r
CASSIUS CLAY DANST WEER
NAARDENSE CIJFERKONINGIN WAS
NIET EENS VERRUKT
Technisch k.o. van Ellis in de twaalfde ronde
Eerste recordtijd van Hansje Bunschoten
Maar
twee
man
over
X
tl
MARJAN
ACKER-
MANS
MAG
WEL
fas:
DAG 27 JULI 1971
LEIDSE COURANT
MHlHlllllllllllllllllllHlilllllllllllH[ipilllll|lli|UIIIIIIIIUIII)!|lli|l,.||ii|i!|ll||lip[|l|ll[|ll|l
USTON De waarheid over Cassius Clay kwam van-
cht in het van verbazing stil geworden astrodome van
louston aan het licht, toen daar de beweeglijkste bokser
Ier tijden weer opstond met een air en zelfverzekerdheid,
laarvan iedereen opkeek. De onvergetelijke herinnering,
]e Joe Frazier op 8 maart jongstleden achterliet, toen hij
n uitgeputte tegenstander van de wereldtitel afhield, deed
de twaalfde ronde van het boksduei niet ter zake meer.
Immy Ellis, de verslagen boerenzoon uit Kansas, hing ver-
ift in de touwen. Scheidsrechter Jay Edson besloot toen
en risico's meer te aanvaarden en riep Clay door een
chnische knock-out tot winnaar uit.
vermakelijke one-manshow van
ius Clay, die zijn bijnaam de
Ebraller" na elke overwinning onder
steunde. is door de pijnlijke nederlaag
legen Frazier kennelijk verminderd,
in, op niets berustende grootspraak
Ik ben de grootste, maar een
iiakelijke analyse was het otiver-
jvachte, wat uit zijn mond kwam.
isschien, hopen Amerikaanse boks-
lers, is Clay nu kritischer gewor-
En twijfelt hij óók aan een uit-
van de revanche „van de eeuw".
UTRECHT Het bestuur van de
Koninklijke Nederlandse Atletiek
Unie heeft hoogspringster Marjan
Ackermans (DEM) gisteravond
alsnog ingeschreven voor de Eu
ropese atletiek kampioenschap
pen, die van 10 tot en met 15
augustus in Helsinki worden ge
houden.' i'
De KNAU achtte geen gronden
aanwezig om hetzelfde te doen
voor Haico Scharn (1500 m.) en
Hans van Enkhuizen (110 meter
horden).
Door de aanwijzing van Marjan
Ackermans, die afgelopen zater
dag in Bonn met een sprong van
1,76 m. voor de tweede maal de
limiet (1,75 m.) voor Helsinki
haalde, is de Nederlandse afvaar
diging op 19 deelnemers (11 da
mes en 8 heren) gebracht. In een
communiqué zegt het bestuur van
de KNAU, dat in Utrecht nog
maals bijeen was om zich te be
raden op de situatie die na Bonn
was ontstaan: „In de vergadering
van 19 juli met de nationaal
technische commissie senioren, de
chef d'équipe de trainingscoördi
nator en de top contact commissie
heeft het bestuur besloten en be
kendgemaakt dat in de op die
dag vastgestelde ploeg voor Hel
sinki geen wijzigingen meer zou
den worden aangebracht. Op
dringend technisch verzoek werd
voor hordenloper Van Enkhuizen
een uitzondering gemaakt. Indien
zijn starten in de internationale
wedstrijden in Bonn van afgelo
pen zaterdag een limietti.id zou
opleveren dan zou alsnog in
schrijving voor de Europese titel
strijd volgen. Aan die eis werd
niet voldaan".
Het communiqué gaat verder:
„Het bestuur constateert, dat door
voor Van Enkhuizen een uitzon
dering te maken niet billijk ge
handeld is ten opzichte van ande
re atleten, die evenals Van Enk
huizen eenmaal aan de limiet
hadden voldaan en deze ver
schillende malen hadden bena
derd. Nu tijdens de wedstrijden
in Bonn de hoogspringster Mar
jan Ackermans met een sprong
van 1,76 m. alsnog voor de twee
de maal aan de limiet voldeed
act het bestuur het billijk de
ze atlete alsnog aan te wijzen
voor deelneming".
