HET GEHEIM VAN FADRHONC VIEL IN
HET BELGISCHE BRUGGE OP
JUMA VAATAINEN
dook op uit het niets
Houwaart
krijgt steun
van iijnders
m Veenstra
ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1971
HELSINKI Na de legendarische figuren Hannes Kolemainen en
Paavo Nurmi, wiens glorieuze prestaties in bijna elke Finse plaats
aanleiding waren een standbeeld voor hem op te richten, na hun
al bijna even illustere landgenoten Limari Salminen en Viljo Heino,
heeft Finland opnieuw een kilometerloper van wereldformaat: Juma
Vaatainen, uit het niet opgedoken, vrijwel onbekend voor hij bij de
Finse titelstrijd in Oulie fors uithaalde e"n met een tijd van 28 min.,
12.8 sec. het nationale record met ruim vier seconden brak. En nu
ineens Europees kampioen. „Ik heb er jarenlang naar toe geleefd.
Dit kampioenschap betekende alles voor me", zegt de rossige, met
enorme bakkebaarden getooide Fin, die horden jeugdige handteke
ningenjagers naar het atletendorp in Helsinki lokte. Gewillig onder
brak hij af en toe de training om zijn landgenootjes niet teleur te
stellen.
De 30-jarige onderwijzer op
lagere school te spreken te krijgen is
echter veel moeilijker. Zijn hotelka-
waarheen hij zich onmiddellijk
de training (behalve een
rondjes aan de binnenkant var
baan, een reeks acrobatische toeren
een paar toestellen om de show
compleet te maken) begaf, was her-
(L metisch afgegrendeld.
De deur op slot en daarvoor twee
militairen, die iedereen vriendelijk
maar zeer beslist sommeerden Vaatai
nen niet te storen. Hij moest rust
hebben.
Na het verlaten van zijn 'cel', wil
de de in een hip bruin ribfluwelen
en daaronder een veelkleurig
fantasie-overhemd gestoken Fin, wel
even praten. 'Just five minutes'. In
- dat korte tijdsbestek manifesteerde
Vaatainen zich als een man met
eigen denkbeelden en als een vlot
lil [prater- Af en toe kon hij het niet
laten krasse uitspraken te doen. Min
zaam lachend ratelden die uit zijn
mond.
Om te winnen
Dat hij' in de grandioze race van
dinsdagavond, die tien nationale re
cords opleverde (Nijstad 31-ste
viel met zijn. tijd van 29.48.2, bijna
44 seconden boven zijn nationale re
cord, dus wel goed door de mand)
ruim vijftien seconden van zijn per
soonlijk beste prestatie, nauwelijks
een maand oud, had afgehaald, ver
baasde hem niet in het minst.
...Tijden", verklaarde hij, „vind ik
"iet belangrijk. Ik loop uitsluitend
om te winnen. Daarom had ik ook zo
«ng geen sprekende resultaten ach
ter mijn naam staan. Op de Finse
kampioenschappen ben ik pas voor
het eerst voluit gegaan. Dat moest
wel omdat ik nog geen limiet gelo
pen had en er meer goede Finnen
zijn. In Oulie moest ik een plaats
de ploeg veroveren."
Voor het begin van de wedstrijd
was Vaatainen, die Bedford met een
tussensprint kapot maakte, geenszins
zeker van de overwinning. Hij vrees
de, als iedereen, Jürgen Haases spurt-
Kracht. Voor Bedford was hij niet
bajig. „Bedford is een ontzettend
goede loper en hij zal beslist terug
komen, maar hij is geen figuur voor
kampioenschappen. Haase vreesde ik
wel. Ik wist dat hij snel is aan het
eind. Ik vreesde dat hij me in de laat
ste vijftig meter voorbij zou gaan.
Eenmaal heb ik opzij gekeken, niet
echter om nog eens extra aan te zet
ten. Het was voor mij onmogelijk nog
harder te gaan. Mijn benen konden
niet sneller".
Vaatainen gaf een uitleg over de
nederlaag van Haase. die niet op
zekerheid berust. „Volgens mij", ana
lyseerde de Fin, die op zestienjarige
leeftijd met atletiek begon, „heeft
Haase hij is mijn beste vijand
een vergissing gemaakt. Hij had mij
eerder moeten aanvallen. Doordat hij
schuin achter mij liep, moest hij meer
meters doen en dus sneller gaan
dan ik. Dat heeft hem vermoedelijk
de das om gedaan. Of hij is te ver
moeid geweest om mij te passeren."
