Hoofdrol Hans v. d. Starp
Leo
Holl liever
op 't
middenveld
Defensie van Lugdunum slaagt glansrijk
voor door UVS afgenomen voetbalexamen
a
ZACHT GEKOOKT EITJE"
TE MACHTIG VOOR LFC
Roodenburg traint
in het maken van
goals op Keereweer
Oppermachtig
Blauw-Zwart
deelde rake
klappen uit
Roodenburg zet
opmars voort
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 16 NOVEMBER 1970
de openingswedstrijd tegen De
Musschen sleepte Leo zijn ploeg met
treffers royaal langs de
op zijn conto. In de oefenwedstrijd
tegen LFC enkele weken terug ten
bate van de Henri Dunant 2, kreeg
hij de gelegenheid over het dode punt
(Van onze Sportredaktie)
LEIDEN Leo Holl is een vermake
lijke figuur aan het worden voor hef.
publiek. Maar Leo zelf is de laatste
om. daarover enthousiast te zijn. Het
doet hem pijn om steeds maar weer
uitgelachen te worden. Steeds maar
weer voor hilariteit te zorgen als hij
hopeloos faalt waar hij vroeger een
itaar Holl zonk juist diepe
ichutter dan, want de leven
en die hij kreeg creëerd
tfaar het publiek ontging
ewegingen en de vele ges
o's. Of liever gezegd, het
veer snel, er van uit gaan
Is spitsspeler faalde. Als
weg. Als wordt er echt wel door ondermijnd
grote kan- als je na rust eruit wordt gehaald"
hy zelf. Het zal een tweegevecht worden tus-
de schyn- sen Cor van Steyn en Leo Holl, wie
laagde so- zich van een vaste plaats zal gaan
vergat ze verzekeren. Cor van Steyn, de aan-
dat Holl komende speler, Leo, de 24-jarige, die
voorberei- vooral mentaal sterk zal moeten zijn
van de beste kansenbenutters was.
Zo zelfs dat Telstar hem tijdelijk in
zijn keur ploeg opnam. Leo Holl is
hard op weg de evenknie te worden
van de bij Roodenburg van alle schut-
fersfaam beroofde Sam den Os. Gis
termiddag bereikte het voor UVS te
Leo Holl op de tribune. De tweede
helft werd kennelijk op hem niet
meer gerekend.
Begrijpelijk, als men een blik werpt
op zijn status van schutter in dit sei
zoen. Als invaller voor Cor van Steyn
der voldoet Holl alleszins. Ligt een
wisseling met de voormalige punt-
speler Gerard Désar dan niet voor
de hand? „In de bekerwedstrijd tegen
Woerden heb ik op het middenveld
gestaan en stond Gerard in de spits.
Het beviel mij best, ook al omdat ik
wat weker ben dan Désar. Maar dan
sta je tegen Lugdunum plotseling
Je zelfvertrouwen Starp
Dilemma De Kubber
Tegenover somberheid stond, als een
logisch gevolg van winst en verlies
de opgewektheid van Lugdunum. Van
trainer De Kubber, die voor zo'n
ilijke keuze stond toen Hans v. d.
Moest hij een officiële waarschuwing
riskeren van zijn spelmaker of moest
hij rekening houden met het volgen
de duel tegen Papendrecht. De Kub
ber koos voor het laatste. Na afloop
bleek het dilemma goed te zijn opge
lost. Kort nadat v. d. Starp echter
het trainingspak om zijn schouders
had laten glijden, werd Hannie Bave-
laar in beweging gezet. „Loop je al
vast maar warm", was het advies
van de nerveus gesticulerende en con
verserende De Kubber.
Bavelaar zou na de korte „warming
up" weer op de reservebank neer
strijken. Waarom? De Kubber: „Leo
Redèl zat op een gegeven moment
erg moeilijk. Door de blessure aan
zijn onderbuik kon hij de ballen niet
meer goed wegtrappen. Vandaar dat
hij zoveel mogelijk kopte. Wat v. d.
Starp betreft: ik moest hem voor
zichzelf beschermen. Ik vond het
jammer, want hij was in de eerste
helft de beste man".
Het grootste compliment voor d«
achterhoede van Lugdunum
kwam van Leo Holl: „Die jongens
zijn me voor honderd procent
meegevallen."
