vervolgverhaal, waarvan je zelf het slot moet schrijven DIETISTE wachtpost tegen te-veel-eters Zaterdag wordt het „slechtst" geleefd Denk alsjeblieft aan die gezelligheidscalorieën I Ookvoorjou is het belangrijke moment aangebroken, datje een beroep moet kiezen, of van baan wilt veranderen. Je vraagt folders aan, je bezoekt bedrijven, informeert honderduit. En op een dag schrijf je ook aan de Haagse Politie. Jm Op je sollicitatie volgt een uitnodiging voor een bezoek aan de Haagse Politie, 's Morgens gesprekken met een aantal politiemensen, 's Middags de keuring. En na die dag weet je één ding zeker: je bent blij dat je je niets hebt aangetrokken van de vooroordelen, die je omgeving had tegen een politiejob. W Politieman worden. Dat betekent:eerst een fijne, interessante opleiding van een jaar. En direct al een goed salaris. De Haagse Politie helpt je aan een kamer. En wanneer je wilt trouwen, word je ook zoveel mogelijk geholpen bij het vinden van een pas sende woonruimte. Die opleiding is een fijne tijd. Gelukkig niet meer dat schoolse. Maar zelf studeren en trainen. Je leert dingen, waaraan je nooit van je leven gedacht hebt. Wetskennis, motor techniek, verkeerstechniek en EHBO. Je haalt je rijbewijs. Ja, een politieman moet van heel wat markten thuis zijn. In de opleiding wordt de praktijk zo écht mogelijk nagebootst. Dankzij de aanwijzingen van je instructeur krijg je b.v. vat op die verkeersovertreder, die begint te schelden. Maar een agent moet altijd correct blijven, al kost het veel zelfbeheersing. Ook dat moet je leren. 6 Aan sport ontbreekt het ook niet. Atletiek, judo, jiu-jitsu en nog veel meer. Je zult van je leven nog niet in zo'n prima conditie geweest zijn. Zo neem je ook regelmatig deel aan zwemwedstrijden. Allemaal in je op leidingsperiode. Als die erop zit, word je bevorderd tot agent. Na een jaar hard aanpakken, heb je wat bereikt, 'n Prestatie om trots op te zijn. En dan begint het grote werk. De surveillance. Ouwe rotten in het vak zeggen wel eens dat het de fijnste tijd is. Een hele verant woording. Je ervaring groeit elke dag. Je maakt van alles mee. Ook die typisch Haagse dingen. Prinsjesdag, bijvoorbeeld. Of een demonstratie op het Binnenhof. En als je voldoende ervaring hebt, kun je in het korps vele kanten uit. Recherche, verkeers politie en andere takken van dienst. Jong agent zijn. Goed ver dienen: als agent minimaal f 934.-en maximaal f 1236.-bruto (exclusief toeslagen). Hard, maar bovenal met plezier werken. Verder studeren. En nog flink wat vrije tijd over houden ook. Vaak midden in de week. Fijn om dan naar 't niet zo drukke strand te kunnen of.gezellig de stad in te gaan. Een voordeel van de afwisselende diensten. w Al metal is't een fijn vak, dat politievak. En vooral in Den Haag! Bossen, duinen, strand en zee. Statige brede lanen en gezellige winkelstraten. Leuke cafeetjes met terrasjes, 't Ideale decor voor een baan en een bestaan met legio mogelijk heden. Politieman in Den Haag. Dat is 't. bon Haagse Politie Vul de bon in en zend deze aan: Haagse PolitL,bureau Personeels- zaken, Postbus 264, Den Haag. 't Woord is nu aan jou! Ik ontvang graag uw folder, waarin ik uitvoerige informatie kan vinden omtrent de vereiste vooropleiding, de Salariëring en het werk bij de Haagse Politie. r Naam Adres Woonplaats Geb. datum Opleiding* man/vrouw lengto (minimaal 1.70 mtr.) i ledereen beneden 29 en boven 16 jaar met een goede algemene ontwikkeling kan solliciteren. Voor 17- tot 21-jarigen is een Mavo-, LEAO- of vergelijkbaar diploma vereist. BEROEPENNUMMER 1971 We snoepen see! (e veel. We zyn allemaal gek op kroketten en patat frites met klodders mayo naise. Daarnaast weten we wel drommels goed dat al die vette boel verschrikkelijk slecht voor ons is. We kunnen het hele probleem afdoen met de schouders op te halen en rustig door te eten. .Waar er is nog een andere mogelijkheid: hel inschakelen van een voedingsdeskundige, een diëtiste. Meer en meer zal zij in de toe komst een tegenwicht moeten gaan vormen te gen de te-vccl-etende welvaartsmens. In eerste instantie denk je by „diëtiste" aan zie kenhuizen en hartpatiënten. Inderdaad