Kunstenaar Stefan Buys wil iedereen betrekken bij een prettige manier van wonen li Voor Ad v. Ommen was Spel zonder Grenzen bloedserieuze ernst SPEELBIELZEN VOOR JENAPLANSCHOOL Beeldende kunst vooraf bij de planning halen WEER VOOR OP DE BOK NAAR WIJDER HORIZONTEN GLIBBERRIJM Molen gemaal (27) ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1971 LEIDSE COURANT PAGINA 5 LEIDEN Een stuk of acht vaders gaan aan de slag om hun kinderen en die van anderen op de Jenaplanschool te Oegstgeest aan een speelplastiek te helpen. Het Jenaplan bekijkt veel onderwijszaken vanuit een minder or thodoxe gezichtshoek en een speelplastiek kan daarbij erg nuttig zijn. Beeldhouwer Stefan Buys, 28 jaar en wat aan de lange bottige en spirituele kant („misschien hou ik daarom wel van lange, slanke dingen"), heeft de Jcnaplanners aan de plastiek geholpen. Hij leeft in de ban van de „tekens", uitgedrukt in schijnbaar zwakke krukjes of zwarte hou ten kolommen en zijn plastiek voor de kin deren verraadt die instelling. Hij maakte een ontwerp met amphitheaterachtige mogelijk heden. De enthousiaste vaders gaan nu knut selen aan een horizontale en verticale struc tuur van goedkope spoorwegbielzen 50 stuks en goedkoop waar straks de kinde ren op kunnen lopen van de ene richel naar de andere, kunnen klimmen of gewoon maar aan hangen In de tussenruimten kunnen groepjes of klassen rustig met het onderwij zend personeel praten. „Zeshonderd gulden voor de bielzen, honderd voor het verbindingsmateriaal. Het is geen geld. maar dan heb je toch iets haalbaars. De écn ontwerpt, de ander voert het uit. Kijk. en dat is juist iels dat ik mijn ideaal zou willen noemen: je moet bereid zijn. deel te nemen aan eikaars leven. Een mentaliteitsverande ring in onze maatschappij is hard nodig. Nog steeds is er de vrees voor hel onbekende, voor iets waar men geen vat op heeft. Ik wil gewoon graag in contact komen met groepen mensen bij wie ik tevoren geen contact had Het blijkt dan meestal, dat het heel leuk gaat", belijdt beeldhouwer Stefan Buys, die bijna geen beeld meer houwt, maar des te meer construeert in de ruimte. Toen hij 13 jaar was kwam hij met zijn ouders uit Amsterdam naar Leiden Zijn voorvaders waren scheepsbouwertjes, die veel met hout en later met metaal werkten. ,.Dat is bij mij geloof ik, nog wel terug te vinden". Eigens in de kamer staat een zwart soort schand paal in hout; zoiets treft je oog. de uitleg komt straks wel. Na de academies van Den Haag en Den Bosch woont en werkt Stefan Buys nu in z'n atelier aan de Vestestraat. een oud huisje, waar nog wel een kunste naar in mocht, in een verpauperde afbraak buurt, waar alles aan het verkorrelen is. „Doodzonde, dat die buurten verdwijnen", vindt Buys. ,.wat meer subsidie »erin steken om de woningen intern wat op te laten knappen en het zou een reuze leuke buurt kunnen zijn- In de doorbraakregionen bij de Hooigracht laat Stefan Buys menig geestelijk traantje van verdriet. „Er is geen boom meer te beken nen; alles stoppen ze vol met plasticzakken, polyester en betonnen speeltuigen voor kin deren die er bijna niet meer kunnen spelen. Hoogst onaantrekkelijk. Maak er iets aardigs in groen en dan wordt deze eind 19e eeuwse gaslichtachtige dorre toestand plezierig voor iedereen die er komt. Hetzelfde geldt voor het asfalt van de Haarlemmerstraat. Als het verkeer daar voorgoed verbannen is komt de sierbestrating. Laat de gemeente jongens met ideeën inschakelen, een beetje honorarium meer om een plek aantrekkelijk te maken Ook de winkeliers, die begrijpelijk het meest aan de portemonnee denken, kunnen hun steentje bi jdragen". Vlet de Merenwijk ziet Stefan Buys het een zelfde onbevredigende kant uitgaan: eerst bouwen en daarna pas de opdrachtjes om de omgeving leefbaar te maken. „Lantaarns, te gels en boompjes moeten er tóch worden gezet, kost tóch geld. Waarom dan eerst niet eens met kunstenaars gesproken over die lantaarnpalen en tegels.' Beelden? Goddank, die tijd is voorbij. Niet dat ik iets tegen beelden heb, hoor. maar een beeld sec. los van iedere architectonische relatie, slaat op niets.« Het gezellige bronzen beeldje op sokkel kan thuis horen in een park maar niet een flatbuurt waar het iets ridicuuls wordt tus sen de tien verdiepingen erom heen". 