Waar komen
dessins van
imprimeetjes
vandaan?
Leven op een booreiland
is werken en slapen
Poppenspelers
willen geen Jan
Klaassen zijn
HMfW WWW
""H (Van één onzer verslaggeefsters)
ap€'|LMOND Vooral in de zomer, maar vandaag-de-dag toch eigenlijk
elk seizoen hangen de modemagazijnen en boetieks in heel Europa
I met toiletjes van bedrukte kledingstoffen, of zoals dat in het
vakjargon heet met „imprimeetjes". Ontelbaar zijn de
>sen!ss'ns en kleurstellingen. Alle op de Nederlandse markt verschij-
wet-nde japonnetjes zijn geconfectioneerd van door textieldukkerijen in
!orp,nen" en buiteland bedrukte stoffen. Hoe komen die dessins nu in
Jit bonte verscheidenheid in het modebeeld? Wie maakt ze, wie
ze uit, wie stelt de kleuren vast? Wie bepaalt op welke stof ze
telden gedrukt? Het antwoord op al die vragen weet collectionneur
o^-p'P. Boden. Hij is werkzaam bij een van de grootste Nederlandse
vanttieldrukkerijbedrijven Hatéma - Texoprint dat in twee verschil-
'r'lde drukprocédés (rouleaudruk van gegraveerde walsen, en filmdruk
wo- zeefdruk door middel van sjablonen) jaarlijks duizenden kilome-
stof bedrukt. Een belangrijk percentage van de Nederlandse impri-
letjes wordt geconfectioneerd door verschillende confectieateliers.
met een collega-collectionneur en de verkoopdirecteur gaat de
Lei-jer Boden regelmatig op dessininkoopreis. In dat reizen ligt het begin
igin de grote „gok" die „nieuwe collectie" heet.
-eld.
)t uitgangspunt voor de samenstel-
Ig van een collectie vormen de kwa-
giten. Wat vraagt de markt? Wat is
Wat zijn de voorspellingen? De
van die vragen is al
>-'""t een zaak van inzichten en niet
zekerheden. In de mode zijn er
veel zekerheden. Wel zijn er ten-
mode-eisen aan materiaal,
kleur. Mode is als muziek of
elk geval hiermee te vergelijken,
thema is de kwaliteit; de melodie;
het ritme; de kleurgeving;
sound; de finish.
Kinpunten, voor de kwaliteitenkeuze
onder meer de inbreng van de
leling artikelontwikkeling en de on-
oepisbare stroom van marktinformaties,
ud"i op grond van hun dagelijkse con-
•7-5ft met allerlei belangrijke afzetge-
fden. Daai-onder valt zeer in het
het contact met die catego-
3-5! afnemers, van wie men weet dat
ek- in de modewereld een leidende rol
elen. Door hun veeleisendheid geven
de impulsen tot steeds nieuwe ont-
fltkelingen op materia alhj BessiKOM V
4_5purengebied.
illy St zal duidelijk zijn dat collectievor-
ing geen éénmanswerk is, maar een
tel.Pht samenspel eist van allen wier
[elijkse deeltaak het is. de cadans
mode te blijven volgen. Zij moe
als leden van de marketinggroep
informaties en inzichten op zoda-
wijze in die groep naar voren
ten te brengen dat men naderhand
neerslag van dit alles in de nieuw
brengen collectie terugvindt. Dat
ijs- en/of technische overwegingen
"de een rol spelen bij het al dan
it brengen van een nieuwe kwali-
t, is begrijpelijk.
grootste en belangrijkste dessins-
ïtra van Europa zijn Parijs, Lyon
Como. Parijs is de hoofdstad van de
ute couture en van de verfijnde
ïfectie. Lyon is een zeer belangrijk
ïtrum van weverijen, textieldruk-
rijen en veredelingsbedrijven en het
ïft tevens uitstekende opleidingsscho-
diegenen, die zich tot textiel-
isin-ontwerper willen bekwamen,
k Como is een textielcentrum bij
Een roüleau-
drukmachine
tijdens 't druk
ken van de be
faamde rode
mÊmÊÊKÊÈUÊÊtÊÊtm
uitnemendheid. Het is altijd een
waarheid gebleken dat kunstenaars
het beste kunnen werken m een in
spirerende sfeer; haalt men ze weg
uit die sfeer, dan zij ze gauw „leeg".