zijn er vrij veel in ziekenhuizen en bejaardentehuizen werkzaam. Maar het vak begint steeds meer naar andere richtingen door te dringen. In wyk- gebouwcn en kruisverenigingen hebben diëtisten regelmatig zitting. Daar kunnen dan over het algemeen de mensen terecht, die willen verma geren en het zelf niet kunnen. Yan de diëtis krijgen melden v gesloten. VOORAL IN ZIEKENHUIZEN VEEL WERK VOOR DIËTISTEN Hoc meer voorlichting er over voeding komt, des te meer wor den we ons bewust van het feit, dat we voorzichtig moeten zijn met onze gezondheid. Rapporten en statistieken wijzen telkens weer uit, dat hel aantal hart- en vaatziekten schrikbarend toe neemt. Niet alleen te veel en ver keerd eten al op jeugdige leeftijd kan de oorzaak van die kwalen zijn, maar ook te weinig bewe ging, te veel. roken en een te ge spannen leven dragen hun steen tje bij. na de oorlog enorm toegenomen. De oorzaak daarvan is volgens deskundigen, dat degenen, die in de oorlogsjaren honger hebben geleden, zich nadien niets meer wilden ontzeggen. Men is in het wilde weg gaan eten. Kinderen zagen van.hun ouders dit slechte voorbeeld en zijn dezelfde weg ingeslagen. Het is op die manier i soort vicieuze cirkel gewo: tijd. Bovendien zorgt de huis vrouw speciaal voor zaterdags nog voor iets bijzonders bij het brood en is er meestal minstens één keer soep vooraf. Zaterdag avond is een gezellige avond ♦voor een borreltje met een zout je. Bij de koffie eten we dan eerst nog een gebakje. Zondags is al niet veel beter. Er wordt óf uitgebreid gedineerd, óf uiterst eenzijdig (soep of patat). Sinds 1950 is het gebruik van calorieën met ca. 5% gestegen en dat van vet met ca. 24%. Een onrustbarende stijging dus. Voor de diëtisten is er dus werk genoeg, vooral in ziekenhuizen. In persoonlijke gesprekken be paalt zij samen met de patiënt een dieet, aangepast aan de kwaak De diëtiste blijft een in tensief contact onderhouden met de patiënten, wat soms uitgroeit tot een sociale taak, als de pa tiënt erg met zijn dieet zit. Niet alleen de gegevens op het gebied van de eetgewoonten moet de diëtiste weten maar ook de le vensomstandigheden zijn van groot belang bij het opstellen van het dieet. Als bijvoorbeeld de man van een bejaard echtpaar op een zoutloos dieet moet is het voor de vrouw het gemakkelijkst om zoutloos te koken en er voor zichzelf later wat zout bii te doen. In een groot gezin met veel moeilijker uitvoerbaar. Voordat een diëtiste werkelijk de praktijk in kan krijgt zij eerst een gedegen opleiding. Na de vormingsklas gaat zij driejaar in een vooropleiding, waarna zij een jaar dé eigenlijke dietisten- opleiding krijgt. De opleidingen zijn gevestigd in Den Haag. Am sterdam en Nijmegen. In die tijd moet zij een praktijkstage in een ziekenhuis onder leiding van een diëtiste lopen. Daar leert zij alles toepassen wat zij in de vooraf gaande jaren heeft geleerd. Als ze eenmaal in haar beroep w erkt draagt zij de verantwoordelijk heid voor alles wat er in de dieetkeuken wordt bereid. Ze heeft ook toezicht op wat de pa- tiénten uiteindelijk via de afde lingskeukens op hun bord krij gen. Bovendien houdt ze een oogje op de voeding van het per soneel. Naast het instrueren van de pa tiënten is er ook de instruktie van de verpleegsters. Als het een gewoon dieet betreft weet een ervaren verpleegster wel wat ze doen moet, maar er zijn ook veel buitengewone gevallen. Als i patiënt naar huis gaat krijgt i verboden Voor de patiënt zowel als voor de diëtiste is de dialyse- (nier) patiënt het moeilijkst. Zijn dieet moet bepaald worden aan de hand van laboratorium-uitslagen en er valt weinig in te schippe ren. Zwangere vrouwen zijn het gemakkelijkst. Die weten waar om ze een bepaald dieet voorge schreven krijgen en zullen dat op de voet volgen. Bovendien leven zij in de wetenschap, dat het maar voor korte tijd is. De taak van een diëLislc bij wel ke instantie dan ook is een veel omvattende. Elke patiënt is een geval op zich en vereist zijn ei gen specifieke behandeling. In totaal zyn bij de Nederlandse Vereniging voor Diëtisten 645 leden ingeschreven. Jaarlijks sla gen ongeveer 100 meisjes voor het diploma. i de aag