J. P.
zg aan Rund de Groot en Cees de Cler. Belangstellenden bjj een redding van Wijn and f
(door Her-men van Amsterdam)
#09 nooit verlieten de pupillen van trainer Jan
&j|? I Rolfes zo gedecideerd het veld als na afloop van
de vernederende ontmoeting tegen Blauw-Zwart.
Niet zonder reden. Ruim driehonderd toeschouwers
hadden, met enkele regenbuien als triest decor,
sro-| LFC op eigen veld af zien gaan. LFC, dat juist in de
Iaat6te weken zo bijzonder goed op dreef was. Een
knappe overwinning tegen UVS en vorige week een
eervolle nederlaag tegen Gouda. Er was daarom
voor de aanvang van de ontmoeting in de kleed
kamer van de kanarleploeg alle redenen om opti
mistisch het eindresultaat tegemoet te zien. „Een
zacht gekookt eitje" zoals enkele LFC'ers de kracht
meting voor de aanvang typeerden. Maar wat heb
ben zij zich vergist. LFC werd totaal weggespeeld.
Voor de rust hiefd het weliswaar de stand nog
blank, maar na rust ging het regelrecht de onder
gang tegemoet. Doelman Visser, in zes wedstrijden
acht maal gepasseerd moest nu binnen de drie
kwartier zes maal naar het net. Steeds weer was
de inleiding tot een treffer een blunder in de on
zekere LFC-achterhoede waarin vooral aanvoerder
De Jong en Teeuwen keer op keer een steek lieten
vallen.
door Jan Preenen
LEIDEN Hans v.d. Starp heeft weer eens
de hoofdrol vertolkt. En toch werd hij ook
weer verguisd. Naast een van glorie getui
gende pagina, heeft hij tevens bijna een zwar
te bladzijde toegevoegd aan zijn grillige histo
rie. Van der Starp ten voeten uit dus in de
door hem besliste derby LugdunumUVS,
de eerste „broederstrijd" dit i
winnaar opleverde. Al te spraakzame Hans,
wiens lichtvoetigheid, afscherming van de bal,
schotvaardigheid en uitgekiendheid waar het
de passes betreft, menigeen heeft doen inspi
reren om hem te verheffen tot „Leidens eerste
voetballer", leeefde zich in de 29ste minuut
volledig uit. Terwijl de 3500 kijkers de bal
virtuositeit van Leo Hol nog voor ogen hadden,
liep Hans v.d. Starp naar de beslissing van
de wedstrijd. In zijn solo schudde hij Ruud
de Groot en de wankelende Jan Leget van zich
af en rukte op naar het hart van de UVS-
defensie. Het eerste schot ketste af, het twee
de projectiel verdween hoog in de voor Wij
nand Sloos onbereikbare hoek: 10.
Lugdunum met de angst, maar tegelij
kertijd ook met de brutaliteit van do
nieuweling in zicht, heeft daarna in ver
dedigend opzicht een vrij) zwaar examen
moeten afleggen. Het schrok er geen mo
ment voor terug. Leo Redèl, de ondanks
een blessure in de onderbuik toch ver
schenen centrale figuur met naast hem
de eenmaal op de doelljjn reddende YY'im
Oppelaar, spotten met de prognoses als
zou de achterhoede de koelheid missen
om overeind te bljjven. De rust was
merkwaardigerwijs juist ver te zoeken
bij de aanvallers, onder wie de omstreden
Hans v. d. Starp, de "jongen, die moet
reageren als er In zjjn ogen onrecht
wordt gedaan: door middel van repre
sailles of met kritiek op de leiding.
Op het moment dat een boeking dreigde
haalde trainer De Kubber na rust met
lede ogen zijn spelverdeler tenslotte uit
het veld. Daarmee het elftal van een
middenlinie berovend. Maar De Kubber,
die wist dat hij door zijn ingreep de
overwinning alleen maar in groter ge
vaar bracht, schakelde succesvol over
op een nieuwe strategie. Een simpeler
spelwijze, gespeend van overbodigheid:
het accent op de verdediging en dan via
verre trappen op de vooruitgeschoven
posten Pijnacker en invaller Kees van
Egmond de marge zien te vergroten.
