Eenheid
grote
opgave
,,Geen andere
weg dan samen
te gaan
Schuifelend
en biddend ter
receptie
asmm
n
Meer dan 1500
schuddende
handen
LEroSE COURANT
55
ku! Pl?e generaties bi;
jongste bisschop, di
ROTTERDAM In de kathedrale kerk
van het bisdom Rotterdam hebben za
terdag op het altaar twee generaties
bisschoppen lekaar ontmoet: kardinaal
Alfrink en mgr. dr. A. J. Simonis, de
oudste en jongste leden van het Neder
landse bisschoppencollege. Twee gene
raties, die de Kerk van Nederland moe
ten leiden. Kardinaal Alfrink met reeds
de last en de zorg van de veelheid van
meningen binne deze Kerk op zün
schouders; bisschop Simonis. zoals hij
zelf zei „nog jong en onervaren in het
ambt", die dit ambt ziet „als een boven
menselijke ongave" Slechts te dragen
wanneer „wij elkaar in gezamenlijke
verantwoordelijkheid vertrouwvol aan
vaarden.
Beide generaties bisschoppen hebben
zaterdag tijdens de wijdingsplechtighc-
den en in de eerste bisschoppelijke
brief van dr. Simonis niet verzwegen
dat de vele problemen in de Nederland
se Kerk vooral tot uiting zün gekomen
met en rond de benoeming van de
nieuwe bisschop van Rotterdam „Wij
kunnen slechts hopen, dat zoiets in de
toekomst niet meer zal gebeuren." zei
kardinaal Alf-mk tijdens de plechtighe
den van zaterdagmorgen, daarbi.i doe
lend op de procedure bij de bisschops
benoeming en op de vele teleurstellingen
die in Nederland toen zo sterk open
baar geworden zijn.
Onmiddellijk na de wijding stonden de
kardinaal en bisschop Simonis ook in
oog met elkaar terwijl de kardinaal
zijn jonge collega gelukwenste. De
woorden tussen beiden gewisseld bleven
voor de andere kerkgangers onver
staanbaar. Zü hadden, aan de reactie
van de kardinaal en de jonge bisschop
tc zien, voor beiuen een accentvollc
betekenis. „De bisschop moet bruggen
bouwer zün tussen de groeperingen en
tussen deze groeperingen en hemzelf",
had de kardinaal kort ervoor gezegd.
„Maar de gezamenlijke bisschoppen
hebben de verantwoordelijkheid voor de
eenheid binnen deze Kerk". Of. zoals
bisschop Simonis later op de dag zei:
„WÜ moeten ons allen, priesters en
leken, eerlijk en kritisch durven afvra-
LS(
ITERDAM Een ovatie voor de
eidende en thans ernstige zieke
chop M. A. Jansen en twee keer
ovatie voor de 39-jarige nieuwe
iehO( cll0p dr A I Simonis tijdens en
afloop van de wijdingsplechtighe-
Kathedrale Kerk hebben
erdag een nieuwe episode ingeluid
het bisdom Rotterdam. „Een bis-
op moet bruggenbouwer zijn tussen
groeperingen onderling in de Kerk
tussen de groeperingen en hemzelf,
gezamenlijke bisschoppen hebben
zorg de eenheid te bewaren in de
vaderlandse Kerk en in het grote
de Wereldkerk", zei de
fdcelebrant van deze dag kardinaal
rink, kort voordat hij de nieuwe
schop wijdde. Later op de dag be-
rukte de pasgewijde bisschop Si-
„nict een teken van tegen-
te willen zijn. maar een hcr-
)or alle gelovigen". Hij heeft
v „'oorden in het weekeinde in alle
ken van zijn bisdom laten voorle-
met de oproep aan alle gelpvigen
eenheid in Christus te blijven be-
kii
n.
..•ijdingsplechtigheden van za-
'ouw lagmorgen, die ruim twee uren
irde. namen de gezamenlijke Ne-
landse bisschoppen de nieuwe bis-
op het altaar met het geven van
Vredeskus in hun midden op: kar-
aal Alfrink met enkele strikt per-
erha nlijke woorden, die alleen
wo den verstaanbaar waren; bisschop
artkruis van Haarlem met
edigende schouderklop; bisschop
haigors Van Roermond met een vader-
omhelzing; bisschop Ernst van
^da mannelijk kort en krachtig;
ouw' schop Bluijssen van Den Bosch met
ach' bied en respect voor de wijdeling;
;M) schop Möller van Groningen met
opgewekte collegiale lach
d bisschop Nierman van Groningen
dend en zegenend,
deden eveneens de bisschoppen
be i de Wereldkerk, ook
aartsbisschop Mihayc
aroa (Tanzania): aartsbisschop Jans
de oud-katholieke Kerk, bisschop
mlsius van de Russische Kerk
derland. pronuntius Felice
ssebisschoppen Bronsveld en Tille-
Merauke (West-Iran.
