Corruptie op
de Filippijnen
HEDEN IK, MORGEN GIJ
EERDER KARAKTERTREK
DAN UITWAS
\l
ELKE TIJD HEEFT
EEN UNIVERSITEIT
DIE HET VERDIENT
Geldboete voor
Katwijker met
gladde banden
Plaatselijke belastingen
in Nieuwveen verhoogd
n
In de allerlaatst* Filippijnse krant, die ik direct vóór mijn
vertrek op „Manila International Airport" nog gauw kon door
bladeren tussen honderden zwetende medemensen, stond een
stevig voorpaginabericht over een uitgelekt schandaal met het
nationaal rampenfonds, dat door president Ferdinand E. Mar
cos hoogstpersoonlijk wordt beheerd. Uit het fonds was name
lijk een bedragje van 130 miljoen pesos (dat zijn luttele 80
miljoen) spoorloos verdwenen. De president (afgekort FM) had
zijn aanvankelijke bewering, dat het geld was uitgegeven voor
hulpverlening aan de slachtoffers van de tyfoon „Yoling"
in het aangezicht van de feiten moeten intrekken, zonder in
de gauwigheid een nieuwe geloofwaardige verklaring voor
het zoekraken van dit kapitaaltje bij dc hand te hebben. Nu
denkt u natuurlijk, dat FM moet hangen, zo'n man is afge
brand, alle 37,8 miljoen Filippino's zullen hem als één ver
ontwaardigde natie in de nek springen. Vergeet het maar.
Waar bleef
80 miljoen
uit het
rampenfonds?
LEIDSE COURANT
DINSDAG 9 FEBRUARI 197!
Amerika's
55ste staat
duidelijk
in beweging
Best mogelijK, dat de verdwenen mil
joenen al hoog en droog op iemands
buitenlandse bankrekening zijn bijge
schreven. Tegen de tijd, dat een com
missie van onderzoek uit de Senaat
zich (pro forma) over de affaire gaat
buigen, hebben de uitgekookte vogels
in de oncontroleerbare top van de
Filippijnse landspolitiek meer dan ge
noeg bedenktijd gekregen om een ac
ceptabele leugen-om-bestwil te con
strueren, waardoor de werkelijke
waarheid nimmer aan het licht hoeft
te komen. Niemand vraagt trouwens om
die waarheid, want in de Filippijnse
verhoudingen is het heden ik, morgen
gij. De ene hand wast de andere.
Wanneer je zo'n bericht leest, na bij
na veertien dagen in dat kokende,
konkelende eilandenrijk te hebben
rondgesjouwd, doet het je niets meer.
Je slikt het voor zoete koek. Met
hetzelfde gemak waarmee je per dag
vijftien flesjes San Miguelbier door
je keelgat hebt laten stromen.
Spelletje
Als Europeaan krijgt men in Manila
binnen een paar dagen een soort be
wustzijnsverruiming, waardoor men
de dingen, die wij zo graag als cor
rupt en verderfelijk catalogiseren,
■nel leert zien als vitale onderdelen
van het bonte spelletje der Oriëntaal
se democratie. Politiek, voor ons nor
maliter een bloedernstig bedrijf, hangt
in menig land in het Verre Oosten
aan elkaar van ludieke bagatellen.
Daarom zal FM over dat zoekgeraakte
zakcentje uit het rampenfonds zijn
,f>olitieke hals niet breken. Het levert
■hooguit twee namiddagen stof tot
-amusante kletspraat onder de happy
|4ew in Manila, die hun miriendas
4iouden in het Hilton. In deze troebele
atmosfeer is verse roddel even onmis-
ibaar als vers ijs. En de gedachte, dat
een zwendeltje van 80 miljoen in
dood-eerlijk Nederland volstrekt on-
denk- en onduldbaar zou zijn, zelfs al
eing het maar om één procent van dat
•bedrag („Premier de Jong verduistert
twee ton", men stelle zich dat voor!),
dringt pas na een paar flinke Hol
landse nachtvorsten tot je door. Mani
la leeft van dit soort schandaaltjes,
zonder welke Iedere poging tot demo
cratische politiek een fictie zou zijn.
