FRED BECKERS
Manusje van alles
iracht Sparta honkbalfifel
DE MAAGZWEER VAN JOOP JOCHEMS IS GENEZEN
MAAR DE HAAT EN DE WREVEL TEGEN DWS NIET
ING
„Als ik het goed begreep
moest ik geld toebetalen"
de
srde
I-
ZATERDAG 21 AUGUSTUS 1971
r heipEN' HAAG De maagzweer
Hi de oud-ADO'er Joop Jochems
- in 1969 nog een van de beste
snthalfs van ons land is ge-
ezen. De wrevel en de haat, die
s (j zijn laatste werkgever DWS
|f liever voorzitter Dé Stoop)
ledraagt, echter niet. Op een
(inne manier afgedankt worden,
p dan nog zoals het hem is over-
iimen, laat een diepe teleurstel-
ng achter, die niet eenvoudig
t Ie salt te vergeten. Joop Jochems,
Burgvee jaar geleden het Olympisch
adion binnengehaald als de
jeuwe animator van DWS voor
~>n bedrag dat er niet om loog,
dit seizoen in aanmerking ko-
jen voor een contract op een
jinimum-basis van drieduizend
hlden. En dan nog met de af
kraak voor eventuele reiskosten
in Amsterdam-Den Haag vice
fersa, zo'n vijfmaal per week
kif te moeten opdraaien.
I Bij RVC
3! weer snel
buitenspel
Bij RVC wil Joop Jochems de spelvreugde
in het voetbal weer ophalen. Maar ook bij
deze club is de 29-jarige Hagenaar zeer on
fortuinlijk begonnen. In de allereerste oefen
wedstrijd tegen Rijnsburg verrekte hij zijn
kruisbanden, waardkor er een gedwongen
„rustpauze" moest worden ingelast. De we
tenschap het nieuwe seizoen weer met spelers
van de allure Guus Haak en Jan van den
Oever te kunnen opereren helpt hem echter
over zijn grootste pessimisme heen. „Dit is
maar een kwestie van een paar weken", mon
tert hij zichzelf op. „Van mijn knieblessure
heb ik gelukkig geen enkele last meer".
Trainer Karei Jansen gaat ook uit van een
„oponthoud" van enkele weken. Daarna
hoopt hij het volle rendement te kunnen
oogsten van zijn nieuwe aanwinst, voor wie
hij zich persoonlijk inzette om hem naar Den
Haag te halen. „Hij heeft alles geregeld",
zegt Joop Jochems, die nog een slag om de
arm houdt door te zeggen dat zijn „trans
fer" voor negentig procent zeker is. Karei
Jansen begrijpt dat laatste niet. „Waaraan
hij nog twijfelt is me niet duidelijk. Hij komt
definitief naar RVC".
'Als ik het allemaal goed begreep',
ireidt de 29-jarige Haagse timmer-
zijn armen van verbazing, 'moest
geld bijleggen om voor DWS te
oetballen'. Dat deed Joop Jochems
iet. Hij meldde zich bij RVC, de
nateurkampioen van West II, aan
hoopt daar zijn spelvreugde in het
letbal terug te vinden.
is allemaal heel anders gelo
en dan hij twee jaar geleden dacht,
-Jen DWS' toenmalige voorzitter Sol-
iveld hem strikte. Bij ADO was hij
oor allerlei oorzaken een vergeten
petballer geworden en zijn revanche
>u hij in het stadionelftal aankondi-
en. Zes a zeven weken lang spitte
pchems met bewonderenswaardige
ver de herinnering aan de driftige
draver van weleer op. Toen knakte
zijn ambitie door een onfortuinlijk
voorval. Bij het trainen sprong er
door een botsinkje met een springhek
een stukje bot onder zijn knieschijf.