>egere Nieuw-Guinea).
toonde mgr. dr|
Simonis zich in zijn schoppeliike
rdigheid met staf en mi iter,
ande op het altaar, aan de bijna
10 kerkgangers in de kathedraal
Rotterdam en aan de televisiekij-
rs in het gehele land.
op de dag zou hij verklaren:
is wel een bovenmenselijke op-
J pizel weet geen heilige te zijn. nog
en onervaren in het ambt waar-
ik geroepen ben en dat anderen
ichien beter konden vervullen dan
Ik ben mij dan ook heel goed
ust. dat menigeen liever een an-
als bisschop had begroet. Daar
ik alle respect en begrip voor
!ar er is geen andere weg dan dat
in gezamenlijke verantwoordelijk-
id proberen elkaar vertrouwvol te
olt vaarden.
Nederlandse bisschoppen hadden
g gr; m 's morgens bij de plechtigheden
uit.
ge bisschoppenen Verdere katholieke
autoriteiten, de civiele autoritieten en
de vele genodigden. Dit bleek ook bij
de communie-uitreiking, toen een gro
te stroom kerkgangers juist uit han
den van de nieuwe bisschop de eucha
ristie wilden ontvnagen. Een onmoge
lijke opgave in het schema van deze
plechtigheden, want dit was alleen
bedoeld voor de familieden en naaste
vrienden van dr. Simonis. Een vn de
ceremoiarissen moest hem dan ook uit
de overgrote drukte aan de voet van
het altaar terughalen naar zijn zetel,
waar hij tussen de bisschoppen Bluijs
sen en Zwartlruis de'slotfase van de
plechtigheden volgens schema moest
afwachten.
Aan het einde van de plechtigheden
dankte de jonge bisschop bewogen
zijn voorganger, de ernstig zieke bis
schop Jansen. „Dit zo jonge bisdom
heeft een eigen gezicht gekregen en
dat is voornamelijk te danken aan de
goedheid en hartelijkheid die velen
van ons in de persoon van bisschop
Jansen mochten ondervinden", aldus
dr. Simonis. De zieke bisschop had die
ochteM al eerder in de dienst een
ontroerende hulde ontvnagen van kar
dinaal Alfrink en van de applaudiser-
ende kerkgangers in de kathedi-aal.
Een hulde, die hem door middel van
de televisiebeelden in zijn ziekenka
mer bereikte.
In de feestelijk versierde kathedraal
met overheersend rode aronskelken en
gele narcissen, afkomstig uit de Bol
lenstreek geboortegrond van de
jonge bisschop luisterden het ka
thedrale koor en het koor van de
Sint-Jacobusparochie uit Den- Haag.
beiden onder leiding van Hans Braun
met begeleiding op het orgeldoo'-
de misicus Joop Schouten uit Delft
Terecht kregen koor. organist eri
trompetblazers een hartelijke dankap-
plaus van de aanwezigen, die 'deze
morgen bijzonder gul waren met hun
ovaties. Dit applaus gold niet minde<
de prachtige liederen, die op verzoek
van de jonge bisschop zelf in de wij-
dingsdienst opgenomen waren: liede
ren van onder meer dominee Wit en
van de dichter en vroegere Jezuiet
Huub Oosterhuis. waaronder het aan
grijpende lied van deze dichter, dat de
eigenlijke bisschopswiiding inluidde
„De Geest des Heren heeft een nieuv
begin gemaakt. De geest van Oor5
bezielt, die koud zijn en versteend,
herbouwt wat is vernield. maakt ér-
wat is verdeeld.
„Met de hulp van Gods genade., c-
met „het hart gekeerd naar hen die ir
ellende verkeren" (zoals hij 's avond
in de dagsluiting van de KRO-tv zei
aanvaardde de 39-jarige bisschop he
bestuur van het bisdom Rotterdar
ook als zojuist gewijde bisschop. Aa-
het slot van de plechtigheden opniem
onder een ovationeel applaus van d
kerkgangers, dat hem tot in de paste
rie begeleidde. Waarbij de echo va
de strofe uit het lied van de blind
dominee-dichter Jan Wit. dat d-
plechtigheid besloot, nog lang blee
naklinken, omdat het de kern meer
zak van alle gebeurtenissen rond dr
Simonis tussen zijn benoeming en
wijding: „Velen, die de moed begaf,
blijven staan, of dwalen af Hunk'rend
naar hun oude land Reisgenoten
grijpt hun hand.
Kardinaal Alfrink en jonge bisschop Simonis: bemoedigende woorden
Vv •rt-irmn U
de receptie te zeggen tegen
ROTTERDAM Nog steeds bijkomend
van de emoties en de drukte rondom
de wijdingsplechtigheden van zaterdag
in de kathedrale kerk heeft bisschop
Simonis van Rotterdam zich gezet aan
de dankbrieven voor hen die hem met
woord en daad de laatste dagen hebben
bijgestaan. De tastbare herinnering aan
brieven, telegrammen, bloemstukken en
geschenken heeft hy om zich verza
meld. Een indrukwekkende hoeveel
heid sympathiebetuigingen en woorden
van gelukwensen, bemoediging en
sterkte in zijn moeilijke ambt. Zaterdag,
direct na de wijdingsplechtigheden
heeft hij minstens 1500 handen moeten
schudden van hen, die hem tijdens de
receptie hun gelukwensen kwamen aan
bieden. Tijdens deze ruim twee uur
durende receptie bleef pastoor Zoute-
l>ier zijn oud-pastoor van de H. Sacra
mentsparochie uit Den Haag hem
bezoekenden nu en dan onderbrekend,
om zijn oud-kapelaan tenminste de ge
legenheid te geven af en- toe even op
adem te komen.