in deze situatie is een president even
goed „slachtoffer" als gezagsdra
ger; men moet in beide rollen om
hem kunnen lachen. Toen FM's recen
te amourette met filmster mejuffrouw
Beams al aanleiding had gegeven tot
dubbelzinnige woordspelingen op de
menukaarten van gerenommeerde res
taurants en daardoor gèen exclusief
„roddeltje-on-the-roeks" meer was,
kwam de aanslag op de paus als een
gift uit de hemel. Men heeft dagen
lang boven dure long-drlnks gebakke
leid over de vraag, of FM wel echt
GEWAPENDE HUURLINGEN
het leven van paus Paulus VI had
gered (zoals zijn regeringsvoorlich
tingsdienst beweerde) door de geschif
te kunstschilder Benjamin Mendoza y
Amor een fikse karatemep te verko
pen. Heel het geblaseerde Manila wist
meteen, dat het een leep propaganda-
trucje was, van a tot z gefantaseerd
door de' slimme image-builders van
het presidentieel paleis (de Malaca-
nangjongens). Men had waardering
voor de vondst, die als serieus stukje
epiek de wereldpers haalde. Grote bu
reaus als UPI, AP en AFP trapten
erin, terwijl Manila zich buikpijn
lachte. En het hele geval was eigen
lijk al een versleten joke, toen mgr.
Galvin uit het gevolg van de paus
later in Sydney eindelijk vrijuit kon
zeggen, dat de Filippijnse president
bij de reddingsactie op het Manilese
vliegveld niet te pas was gekomen. In
het unieke oosters-Amerikaanse leef-
PRESIDENT MARCOS:ambtsdrager en voorwerp van kritiek
vaart is voor 80 pet in handen van 2
pet der bevolking. Een niet te looche
nen feit. waarover nauwelijks genoeg
schande kan worden afgeroepen. Ook
in een land met de 200 van Mertens.
Het gemiddeld inkomen ligt ergens bij
de 400 gulden per jaar. Volkomen
juist, volmaakt schandalig. Ik was in
Antique, de armste provincie van het
land, waar de sacades (suikerrietkap
pers) wonen. Zij hebben nettoloontjes
van, schrikt u niet, 80 tot 100 gulden
in zes maanden. In de barrios (boe-
rendorpjes) sterven dagelijks kinderen
aan ondervoeding en dysenterie. De
hygiënische toestanden zijn vaak af
grijselijk. Maar in Antique is men blij
met de vier nieuwe bruggen en zeven
kilometer gecementeerde ..Marcos-
way", die tijdens het bewind van FM
in deze barbaarse uithoek gerealiseerd
werden. Het is méér dan men van alle
voorgaande presidenten samen had
gekregen. Er zijn keiharde reportages
geweest (heb ik gehoord) over suiker-
miljonairs, die hun hacienda's en vil
la's laten beschermen door een privé-
leger van zwaarbewapende huurlin
gen. Klopt. In Bacolod, hoofdstad van
het suikerrieteiland Negros, heb ik
de verschanste miljonairsbuurt Capi-
tolville gezien. Wachthuisjes, prikkel
draad, slagbomen, geüniformeerde kna
pen met stenguns. Negros, zegt
men, heeft alles om een tweede Cuba
te worden. Het mist alleen een Fidel
Castro. Wanneqr men,zo'n q^tspraak
gebruikt als o^e^iteljpg bij ^ergelij^
ke beelden, is dat een ootte verteke
ning van de realiteit. Ik wH niets
afzwakken van de Filippijnse wantoe
standen, de menselijke ellende, het
onrecht, de corruptie, de rotheid van
het bestel. Maar gewapende huurlin
gen bewijzen niets. Het is allemaal
relatief. In Manila zijn 60 tot 80
uitleenbureaus voor deze „guards".