Resultaat: het begin van een einde
loze lijdensweg, die na operatief in
grijpen meer dan anderhalf jaar lang
zijn geduld op de proef stelde. Joop
Jochems constateert nu: 'Ik heb wer
kelijk alles tegen gehad wat een be
taalde speler zich maar kan voorstel
len'. Deze conclusie windt hem min
der op dan de gedachte aan wat erna
gebeurde. Voorzitter Dé Stoop, een
bikkelharde zakenman, bekeek in de
cember 1970 de salarisstaat van DWS,
Een glunderende Joop Jochems op de schouders van de ADO-fans. In
zijn hand houdt hij de Nederlandse beker, die de Haagse club in 1968
won van Ajax. Dit moment was het absolute hoogtepunt uit zijn c
Noteer bij de radio
EREDIVISIE
Go Ahead EaglesDWS
•MVV—NEC
•FeyenoordPSV
•FC Utrecht—NAC
•TelstarFC Groningen
VolendamExcelsior
•FC Den BoschSparta
•AjaxFC Den Haag
•VitesseFC Twente
EERSTE DIVISIE
HeraclesDc Graafschap
•Willem IIVolewyckers
•VeendamHeerenveen
PEC ZwolleRoda JC
•Helmond Sp.Wageningen
•Fortuna VI.SVV
EindhovenFC VVV
•Fortuna SC—AZ '67
Blauw Wit—HVC
•SC CambuurHaarlem
(De wedstrijden aangeduid
met een komen voor op
het totoformulier).
ontdekte er ook nog Joop Jochems op
en nam zich voor met deze dure
kracht een slim spelletje te spelen.
Toen er gesproken moest worden over
de verlenging van contracten, zei hij
overleg met trainer Brand noodzake
lijk te achten. Drie maanden lang
deed Joop Jochems er werkelijk al
les aan om zich weer waar te maken.
Het leek erop dat hem dat zou luk
ken, want trainer Joop Brand en se
cretaris Luikinga lieten zich vol lof
uit over zoveel wilskracht. Voorzitter
Stoop hulde zich echter in stilzwijgen.
„Op een gegeven moment, in mei onge
veer, dacht ik echter: nou moet ik het
per se weten. Ik stapte naar voorzit
ter Stdop toe helemaal in de veron
derstelling: „nou, het zit wel goed hè.
Wat kan me nog gebeuren". Dat wist
Stoop echter wel. Hij zei me ronduit
geen enkel vertrouwen meer in de
'knie' te hebben, ondanks een medi
sche genezingsverklaring, en stelde
voor met een vast minimum-contract
als basis het nieuwe seizoen te star
ten. Dat was de genadeklap voor Joop
Jochems. Hij had al veel tegenslagen
meegemaakt, maar dit was de aller
grootste.
„Ik heb werkelijk alles tegen gehad wat
maar kan voorstellen".
betaalde voetballer zich
Driftig
In de weken erna probeerde de Ha
genaar driftig meer begrip voor zo
veel onredelijkheid los te weken.
Maar hij had geen voet meer om op te
staan. Zelfs het tegenvoorstel: Laat
me in de laatste zeven competitiewed
strijden in het B-elftal bewijzen dat
ik er nog steeds bij hoor, schoof voor
zitter Stoop van zich af met de ge
dachte: O, neen, anders wordt ie zó
weer een dure kracht. 'Zes weken
lang had ik over deze kwestie last
van mijn maag. Je moet rekenen:
Waar moest ik heen? Anderhalf jaar
stilstaan betekent toch dat iedereen
je vergeten is'. De donkere dagen
trokken voor Joop Jochems op, toen
hij zich neerlegde bij de situatie. Hij
had alle pech van de wereld gehad
en daarmee basta. Over. Punt uit.
Geen gezeur meer over het betaalde
voetbal. Hij wilde amateur worden.
Bij RVC. 'Je moet die stap terug toch
eens doen. Al zouden ze me nu vijf
tienduizend gulden per jaar bieden,
ik geloof niet dat ik er nog aan zou
beginnen. Met DWS wil ik gewoon
nooit meer iets te maken hebben. Dat
zijn daar geen mensen meer".
