Leidse student
Spaans doet ook
in toeristen...
Niet op
iedere
Costa
blinkt
goud
BEHEERDER PRONK:
Ontmoetingsce ntrum
voor gastarbeiders
is noodzakelijk in
'n stad als Leiden
WIM VAN DER MEEL:
PAGINA 4
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 25 SEPTEMBER l£
Beheerder J. Pronk:hier kunnen ze tenminste praten
LEIDEN „Zo'n gelegenheid als deze is in een stad als Leidten
noodzakelijk". Ik kan je nl. zo tien tenten noemen waar Marokka
nen en Turken doodgewoon geweigerd worden. En als ze er in
mogen is er voor hen nog erg weinig aan. want er is geen
Nederlander die even stopt met klaverjassen of biljarten om met
die mensen te praten. Er blijft voor hen dus niets anders over dan
in een hoekje te gaan zitten". Aan het woord is de heer J. Pronk, de
beheerder van het Trefcentrum voor Turkse en Marokkaanse
gastarbeiders aan de Doezastraat.
Vanmiddag is dit centrum door
de activiteitscommissies in ge
bruik genomen. Het centrum
staat onder beheer van de
stichting Bijstand Buitenlandse
Werknemers „Rijn en Lek".
Het is tot stand gekomen door
forse subsidiegaranties van het
ministerie van CRM, giften van
het Koningin Julianafonds, het
Landelijk Sociaal Charitatief
Centrum en bijdragen van en
kele bedrijven. De benedenver
dieping is ingericht voor de
Turken. Zij beschikken hier
onder meer over een ontmoe
tingsruimte met bar en spel
materiaal.
Pronk: „Er staat een jukebox en
er komen nog wat spul
len waarmee ze zich kunnen
vermaken. Maar dat gaan we
ze niet vertellen. Ze moeten
zelf weten wat ze willen doen.
Ik kan me zo indenken dat
deze mensen niets anders doen
dan praten. Want daar zitten
ze op te wachten, dat is voor
hen op het ogenblik een eerste
levensbehoefte. Contact. ge-
dachtenuitwisseling. verschrik
kelijk belangrijk allemaal".
Op de eerste verdieping gaan de
Marokkanen zich nestelen. Ook
zij hebben beschikking over
een ontmoetingsgelegenheid
met 'n in dit geval alcohol
vrije bar. Pronk: „Door deze
indeling lijkt het 'n beetje alsof
er hier alleen maar Turken en
Marokkanen mogen komen.
Maar dat is niet waar. Ook
andere buitenlandse werkne
mers, Grieken, Spanjaarden,
Italianen, kunnen hier terecht.
Dat zijn echter betrekkelijk
kleine groepen zodat je daar
nauwelijks eigen afdelingen
voor kunt maken".
De zolder wordt benut als ge
meenschappelijke gebedsruimte
voor beide groepen. Voordat
het zover is moet deze ruimte
echter nog aangepast worden
aan de brandveiligheidsvoor
schriften. Bovendien is de be
stemming van de zolder nog
niet helemaal definitief.
Pronk is er een voorstander van
als er behalve gebedsdiensten
ook andere dingen gedaan
kunnen worden. Zijn voorkeur
gaat uit naar een plaats waar
de mensen creatief bezig kun
nen zijn: „Ik geloof dat op dit
gebied ook een uitgebreide
taak voor ons ligt. We moeten
zoveel mogelijk bevorderen, dat
de mensen zelf dingen gaan
doen. Ze hebben erg veel in
spraak gehad bij de totstandko
ming van het centrum. We zijn
met ze gaan zitten praten om
ze de gelegenheid te geven hun
suggesties over de inrichting,
de openingstijden en zo aan te
dragen. Het enthousiasme on
der de buitenlandse werkne
mers hier in Leiden is erg
„Dat bleek ook op de avonden
waar ik het net over had. Daar
hebben we het ook gehad over
het eventuele nadeel dat aan
het centrum verbonden is. het
afzonderen van de buitenlan
ders van de maatschappij.
Maar dat vind ik een loos ar
gument. Zoals het nu gaat
wordt men toch ook niet opge
nomen. Hier zullen ze het beter
naar hun zin hebben". Zater
dagmiddag 16 oktober houden
de Marokkanen en Turken
open huis.
Het pand aan de Doezastraat
dat als ontmoetingscentrum
gaat dienen.