Dat laatste is zeker niet uitgeslo
ten, want ook Vaatainen beschikt
voor een lange afstandloper over een
uniek eindschot. Hij is 800-meterlo-
per geweest, maar begon zijn loop
baan als sprinter. Hij heeft een beste
tijd van 10.6 sec. op de 100 meter en
is zelfs een keer nationaal junioren
kampioen op de 110 m. horden ge
weest. Pas drie jaar geleden schakel
de hij over naar de lange afstanden.
Op de vraag of hij capabel is het
Europees record van Bedford
(27.47.0) te breken, antwoordde
Vaatainen zelfverzekerd: „Dat moet
mogelijk zijn". Direct deed hij echter
weer zo'n merkwaardige toevoeging.
„Records zeggen me echter niks. An
deren kunnen ze ook weer verbete-
Indien Vaatainen ooit nog eens een
aanval zal doen op het niet meer zo
onaantastbare record van de Brit, zal
dat hoogstwaarschijnlijk niet op een
tartanbaan gebeuren. Vaatainen: „Ik
houd niet zo van tartan. Het is te
week voor mij". Hij verklaarde na-
„Ik ben te zwaar (58 kilo) voor
tartan. Met mijn lange passen zak ik
weg".
Opnieuw een vreemd aandoende
bewering, omdat bijvoorbeeld Bed
ford, die tartan duidelijk prefereert,
zes kilo zwaarder is en ook zeven-
mijlspassen maakt. Vaatainen bleef
echter bij zijn mening: „Rekortan en
rubkor liggen me veel beter, en op
asfalt loop ik het liefst".
HEIN GROOTHUIS
Wietse Veenstra (25) en Nico Rijnders (23), de
twee uit de Go Aheadschool afkomstige stervoet
ballers, zijn herenigd. Na twee seizoenen geschei
den te zijn geweest heeft FC Bruggetrainer Leo
Canjels de twee raspaardjes van het Nederlandse
voetbal naar de stallen van voorzitter Hutsenhout
overgebracht. Onder leiding van de oud-NAC-
trainer en een goede professionele begeleiding
Hij slaagde daar bijzonder goed in,
Nico Rijnders, een van de steunpila
ren van Europacupwinnaar Ajax,
was voor veel geld gemakkelijk te
vangen want de Amsterdamse club
weigerde Nico Rijnders een meerjarig
contract aan te bieden. De Ajacied
wilde een vijfjarig contract, terwijl
Ajax zich niet langer dan twee jaar
wilde binden met de professioneel in
gestelde middenveldspeler.
De transfer met Wietse Veenstra
kwam wat moeilijker tot stand. PSV
vroeg ruim 400.000 gulden, dat was
te veel voor Hutsenbout, Bovendien
was de PSV'er in onderhandeling met
de Deventer eredivisieclub Go Ahead
Eagles en Lierse SK. Wietse Veenstra
zei: „Mijn oude club wilde mij wel
terug. De Deventer club kon het
geld echter niet op tafel leggen. In
Deventer dachten ze, dat ik voor niets
kwam voetballen. Door de aankoop
van de NEC'er Davidovic had Lierse
SK eveneens geen geld meer om
Veenstra te kopen. Toen is het FC
Brugge geworden. Ik ben daar achter
af erg blij mee. Ik heb het in België
best naar mijn zin".
van het FC Bruggebestuur moeten Wietse Veen
stra, Nico Rijnders en Henk Houwaart de blauw
zwarten helpen in de opmars naar de internatio
nale top. Na vorig jaar pas in de kwartfinales door
het roemruchte Chelsea te zijn uitgeschakeld
voor de Europa Cup voor bekerhouders, werd het
bestuur wakker geschud. Er moest een frisse
wind gaan waaien in de club van de Klokke. "Frans
de Munck werd naar Lierse SK gestuurd, terwijl
Rob Rensenbrink naar Anderiecht werd verkocht.
Bruggevoorzitter Hutsenbout ging nadat hij zich
eerst had verzekerd van de steun van de joviale
Nederlandse trainer Leo Canjels, een kijkje over
de BelgischNederlandse grens nemen om het
middenveld te versterken.
Truffeltje
Geld is in het leven van het oud-Go
Ahead-tandem het belangrijkste in de
laatste transferperioden, het spel van
loven en bieden smolt de harde Ne
derlandse gulden in de handen van
Nico Rijnders en Wietse Veenstra weg
tot een waardeloos truffeltje gietijzer.
De op de Amsterdamse en Brusselse
beurs bepaald niet hoog genoteerde
Belgische frank werd opeens een
staafje goud toen FC Bruggevoorzit
ter Hutsenbout zich had vertoond.