Joop Jochems staat niet alleen.
Pijlman, Geurtsen, Flinkevleugel en
Overweg, van wie de meesten niet
tekenden, zitten in hetzelfde schuitje.
Zij moeten ook met aanmerkelijk
minder genoegen nemen dan ze ge
dacht hadden. 'Kijk, die man wilde
ons als ouderen gewoon wegcijferen.
Maar wie koopt ie er dan daarvoor
terug? Een Vesters en De Wolf van
Haarlem. Spelers van onze leeftijd.
Nou vraag ik je toch'.
Zo weggeschoven worden als een
afgedankte speler, al schreef DWS
nog wel drie keer een brief, maar
Joop Jochems liet nooit iets meer van
zich horen op de uitnodiging voor
s heel anders dan hij
zich altijd had voorgesteld. Toen de
'gouden' voetbalschool van VELOX,
die spelers als Frans Geurtsen, Cor
Adelaar, Wim van Hanegem, Joop van
Maurik en doelman Van Ledden
voortbracht, ook afscheid nam van
Joop Jochems, in wie ADO zich in
teresseerde leek de aggressieve mid
denvelder een beste tijd tegemoet te
gaan. Dat was vier, vijf jaar ook zó,
toen hij onder Ernst Happel trainde.
Met Piet de Zoete was Joop Jochems,
schreef de vaderlandse pers in die
tijd, het sterkste middenveld van Ne
derland. Bondscoach Denis Neville
zette hem zelfs als kandidaat voor het
Oranje-elftal in zijn notitieboekje.
Maar toen Ernst Happel bij ADO in
ongenade viel, gleed Jochems -weg
naar het niveau van de naamlozen.
'Ernst Happel adviseerde me in die
dagen zelf om weg te gaan. Allerlei
mensen zagen in mij het pispaaltje
van de malaise bij ADO. Ik kon toen
naar België, GVAV en DWS. Had ik
dat laatste maar nooit gedaan'.
HANS DE BRUYN.
muren
o,:,p, -
ROTTERDAM Tijdens de rondedans, die de honkballers van Sparta
[gelopen zondag na het behalen van de landstitel dol van vreugde, uitvoer-
f en, stond Fred Beckers wat onwennig in het middelpunt. De donkere Rot-
ïd kat rdammer wist niet wat hem overkwam. Hij, de pas 22-jarige virtuoos stond
,de redder van Sparta". Want wie had gedacht, dat de club van
alner Hendriks met zo'n waslijst van geblesseerden na twee jaar weer de
acht zou grijpen? Bij het begin van de competitie heerste in Spangen een
ïalh'anfccUchte van: als we derde worden is dat altijd meegenomen. De werpers-
Zijlstr oeilijkheden waren de voornaamste oorzaken van deze sombere voorspél-
^ing. John van Westrenen, met Ben de Brouwer de vaste keuze op de wer-
ersplaats werd uitgeschakeld door een meniscusoperatie. Dus voor de twee
itrijden in het weekeinde bleef één plaats in de kerngroep een vraag
den voor coach Henk Hendriks. Vertwijfeld deed hij een beroep op Fred
leckers, die weliswaar faam verwier als derde honkman, maar vrijwel
- nbekend was met het „werpersvak".
it, Ho
Naarmate het seizoen vorderde,
erd de verbazing bij de tegenstan-
ers groter over de allure van de
nge slager. Van reputaties trok hij
ch niets aan en volvoerde met zijn
snelle worpen het vonnis
ver „slagmachines", die te werk
iren bij Haarlem Nicols en Storks.
verbazing veranderde in grenzelo-
bewondering, toen aan het eind
de competitie bleek, dat „groen-
Beckers het schijnbaar onverbe-
,li rlijke record van Herman Beidschat,
ie dertien overwinningen in een sei-
oen als werper had behaald, bracht
veertien.