LEIDEN Terwijl chauffeur José met een pokerface zijn
gele bus langs afgronden en tussen vloekende mede-wegge
bruikers stuurde stelde de excursiegids hem en zichzelf dood
kalm voor in de microfoon: „Uw chauffeur is José en ik ben
Wim. Ik hoop, dat u een erg genoeglijke middag zult hebben.
Wilt u na afloop van het bezoek aan de stierenvechtersschool
op tijd bij de bus zijn, want José wil ook graag op tijd eten."
We waren met een bus vol Engelsen, Duitsers, Fransen en Ne
derlanders op weg naar een fiesta campera bij een piepkleine
arena in de luie bergen, ergens langs de Costa Dorada - de
Gouden Kust. Wim van der Meel, 31 jaar en vijfdejaars stu
dent in de Spaanse letterkunde aan de universiteit te Leiden,
kweet zich geroutineerd van zijn vijftalige aanbieding: Frans,
Duits, Engels, Nederlands en Spaans. Hoewel de Spaanse in
spanning in de bus naar San Cipriano de Vallalta overbodig
was, want zelfs geen Spaanse kip luisterde naar de Neder
lander.
enige die het jammer vindt,
dat het toerisme een stuk in
dustrie is geworden. Het brengt
in morele zin ook „vervuiling"
mee. „Denk maar eens aan die
Spaanse jongens uit het bin
nenland die het slachtoffer
worden als ze gaan werken
aan de kust met al dat lawaai,
de peseta's en de drank. Die
knapen raken al gauw ontwor
teld tussen de betonnen kolos
sen waar mensen in opgebor
gen worden. Ik weet het wel:
voor veel mensen bestaat er
geen alternatief, maar als je
aan je vakantie wat meer geld
en tijd kunt spenderen is er in
Spanje heel wat
vinden".
De Spaanse sectie te Leiden Is de
snelst groeiende van de Neder
landse universiteiten. De subfa
culteit dreigt overspoeld te ra
ken. Spaans is de laatste tijd
populair; daaraan zijn het toe
risme en de tv.-cursus „Vamos
a ver" niet vreemd. Bijna tien
jaar is Spaans in Leiden een
hoofdvak en de minister die de
zorg voor de wetenschapsont
wikkeling heeft is niet van
plan aankomende studenten
enige beperking op te leggen,
omdat dit onwettig zou zijn. De
in het Spaans ingekapselde
Wim van der Meel voelt echter
de moeilijkheden wel aan,
want hij heeft hier en daar
gehoord, dat men zich snel ver
kijkt op de toekomstige moge
lijkheden in het leraarsvak;
het aantal scholen en te bezet
ten plaatsen is uiteraard maar
beperkt. Nu kun je ook wel
tolk of secretaresse worden,
maar de meeste studenten wil
len toch het onderwijs in.
De Spaanse sectie houdt de nieuw
aankomende studenten de
vraag voor: weet je wel wat je
met deze studie wil? Men moet
goed weten wat men doet,
want wat moet je bij wijze
van spreken met 100.000 bus
chauffeurs in een klein land?
Na een jaar universitaire studie
stoppen veel studenten met hun
Spaans. Vaak blijkt de keuze
niet de juiste te zijn geweest.
Wim van der Meel vindt, dat
allerlei berichten soms ongenu
anceerd zijn, niettemin worden
de studenten serieus op de
hoogte gesteld van de moge
lijkheden: „Het is een leuk
vak, maar je moet er iets mee
kunnen doen.
Werkend studeren
Wim zat eerder in Spanje dan
aan zijn Spaanse studie. Op
Mallorca werkte hij voor een
Nederlands reisbureau en
sindsdien komt hij geregeld in
het zonnige land terug dat hij
in al zijn facetten kent. Wan
neer hij het leegdruppelen van
de geldbuidel enigszins wil
compenseren vertoeft hij enige
tijd aan een Costa. Van der
Meel kent er de weg en heeft
de excursies onder de knie. Als
hij er eenmaal is, komen er
geen feesten aan te pas, maar
is het ,,'s morgens de bus op".
Hij vindt het gewoon leuk
werk.
Dat toeristen wel eens teleurge
steld (om niet te zeggen woe
dend) vSn de Spaanse stranden
naar huis keren is hem bekend.