i r het be- oorlichting. Hij de kinderen", zou men kun nen zeggen. Maar de moeder zorgt zeker in de eerste levensja ren van een kind voor zijn eten. Dus beginnen we bij moeders, Maar die hebben „het altijd an ders gedaan en zo ga je door. De scholen zouden een goed be ginpunt kunnen vormen. Als er maar lang genoeg op gehamerd wordt, blijft er allicht het een en ander hangen en krijgt de betere voeding langzaamaan een kans. zijn de laatste jaren, en dat de statistieken ook uit, langer hoe vetter gaan eten. oudere mensen hoor je vaak: vroeger aten wc uitgebak- n kaantjes en vet spek. Aan t vlees zaten grote randen vet, aar toen hoorde je niet; dal wc igezond aten". In de w ij zei Ma aard .el van het werk heel ai den. Er wordt tijden kzaamheden veel en Daarnaast -•i in dc vooroorlogse jaren vrij- >vel nergens chips, zoutjes, kro ketten, patat en loempia's te krij- jcn. 's Avonds stond er geen -chaallje kaasblokjes klaar en ge bakjes waren alleen voor verjuar- r de ek gaat het L' het verkeer de eetgewoonten. Uit onderzoe kingen is gebleken, dat we op zaterdag het „slechtst" leven. In ilc meeste gezinnen wordt op za terdag niet warm gegeten. Het aantal calorieën, dat in drie broodmaaltijden zit is veel hoger Een vrouw, die al zo'n twintig jaar als diëtiste werkt is mej. C. L. C. Koorcman. Zy is met twee collega's belast met de post van diëtiste in het Haagse ziekenhuis Zuidwal. „Wij behandelen hier drie groepen mensen: dc zieken huispatiënten, de mensen, die hier door hun dokter naartoe zyn gestuurd en het personeel", /egt zü. De diëtisten geven ad viezen wat betreft liet eten van het personeel. Bovendien geven ze dc leerlingverpleegstcrs, die met het eten van dc patiënten te maken krygen, ook informatie over hun eigen hap, zeker als ze „Wc hebben hier in het zieken huis met alle patiënten, die wij een dieet geven, persoonlijk con tact. Wc bespreken met iedereen het dieet. Er zijn tenslotte voor veel mensen een aantal dingen, die ze beslist niet lusten. Boven dien houden de meeste patiënten zich beter aan hun dieet als ze liet begrijpen. 'We kunnen na tuurlijk niemand dwingen, want wie niet wil moet het zelf maar weten. Dat wil zeggen, dat geldt voor iemand, die hier bij voor beeld met een gebroken been ligt en tegelijkertijd wil afvallen. Als het om de gezondheid van een patiënt gaat, moeten wc samen met dc arts en de verpleegsters wel streng zijn". Degenen, die niet of niet meer in liet ziekenhuis zyn, moeten één keer in de twee of drie we ken terugkomen. „Vooral voor de mensen, die een vermage- rings'diect volgen is dat heel be langrijk. In dc eerste tijd van zo'n dieet gaan de ponden er wel af. Later wordt het moeily- moed. In een gesprekje zo nu en dan kunnen wc die moed er een beetje inhouden". „Als de mensen eenmaal weer thuis zijn, is het vaak erg moei lijk om een dieet aan te houden. Moeders van gezinnen willen vaak niet iels extra's voor zich zelf klaarmaken. Als het om de man of de kinderen gaat zijn ze daar veel eerder toe bereid. Dat is ook een reden waarom we alle diëten met de patiënten be spreken. Hoe mooi een dieet er in theorie ook kan uilzien, liet zal praktisch uitvoerbaar moeten zjjn. Zo hebben we hier een man gehad, die overdag steeds wat tussendoor moest eten voor zijn maag. Maar die man werkte met olie en zo. Om te gaan eten, moest hy dan eerst naar de kan tine om zijn handen te wassen en weer terug. Dat is dan na tuurlijk wel moeilijk". Elke werkdag tussen negen en tien uur 's morgens houden de drie diëtisten spreekuur. Alleen patiënten die op de een of ande re manier met het ziekenhuis verbonden zyn, dus bij voorbeeld gestuurd door een van de specia listen, kunnen dan bij de dames terecht. „Mensen, die door hun dokter gestuurd zijn om te vermageren en dat zelf graag willen, zijn de dankbaarste. Ze houden zich meestal goed aan de voorschrif ten". vertelt juffrouw Kooreman. Ze waarschuwt wel iedereen, of hij nu ziek is of kerngezond, voor de wat zij noemt „gezellig- heidscalorièën", dc zoutjes en de pinda's. „Gezond eten is niet te veel vet, maar voldoende calo rieën tot je nemen!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 32