Nederlandse Zeilschool weet
uit welke hoek de wind waait
Stoer SVOW
LLEN KORT
Watervogel
Vim
'atist heeft
liet over
«langstelling
e klagen
INSTAPPEN
EN WEG WEZEN
LUIDT HET
DEVIES
in puike conditie
naar een mijlpaal
maakt van Veense
pingpongertjes
goede Treffers
Eerste team
vermande zich
dit seizoen
net op tijd
VERKEER
HTERDAG 29 MEI 1971
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
telijpE KAAG Amerikanen kijken
J. -tti ogen uit als ze met Wim Patist,
der directeuren van de Neder-
veeidse Zeilschool in De Kaag. op een
jnderige dag een fikse zeiltocht
br de Zuid-Hollandse plassen ma
li. Hun verbaasde blikken gelden
rimen niet zozeer de schilderachtige
e apengezichten of de groene weide-
ikten ivaar nuchtere Nederlandse
eien het gras kortwieken, maar de
ischeidenheid in waterstanden,
te kan dat nou. vragen ze dan aan
im Patist als hun bootje door het
fezemwater van Rijnland manoeu-
en op nog geen twintig me-
J afstand in de Langeraarse plassen
11e sa ander scheepje, maar dan enkele
oppiters lager, over de plas schuift,
it mompelt dan meestal iets over
Iterbeheersing, maar een Ameri-
zelf gewend om het toerisme
reclamestunten in de lurven te
tken, laat zich niet zo snel om de
leiden.
Nederlanders zitten vol ver-
ijsingen. Elk jaar verzinnen ze iets
zeggen ze voordat ze een
schieten die later in de States
t onderwerp van gesprek zal zijn
llens een avondje nabomen over
I waterige vakantie in dat koude
jkerland.
:rhaal over de ongelovige
-^erikanen zal in de komende we
de Nederlandse Zeilschool
tarschijnlijk nog wel enige malen
de tong gaan. want dit seizoen
niet alleen om te leren zeilen
om herinneringen uit het
herige verleden te diepen. De Ne-
'"tlandse Zeilschool viert namelijk
jnenkort het feit dat een kwart
geleden in de Boerenbuurt in
"jpwetering J. P. de Neve, schoon-
van Wim Patist, de eerste
lleerling uit de doeken deed hoe
II de zuid-westenwind het beste in
zeil kon vangen.
[et de tjotter „De Hommel" waar
lij dagjesmensen over de kalme
n van de plassen vervoerde, leg-
ij in '46 de basis voor vijfen-
itig jaar zeilonderricht. J. P. de
e, van origine huisschilder, had
a wind in Rijpwetering zo in de
7^~"len dat in '48 de ANWB besloot
age|n het predikaat „Bondszeilschool-
^ïder" op de revers te prikken. In
ïdvs wer(j het vertrouwde heldere
van de Boerenbuurt vaarwel ge-
Wand om de vleugels elders wijder
agr|te slaan. Na lang zoeeken werd
Irek^iotte neergestreken in De Kaag.
u'.jde rand van het buitengebeuren,
PrïjJ de monding van de Bal gerij en
f1(^even door een natuurlijke groen-
werd een nieuw nest gebouwd?
idsdien heeft de rappe water-
1 niet te klagen gehad over be-
itelling. De verzoeken om weg-
te worden gemaakt in het ma-
Lvreren op het water, stromen
stroomden bij tientallen binnen.
Bezoekers, moe geworden van het
laveren en overstaggaan, behoeven
's avonds de rit naar huis niet meer
te maken maar vinden in het T-vor-
mige zeilschoolgebouw een opge
maakte brits om de moede ledematen
te fusten te leggen. Een 14-daagse
stoomcursus ligt gereed om de as
pirant-zeiler. of hij nu veertien of
vijfenzeventig jaar is. van amateu
ristische waterdobberaar om te to
veren in een zelfstandige windvan
ger.
Zure appel
Wel moet hij dan de regels van het
huis volgen. Direct bij aankomst
moet hij door de zure appel heen-
bijten. Als hij op zaterdagmiddag
gepakt en gezakt, compleet met
gymschoenen, plastic jack en ribflu
welen broek via het motorbootje van
overzetter Jaap van Noord de stei
ger beklimt, dan pakt een van de
aanwezige instructeurs hem direct
in de kraag. „Instappen en wegwe
zen" is dan het devies aan de leer
ling.
