Mgr. J. Buis kan zijn vissersschuit tl nog niet naar thuishaven brengen Automatisering voor Noordwijk? BEATRIXIEUGD KREEG HAAR EIGEN SPEELTUIN „Missiewerk heeft laatste jaar zeer veel geleden Ik wacht tot mijn opvolger in Sabah geaccepteerd wordt LEIDSE COURANT ZATERDAG 19 JUNI 191! LEIDEN „Mon-seig-neur Buis is terug uit Jes-sel- ten". Jaren geleden klonk dat schone lied uit roomse Herensingelkelen( toen de missiebisschop van Leidse origine thuis even op adem kwam voor verlof. Mon seigneur Jacobus Buis is opnieuw terug, maar niet meer uit Jesselton. Dat is een vies woord voor de Maleisische federatie, want mister Jessel was een op rechte Brit die in Noord-Borneo puur kolonialisme heeft bedreven. De Engelsen hebben hun empire vaar wel gezegd en Jessel-town werd vernoemd naar de hoogste berg van Zuidoost-Azië, de 4500 meter hoog 55 piekende Kinabalu, vanwaar 's nachts de koele winden afdalen die het slapen onder een deken in de opgefriste tropenduisternis noodzakelijk maken. Kota Kinabalu. vesting van Maleisisch nationalisme in Sabah, waar bisschop Buis bezig is de lopende zaken af te handelen en zijn bisdom over te dragen aan zijn opvolger, die zich echter nog niet in Sabah mag vestigen van de regering. Bisschop Peter Chung is een Chinees van Maleisische nationaliteit, maar hij komt niet uit Sabah zelf en dat is voor de eenzijdige bewindvoerders in deze deelstaat een reden om de boot af te houden. Maandagmorgen kwam mgr. Buis per vliegtuig via Singapore en Karatchi thuis. Officieel voor een maand of drie. Maar het kan ook wat langer duren als hij naar Amerika gaat. „Ik heb daar wel niet veel zin in, maar ik zou daar in de Ver. Staten moeten gaan zorgen voor „appeals" om preek- buerten te krijgen". De bisschop zou dus hier en daar contacten moeten gaan leggen om afspraken te maken voor priesters-met-verlof die in ver schillende kerken hulp willen vragen voor het werk in Sabah. ,.Ik heb er al eens gepreekt. Soms tien keer op één zondag. Je hebt daar in Amerika nog al wat tweeverdiepingenkerken enorme parochies zijn het en dan ren je van de ene mis naar de andere om in een volle beneden- of boven kerk te praten rond een speciale col lecte. Amerika is op vele plaatsen nog een heel goed land. Tien miljoen ver spreide lastposten merk je niet op tussen de 200 miljoen andere burgers. Het land wordt te groot voor één president". Bisschop Buis zit nu op zijn geboorte grond met de smalle straatjes., de nauwe gangetjes, de rechte sloten in een groen groen knollenland („ik mis hier de ruimte van de Oost in het huisje van zijn zuster aan de Waldeck Pyrmontstraat achter een kop zwarte koffie tot rust te komen. Zoals altijd met de pijp in de mond. „maar die gaat wel eens uit en dan duurt het een half uur voor ik hem weer aan steek". Opstaan doet hij' met 'de kip pen, om half zes. Zijn zus begrijpt er niets van. „Ik kan dan tóch niet meer slapen en bovendien moet ik hier nog steeds wennen aan het tijdsverschil van ruim zeven uur. Bij ons komt de zon geregeld op tussen 6 en kwart over 6". NOOBDWUK De Noord wijk se ge meenteraad zal dinsdag a.s. moeten be sluiten of Noordwyk zal deelnemen aan een gemeenschappelijke automatisering. Dit op voorstel van B. en W.