Ook in andere textielcentra (zoals bij
voorbeeld Krefeld) zijn ontwerpate-
liers. De grootte van de ateliers kan
sterk variërerr er zijn ateliers met
een groot aantal medewerkers en dat
zijn dan ware dessinfabrieken, maar
er zijn ook kleinere ateliers en zelfs
éénmansateliers: zelfstandige dessina-
teurs of ontwerpers.
Voor het samenstellen van twee
sentijdse collectieaanvullingen om
actueel en snel te kunnen reageren
"Worden jaarlijks diverse reizen onder-
nomen. Om een indruk van zo n reis
té geven, vertelt de heer Boden „Wij
gaan bijvoorbeeld op zondag weg en
bezoeken dan op maandag en dinsdag
Parijs. Dinsdagavond gaan we naar
Lyon, waar we op woensdag de ate
liers langs gaan. 's Avonds vertrekken
we naar Milaan, waarna gedurende
de laatste twee dagen van de week de
ontwerpers in Como aan de beurt
komen. Zo kan het gebeuren dat een
collectie bijvoorbeeld wordt samenge
steld uit ontwerpen van 75 tot 80
verschillende ateliers. We bezoekn r
meestal meer, zodat we voor de uit-
indelijke keus voor onze collectie
zo'n 30 tol 40.000 tekeningen door
onze vinger hebben laten gaan'
Veertigduizend tekeningen.. een over
vloed aan kleuren, lijnen en fantasie;
een kleurrijke caleidoscoop van idee-
en en vormen. De heer Boden filoso
feert: ..Die hele caleidoscoop glijdt
door je handen, afwisselend fris en
modieus, glanzend en mat. met en
zonder reliëf, alle schakeringen en nu-
naar rood. in elkaar vloeiend als een
regenboog. Je ziet bloemen en vormen
in een rijkheid, die de natuur nooit zal
creëren. De frisse lente, de rijke zo
mer. de zachte melancholie van het
najaar. Hier noppen, daar ruiten, fijne
spiraallijnen en strepen, ijskristallen,
sterren, ornamenten en hiëroglyfen, in
onregelmatige of juist in symmetri
sche volgorde. Landschappen, kasj
mierdessins. ontwerpen in jeugendstil.
De geest van een artiest-ontwerper
tekenaar zet fantasie, zet sprookjes op
papier. Hier kan zich de faptasie ont
plooien en uitleven. Uitgelachen, aan
gevochten en bewonderd maakte de
niéuwe mode carrière, om dan weer
te verzinken. Wat blijft is alleen een
minachtend lachje voorbij, „uit de
mode". In geen enkel land of tijdperk
was er ooit één mode of één vorm; er
waren er honderden".
In de ruime zin des woords genomen
worden dessins exclusief verkocht,
maar de ontwerpen liggen soms dicht
bij elkaar omdat ze tenslotte interpre
taties zijn van gelijke modetendensen.
Alle dessins kunnen uiteraard in di
verse kleurstellingen gebracht worden.
Daarmee begint als de dessins zijn
ingekocht (verzameld) een nieuw
hoofdstuk.
EEN JAAR VOORUIT
Afgestemd op de verschillende grond-
doeksoorten en sterk gericht op hun
uiteindelijk gebruik japon, blouse,
pantalon, enz. worden de tijdens de
reis gekozen dessins, onder nuttige,
zakelijke kritiek van de zijde van de
marketinggroep, tot een collectiege
heel samengesteld. De hoofdcollecties
liggen doorgaans een jaar vóór op de
geconfectioneerde verschijning op de
consumentenmarkt. Op de belangrijk
ste Europese vakbeurs voor kleding
stoffen de Interstoff in Frankfurt
worden deze zomer de bedrukte
stoffen getoond die volgende zomer als
japonnetjes in de modemagazijnen en
boetieks verschijnen.