Alles is toegestaan. Modderen met
hét.roer,' in het riet sturen en bijna
een luxe jacht rammen. Maar als je
dan met je nauwelijks zeewaardige
benen weer met je instructeur vaste
wal onder de voeten krijgt, dan weet
je tenminste wat je nog niet wist.
's-Avonds word je alvast een beetje
wegwijs gemaakt tijdens de eerste
theorieles. Boven in het lokaal kun
je dan aanschuiven tussen collega
beginners. Allemaal hebben ze het
zelfde boekje van 3,50 voor zich
liggen: J. P. de Neve, Handleiding
tot het zeilen. Een instructeur met
een krijtje in de hand en een school
bord langs de kant. vraagt je dan
beleefd bladzijde vier van hoofdstuk
1 op te slaan. Dan wordt alles je pas
duidelijk. Het aftuigen van een boot,
is niet, zoals je altijd dacht, het in
elkaar rammen van de vitale onder
delen, maar het teder omlaag halen
van. touw en zeilen. Nu denk je bij
het woord bokkepoot niet meer aan
de harige stappers van de manne
tjesgeit. maar weet je dat het de
hulpstukken zijn waarmee je zware
masten laat zakken. Lachen doe je
ook niet meer om een losse broek
want bij het hoofdstuk „Tuigage"
staat duidelijk aangegeven dat het
het ondergedeelte van het grootzeil
is, dat slechts aan de punt en staart
is vastgemaakt aan het rondhout.
Nog meer
Je leert er nog veel meer. Juist
toen je dacht dat er nog scheldwoor-
der in stonden om amateurs op het
water eens flink de waarheid te zeg
gen zag je dat het woord lummel
ook betekent een hulpstuk om de
giek draaibaar aan de mast te be
vestigen. Bij het hoofdstuk knopen
en steken lees je dat de zweepslag
niet is om je boot tot grotere pres
taties aan te sporen, maar dat het
hier gaat om de aanduiding
gevlochten touw. Weet je tenslotte
ook nog dat de vlagvoering er niet
is om de schuit een gezelliger
zien te geven, dan ben je er
wat het theoretische gedeelte betreft.
In de praktijk zal dan moeten blij
ken of je je lesboot ook in bedwang
hebt. Ben je eenmaal zover en weet
je zonder in paniek te raken een op
je afstormende vrachtschuit te ont
wijken zonder voortijdig het schip
te verlaten, dan ben je geslaagd
is het A-diploma in bezit. De kans
dat je het niet redt is erg klein want
cijfers van de ANWB en KNWV
(Koninklijk Nederlands Watersport
Verbond) hebben uitgerekend dat
slechts 5% van de leerlingen, het
natte vingertje ten spijt, nooit te
ten komt uit welke hoek de wind
waait. Wil je je nog verder bekwa
men en niet alleen het water va
Kagerplassen en de Braasem door
klieven, dan liggen er op het bureai
van de ANWB nog enkele diploma';
gereed.
Smaakmaker
Het B-diploma toont aan dat niet
één stroming je de baas kan, en
het C-diploma in de hand kan je je
voorsteven zonder angst richting
IJsselmeer, Waddenzee of Zeeland
wenden.
Zo verging hel de leerlingen
de Nederlandse Zeilschool in
Kaag bij trossen tegelijk. Ook dit
jaar zijn ze er. Met Pasen druppel
den de eerste al weer binnen er
de verwachte drukte dit jaar de kop
te kunnen indrukken is Wim Patist.
de zeilsmaakmaker van de Kaag.
druk bezig met uitbreiding van zijn
haven. Een heipalenbeuker stampt
nu meerpalen in de drassige veen-
bodem van de Bal gerij. Een water
kering moet ervoor gaan zorgen dat
de golfslagtongen de steeds groter
wordende marina niet al te veel last
zal bezorgen.
