IELEK SCHWARTZ.
EEN ZWERVER MET HEIMWEE
Rinus Michels wil nu
wat gaan pionieren
Marian Ackermans
is helemaal terug
'EIï
'WOENSDAG 9 JUNI 1971
LEIDSE COURANT
iEN HAAG Op de dertigste juni
|1964 zat een nerveuze man in een
bijna kale flat aan de Segbroeklaan
ito in Den Haag. De sleutel moest hij
iog inleveren bij de KNVB, eigenaar
^an het appartement. Als die laatste
landeling was verricht, was voor
jlek Schwartz de langste verbintenis
i zijn trainersloopbaan voorbij. Ze
en jaar was hij als bondscoach in
dienst geweest van de KNVB. Onder-
IDe opvolger van de „mathematicus"
Kessler zal weer zijn in de loop der
zorgvuldig samengestelde trai
ningsschema's volgen, het aanvallend
voetbal propageren en trachten met
overleg en vriendschap te bereiken
jvat anderen met de knoet proberen.
toant het is een wonder dat Elek
Schwartz in de harde business van
[het betaald voetbal is gebleven. Hij
t zijn hart een stille dromer, die
[gelukkig is met zijn indrukwekkende
[verzameling boeken, met zijn penseel
a palet, met zijn huis en zijn vrouw
[jlickev. Hij jaagt niet op geld, hij
jaagt wel het geluk na dat voor hem
'niet louter ligt bij voetballen. Wel in
omgeving, zijn levenshouding,
zijn omgang met vrienden. En daarom
[zal Elek Schwartz, weer temidden van
verhuischaos, verlangen naar het
[moment waarvan hij sinds de dertigste
[ste juni 1964 heeft gedroomd: terug in
tweede vaderland, Nederland.
Elek Schwartz is tweeënzestig jaar
serieus leven nooit roken,
[nooit drinken, veel in de frisse lucht
[verblijven heeft voorkomen dat hij
afgeschreven sportman is. Inner-
lijk hebben de jaren meer aan hem
geknaagd dan uiterlijk is waar te
n. De in Hongarije geboren, tot
I Fransman genaturaliseerde Elek
I Schwartz, ging een rimpelloze carrière
[tegemoet toen hij zes jaar profvoet-
boller was in Frankrijk. De oorlog
i verijdelde een vervolg. Hij moest in
dienst en pakte daarna alles aan om
de kost te verdienen. Van huis uit
lithograaf, begiftigd met gevoel voor
kleur en zichzelf ontwikkeld hebbend
tot een meer dan middelmatig schil
der, verkocht hij zijn produkten van
penseel en linnen maar geneerde hij
zich ook niet een huis op te verven en
bioicoojaffiches te ontwerpen.
Vertrouwde klank
Inmiddels had hij zich bekwaamd als
trainer en toen Cannes een oefen-
meester zocht, solliciteerde Elek
j Schwartz naar de baan bij de club
grondse activiteiten, die de vorm
aannamen van een hetze, hadden het
verblijf van Elek Schwartz in Neder
land onmogelijk gemaakt. Inderdaad
waren de resultaten, die hij had be
reikt, niet zodanig geweest dat Ne
derland in juichen kon uitbarsten. Hij
heeft nadien troost gevonden bij de
wetenschap dat ook zijn opvolgers
uit de selectie niet het maximale
rendement konden halen. Eens sprak
Elek Schwartz deze gedenkwaardige
woorden: „De mentaliteit is er niet
naar om de successen te behalen
die, gezien het beschikbare mate
riaal, mogelijk moeten zijn". Elek
Schwartz werd een zwerver met
heimwee naar het land waar hij in
zeven jaar vele vrienden had ge
maakt en slechts zeer weinig vijan
den. Maar die weinigen draaiden hem
de nek om met hun hetze. „Kritiek
interimregeling
waar hij tien jaar eerder als prof had
gespeeld. Zijn leven als voetbalzwer
ver was begonnen. Na Frankrijk volg
de Duitsland (Duisburg). En zijn eer
ste Nederlandse periode: DFC. Zijn
naam had inmiddels een vertrouwde
klank gekregen en het grote werk
wachtte hem toen Rot Weiss Essen,
waarin sterren als Rahn en Herckeri-
rath speelden, hem weer naar Duits
land riep. Voor korte tijd want de
toenmalige secretaris-penningmeester
van de KNVB, Lo Brunt, wilde hem
als coach van het Nederlands elftal.