Het communiqué eindigt met:
„Hoezeer de prestaties van enige
andere atleten in Bonn ook heb
ben geïmponeerd meent het be
stuur deze niet voor Helsinki te
kunnen aanwijzen. Zij voldeden
eenmaal aan de gestelde eisen.
Inschrijving van deze atleten zou
onrecht scheppen met betrekking
tot andere atleten die eveneens
eenmaal aan de limiet hebben
voldaan. De inschrijving, die op
26 juli om 00.00 uur sloot, is voor
Marjan Ackermans telegrafisch
KNAU-voorzitter Frans Jutte
verklaarde na afloop van de ver
gadering: „Wij hebben ruim 2'/t
uur zitten praten. Hoe jammer
wij het ook vinden voor Scharn
en Van Enkhuizen. Het feit ligt
er dat zij slechts eenmaal aan de
eis hebben voldaan". Blijft over
dat vijfkampster Mary van der
Raadt, die aan de eis (4750 pun
ten) op de vijfkamp had voldaan
en daarnaast ook eenmaal de li
miet van 1,75 m. bij het hoog
springen had gehaald. Jutte daar
over: „Mary van der Raadt had
naar Bonn moeten gaan voor het
hoogspringen. Zij was ook uitge
nodigd maar verscheen niet. Op
de vijfkamp achtten wij vorige
week al haar uitzending niet ge
rechtvaardigd".
„Als dat zo is", zei Joe Louis, de
onafheidelijke ringfan, die in Amerika
nog steeds alle wedstrijden van bete
kenis ziet, „geef ik Clay een kans.
Wat hij nu heefi laten zien, was
natuurlijk voortreffelijk werk, maar
het blijft de vraag of hij ook zo weer
uit de voeten kan tegen een sterkere
tegenstander."
De twijfel blijft dus. Maar niet op
basis van zijn partij van vannacht.
Clay dook in het ruimtevaartbolwerk
Houston als de lichtvoetige bokskoning
op, zoals iedereen zich hem herinnert
uit de periode van vóór 1967. De 29-
jarige „Zwarte Moslim" boekte 'n ei
genlijke onvermijdelijke overwinning
op zijn vroegere, twee jaar oudere
sparringpartner. Toch is de 15 kilo
lichtere Ellis pas in de laatste ronden
van het duel onder de grotere stoot
kracht, ondermeer een gevolg van de
langere reach van Clay, bezweken.
Een vlekkeloze „serenade" op het mid
denrif van Ellis kondigde na het lui
den van de laatste bal het voortijdige
einde aan. Bijna ging de „uitdager"
tweemaal naar het canvas na flitsen
de rechtsen van Clay. Hij had toen
zoveel moeite om in evenwicht te
blijven, dat hij nauwelijks de fut
meer had om tegenstand te bieden.
„Clay was beter dan ooit", zei hij
later in de kleedkamer
omdat zijn lippen „gebroken"
„Ik heb geprobeerd hem in het begin
af te matten, zoals Frazier deed. Maar
nu zijn conditie verbeterd is, kan je
hem bijna niet meer op het lichaam
rakenEven later „FrazierClay
kan een hels gevecht worden." De
nuchtere Clay: „Ik hoop bewezen te
hebben, dat ik nog steeds boksen kan.
Als ik nog twee partijen in de ring
sta, voel ik me weer volledig in condi
tie om Frzier aan te pakken."
In de eerste ronden deed de oud
wereldkampioen van de Boxing Asso
ciation er alles aan om een beslissing
te forceren. Al meteen na de eerste
gong sprong Ellis wild uit zijn hoek
om met een dreigende linkse hoek, die
Clay verrassend gemakkelijk ontweek,
paniek te zaaien. Maar het gewenste
effect bleef uit. Met weer even soepele
Een harde rechtse i
i Clay
de beslissende twaalfde ronde.
als vroeger lokte Clay
zijn tegenstander uit zijn tent en in de
vierde ronde, toen de „furie" van Ellis
was uitgeraasd, trof hij zijn opponent
enkele malen zeer zwaar. Dat was het
moment, waarop Clay aan zijn „te
rugweg" naar de wereldtitel begon
Weer slim voordeel trekkend uit zijn
langere „reach" hield hij Ellis prach
tig op afstand en zo af en toe deed
zijn priemende linkse het vernieti
gende werk van vroeger. Ook enkele
onverwacht harde rechte stoten van
dichtbij kwamen goed door. In de
tiende ronde dreigde al een beslissing
te vallen- Maar de zwaar aangeslagen
Ellis weigerde vooralsnog door de
knieën te gaan.
