Beulswerk Ocana bracht
Zoetemelk in de gele trui
CIJFERS
1
Bluf
van
postbode
wordt
waarheid
in Tour
Het onaantastbare
van Eddy Merckx
is verdwenen
Tennisprofs verbannen
DONDERDAG 8 JULI 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
HOJULI-12!ptf2S1lm
ban
,7)
GRENOBLE De koning is dood, leve de koning. Gejoel
voor Eddy Merckx, daverend applaus in Grenoble
voor Joop Zoetemelk. Zo is het wielervolk. Het vergat een
staande ovatie te brengen voor Louis Ocana, de man die
onweerlegbaar verantwoordelijk was voor de dreun die
Op deze historische wielerdag die
van Merckx' eerste duidelijke aftakeling
in een grote ronde en de opmars van
de jeugd die ook Zoetemelk vertegen
woordigt veranderde Luis Ocana het
gezicht van de tour en Joop Zoetemelk
was eerlijk genoeg om dat toe te geven.
„Ik reed niet best vandaag. Ocana was
formidabel". Joop Zoetemelk was ook
zo nuchter om vast te stellen: „Ik ben
nog niet klaar met Merckx. Hij komt
terug, dac weet ik zeker". En Luis
Ocana: „Mensen, laten we nog geen
hosanna roepen".
Beslissend
Joop Zoetemelk had bij het veroveren
van de gele trui veel te danken aan
Luis Ocana. Want die reageerde als
eerste („En ontzettend", vond Zoete
melk) toen Eddy Merckx een halve
kilometer na de top van de Col de
Cucheron lekviel. Het beslissende mo
ment. De grote klap voor Merckx, die
tegen zijn gewoonte in niet hyperner
veus op het materiaalherstel stond te
wachten. Meestal trilt hij dan van op
gekropte spanning, maar nu was hij de
kalmte zelve. De reparatie kostte hem
25 seconden, meer niet. Voor een
klassecoureur als Eddy Merckx van
geen betekenis. Maar achteraf ging toen
voor hem de noodklok luiden.
Uit een kopgroep die in eerste instantie
zijn beslag kreeg bij de beklimming van
de Col de Croix Bayard (ongeveer 30
renners) en daarna uitdunde tot een
club van acht. Letort, Zoetemelk, Oca
na, Merckx. Thevenet, Gösta Pettersson
en Van Impe, demarreerde Luis Ocana
op het moment dat Merckx platviel.
„Volgens mij", zei Joop Zoetemelk,
„kreeg hij die lekke band toen hij in
een bocht van de weg geraakt en in de
berm terechtkwam". Meteen sprong
Luis Ocana als een tijger weg. Hij greep
als eerste de kans om Eddy Merckx tot
een krachtsinspanning te dwingen. De
rest ging dankbaar in zijn wiel mee.
Met duivelse snelheid vlogen ze de berg
af, een korte pauze en dan de beklim
ming van de Col de Porte waarop Eddy
Merckx zo in moeilijkheden zou ko
men, dat hij met twee minuten achter
stand de top bereikte.
Die inzinking tekende zich af in de
eerste kilometers van de beklimming,
toen Eddy Merckx tot op ruim honderd
meter van de kopgroep was gekomen.
Hij leek moeiteloos de aansluiting te
volbrengen. De afstand tussen hem en
ben die een vernietigende slag wilden
maken kon de veel geroemde wieier-
meester niet te veel zijn. Ze was het
wel. Vooral dank zij Luis Ocana wiens
beulswerk aan de kop, een onophoude-
lijk dicteren van het ritme, Guimard en
Danguillaume te veel werd. Ze losten.
Achter Franlkrijks meest populaire ren
ner (al is hij dan Spanjaard) wiegden
Joop Zoetemelk, Gösta Pettersson, Lu-
oien van Impe en Bernard Thevenet
mee naar boven. Zoetemelk was on
machtig om over te nemen. „Ik weet
niet wat het is", zei Zoetemelk, „maar
op de Col de Porte kom ik nooit goed
vooruit. Dit was de derde keer dat ik
Eddy Merckx in de tiende etappe (een achterstand van 1.36
op de kopgroep met Zoetemelk, Ocana, Gösta, Pettersson
en Bernard Thevenet) opliep en die daardoor indirect ook
Joop Zoetemelk in de gele trui hielp.