55
55
„Niet zelden zijn de reisbu
reaus de goede niet te na
gesproken veel te commer
cieel opgezet, gericht op een
eenmalige vakantie van de Ne
derlandse familie die bij een
volgende vakantie een ander
reisdoel zoekt. Je treft soms een
onvolledige organisatie aan en
veel mensen worden het slacht
offer van de concurrentiestrijd
tussen een groot aantal reisbu-
„Een tientje minder" is een ver
koopargument waar veel men
sen op afkomen. Als je een
avondje met z'n drieën naar de
bioscoop gaat en je neemt een
pilsje toe ben je ook dertig
gulden kwijt. Maar dat tientje
gaat op een vakantie plotseling
een grote rol spelen. Ik zou
iedereen willen adviseren om
toch maar die 10 gulden erbij te
leggen voor wat meer comfort.
Je moet niet voor een paar
stuivers minder lekker uit en
thuis willen zijn. Ik ken bu
reaus die safe zijn; je betaalt
wat meer, maar dan zit je ook
goed. Maar ja: voor 340 gulden
een weekje reizen met begelei
dende schettermuziek is ook
een manier, moet je maar den
der Meel is niet de
Strandstrand
Wim zegt: „De meeste vakantie
gangers zijn niet naar Spanje
geweest, maar naar een stuk
strand. Je moet er maar van
houden. Is die trek naar zon en
warmte niet een wat overdre
ven cultus geworden? Kan wat
gematigder temperatuur niet
minstens zo veel levensgeluk
brengen? Een bruine huid kun
je ook in je eigen tuintje en op
het balkon kweken. Na een
paar weken hoeft toch niemand
meer z'n bruine navel te laten
zien; dat is er dan al weer
En wat de excursie betreft: „Je
moet de mensen niet stukkletsen
over vijgebomen of een silhouet
je hier en een bergje daar; niet
alsmaar door die microfoon blij
ven toeteren, maar het gezellig
houden. En vooral zorgen, dat je
op de terugreis geen schapen
kwijt bent. Je vertelt bijvoor
beeld wat over stiergevechten
en dergelijke. Ik had een keer
uitgelegd, dat een torero (geen
torreador, da's sigarenkistjes-
Spaans) als-ie goed is een oor
van de stier krijgt, als-ie nóg
beter is twee en doet-ie het
steengoed drie oren. Het gevolg
was, dat een bescheiden Engels
man me heel beleefd vroeg:
sorry, begrijp ik goed, dat zo'n
man drie oren van één stier kan
krijgen? Ik heb toen maar uit
eengezet, dat het twee oren en
een staart konden zijn".
In San Cipriano stonden de afge
schilde platanen er wat loom bij
in het stof van de namiddag,
maar in een soort reuzen koets
huis nabij de arena, waar men
speelt met stiertjes, was het een
dolle boel. Het was een hacien
da, waar luidruchtig door hon
derden zonnezoekers aan wester
se folklore werd gedaan. Er was
geen woord Spaans bij dat soort
Duinrellsfeertje rond Tom Jones
en andere coryfeeën. Europa
wordt elk jaar wat kleiner, óók
ln de voor-Pyreneeën. In deze
uitbundige entourage „bestraalt"
Wim van der Meel ten behoeve
van ijverige fotografen en ter
verrijking van het fotoalbum
thuis z'n clientèle met sherry
uit een typisch Spaanse tuitfles
Als je een uur in de verzengende
hitte naar de bokkesprongen van
stieren en waaghalzerige Liver
pool- en Feijenoordaanhangers
hebt zitten kijken wordt je al
gauw even landerig als de kip
pen op de zaterdagse mercado
die in verdoofde toestand (als ze
al een hele ochtend in een nau
we mand als haringen in een
ton hebben liggen stoven) aan
de man worden gebracht. Je
roept je schor aan olé's en dan
gaan de bussen weer langs de
zelfde haarspeldbochten, langs
aardbeienvelden en overkoepeld
door tamme kastanjes naar de
hotels terug. Waar je dan óók
i der Meel gidst en helpt de fotograaf aan een boterham: toeristen laten zich „bestri
met sherry uit een tuitfles. Leuk plaatje voor in het album thuis.
geen rust kunt vinden. Want je
wordt op de broeierige kamers
uit je slaap gehouden door de
aankomst van nieuwe toeristen.