„ die in een samenwerking met andere gemeen ten, op dit gebied, ongekende perspec tieven ziet, vooral op bestuurlijk en ad ministratief gebied. Daarom dient deze zaak van gemeentewege alle steun te krijgen. Het voorstel van B. en W. vloeit voort uit een verzoek om deel te nemen aan een gemeenschappelijke automatisering van de Vereniging van Zuid-Hollandse Gemeenten onder het motto: „Centrum voor Automatisering Midden-West Ne derland." Automatisering is de enige mogelijkheid om de toenemende behoefte aan snelle, gevarieerde en duidelijke informatie, het hoofd te bieden. Op initiatief van de Ver. van Ned. Gemeenten, is vanaf 1964 op het gebied van automatisering veel onderzoek verricht. Dit onderzoek heeft geleid tot een plan, datn u aan de ge meenten wordt voorgesteld. De kostbare electronische apparatuur en het deskundig personeel, de opbouw en het onderhoud van de apparatuur brengen zulke hoge kosten niet zich meer, dat geen gemeente dit alleen kan opbrengen. Het is daarom een noodzaak dat de automatisering collectief gereali seerd wordt. De bevolkings-, de huurinnings-, de selaris-, en de verbruikersadministratie van de bedrijven, onderdelen die al uit besteed zijn voor geautomatiseerde ver werking, zullen bij de gemeenschappe lijke regeling ondergebracht worden. Het samenwerkingsverband „Midden- West Nederland" zal niet direct eigen apparatuur aanschaffen. Als centrum voor de verwerking van de gegevens rollen de rekencentra van Rotterdam en Den Haag gebruikt worden. Voordeel j hiervan is dat al binnen zeer korte tijd opdrachten gegeven kunnen worden. NOORDWIJK Het ziet ernaar uit dat de vijvers in Boercnburg een nog grotere recreatieve taak zullen krijgen. Kon men tot nu toe alleen naar de waterpartijen kijken, vanaf 1 oktober zal het. als de raad het voorstel van B. en W. goedkeurt, mogelijk zijn om in deze vijvers te vissen. Het bestüur van de Noordwijkse hen gelaarsvereniging, „De Sportvisser", heeft namelijk het gemeentebestuur ver zocht, vis uit te zetten in deze vijvers. „De Sportvisser" zal dan zorg dragen voor het onderhoud van de vijvers. Drij vende voorwerpen en waterplanten zul len regelmatig worden verwijderd en beschadigingen aan de beschoeiing zullen worden gerepareerd. Als het bestuur van de hengelaars vereniging het visrecht voor deze vijvers zal verkrijgen, zullen alle bejaarden en de jeugd beneden 15 jaar gratis mogen Op advies van het ministerie van Landbouw en Visserij zal 150 kilo boe renkarpers worden uitgezet. Fluoridering wellicht feit in Alphen j ALPHEN AAN DEN RIJN Naar het zich laat aanzien zal tluoridering van het leidingwater in Alphen aan den Rijn een feit worden. Burgemeester en wethouders conformeren zich aan het standpunt van de Gezondheidsraad en de Centrale Raad voor de Volksge zondheid en verklaren voorstander hiervan te zijn. Hard bed gewend Op zichzelf is slapen voor dit lid van het wereldepiscopaat geen probleem. Tussen Karatchi en Rome lag hij van de week in het vliegtuig op de grond te slapen. Hij is een hard bed gewend. „Ik heb 5 uur heerlijk geslapen, een zegen op zo'n lange reis. Boven me. op drie stoelen, sliep m'n vliegkameraad, een Amerikaanse piloot". De bisschop vond zijn rustplaats 'onder de stoel; met zijn hoofd lag hij eerste klas op een koffertje, z'n benen strekten zich in de tweede klas uit. Het heeft hem niet in prijs gescheeld. Sabah is een goed ontwikkeld land. De laatste 20 jaar is het steeds beter geworden, als je de ondervoeding met een korrel rijst neemt. In Singapore is het nog beter. Bisschop Buis is daar bijna uitbundig over te spreken. De stad heeft een eigen, beste regering met veel Chinezen, die het