De grote twee in de etappe van gisteren: Joop Zoetemelk (links) en Luis Ocana. De Spanjaard, die verantwoordelijk
was voor de geslaagde aanval op de positie van Merckx, heeft de taak van de cameraman overgenomen en neemt de
nieuwe leider in het algemeen klassement in de zoeker. De komende dagen zal Zoetemelk zijn concurrenten op een heel
wat andere manier in de zoeker moeten houden.
tegs
tias
;nie' RIJPWETERING Sinds Joop
Zoetemelk in de Tour de France
volli grijnslachend achterom kijkt en
ntoa Eddy Merckx mist staat er in zijn
geboortedorp Rijpwetering een man
zich op de borst te slaan van trots,
om» Hij weet dat hij eerst blufte, maar
"kini nu niet meer. „Toen Joop de Tour
hem beklom en heit ging geen haar
beter dan de voorgaande keren. Ge
woon slecht".
Beukend op de pedalen wrong Luis
Ocana de topgroep in haastige spoed
naar het hoogste punt van de Col de
Porte. Alleen, helemaal alleen knapte
hU het zware werk op. „Hadden Zoete
melk en Pettersson maar gereden",
foeterde Ocana in Grenoble, „dan zou
den we Merckx op minuten en minuten
gezet hebben".
Hun winst en de schande van Eddy
Merckx, die voor zijn doen zwaar tob
bend tegen de Porte omhoog kroop,
bleef nu beperkt tot alles bij elkaar
1.36. Slechts 24 seconden minder dan
op de top, waar Merckx zo'n onwaar
schijnlijk grote achterstand opliep en
waar Joop Zoetemelk iets later door
kwam dan Luis Ocana. Enkele seconden
maan.- Op vijfhonderd meter voor de top,
loste Ocana hem. „Omdat" veront
schuldigde Zoetemelk zich —„Pettersson
een gat liet vallen. Bang ben ik noodt
geweest toen dat gebeurde. Wordt het
teveel, dacht ik, dan maak ik het in de
afdaling wel weer goed. Jazeker, Dan
had ik laten zien hoeveel ik durf".
Geen eind
Pettersson en hij kwamen zonder noe
menswaardige inspanning terug bij Luis
Ocana aan wiens krachten geen eind
leek te komen. „Hij was", sprak Joop
Zoetemelk gemeend, „de sterkste van
ons allemaal. Ongelooflijk, zoals hij
reed". En Luis Ocana zelf: „Toch vind
ik dit een mindere prestatie van me
zelf dan op de Puy de Dome. Daar deed
ik als eerste wat men in deze tour van
niemand had verwacht: Merckx aan-
Wie er ook onder de indruk mag zjjn
van de gele trui verwisseling in de tour
en de manier waarop dat gebeurde, niet
Eddy Merckx. Die maakte een indruk
alsof h(j zojuist de basis had gelegd
voor zijn derde overwinning. Lachend
en vlot pratend verwerkte hjj die klap
die Joop Zoetemelk uitdeelde door lei
der te worden in het algemeen klasse
ment. Op de massagetafel in Hotel
Alpotel maakte hij een ontspannen in
druk. Alsof de dag niet vernietigend
was geweest.
„Voor het eerst in mijn wielerleven",
redeneerde Merckx, „Ben ik een man
die zijn koers kan afstemmen op de
anderen. Nog nooit maakte ik dat mee.
Het was steeds zo dat ik alle coureurs
op mijn wiel had. nu kan ik het hunne
nemen. De anderen moeten er nu voor
gaan vechten. En ik zal ervan kunnen
profiteren".
Slecht
Bij dit alles wilde Eddy Merckx best
vaststellen, dat hij niet in beste doen
is. „Het ging niet makkelijk vandaag.
Ik reed trouwens gisteren al slecht.
Maar toch ben ik ervan overtuigd dat
ik die achterstand niet had opgelopen
als ik niet was platgevallen en wanneer
Lomme Driessens niet zo ver achter had
gereden toen het gebeurde. Het was een
slecht moment. Lomme moest eerst Rini
Wagtmans helpen bij een bandbreuk en
daarna Van Springel drinken geven".
Driessens: „Normaal is het geen drama
dat je ever, moet wachten, maar soms
kunnen ICO meter belangrijk zijn. Dat
was vandaag. Ik heb het nog eens mee
gemaakt. In een Parijs-Nice met Van
Looy. Die verloor op die manier de
ronde. Door 100 meter".