3(an d
H#6
k lartsrivaal
Zelf vat Ferdinand („zeg maai
red") successen nuchter op.
'huis achter de slagerij aan de Ma-
henesserweg analyseert hij, laconie-
21-75 ;er dan ieder ander, het glorieuze op-
- reden. Zekerheid klinkt in zijn stem,
br01 ils hij zegt: „Als ik iets doe, probeer
Prl het goed te doen. Dan zet ik mij er
seker. lok helemaal voor in". Snel voegt hij
'ijs. iteraan toe: „Door dat record ben ik op
',eS^u 'e Voor61'ond gehaald. Maar de men
den vergeten, dat ik niets ben zonder
het veld achter me". Fred Beckers
had ook zijn slechte dagen. Halver
wege de competitie bijvoorbeeld, was
hij er mede oorzaak van, dat Sparta
kansloos was tegen aartsrivaal Haar
lem Nicols: 212. Dat was echter wel
de eerste en de laatste nederlaag.
De jongste speler uit de Rotter
damse basisselectie heeft nog een ver
klaring voor de overwinningsroes van
zijn ploeg. „Ondanks het feit dat wij
andere jaren meer klasse in ons team
hadden, raakten wij punten kwijt aan
zwakke tegenstanders. Ik vind de
grote kracht van dit team, dat het ook
deze punten in de wacht sleepte"
Fred Beckers wil alleen maar lol
over Sparta horen. Zijn historische
daden op de werpersheuvel schakelt
hij uit. „Trouwens", oordeelt Beckers,
„ik heb al een keer in een jeugdtoer-
nooi geworpen. Toen gooide ik 6-0-0".
Ook Hal Semeltzly, de Amerikaanse
bondscoach had hem al ontdekt vooi
de moeilijkste taak in de wedstrijd.
Hij had al gauw dooi-, dat de slungel
achtige Rotterdammer één van de
grootste talenten in Nederland was en
gaf hem een vaste plaats in de selec
tie. En dan te weten, dat Beckers vijl
jaar geleden nauwelijks wist, wat
honkbal was. Bij wijze van toeval
werd het pur sang honkbaltalent in
hem ontdekt.
De grote ommekeer kwam, toen
een voetbalwedstrijd van Sparta werd
afgelast. Fred Beckers, die nog steeds
is opgenomen in de amateurselectie,
passeerde het honkbalveld, waai- een
speler niet op was komen dagen. Ze
vroegen of hij mee wilde spelen. De
voetballer zag geen bezwaren en viel
onder een valse naam in. „Het
ging zo goed, dat ze me voorstelden om
lid te worden. Het voetbal heb ik er
bij in laten schieten, hoewel sommige
trainers beweerden, dat het dom was
Ik koos voor honkbal, omdat ik steeds
kansen kreeg in selecties. Misschien
had ik wel profvoetballer kunnen
worden, maar ik vind, dat je dan zc
goed moet zijn, dat je veel kan ver
dienen. Niet halfzacht, dan kan j
beter een goede amateur worden".
door zijn superieure techniek. Terwijl
andere geselecteerden zich al lang
afvroegen: waar blijft hij? moest er
toch een blessure van Robert Maat
aan te pas komen, voordat het honk-
balwonder zijn wens zag vervuld.
Fred Beckers maakte zijn debuut op
de wereldkampioenschappen in Co
lombia voor 35.000 toeschouwers. On
danks het feit dat Nederland daar
bijna alles verloor, werd de jongste
'overzeese' deelnemer door vooral
Amerikaanse en Cubaanse coaches
onder complimenten bedolven. Hij
was niet de enige. Zijn grote voor
beeld en teamgenoot, Hamilton Ri
chardson, hoorde pas tijdens het vero
veren van de landstitel, dat hij was
uitgeroepen tot beste buitenvelder
van het wereldtoernooi.