3uys zou de gemeentelijke diensten aangevuld willen zien met groepjes mensen die erover kunnen praten en met ideeën komen die soms briljant kunnen zijn. De bewoners moe ten erover mee kunnen discussiëren, omdat die weten wat er in hun eigen omgeving gebeurt, „Van talent wordt veel te weinig gebruik gemaakt. Iedereen die de mogelijk heid en de zin heeft moet met de gemeente kunnen praten over zijn eigen buurt. Ge woon meteen beginnen en niet eindeloos wachten op besluiten Verder maak ik me sterk ik weet dat er weinig geld isdat er heus wel mensen te vinden zijn die willen meewerken om iets van zo'n Merenwijk te maken zonder er een dik honorarium voor te vangen. Ik heb vaak het idee. dat de beel dende kunst daar wordt ingeschakeld waar de zaak al verziekt is. In de Leidse binnen stad bijvoorbeeld is het al bijna te laat: ze ruimen maar op en vernielen veel van wat bewaard had kunnen worden kijk maar eens naar Haarlem, waar dat wèl allemaal Stefan Buy werkt dagen op de Jelgers STEFAN BUYS makliniek, waar hij creatieve therapie geeft. Dat doet hij al vier jaar en in die tijd is zijn eigen mentaliteit door het contact met zo veel verschillende mensen veranderd. „Ik zou steeds meer willen, dat gebruik wordt ge maakt van alle potentieel dat met do omge ving van de mens in verband staat. Dat is het sociale beeld van deze tijd. In deze mentaliteitsverandering kan de beeldende kunst een kleine rol spelen. Maar als je mee wilt doen moet je ook de weg kunnen vinden en dat is vandaag nog erg moeilijk". „Pierre Jansen praat heel fijn over schilderijtjes, die op een afstand van je blijven". Buys hoort liever praten over de plek waar ieder een woont en leeft. „Kijk eens naar Flevo land, een zee van verrukkelijke ruimte. Maar er zijn weer die smalle straatjes met auto's erlangs. De mensen hebben de nieuwe buurten al weer onleefbaar gemaakt, on danks een geniale Meerpaal in Dronten, die niet meer goed kan maken wat er fout is gegaan". Kunstenaar Buys is een mens en wil prettig leven in een even prettige omgeving. Het fascineert hem hoe ruimte door vorm ont staat. In zijn „tekens" gebeurt wat, „ook in de vrouw die met een kinderwagen langs zo'n driedimensionaal geval loopt en „toch weer wat gezien" heeft. Als ik per dag duizend auto's moet zien. z.ie ik liever duizend beel den staan Hoogte en diepte boeien me. Ik zoek hierin naar een heldere, puré, ondub belzinnige oplossing: het „zich-zelf". TON PIETERS. ..Ik zet er principieel punt achter" KI PHEN A D. RIJN Gis irgen werd Ad p een zonnig terrasje oonplaats bij het kJ r,olijk klapperen van een lap- tsvlag, samengesteld uit de leuren van vijf nationalitci- dundoek zonder gren- ïstoken door een wesp. J en; Hij likte even de gebles- *rdc vinger en was de steek ergeten. Een paar uur :1de hij me vanaf Schip- of het met 't stukkic ^joor de kranl wilde lukken. as liegen, maar het laatste mo- ent was het Palma geworden. rjF.en routinevlucht. Dc volgcn- .k kan ik helemaal oj> je.'iS trhaal komen als ik naar Bei- note »et en Manilla moet". 1.00-15 i Ommen, die de Alphense "gï oeg in het Spel zonder Gren- Essen mede naar een plaats heeft gediri- geerd, heeft definitief een punt gezet achter het zeskampwerk. ..Ik kap ermee, of mijn ploeg zou een beroep op mij moeten doen als ze me erbij willen hebben een volgende keer Dat zou met Kerstmis kunnen zijn. In de loop der tijd hebben we heel goede contacten opge bouwd met de Engelse ploeg van Blackpool; mogelijk zit er met de Kerstdagen een ont moeting in Engeland in. Maar verder is het uit. Ik vind het and J. Zui Willi irshuö Alcxi We zijn een weldadig en meelijdend volk, dat mag wel eens even verteld. Voor 't oog van duizenden kijkers ritselden we dan met ons geld. We offeren graag voor ieder goed doel daarmee spreekt ons bekende meelevend gevoel. We zijn een weldadig en meelevend volk al wordt het soms gierig genoemd maar onze openbare weldadigheid wordt langzaamaan wereldberoemd. We vallen niet dood op een duit of een cent, voor de buis zijn we vast en zeker geen krent. We zijn een weldadig en meelijdend volk naar het zeggen van Mies of van Duys- We vragen zelfs nimmer wisselgeld terug en gaan dan tevreden naar huis. En stapelen zich de miljoenen hoog op dan staat heel ons volk een nacht op z'n kop voor die gretige, grijnzende, glimmende buis. lijn. dat ik dit hele ingewik kelde circus met zijn entourage heb mogen opzetten voor de gemeente Alphen en haar in woners niet alleen (internatio