Een dessin moet niet alleen modisch
voldoen, het dient tevens commercieel
te zijn en boven alles technischuit-
voerbaar. Hoewel bij de dessininkoop
al zo veel mogelijk op een goede
realisatiemogelijkheid wordt gelet,
wordt ook van fabriekszijde nog eens
een „technisch oog" geworpen op de
tekeningen, opdat ontwerpfouten wor
den vermeden.
Intussen komt dan de zaak van de
kleurencombinaties voor ek dessin aan
de orde. In de meeste gevallen wordt
uitgevoerd, al kunnen de modernste
drukmachines doek met twaalf kleuren
tegelijk bedrukken. Mede aan de hand
van internationale kleurkaarten (sei-
zoenskleurtendensen) worden voor
elk dessin doorgaans acht tien ver
schillende kleurstellingen (kleuridee-
ën) opgesteld, die op proeflappen wor
den uitgevoerd. Daaruit worden de
vijf beste gekozen voor opnejning in
de collectie. „Hoe goed de keuze van
'dessins en kleuren is geweest, leert
ons naderhand de orderportefeuille",
zegt de heer Boden. Terugziend ont
dekt menige collectionneur dat de
..toppers" van zijn collectie andere
zijn dan die welke hij als zodanig had
getipt
Dan zijn we weer terug bij wat we in
het begin al constateerden: het sa
menstellen van een collectie blijft een
grote gok, met betere kansen naarma
te de samenstellers meer ervaring,
betere informatie, dieper inzicht en
bovendien „feeling" hebben Er zijn
zoveel factoren die de mode (en de
dessins) kunnen beïnvloeden zelfs
actualiteiten als Olympische Spelen,
films en musicals, de ruimtevaart, enz.
hebben dat wel gedaan dat de mode
eeuwig wisselvallig blijft.
De mode leeft van de actualiteit van
vandaag en de verandèringen van
morgen. Dat vindt de heer Boden juist
het fijne van het vak: „dat het leeft:
dat het altijd in beweging is. net als
de tijd: dat het van dag tot dag
verandert; dal het nooit saai is".
n onzer verslaggevers)
1RDZEE „Het leven op
booreiland Is eenvoudig,
ken en slapen, met de na-
op werken. Het is zwaar
allesbehalve schoon werk
r na twee weken volgt er
week rust aan wal. Boven-
word je er redelijk voor
aid". De jonge, roodblonde
cisman, die deze ontboeze-
I loost, drinkt zijn koffie in
vertrekhalletje van KLM-
rdzec Helikopters op het ou-
Schiphol. Voor hem zit de
k rust aan de wal erop. Hij
rolgt: „Dat werken heb je
'ant zonder dat zou hef
lijk saai zijn op de Sedneth
Sedneth-II, een modern op
poten rustend, booreiland,
ntracteerd door de Neder-
Aardolie Maatschappij
staat op het uiterste
Ije van het Nederlandse
van het continentale plat.
veer halverwege Engeland,
•noord-west van Tessel, in
togenaamde „Blok K-7
grote S-61 helikopter, die
lerdags, wind en weder die-
Ie, de aflossingspendel ver-
t. doet er een klein uur
De helikopter wordt op
eiland met opluchting be-
t De dagelijks opdringende
van de laatste tijd heeft
er degenen die aan de beurt
afgelost te worden, een
temend gevoel van onbeha-
veroorzaakt: zou de heli-
Ier erdoor kunnen donder-
donderdagmorgen echter
een stralend heldere
fetzon van de nevelvrije ho-
i omhoog naar een volstrekt
i blauwe hemel. Maar „heb-
is hebben en krijgen is de
«t". De zekerheid komt ten-
J met het naderende silhouet
de wentelwiek. Bedreven,
geldt het slechts het parke
een auto op een leeg
«erterrein, zet de vlieger
zijn toestel neer op het heli-
dek, vlak naast de boven woon-
en werkdekken uitstekende ei-
landpoten.