Over zijn mislukte poging om terug bij
de kopgroep te komen, vertelde Eddy
Merckx de grote inspanning niet aan
gedurfd te hebben toen hij merkte dat
dat moeilijk ging. „De wind stond on
gunstig, ik wilde niet tot het uiterste
gaan, want dat had ik moeten doen
om die kopgroep te achterhalen".
Losjes, zonder een spoor van de slag die
hem halfweg de ronde van Frankrijk
trof liet Eddy Merckx zijn gedachte
gaan over deze voor de wielersport ge
denkwaardige zevende juli. Een dag,
waarop hij het slachtoffer de minst
geëmotioneerde was.
PETER HEERKENS
Etappe-uitslag
2. Goesta Petterson (Zwe. Martini)
Van Impe (Belg.-Stabllnski)
Merckx (Bel.-Driessens) op 1.38; 8. Zubero
(Spa.-Langarica) z.t.; 9. Danguillaume (Fra.-
Plaud) op 1.52; 10. Lopez Carril (Spa.-Lan-
garica) z.t.- 11. Tamames (Spa.-De Muer) z.t
12. Mortensen (Den.-De Muer) z.t.; 13. Agos-
tlnho (Port.-Geminlanl) z.t.; 14. Labourdette
(Fra.-de Muer) op 3.17; 15. Van Springel (Bel.-
Drlessens) op 3.48; 16 Mascaro (Spa.-Langa
rica) z.t.- 17. Galdos (Spa.-Langarica) z.t.; 18.
Paolinl (Ita.-Giganti) z.t.; 19. Motta (Ita.-
Adornl) z.t. ;20. Aimar (Fra.-Stabllnskl) z.t.;
25 Prinsen (Ned.-Peilenaars) op 5.44.
Algemeen klassement
is: 1. Zoetemelk (Ned.-Schotte) 54 uur 3i
15 sec.; 2. Ocana (Spa.-de Muer) op 1
3. Goesta Petterson (Zwe.-Martini) op 4
Merckx (Bel.-Driessens) c
8. Motta (Iti
o.-Glgantl) oi
-Martini)
l. Van Impe (Bel.-
Springel (Bel.-Driessens) op 8.
(Fra.-Sablinski) op 10.25; 13. Lopez Carril
(Spa.-Langarica) op 11.05: 14. Agostlnho
fPort.-Gemirüani) op 11.38; 15. Genry (Fra.-de
Muer) op 12.19: 16. Guimard (Fra.-Caput) op
18. Danguillaume (Fra.-Plaud) op 13.33; 19.
Zubero (Spa.-Langarica) op 13.36 20. Ray
mond (Fra.-Plaud) op 13.37; 23. Wagtmans
(Ned.-Driessens )op 14.29 33. Prinsen (Ned.-
Pellenaars) op 19.16: 53. Van der Vleuten
(Ned -Pellenaars) op 27.30 61. Karstens (Ncd.-
Pellenaars) op 31.05: 80. Krakels (Ned.-Pel
lenaars) op 34.17; 95. De Koning (Ned.-Pel
lenaars) op 39.38 98. Van Katwijk (Ned.-Pel-
lenaare) op 49.47 99. Benjamins (Ned.-Pel-
Harings (Ned.-Pelle-
Bergklassement
De doorkomsten op de vijf cols en cötes
in de 10e etappe waren: Col du grand Bois
(3e categorie): 1 Guimard 10 p.: 2. Merckx
8 p.: 3. Motto 6 p.; 4. Van Impe 4 p.; 5. Zoe
temelk 3 puntenCroix Bayard (vierde cat.):
1. Letort 5 p. 2. Wagtmans 3 p.: 3. Merckx
2 p.: 4. David 1 p.: Cote de Berland (4e cat.);
1. Letort 5 p.; 2. Van Impe 3 p 3. Zoetemelk
2 p.; 4. Merckx 1 p.; Col' du Cucheron
(le cat): 1. Letort 15 p.; 2. Van Impe 12 p.;
3. Merckx 10 p.; 4. Zoetemelk 18 p.; 5. Ocana
6 p.; Col de Porte (le cat.); 1. Ocana 15 p.;
2 Thevenet 12 p.: 3. Goesta Pettersson 10 p.;
4. Zoetemelk 8 p.: 5. Van Impe 6 p.
Puntenklassement
Ï7; 5. Leman 72;
bergkl assement
jetemelk 115 p.; 2.
