TROUWE KATHOLIEKEN!
DONDERDAG 7 JANUARI 1971
DE TIJD
ET de benoeming van dr.
Simonis tot bisschop van
Rotterdam plaatst Rome een verticaal
monument van bewust en eerlijk
conservatisme temidden van een
Verdeeld katholiek Nederland. Dat is
een moeilijke, penibele, maar reële
zaak. Eén conservatieve bisschop in
een erkend progressief college van
bisschoppen weerspiegelt me' enige
waarschijnlijkheid de gevoelens en
gevoeligheden die hier iv katholieke
geloofszaken bestaan. En wie de
werkelijkheid onder ogen krijgt, hoeft
niet te treuren. Over de oorzaken
misschien wel, maar over de gevolgen
al veel minder, wznt daar zouden
voordelen aan vast kunnen zitten.
kerkprovincie, die naar democratische
verhoudingen streeft, ook stem
kunnen krijgen in het hoogste college.
Er hoeft pas echt getreurd te worden
als deze ene stem de collegialiteit
geweld zou aandoen door zich met
dwingende kracht te doen horen als
het geluid dat de enige waarheid
verkondigt. Maar dr. Simonis is een
En verder constateert het blad, dat
wie positieve gedachten over het
huidige bisschoppencollege heeft en
u>y rekenen ons daarbij niet louter
negatief over het resultaat van deze
benoeming hoeven te oordelen.
Althans niet bij voorbaat. Men mag
toch immers hopen, dat de nieuwe
bisschop zijn overtuigingskracht naar
twee zijden zal gebruiken, via
inspraak binnen het college en via
uitspraken naar het katholieke volk.
Welnu, in deze laatste kwaliteit,
die wij niet afwezig durven
veronderstellen, aanvaardt de nieuwe
bisschop mét zijn benoeming ook de
plicht te getuigen van de oprechte
wil tot verdraagzaamheid en begrip,
die naar onze overtuiging binnen het
huidige college van bisschoppen
„Wij staan gereserveerd tegenover de
benoeming van dr. Simonis Niet
echter tegenover de integriteit van
z'n overtuiging en z'n persoonlijkheid.
In zijn benoeming beluistert men de
stem van Rome. Zij klinkt harder
dan de stemmen van de veler, uit het
Rotterdamse dioceesdie meenden via
een optimale vorm var democratische
meningsvorming te mogen meespreken
bij de benoeming van hun bisschop.
nog niet onmiddellijk te wanhopen
over de echo die via dr Simonis zou
gunnen getuigen van de oprechte
gezindheid van een vooruitstrevend
Nederlands episcopaat en van haar
waarde binnen de Wereldkerk''
dat in ieder geval de man, die het als
de meest geschikte kandideerde,
niet verkozen zag. Het commentaar
vervolgt dan:
„Het Nederlands episcopaat met
kardinaal Alfrink aan het hoofd kan
de benoeming niet minde.- zien dan
als een desavouering. De benoeming
is des te merkwaardiger omdat het
Vaticaan hiermee ingaat tegen de
eigen traditie die voorschrijft dat een
controversiële figuur reeds bij
voorbaat is uitgesloten. Welke dan de
wel zwaarwichtige motieven voor
deze benoeming zijn geiveest. kan
men overeenkomstig eeuwenoude
Vaticaanse traditie slechts
raden. Voorlopig kan alleen maar
geconstateerd worden, dat de band
tussen bisschop en diocesanen op hel
spel staat, dat de samenwerking
binnen het Nederlandse episcopaat
een byna onmogelijke zaak dreigt te
worden en dat Rome" in, veler ogen
hier zich wee,- eens van zijn meest
kant heeft laten zien".