socialisme uit stekend in praktijk brengt. De missie colleges van alle christelijke richtin gen worden voor de helft door de overheid betaald. Alles heeft men over voor de opvoeding en de opleiding voor de industrie. Singapore kan vol gens mgr. Buis wel eens een zware concurrent van Japan worden, want men legt zich toe op de wetenschap, de technische wetenschap vooral. Eigen identiteit Evenals in Indonesië wenst men in Maleisië en Singapore de eigen identi teit te behouden. Lang haar en baar den zijn Amerikaans en moeten eraf. Daaraan ontkomen ook geëmancipeer de missionarissen niet. Men wil als eigen volk eenvoudig niet alle -Ameri kaanse invloeden overnemen. „Mini skirts in hot pants het wordt ook wel steeds erger willen ze daar niet", legt mgr. Buis me uit. De meis- kes in een dergelijke dracht worden in Singapore zonder pardon naar het politiebureau gebracht, waar de ou ders hun dochter kunnen komen te rughalen mits men „fatsoenlijke" kle ding meeneemt. De bisschop heeft op gemerkt, dat de hot pants aan het land zijn aangepast. „De kinderen krijgen voor 50 pet. hun zin: tot 2 inches boven de knie met erover een soort jurk met zijsplitten". Het staat de zwartharige meisjes uitstekend. Een beetje dictatuur misschien, maar ja, de mensen van het oosten hebben liever dat van bovenaf verteld wordt hoe het allemaal moet. De bisschop vindt het fijn, weer thuis te zijn. Zaterdag viert hij er zijn 69'ste verjaardag. „Ik had eigenlijk voorgoed thuis moeten zijn, maar dat gaat nog niet. Ik blijf op verzoek van collega Chung nog aan tot hij over zijn politieke moeilijkheden heen is. Men wil hem het land niet binnenla ten. De man zit op het olie-eilandje Broenei vlakbij en komt nu en dan als „bezoeker" naar Sabah, Voor mij is hij „de" bisschop. Misschien is het met die narigheid het volgend jaar afgelopen onder de centrale regering van Kuala Loempoei. Over misver standen valt met de Sabah-regering niet te redeneren. Ook bisschoppen dienen daar uit eigen kring te komen, net zoals typistes en bankbedienden: die moeten ook niet uit een andere deelstaat komen". Weinig verwachting Het laatste jaar vooral hepft het christelijk missiewerk, in het alge meen ook het niet-katholiek zwaar geleden door de houding van de regering. In zes maanden tijd zijn 41 missionarissen en zendelingen' uit gewezen, 5 klinieken moesten daar door gesloten worden. „Ik ben drie maal in Kuala Loempoer, de centrale hoofdstad van Maleisië, geweest en verschillende keren in Singapore en andere Maleisische staten om infor maties in te winnen en te kijken wat we konden doen. De premier van Ma leisië weet er alles van. Ik zie helaas nog geen oplossing. Er is alleen maar hoop en weinig verwachting... Er is veel gedesorganiseerd in onze missie. Ik zit hier maar te bomen, terwijl ik naar Nederland kwam om alles een beetje te .vergeten. Bisschop Buis, eigenlijk „werknemer" van de congregatie van Mill Hill, heeft zich voor de gelegenheid (hij moest tóch even later bij het zieken- tridugum in Zoeterwoude zijn) in „klein paars" gestoken, zonder vlam mende sjerp evenwel, want die ligt beschimmeld tussen zijn bagage („bij ons op Borneo is het erg vochtig, moet u weten".) Hij heeft veel van de wereld gezien en weet wat er te koop is, óók aan vernieuwingen. Voor hem is dit geen teer onderwerp. Mgr. Buis vermijdt het begrip „Rome" te gebrui ken en zegt: „Alles wat de Paus jen wil, vind ik best en wat hij afkeurt