Tevens wordt het paradepaardje
van de zeilschool. de tweemastige
Oostzeetjalk, momenteel in de scha
duw van het eiland in een nieuw
jasje gestoken. Tot het vorige sei
zoen had de school de tjalk, eigen
dom van een aan het varen ver
knochte leraar, regelmatig in ge-
bruik: In maart is het schip over
genomen. Dag en nacht is nu een
scheepstimmerman bezig om de uit
1895 daterende schuit in te richten
als opleidings- en toerschip voor het
grotere zeilwerk. Het schip biedt
plaats aan 14 koppen, heeft een zeil-
oppervlakte van 150 m- en wordt
voortgestuwd door een 100 pk hulp
motor. Als vaste aanlegplaats viel
het oog op Marken. Vijf juni a.s.
branden de feestlichten van het
schip. Alsof het een reünie van oud
strijders betreft kunnen o.a. oud
leerlingen die bij de Nederlandse
Zeilschool hun eerste wankele stap
pen deden, hun meesters op het
..Open schipfeest" de hand komen
drukken.
HERMAN VAN AMSTERDAM
Het team ran SVOW. dat in het seizoen 19G5—1966 onder leiding van de heer
Dweelaart lot nu toe het grootste succes boekte in SVOW's historie: promotie
naar de derde klasse
OUDE WETERING „Ik zeg al
tijd: we hebben tien huizen en een
oude schuur en toch heeft SVOW
zestien elftallen". Sport Vereniging
Oude Wetering schijnt geen enkele
nadeel te ondervinden van factoren
als concurrentie (Kickers, Wetering-
se Boys, DOSR) en het gebrek aan
woongelegenheid. Voorzitter Y. A.
de Jong en secretaris-penningmees
ter H. Horsman („Het moet bij
SVOW, zoals bij vele verenigingen
teveel van enkele mensen komen")
hebben de zaterdagvereniging („We
zijn een neutrale vereniging. Op
zondag voetbalden al genoeg clubs",1
in puike conditie naar de zilveren
mijlpaal geloodst.
..Loods" De Jong nam de stempel,
die hij op de vereniging onmisken
baar zou drukken, 22 jaar geleden
ter hand. Drie jaar eerder, in 1946,
toen de oorlog het benodigde hout
voor kantine en kleedkamers had
verorberd, had de zolder van zeil
makerij De Jong gefungeerd als
kraamkliniek. Aan de voetbalge-
menschap werd toen een boreling
toegevoegd, die na enige jaren wor
stelen braaf mee aan de hand van
grote broer Weteringse Boys, dat ge
willig zijn terrein afstond. SVOW
dat spoedig op eigen benen wilde
staan, zocht het daarna in de rust
gevende omgeving van boerderijen.
Eerst bij de „hoeve" van Immink.
later bij die van I. Bos waar het vee
hongerig en nauwlettend toezag op
de hoogte van de grasprieten. Sinds
enkele jaren heeft de gemeente
Haarlemmermeer de „voogdij" over
SVOW overgenomen door aankoop
van het terrein. Plannen bestaan om
de speelgelegenheid aan een opknap
beurt te onderwerpen.
Een demper op de feestvreugde
rond het 25-jarig bestaan dreigde
deze maand. Juist in dit seizoen, dal
in het kader zou moeten staan van
ongedwongenheid, werd, na een
a SLOFARENDSVEEN „Ik
j tussen het clubhuiswerk en
kweken van topsterretjes."
n Kort, in de jeugdmondjes
'rimfoon Ellen, werkt bij de Tref-
aan een vrij uniek gebeuren.
de Spartaan in Lisse op
ltuinachtige wijze de baan
t naar de atletieksport, zo
dden in Roelofarendsveen 7-
i-jarigen op speelse manier
rouwd gemaakt met ping-
ies. {balletjes, batjes en tafels,
ïdanks het feit dat ze prach-
"rhuï0 het gelid staan, voor de
rhuu 'jongsten een uitstekend laby-
vormen in hun speelgoed-
het balletje van die
groene baan is geduikeld en
n de poten zijn wispelturige dans
Als aasgieren duiken de jon-
elertjes en speelstertjes dan om
even later na een kortstondige
eling om het ronde bezit met rode
ent weer opduikend. Al te balvast
Het slagwerk schiet bij
nogal eens in.de richting
Ie tegenstander, die zich gelukkig
dat hij van zijn agressieve op-
11 door een net is gescheiden. Pas
door Ellen Kort apart worden
?n, en als het ware even uit de
kinderkamer worden gelicht, komen
ze tot een voorzichtig opgebouwde
ralley.