Dat Cassius Clay in die laatste ronden
niet veel eerder met zijn tegenstander
afrekende, gaf de boksinsiders later
toch te denken. En dat moet hij zich
voor het begin van de twaalfde ronde
ook gerealiseerd hebben, want zo
op het oog zocht Clay zijn toe
vlucht tot een list. Hij stapte de ring
weer in, terwijl hij de indruk wekte,
zijn partij op punten te willen win
nen. Clay stond toen bij alle scheids
rechters reeds ver voor. De jurywaar
dering was: 100—93, 108—102 en
107104. Ongeveer halverwege de
laatste ronde wierp de al bijna zeke
re winnaar de image van tevreden
heid van zich af. Een korte rechtse op
de kaak, gevolgd, door een linkse hoek
op het hoofd en seriestoten op het
lichaam „knakte" 't moreel van Ellis.
Clay dreef zijn „verslagen" tegenstan
der door de ring met lange linksen en
korte rechtsen. Een halve minuut voor
de laatste gong riep scheidsrechter
Edison een halt toe aan deze ongelij
ke strijd.
Na afloop verklaarde Cassius Clay,
dat hij niet tot het uiterste was ge
gaan tegen zijn vroegere vriend, met
wie hij onder andere de trip naar
Europa in 1967 maakte. „Ik wist dat
het gevecht zou worden afgebroken."
Boksinsiders uit Amerika, die het ge
vecht hadden bijgewoond, spraken er
twijfel over uit of dit wel zo zou zijn
geweest. Joe Louis: ,,Hij heeft met
name in de tiende ronde kans genoeg
gehad om een knok-outoverwinning
weg te slepen. Maar toen lukte het
hem niet."Zou het, verschil hebben
uitgemaakt als er een andere bokser
had gestaan en niet zijn sparringpart
ner? „Nee, het zou niets hebben uitge
maakt. Ik kan onmogelijk iemand een
hersenschudding slaan om het publiek
een plezier te doen." Clay zei zelf
verrast te zijn, dat hij de volle twaalf
ronden „op zijn tenen" had kunnen
boksen. „Ik heb er geen verklaring
voor. In mijn armen ben ik niet moe
geworden." Het ligt in de bedoeling
over zes weken weer een wedstrijd
voor Clay te annonceren. Wie dan zijn
tegenstander zal zijn, is nog niet be
kend. Voor zijn voorzichtig begin had
hij ook een verklaring. „Ellis was nog
nooit zo goed in vorm geweest. Dat
wist ik. Daarom moest ik wel voor
zichtig zijn. Ik heb gewacht tot zijn
energie op was, voordat ik wat onder-
Clay was even weer de bluffer van de
vroeger, toen hij zin waardering voor
Ellis onder woorden brachl. „Hij is de
beste bokser in de wereld naast mij."
DEN HAAG Terwijl Hans.ie Bunschoten na haar eerste
race om de Nederlandse kampioenschappen te Den Haag
de 800 meter vrüe slag handen tekort kwam om alle
felicitaties voor haar fraaie prestatie (nieuw nationaal
record: 9.24.7) in ontvangst te nemen, ging de „mysterieuze"
vrouw achter de dominerende Naardengroep, Wil Bunscho
ten-Van Breukelen, op haar tenen staan om zich kwaad te
maken over zoveel erkentelijkheid. Zü. de naar Amerika
starende cUferkoningin, wist in welke vergelijking dit resul
taat paste (wereldrecord Karin Moras 9.02.4) en daarom
was haar slotsom te billijken. „Ik zeg misschien iets heel
geks, maar deze tijd is nog lang niet snel genoeg er moeten
Een moeder blijft toch een moeder
met een zwak plekje. Dieper op het
thema ingaand, bleek dat ook. „Maar ik
ben er wel een beetje trots op, dat ze
dit al presteert op dertienjarige leeftijd.
In Amerika zijn dat er ook niet veel."