NOORDHOLLANDS
DAGBLAD
ƒ-ƒ ET is intussen, duidelijk, dat
een nieuwe bisschop geen schijn
beaoelingen te realiseren als zijn
priesters voorop gaan hem bij
voorbaat af te wijzen, zoals velen in
het Rotterdamse reeds als om strijd
hebben gedaan: de dekens, de sta)
van 't bisdom, de diocesane pastorale
raad en ae meerderheid van allerlei
bijeenkomsten van priesters Zij
hebben zich daarmee echter zwaar in
de verantwoordelijkheid gestoken
voor de afschuwelijke impasse, die nu
is ontslaan en die nauwelijks te
doorbreken lijkt Tenzij botte
afwijzing door een genuanceerder
opstelling wordt gevolgd. Natuurlijk
kan dr. Simonis tot de conclusie
komen dat vruchtbaar werken hem
onmogelijk wordt gemaakt en alsnog
zijn benoeming teruggeven. Maai wat
dan? Zijn dan degenen dit hem tot
aftreden hebben gedwongen en op
wat voor manier! nog geloofivaardig
als zij over een pluriforme Kerk
iedereenDoen zij zelf niet precies
wat zij bisschop Simonis op voorhand
verwijten zonder hem een kans te
laten tot bewijs van het tegendeel:
geen ruimte geven aan wat afwijkt
van hun visie? Wij weten niet welke
regisseur er achter het verzet tegen
Simonis zit. Wij kunnen slechts
constateren, dat het stuk bar slecht
is gespeeld. Ook door Rome. dat
"dereen slech's vermoedens laat".
geen pontifex, wat een bisschop toch
in de eerste plaats moet zijn". De
toegenomen spanning tussen ons
land en Rome Een vierde bezwaar
formuleert het olad aldus.
„De Nederlandse Kerk is. sinds het
Vaticaans concilie en het pastoraal
duidelijke vernieuwing.
verschijningsvorm van de Kerk. Met
Hans Küng zijn wij van mening, dat
hiermee een werkelijk hoopgevende
en voor heel de Kerk heilzame
vernieuwingsbeweging op gang is
gekomen, die alle kans moet krijgen
Uiteraard zijn er spanningen, is er
een begrijpelijke verontrusting en
gaat die vernieuwing gepaard met
onzekerheden en onwijsheden De
Nederlandse Kerk verkeert daarom
zonder twijfel in een crisis. Maar die
crisis hoéft niet negatief beoordeeld
te worden. Er zijn tal van
verschijningsvormen van de ene
Kerk mogelijk, die allemaal legitiem
zijn. Het gevaar dat de benoeming
van dr. Simonis inhoudt is, dat nu.
voortijdig. een schijnduidelijkheid
geforceerd wordt in een situatie die
niet rijp is. Daarmee
niet gezegd zijn, dat de
kerkprovincie niet hebben kunnen
bijbenen en hun hoop nu hebben
gesteld op de „rots van de waarheid",
die mgr. Simonis voor hen schijnt te
zijn. Dat vliegtuigje met de tekst
..Leve bisschop Simonis" boven Den
Haag is veel mee een waarschuwing
dan een juichkreet"
DE GELDERLANDER
benoeming van dr. Simonis had mi
kunnen voorzien cii had men moeti
voorzien. Dat dit niet is gebeurd.
genomen vanuit de overtuiging dat er
een groter belang op het spel staat.
Dat groter belang zou dan de
zuiverheid van het geloof, de ware
leer van het priesterschap, het behoud
van de katholieke kerkopvatting en
hel herstel van het christelijk leven,
met name het gebed, kortom de
orthodoxie zijn. D-ze zorg is legitiem
en zij behoort tot de taker, van het
Petrusambt; het is overigens een zorg
die dooi velen gedeeld wordt, ook in
Nederland, al zullen sommigen de
voorkeur geven aan een heel andere
formulering. Iedere christen van
welke richting of modaliteit ook. staat
de
of
JV
i feil i
in de Kerk gehoord mogen worden,
zij moeten zelfs gehoord kunnen
worden er. near hen moet zeker ook
worden geluisterdZij moeten binnen
een Kerk. die zich democratiseert,
ook vertegenwoordigd zijn. Dat had
dan echter beter kunnen geschieden
ni et-controversiële figuur in een
bisdom waar de verhoudingen dan
ook nog weer anders liggen dan
juist in het bisdom Rotterdam"
goed er ook op te wijzen, dat
de nieuwe bisschop, al is hij dan niet de
duidelijke keuze van het kerkvolk,
niettemin in ruime mate voldoet aan
enkele belangrijke wensen, die 80.000
Rotterdamse diocesanen dit voorjaar
in hun „Profiel van een bisschop"
duidelijk naar voren hebben gebracht.