Een van de voor het bisdom Rotter
dam belangrijkste gasten was aarts
bisschop Markus Mihayo van Tabora in
Tanzania. Hij trekt nu al ruim een
week het bisdom dat zijn diocees ge
adopteerd heeft. rond. Zaterdag was hij
met dr. Simonis het middelpunt van
de gebeurtenissen. Dit was al direct
na de wijdingsplechtigheden in de ka
thedraal toen drs. D. v.d. Geest voorzit
ter van de Diocesane Pastorale Raad
hem kon meedelen dat zyn bisdom
41.000 gulden zou ontvangen van de
3'2.000 gulden die het Rotterdamse bis-
lom bijeengebracht had met de actie
Driemaal een bisschop" ide bisschop
oen Jansen. Simonis en Mihayo) en via
net actiecommité Lisse, de geboorte-
olaats van dr. Simonis. Het applaus
an de bijna 1100 kerkgangers onder
ging mgr. Mihayo blü lachend, verrast
loor zoveel spontaniteit.
-ater op de receptie liep hij met ver-
vonderde ogen rond, beduusd over
oveel mensen. „Waar komen al die
mensen toch vandaan" was zijn voort-
lurende verzuchting, wanneer steeds
veer nieuwe rijen mensen in de pasto-
iegangen verschenen. Mensen uit aller-
ei kerkelijke en civiele kringen: ka-
holieken. protestants-christeiyken, niet
cerkelijken, vreemden, bekenden en zo
•naar mensen die met de jonge bis
schop kennis wilden maken. Daar tus
sendoor de geur van gele narcissen, die
de vriendenclub van de bisschop uit
Lisse hadden aangevoerd en op colbert
of mantel droegen.
Daartussen door dartelden neefjes en
nichtjes van heeroom-monseigneur, fo
tograferend, spelend, kijkend, lachend.
Het werd om met de ordedienst en de
Rotterdamse politie te spreken een bij
na niet ophoudende stroom mensen, die
overigens geen enkel probleem ople
verde voor de politie. De orderegeling
verliep geruisloos maar perfect.
Een enkel probleempje bleef voor de
Rotterdamse politie over. Het ontstond
rond een Amsterdamse mevrouw en
een Haagse jongeman, die getooid met
de pauseiyke kleuren dc kathedraal
binnen wilden maar zonder toegangs
kaart geen entree kregen, evenmin als
trouwens vele andere belangstellenden.
Beiden zetten zich toen op klapstoeltjes
vlak voor de kathedraal om luidop de
rozenkrans te bidden. Toen kwam de
enige opmerking van de politie: „Wilt
u wat rustiger bidden. Het lijkt meer
op een demonstratie, dan op een ge
bed". Later verschenen beiden op de
receptie om alsnog hun aanhankelijk
heid te betuigen en om de bisschoppe
lijke zegen te vragen.
Ordemaatregelen, genomen bij het
Groothandelsgebouw vóór het Rotter
damse Centraal Station en rond de
Rotterdamse groenteveiling bleken
achteraf totaal overbodig. In beide ge
bouwen hadden enkele actie- en huldi-
gingscomité's ruimtèn gehuurd, waar
mensen die geen plaats in de kathe
draal hadden, de televisieultzending
konden volgen. Daarna zouden zij zich
dan en bloc en in optocht naar de re
ceptie begeven. Zowel in het Groot
handelsgebouw als in de kantine van
de Groenteveiling bevonden zich slechts
een handvol kijkers. Om met de Rot
terdamse mijnheer Boot van de „Ge
bedsactie" te spreken: „Het is allemaal
veel te laat en veel te slecht geregeld
om succes te kunnen hebben".
Of zoals de biddende vrouw voor de
kathedraal verstoord opmerkte: „Men
houdt blijkbaar niet meer van uiterlijk
vertoon". De vele auto's, netjes rond
de kathedraal geparkeerd, bewezen op
dat moment echter wel anders.
Aartsbisschop Mihayo had het al eer
der en beter gezien dan deze vrouw,
toen hij zich alsmaar verwonderd
bleef afvragen waar al die mensen
vandaan kwamen. Terwijl in de. kathe
draal zelf en in de pastoriegangen hon
derden mensen geduldig op hun beurt
bleven wachten om de toen al zeer
vermoeide dr. A. J. Simonis de hand te
drukken.
Tekst: TON v. d. HOUTEN
GERARD BARENDSE
Foto's: SIMON E. SMIT