gebeurt niet, anders raak je het spoor bijster. In de missie zijn we echt niet achter, hoor, houden ons eenvoudig aan de Pau. Dat is een eenstemmig besluit van d bisschoppen van Maleisië in Zuid-Oost Azië. Eventuele verder gaande veranderingen bewaren we „Volgens mij is de grootste schade aangericht doordat men in sommige landen te hard van stapel liep en men in zijn ijver om de Kerk te vernieuwen gevoelens heeft ge kwetst. Verwarring zoals hier in Ne derland kennen we bij ons niet. Je kunt niet in een jaar of vijf recht zetten wat in eeuwen krom is getrok ken. Volgens mij duurt het 25 jaar om de juiste personen op de juiste plaat sen te zetten". Paus Johannes Een jaar of tien geleden is mgr. Buis bij Paus Johannes op ad limina-be- zoek geweest. Hij moet er even van vertellen, omdat Johannes zo'n ontzet tend goeie man was, een grappenma- kende Paus. „Ik was eerst met een paar collega's alleen bij de Paus op de kamer, maar toen zei hij: laat die anderen uit uw gezelschap ook maar binnenkomen. De Vaticaanse prelaten in de buurt waren het daar om proto collaire redenen niet mee eens en toen is Johannes onze vrienden maar zelf gaan halen: „Kom binnen, kom binnen..." Alle lichten in het pauselijk vertrek moesten van Paus Johannes aan „ter ere van de bisschop." Na afloop van het gesprek zei de Paus op de punt van zijn tafel zittend: ,,'ns kijken wat ik hier in die la heb zitten". Hij deed een greep in een stapel doosjes met rozenkransen en medailles. Zwarte waren het.O ja. dan heb ik ook nog wat voor de dames, die nu eenmaal van kleuren houden"; en er kwamen blauwe en roze gebedssnoeren voor de dag. Het gezelschap ging de deur uit en Johannes zei tegen zijn beminde zoon Jacobus in het latijn: „Daar gaan ze dan, de dieven en rovers fores et latrones..". een kwinkslag, die niet iedereen naar juiste waarde geschat zal hebben. „Maar laat men niet denken, dat deze man niet be gaafd was. Maar ja, gevatte mensen zijn vaak ook pienter". Dat was dan Paus Johannes. Paus Paulus vindt de bisschop ook een heel fijne man. maar die heeft het ontzet tend veel moeilijker dan zijn voorgan ger, die het Concilie voorbereidde en niet voor de uitwerking heeft kunnen zorgen. Nog even gaat mgr. Buis in zijn fauteuil terug naar Sabah. of liever gezegd naar. zijn diocesanen. Zijn pijp is door het praten uitgegaan. „De mensen in Sabah zijn zeer goed geaard, vriendelijk, gastvrij, nooit be- LEIDEN. De harmoniekapel van de NZH heeft nieuwe uniformen. Gisteravond werden deze in Leiden trots en toepasselijk getoond op het Stationsplein, waar voor het nieuwe \'VV-gebouw een openluchtconcer gegeven. De trom werd flink geroerd. Die buschauffeurs kunnen warempel ook muziek maken ledigend van nature en netjes. Het ergste dat hun kan overkomen is het gezicht te verliezen. Dat is erger dan de dood. zelfs bij degenen die in de religieuze staat leven. Als je iets aan de kaak stelt heb je meteen perma nente wrok. Onze moeilijkheid is al tijd als we meningsverschil hebben, hoe er eerst een uitweg gezocht moet worden waarlangs de ander kan ont snappen. Je moet ze nooit in de hoek drijven, want dan beginnen ze te krabben en gemeen te worden". Net uitgeworpen Bisschop Buis heeft in Sabah zijn grote problemen, maar hij is er nooit verdreven. Tot nog toe niet. Hij gaat terug en blijft er net zolang tot Peter Chung geaccepteerd woydt in het bis dom Kota Kinabalu. Zijn bisschoppelijk wapen vertoont de in het oosten op gaande zon boven ~feen zeilschip, dat' zinspelend op zijn naam, een haring buis is.' Drijvend op zijn wapenspreuk is mgr. Buis daarginds aan het roer gebleven: „Inverbo tuo laxabo rete" Op uw woord zal ik het net uit werpen... De laatste twintig jaar ze ker heeft hij dat net uitgeworpen. De vangst was boeiend: 85 scholen, bijna overal kerken. 