Ajacied Nico Rijndérs overhandigde
de Belgische „voetbalkoopman" zijn
visitiekaartje, waarop vermeld stond
dat hij als jong talentvol voetballertje
door niemand minder dan bondscoach
dr. Fadrhonc naar Go Ahead was
gehaald, na de voetbalschool van De-
yenter doorlopen te hebben volgde
een süccesvolle carrière bij Europa-
giiphouder Ajax, en in zijn bagage
zaten' hog acht Oranjeshirts.
Hutsenbout was diep onder de indruk
en ging aan de tafel zitten. Het con
tract was snel getekend. Op de te
lexen van de kranten in de Benelux
werd het opzienbarende nieuws we
reldkundig gemaakt. In Brugge vierde
men feest. De club had zich immers
verzekerd van een jonge speler met
Europese klasse. In Amsterdam maak
ten de Ajaxsupporters zich kwaad.
Na Vasovic was de landskampioen op
nieuw een talent kwijt. Terwijl de
tranen in Amsterdam rolden en de
feestvreugde in Brugge nog niet was
verstomd „slenterde'1 Bruggevoorzit
ter Hutsenbout nog wat rond op de
Nederlandse transfermarkt.
Achter zijn brilleglazen glinsterden
twee pretoogjes. Zijn opdracht was
nog niet voltooid. Een tipgever had de
FC-voorzitter het geheim van Fa
drhonc verteld. Hutsenbout, evenals alle
Belgen gek op wielrennen, begreep
dat je een koppel niet uit elkaar
moest laten vallen. En daarom ging
hij op zoek naar Wjetse Veenstra.
Deze was onbereikbaax-. Met PSV was
de blonde krullebol naar het zonnige
Indonesië. Op het moment dat de zil
veren KLM-vogel op onze nationale
luchthaven Schiphol neerstreek, ont
vouwde Hutsenbout het contract en
opende de geldbuidel, waarin de Bel
gische franks lagen te schitteren.
Veenstra werd in de auto gezet en
naar Brugge gebracht. Want zijn visi
tiekaartje was bijna even indrukwek
kend als dat van Nico Rijnders. De
PSV'er droeg vier Oranjeshirts in zijn
bagage en had bij de Eindhovense
eredivisieclub voldoende Europacup
ervaring opgedaan. Hutsenbout was
ook nu weer diep onder de indruk.
Nog voordat de stugge noorderling in
Eindhoven bij zijn vrouw en dochter
had kunnen aanbellen, was het con
tract getekend.
Het Nederlandse tandem was weer
compleet. Wietse Veenstra en Nico
Rijnders hadden zich contractueel
verplicht om in samenwerking met
oud-NAC-trainer Leo Canjels en Henk
Houwaart FC Brugge binnen drie jaar
naar de Europese top te voeren. Een
verplichting die gehonoreerd zou wor- 1
den met miljoenen Belgische franks.
Vuistje
FC Brugge, verzwakt door het ver
trek van Rob Rensenbrink (naar An
deriecht) was door deze handteke
ningen weer versterkt. Leo Canjels,
lot vorig jaar trainer van het Bredase
NAC lachte in zijn vuistje. Hij had
het naar zijn zin in België. Bij NAC
had de gebrilde trainer immers nooit
met geld kunnen smijten. Met de
nieuwe aanwinsten Puis en Valcke-
niers (van Anderiecht) en de twee
Nederlanders durfde hij Anderlecht-
trainer Georg Kessler recht in de
ogen te kijken. Toen Leo Canjels de
ts van Frans de Munck bij de FC
Brugge innam was zijn opdracht: „FC
Brugge binnen de kortste tijd naar de
Belgische top te voeren. Met de daad
werkelijke en financiële steun van
voorzitter Hutsenbout was Leo Canjels
geslaagd de stei'kste spelers aan
te trekken. Leo Canjels zei: „We zijn
nog bezig geweest met Lex
Schoenmaker en Dick van Dijk. In het
moderne voetbal is de middenveldbe
zetting een van de belangrijkste on
derdelen. Juist daarom ben ik blij dat
Henk Houwaart, Nico Rijnders en
Wietse Veenstra hebben. Wietse heeft
bij Go Ahead en bij PSV bewezen op
het juiste moment in de diepte te
kunnen duiken. Bovendien beschikt
hij over een dodelijk schot. Henk
Houwaart speelt aanvallend erg sterk,
terwijl Nico als breker en opbouwer
van onmisbare waarde is. Ik heb met
dit elftal en met dit aankoopbeleid het
volste vertrouwen in de toekomst van
FC Brugge".
De nieuwe club van Wietse Veenstra en
Nico Rijnders schuwt de betiteling:
„Poulidor van het Belgische voetbal
FC Brugge eindigde de laatste jaren
steeds als tweede achter Anderiecht
en Standaard Luik. Dit heeft de be
woners van „De Klokke" veel toe
schouwers gekost. De supporters von
den het evenals voorzitter Hutsenbout,
een slechte gewoonte om jaar-in-jaar-
uit op de tweede plaats te eindigen.
