winter parels Morgins BULGARIJE VIER VERGETEN IN E WAADTLANDER ALPEN VERGETEN DORP WERD UIT WINTERSLAAP GEWEKT ZATERDAG 23 JANUARI 1971 lsmede Lf8-e' )c7-d7: 5P d? Vlet d( geleden ethodes ebruik: ïchniek 085 loublet liggen hoog boven het fotogenieke meer ,ge :nève, de vier vergeten winterparels van de aadtlander" Alpen: Leysin, Les Diablerets latea d'Oex en Rougemont. Vier bergdorpen met n ruige, romantische uitmonstering, die stuk troeven or stuk een groot aantal toeristische troefkaar- handen hebben. Dat moet ook wel, want erisme is voor het Kanton Waadt één van de langrijkste bronnen van inkomsten. Elk jaar engen reislustige Europeanen 400 miljoen ritserse franken in de Kantonnale Kas en in de gooien K>^stad Lausanne mikt men voorzichtig, maar "leider rtiTiistisch op een nog grotere omzet. oordelen van de vintersportdorpen in het Waadtland? Jlereerst zijn ze met uitzondering Leysin, dat de luidruchtige Club léditerranée aan de kouwe borst reeft gedrukt nog niet overspoeld ssa-toerisme. U zult in de neeste reisgidsen ook tevergeefs zoe- naar all-in-arrangementen voor bergdorpen van het Waadtland. De voners zelf vinden het best zo, nt ze stellen hun gastvrijheid lie- in dienst van de individuele toe- die zijn eigen plannen maakt en voorkeur vaart op het compas van enkele, doorgewinterde hotelier individuele reiziger heeft in het iaadtland het voordeel, dat de prij- (nog niet) zijn opgeschroefd onder het toeristenaanbod. Inte- Chateau d'Oex en Leysin Iben het aantal overnachtingen de in gestadig terug zien lopen moeten nu met scherpe prijscalcu- ities knokken om het verloren ter- n terug te winnen. Alleen Les Di- bierets, dat begenadigd is door een itzonderlijk romantische ligging aan voet van de 3209 meter hoge top i Les Diablerets zit in de lift van et succes en trekt elk jaar meer rintersport reizigers aan. Dank zij de dembenemende gondelbaan van de "!ol du Pillon naar de duivelstop kan »ftroef-l'en 'n Les Diablerets nu ook zomers dreigen ki*n °P het eeuwig witte dak if tw lid telt ïmm Waadtlander Alpen. Een dure bele- weliswaar, maar je krijgt ei ok wat voor terug. buiten olgorde Aai ïtroefd oost 1? Diablerest ligt op een hoogte van 100 meter, wat betekent, dat het an begin december tot diep in pril sneeuwzeker is. Een gondelbaan rengt u naar de top van de Isenau, tot nu toe de belangrijkste skiberg De pistes zijn niet al te gemakke- en daarom is er voor de beginners WEG WEZEN 1971 een speciale skilift gebouwd in een ander deel van het dorp. Les Diable rets heeft voortreffelijke hotels in alle prijsklassen: allereerst het hypermo derne Grandhotel dat een vergelij king met eerste klas hotels in duur dere wintersportcentra met glans kan doorstaan. Toch betaalt men daar minder dan de helft van het bedrag, dat men 20 kilometer verderop moet neerleggen om een springveren matras te krijgen. Voortreffelijk is ook het middenklasse-hotel Mon Abri, dat on der inspirerende leiding van Jean-Pier re Perreten een sfeerrijke oase voor ga stronomen is geworden. Jean-Pierre heeft zelf de; leiding over de keuken brigade en wat hij zijn gasten voorzet behoort tot de hogeschool van de Franse keuken. Enkele jaren geleden heeft hij /ijn hotel uitgebreid en de kamers dn de nieuwbouw beschikken nu alle over een eigen bad en toilet. En $at voor een prijs van 45 gulden all in. Les Diablerets is geknipt voor toeris ten, die stilte en rust zoeken. Er is ook een ongehoorde keuze uit typisch Zwitserse chalets en appartementen, die voldoen aan de hoogste eisen. Om dat hoogbouw in Les Diablerets taboe is, heeft hel dorp zijn oorspronkelijk karakter volledig behouden. gen dan ook beduidend lager. Chateau d'Oex is zo in Zwitserland een goed- koopte-eiland gebleven Het dorp be schikt over 40 liften, die een voortref felijk skigebied (ook voor middelmati ge wintersporters) ontsluiten. Daar naast is er een ijs- en een curling- baan. Trots van het dorp is het Hei- matmuseum. waarin de schatten van een roemrijk verleden zijn onderge bracht. Het dorp is gemakkelijk te bereiken met de Montreux-Oberland- Bahn. LEYSIN Leysin tenslotte, de grootste van de vier in de Waadtlander