Experiment
Het is een experiment gestart in no
vember van het vorig jaar. Op een
zondag kon de jeugd van Roelofa
rendsveen naar het tafeltenniscentrum
komen. Het werd een triomfale intocht
van sportertjes, die echter voor één
grote hindernis werden gezetze kwa
men ternauwernood boven de grote
wedstrijdtafels uit
„Je kreeg heel verkeerde slagen. Zé
stonden gewoon boven hun hoofd te
serveren. Om te voorkomen dat ze een
heel verkeerde stijl gaan aanleren
mogen de kleinsten niet meer op de
hoge tafel spelen. Voor hen hebben
we drie aangepaste tafels gemaakt".
De tafels zakten derhalve vijf centi
meter door hun poten, zodat de beoe-
fenaartjes goed tevoorschijn kwamen.
„Tafeltennissen is voor de jongste
groep overigens niet een langdurige
aangelegenheid. Daarvoor ontbreekt
het de jongens en meisjes eenvoudig
aan de vereiste rust en concentratie
In het programmaatje dat Ellen Kort
opstelt worden dan ook spelletjes op
genomen voor het tafeltenniscen-
Te speels
„Je kan met die jongsten nog net zo
in groepsverband werken. Daarvoor
zijn ze nog te speels. Toch kun je ook
bij hen nu zal zien wie talent heeft en
wie niet".
Die natuurlijke aanleg is geactiveerd
Ellen Kort instrueert de allerjongsten bij De Trefjers.
met het invoeren van een zogenaamd
E-diploma. Er moet dan worden vol
daan aan een a^plal eisen.
Ellen: „Ik breng ze erg veel balgevoel
bij door ze te laten rennen door de
zaal met een batje. Voor het diploma
moeten ze de bal 200 maal kunnen
laten stuiteren op het bat je. twintig
keer moeten ze met batje en bal staan
en zitten, ze moeten goed serveren,
wat theorie over het serveren kennen
en dertigmaal backhandschuiven".
„Honderdelfmaal", protesteert Roland
Kuipers, duidelijk zijn eigen prestaties
voor ogen hebbend. Zeven jaar is hij.
maar hij is zijn leeftijdgenootjes al
duidelijk ontgroeid. Ellen: „Eigenlijk
hoort hij bij de tweede groep, maar hij
is zo enthousiast dat hij er een uur bij-
Treffers is te gezellig Daarom is het
zo belangrijk geweest dat Veronique
v. d. Laan hier is komen spelen. Die
stimuleert ze. Er is al een verandering
te bespeuren. Precies zoals bij Scylla
neemt. Hij is er ook het hele weekeinde.
Hij heeft veel geleerd van 't zien. Wordt
het een keer voorgedaan, dan doet hij
hel automatisch na".
Gevolgen
Het jeugdplan ,.De Treffers dat het
embryonale stadium lijkt te zijn ge
passeerd („Eerst maaiden ze maar
raak. Als ze een bal zagen sloegen ze
in 't wilde weg") kan verstrekkende
gevolgen hebben. Ex-voorzitter Her
man Klein: „Als een op de vijftien
slaagt zijn we tevreden. Zo iemand
moet de hoofd- of ereklasse kunnen
bereiken".
Ellen Kort. het Haagse meisje, dat nog
altijd lid is van Scylla („Als Tempo
Team een damesteam gaat formeren
in het komende seizoen, dan ga ik
met mijn verloofde Bert v. d. Helm
naar Amsterdam, anders ga ik naar
de Treffers") is wat voorzichtiger:
„Kun je de jongens en meisjes blijven
binden? De praktijk leert dat ze op
15-I6-jarige leeftijd stoppen. Boven
dien hangen de ouderen teveel aan de
bar. Dat kan een heel verkeerde uit
werking hebben op de jongeren. De
waar het eerste team de gehele vere
niging aanspreekt".
OPBOUW
Ellen Kort: „Ik ben niet meer opgeno
men in de nationale selectiegroep. Ik
heb me drie jaar geleden teruggetrok
ken. Ik was teleurgesteld over de
opstelling. Ik stond er vrijwel steeds
naast. Dan voel je dat je voor niets
traint".
Ellen werkt samen met Veronique v.
d. Laan aan de opbouw van De Tref
fers, „Eel-st zou Bert Schoofs het doen.
Nu lijkt me een meisje voor dit werk
meer geschikt. Je krijgt de n
vreemde verzoeken. Maak m'n veter
eens vast en mag ik naar de wc?