De leiding van FC Brugge is er bijna
zeker van dat de miljoenen Belgische
franks die dit jaar zijn geïnvesteerd
in de aankopen van Valckeniers, Puis,
Veenstra en Rijnders binnen het ge
stelde driejarenplan rente zal opleve
ren. In België rekenen de voetbal
insiders op een van de spannendste
competities van de laatste jaren. Door
het transferbeleid van FC Brugge kan
nu eindelijk een weerstand worden
geboden aan Standaard Luik en An-,
derlecht.
Hoe dénkt Wietse Veenstra daarovr?
In zijn riant ingerichte flat aan de
Churchilllaan te Knokke zegt hij
daarover: „Het is eigenlijk iets te
vroeg om een voorspelling te doen. Ik
ken het Belgische voetbal nog niet
voldoende, maar als ik af ga op de
gesprekken die ik met andere spelers
heb gehad, geloof ik inderdaad dat FC
Brugge dit jaar hoge ogen kan gooi-
Wietse Veenstra heeft zich in de afge
lopen weken goed aangepast aan de
feelgische mentaliteit. In het begin
was het even wennen. „Overal waar
je kwam moest je handjes schudden.
een typische Belgische gewoonte. Voor
en na de training en als je de spelers
op straat tegenkwam, was het op
hieuw handen schudden. Wat mij ook
opviel was dat elke bespreking die ik
,-vpgrde Mfttr-geji êtên-n;
rtje."
Over de aanpak was Wietse evenals
Nico enigszins verrast. „In vergelij-:
king met P.S.V.,' Ajax en Feijenoord,
wordt FC Brugge nogal amateuris
tisch, geleld. Voorzitter Hutsenbout,
een keiharde werker en een vereni
gingsman in hart' en' nièren, heeft het
kennelijk begrepen. Door het aantrek
ken van Canjels, Houwaart, Nico en
mij, wil hij FC. Brugge professioneler
aanpakken. Voorzitter Hutsenbout wil
kost wat kost zijn ploeg naar de
Europese top voeren. Zoals de zaken
er nu voorstaan zal dat wel luk
ken".
„In België is men kennelijk onder de
indruk van de kwaliteit van het Ne
derlandse clubvoetbal. Frans de
Munck, Georg Kessler, Jan Mulder,
Leen Barth. Jan de Ruiter, Peter Res-
sel, Eddie Koens en Rob Rensenbrink
en het Nederlandse viertal bij FC
Brugge zijn daar het duidelijkste be
wijs van", aldus Wietse Veenstra.
De Nederlandse „gastarbeiders" doen
het overigens bijzonder goed. Peter
Ressel, evenals Veenstra en Rijnders
een leerling van bondscoach dr.
Fadrhonc, werd vorig jaar de beste
buitenlander in het Belgische voetbal.
Ook Henk Höuwaart heeft het naar
zijn zin. In Kortrijk, ruim 50 km van
Brugge, heeft hij een eigen' fanclub
een een supporterscafé waar hij een
maal per maand de cadeaus in ont
vangst moet komen nemen en ant
woord moét geven op de vele vragen,
die zijn supporters stellen. Houwaart
is een halfgod in het Belgische voet
bal. Nico, Rijnders heeft in de kox-te
tijd dat hij in België speelt reeds een
grote naam opgebouwd. Bij de laatste
oefenwedstrijden van FC Brugge werd
hij gesteund door een honderdtal sup
porters, dat gescandeerd „Nico, Nico"
riep. Nog voordat de Belgische compe
titie is begonnen heeft de oud-Ajacied
naam gemaakt, terwijl ook Veenstra
al van de pot met honing heeft mogen
snoepen. Op straat en in de vele
eethuisjes van de mondaine badplaats
Knokke wordt de oud-PSV 'er omringd
door handtekeningenjagers. De oude
postbode, die dagelijks op zijn race
fietsje over de kasseien rond toert
sprong in de Churchilllaan ervan af
en stopte een dezer dagen een onvol
doend geadresseerde brief in de bus.
Daarop stond: „Wietse Veenstra, ster
voetballer van FC Brugge. Knokke".
Wanneer de voortekenen niet bedrie
gen gaat het tandem Rijnders-Veen-
stra bij FC Brugge een gouden tijd
tpgemoet. Voor de oude voelbalprofes-
sor van Go Ahead, nu bondscoach van
'de KNVB, dr. Fadrhonc is de voetbal
carrière van Wietse Veenstra en Nico
Rijnders bijFC Brugge een kroon op
zijn
WIL VAN DER PLAS
zijn niet geheel geslaagde