Uit deze enquête bleek, dat de nieuwe
bisschop van Rotterdam onder andere
moet kunnen luisteren (94,3 procent),
duidelijk een eigen standpunt moet
durven innemen (91,1 procent), goed
moet kunnen optreden in 't openbaar
(76,7 procent), op eenheid met Rome
gesteld moet zijn (68,2 procent),
diep-gelovig (76,6) en een vroom
priester (60,4 procentWelnu, wie dc
Noordwijkerhout op het pastoraal
concilie heeft horen spreken, zal
weinig moeite hebben
dat deze hoogst belangrijke
PROF. HAARSMA
BRABANTS
DAGBLAD
Df^VOLKSKRANT
E benoeming kan volgens deze
krabt hiét' a ddertf
teleurstelling zijn voor het- overgrote -
deel van dc tachtigduizend gelovigen,
die de vragenlijst van de enquête
hebben mgevutd en voor de pastorale
raad van het bisdom, dat zijn
kandidaatstelling door het Vaticaan
ziet genegeerd, en voor het kapittel
TWENTSCHE
COURANT
Schop] De procedurekwestie,
waarbij is afgeweken van de tot
dusver geldende regels, zonder dat
In e
H ET zou °vei^dens niet fair
nu al een (voor-)oordeel uit te
spreken. Niemand kan immers
voorspellen hoe deze nieuwe bisschop
zich ir zijn ambt zal ontpoppen
Progressief is trouwens niet synoniem
met alles omver halen en conservatief
is niet altijd in alle opzichten geljik
aan verwerpelijk ouderwets. Er zijn
nu eenmaal zaken ook tradities
kunnen daaronder vallen als ze
waardevol zijn die geconserveerd
„en hehtiftLen maaten blijveniói- er zijn
andere, waarvan dat weliswaar niet
noodzakelijk, maar wel wenselijk is".
En vervolgens in een tweede
Treedt hij af, dan stelt hij het
te onderschatten deel van
Nederlandse katholieken teb
die de veranderingen in o
[j E benoeming van dr. Simonis
als bisschop van Rotterdam",
zo schrijft pro). d> F. Haarsma,
hoogleraar in de pasloraal-theologie
te Nijmegen in De Tijd van
dinsdagavond, „is in enkele dagen
uitgegroeid tot het zoveelste conflict
tussen de Katholieke Kerk in
Nederland en Rome. Een conflict dat
even pijnlijk is voor de persoon van
de benoemde bisschop als heilloos
geloofwaardigheid inboet".
„Ziet men de zaak vanuit een strikt
kerkrechtelijk standpunt dan is er
met deze strikt kerkrechtelijke
Zelfs als men wil blijven binnen de
kaders van het nog geldende formele
recht moet men vaststellen dat er van
de kan' van Rome, met name van de
Congregatie van de Bisschoppen, een
zeer ernstige beleidsfout is gemaakt
Men riskeert niet de benoeming van
een persoon, die, hoe bekwdam en
hoe geschikt hij op zich ook moge
hij moe' samenwerken ,en van wie hij
dus afhankelijk is. niet wordt
geaccepteerd
„Het in feite gerezen verzet tegen de
Congregatie van de Bisschoppen heeft
men meer waarde toegekend aan de
informatie van de kant van de
pronuntius dan aan hel advies van
de pastorale raad en het kapittel van
Rotterdam
Prof. Haarsma vervolgt met een
tweede knelpunt, dieper en wezenlijker
dan een beleidsfout:
Het is de onmacht die in
Rome bestaat om de weg van
kerkvernieuwing, die het Vaticaans
concilie heeft gewezen, consequent
verder te gaan Wij kunnen daarbij
in het midden laten of Rome te traag
werkt of dat de Nederlandse Kerk te
haastig is. Waan het om gaal, is de
erkenning van de waarde en de
waardigheid van de lokale Kerk
binnen de eenheid var dc Wereldkerk
Of van de andere kont bekeken om
in het pauselijk
ten herstel van het
zoals wij dit in het
Nieuwe Testament vinden en zoals
liet op het concilie vooral door de
bisschoppen van de oosterse Kerken
is voorgehouden
.De eeuwenlange centralisatie van het
bestuw in de Rcmeinse curie heeft
geleid tot een situatie die hiermee
lijnrecht in tegenspraak is. Zo is de
bisschopskeuze uiteraard een zaak
ran het betreffende bisdom en van
het bisschoppencollege ter plaatse.