3. Merckx 5tt;
Ploegenklassement
Plaud op l.30; 3. Langar
tin! op 4.13; S. Driessens op S
op 1HJ19; 12. Pellenaars op 27
Driessens op 7.19- 3. de Muer op 10.58; 4.
tartini op 14.23; 5. Schotte op 31.31; 13. Pelle-
1 M inging, zei
het me zelf. Wacht
-503 maar met huldigen voor het Neder-
lands kampioenschap. Anders moet
ebet het zo weer".
obe!,
Laaiend-enthousiaste Dries v. Leeuwen
heeft het niet meer. De knotsgekke
ebet postbode, zoals het dorp hem noemt,
te! springt voor de zoveelste keer vanuit
R' zijn stoel op om de radio harder te
vofl zetten, maar daarna glundert hij nog
nu tot beide oren, omdat zijn kansen om
met dé wielerprofeet van Nederland te
ersti worden sterk zijn gestegen. Als enige
Col in heel Rijpwetering heeft hij er weken
blijf voor de start van de Tour al mee te
koop gelopen, dat Joop Zoetemelk zou
lor» gaan winnen. „Duizend, nee tienduizend
keer heb ik het iedereen wel verteld,
5011 maar niemand wilde me geloven- Nou,
1 je ziet het". Hij zakt diep in zijn stoel
atieweg met de grijns op zijn gezicht van
daf iemand, die zojuist de hoofdprijs in
aJer' de staatsloterij heeft gewonnen.
1 7j Natuurlijk weet postbode Van Leeuwen
wel dat hij nog steeds blufpoker
kad' speelt. De Tour duurt immers nog zo
I lang en er kan nog van alles gebeuren.
<otjl toen hij met Rijps pastoor Van Diepen
0p| geestdriftig achter de Tourdebutant
ging staan, en die „image" als de
b*. bezetene supporter van Joop wil hij
5nj|. behouden. Je moet je ergens in kunnen
uitleven- En dat moet eigenlijk
t„,j| iedereen doen- Dat is goed. Wat hebben
estl we hier nou? Het is dan toch enorm
wat hij in Frankrijk presteert". Van
Leeuwen voelt zich in zijn element,
uw want zijn spraakwaterval is nauwelijks
lerf meer te stoppen: „Joop komt de
0.8,i volgende week met vier minuten
voorsprong op Merckx uit de bergen.
n- Let maar eens op- Toen hij hier een
paar dagen voor de start van de Tour
af' was, heb ik dat samen met hem zitten
uitrekenen. Als hem dat niet zou
'JT* lukken, redt hij het niet meer.
Anc*erhalf a twee seconden verliest hij
in de laatste tijdrit zomaar op Merckx".
oor A's hij het volgende moment „dubbel"
in- s'aat van Plezier en zijn handen luid
ok* op de dijen kletsen, zegt hij: „Man,
ier. Weet je, nu ik gelijk ga krijgen, sterf
ik het af van de zenuwen. Gek hè".
De rest in Rijpwetering kennelijk ook.
Wie gistermiddag met een kapotte
knalpijp een aanslag dorst te doen op
de serene rust werd weggekeken. Het
dorp zat zo in spanning, dat het zijn
adem inhield, toen Merckx „plat" reed
bij de afdaling van de Cucheronpas.
Sprokkelwerk
Het is natuurlijk nog sprokkelwerk wat
Joop Zoetemelk in de Alpen ophaalt,
maar dat zegt Dries van Leeuwen nog
weinig. „Kijk, Joop is een slimme
renner. Hij weet dat hij opbokst tegen
een Molteniploeg, die hem helemaal
kan vermoorden als hij nu zou
aanvallen. Want, wat heeft hij achter
zich staan? Niemand toch? Daarom
heb ik van het begin af aan
volgehouden: wie Joop diep in zijn
hart zou kunnen kijken, kan wel eens
tot de ontdekking komen, dat hij liever
niet in de gele trui zou willen rijden.
Het is waar: hij is het laatste jaar
volwassen geworden, maar zo'n trui
schept verplichtingen. En al ben je
een grote dan kan je nog niet met je
krachten spotten. Echt, ik bekijk het
spel zo: Joop laat Merckx momenteel
gewoon het vuile werk opknappen.