Tederheid past echter niet bij Wil Bun
schoten en dat besefte ze waarschijnlijk
ook, want de KNZB ontkwam daarna
aan een „sneer". „Eigenlijk zouden
veel meer 800-meter wedstrijden
moeten worden gehouden. Voor Hansje
dit geloof ik de vierde in
haar leventje. En dat is veel te weinig.
Wie deze afstand in een aanvaardbare
tijd aankan, hoeft nergens meer bang
voor te zijn." Maar ja, ook Wil Bun
schoten schikt zich zoveel mogelijk in
de huidige ontwikkeling, die toch al
sneller gaat dan men had durven dro
men. „De afgelopen winter zei ik nog
tegen Hansje: „Weet je wat mooi zou
zijn? Als hetgeen je in het overdekte
presteert op de 800 meter, ook 's zomers
in het overdekte haalbaar zou zijn."
Toen Hansje Bunschoten en Anke
Rijnders in de laatste serie van de 800
meter vrije slag meisjes onder de 16
jaar op de startblokken gingen staan,
was de spanning voelbaar. Het was het
eerste „grote" nummer op dit titeltoer-
nooi en dat beide zwemsters er bijzon
der veel prijs op stelden een goed
figuur te slaan lag voor de hand. Maar
wat Hansje meteen aanrichtte, overtrof
toch de stoutste verwachtingen. Vijf
honderd meter lang bleef ze onder het
Europese record van de 16-jarige
zwemfee Novella Calligaris (Bolzano, 21
juli 9.20.9). Maar toen zakte ze terug.
Anke Rijnders, die ondanks haar speci
alisatie op de korte afstanden goed
bijbleef, putte hieruit de kracht en de
inspiratie om in de tegenaanval te
gaan. Waarvan Hansje Bunschoten zo
schrok, dat ze toch nog uitkwam op een
tijd, die bijna vijf seconden sneller was
dan haar Nederlands record. AZPC-
trainer Wout Gerritse zei over de knap
pe verrichting van zijn pupil Rijnders:
„Het
training. Als je dan toch elf seconden
onder je beste persoonlijke tijd van
veertien dagen geleden kqmt, toont dat
aan dat je conditie nog een stuk beter
is geworden. Deze ervaring geeft ge-
tien tot vijftien seconden af voor ze in Amerika pas op
Hansje gaan letten. Waarom maken anderen zich dan zo
blü En dat was nou écht Wil Bunschoten. Op een moment,
dat elke moeder haar kind in de armen zou sluiten van
opperste verrukking, liet ze Hansje zonder er nauwelijks
naar om te zien haar spullen zoeken en dacht ze aan
later, aan wat er nog allemaal viel te doen. Alle consequen
ties overziend legde ze rustig uit: „Vindt u dat vreemd?
Waarom Zij wil toch naar dc Olympische Spelen in Mün-
chen Ik niet. Zij moet daarom toch weten hoe ze ervoor
staat. Nou, en dat weet ze. Waarom zou ik dan opspringen
van blijdschap
woon ontzettend veel vertrouwen voor
de komende dagen."
Maar de vreugde over Hansje Bun
schoten was nog nauwelijks verminderd
of haar clubgenote Linda de Boer
recordhoudster op de 1500 meter met
18.03.5 dook met nog meer zelfver
trouwen op de 800 meter vrije slag
dames in het water. De eerste vierhon
derd meter bleef ze zelfs onder de
fantastische tijden, die even eerder op
de klokken kwamen. De spanning be
reikte een climax, toen ze in de buurt
van de „gouden" race van Hansje bleef.
Misschien weer een nieuw Nederlands
record? Deze veronderstelling bleef een
illusie. Drie fracties van een seconde
tikte ze later aan dan haar rivale. Zij
was daarmee 8.2 seconde sneller dan
haar persoonlijk record.
Hoe snel het Nederlandse zwemmen
in het voor-Olympische jaar vooruit
gaat, blijkt wel uit de limieten voor
„München". Om in de selectiegroep op-
i genomen te worden, moest een kandi
daat de afgelopen winter 9.50.5 berei-
ken. itel was een reëel uitgangspunt op
basis van de tijd van de kampioene
1970, Linda de Boer (9.45.5). Amper
half jaar later zat de „top" er al n
dan 25.0 seconden onder. Zwemcoördi-
nator Nico van Dam vond deze presta
ties een uiting van zijn vermoeden, dat
deze nationale kampioenschappen zeei
interessant zouden worden. Was „Bar
celona" het vorig jaar naast de „natio
nale" een apart hoogtepunt, 1971 mist
zo'n tegenhanger. Wie aan de limieten
voor München wil voldoen, en dat
een vereiste voor de kanshebbers, weet
dat Den Haag dé kans is. Een andere
krijgen ze maar heel moeilijk.