Schwartz kon zijn contract bij de
Duitsers vroegtijdig beëindigen. Zeven
jaar drukte hij zijn stempel op het
Oranjeteam. De beminnelijke man, die
nooit schreeuwde op de trainingen
maar keihard kon zijn als dat nodig
was, had de job als bondscoach niet
geambieerd omdat hij zo veel verdien
de. „Tk had". zo zei hij, „mindei' dan
een trainer in de eredivisie maar Ne
derland had mijn hart gestolen toen
ik bij DFC was. Ik voel me er thuis".
Dat huis werd onder zijn voeten weg
gemaaid na zeven jaar toen via de
radio en een ochtendblad de kwalitei
ten van Schwartz sleeds heftiger wer
den bekritiseerd, de resultaten van
het Oranjeteam beneden de verwach
ting bleven en Elek Schwartz niet
meer het klimaat kon vinden waarin
hij kon werken. „Dat werkklimaat is
voor mij van overwegend belang. Als
"tk merk dat ik, aT is het maar door
een zeer kleine -groep, niet nv^i'
word geaccepteerd, verdwijn ik". En
Elek Schwartz verdween. De man van
wie werd gezegd dat hij te theoretisch
was en te veel „uit het boekje" werk-
kan ik verdragen, dat is inhaerent
aan de baan van trainer. Maar ik haat
oneerlijkheid, onoprechtheid en ge
konkel". Elek Schwartz is nog niets
veranderd. De intellectueel onder de
trainers zal zijn eigen principes weer
volledig handhaven. Hij zal straks bij
Sparta niet anders te werk gaan dan
hij in zijn tientallen jaren omvattende
carrière heeft gedaan.
te, werd trainer van Benfica, dat zijn
capaciteiten kennelijk hoger schatte.
Wisseling aan de top van de Portugese
club betekende automatisch ook het
verdwijnen van de trainer. Onmiddel
lijk sprong Eintracht Frankfurt op,
dat een aanlokkelijk contract en een
huis in de satellietstad Gravenbruch
kon aanbieden. Schwartz maakte van
Eintracht Frankfurt de ploeg, die in
West-Duitsland doorging als het team
dat het meest perfect het 4-2-4-
systeem uitvoerde. Hij was een „ve
dette" in Duitsland, hield lezingen, gaf
curcussen. sloeg met een gerust hart
aanbiedingen, o.a. weer uit Portugal,
af.
Het leven van een trainer hangt
evenwel constant aan een dunne
draad. Mindere resultaten worden
voor driekwart op het conto van de
trainer geschreven en in Duitsland
zijn al sinds jaren wisselingen sche
ring en inslag. Ook Elek Schwartz
ontkwam er niet aan. Hij leek eens
klaps moe, accepteerde een job bij het
bescheiden Belgische Crossing Molen
beek dat hardnekkig poogde aanslui
ting te krijgen bij de meer gesitueer
de clubs en daartoe zelfs de Tsjechi
sche veteraan Josef Mosapust inlijfde.
De rustige Elek Schwartz was „aange
tast". Zijn heimwee naar Nederland,
dat hij altijd zijn tweede vaderland
noemde, zijn bittere ervaringen in
Duitsland, zijn werk in België waar
succes uitgesloten was, brachten hem
in de wachtkamer van de specialist
die hem dringend het zonnige zuiden
voorschreef. Het werd Oporto in Por
tugal waar hij trainer werd maar
lichamelijk zijn taak niet kon ven-ui
len zoals hij het zelf wenste. Elek
Schwartz, zoals dat heet, stortte in,
werd ontslagen van zijn contractuele
verplichtingen en trok zich met zijn
vrouw Mickey terug in het huisje in
de Elzas, de geboortegrond van zijn
echtgenote, dat hij jaren tevoren al
had gekocht en waar hij heel af en
toe zijn hobby, het schilderen, uitleef-
Het werd stil om Elek Schwartz. Hij
kreeg geen aanbiedingen meer, hij
ambieerde ze ook geruimte tijd niet.
Maar hij bleef betrokken bij het voet
bal. In zijn welgevulde bibliotheek,
met het boek over de schilderkunst,
dat Toon Schroder hem als voorzitter
van de KNVB in die gedenkwaardige
maand juni 1964 ten geschenke gaf,
werkte hij steeds zijn schema's bij,
hield hij zich op de hoogte van wat in
de voetbalwereld gebeurde en
schaafde hij aan zijn conditie die
weer op het oude peil kwam. Sparta,
gewikkeld in internationaal voetbal
en eensklaps geconfronteerd met een
trainer die ontkende naar Anderlecht
te zullen gaan maar het contract al in
zijn zak had. herinnerde zich de man
die een gunstig leef- en werkklimaat
eigenlijk alleen maar in Nederland
kan vinden. Noch Portugal noch Bel
gië hadden het hem kunnen schenken.