naal heeft Alphen er een stuk image en goodwill bijgekregen) maar ook voor de KLM. die ik voor een honderdmiljoen kij kers een heetje in het zonnetje kon zetten. Zonder dc mede werking van de KLM had ik deze inspanning nooit kunnen opbrengen". Vliegproduktie Ad van Ommen, die van zijn 45 jaren er 13 in Alphen heeft doorgebracht („heel toevallig, omdat ik er een goed huis kon krijgen"), is zijn Twents accent niet helemaal kwijtgeraakt Het maakt hem nog iets nuch terder en energieker dan hij al is. „De twee jaar, dat ik aan de zeskamp heb meegedaan, kon ik volledig m'n krachten blij ven geven aan de KLM. De medewerking van de maat schappij ging zover, dat ik mijn gehele produktie kon ha len met vlieguren op intensieve routes naar Chicago. New York en Montreal: viermaal 17 uur vliegen per maand. Donderda gavond had ik feitelijk op Cu- raao moeten zijn. Ik vertelde dat het voor mij zo kort na Essen fysiek en mentaal nog niet mogelijk was om voorop de bok te zitten. Men hield weer rekening met me. Ik be gin nu opnieuw met m'n nor male leven" KLM-gezagvoerdej- Van Ommen is, zeals men dat noemt, een sociaal bewogen mens. Een paar j^ar was hij voorzitter van de Vereniging van Neder landse Verkeersvliegers. „Ik Communicatie, geld, teamgeest (en de KLM) hebben dit mogelijk gemaakt kon opzetten' In Essen wist Ad van Ommen, dat er 'een hoge plaats inzat. In het begin ging het een en ander mis. Toen Van Ommen voor miljoe nen Europeanen met het grote extra-puntenschild een beetje voor joker stond voelde hij, dat het moreel, de ervaring en de teamgeest van zijn ploeg het zouden redden „We moesten banque spelen bless ïide Ria Riet •eld-van gang heeft bei 3e grootste lof heeft de nu aan rust toezijnde vlieger Van Om men voor zijn ploeggenoten, die eén groot gezin zijn gaan vor men („zonder verloofdes en echtgenoten wilde men een dagje aan zee in Haamstede doorbrengen; de hechte onder linge sfeer is er nooit uitge- TON PIETERS AD VAN OMMEN klein Kloc of Mer- tens op categoraal gebied bij alle onderhandelingen die er in zijn gevoerd". Die sociale in stelling heeft hij ook als Alp hens ploegleider waar :agvoerder op de lele- Gelukkig formule Ad \an Om- rdelijk gelooft eerlijk heid. „Met alle miskleunen die ik ook gemaakt heb zijn die twee dingen er met de Alphen se ploeg uitgekomen Met een formule die boven de strikt Alphense begrippen heenging hebben we een succesvolle strijd in Europa kunnen leve ren; we volgden de weg van communicatie, geld en top sporters en top-sporters en be paalde plaatsen om rust in de ploeg te krijgen. In Doctinchem bijvoorbeeld waren we mentaal 2000 supporters" Met de intermenselijke communi catie ontzettend belangrijk bij dit serieuze spel stond of viel de zeskamp. Ad van Om- hij of zij aan toe was. „Ik heb m'n fouten gemaakt, maar d. n ver vóór de wedstrijd; ik had de tijd om ze te herstellen Psychologisch ben ik aal die aangewezen was op rugge spraak met de coaches. Ik heb veel in het Verre Oosten gevln gen en daarvan heb ik geleerd, dat je met een goede teamgeest betere prestaties maakt. En dan het geld Dat moest een paar jaar doorgaan. Steeds professioneler werd het Orga nisatorisch klopte het prima Ik Maar ik hou van af. maar dan Het geld kwam er Captain Van Ommen, die vroeger kunstschilder cf wielrenner wilde worden, heeft altijd ge zegd: „als het fout loopt met de zeskamp in Alphen ligt het aan de financiën gn de specialisten die tenslotte geld kosten. Wei hebben nu zo'n 75 mille uitge geven. De helft weid door de gemeente gegeven, de rest kwam van industrie en inwo ners. Ik vind, dat de gemeente financieel méér heeft gedaan dan redelijkerwijs verwacht mag worden. Buiten hun schuld hebben industrie en Alphenenaren wat minder in de bus geblazen, maar er was niemand die een degelijke ad LISSE. In de Lisserpoelpolder, waarin de laatste jari nieuw dorp is gegroeid, staat deze molen. Een molen vanhet -ype grondzeiler. waarvan de wie «en een vluch i nebben van 26.90 meter. Het bouw v.ar is niet offi cieel bekend, maai TtlMi ïi'r deskundigen nemen aan. dat dat 1676 is geweest. De mok,; siaat aan de Ringv.mu i ten oo .en van Sassenheiin. Enkele jaren geleden werd hij gerc reerd, bij welke gelegenheid er ook een elektror werd geplaatst. De vijzel is in staat het water 3.40 i op te voeren. istau-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 5