De twee zwemcoryfeeën van de kam
pioenschappen namen de aanloop tot
München met het grootste gemak. De
aanwezigen keken van de tijden op.
Ton van Klooster zocht in de scha
duw van het geweld van Hansje Bun
schoten en Linda de Boer óók naar een
opzienbarend resultaat. Zijn aanval op
Het trio van zwemclub Naarden dat gisteren in ..Overbosch" cachet gaf aan
de nationale kampioenschappen. Van links naar rechts Hansje Bunschoten,
haar vader en Ton van Klooster.
het Nederlands record 1500 meter vrije
slag, dat al in zijn bezit was met
16.47.8, eindigde mindert- succesvol, maar
een tijd van 16.50.9 is in Europees
verband nog altijd een uitslag die mee
telt. Het vorig seizoen zou Ton van
Klooster er bijvoorbeeld achter erkende
grootheden als Hans Fassnacht, Werner
Lampe, Gunnar Iarsson en Santiago
Esteva als vjjfde op de ranglijst mee
staan. Het verschil tussen de Naarden-
land is daardoor wel groot geworden.
Hen Mulder van ZIAN en Rinus van
Beek brachten dat met tijden van res
pectievelijk 17.39.1 en 17.41.5 duidelijk
tot uitdrukking.
JeanetC F' 1 a'ppér PSV^ÜoLS^S
Vechtstreek 4.54.8, 2
eter vrije slag i
Boer Naarden 9.25.0, 2 Jetteke Slop K.
AZ-HDZ 9.56.5, 3 Cora Schouten VZC 10.1
4 Evelien Lonte ZIAN 10.18.1, 5 Hannlc v
Boerum VZC 10.22.7, 6 Klnny Ulthov
HILVERSUM. De absentie
van een gedeelte van de inter
nationale top heeft de sterkste
Nederlandse spelers weinig baat
gebracht bij de open Neder
landse tenniskampioenschappen
te Hilversum. Slechts de natio
nale kampioen Fred Hemmes en
Richard Kasten ontkwamen aan
de guillotine, die door de meeste
buitenlanders genadeloos werd
gehanteerd.
Op het rode gravel van Hilversum
vielen de hoofden van Jan Hordijk,
Peter Soeters, Fried Schmitz en Jan
Coebergh en in het spoor van de
rijwel voltallige Nederlandse top
erdwenen ook nog Loek Sanders,
Eddv Knol, de oude Jan Hajer, Peter
Ehrlich, professionals Fred Dogger
:n Stanley Franker, jeugd internati-
nal Lex Constandse en Hilversums
Peter Scholtz. Het kwaliteitsverschil
isen het nationale heren- en da-
istennis bleek schrijnend, want
Marijke Schaar, Ada Bakker en
Betty Stoeve bleven gemakkelijk
•eind tegen speelsters die inter
nationaal niets meer of minder voor
stellen dan de spelers met wie het
herencontingent wordt geconfron
teerd. In het rijtje overblijfsters was
geen plaats voor Judith Salome, die
overtroffen door Joan Kudel-
ka-Wilshere. Aangezien.de in Zuid-
afrika geboren speelster de Neder
landse in alle opzichten overtrof, is
verlies voor diegenen die niet
uitsluitend voor tennis naar Hilver-
komen, op een bijzonder aan
trekkelijke manier gecompenseerd.
De echte top van de dames kende
weinig moeilijkheden. Evonne Gool-
agong, de koningin van Wimbledon,
erd weinig elegant naar baan drie
gemanouevreerd terwijl de eer van
de hoofdbaan aan Betty Stoeve werd
gelaten. Voor de Australische was
dat niet erg. Zij behoefde slechts
kort werk te leveren met de Ameri
kaanse Alice Valentine. Betty Stoeve
streed voortduren overtuigend wat
langer met de Japanse Yaeko Mat-
suda. Marijke Schaar liep gemakke
lijk langs de Britse mevrouw Bat-
trick-Cramp.