75.000 katholieken (in •48 waren het er 11.000) Pro Ecclesia voor J. Wesselin} SASSENHEIM Gisteravond de besloten kring van het kerkb van de St.-Pancratiusparochie. ook de beide pastores en de dam| de bestuursleden aanwezig war Oude Post afscheid genomen bestuursleden t.w. de heren Berntzen, Th. v. d. Vlugt en J. W| ling. Pastoor Van Bockxmeer richttj in het. bijzonder tot de heer Wi .de oudste van hen. Vorig jaar reeds heengaan, maar dit jaar i stormachtige pel die hij heeft meegemaakt. Veel kwésj de orde geweest om de pa! chie draaiende te houden. Bij dit scheid was er sprake van dankbaarb ?n waardering, waarbij spreker ook r. voorgangers de pastores Braak en Baki k betrok. Al zijn krachten had de heer Vfi nu nog een open j seljng op allerlei terrein ingezet. 18 w- 'n het kerkbestuur, 16 jaar in het co „Sociaal en kerkelijk zit het bij ons kerkveiling, 16 jaar bestuurslid van echt wel seed zest de bisschop en j Be, nardus". 13 jMr raadslid cn 5 hu denk, terug aan Sabah. Voordat de beslmlrslld van de Oranjevereniginj haringbuis voorgoed ,11 de thuishaven daamaast mede-oprichter van Musica en het St.-Christoffelcomité. blijft wil hij zijn o installeren. „Naar de later wel. Er zijn geleden, maar de m< des te beter, des te v in de verdediging". pvolger kunnen winst kijken we zware verliezen jnsen daar zijn urigcr geworden TON PIETERS NIEUW VENNEP ds. P. L. Scharm, Herv. Gem. 9 30 van Amsterdam. 7 uur ds. J. van der Velden, van Lisse; Dorpshuis Venneper- weg 10 uur ds. J. J. Ruitenberg, van Abbenes. Gerf. Kerk 9.30 uur ds. G. den Heet- en. 4.30 uur ds. D. Hoornstra. Chr. Geref. Kerk 9.30 en 3 uur ds. W. de graaf. toor Van Bockxmeer had nog eene: attentie in de vorm van een roki Behalve dankwoorden was er ook flinke doos sigaren voor de heer Th. v Vlugt, die 12 jaar bestuurslid wa de heer Berntzen, die de 20 jaar V maakte, was er een kandelaar met paaskaars van dit jaar. De echtgeno Q kregen bloemen. SASSENHEIM Jammer was dat de regen gisteravond spelbreker was l>y het openingsfeest van de speeltuin aan de Marykestraat. Nietendn ging det Drumband DOS vergezeld van de jeugdleden van de wielervereniging op mars om burgemeester en mevrouw van Knobelsdorff van het Raadhuis op te halen, die samen met liet hysen van de twee verenigingsvlaggen de openings ceremonie verrichtten. Bij 7,'n gelukwensen zei de burge meester dat de tuin in 1958 door het gemeentebestuur beschikbaar was ge steld. Enkele jaren geleden' had hij gezien hoe de tuin verwaasloosd was, een puinhoop gelyk. omgetoverd. Ruim 27.000.. was eraan besteed. Het gemeentebestuur had graag z'n medewerking verleend. Zonder een aantal enthousiaste mensen, die hun schouders eronder hadden gezet, was dit niet mogelijk. Na de heropening kregen de burgemees. ter en z'n echtgenote bloemen van Carla v.d. Nouland en Gerard v.d. Ploeg. In het nieuwe clubhuis, waar behalve wethouder Westerbeek verschillende de putaties waren van verenigingen, werd eerst het woord gevoerd door voorzitter De Lange van de speeltuinvereniging, die dankwoorden sprak aan het adres van het