Elk bedrijf van enige omviyig heeft
een of meer gehuurde krachtpatsers
met een browning op hun bil aan de
poort staan. Normaal bewakingsperso
neel in een land, waar de politie zich
niet 'inlaat met de directe veiligheid
van personen en goederen. Bedrijfsle
ven en burgerij (wie zich dat permit
teren kan) knappen dat zelf op. Het
heeft met springstof voor een dreigen
de revolutie niets uit te staan. Schel
den is goedkoop, ook op de Filippijnse
pers, die voor 80 pet in handen is van
suikerlords en grootindustriëlen. Voor
ons rechtsgevoel is dat meteen een
scheve toestand maar ik moet het
tweede land nog leren kennen, waar
het begrip persvrijheid zo meedogen
loos en ongebreideld gepraktizeerd
kan worden als op de Filippijnen. Er
wordt journalistiek bedreven, die zo
ongegeneerd persoonlijk is. dat wes
terse boulevardbladen er (in positieve
zin) nog iets van kunnen leren. FM
wordt geen minuut met rust gelaten,
driemaal daags wordt zijn persoon
en/of zijn lieftallige Imelda (voorma
lige Miss Philippina) in de venijnigste
rubrieken gekraakt. Het mag alle
maal. niemand krijgt het in zijn hoofd
om aan censuur te denken. Het hoort
bij de Filippijnse opvattingen van de
mocratie.
Zonder stroom
En dan de corruptie. Er is niets op af
te dingen. Op de Filippijnen is hel
openbare leven door corruptie verziekt.
Terugblik
op de
Filippijnen
door Jan Derix
foto's: R. de Swart
uitleenbureaus
klimaat van de Filippijnse hoofdstad
geeft dat kleur aan de politiek. Eigen
lijk is men FM erkentelijk voor zo'n
schandaaltje met het rampenfonds
Zeker wanneer zijn Malacanangboys
(ik zag het op de voorpagina van
dezelfde krant) meteen voor het nodi
ge tegengas zorgen door bekend te
maken, dat de regering dit begro
tingsjaar 170 miljoen pesos heeft over
gehouden door interne bezuiniging. Dat
trekt alles weer een beetje recht.
Relatief
Natuurlijk, feiten zijn feiten, De afge
lopen weken hebben pers, radio en tv
u een lawine van Filippijns feitenma
teriaal thuisbezorgd', franco en vrij
blijvend. Ik zou me de (niet eens
ongerechtvaardigde) toorn van velen
op de hals halen door aan die feilen
te gaan tornen. De Filippijnse wel-
Ministers worden miljonair (en omge
keerd), iedere overheidsdienaar kan zo
scrupuleus niet zijn of hij verdient er
een extra-jaarsalaris aan. Ik was bij
een pater op Negros, die van zijn
missieprocuur een kist goederen toe
gestuurd had gekregen. Zoiets mocht
de man belastingvrij invoeren.
Maar zijn Filippijnse overste had in
Manila aan 17 verschillende functio
narissen steekpenningen tot een totaal
bedrag van over de 100 pesos moeten
uitbetalen voordat hij de kist vrij-
kreeg. Niemand schrikt daar nog van.
Bij de verkiezingen voor de Constitu
tionele Conventie op 10 november is
op grote schaal omkoperij gepleegd.
Men bewjfertr dat zeker 10 pet van de
geachte "Afgevaardigden hun zetel
frauduleus hebben verworven. Na
tuurlijk komt er een duur officieel
onderzoek, maar er zal niemand wor
den gewipt. Op de weg tussen Bacolod
en Talisay werden we aangehouden
door een agent, die zijn verbaalboekje
al demonstratief in de lucht stak, toén
we nog zeker honderd meter van hem
verwijderd waren. De chauffeur vroeg
me een briefje van tien pesos. Dat
deed hij netjes in zijn rijbewijs, voor
dat hij stopte. Het geheel werd de
zwijgende agent achteloos door het
portierraampje aangereikt. Hij blader
de er langzaam doorheen, nam het
geld eruit en liet ons doorrijden. Op
Panay sliepen we in een dorp, dat
maar twaalf uur per dag elektriciteit
had. Van 's avonds zes tot 's morgens
zes. Voor de rest van het etmaal was
het dorp aangewezen op olie. Dat lag
niet aan de capaciteit van de stroom-
centrale, maar aan de burgemeester.