Onder de omstandigheden die
Schwartz het belangrijkst vindt, zal
hij zich met volle inzet want daar
toe voelt hij zich zonder meer aan
zichzelf, Sparta en het Nederlandse
voetbalvolk verplicht aan zijn
nieuwe taak wijden. Precies zeven
jaar na zijn zevenjarige periode in
Nederland keert Elek Schwartz terug.
Weer wacht hem geen eenvoudige
taak. Zoals een jaar geleden Kessler
werd gesteld voor de opgave om Spar
ta eindelijk eens meer in de buurt te
brengen van de rivaal van de rechter
Maasoever, zo zal van Schwartz wor
den verwacht dat hij die grote con
current Feijenoord bijsloft in het Eu
ropees voetbalavontuur waarin Sparta
zich het volgende seizoen stort. Met
zijn tweeënzestig jaar is Elek
Schwartz nog niet uitgeblust. Maar
hij is meer te benijden omdat zijn
wensdroom terug-in-Nederland in
vervulling gaat dan om het feit dal
hij zijn kennis en affectie voor de
voetbalsport in dienst stelt voor de
ploeg die, hoe dan ook, in de schaduw
van Feijenoord zal moeten blijven.
HERMAN VAN BERGEM
Opnieuw succes
Klaas Woudstra
(Van o
e paardesportmedewerker)
■NOOTDORP Het hoofdnummer
de draverijen gisteravond op de
taversbaan in Nootdorp bracht slechts
i paarden aan e start. De overwi
ging naar Klaas Woudstra, die het
feek in-week uit uitstekend doet op
de start had hij de leiding
/oor Extase en Dox van Rood
Noot die prima door de bochten
t ging. Dos van Rood en Noot had
i kruit duidelijk verschoten in het
Jtste rechte stuk en kon geen rol
r spelen voor de eerste prijs, zelfs
de tweede plaats moest hij Jan
/oor laten gaan met Fabiola
»k de dames kwamen weer eens op
sulky in e strijd om de Gouden
ibanf. Negen paarden verschenen er
de start met als jongeste deelneem-
Joke Verhoeve van 16 lentes. De
ie blondine was bij de start slecht
en kon geen rol meer spelen,
.'heel volgens de verwachtingen ging
overwinning naar mevrouw Imming,
pas in de laatste meters toesloeg. De
eede plaats was voor Hilda Dunst,
lang met de later uitgeschakelde
lie Judson W aan de leiding was
lest. Mevrouw Wagenaar nam met
a Buitenzorg de derde plaats in.
ling: 1 Jeroen Belwin (Pools) )tijd 3
^tijd 1.31.Ö, 2 Judge Olivier. 3 J
Jiderbei gpri js. afstand 2000 m, ei
:cec<! M''
my Mae ,(Bou'
•J°. plaais 'n.M
Bond, 3 Is
plaats f
ijs, afstan.
2.—, koppel
s "(Vergay)
'"untendamp
«tenzorg (va„
Jf^eur Ch.. 3. Ge
Jta"'"',..
AKERSLOOT Marian Ackermans is helemaal terug. Sneller dan ze zelf ooit
voor mogelijk had gèhouden. De atlete uit Akersloot wipte afgelopen weekeinde
tjjdens wedstrijden in Groningen over 1,74 meter, een evenaring van het nationale
record dat zij kwijtraakte aan Mieke van Doorn uit. Leiden. Een jaar geleden trok
blonde Marian zieh voorlopig terug uit de topsport. Om plezierige redenen overi
gens. Inmiddels is zij de trotse moeder van de nu drie maanden oude dochter Maud.
Maar in het jaar dat. Marian Ackermans de atletiek de atletiek liet, zat de con
currentie niet stil. Marian Ackermans, lange tijd in eigen land zonder concurrentie
van betekenis gebleven, faakte haar nationale record bij het hoogspringen kwijt.
Maar ze kwam sterk terug.
En nogmaals, dat had ze niet gedacht.