Alpen sukkelt met een. vervelende ergenis uit een voltooid verleden. Het dorp was in de vorige eeuw een beroemd kurort, waar duizenden zieken uit de hele wereld genezing zochten in de ijle berglucht. Om de patiënten op te van gen bouwde men i de winter de prentbriefkaart naar de nu met kunst en vliegwerk zijn omge bouwd tot hotels. Helaas, de medicina le sfeer hangt nog steeds in de holle kale gangen en als men na gedane zaken in zijn hotelkamer op verha: komt. verwacht men elk ogenblik een verpleegster met een rolstoel. Het h dan ook niet verwonderlijk, dat Ley sin het jaren terug al op een ak koordje heeft gegooid met de Franse Club Méditerranée, die gespecialiseerd is in bulk-toerisme. Het dorp werd in feite geannexeerd door de club en dc toeristen uit andere landen bungelden er maar zo'n beetje bij.De club h?e,ft inmiddels zijn zetel in het Waadtland verplaatst naar Vilars en daardoor is Leysin tussen wal en schip gevallen. Het voordeel voor de toerist: de prij zen zijn plezierig laag gebleven, de service is voortreffelijk. Wat gebleven is: de uitzonderlijke ligging van L,oy sin op een hoog plateau, dat in feite1 een groot, majesteitelijk zonnebalkon is. Voor mensen, die niet zulke hoge eisen aan comfort stellen, is Leysin een welkome oplossing. Overal in de Waadtlander Alpen vindt men de gemoedelijke restaurants, waar men tussen sportieve prestaties door, weer op verhaal kan komen. ROUGEMONT ES DIABLERETS Rougemont is kleiner dan Chateau d'Oex en heeft ook minder karakter Het is een typisch doorgaans-oord voor treinreizigers en aumobilisten, maar het probeert sinds kort toch ook een graantje uit de welvaartsruif mee te pikken. Het heeft nu vier liften, een handvol eenvoudige hotels en een aantal chalets voor verhuur. Rouge mont is ook één van de stations van de Montreux-Oberland-Bahn. CHATEAUX D'OEX DOOR LEO THURING Chateau d'Oex ligt in een breed berg- dal op een hoogte van duizend meter en is de hoofdstad van het Waadtlan der Oberland. Hel was oorspronkelijk een typisch Zwitsers krot. maar de laatste jaren heeft het zich razendsnel ontwikkeld tot een wintersportoord van klasse. De hotels zijn in vergelij- r king met Les Diablerets wat ouder en minder luxueus, maar de prijzen lig- Wanneer men over het Zwitserse kan ton Wallis spreekt, denkt men aller eerst aan beroemde, mondaine berg dorpen als Zermatt. Saas-Fce, Craus- Monlana en Verbiers, waar de rijketi der aarde hun spaarduiten in verruk kelijk nietsdoen stuk slaan. Zjj had den jaren geleden al ontdekt, dat ten zuiden van dc Alpen een paradijs lag. waar de zon overuren maakt en de koppige Dólewün de avonden door drenkt. Oe filmsterren en miljonairs, de play-boys en de patsers trokken in drommen over dc bergpassen en nes telden zich op de hete flanken van hel gelukzalige Rhönedal. Ze bouwden daar bun duizelingwekkende optrek jes. bevolkten de luxueuze hotels en zorgden met een whiskey losjes in de hand voor de regelmatige aanvoer van de gossip, die de boulevardbladen vul- Na hen* kwam pas het voetvolk, dc kleine spaarder, de loonslaaf, die met een grote boog om de mondaine en claves trok en zich verschuilde in een onaanzienlijk bergdorp in hetzelfde dal. De wintersportrage. die na de tweede wereldoorlog pas goed op gang kwam. wekte tientallen vergeten ne derzettingen uit een jarenlange slaap en zorgde voor een nieuwe toekomst, die Wallis meesleepte in een onge hoord „Wirtschaftwunder" Plaatsen waar men nooit van gehoord had. stelden opeens hun kandidatuur voor een ereplaats onder de toeristische zon. Hotels, «lie hun deuren definitief gesloten hadden, werden gemoderni seerd en opnieuw opgevrijd tot aanr trekkelijke trekpleisters, slimme on dernemers bouwden chalets en appar- Paard rijden kan men overal i het Waadtland, ook in c winter. tementen, berghellingen werden in adembenemend tempo door liften ont- Een sprekend voorbeeld van een ver geten dorp, dat zich een weg terug vocht, in Morgans, dat in het midden van de 19e eeuw een grote bekend heid hud als Kurort. Rijke Engelsen hadden de geneeskrachtige werking van dc ijzerhoudende bronnen ontdekt en annexeerden Morgins als