Aan de benoeming van de bisschoppen
in de oudheid kwam Rome dan ook
niet te pas. Het was een zaak
allereerst van clerus en volk van de
plaatselijke Kerk. Wel was acceptatie
nodig van de omringende bisschoppen.
a' spoedig ook van de metropoliet of
patriarch Dit was dc uitdrukking
van de verbondenheid ran de Kerken
In de ene Kerk van Christus, maar
:ij geschiedde achteraf De oosterse
bisschoppen hebben op het concilie
aangedrongen op 'n veel verder gaand
herstel van de eigen traditie op clil
punt. Voor de westerse Kerk is men
op het concilie niet zo ver gegaan,
maar het lijkt 'n logische consequentie
uit de leer van het concilie over het
volk Gods. over de leken, over de
collegialiteit van het bisschopsambt en
vooral over de particuliere Kerken,
dat 't aandeel van het priestercollege,
de leken en de collega-bisschoppen
zienlijk versterkt pjordt. Wat in
christe'.ijk geloof kan t
zich
Rome als
Nederland, zowel onder protestanten
als onder katholieken Het is
mogelijk dat Rome overtuigd is, dat
een omzetting van het Nederlandse
episcopaat het middel is om deze
crisis te bezweren Een echte crisis
laat zich echter niet bezweren.
maar moet doorleefd en doorleden
worden, wil zy to* een nieuwe en
vruchtbare integratie voeren
Vervolgens, zorg en bezorgdheid
worden pas vruchtbaar, wanneer zij
zich uiten iu de grootst mogelijke
nabijheid, die een zekere distantie
niet uitsluit Tot nu toe ontbreekt
van de kant van Rome die nabijheid,
dat 'nvoelen in de werkelijke
mogelijkheden waarvoor u-ij in
Nederland en elders staan
Daarmee is tevens gezegd dat d- koers
van hel huidig episcopaat die de
moeilijke en de lange weg. van het
overleg en het geduld - een ware
katholieke eigenschap hebben
gekozen, de enigjuiste is. al
zou hij in bijzonderheden voortdurend
bijgesteld moeten worden Een nieuwe
stuurman erbij, die een andere koers
wil varen, zal het schip niet alleen
onbestuurbaar maken, maar ook de
Kerk in een onvruchtbaar isolement
drijven en haar vervreemden van
andere Kerken zonder welke wij niet
verder kunnen en van de wereld voor
wier heil de Kerk bestaal"
..De door Rome aangewezen bisschop
van Rotterdam da' moet de
bewijst zijn diocees en de Kerk in
Nederland de beste dienst, wanneer
teruggeeft. Het is piinlnl. voor
hem zelf, maar van twee kwaden moet
men het minste kiezen"
overeenkomstig vocabulaire ontslaat,
wordt er weliswaar met daaruit
voortvloeiende spelregels geëxperi
menteerd in een overigens moeizaam
op gang komende representatie van
een vaak innerlijk verscheurde kerk
gemeenschap. maar deze spelregels
zijn in feite nog te ontoereikend eu
(e provisorisch dan dat ze officieel
en met gezamenlijke instemming ge
legitimeerd zouden kunnen worden.
Hel is daarom zaak zich niet te ver
harden in een verborgen en open con
flict. maar tegelijk door de aanvaar
ding van deze bisschopsbenoeming ge
loofwaardig de hele zaak van het be
leid inzake bisschopsbenoemingen in
het algemeen duidelijk op de agenda
van de hele kerk te plaatsen. Het is
heel goed mogelijk dat de tijd nabij
is dat de bisschop geheel uit de
plaatselijke kerk tevoorschijn komt en
dat het Petrusambt zich gaat realise
ren in het aandragen van de zegen en
van de beaming uit de wereldkerk.
