JOOP
VAN
DAELE
Schermer TIES FEITH
is niet gauw meer tevreden
)n
na één schot
beroemd,
leeft nu in
schaduw van
FEIJENOORD
„In het veld
voel ik me
een zoutzak"
Je kunt hier
je tegenstander
uittekenen
Training en
studie
gaan niet samen
197;
ROTTERDAM Nog is de herinnering
aan dat „wonderdoelpunt" van Feijenoord
niet vervaagd en nóg kan de wereld-
i Leputatie van de stadionclub ook na
een serie onbevredigende wedstrijden van
s de laatste maanden nauwelijks be-
zoedeld worden, maar de man. die de
(onvergetelijke 9 september 1970 tot histo
rie maakte, de onberekenbare Joop van
Daele, staart in de schaduw van de
„Kuip" enigszins teleurgesteld voor zich
uit. Zijn verrassende conclusie over het
meest opzienbarende seizoen, dat men zich
maar na die gouden treffer van een
nauwelijks meer in de schijnwerper staan-
i de invaller kan voorstellen, is ontwape
nend. „De psychische druk van Feijenoord
was de afgelopen maanden voor mij te
'groot. Mijn contract, dat nog een jaar van
i kracht is, wil ik daarom graag afkopen
als ik het volgende seizoen weer in het
tweede elftal moet gaan spelen. Aan-
biedingen heb ik genoeg."
ZATERDAG 8 MEI 1971
Laconiek met de tong uit zijn mond rent Joop van Daele met een routinegebaar terug
de middenstip. De uitbundigheid van Feijenoord, dat op dit moment wereldkampioen wi
werd vertolkt door de „vreugdesprongen" van Wim van Hanegem en Johan Boskamp.
emotionele verklaring,
1 omdat de teleurstelling van de afgelo
pen maanden zich meester zou heb
ben gemaakt van Joop van Daele. In
tegendeel. Bedachtzaamheid kenmerkt
z'n hele optreden. Hij weet wat hij kan.
[draagt dat met bescheidenheid uit
'nwbuiten en komt tenslotte zelf
t de conclusie dat zijn uit vorm
'^A-en de hoofdzaak is van zijn terug-
laatvJaijenoordrl
i dus,
om is zijn gevoel van onbehagen
momenteel een verklaarbare zaak.
Door de „vlammende" geruchten
stroom in de voetbalwereld, die op
duikt zodra de transferperiode na
dert, is zijn overtuiging groter ge
worden, dat Feijenoord minstens twee
spitsen en een verdediger zal kopen.
Deze veronderstelling gevoegd.bij,zijn
ervaring van de laatste maanden.
in aanmerking
- de A-selectie, omdat trai
ner Happel de voorkeur gaf aan de
invallers Maiwald en Posthumus,
heeft hem teleurgesteld. Zodanig zelfs,
dat hij zich afvraagt: Is er nog
plaats voor Joop van Daele. de eer
zuchtige, bij Feijenoord-één? Of is
het voor zijn eigen gemoedsrust maar
beter een andere club te zoeken?
Eigen gedachten
'Twijfels, waarover Joop
(23) zo zijn eigen gedachten heeft.
Hij kan niet helemaal vrijuit praten
omdat Feijenoord zijn definitieve
plannen voor het nieuwe seizoen nog
niet heeft laten weten maar zijn
vrees neemt toe. Vrijwel dagelijks.
„Ik had me meer van dit seizoen
voorgesteld", zegt de laconieke Van
Daele. ..Na het begin in september
verwachtte ik eigenlijk, dat ik me
kunnen handhaven hetzij als
Daele wisselspeler hetzi
Maar dat is me niet gelukt en daar-
.over ben ik enorm teleurgesteld. Al
moet ik eerlijk zeggen, dat ik na de
wedstrijd legen Estudiantes wel kan
sen van Happel heb gehad. Ik heb dit
seizoen onder andere tegen NEC.