Ach, en dat van gisteren stelt nog niet
veel voor. Straks, als vooral in de
zestiende etappe de Tourmalet, de
Aubisque. de Aspin en de Peynesourde
in zicht komen, let dan maar eens op".
Aanvaardbaar
Onmiddellijk als Dries van Leeuwen
inziet, dat hij de expert uithangt, wat
hij niet wil, verontschuldigt hij zich-
Geen verstand van wielrennen hebben,
vindt hij zelfs in zijn positie een heel
aanvaardbare zaak. Hij wil de mens
achter het fenomeen zijn, dat er plezier
in heeft om mee te leven. „Weet je.
als ik 's middags de post rondbreng,
heb ik de muziek zachtjes aanstaan.
Als zo'n grote vent met zo'n ding loopt,
vind ik dat gek. maar zodra ik wat
over de Tour hoor, schaam ik me
nergens meer voor. Dat wil toch zeker
iedereen horen". In dat opzicht snelt
ook pastoor Van Diepen hem achterna.
Sinds Joop Zoetemelk z'n dorpsparochie
in het middelpunt van de belangstelling
plaatste, wil hij erbij betrokken blijven.
De vorige week vrijdag voegde hij de
daad bij het woord, nodigde zijn
huishoudster en de koster met zijn
vrouw uit en reed in één dag heen en
weer naar Roubaix. Ruim zeshonderd
kilometer ver. Pastoor Van Diepen
kwam toen met de herinnering terug,
dat het heel iets anders is om Joop
mee te maken in de Tour dan als hij
naar de kerk gaat. „Wat een beulswerk
moet je in zo'n etappewedstrijd kunnen
verrichten".
Opmerkelijk
Nóg meer opmerkelijke trekken die
Van Leeuwen uit zijn geheugen
opdiept, zijn er genoeg. ,,Hij wist allang
dat hij tot deze prestaties in staat
was. Toen Joop uit de Ronde van
Spanje terugkwam maar daar loopt
hij dan nooit mee te koop wist hij
zeker dat hij de beste klimmer van dit
moment was. In de Midi Libre liep hij
op Merckx toch steeds twee- a
driehonderd meter in. Dat heeft hij
nooit willen uitkramen, omdat het hem
niet interesseerde, maar het zei hem
wel genoeg. „Door dat kampioenschap
op de Cauberg werd z'n zelfvertrouwen
bovendien nog vergroot. Als iemand
zei, dat hij altijd een slecht voorseizoen
had, dan kreeg hij er de pee in, omdat
hij maar al te goed wist, dat het zo was.
Maar op de Cauberg bewees Joop
Zoetemelk voor zijn gevoel, dat hij
meer was dan een van de meest
talentvolle etappecoureurs. Hij kon ook
eendagswedstrijden winnen. Natuurlijk
was die ervaring belangrijk voor zijn
rijden in de Tour, maar daarbij zal het
waarschijnlijk blijvem Zijn grote
kracht ligt ook in de toekomst
nu eenmaal niet in de klassiekers. En
die wetenschap aanvaardt hij volledig.
In het voorseizoen stelt hij zich daarom
meestal in op een knechtenrol. Als
Eric Leman of Roger de Vlaeminck plat
rijden, vindt hij het doodeenvoudig een
vanzelfsprekende zaak om zijn wiel af
te staan", aldus Van Leeuwen.
Geheim
Dal aspect van de doodgewone, losse
jongen, die weet wat hij kan en wat
hij wil, noemt postbode Van Leeuwen
zijn best bewaarde geheim. Maar het is
wel een geheim waar iedereen achter
kan komen. „Hij is zichzelf het laatste
iaar helemaal gaan zien als de renner
in dienst van de firma. Als er iemand
komt om foto's te maken, trekt hij
ook al is het speciaal daarvoor nog
steeds zijn fabrieksshirt aan. Dan zei
ik wel eens: je lijkt wel gek om zoveel
voor die gasten te doen, maar dan
haalde Joop zijn schouders op en zei
hij: publiciteit is een bewijs van klasse.
Als je dat niet krijgt, heb je het andere
ook niet".