Eerzucht
Met zijn teamgenoten poseert Fred Beckers (vierde van links, staande) op het terrein van ADO, waar de
titel werd behaald, voor de kampioensplaat.
Komeetachtig
Fred Beckers' talent is groot: zij.
komeetachtige carrière is er het be
wijs van. Al na een jaar werd hij op
genomen in de jeugdselectie. Honk
halbonzen, die er niet van overtuigc
waren, dat de Spartaan pas enkele
jaren speelde, probeerden hem voo
hun vereniging te strikken. Tever
geefs, want Beckers had het te vee
naar zijn zin bij de Rotterdams'
hoofdklassevereniging. Door Hen
Hendriks werd hij opgeleid voor ee
vaste plaats in de A-selectie, welk
hij met zijn achttiende kreeg. Belang
rijk voor zijn glanzende toekomst
het langdurige 'duel' geweest met Ro
bert Maat voor een plaats in het Ne
derlandse team. Verleden jaar volg
de de doorbraak. Fred Beckers die
zich tegenover bondscoach Urbanus
wilde revancheren, omdat deze op
het derde honk nog steeds de voor
keur gaf aan Robert Maat, viel
nog meer dan andere seizoenen op
Dolzinnig van vreugde nemen de Spartaanse honkballers hun trainer op de schouders- Henk Hendriks, he
brein achter de ploeg, was de man, die in het begin van het seizoen het „experiment" met Fred Beckers
Fred Beckers vindt de verleden
week behaalde titel het belangrijk
ste, wat hij tot nog toe heeft bereikt.
Zijn oordeel over succes komt wat
vreemd voor. 'Succes', zegt hij, 'doet
me niet zoveel. Het is gewoon het
resultaat van hard trainen en inzet.
Het is de beloning, voor wat je er
voor over hebt. Succes komt niet zo
maar naar je toe waaien'. Tegenstrij
dig met deze uitspraak is zijn eer-
zucht. Het manusje-van-all es, dat in
de tweede helft van de competitie
ook nog 'even' vijf homeruns sloeg,
is lang niet tevreden. Hij kan niet
uitstaan, dat hij pas zo laat is begon
nen. 'Uiteindelijk heb ik nog niets
bereikt. Nu moet ik proberen naam
te maken, zoals Urbanus en Richard
son hebben gedaan. Dan heb je pas
wat bewezen, voor Nederlandse be
grippen'. Fred Beckers legt de nadruk
op Nederlands. 'In Amerika en Cuba
spelen ze geperfectioneerd. Als je dat
ziet, vraag je je af, wat we hier doen.
Met de mogelijkheden kan je het al
leen maar proberen het zo goed moge
lijk te doen".
De lange Rotterdammer, die het
begrip honkbal „achter op een veld-
ie" in Spangen leerde kennen is in
recordtijd uitgegroeid tot een coryfee.
De combinatie van doorzettingsver
mogen verleden jaar herstelde hij
van een knieoperatie spelinzicht.
(„Je, moet de slagmensen leren ken
nen") talent en bovenal eerzucht
hebben hem zover gebracht. De voldoe-
ung is af te lezen van zijn overvolle
n-ijzenkast en zijn gezicht. Een be-
croning van het succesvolle seizoen
vacht op hem in Italië, .waar de Eu-
opese kampioenschappen worden ge-
iouden.
Maar Fred Beckers wil meer. Aar-
elend redeneert hy: „Misschien is
Tederland het verkeerde land voor
•mand, die talent heeft. Ik had honk-
>al heel graag in Amerika beoefend".
Je alleskunner, die het derde honk
prefereert, voegt er later nog aan toe:
..Mijn grote wens is eens Brooks Ro
binson in Amerika te zien spelen. Dat
is zo'n vreselijk goede derde honk
man".
KEES KOOMAN