MVV. Eintracht Frankfurt, PSV en
Holland Sport een hele of een halve
wedstrijd mogen meespelen. Die kan
sen kreeg ik op momenten, dat
Feijenoord zwak speelde en ik en
dat realiseer ik me duvelsgoed
eveneens mijn vorm niet meer had. Je
loopt dan ontgoocheld rond over het
veld. hoewel je voor jezelf weet dat
het deels niets anders dan je eigen
schuld is".
Pas later
De bitterheid van Joop van Daele
kwam pas later. Toen begin dit jaar
zijn plaats als wisselspeler in geding
kwam en hij merkte, dat trainer Hap
pel in Posthumus en Maiwald meer
vertrouwen leek te schenken maakte
een gevoel van onbehagen zich van
hem meester. Voor de wedstrijden
tegen Voljendam. Hongarije en Telstar
kreeg hij pas enkele uren voor het
begin te horen dat zijn aanwezigheid
op prijs werd gesteld. Daar ergerde
Van Daele, de man van het brilletje,
dat zijn „image" wereldvermaard
maakte, zich aan. Hij wilde zich ook
als wisselspeler optimaal kunnen con-
ik niet happy ben", zegt de open
hartige Rotterdammer. „Ik moet als
ik inval zoveel waarmaken, dat het
eigenlijk niet te verwezenlijken is.
Daarom sla ik zó op mijn concentra-
liemogelijkheden. Trainer Happel
heeft mijn bezwaar zelf toegegeven
na afloop van de wedstrijd tegen
ADO. Hij zei toen: Ik kan Van Daele,
Maiwald en Posthumus pas echt be
oordelen als ze vijf wedstrijden
achter elkaar meespelen. En nou kan
men wel zeggen: Je bent full-prof,
daar moet je tegen kunnen. Maar je
blijft een mens, die zelfvertrouwen
nodig heeft. En dat mis ik momen
teel".
Zwakke motor
De afgelopen zaterdag weid Feijen-
oord-B kampioen. De „andere" Joop
van Daele was de zwakke motor van
het elftal. Het flitsende schot van
vroeger, waarmee hij op een zomer
avond in september 1970 zestigdui
zend mensen in extase bracht, ont
brak. Ook lijkt hij momenteel minder
fel en aggressief DaarvoKr heeft Van
Joop van Daele kust de wereldcup. Het was in september het klas
sieke plaatje, dat iedereen in zijn herinnering meedroeg
Daele een verklaring: „In november
van het vorig jaar was ik snel moe
en kwam de dokter erachter, dat ik
iets in mijn bloed had. Normaal heb
je een bepaald percentage ijzeropna
me van 35, als ik het goed heb, en
bij mij was dat maar 15. Daar had
ik écht last van. Maar dat is nu over.
Zodra ik op de training ben voel ik
me weer honderd procent en kan
alles. In het veld voel ik me echter
als een zoutzak".
Het droomverhaal van Joop van Dae
le na één schol wereldberoemd
kenmerkt zich niet door zelfbeklag
of rancune. Nuchterheid en zelfkri
tiek zijn in voldoende mate aanwezig
om geen sfeer te scheppen, waarvan
hij later misschien spijt krijgt. „Ik
heb dit seizoen veel geluk gehad",
zegt hij zelf. |„Toen ik het vorige jaar
werd ingezet'tegen AZ'67, Corinthians.
La Gantoise 'en ObertikUsen (dat ik
me dat nog zo goed herinner komt
omdat ik vroeger loketambtenaar bij
de PTT was, geheugenkennis was
daarvoor belangrijk) had ik het gro
te voordeel dat niemand me kende.