SLECHTE TV
Op het eiland heerst de sfeer
van een schip, dat zojuist de
haven is binnengelopen. Het
noodzakelijke werk gaat ge
woon door, maar het tot voor
kort overheersende werkritme
gaat verloren in de bedrijvig
heid van degenen die zich ge
reedmaken om naar de wal te
gaan. Gretig grijpen de eiland
bewoners naar de kranten, die
de aflossers bij zich hebben.
Want nieuws is een schaars ar
tikel op de Sedneth-II. De post
van thuis komt niet vlot en
regelmatig door. Kranten komen
er alleen voor zover aflossers ze
meebrengen. De tv-ontvangst
Nederlandse. Duitse en Britse
kanalen is slecht als gevolg
van de grote afstanden. Bij mist
is er helemaal geen ontvangst.
Goed dat het werk er is dus.
Dat is tenminste ook de mening
van de heer G. A. Kuipers, die
ons op het eiland rondleidt. Hij
laat ons het recreatiezaaltje
zien: gerieflijke tafels en stoe
len, maar verder niets dan de
tv en een dartsspel (vogelpik).
Erg weinig voor een bevolking
van vijftig geïsoleerde mannen.
Kuipers: „Ja, maar er is toch
bijna geen tijd voor ontspan
ning. De meesten hier werken
in een schema van twaalf uur
op, twaalf uur af. In die twaalf
uur moet men zich wassen,
moet er gegetenworden en ge-
Een goedbeklante bar zou in
een dergelijk schema het werk
gemakkelijk kunnen schaden.
Vandaar dat. het booreiland is
drooggelegd. Er is geen alcohol
aan boord en men mag het ook
niet zelf meebrengen. Het enige
dat er dan nog overblijft buiten
het werken en slapen is het
eten. Dat moet dan wel goed
zijn.
Kuipers: „Dat is het ook. Prima
zelfs. Een slechte kok zouden
we hiet niet unnen verdragen
Ik heb het wel meegemaakt, dat
er in de kombuis een man stond
die zijn vak niet verstond. Aan
vankelijk hielpen protesten bij
de maatschappij niet veel. maar
toen de hele bemanning er zich
mee ging bemoeien, was hij
gauw vervangen. Aan boord
van een schip is een goede kok
al een van de belangrijkste
mannen. Op een booreiland als
dit is de „goede" kok nummer
één als het om de leefbaarheid
Over de kwaliteit van de keu
ken van de Sedneth-II is niets
teveel gezegd, zo blijkt als we
ons melden bij de bufetten van
de kombuis. We kunnen kiezen
uit kip of gesneden rundervlees,
uit verschillende groenten en
nagerechten. Op tafel staan
schalen met diverse salades.
Kortom; je moet het thuis
meestal met minder keuze doen
en kwaliteit en smaak zijn uit
stekend.
De vijftig mannen op de Sed
neth-II zijn voor hel merendeel
Engelsen. De Nederlandse Aar
olie Maatschappij (Shell en Es-
so) wordt er vertegenwoordigd
door een man of zes. Het com
mando op het eiland wordt ge
deeld door twee „toolpushers".
een Amerikaan en een Neder
lander. De verschillende vakdien
sten worden aangeduid met de
vreemdste benamingen. De
schilderachtigste is wel ..rough
necks". Dat zijn de mannen'die
de boormeester assisteren op het
boorplatform. Zij persen de ene
pijp na de andere de Noordzee
bodem in, nu al tot op een
diepte van zo'n 2500 meter.
