lieuw soort
unenleving
BLOEIT OP IN DE
VERENIGDE STATEN
FRANSE
^MONUMENTEN
VOOR
DANSFEESTEN
EN
RECEPTIES
e kelder onder de kerk schijnt de lamp
getemperd licht. Het vertrek is la-
lerig en vol met jonge mensen. Aan alle
en aanplakbiljetten. Easy Rider die
toelacht en Frank Zappa die naar een
cowboy grijnst. Het aantal asbakken is
te tellen. Er hangt een scherpe door-
gende voetenlucht van de zestig jonge-
die hier iedere avond voor medische
andeling komen. Dit is een indruk van
,vrije kliniek" onder de Lutherse kerk in
yoorstad Georgetown van Washington,
e gratis kliniek is een van de oudste in
Verenigde Staten. Sedert hij in 1968 ge
lid werd, hebben vele „zendelingen" van
e moederkliniek elders, in Pittsburgh,
isas en Florida nieuwe vrije klinieken
jericht.
MARTIN WALKER
SCHRIJFT OVER
JONGE UITGESTOTENEN
VAN DE AMERIKAANSE
SAMENLEVING (1)
Een muzikale manifestatie van vertegenwoordigers van de „nieuwe samenleving" in Bethel (V.S.)
De vrije klinieken breiden zich als
een olievlek uit. Op een nationale
vergadering onlangs kwamen afge
vaardigden van tweehonderd vrije
klinieken bijeen. Montreal heeft er
zes, Los Angeles vijf. In New York
zweeft het aantal klinieken tussen de
vier en de tien. Het verschijnsel „vrije
kliniek" is niet alleen een antwoord
op de hoge medische kosten in de
Verenigde Staten het is ook eer. soort
wegbereider voor een nieuw soort sa
menleving die zich in Amerika mani
festeert. De mensen die in de klinie
ken behandeling zoeken, zijn niet de
armen en zwartenj£ De patiënten zijn
jongeren, drop o'uts, het moderne
straatvolkje. Desondanks ondernemen
alle klinieken krampachtige pogingen
om ook de groep van „gezeten" arme
zwarten en blanken naar zich toe te
trekken. Voorlopig echter tel het
„straatvolk" leden genoeg om de 200
klinieken volop werk te verschaffen.
ten was een meisje dat na een mis
lukte abortus bloedend naar hem toe
kwam. Bij andere artsen was zij ge
weigerd omdat er patiënten waren
„die een behandeling meer verdienen".
De behoefte aan een gratis behande
ling bestaat nog steeds ondanks de
officiële medische dienst.
Deze dienst echter wordt gehinderd
door een overmaat aan bureaucratie
cn ook persoonlijke trots weerhoudt
velen om er gebruik van te maken.
Mensen trouwens die met drugs ver-
band houdende kwalen behandeling
vragen, lópen meer kans naai de poli
tie doorgezonden te worden dan een
behandeling te krijgen. De kliniek
van Cambridge heeft ook een „proble-
menafdeling' waar iedereen voor
niets psychologische bijstand kan krij
gen. Ook bevinden zich in de staf van
de kliniek enige sociale werkers en
juristen.
Bedelarij
Duik in hel water
State Park (Oregon)
In Cambridge (Massachusetts), schat
ten plaatselijke winkeliers het aantal
straatjongeren dat in de zomer in de
stad leeft op vijfduizend. Zij over
nachten in de grote ruimten van de
kerken of de universiteit waar ze
zich op de vloer in slaapzakken neste
len. Hun enige zichtbare bron van
bestaan is de bedelarij. Zij zijn tot het
straatbeeld gaan behoren. Soms vor
men zij een bloemrijk decor voor het
burgerdom, soms zijn zij het zwarte
schaap. De invloed van deze groep op
de gezeten burgerij is waarneembaar.
Zelfs banken nemen in hun reclame
slogans het subculturele taaltje van
deze groep over.
Cambridge heeft ook een vrije kliniek.
Sedert de oprichting in 1968 lieten
tienduizend mensen er zich behande
len. De oprichter is dokter Jozef
Brenner. Hij is van de noodzaak van
dergelijke klinieken overtuigd. Direc
te aanleiding om er een op te rich-
Vrijwilligers
Het gehele personeel bestaat uit vrij
willigers. In het gratis medische cen
trum van Georgetown werken veertig
gediplomeerde artsen die op toerbeurt
spreekuur hebben. Drie sociaal wer
kers werken er tegen een loon van
160 gulden in de week full time. Aan
het centrum zijn medici uit all" rich
tingen verbonden, artsen, psychologen,
apothekers, drugchemici. De genees
middelen verkrijg: het centrum gratis
van grote sociaal voelende farmaceu
tische fabrieken.
Georgetown is een gelukkig voorbeeld
van een „vrije kliniek". Nog onlangs
schonk de liefdadigheidsinstelling
„Jongerenliga" haar een bedrag van
36.000 gulden om er een onderwijs
programma mee op te bouwen. Over
de financiën hoef*, men zich dus voor
lopig geen zorgen te maken. De mees
te andere klinieken bijten op hel be
kende houtje. Ook zij zullen blijven
voortgaan in hun werk. Zelfs George
town zal spoedig weer dooi zijn fi
nanciële reserves heen zijn Het
grootste deel van het geld is in de
tandverzorging en voedselvoorlichting
gestoken.