De twee Nederlandse winnaars op
de eerste dag, Hemmes en Kasten,
gebruikten drie sets. Kasten in een
zijn degelijk gespeelde partij
tegen de Italiaan Zugarelli, Hemmes
in een door een hem uiterst behoed
zaam gevoerd duel tegen nummer
negenendertig van de Verenigde
Staten, dei 21-jarige George Taylor-
Fiedt Henvpes jia^l de hele eepgte set
rioai| cfnf-re 'ontdekken dat* Taylor
als belangrijkste wapen zijn service
in bracht en die van tijd tot tijd
ondersteunde met een weinig fraaie
maar uiterst productieve fore hand.
De Amerikaan haalde de eerste set
binnen met 63, maar kreeg daarna
gericht vuur op zijn backhand, die
maar net sterk genoeg was om de
rallies aan te houden. Fred Hemmes
incasseerde de tweede set: 63. De
beslissende reeks eindigde in 64.
Peter Soeters trof het slecht tegen
de professioneel spelende Chileen
Pinto Bravo en het kundige verweer
van Fried Schmitz was niet toerei
kend om de rijkere kwaliteiten van
Jean-Luc Rouyer te neutraliseren.
Stanley Franker vond in Joeren Ul-
rich gewoon een man met meer
capaciteiten en voor Peter Scholtz
gold precies het zelfde tegen N' Go-
drella.
Jan Hordijk had echter alle kans
tegen Ross Case, de vierde amateur
van het zo afgeroomde Australische
leger van topspelers. Hordijk en Ca
se speelden een duel vol ergernis.
Hordijk maakte zich ij herhaling
kwaad op zichzelf en Case op
scheidsrechter Wolf, die ver
ven zijn macht moest grijpen bij de
arbitrage van dit duel. Zowel Hor
dijk als Case hadden groot gelijk.
Maar temidden van alle boosheden
gebruikten beide spelers hun partij
ook om een redelijke hoeveelheid
tennis te laten zien. Case kon niets
meer dan Hordijk, maar durfde wel
wat meer. Hij waagde het aa
vallen en risico te nemen en daar
mee dwong hij een voor hem gunstige
beslissing af. Hordijk faalde op kri
tieke momenten, stapte terug
een voorzichtiger speelwijze
Case daarentegen zette juist in be
slissende situaties alles op alles. De
moed werd beloond: 86, 46,
3.
DAMESENKELSPEL: eerste i
ko Sawamatsu (Jap) Mare
(Ned) 6—4. 6—2. Marijke Scha
HANS DE BRUYN.
Judith Salome (Ned) Joan Kudolka-
Wllshere (Z Air) 6-3, 3-B, 4—6.
Bakker (Ned) Nlrupa Mankad (Ind)
6—3. 2—0, B—0. Evonne Goolngong (Aus)
- Alice Valentine (VS) 6—0, 6—2. Bet'
Stoeve (Ned) - Yaeko Matsuda (Jap) 6
HERENENKELSPEL: eerste ronde:
Amrltraj (Ind) Torcl (It) 6—1, 6-
i (Statenloos) -
- Frankei
(Aust)
6-3. N'godrells
Palmier! (It) HPS
(Fr) Scholtz (Ned) 6—3.
(Belg) Warwick (Aus) 3—6, 6
Cooper (Aus) Coebergh (Ned)
3. 6—4. Kamlwazuml (Jap) Sander*
(Ned) 7—5. fi—4. Ian Fletcher (Aus)
(Ned) 6-3, 6-3. Dlbley (Aus)
(Net
cd) t
(VS)
2. Pinto Bravo (Chi) S<
2. 6—3. Rouyer (Fra) Schmitz (Ned)
3. 6—3. D1 Matteo (It) Freer (Zal) 6—3,
7—5. Hemmes (Ned) G. Taylor (VS) 3—
„Mtyer (Fr;" Lynn (VS>
2—6, 63, 60. Kasten (Ned) Zugarelli
D1 Matteo. Zugarelli (It)
Taylt
- Dogger, Ehrlich (Ned) 6—0, 6-2. Hem
mes. Soeters (Ned) N'godrella. Domln
guez (Fra) 6-3, 3—6, 6—3. Palmier!, Tocl
try. Hordijk (Ned) 6—3,