Of de functie van NAM-functio-
naris Kuiper heeft een wat ra
re maar wel toepasselijke
naam: mudman, hetgeen mod
derman betekent De mudman,
die bij de NAM „spoelingcontro
leur" wordt genoemd, beschikt
over een klein laboratorium,
waar de bruine, modderige bo
demmonsters worden onderzocht
op sporen van olie en gas.
Hoewel de machinekamersvan
het eiland eruit zien .als de zin-
delijkste ziekenhuiskeuken, is
een rondgang over het eiland
niet iets, dat je in je zondagse
pak kunt doen. De bruine mod
der is overal op de hoger gele
gen dekken. En het ruikt er
naar.... olie.
Dragen die eilanden niet bij
tot de ernstige vervuiling van
de Noordzee? Kuiper (niet zon
der een ondertoon van voldoe
ning): „We gooien geen spatje
afval in zee, behalve snel ver
teerbare dingen als voedselres-
ten. Die verzekeren ons hier
bovendien van een goed viswa
ter! je. Maar verder gaat alle
afval per boot naar de wal".
Maar het vervuilingsgevaar
komt natuurlijk ook uit de.
boorputten. Daaraait wordt
overigens wel aandacht besteed.
In een rapport (gedateerd fe
bruari 1969) meldt Shell-Neder-
land. dat gebruik gemaakt
wordt van speciale afsluiters ter
voorkoming van blow-outs" en
ook dat er gewerkt wordt met
afsluitsystemen voor de afwer
king van putten.
Toch: de grootste vervuilers van
de Noordzee mogen dan nog
steeds zijn de Rijn. de Neder
landse afvallozing en de scheep
vaart met zijn olieachtige afval
stoffen. het lijkt wél zaak die
gigantische ..gatenprikkers" in
de peiling te houden.
Hun gezamenlijke activiteiten
zijn niet gering: Alleen al op
het Nederlandse deel van het
continentale plat zijn sinds
voorjaar 1968 32 exploratiebo
ringen verricht (Noordzeetotaal
376).
Dit werk is of wordt verricht
door 26 booreilanden, waarvan
er rinmiddels 14 speciaal voor de
Noordzee zijn gebouwd en die
gemiddeld zo'n 30 miljoen per
stuk hebben gekost. Verschillen
de ervan werden op Nederland
se werven gebouwd. Daarnaast
opereren er in de Noordzee nog
een stuk of tien produktieplat-
forms voor gasproduktie (gemid
deld 10 miljoen per stuk en
bijna allemaal in Nederland ge
bouwd).
De Noordzeebevolking die thans
bestaat uit enkele honderden
mannen, die met hard werken
hun telkens terugkerende veer
tiendaagse eenzaamheid bestrij
den, zal snel toenemen terwijl
ook elders in de wereld steeds
meer mensen op kunstmatige,
kleine en fabriekachtige eilan
den zullen gaan leven en wer
ken.
In het eerder genoemde rapport
concludeert de Shell dat de ac
tiviteiten onder water „zullen
moeten toenemen" en dat de
werkzaamheden „op veel grote
re waterdiepte zullen moeten
worden uitgevoerd wil men de
beschikking krijgen over de
koolwaterstofreserves die nodig
de
ereldvi
kunnen (blijven) voldoen"
Technisch levert dat allemaal
nog nauwelijks problemen op
(uitspraak van een Sednethbe-
woner: „Van een storm merken
wij hier niets met onze vijf
poten. Het werk gaat gewoon
door") maar dat stelt de
Shell we moeten dan wel
bereid zijn de veel hogere prijs
daarvoor te betalen Die bereid
heid hangt weer af van de op
brengst.
Zo is het ook met de bereidheid
om op een booreiland te gaan
boterham, maar je betaalt er
wel een prijs voor. Want leven
op een booreiland is alleen
maar werken, slapen, eten en
als je daarvan houdt een
spelletje vogelpik.