Het is ook wat: drie weken
nachtstemming met sangriavier-
ders en verse lichtingen van
zingende Nederlanders, Fran-
gaises die een woordenvloed als
een bergstroom produceren en
Deense meisjes, die bij het krie
ken van de dag nog steeds die
„Mü niet gezien", vindt Wim van
der Meel. „je gaat je dan zo
gauw voelen als Engelsen die
voor 40 pond twee weken Spanje
doen en alleen maar ..England,
England" in de bus roepen. De
mensen moeten niet het gevoel
hebben de hele dag te zijn mee
gesleurd. Als landgenoten bij
mü in de bus plezier k
gehad komen ze daar be
uit en dan zeggen ze tegi,
„José, jongen, bedankt; i
een hardstikke füne dag!
dan grünst José, „yi
want hü verstaat ei
doelt hü: d&ér kun je je I
ZOETERWOUDE Er is een beetje duistere situatie ontstaan rond de in de toekot
Burgemeester Smeetsweg gelegen brug. Deze brug is bedoeld als de nieuwe verbinding tussj
Hoge Rijndijk en het dorp. De brug is aangelegd maar kan voorlopig niet in gebruik gei
worden omdat de toegangsweg niet voldoet. Het is niet mogelijk er vanaf de Noordhoeksewegj^
draaien. Bovendien ziet het er naar uit dat de brug in zijn huidige gedaante helemaaln'
kan worden omdat de Burgemeester Smeetsweg in de toekomst een dubbele capaciteit zal l
zodat er naast deze brug nog een brug zal moeten komen. Deze wijziging houdt verbaiu
o.a. de vestiging van Heineken in Zoeterwoude.
H.WOUDE -
„Rooie Wip
niet te miss*,
als men over a
Gemeneweg vai
Hazerswoude
Rijndijk richtin.
dorp rijdt. Onge
veer een kilo
meter over ck
spoorlijn Leiden
Alphen staat dc
ze wipmolen
waarvan de on
dertoren als woning is ingericht. Het bouwjaar is niet
precies bekend- Het moet in ieder geval voor 1639 geweest
zijn, want in dat jaar werd de „Rooie Wip" op de tegen
woordige plaats neergezet na een verhuizing van elders
uit de Gemenewegse polder. De polder zelf werd gesticht
in de jaren 15671570.
Burgerlijke stand
ALPHEN AAN DEN RIJN Ge
boren: Vincent Pieter Telling;
Ast rid Sturm; Juanita Dolores
van der Meer; Willem Pieter
van Dijk; Gijsbertus Johannes
van der Ham; Pieter Burgers;
Ellen Diana ter Haar; Hendri-
kus Bernardus van Beek; Jo
hannes Abraham Teekens; Els
je Jannigje Christina van
Weerlee; Dirk van Smirren;
Karin Nel Groenëveld.
OverledenGerrit C. Kamper,
(70); Christina B. van Klave
ren-van der Eijk (90); Johanna
M. de Weijs-Meijnen (86);
Geertruida Kroon-Roest (42);
Johanna C. de Jong-Kraan
(87); Barbara Schellingerhout-
van Holten (76); Maria H. Vis
ser-Wegman (83); Jan van der
Kemp (51)
Getrouwd: Marinus Verkade (22)
en Willemijntje van der Laken
(20); Theodorus A. H. M. Fl'n-
Gertreuda Deivus (18); Gerrit J.
Vis (20) Hugo Turkenburg (22) en
v. d. Meent (27) en Pleternella
kenflügel (24) en Maria Quak
(19); Gerrit J. van de Mee-'
(27) en Pieterne"a "*s
Hugo Turkenbu"" <2°» 'n Jo
hanna C. do Fru'n Tn'.4" -
nout Le:4r>-e '24) en Cos—"' -
Schoilaardt (22).
Huwelijksaangiften: r
Slingerland (22) en
M. van Elburg (23»;
Scheeres (20) en
Zwarts (18); Niko Ma'.e' c
en Hanifa Sinanovic (22); Be
nardus A. Jansen (25) en Jo
hanna J. Overmeer (22)j
Zeilemaker (25)
Nederend (23); Johanné
Oers (29) en MariLc
A. Godschalk (25).
Eoo
LEIDEN Geboorten: Je
v. R. H. Biesterbos
Buuren, Brenda, dr.
po en M. G. Kemne
Henrich Willem zn.
Bösker en A. Beere
Michiel Willem zn.
Baurichter en M. -
Natalie dr. v. C. van d df
en E. Gijzenij, Dave A)
zn. v. C. Andriessen