Andere instelling
Puur commercieel! Dat is een heel
andere instelling dan zijn jongere broer
Frans erop na houdt. Deze staat op het
punt om nieuweling te worden. Vader
Zoetemelk heeft het hem niet verboden,
maar hij heeft er wél bijgezegd: „Ik
heb geen zin om je naar alle
wedstrijden te brengen als je na twintig
ronden al gedubbeld wordt. Dan stop
ik ermee. Onherroepelijk". Dat, als
Joop de Tour zou winnen, het voor
Frans nog veel moeilijker zal worden
om de tevredenheid over zijn prestaties
in huize Zoetemelk te laten prevaleren,
staat vast. Het goede en serieuze
voorbeeld van zijn oudere broer zal
hem steeds als herinnering blijven
achtervolgen. Van hem hoeft Joop de
Tour dan ook niet te winnen.
HANS DE BRUYN
GRENOBLE. Vandaag rijdt Eddy Merckx in een witte trui. Het geel siert
nu de schouders van Joop Zoetemelk. Het geel, dat hij, Merckx, tot rü"
umpenkleur had verheven. In de drie laatste Tours de France zag men hem
achtenvijftig dagen in die gele trui, over de Tourradio klonk elke dag: „Le
maillot jaune", en dan volgde de naam Merckx". Maar vandaag dan rijdt
hij in een witte trui, die van de leider van het combinatieklassement. Wit is
een moderne rouwkleur, passend bij de situatie, want hij, Merckx. is van zijn
voetstuk gevallen. Het onaantastbare is verdwenen. Eerst de Puy de Döme
en dan nu de Col de Porte. Tivee nederlagen waaraan het excuus van die ene
lekke band niets kan veranderen. Zoetemelk, Ocana en Pettersson hadden
het voor die lekke band al gezien. Merckx is de Merckx van het vorig
jaar niet meer. Hij klom moeilijk, beantwoordde geen enkele demarrage en
kon slechts volgen".
Merckx zelf zei bij aankomst in het
door hoge Alpencols ingesloten
olympisch stadion van Grenoble:
„Ik kon niet meer, ik durfde ook
niet te forceren, want ik was er te
zwak voor". Op dat moment moest
men terugdenken aan de woorden
van Merckx' ploegleider Driessens,
die slechts drie dagen geleden
hooghartig uitriep: „Zoetemelk, wie
is dat?"
Nee, dan was Tourdirecteur Jacques
Goddet, dertig jaar In de schaduw
van het peloton rijdend, eerlijker:
„Ik heb altijd geweten dat Zoete
melk het in zijn benen heeft. En ik
heb steeds gedacht: op de dag dat
hij het ook in zijn hoofd krijgt,
wordt hij een hele grote. En dat is
dan vandaag gebeurt". Toch was de
vreugde over deze grote omwente
ling in de Tour niet algemeen. Het
publiek applaudisseerde weliswaar
voor Zoetemelk, de journalisten
wreven zich eveneens in de handen,
maar Tourdirecteur Levitan (de
grote baas) zei misprijzend: „Zoete
melk heeft de gele trui gepakt door
weer gewoon mee te gaan. Hij had
evenals Ocana moeten aanvallen".
Maar Zoetemelk verklaarde, dat hij
een minder goede dag had gehad en
dat hij vandaag in de rit naar
Merlette, die op de top van een col
van de eerste categorie eindigt, wel
zal aanvallen. „Dat heeft hij al drie
keer tegen mij gezegd", antwoordde
Levitan, „hij zegt steeds: morgen,
morgen".
Je zou met recht kunnen vaststellen
dat de man de situatie nog niet
helemaal duidelijk is of dat hij
moeite heeft de evolutie in zijn
eigen Tour te volgen. Want ge
durende tweeëneenhalf jaar heeft
Merckx zwaar op die Tour geleund
en nu dan eindelijk, in dit klimmer-
loze tijdperk er een Zoetemelk en
Ocana in deze ronde rondrijden, nu
de Fransen zelf een Thevenet en
een Guimard hebben, nu er ook nog
een Petterson of een Van Impe
achter de hand zijn, allemaal cou
reurs die eindelijk zijn opgestaan
om aan de alleenheerschappij een
eind te maken, nu kankert Levitan
over een gebrek aan aanvalslust.
Weet hij dan niet dat de tijd van de
grote klimmers, de Gauls, de
Bahamontessen en de Jiminessen
voorbij is? De renners van vandaag
rijden in zo'n hoog tempo en met
zo'n grote versnelling de cols op.
dat er van demarreren met een
kleine versnelling geen sprake meer
is. Daarom zag men ook de aller
beste op de col de Porte, Luis Ocana
geen enkele poging doen via een
tempoversnelling zijn drie concur-
teleurstelling op
renten te lossen. Ocana deed het
geen alle niet-klimmers in deze
dagen doen, zo hard mogelijk die
immense Alpenbuit oprijden om de
concurrenten langzaam uit te
putten. Zo heeft Merckx het immers
ook gedaan.