Het is op het ogenblik net of ze nooit is
weggeweest. Een paar maanden geleden
leek het daar nog lang niet op. „Het
leek wel of ik het niet meer kon", zegt
ze. „Met moeite haalde ik de 1.40. Ik
dacht toen als ik het dit jaar nog tot
1.60 breng is het meegenomen".
De capaciteiten van Marian Acker
mans lieten zich echter niet lang ver
borgen houden. Met de nieuwe tech
niek, die in kringen van hoogspringers
en hoogspringsters meer en meer aan
populariteit wint, de fossburry-flop, be
reikte ze in minder dan geen tijd weer
haar oude niveau. Natuurlijk heeft de
omschakeling van de vertrouwde rol-
sprong naar de „flop" enige tijd ge-
vergd. Maar na een paar maanden trai-
ning is Marian Ackermans alweer zo
ver. dat ze aan een verbetering van het
Nederlands record durft te denken. Ze
wil volgend jaar dolgraag van de partij
zijn bij de Olympische Spelen in
München. Het zou voor haar een ge
weldige afsluiting van een fraaie atle-
tiekcarrière zijn.
Een afsluiting ja. Als Marian de reis
naar München haalt, acht ze de tijd
rijp er mee te kappen. „Ik ben nu 29
en dan kan het zo langzamerhand wel.
Het leven zoals ik dat nu leid, is wel
leuk, maar dan wel voor een paar jaar
Nu heb ik nog geen zin om er al mee
te stoppen. Ik kan het gewoon nog niet.
Na de geboorte van mijn dochter ben ik
zo gauw mogelijk weer met trainen
De trainingen nog altijd bij de
Beverwijkse atletiekvereniging DEM,
onder de vertrouwde leiding van Ton
Pallesen waren aanvankelijk uiter
aard nog niet zo zwaar. Nu traint
Marian echter al zo'n vier, vijf keer per
week. Want haar prestatie van zaterdag
mag dan ver boven de verwachtingen
hebben gelegen, Marian Ackermans
weet dat het toch niet genoeg is. De
limiet voor de Olympische Spelen ligt
namelijk op 1.76 meter. „Die hoop ik dit
jaar nog te halen" zegt ze vastbesloten.
„Want om uitgezonden te worden naar
München moet je eigenlijk nog wel iets
hoger springen. Misschien dat me dat
volgend jaar lukt. In ieder geval zal ik
de komende winter flink moeten trai-
in tegenstelling tot een paar jaar gele
den. wel degelijk rekening moet houden j
met de aspiraties van enkele Neder- i
landse hoogspringsters. De tijd dat ze
haar rivales moeiteloos van zich af kon
houden, lijkt voorbij.
Het belangrijkste voor Marian Acker
mans is op het ogenblik echter de
stijgende lijn in haar eigen prestaties.
Ze zou óok graag een come-back willen
maken op haar andere grote speciali
teit, de vijfkamp, maar daar gelooft ze
nog niet zo erg in. „Zaterdag heb ik
nog de 110 meter horden gelopen. Dat
ging wel weer. Ik maakte een tijd van
14.5 en mijn snelste tijd die ik op dat
nummer ooit heb gemaakt is 14.4. Maar
het kogelstoten zal nog wel niet veel
voorstellen. Als je op dat nummer een
tijd uit de running bent geweest kun je
het direct merken Maar ik heb nu
eerlijk gezegd ook nog niet zoveel zin
om allerlei krachtoefeningen te
De wintermaanden zullen waar
schijnlijk een antwoord gaan geven op
de vraag of Marian Ackermans ook op
de vijfkamp nog aansluiting zal krijgen
met de top. Wat het hoogspringen be
treft is dat in zeer kort tijdsbestek wel
gelukt. Als Marian het op dat nummer
wel tot München weet te brengen, zal
ze toch met meer dan gewone voldoe
ning kunnen terugzien op haar sport -
loopbaan. Want het blijft, hoe dan ook,
een formidabele prestatie om na een
jaar non-activiteit zo sterk terug te
komen. Zeker in een zo individuele tak
van sport als de atletiek, waarop het
peil ieder "jaar ook in Nederland, met
sprongen stijgt Om dan nog aan te
haken bij de sterksten getuigt in de
eerste plaats van groot talent, maar ook
van een juiste mentale instelling. Het
zijn deze factoren, die Marian Acker
mans op de nominatie voor München
hebben gebracht.