De man had zijn ambt namelijk te
danken aan de financiële steun van
de enige oliehandelaar ter plaatse. Uit
erkentelijkheid daarvoor hield hij nu
al jaren de stroomtoevoer beperkt, zo
dat zijn sponsor een dikke boterham
(i.e. twee riante zomerverblijven op
Luzon) kon verdienen aan de gedwon
gen oliebehoefte der dorpelingen. De
Filippijnse corruptie is een historisch
gegroeide kruising van Spaanse sja-
chertradities en Amerikaans gangster-
dom. Niet alleen de bovenlaag is cor
rupt, ook de armzaligste „have-nots"
bedriegen elkaar als ze de kans krij
gen. Veel ontwikkelingswerk stuit af,
omdat de mensen elkaar niet vertrou
wen. Op de Filippijnen is corruptie
eerder karaktertrek dan uitwas.
In beweging
Van de democratie in dit land is
gezegd, dat zij niet zo slecht is als ze
lijkt en niet zo goed ais ze zou kunnen
zijn. Een bewering,
kanten op kan. Ze zou zelfs op Neder
land kunnen slaan. Maar wat er over
de Filippijnen ook gezegd en geschre
ven is de laatste tijd (ik heb het niet
kunnen bijhouden), het sociaal-politie
ke klimaat is er beslist niet uitsluitend
rot en verderfelijk. Men moet zich bij
elke beoordeling realiseren, dat Euro-
pa voor het Verre Oosten niet de
navel van de wereld is. In Manila telt
Europa nauwelijks mee. Er zou, in de
Middellandse Zee of aan de Sont.
al een ramp a la Oost-Pakistan moe
ten plaatsvinden, wil Europa op de
Filippijnen de voorpagina's halen. Dit
stuk van de wereld heeft een eigen
signatuur, een eigen tempo, een eigen
aanpak, of we dat leuk vinden of
niet. Met westerse betweterij (hoe
vaak was ze al een garantie voor het
mislukken van ontwikkelingsprojec
ten?) komen we niet ver. Tegen die
achtergrond moet men FM en zijn
daden beoordelen. De dingen, die hij
in beweging heeft gezet, zoals land
hervorming, grootscheepse ontsluiting
van deze archipel van 7100 eilanden,
onderwijs. Nu heeft 70 pet van de
boeren nog geen eigen grond, in 1974
moet alle feodale alleenheerschappij
zijn opgeruimd. Van de Filippijnse
bevolking is 25 pet npg analfabeet.
Zo gesteld klinkt het weinig vleiend.
Men kan ook zeggen, dat 75 pet in
meer of mindere mate onderwijs heeft,
gehad. Dan ligt het land plotseling
vooraan in heel Azië. Het was FM,
wiens regering (hoe katholiek ze ook
mag zijn) de morele stoot gaf tot een
programma van geboortenregeling.
Broodnodig in dit land met de sterkste
bevolkingsgroei (3,5 pet per jaar) in
het Verre Oosten.