Iedere tegenpartij gaf me een grote
mate van vrijheid". Ondanks dat be
sef heeft de nuchtere Joop van Daele
er moeite mee nu naast de selectie
van het A-elftal te staan. Behalve
da> dit besluit hem veel geld kost
mist hij een stimulans om zich boven
de mentale moeilijkheden uit te wer
ken. Zijn gevoel van onbehagen
spreekt voor zichzelf als hij conclu
deert: „Ik heb vroeger in het B-elftal
altijd in de achterhoede gestaan. Als
Ausputzer koos trainer Happel me
eigenlijk voor de A-selectie. Maar
dat ik die kans bij Feijenoord ooit
krijg geloof ik niet
HANS DE BRUYN
itit
bi
1750,
(fOORBl'RG Iedereen zei van hem:
lange komt er nooit, die heeft er
ivoudig de mentaliteit niet voor".
1 de 28-jarige Ties Feith dwars,
tel kans om het tegendeel te bewijzen
ireeg de student aan de Academie voor
Opckameli.jke Opvoeding niet. omdat
j geen tijd had. Tenminste, zo dacht
er. Toch toog hij verleden
tyeek niet erg hoopvol naar Den
i daar deel te nemen aan de
Nederlandse kampioenschappen scher-
;n, op het onderdeel degen. Tot ieders
"Verbazing zette hij daar de gehele
lOraderlandse schermtop „voor schut" en
gehaalde zijn eerste nationale titel in
wie had dat nu kunnen denken.
:lf in ieder geval niet, daar zijn
trainingen echt wel wht te weinig
De nieuwe kampioen zit languit
i antieke stoel en nipt af en toe
edachtzaam aan zijn kopje koffie. Voor
geldt: studie voor alles. Centrale
[ramingen zijn er dan op het moment
bijzelfs voor trainingen in de
)1 van maïtre Abrahams is bijna
tijd. „Normaal moet je vier tot
[ijf keer trainen per week. Dat is niet
combineren met de zware studie",
[egt Ties Feith. Vreemd lijkt dan ook.
dat hij de titel te danken heeft aan de
Academie. „Frans de Heer, een atle-
tiekti'ainer heeft mij mentaal sterk
gemaakt. Vroeger vond ik een plaats
in de finale altijd wel leuk. Dan was
ik tevreden. Aan een titel dacht je
helemaal niet". In de voorronden leek
het er helemaal niet op. dat de Voor-
burgse schermer de titelhouder van
vorig jaar, Goov van Asselt zou gaan
opvolgen. Drie keer bleek hij de min
dere van zijn tegenstander: de Zweed
Bring was zelfs tweemaal sterker, ter
wijl Koks de derde overwinning op
eiste. ..De eerste ronden moest ik als
een warming-up beschouwen. Daarna
ging 't opeens ontzettend gemakkelijk".
Ties Feith „solde" toen met iedere
tegenstander. Bring versloeg hij in de
finale met 5—0.
Van de aanvankelijke verbazing van de
laatste kampioen van maitre Abraham
is al niets meer te merken. Hij con
stateert nuchter: „Schermen is tenslotte
een ervaringssport. Je kan het verge
lijken met schaken. De basisvaardig
heden verkrijg je pas na jaren training.
passen op wedstrijden." De kampioen
beweert dan, dat Nederland wat be
treft de lechniek tot de sterkste lan
den van de wereld behoort. „Een Pool
se trainer heeft eens gezegd, dat hij
in Nederland zou willen trainen. Zoveel
talent had hij nog nooit bij elkaar ge
zien. Maar ja, de specifieke schermcon-
ditie is niet je-van-het". Met dat laatste
drukt Ties Feith de zwakte van de
Nederlandse schermer zeer voorzichtig
uil. Want Nederland komt op interna-
tionale toernooien handenvol scherm-
conditie te kort. Vandaar ook de minder
goede prestaties. „De schermbond heeft
te weinig geld om ons naar het buiten
land te zenden. Je zou namelijk om die
op peil te brengen zoveel mo-
;elijk
idle
nngen
•ring
deel-
kan bekostigen. Dan houdt het op. Er
is geen geld voor." Het is logisch, als
de subsidie-instanties, omdat zij geen
resultaten zien. op een gegeven ogen
blik de geldkraan dichtdraaien. Die
redeneren: conditie kan je toch opdoen,
door hier veel wedstrijden te schermen.