En al is het Olympisch decor haar
dan niet vreemd. Marian Ackermans
wil graag nog èèn keer de sfeer snuiven
van dat fascinerende vierjaarlijkse
evenement. „Het is een soort Nobelprijs
voor je eigen kunnen" zegt ze. „En of
die spelen nu in Beverwijk of in Mexi
co worden gehouden, dat maakt me niet
BEST BREEVOORD
vallen terug
L1ENZ Op de vierde dag van de
Ronde van Oostenrijk hebben de ren
ners van het gastland hun slag gesla
gen. Ten koste overigens van de Neder
landers. die zowel in het algemeen klas
sement als in de ploegenrangschikking.
ver werden teruggeworpen.
regger (Oost.)
3. Sleinmay<
FALCADE Na tien dagen heeft de
Ronde van Italië eindelijk een nieuwe
leider. De Italiaan Claudio Michelotto.
die na de achtste etappe van de Giro de
rose leiderstrui van zijn landgenoot Aldo
Moser overnam, moest in Falcade. aan
komstplaats van de achttiende rit, het
tricot aan de Zweed Gosta Pettersson
laten. Het was de eerste maal dat een
Zweed de algemene rangschikking van
de Ronde van Italië aanvoert.
AMSTERDAM Rinus Michels is bij Ajax gegaan, zoals hij er gekomen is:
onverwacht. Zeven uur vóór het begin van de receptie ter gelegenheid van
het hoogste punt uit het bestaan van Ajax, maakte Rinus Michels zijn besluit
bekend. Hij wilde het contract, dat Ajax voor hem had klaarliggen, als
manager-ooach, niet aanvaarden. Niet om het geld, hij ging akkoord met de
aantrekkelijke financiële voorwaarden. Niet omdat er moeilijkheden zouden
zijn, maar gewoon uit persoonlijke overwegingen.
Galdos (Sp.)
Rinus Michels wil eens wat anders.
Hij wil niet vastgeplakt zitten aan de
stoel van manager bij Ajax, die hem
een redelijke garantie voor een risico
vrije toekomst had geboden. „Als het
mis gaat", vertelde Michels gistermid
dag, „blijft de manager buiten schot. De
trainer sneuvelt gewoonlijk gelijk met
de soldaten".
Zeven jaar geleden deed michels, nu
een vergelijkbare stap, al lag die
toen op een iets ander, een veel lager
au. De gymnastiekonderwijzer M. J.
H. Michels. leraar aan de Johan C
Ammanschool voor slechthorende kin
deren, nam ontslag als trainer van Am
sterdams sterkste amateurclub op dat
moment, Jos. Hij wilde, net als nu, wat
avonturen, wat rondkijken in het be
taalde voetbal, zijn blik verruimen. Een
half jaar later stond Ajax voor de deur
bij zijn oud-international. Er waren
moeilijkheden met Vic Buckingham.
Een vooraanstaande club bood een trai
ner zonder enige ervaring in het be
taalde voetbal een unieke kans.
Onnavolgbaar
De koele trainer heeft de hem ge
boden mogelijkheden op onnavolgbare
wijze waargemaakt. Uit de failliete
boedel van Buckingham haalde Michels
in een klein half seizoen een dertiende
plaats en vervolgens landskampioen
schappen in 1966. 1967 en 1968, tweede
plaats in 1969, de titel in 1970 en weer
een tweede plaats in 1971. Europa Cup
finalist in 1969, Europa Cupwinnaar in
1971. De Nederlandse voetbalbeker in
1967, 1970 en 1971, halve finalist in het
Runners-Up Cuptoernooi In 1970.
Waarom dan weg? Rinus Michels, die
maandagavond zijn bestuur inlichtte en
gistenmorgen zijn spelers op de hoogte
stelde van zijn definitieve „nee", heeft
gedacht aan Jack Reynolds, de legenda
rische trainer, die Ajax heeft groot
gemaakt. Rinus Michels, als aspirant,
heeft Jack Reynolds gekend. Een trai
ner met geweldige capaciteiten, een
man die na tientallen jaren bij Ajax
zijn pensioenrechten verdiende. Michels
herinnert zich die Reynolds, maar ook
de kleine oude man. die op koude win
terdagen. met een paar truien over
elkaar, ineengedoken bij een kacheltje
weer wat warmte probeerde op te doen.