Het was ook FM, die het besluit nar»
voor de verkiezing van een Constitutio
nele Conventie ter herziening van d«
grondwet. Ondanks de gepleegde cor
ruptie is de kwaliteit der 1 gekozenen
hoopgevend voor drastische wijzigin
gen, die in 1972 uit de bus moeten
komen. En ik heb links-radicale jon
gerenenthousiast in hun handen zien
klappen, toen we FM bij de ontvangst
van paus Paulus in het Malacanang-
paleis hoorden zeggen, dat op de Fi
lippijnen „vreedzame revolutionaire
hervormingen" noodzakelijk zijn. Na
tuurlijk, als onze premier De Jong dat
plechtig verklaard had, kon je er
meer vertrouwen in hebben. Ferdi
nand E. Marcos blijft een oosterling,
net als zijn volk. Dus moet je zoiets
met een korreltje zout nemen. Maar
als het om feiten gaat, dan is dit
magnifieke eilandenrijk in de Grote
Oceaan al wordt het smalend
Amerika's 55ste staat genoemd
duidelijk in beweging. Van een ver
rotte status quo is geen sprake meer.
De buitenparlementaire oppositie (stu
denten, communisten, radicale krach
ten in de Kerk) werkt niet vefgeefs.
Niemand kan dit getij keren.
Boven de longdrinks in het Hilton
wordt nu gefluisterd, dat de beeld
schone Imelda Romualdez Marcos in
1973 zal kandideren voor het presi
dentschap. Haar echtgenoot, bezig aan
zijn tweede ambtstermijn, is niet her
kiesbaar en Imelda niet bij voorbaat
kansloos. De Malacanangjongens zul
len haar kuise beeltenis wel oppeppen,
als dat nodig mocht zijn. Desnoods
verdeelt ze tien ton rozenkransen on
der het arme volk, terwijl te zelfder-
tijd wel weer een stel schandaalrod-
deltjes over haar echtgenoot in om
loop zal worden gebracht tot streling
van de verfijnde smaak der happy
few. Zo wordt een hele natie gewon
nen. Men kan er niet genoeg schande
van spreken. Maar een rotte bast
vaak het bewijs van innerlijke rijp
heid.
t
IMELDA MARCOS:kandidate voor 1973?
'Rector magnificus Leidse universiteit,:
LEIDEN Elke tijd heeft een universiteit die het verdient. Overal in de maat
schappij verandert vrijwel alles met grote snelheid. Dat geldt voor de school, de
onderneming, de politieke party, de Kerk, het gezin. Het geldt zeker ook voor de
universiteit. Wat daar gebeurt moet men zien als het resultaat van 1945. toen
voerden jonge vernieuwers het hoger onderwijs het betrokkenheidsmotief in. De
zogenaamde eivitasbeweging. Er wordt beweerd dat die beweging is mislukt. Dat
is een legende en een misverstand. Het ideaal van die vernieuwers is natuurlijk
niet voor honderd procent verwezenlijkt maar hun opvattingen zijn veel verder
doorgedrongen dan men denkt. Ze hebben in ieder geval de bodem bereikt waarin
de medezeggenschap wortel heeft geschoten.
jaar geleden presteerde men het in
Leiden nog een lector, die de moed had
zonder toga de bevestiging van een
nieuwe collega bij te wonen, de aula
uit te sturen. Dat was in 1965. Nu zijn
in vergaderingen van curatoren, van
senaat, van de faculteitesbesturen de
studenten ook welkom. ../.e zijn ons
welkom, evenals de stafleden en nict-
wetenschappelijk personeel, het is mijn
overtuiging en ervaring dat door de
zogenaamde Inspraak het bestuur beter
is geïnformeerd cn dus beter is gemoti
veerd."
De vernieuwingsgezindheid is een eis
van humaniteit, zo vervolgde de Leidse
rector maggnificus. Maar vernieuwing
Door inspraak is
bestuur beter
geïnformeerd en
gemotiveerd
Dat stelde prof. dr. Socteman. toen
hij als rector magnificus gistermiddag
de rede uitsprak waarmee hij de 396ste
tlchtingsdag van de Leidse Universiteit
herdacht. Hoe snel is juist in het hoger
onderwijs de vernieuwing gegaan? Zes
brengt ook risico's mee vooral voor
universiteiten en hogescholen, aar im
mers komt het qua aanleg en insetlling
aan op hoge kwaliteit zowel van sa
menleving als samen doen als van pres
taties. Bovendien kom de aandrang op
het ogenblik op alle punten tegelijk.