DEN HAAG De dreunen die Katrijn op het hoofd van haar man,
Jan Klaassen, liet neerkomen, zijn voor velen de eerste kennismaking
met het poppenspel geweest. Wie ver met zijn gedachten teruggaat,
ontdekt dan ook wel een verjaarspartijtje, waarop iemand met een
poppenkast de jongelieden van de limonade en het koekhappen moest
afhouden, maar verder komt men meestal niet. Het is waar, de kenners
van hel poppenspel bekennen het grif: poppenspel wordt nog ateeda
geïdentificeerd mei kinderspel. En daar wil het overkoepelende orgaan
van de Nederlandse poppenspelers nu eindelijk wel eens af.
De Nederlandse Vereniging voor
het Poppenspel, hel N.V.P., bestaat
dit jaar vijftien jaar en zocht al
naarstig naar een mogelijkheid hun
handwerk eindelijk van de
vermeende kinderschoenen te
ontdoen, toen plotseling van het
ministerie van Cultuur. Recreatie
en Maatschappelijk Werk het
verzoek kwam om aan een
manifestatie te denken voor
Belgische en Nederlandse poppen
spelers in verband met het vijfen
twintigjarig bestaan van het
Belgisch-Nederlands Culturele Ver
drag- De door CRM daarvoor be
schikbaar gestelde gelden bleken
een geweldige inspiratie om het
eigen idee met dat van CRM te
combineren. Het resulteerde in het
internationale poppenspelfestival
1971. te houden in de maand ok
tober van dit jaar. waarin over het
hele land te houden poppenspel
voorstellingen moeten gaan be
wijzen. dal deze miniatuurkunst
wel degelijk leeft en meer te
bieden heeft dan de klap op het
hoofd van Jan Klaassen.
Daartoe zijn een groot aantal
poppentheaters uit diverse Europese
landen geëngageerd, waaronder hel
theater „Tandarica" uit Boekarest
en ,,Yves Joly" uil Parijs- Mej.
Van der Steenhoven van hel be
stuur van de Vereniging van het
Poppenspel, verklaarde op de gis
teren gehouden persconferentie:
..Hel werd hoog tijd, dat de image
van de poppenspelers verandert.
De vijftien beroepspoppenspelers,
die wij hier in ons land hebben,
voelden zich al een tijd lang een
soort pioniers in het land van de
expressie en waren zo Introvert
bezig dat ze vergaten contact te
maken met de rest van de maat
schappij. Met de subsidie van CRM
•is er eindelijk kans toe. Behalve
buitenlandse groepen, worden ook
Nederlandse en Belgische kunste
naars uitgenodigd om op te treden.
Die kan men het beste vergelijken
met kleine zelfstandigen: geen sub
sidie en toch maar zorgen dat de
zaal vol komt. De minste ziekte
betekent al verlies aan inkomsten.
Het ié dan ook niet zo onbegrij
pelijk. dat het poppenspel de vi
cieuze cirkel van het kinderspel
niet kan doorbreken".
Het betoog van het bestuur van de
vereniging gaat gepaaid met een
verzoek aan de pers zo tegen ok
tober het festival toch maar niet te
vergeten. Om de persconferentie al
niet onvergetelijk te maken, was
die gekoppeld aan een optreden van
een Russische grootmeester onder
de poppenspelers. Sergei Obraszov.
die enkele voorstellingen in het
land zou geven. Maar op het laatste
ogenblik liet Obraszov het afweten.
Gei van Leeuwen, organisator van
het festival: ..Obraszov maakte een
tournee door Duitsland en bleek
bereid tot een uitstapje naar Ne
derland voor vier voorstellingen.