een Brits buitengewest. In de twintigerjaren van deze eeuw kreeg het dorp ook enige faam als wintersportoase en het gevolg was, dat steeds meer on dernemers de gok waagden en 1400 meter boven het Rhönedal hun hotels en pensions in uitbundige Jugendstil uit de rotsen stampten. In 1944 kwam de klap: Morgins werd toen in enkele uren door brandbom men van de aarde gevaagd. Achteraf bleek, dat het een vergissing was ge weest. De piloten hadden hun moor dende vracht in feite enkele kilome ters verderop moeten laten vallen maar waren misleid door het slechte zicht in de bergen. Morgins rustte van af dat moment in heilloze vrede. Toen in 1945 de trieste balans werd opgemaakt, bleek, dat het internatio naal toerisme Morgins totaal links liet liggen en zich op nieuwe gebieden in Wallis geconcentreerd had. De trouwe klanten bleven weg bij gebrek aan accommodatie en de gelden ontbraken om Morgins opnieuw aansluiting te geven bij de reizigersstroom Het dorp leek op die manier gedoemd om tot in lengte van jaren een spookach tig bestaan te leiden Lethargie Totdat er in 1958 een prive-wonder gebeurde. Een nieuwe generatie rukte zich los uit de moordende lethargie en smeedde plannen om Morgins zijn ou de, vertrouwde glorie terug te geven. Onder leiding van Gabriel Monav. Maurice Defago en Denise Monay werd begonnen aan de wederopbouw van Morgins en daarbij kreeg men onverwachte steun van een rijke, ver dwaalde gast, Léon Aboulafia uit Frankrijk, die het grootste hotel van 't dorp opkocht en 't geheel liet moderni- Hij kocht ook grote stukken land en financierde de bouw van broodnodige liften. Zijn investeringen inspireerden andere beleggers en in recordtijd werden in en rond het dorp honder den chalets, vakantiewoningen, win kels, hotels en restaurants gebouwd. Nu is Morgins zo ver, dat het kan zeggen: de vogel Feniks is uit zijn as herre zen. Het dorp beschikt over skipisten tot 2200 meter, elf liften, waarvan twee stoeltjesliften, con hypermoderne camping, dig ook volledig is ingerjcht voor wintei toerisme, een vefwru;rri(V zwembad Tïtët tigweidr. tennisbanen en een king-size schaatsbaan met cur ling. Persoonlijk De uitgestrekte pijnboombossen en het lieflijke bergmeer van Morgins werden onder natuurbescherming ge- plaats onder de laaiende Walliserzon werden uitgezet, die ook 's winters begaanbaar worden gehouden. Speci aal voor vakantiegangers, die rust en persoQnlijk comfort prefereren boven een mondaine, peperdure sfeer is Morgins zowel in de winter als in zomer en herfst een ideaal oord. Uit de statistieken blijkt trouwens, dat steeds meer Nederlanders de weg naar dit hoge bergdorp weten te vin den. Morgins geeft hun een loge plaats onder de laaiende Walliser-zon en dat voor prijzen, di? soms de helft zijn van het bedrag, dat men enkele kilometers veiderqp in de bekendere oorden neertelt voor vergelijkbare ac commodaties. Tot mei kunt u in Mor gins skiën. Bliksemsnel Als u dit jaar nog van de winter- partij wilt zijn, schrijf dan bliksem snel naar hc-t Office du Tourisme in Morgins. telefoon 025-83364. U kunt het desnoods ook in het Nederlands doen, want er wonen voldoende land genoten in het dorp, die de VW-direc- teur wegwijs willen maken Om u nog even een idee te geven van de ligging van het dorp: goede autowe- gen voeren zowel van Genève als van Lausanne naar Morgins, per trein be reikt men Morgins via Aigle-lVoistor- 1f ERRE buurman Bulgaar, die in de afgelopen jaren heeft ontdékt, dat westerse imperialisten en kapi talistische uitbuiters zich zonder slag of stoot bloot geven aan zijn Zwarte Zeestranden, probeert nu ook bij hen een wit wintervoetje te halen. Hij kan namelijk uit voorraad niet al leen een ellenlange, gortdroge zomer leveren, maar ook een even lange, bitterkoude winter met bergen sneeuw en een redelijke zon. Waar om zou hij dus de gok ook niet wagen, als hij ziet, dat Oostenrijk en Zwitserland met hun kouwe drukte geld als bevroren water ver dienen? De winteraanbiedingen van Bulga rije liegen er trouwens niet om: minder dan een uur rijden van de hoofdstad Sofia ligt midden in- het Vitoschagebergte op bijna 2000 me ter hoogte