Het zijn namelijk vooral dc tegenstel
lingen in de eigen kerkprovincie die
een gezamenlijk aanvaarde vertaling
sluiten Het is een wat afgezaagde
melodie om „de volkomen falende
communicatie" (Haarsma) alleen in
Rome of bij de congregatie van de
bisschoppen te lokaliseren. Minstens
dient men de uiterst gebrekkige com
municatie binnen de Nederlandse
kerkprovincie of het diocees te ver
melden. Is trouwens al niet eerder
door kardinaal Alfrink gesteld dat
ie tegenstellingen niet zozeer tussen
Rome en Utrecht maar veeleer dwars
dnnr de kerkprovincie heenlopen
Misschien signaleert men behalve de
tegenstellingen progressief-conserva
tief, een veel ernstiger kloof tussen
enerzijds een kleine, technisch goed
geschoolde en welbespraakte iwor-
hoede die alle energie besteedt aan de
modernisering van het kerkelijk ap
paraat en anderzijds het brede grond-
kerkvolk genoemd
tuatie in Nederland
Dr. W. van Paassen
l N het dagblad De Tijd ran 6 janu
ari schrijft dr W. J. M. Van Paas
sen SCJ. studentenpastor te Delft het
zaak, dat
'bet- derde 'd/ifjiêqt.^Lan de
tof jui toe buiten
g ~1s~Tjeoleèen. Het is
namelijk mogelijk en zelfs niet
onwaarschijnlijk dat de benoeming
van dr. Simonis weliswaar een
beleidsfout, een misrekening is. maar
dat men in Rome welbewust het risico
van de niet-aanvaarding heeft
verheven achtergrondsbeschouwingen
ten beste geven, maar deze benoeming
cii de aanvaarclinfA ervan door d.c jje-,
-lioepi'Sè zijn. èeti jwt Dit feit ontkeif'-
-r\eii~o( hjit ^ijocfs willfu terugkó
len lijkt me uiterst moeilijk en i» dc
gegeven situatie zeis principieel en
pastoraal onverantwoord
We kunnen inderdaad deze hele si
tuatie niet louter kerkrechtelijk blij-
ren benaderen. Terwijl er dus deze
kozen worden'.
Deze benoeming geldt inderdaad als
een weloverwogen beleidsbeslissing en
wordt naar de mening van enkele
opiniepeilers door honderdduizenden
begroet als een gebedsverhoring. Bo
vendien beslaat er pastoraal gespro
ken een ooedc kans dat mede door
een bisschop van deze signatuur grote
groepen gelovigen nu weer gemakke
lijker meekomen met dr katholieke
van de gebrekkigheid, de ontoerei
kendheid en de teleurstelling mag
ook hier zeker niet tot voortgezel
conflict en verharding leiden. Zij die
tevreden zijn met deze benoeming
mogen geen enkel leedvermaak koes
teren over falende structuren en pro
cedures, omdat er tenslotte de eerlijke
inzet van velen in verdisconteerd is.
Maar duidelijk is wel i
we dan toch op de democratische toer
moeten, kandidaat Simonis voor velen
een duidelijk hgrkeiipaar profiel had
en dal hg' bijgevolg óok niet in deze
zaaksibaug hoeftyje zijn. voor open
baarheid. Het heeft echter weinig rin
om wat deze benoeming betreft, na te
kaarten over de gevolgde procedure
Ook zou het voorbarig en onzakelijk
zijn om inzake zijn beleid nu reeds
spoken of utopieën te zien
rs
Bisschop Simonis (58)
Ik kan mij de teleurstelling van de
progressieven" over de benoeming van
Simonis voorstellen, hoewel ik die
liet deel, wat ik mij echter vooral
raag is, of hun bezwaren zo ernstig
inen zijr., dat het verantwoord was
en de benoeming te ageren op de
ze zoals dat door de kapittel Dioce-
e Raad, deken- en priestergroepen
ns gebeurt. Ze vallen haast over
aar heen om toch maar publiekelijk
verklaren dat met de nieuwe bis-
op niet valt samen te werken. Een
re demonstratie van eigen bereidheid
samenwerking met iemand, die ook
erkennen als integer en overtuigd
ester, maar die niet in eigen straatje
;t! Is dit echt allemaal ingegeven
Hoon door oprechte bezorgdheid voor
welzijn van ..de gelovige gemeen-
p" van de Kerk van Nederland?