(.,Nee'. zegt Ties Feith ..ie moet de
specifieke sehermconditie leren tegen
mensen, die je niet kent. Hier kan jo
ie tegenstander op een gegeven ogen
blik uittekenen. Zo goed ken je zijn
tactiek." Zoiets is verklaarbaar, daar
het ledental bij de Koninklijke Ne
derlandse Amateur Schermbond maar
2000 bedraagt.
Heilig ontzag
vervallend toucheert Tics Feith. Zijn tegenstander op de:
an Knegten, meervoudig titelhouder.
Het was niet moeilijk, Ties Feith voor
deze vechtsport „op te peppen". Scher
men zat in de familie; zijn vader. Ne
derlands vijfkampkampioen in 1937 zei
dat het voor hem een leuk tijdverdrijf
zou zijn Leraar Abrahams (73) vond
dat ook en zijn huidige trainer, die de
nestor van de Nederlandse maitres ver
leden jaar is opgevolgd heeft zelfs een
heilig ontzag voor zijn leerling. ..Het
is mij tot nog toe nog nooit gelukt om
van hem te winnen. Dal heeft hij voor-
al te danken aan zijn enorme lengte
(1.95 m). Daarvoor is iedere tegen
stander bang". Voor Rob Villerius kwam
de titel niet als een verrassing. „Ik heb
altijd al geweten, dat hij de beste
schermer van Nederland is. Dat de titel
niet eerder kwam. is te wijten aan zijn
wispelturigheid. Hij moet zijn dag
hebben." De nieuwe maitre van scherm
school Abrahams bewondert ook de
stijl van zijn leerling. „Hij weet zijn
tegenstander tot een fout te dwingen.
Het enige nadeel is zijn langzame start.
Pas in de finale komt hij op toeren."
1 de school van Abra-
han
nsidei
te herkennen. „Ja, de techniek van
onze gchool is bijna volmaakt. Die
wordt goed ingestampt. En de manier
waarop. „Verder gaat Rob Villerius
niet. Hij is ervan overtuigd, dat Ties
Feith de internationale top, mits hij in
training gaat, kan bereiken.
Springplank
de hekken van een sportpark. Sport, in de ruiir
r dat hij leraar lichamelijke opvoeding wil worde
Voordat de Voorburger zich Neder
lands kampioen kon noemen, had hij
van 10.00 tot 18.00 uur op de wedstrijd-
loper gestaan. Dat ondanks de ver
scherpte degradatieregeling, wadrdoor
„feestschermers", die na een x-aantal
jaren weei eens aan een titelstrijd
gingen deelnemen worden geweerd.
Tegenwoordig degradeert aan de
hand van het kampioenschap het
overgrote deel naar de eerste klasse
Slechts zestien handhaven zich in dc
hoofdklasse Toch zegt Ties Feith: „Je
moet het beschouwen als een wed
strijdje. waar toevallig het predikaat
Nederlands kampioenschap op staat. Ik
zou liever zien. dat je je pas kampioen
kan noemen na zo'n vijf wedstrijd
dagen Dat zal waarschijnlijk wel te
veel tijd kosten." De kleine wissel-
beker staat dan ook achteloos in een
hoek. Het lijkt wel of het de „degen-
held" allemaal niet zoveel kan sche
len. „Het is een springplank", reageert
Feith jr.
Zijn leeftijd speelt daarbij geen rol:
een schermer kan bij wijze van spre
ken met zijn veertigste op een wereld
kampioenschap uitkomen Dan zal ci
echter eerst wat met de Bond moeten
gebeuren, oftewel geld komen „Ach.
de schermbond doet zijn best. Pas nog
heeft een Roemeense trainer in de RAI
proefgedraaid De beslissing van de
aanstelling ligt bij de Roemeense rege
ring." De eeuwige optimist beweert,
Nederland eens zeker gaat mer-
ellen.
KEES KOOMAN