Voedsel, onderdak en gezondheidszorg
vormen de basis voor een nieuwe ge
meenschap. Deze gemeenschappen
timmeren aan de weg door middel
van kranten. De meeste Amerikaanse
steden bescnikken over een eigen „un
derground" pers Met meer of minder
winst weten deze undergroundbladen
zich in stand te houden. Zij bestaan
voor en door de subcultuur.
Een van deze bladen in Washington
noemt zich de „Quicksilver Times".
Het beheer cn de produktie van deze
„krant" ligt in handen van acht men
sen. Zij allen wonen en werken in
een enorm zwerverstehuis Normaal
bedraagt de prijs op straat voor het
blad negentig cent. Als het echter in
grote getale gekocht wordt vragen
de makers cr niet meer dan 34 cent
voor. De „Times' komt iedere week
pit en heeft een geregelde oplage van
twintigduizend. Zo telt Washington
verschillende undergroundtijdschrif
ten. Boston heeft zijn „Old Mole" din
vooral na dc onrust aan de Harvard
universiteit bekend is geworden. Cali-
fornië heeft zijn „Free Press", Phila
delphia zijn „Rap". De meeste bladen
zien er goed verzorgd uit met veel
felle kleuren. Zij jagen niet zelden de
gezeten Amerikanen de schrik op het
lijf en stellen zich politiek gezien
steeds min of meer krijgslustig links
op. De afgelopen afleveringen publi
ceerde de „Times" bijvoorbeeld een
reeks artikelen over „hoe zelt een
bom te maken", van het Molotov
cocktail tot napalmbom.
Dit is het wezen van de nieuwe sa
menleving. Politiek voelen de sympa
thisanten zich aangetrokken tot een
vage, onbestemde soort utopie met
anarchistische trekken. Een niet weg
te denken verschijnsel uit de pop-,
drug- en jongerencultuur van deze
tijd.
PARIJS (AP) Wilt gij uw vrienden
ogen laten opzetten door een
dansfeest of een receptie te geven op
cn ongebruikelijke plaats? De Franse
cgcring is bereid u een gedeelte te
verhuren van de Conciergerie, waar
koningin Marie Antoinette gevangen
heeft gezeten vóór de fatale wagen
haar wegvoerde naar de guillotine.
^n als u de Saint-Louiskamer van het
Sebouw met zijn hoge gothische gewei-
Ve|> te groot vindt kunt u een andere
ruimte kiezen. Misschien dat enkele
-"fkamers van de oude abdij op de Mon
Saint-Michel u beter passen of wel
licht een gerestaureerd kasteel uit de
17e eeuw aan de rand van Parijs dat
tan worden gehuurd in zijn geheel of
'n gedeelten.
Al deze gebouwen staan op de Franse
lijst van historische monumenten en
"in eigendom van de regering. André
Parijs kent vele historische gebouwi
historische gebouwen mogen nu gebruikt worden voor het hedendaagse uitgaansleven.
Sommige van deze
Malraux, de voormalige minister voor
culturele zaken, heeft ze opengesteld
voor moderne samenkomst omdat hij
vond dat levende mensen deze erfe
nissen van de geschiedenis moesten
bevolken. Toen Malraux in 1965 dit
denkbeeld voor het eerst opperde, wa
ren een aantal beheerders van monu
menten zeer geschokt. Zij waren al
tijd van het beginsel uitgegaan, dat
zij de relieken van het verleden in
stand moesten houden en geen ruim
ten moesten verhuren net zoals een
hotelhouder. Het is begonnen in 1965
toen de Franse orde van advocaten de
Salle Saint-Louis in de Conciergerie
huurde voor haar jaarvergadering.
Dat was gemakkelijk omdat deze
ruimte deel uitmaakt van het paleis
van justitie maar er moesten elektri
sche leidingen worden geïmproviseerd
en in de nabijheid moesten meubelau
to's met toiletten worden geparkeerd.
.Toen het idee tot ontplooiing kwam,
werd permanente verlichting geïn
stalleerd, werd in een van de oude
torens sanitair ingebouwd en werden
RELIEKEN
UIT
HET
VERLEDEN
VOOR
THANS
LEVENDEN
trappen gebouwd om de toegang te
vergemakkelijken.
Thans kan accommodatie worden ver
schaft aan 1200 personen zonder dat
men elkaar op een staande receptie
verdringt en kunnen, 300400 perso
nen aanzitten aan een diner. Het bij
een diner betrokken personeel kan
binnenkomen als de gewone toeristen
bezoeken om zes uur des namiddags
afgelopen zijn en binnen twee uur de
tafels hebben geplaatst en alles voor
het serveren van het diner gereed
hebben. Het oorspronkelijke gebouw
was de op een fort gelijkende residen
tie van koning Philips de Schone in
het laatste gedeelte van de 13e eeuw.
Een brand heeft dit gebouw op drie
torens na verwoest. Het tegenwoordi
ge gebouw dateert uit de 17e eeuw en
is in aanzienlijke mate gerestaureerd
in de 19e.
Strevend naar een vage utopie met anarchistische trekken". De
Amerikaanse yippieleider (politieke hippie) Gerry Rubin brengt de
revolutionaire vuistgroet.