G. F. Löktzer
Delft
Pisschop Simonis (59)
oe wijs Gods raadsbesluiten zijn
tt weer eens te meer uit de reacties
de benoeming van Mgr. Simonis
|V.?Ip gelovigen, die zich verbonden
oelden met de „zwijgende kerk" in
ederland, verbreken nu dit isolement
ook hun stem te laten horen tegen
opposanten, die hun teleurstelling
r deze benoeming niet voor zich
unnen houden en dit nu wereldkundig
loeten maken. Zij zijn te ver gegaan
zijn die mensen die de mond vol
ion van het woord „inspraak" doch
ie ware betekenis er van niet eens
lovigen voelen aankomen.
Hoe staat het met de inspraak van de
'ovigen bij de verkoop van kerkelijke
stbaarheden en kerkinterieurs, vaak
'kregen door schenkingen of bijdra-
n van gelovigen dus gemeenschap-
lijk bezit en die nu op de markt
bij antiquairs te verkrijgen zijn of
ds in particuliere huizen prijken?
Waar is de inspraak van de gelovigen
de bestemming van het seminarie in
oordwijkerhout De bestemming die
nu heeft gekregen als conferentie-
lmte voor het pastoraal concilie heeft
ker niet de volle instemming van de
Porderheid van de gelovigen.
Terwijl het meren
deel van het gelovige volk de benoeming
met vreugde begroet, zijn er onder de
priesters velen die er zich tegen ver-
imniiig
Het is een wijs besluit in het bisdom
iemand neer te zetten die de klok niet
terugzet maar alleen stilzet en dat is
dringend noodzakelijk
Bisschop Simonis (60)
Hoewel aanvankelijk niet erg geluk
kig met de benoeming van dr. A. J
Simonis komt voor mij de verdeeldheid
binnen onze kerk, zoals deze de laatste
week via allerlei media wordt uitgedra
gen wel hard aan.
Misschien zijn wij op dit moment aan
een stuk oecumenen binnen onze eigen
Kerk toe en zouden wij er goed aan
doen eens te kijken welke punten ons
binden om op basis daarvan een nieuwe
koers uit te zetten Indien wij waarde
ring voor eikaars standpunten op kun
nen brengen, bestaat er een redelijke
kans van slagen. En dan is na alles wat
er gebeurd is, dr. A. J. Simonis mis
schien toch de man die op bezielende
wijze aan deze ontwikkeling leiding
kan geven.
a. g. c. v. d. Knaap, Zoetermeer
Bisschop Simonis (61)
Als geboren en nuchtcrdenkende
Groninger schrijf ik mijn eerste inge
zonden stuk in een dagblad. Als r.-k.
heb ik mij enigszins geërgerd over de
(ADVERTENTIE)
PROTESTEER TEGEN HET ONWAARDIG GEKONKEL
van kapittel, dekens en bepaalde priesters tegen onze nieuwe
bisschop, mgr. Simonis' Hun terreur is het beste bewijs dat
paus Paulus ons de juiste bisschop gaf. Wees blij, dank de
Heilige Vader en steun bisschop Simonis blijvend tegen
psychische druk.
Hugo v. d. HEYDEN, pr.
meeste woorden van de hoogeerwaarde,
zeereerwaarde, weleerwaarde enz. he
ren op de vergadering van de DPR in
Delft. Naar mijn mening is de zwijgen
de en zeer grote middengroep waar
toe ik mijzelf reken wakker geschud
tteun zijn voor de juist
A. J. Simonis als bisschop
van Rotterdam. Onnodig te zeggen, dat
ik mij over deze benoeming zeer ver
heug, niet alleen voor mijzelf, maar
meer voor mijn kinderen en vooral ten
voordele van mijn tot dusver veertien
kleinkinderen.