Pas midden vorige week kwam een
telegram van hem binnen, dat hij
na Duitsland onmiddellijk naar huis
terug moest Wij hebben alles ge
probeerd via de Russische ambas
sades in Nederland en Duitsland,
maar het bleek niet mogelijk hem
alsnog hier te krijgen. De Russische
ambassade hier wist van niets en
was teleurgesteld dat hel allemaal
niet kon doorgaan. Obraszov zelf
vertelde onze contactman. dat als
hij naar Moskou werd terug
geroepen. geen macht ter wereld
daar iets aan zou kunnen ver
anderen. De Russische ambassade te
Bonn liet tenslotte het hoge woord
horen: na de bomaanslag op de
handelsdelegatie in Amsterdam
werd, voor de veiligheid van
Obraszov gevreesd".
Nietemin werd de Franse poppen
speler Jean-Paul Hubert, optredend
in Nederland onder andere in
het HOT-theater in Den Haag
bereid gevonden Obraszovs taak in
het onveilige Amsterdam over te
nemen. Hubert is een poppenspeler,
die met één koffer onder de arm
overal ter wereld zijn hele reper
toire kan spelen, want via een
ingenieus ontworpen poppenkast
van doek. die op zijn schouders
rust, vormt hij zelf het theater voor
zijn handpoppen, die in een voor
leken ondoorgrondelijke wirwar om
zijn lichaam hangen- Jean-Paul
Hubert is het levende bewijs, dat
poppenspel geen kinderspel is. In
zijn geïmproviseerde kleedkamer in
een bijzaaltje van het Amsterdamse
toneelmuseum, waar het geheel zich
afspeelde, verzekert hij: ..Ik speel
nooit voor kinderen. Kinderen
willen een realiteit en die geef ik
ze niet. Mijn poppen, die alle uit
koppen bestaan, die ik op mijn
vingers zet. heben vier handen-
Voor kinderen is dat onbegrijpelijk
en belachelijk. Nee, ik speel alleen
voor volwassenen en in grote zalen
tot een maximum van duizend
mensen. Mijn hele spel is gebaseerd
op grote en van afstand herken
bare effecten".
Aan grote zalen ontbreekt het het
festival overigens wel. Ger van
Leeuwen: „Wij hebben over het
hele land voornamelijk kleine en
middelgrote zalen. De half-commer-
cieel geëxploiteerde grote zalen
durven, een enkele uitzondering
daargelaten, een poppenvoorstelling
niet aan- Misschien hebben ze ge
lijk, maar jammer is het wel. Het is
namelijk heel gek. Als je mensen
in een zaal met een poppenspeler
neerzet, vervelen ze zich beslist niet
en niemand loopt er weg. In het
oosten van het land zou de bekende
Nederlandse poppenspeler Feike
Boschma optreden. Op de affiches
hadden ze per ongeluk Feike Asch-
ma neergezet.
Den 'HaAg 'gaat zo n beetje de rol
van gastvrouwe voor het festival
spelen In Amsterdam heerst een
grote zalennood, maar in Den Haag
lag het klimaat gunstiger. De ope
ning vindt er plaats, onder andere
met een speciaal gemonteerde co-
produktie van het nationaal ballet
en zes handpoppenspelers en drie
marionettisten. die gezamenlijk De
Falla's ..El retablo de maese Pedro"
naar een gedeelte uit Cervantes'
Don Quichotte gaan uitvoeren. De
slotmanifestatie wordt ook een
Haagse aangelegenheid. Als de
organisatoren het allemaal rond-
krijgen wordt het een „open dag",
waar alle poppenspelers met hun
privé-schouwburgje terecht kunnen.
Beroeps- zowel als amateurspelers
want er zijn zo'n driehonderd
poppenspelers in Nederland die lid
zijn van de vereniging en uit
genodigd worden. Verder zullen
alle voorstellingen zoveel mogelijk
door heel Nederland gespreid gaan
afspelen, van Bergen tot Breda, van
Enschede tot Ettèn-Leur. Het is
duidelijk, de poppenspelers willen
niet meer voor Jan Klaassen staan
en laten zich niet meer op hun kop
En Nederland zal dat weten
BERT JANSMA