Dat moet een obsessie zijn geweest voor
Michels, die zelfs niet gedeeltelijk kan
worden verdrongen door het feit, dat
Ajax „de vader" van zoveel van zijn
grote voetballers heeft geëerd met de
naam van een van zijn tribunes. Daar
om. Dit zei Rinus Michels zelf over zijn
stap. „Ik heb er lang 'over gedacht. Wil,
mijn vrouw, en ik hebben er uren over
Schorsing van
Okker wellicht
snel ten einde
BRISTOL Tom Okker heeft zieh
gisteren geplaatst voor de derde ronde
van het proftoernooi van Bristol. Hij
versloeg de Brit Mark Cox met 60
6—2.
Nikola Pilic, een van de andere
schorsing bedreigde spelers, zorgde
de verrassing van de dag door in een
partij voor de eerste ronde John New-
combe uit te schakelen (98 64).
Wat de schorsing van Okker, Pilic en
El Shafei betreft zei prof-manager Mi-
I ke Davies dat hij de int. lawntennisfe-
deratie heeft laten weten dat deze spe
lers een gegronde reden hadden m
niet deel te nemen aan de int. kampi
oenschappen van Frankrijk. Okker's
vrouw lag op dat moment in het zie
kenhuis, het dochtertje van El Shafei
was eveneens ziek en Pilic kampte met
een rugblessure. Davies is in het bezit
van röntgen-foto's om dat laatste te
bewijzen. Basil Reay, secretaris van de
internationale lawntennis federatie
heeft al laten doorschemeren dat de
schorsing wellicht reeds eind deze week
wordt opgeheven. Jan Hordijk,
die tot de derde ronde van het heren
enkelspel was doorgedrongen, verloor
daarin met tweemaal 26 van de ster
ke Amerikaan Stan Smith.
gepraat. Het heeft moeite gekost, haar
te overtuigen. Vrouwen zijn nu een
maal wat conservatiever. Maar we zijn
het eens geworden.
Het aanbod manager te worden was
geweldig. Natuurlijk, het was de bekro
ning van zes jaar werk, waarin ik veel
energie aan Ajax heb gegeven. Het zou
echter ook het einde zijn geweest. Ik
heb de laatste maanden geaarzeld en
getwijfeld, ik had ook nog zoveel ande
re dingen aan mijn hoofd, want er
vielen in die periode ook nog een paar
voetbalevenementen. Het was een ont
zettend moeilijke beslissing, maar als ik
was gebleven zou al het avontuurlijke
uit m'n leven zijn verdwenen en dat is
juist een van de dingen die me zo in
voetbal aantrekt. Ik zou graag nog wat
pionieren.
Voetbal in Nederland heb' ik nu ge
zien. Ik wil graag naar een goede
buitenlandse club, maar het is nog een
sprong in het duister. Ik verlaat Ajax
niet omdat ik iets anders heb, maar
omdat ik iets anders wil. Had ik het nu
niet gedaan, dan zou ik hel waarschijn
lijk nooit hebben gedaan. Werkelijk ik
ga met een bloedend hart. Geloof niet
dat ik eenvoudig een club zal kunne'n
vinden, waar ik zo gemakkelijk, onder
zulke gunstige omstandigheden kan
werken, als ik bij Ajax heb gedaan.
Misschien zal het nodig zijn een jaar te
freewheelen. De periode waarin trai
ners worden gecontracteerd, is nog
maar kort. Misschien is er helemaal
geen club, die voor mij belangstelling
heeft. Niemand heeft mij ooit benaderd,
ook Brugge. Anderlecht en Barcelona
niet. ondanks alle geruchten. Wanneer
er niets komt. zal ik misschien een
boek gaan schrijven over voetbal. Daar
heb ik dan de tijd voor. Of misschien
val ik halverwege het seizoen, net als
zeven jaar geleden, wel weer met m'n
neus in de boter.
Ik neem een gok, dat is nu eenmaal
mijn aard. Je moet op een gegeven
ogenblik kiezen. Had ik een gezin met
kinderen, dan zou ik waarschijnlijk
niet uit het schuitje zijn gestapt, maar
nu heb ik mijzelf als het ware gedwon
gen, uit de boot te springen. Ik heb
gekozen en als ik een keer zo'n besluit
heb genomen, gooi ik m'n voorzichtig
heid tegelijkertijd overboord".
Het teken Michels, die in de rust van
de wedstrijd op Wembley met een mi
nimale voorsprong op Panathinaikos,
met nog altijd de kans op een verlen
ging en met een niet-fitte Keizer in het
veld zijn volledig contingent reserves
pelers gebruikte. Ook toen heeft het
geluk hem niet in de steek gelaten.