J. A. van den Broek
Bisschop Simonis (62)
Rumoer rond een priester die ..ja" zei
tegen de volheid van het priesterschap,
hem aangeboden door de hogepriester
De vraag komt bij mij op ..Is het kerk
volk vastgeroest in de poging tot ver
nieuwing"? Kan een priester, bisschop,
paus die géén tegenspraak oproept
zoals Christus zelf.en zoals Chrislus
voorzegd heeft dat Zijn leerlingen zouden
doen tot „heil" zijn voor de vernieu
wing. dit is bekering van de mensheid?
Wie mij liefheeft neemt het kruis op,
zegt de Heer en volgt Mij.
Als wij „geen ja" zeggen tegen kape
laan Simonis zeggen wij „nee" tegen
Christus. Zeggen wij „ja" tegen
Christus dan zeggen wij „geen nee" tegen
bisschop Simonis.
T. Dijkman-Verheggen.
Bissch op Si mon is 63
lovigen. Is het niet de hoogste tijd dat
de ..zwijgende Kerk" zich Iaat horen"
Adhesiebetuigingen naar Koningin Em-
maplein 3 Rotterdam. Een eenvoudig
visitekaartje is al voldoende.
Bisschop Simonis (64)
Teleurgesteld door de reactie van ver
schillende priesters op de benoeming
van dr. Simonis tot bisschop van Rot- L. Pas
terdam. deed het mij goed in uw blad.
zoveel blijken van sympathie en medele- Th. v.d. Heyden
Bisschop Simonis (65)
Ik verwonder mij ten zeerste over de
mening van de heer H. Loos (43). Na pu-
blikalie van 57 meningen kom ik tot de
conclusie, dat er 80 procent van de kerk
gangers vóór mgi Simonis zijn. Voor mij
staat het wel vast dat mgr. Simonis die
20 procent waar H. Loos bij hoort er
bij Zal krijgen.
Bisschop Simonis (66)
De bisdommelijke overheden hebben
geadviseerd om tijdens de kerkdiensten
in bisdom Rotterdam aan God te vragen
Zich te bemoeien met de benoeming van
een nieuwe bisschop.
En zo geschiedde: God werd er geen
zondag meer met rust gelaten.
De bisschop is er nu en uitgerekend de
14 dekens van het bisdom Rotterdam,
alsmede de diocesane pastorale raad en
andere wijzen uit het westen hebben
blijk gegeven te hebben gebeden onder in
plaats van zonder voorbehoud.
E. G. Carrière
Den Haag
Bisschop Simonis (67)
Door de uitvoerige aandacht welke alle
publiciteitsmedia eraan hebben gegeven,
maar zeker ook de achtergronden van
deze zaak, is de benoeming van dr. A.
Simonis tot bisschop van Rotterdam een
ondergetekenden,
priesters uil het bisdom
volgende verklaren.
Wij eerbiedigen de keuze
die deze integere priester
ambt heeft benoemd. Wi
rechte bewondering voor deze
wel kon voorzien dat er moeilijkheden
zouden komen en toch uit roeping „ja"
heeft durven zeggen Met ontsteltenis
namen wij kennis van hetgeen in feite
na deze benoeming is gebeurd. Wij zijn
„Deze benoeming is voor de gehele
Ned. kerkprovincie, alsook voor onze me
dechristenen een zegen geweest.
Bisschop Simonis (71)
Het kan moeilijk ontkend wo
gewetensnood. De
Hervormde Kerk heeft dit begrepen en
mengt zich niet in deze twisten.