Zijn plaatsen aan de universiteit waar
onvoldoende tolerantie betracht wordt
en waaxin de menselijke verhoudingen
zaken en personen onvoldoende onder
scheiden worden. Er zijn andere plaat
sen waar de vernieuwing een bedrei
ging vormt voor het wetenschappelijk
onderzoek. En misschien zelfs wel voor
het onderwijs. Dat baart ernstige zoi"g
omdat men juist verbetering wil van
het opleidingspatroon. Van de andere
kant komen vele wetenschapsbeoefe
naars uit universiteiten en hogescholen
tijd tekort voor onderzoek. Ze verdrin
ken in vergaderingen over herstructu
rering. organisatie en administratie.
Onrustbarend noemde prof. Soeteman
dat de geldstroom naar de universitei
ten steeds meer stemt. Daardoor moeten
ze onderling en binnenshuis de armoede
zo eerlijk mogelijk verdelen. Een aspect
waarmee ook onze universitaire samen
zijn staat of valt is het gewone maar
onmisbare menselijk fatsoen. Elke ge
neratie mag dan ook hoger onderwijs
hebben dat hij verdient, maar ze moe
ten het dan ook werkelijk verdienen",
aldus prof. Soeterman.
BODEGRAVEN De Bodegraafse
grossierderij in levensmiddelen, N.V.
Gebr. Schuitema, heeft met de aandeel
houders van de in het Zeeuwse Krabbe-
dijke gevestigde N.V. Duvekot-Roset
overeenstemming bereikt over de over
name van het totale geplaatste aandelen
kapitaal. De Zeeuwse N.V. is IFA/VIVO-
grossier in Zeeland en West-Brabant. In
de overneming is begrepen het in Breda
gevestigde Cash and Carry bed rijf KIJKO.
LEIDEN Zowel de kantonrechter,
mr. YV. de Koning, als de officier van
justitie, mr. A. G. Pos, waren gisteren
eensluidend van mening, dat een 30-
jarige chauffeur uit Katwijk die ter
zitting niet verscheen op 26 oktober
j.l. het verkeer op de Voorschotense
weg te Valkenburg vrij ernstig in ge
vaar had gebracht.
De Katwijkse chauffeur stoof name
lijk met een snelheid van (zo schatten
de getuigen) circa 80 km/u een vrij
scherpe bocht in voornoemde weg in.
Hij raakte in een slip en dook vervol
gens met vrachtauto en al een sloot
in.
Nadat hij uit de cabine op de kant
was geklommen ging hij er te voet
ijlings vandoor zonder de komst van de
politie af te wachten. „Dat deed hij
hoogstwaarschijnlijk, omdat hij enige gla
zen pils had gedronken", meldde verba
lisant (die de dader spoedig had opge
spoord) nog extra in zijn proces-ver
baal. Toen de vrachtauto op de kant
was getakeld, ontdekte verbalisant ook
nog, dat de vier banden spiegelglad
waren, hetgeen de slippartij bevorderd
had.
„Soms is het moeilijk de juiste oor
zaak van een slip te achterhalen. In dit
geval zijn de oorzaken duidelijk aan te
tonen. Verdachte reed te hard en op
vier zeer gevaarlijke banden", zei de
officier onder meer in zijn requisitoir.
Gezien de ernst van de feiten eiste hij
zowel twee geldboeten van respectieve
lijk f 100 en f 150 (banden) subs. 25
dagen als bij wijze van ernstige
waarschuwing een voorwaardelijke
ontzegging van verdachten rijbevoegd
heid voor de tijd van 6 maanden met
een proeftijd van 2 jaar. De kanton
rechter was eveneens van mening, dat
een gevoelige straf hier op z'n plaats
was en vonniste derhalve bij verstek
geheel conform.