gemeentebestuur. „Dat ambtelijke molens langzaam malen. Is voor Sassen. heim niet van toepassing." Alles liep even vlot. Dank bracht hij ook aan de besturen van de zusterverenigingen „DW" en „Bijdorp" voor de gastvrijheid t.b.v. de ,,Beatrix"-jeugd; de tekenaar uitvoerder Th. v. Hevelingen met z'n staf van medewerkers en in het bijzon der aan het dares van de secretaris van beide verenigingen, L. M. C. van Rui ten. Gelukwensen werden verder gespro ken door de consulent van de Kon. Ned. Wielren Unie. J. M. de Jager uit Den Haag. die blij was met de combinatie speeltuin-wielerbaan, waardoor veel jon. gens tot de wielersport worden betrok ken. Mevrouw De Meyer van de Stich ting Jeugdrecratie wees op de nauwe betrekkingen van deze stichting met de wielervereniging. De voorzitters van de plaatselijke zusterverenigingen, de heren Slagman en Zuidam waren de laatste» met gelukwensen. Creatieve gastarbeid gewenste i ontplooien nementen zorgen. Men kan er vrijdagsavonds meestal zo tegen de honderd aantreffen; een rede lijk percentage als men nagaat dat er in deze omstreken zo'n 600 Marokkanen werken. Doorgaans draait men Arabische films, maar gisteravond was er een groep LEIDEN Wekelyks hebben de bui- j landgenoten uit Den Haag gekomen om nlandse gastarbeiders uit Leiden en hun Leidse collega's een toneelvoorstel- geving op de vrijdagen hun ontspan- j ling aan te bieden. Buitenstaanders ver- ook Turken en activiteiten Palestijnen, genoten luid hoorbaar, voor- sade, zijn niets v al van „De ingebeelde zieke". De foto laat daaruit, een scène zien. Ook op de luit, de fluit, tamboerijn en handtrom mel verloochenden de amateur-artiesten hun ware landsaard niet en natuurlijk werd er (aanstekelijk) bij gedanst. „Maar de ambassade zorgt wel slechts voor ons", vertelde ons een Marokkaan in vloeiend Nederlands; „het Marokkaanse consu laat is wel het slechtste van allemaal; we krijgen niets. Voor de films moeten we zelf zorgen, want de toeristische films kunnen krijgen van onze ambas- s", klaagde hij. Moedereend oorzaak van slippartij SASSENHEIM Gistermorgen kï li over zes reed een 31-jarige inwo: Rijnsburg met zn. Peugeot-personem gen op de Rijksweg richting Amgterd 0| toen hij wilde stoppen voor een moed eend met jongen die plotseling de baan overstak. De wagen raakte i slip en kwam rechts van de weg het talud in de diepte terecht. De stuurder werd met inwendige klaclfl le< naar het Diaconessenhuis te Leii overgebracht. De wagen werd groa r; vernield. Advertentie GEMEENTE LEIDEN Burgemeester en Wethouders van Lei ld brengen ter algemene kennis, dat de heer C. J. M. Laken, Van der V Boumanweg 222 te Leiderdorp, verg ning is gevraagd voor de bouw van n houten woning op zijn tuindersbed achter het perceel Vlietweg 66 te Leid zulks met vrijstelling als bedoeld i: tikel 17 van de Wet op de Ruimte!; Ordening voor de duur van vijf jaar' de voorschriften van het geldende stemmingsplan (plan in hoofdzaak 2 terwoude 1961). Ingevolge artikel 22, lid 2, juncto arli 17 en 18 van het Besluit op de Ruilt lijke Ordening liggen de stukken ingang van 21 juni 1971 gedurende vi tien dagen voor een ieder ter .inzage Stadhuize. afdeling Openbare Weri (kamer 111). Rechthebbenden op aangrenzende e bijgelegen gronden kunnen gedurende W termijn schriftelijk bezwaren tegen verlenen van bedoelde vrijstelling Burgemeester en Wethouders indiö Leiden, 19 juni

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 4