Het heeft er echter alle schijn van
dat Achter het Nieuws en twee leden
van de Tweede-Kamerfractie van de
P.v.d.A. in deze moeilijkheden wel mo
gelijkheden zien. Alhoewel ik steeds
sympathie voor de P.v.d.A. gehad heb.
dringt nu toch een beeld van gieren
doodziek
J. K., Den Haag
Bisschop Simonis (72)
Het heeft mij verwonderd, dat in
deze tijd van oecumene, de tijd om met
andersdenkenden samen «e werken en
samen te denken, het merende- van de
geestelijkheid in het bisdom zich in felle
bewoordingen afzet tegen een mede
christen en hem niet de gelegenheid
geelt zich te bewijzen. Het is de hoogste
tijd.dat hiertegen verzet wordt aan
getekend De vele ingezonden stukken
ten gunste van dr simonis hebben mij
Bisschop Simonis (73)
Het merendeel van de in uw rubriek
„Uw mening" gepubliceerde brieven In
zake de benoeming van de heer Simonis
tot bisschop van Rotterdam is kennelijk
het gezegde: „Roma locuta,
Op deze stellingneming is
en ander aan te merken,
i de loop der tijden
standpunt i
Paus Paulus heeft gisteren voor het eerst de Joannes XXIII-vredesprijs
uitgereikt en icel aan de Albanese zuster moeder Theresia. wegens haai werk
ten behoeve ran de allerarmsten in India Zij kreeg ecu bedrag van 90.000
gulden en een Christusbeeldje, dat haar h er door paus Paulus overhandigd
schoppen te mogen
in deze zaak spoedig
stellingname zullen kt
Nu men van verschillende kanten
adressen heeft gepubliceerd waar men
„tegen" kan stemmen, menen wij dat het
eerlijk is ook de gelegenheid open te
stellen om zijn instemming met .deze
benoeming te uiten en aldus de nieuwe
bisschop opbeuring te geven. Wij roepen
alle gelovigen en priesters uit heel het
land op om hun adhesie te betuigen, een
kaartje is al voldoende Wilt u uw
schrijven richten aan: Postbus 141 te
Hoorn. Maar doe het s.v.p. direct
positieve Bisschop Simonis (68) 'd
Th. Drost
A. Abeto
«benoemd, zou ik me zobcnauwd voelen,
dat ik de eerste nacht dc beste al die
Naast een gebed richt ik een oproep veertien dekens van mijn bed aftrapte
in allen die zich niet verzetten tegen
de benoeming, hun stem te' laten horen
H. Lohman O.F.M.. Woerden
't katredraal kapittel van het bisdom Rot
terdam, Mathenesserlaan 464a Rotterdam
met b.v. de woorden: vóór bisschop Si- bisschojT
Bisschop Simonis (69)
De benoeming van dr. Simonis tot
Rotterdam brengt vele ge-
I moederen in beweging. Deze zorg van
n w V3n 'rs V(?len om het heil van de Kerk is zeker
Den Haag. te prjjzen Toch hebben al deze priesters
r. en leken die zo fel tegen deze benoeming
bisschop Simonis (iU) Zldl niet «>ns afgevraagd of z»j
i zich niet kunnen vergissen en de moge-
Als ze mij in plaats van dr. Simo- 1 lijkheid wel eens zou kunnen zijn, dat
nia tot bisschop van Rotterdam hadden wij over enkele jaren rullen roggen
minderheid, zelfs i
ling, afwijkende meningen had. Kunnen
de dekens, pastores en anderen van het
bisdom Rotterdam dus niet een kataly
sator zijn in een proces dat tot een nieu
we bewustwording van het christen-zijn
1 :dt?
Het schrijven van de heer J. H Maag
in uw blad van 4 januari j.l. begint met
de zin: „Het oude jaar heeft zijn beste
nieuws voor het laatst bewaard". Ik ben
van mening dat i.e. dit „beste" tenminste
door „meest dubieuze" en liefst door
„slechtste" moet worden vervangen.
Inzake mijn afwijzing van de benoe
ming van de heer Simonis heb ik al aan
het kapittel van het bisdom Rotterdam,
met doorslag aan de heer Simonis. ge
schreven. Ik vind het niet nodig thans
op de controverse in te gaan, behoudens
mijn verlangen enig tegenwicht te geven
tegen de neerbuigende teneur van niet
weinig door u gepubliceerde reacties.
A. M. P»rfc*m, D«i