Voor een topspeler is zoiets moeilijk
te incasseren. Ook krijg je heel ver
warde opmerkingen. Terwijl je ener
giek bezig bent wordt er plotseling
aan je getrokken. Mijn vader is naar
Zweden geweest, naar Schenk of za
terdag mag ik tot tien uur opblijven.
Dan is mijn moeder jarig".
„Ik vindt het toch wel de beste
methode zo. Misschien dat ik volgend
jaar overga op de Russische werkwij
ze. Dat ik wat strenger ga optre
den".
JAN PREENEN
plaats. Vorig aar, toen het öudadese
VVOA wanhopig zocht naar speel
gelegenheid voor zijn eerste team,
dat op het toen nog ontoereikende
eigen terrein geen dispensatie kreeg
voortvarende start, een lijdensweg,
vol spanning, vol onzekerheid. De
anticlimax leek de degradatie te zul
len worden naar de afdeling. Op het
terrein van RCL in Leiderdorp
dreigde het doek te vallen over de
KNVB-status, maar het zo gedeva
lueerde eerste team vermande zich
juist op tijd en stootte Hazerswoudse
Boys af. „Het elftal dat we op het
ogenblik hebben is niet minder dan
het elftal dat enkele jaren geleden
in de derde klas uitkwam. We draai
den aanvankelijk behoorlijk mee. Uit
de eerste 12 wedstrijden haalden we
vijftien punten. Na 21 wedstrijden
stonden we op 16 punten. Zegge en
schrijve één punt in negen wed
strijden."
De trieste balans werd dus nog
juist positief afgesloten. Met jongens
als Rini v. d. Wetering, Jan en Co
van Heek, van wie de eerste in de
beslissende fase drie wedstrijden we
gens een blessure moest missen, gaat
SVOW het komende seizoen trach
ten het succes van 1966 te prolon
geren.
De huidige trainer van RCL,
Dweelaart, voerde het team toen
naar hel voorlopige hoogte
punt in SVOW's prille carrière. De
Overveense oefenmeester v. d. Lin
den zal de club die sprong ander
maal moeten laten maken, al hangt
SVOW steeds de dreiging boven het
hoofd, dat trouwlustige en woning
zoekende leden plotseling hun over-
schrijvingsbrief bij secretaris Hors
man in de bus kunnen laten glijden.
TAVV o.a. werd op die manier ver
rijkt.
SVOW blijft dan ook reëel en stelt
het element gezelligheid op de eerste
te voetballen, vond dankbaar onder
dak in Oude Wetering bij SVOW.
Geen wonder dat ook dit VVOA
Ü?r,u7an.de Bi'SU" ,s op het d0°r
SVOW te organiseren Alkemade-
toernooi. Nadat het eerste team van
Rijpwetering in dit nederlagentoei-
nooi met 3—2 verrassend klop kreeg,
verloor SVOW met 3—1 van Wet.
Boys.
Vanavond, staan vier elftallen van
VVOA tegenover SVOW. Op 5 juni
vormt een kwartet wedstrijden te
gen DOSR hel sluitstuk van het
toernooi.
JAN PREENEN
(Advertentie)
Gemeente Leiden
Burgemeester en Wethouders van Lei
den brengen ter kennis van belangheb
benden, dat zij voornemens zijn de hier
na genoemde verkeersmaatregel vast
te stellen:
een geslotenverklaring voor alle
motorvoertuigen voor het gedeelte
van de 4e Binnenvestgracht, gele
gen tussen dc percelen 28 en 33.
Deze geslotenverklaring zal naast
de desbetreffende verkeersborden
tevens worden aangegeven door
middel van paaltjes in het wegdek
ter hoogte van de percelen 28 en 33.
De op deze maatregel betrekking heb
bende tekening ligt, voorzien van een
bijbehorende toelichting, met ingang
van heden gedurende 14 dagen ter in
zage op kanier 125 van het Stadhuis.
Gedurende die periode bestaat gelegen
heid tot het indienen van schriftelijke
bezwaren tegen het vaststellen van de
genoemde maatregel. Belanghebbenden
worden voorts in dc gelegenheid gesteld
te worden gehoord in de vergadering
van de Verkeerscommissie, die zal wor
den gehouden op maandag 5 juli a.s. te
16.00 uur in de koffiekamer van het
stadhuis.
Leiden, 27 mei 1971.