In een paar dagen is de Tour weer
geworden, zoals hij vroeger was,
spanend, mysterieus en onbereken
baar. Merckx kan nog terugkomen,
maar ook niet. Ocana kan winnen,
maar hij kan ook evenals hij dat zo
vaak tevoren heeft gehad, een
slechte dag krijgen. Zoetemelk kan
winnen en Guimard en ook Petter
son. Als het zo warm blijft, zullen
er nog vreemde dingen gaan ge
beuren in deze ronde, die door de
avant-garde van de zo vaak ver
nederde naamlozen opnieuw naar
hoge toppen wordt verheven.
Ais laatste man van de karavaan,
op ruim drieëntwintig minuten van
winnaar Bernard Thevenet, arri
veerde Ger Harings in Grenoble.
Ruim honderd kilometer reed hij in
solo, sluitpost van een lange kara
vaan. „Op de eerste col al. werd ik
gelost. Daarna kwam het wel weer
bij, maar in de tweede beklimming
moest ik er opnieuw af. Toen was
ik gezien".
Belangstellend informeerde de
Limburger of hij op tijd binnen
kwam. Het antwoord was positief.
De controle liet nog tijd over op
deze bloedhete dag, die zeven
renners het einde van hun Tourplan
kostte. Zij staakten de strijd, dor
stig en vooral machteloos in de
benen, die niet meer wilden in
deze verschrikkelijke temperatuur
die het asfalt deed smelten. Een dag
bovendien met vier beklimmingen,
waarvan twee van de eerste cate
gorie. Deze omstandigheden in aan
merking genomen, wilde het peloton
de kleintjes niet zeer doen en hield
er een gezapig tempo in. Het suk
kelde traag over de gloeiende
wegen en gunde Hoo verknecht
Rivoly de lol van een fikse voor
sprong: zeven minuten. Toen was
het ook meteen uit met de pret en
pakte de groep na wat forse
pedaalslagen de van het applaus zo
genietende Fransman terug. De
rustpauze duurde een half uur. Tot
Desiré Letort aan zijn stukken trok.
Hij maakte uiteindelijk de slag, die
in Grenoble zo verwoestend zou
blijken. Geen Nederlander kon de
slag volgen. Alleen Rini Wagtmans
even, maar toen hij kort voor de top
een lekke band kreeg, was het met
hem gedaan. „Ze zaten zo hard te
trekken van voren, dat het gat.
steeds groter werd. Daar was geen
fietsen tegen".
STRESA De algemene vergade
ring van de Internationale Tennisfedcra-
tie heeft gisteren in Stresa (Italië) met
algemene stemmen het besluit genomen
de 32 contractprofs .van Lamar Hunt
niet toe te laten tot het internationale
toemooiencircuit van 1972.
Dit betekent dat John Newcombe, Rod
Laver, Ken Rosewall, Arthur Ashe, Tom
Okker etc. zullen ontbreken bij de grote
toernooien, zoals Wimbledon, Forest Hills
en Roland Garyos, indien althans de prof-
groep en de ILTF in de tussentijd niet
tot een compromis geraken. Verder zal
het de groep Hunt niet zijn toegestaan ei
gen competities te organiseren op accom
modaties, die onder auspiciën staan van
de aangesloten nationale tennlsbonden.
Indien de groep Hunt en het bestuur
van de ILTF alsnog tot een akkoord ko
men, zal het nodig zijn een buitengewone
vergadering van de ILTF bijeen te roe
pen.
De groep van Hunt had geëist, dat
neertellen om de 32 profs van Lamar Hunt
prijzengeld nog eens 24.000 dollar moest
De oproep van Hunt had geëist, dat
iedere nationale organisatie naast het
prijzengeld nog eens 24.000 dollar moest
neertellen om de 32 prof van Lamar Hunt
aan hun toernooien te kunnen laten deel
nemen. De enige uitzondering hierop
gold voor de toernooien in Wimbledon,
Forest Hills en Roland Garros. Hunt zou
verder hebben geëist dat hij zou worden
betrokken bij de afsluiting van de t.v.-
contracten.
