20.00 uw schrijven: v (S) Voetlicht op: nieuwtjes. 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM II VPRO: 18.00 Nws. 18.5 van D'66 en om 20.00 20.30 (S) Muz. uit de Bar Israëlisch Filh. ork. klass.muz. 22.55 Med. 23.10 Act. 23.20 Mod. koor ned. componisten. BELGIE 324 m (Nederli fclLVERSUM I TROS: 7.00 Nws. 7.02 (S) Or. L (Soos): lichte gramm.muz. (7.30-7.4X en 8.30-8.41 NWS.) dat zou kunnen: verzoeï (10.30-10.33 Nws) 11.55 W' 1.centrum Soc. Verzekerli Med. t.b.v. land- en tuin 12 41 Nws.) 14.00 Steiger -1 1 HILVERSUM n VARA: 7 00 Nws. 7.11 Ochtl 7.20 (S) Z.O: gevar.progr. D de voorpag.; 7.54 VPRO: tL.. 8.00 Nws.: 8.11 Act.: 9.** soc. problemen.) 10.30 (11.00 Nws.) 13.0( renC'luls'teriwogrf 15.30 De week in het Ned. rmirlc', VWS lfi.03 NOS-Jazz. 16; jeoefêning. 17.00 Llchw muz. DE VRIJE C-EDI 17.15 Wie is en wat wil d( -:ers-omroep, lezing. VAl :s) Melodieen Expres. 17 55 HILVERSUM IlTjjg" 18 00 Nws!) 9.00 Nws.' 9.03 Ptte Nws.) 15 30 Meisieskoor V toen en licht instrum. ai P?nlre de Ma! p bek*" n He t.v-serie .Nerrtd t| don" heeft in zün w L een nieuw on^erkomë den dat ..Pieke's Teiat' doopt. Vanavond Teiater een voorstellfof pentheater Frank Ko1 rton Haae van „Astero

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 2