het eerste en voor Bulga ren belangrijkste wintersportgebied. Zeventig kilometer verderop naar het zuiden, in het Rillagebergte vindt men de tweede Bulgaarse winter- sporttroef in het plaatsje Borovetz. Vergelijkt men deze twee onderge- koelde pleisterplaatsen met bekende oorden in Oostenrijk en Zwitserland dan valt als eerste verschil op, dat de wihtersporttoerist in Bulgarije volledig geïsoleerd is: de regering heeft plompverloren op de meest ideale plek een handvol redelijke hotels uit de berggrond gestampt, daaromheen liggen gebouwd en dat Eén van de hotels, die de Bulgaren speciaal voor Westerse toeristen uit de grond hebben gestampt is Shtaslivetza, waar het motto is: zo uit bed op de skies. is alles. Van een dorpskern met foto genieke scheefgezakte kerktoren is geen sprake en de schilderachtige steegjes met annex de warme bak ker en de slager, die zo ongehoord veel knoflook door zijn worst doet, kunt u ook wel op de dikke borstrok schrijven. Men zal moeten accepte ren, dat de Bulgaarse wintersport nog pas in kinderskischoenen staat en volledig kunstmatig ontstaan is. Geïsoleerd Het derde Bulgaarse skigebied is Pamporovo en ligt boven de stad Plovdiv. Ook hier hetzelfde winter- haalt wit voetje bij Europese wintersport toerist lied: een volledig geïsoleerde encla ve in de eeuwig zingende bossen, waar enige voortreffelijke hotels ex clusief zijn gereserveerd voor wes terse toeristen. Ook dit gebied is evenals Borovetz nog volledig in ontwikkeling en het zit er dan ook dik in, dat het op het einde van de zeventiger jaren zal zijn uitgegroeid tot een moderne, griezelig onechte hotelstad.' Als men nu het ongemak van het totale isolement voor lief wil nemen, komt men in winters Bulgarije wel in een goedkoopte- paradijsje, waar men met de nikke len gulden diverse privé-wonderen kan verrichten. Iedereen die op de hoogte is van de ongehoorde bedra gen. die men in Zwitserland en Oos tenrijk moet neertellen voor het hu ren van ski's en schoenen en voor de liftabonnementen, zal aanvanke lijk vol wantrouwen de Bulgaarse In de eeuwig zingende bossen van Bulgarije maakt men dezelfde sprookjesfoto's, waarmee de Zwitserland- en Oostenrijkreizigers al jaren het jaloerse bloed naar de konen jagen. prijzen bekijken: vijftien cent voor een sleeplift. 36 cent voor een stoel- tjeslift en een tienrittenkaart voor dezelfde lift twee gulden tachtig. En wie een winkel binnenstapt en ski's huurt betaalt daarvoor 90 cent per dag. „Ongehoord", dat ls het woord, dat de verbijsterde toerist de eerste dagen dan ook spontaan naar de lippen welt. Hij weet uit eigen bitte re ervaring; dat hij overal elders veelvouden uit zijn knip moet halen om een redelijke wintersportuitrus ting te huren en hij had zich eigen lijk al verzoend met de gedachte, dat het zo hoorde. Tn Bulgarije echter zit hij nog steeds voor een dubbeltje op de'eerste rij. Nog een extra-voordeel: nergens in de Bulgaarse wintersportgebieden behoeft men in de rij te staan voor de skiliften. Ook dat is een voor deel, waar je bij zo'n tien graden onder nul gerust even bij stil mag staan. Daar komt dan nog bij, dat de beginner kan rekenen op de voor treffelijke steun van goed getrainde leraren, die zonder uitzondering Duits spreken. Mondain Men moet in de Bulgaarse winter sportgebieden echter geen mondaine vermaken verwachten. Geen dames met oogverblindende toiletten, geen miljonairs, die het geld over de balk smijten. Gewoon rustig in de geite wollen trui aan tafel en de schoen veters los. Dat is de stijl, die men in Bulgarije prefereert. Als u nog steeds denkt, dat wintersport een onbetaalbare zaak is. dan kan Bul garije u misschien op een ander denkbeeld brengen. U kunt reeds voor 369 gulden met een Iljoesjin 10 van de luchtvaartmaatschappij Bul- air naar uw eigen roze sneeuwbal vliegen en daar vijftien dagen ge heel verzorgd potverteren. Even een telefoontje naar het Nationaal Bul gaars Verkeersbureau In Amster dam. 020-248431 en u krijgt alle inlichtingen over een wintersportva kantie, die in prijs zijn weerga niet heeft in Europa.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1971 | | pagina 13