Feestavond voor
Vrouwenbeweging
NKV
LEIDSCHENDAM De afdeling van
de Vrouwenbeweging van het Ned.
Kalh. Vakverbond organiseert dinsdag
16 februari om 20 uur een feestavond
in het Verenigingsgebouw aan de Dam-
laan. Het Gezellentoneel zal de klucht
van Jack Bess „Een raar stelletje men
sen" opvoeren, regie van Jan Klijn. 'De
avond staat in het teken van „carna
val", na het toneelstuk is er gelegen
heid tot dansen. Introductie is toege-
LEIDSCHENDAM De afdeling van
het Rode Kruis stelt belanghebbenden
in de gelegenheid deel te nemen herha-
lingslessen voor het EHBO-dploma. Wie
nl. de geldigheid van het diploma ver
lengd wil zien moet jaarlijks zes herha-
bngslessen volgen. De lessen worden
gegeven in het Rode-Kruisgebouw aan
de Delflandstraat 2a, op donderdaga
vond te beginnen op 25 februari om
20.15 uur. Opgave en inlichtingen bij de
heer H. Kruidhof, Zaagmolenstraat 23,
tel. 7553.
NIEUyVVEEN Aan de hand
thans bekend geworden definitieve ge
gevens over 1969 kan worden vastge
steld. dat het aandeel van Nieuwveen
in de vuilnisophaaldienst voor 1971
rond 7.500 gulden meer zal bedragen
dan in de begroting voor dit jaar was
geraamd. Het te dekken tekort over
1971 stijgt hierdoor van 16.000 gulden
tot 23.500 gulden.
Voorts is gebleken, dat een verhoging
van reinigingsrechten tot ee n zodanig
peil. dat de kosten van de vuilnisop
haaldienst hieruit volledig zouden wor
den gedekt (45 gulden per aansluiting)
niet te verwezenlijken is. Uit informa
tie bij het ministerie van Economische
Zaken is komen vast te staan, dat een
verhoging ineens van 25 gulden tot 45
gulden per aansluiting beschouwd moet
worden als prijsopdrijving en daarom
niet voor goedkeuring in aanmerking
kan komen wegens strijd met de voor
schriften inzake de prijsbeheersing. Een
verhoging tot 35 gulden werd wel aan
vaardbaar genoemd. B. en W. zijn van
mening, dat met dit standpunt rekening
zal moeten worden gehouden. Zij stel
len de raad thans voor over te gaan tot
de navolgende tariefsverhogingen: rei
nigingsrechten, verhogen van 25 tot 35
gulden per jaar; personele belasting 150
opcenten handhaven; grondbelasting, 60
opcenten op de gebouwde eigendommen
en 30 opcenten op de ongebouwde ei
gendommen handhaven; hondenbelas-,
:ng, verhogen van 10 tot 25 gulden
hond; straatbelasting, tarief voor on
bouwd verhogen van 20 tot 24 proci
tarief voor ongebouwd verhogen van
tot 12 procent.
NIO-senioren grepen
kans niet
R1JPWETERING In de Haagse Hc
rusthal hebben de senioren van N.I.O.
nodig verlies geleden tegen Forto uit D
Haag. Door het niet benutten
sen in de tweede helft, zagen de Rijf
dames de bij rust verkregen 20 v
sprong verloren gaan en won Forto
eindelijk met 42.
Ook de adspiranten konden het
niet bolwerken tegen het Stompwijl
H.V.S. en gingen met 111 ten ooö
Het programma voor a.s. zondag,
februari luidt:
Senioren: N.I.O.Hercules 2 om 1'
Junioren: Jong-AdeN.I.O. om 1'
Adspiranten: N.I.O.Warmunda
11.00 uur.
Alle wedstrijden spelen in de Gro
oordhal te Leiden.
Voor deze zeer belangrijke ontmoet
gen (degradatiegevaar voor de senior
en kampioenskans voor de junioren)
den alle leden a.s. donderdag dringe
op de training verwacht!