Verraderlijk
Pijnacker en Cees dé der alleen
eenzaam achtergebleven Bart Lardé
stonden, hem uit positie speelden en De
Cler vrij voor Sloos verscheen, die niet
reageerde. Het schot ging naast. UVS,
bijna tenonder door zijn gehaastheid en
verwaarlozing van de afweer, heeft ook
voor rust wat aanvallender gespeeld.
Vertrouwend kennelijk op de terugge
keerde Wijnand Sloos en op de even
eens weer opgedoken Henk Rol, als
mede Ruud de Groot en Aad Koren.
Thijs Balkhoven mocht mee oprukken.
Lugdunum, ook voor rust met twee aan
vallers vaak spelend, Gljs Collé en Cees
de Cler, scheen de ingecalculeerd te
hebben, respect als het had voor de
„hoger aangeschreven' tegenstander.
Maar het had een wapen waarop deze
routinier zich onvoldoende instelde: v.
d. Starp. Zoals UVS zich tegen CVV liet
overdonderen door John Spencer, zo
was het nu niet berekend op v. d. Starp.
Oponthoud
Iers mee op te laten rukken, daartoe
staat gesteld door zijn solistische kwali
teiten, die hem behoud van de bal ga
randeren. Vervolgens trok hij ook d*
UVS-defensie uit elkaar om dan een
lepe pass te verzenden. Hans zelf leek
zijn doelpunt opnieuw t
Blauw Zwart. Trainer Cremers, di<
rig jaar zijn ploeg slechts met kunst en
vliegwerk uit het degradatiemoeras kon
wegtrekken, was in het geheel niet ver-
t over de einduitslag. „Onze tactiek
'olledig gelukt. In de eerste helft de
re blank houden en dan in de tweede
helft hard toeslaan. Ons sterke punt is
beweeglijke spits. Die jongens
dere wedstrijd enkele doelpun-
ko-
graf gegraven
Onze snelle uitvallen hebben hen de das
omgedaan". Trainer Cremers is in zijn
opzet geslaagd. In de erste helft heeft
hij zelfs meer gekregen al heeft het er
lange tijd naar uitgezien dat LFC zjjn
theorie omver zou werpen. Vooral in het
eerste kwartier toonde LFC meer in
houd.
Vooral op de rechtervleugel zette het
duo Van der Berg en Munne enkele
kapnpe combinaties op, waardoor Hey-
en Van Weerlee diverse malen op
bediend konden worden. Door on-
schieten echter, gingen deze sco
ringskansen voor LFC volledig de mist
in. Het typeerde het spel van LFC. Goed
opgezette ómbinaties op het middenveld
werden verprutst in de spits. Ook bij
Zwart wilde het aanvankelijk niet
vlotten. Siem van de Ham, werd keer op
de Berg gestopt en ook
Timmer en Van Leeuwen vonden steeds
in Teeuwen en De Jong niet te nemen
LFC
s. Tot
het
Vliegende start
De J
broedelijk
opgesteld werden totaal verrast toen
a v. d. Ham een terugstultende bal
1 het been van De Jong direct op zijn
f nam en tussen de drie verbaasde
dedigers met een vliegende start
richting Visser toog. De LFCdoelman
"kleinde wel zijn doelgebied maar was
h kansloos tegen de harde lage schui-
die in de richting van de rechter be-
lenhoek vertrok. LFC trok tot het
itsignaal de registers open om de
stand te wijzigen. Cock van Weerlee,
'aafde achter elke bal aan en ook
unne verzette bergen werk.
ok na rust heeft het vlammetje by
PC even op hoog gestaan. Het was
:hter niets vergeleken by de vlammen-
erper die Blauw Zwart vervolgens op
it LFC doel richtte. Een vrije trap net
buiten het strafschopgebied betekende de
inleiding tot de totale ondergang. Tim
mer joeg de bal dwars door het muurtje
langs de verbaast kijkende Visser.
Blauw Zwart had de smaak te pakken,
even later was het weer raak. Timmer
■gebroken trok de Jong en
Teeuw
vorger
Ham. Het 1
Nog
af op de vrystaande Ren v. d.
bolde voor de derde maal.
deed LFC de hoop herle
ven op een wat gunstiger einduitslag,
toen Munne na een voorzet van Cock
van Weerlee de eerste treffer voor LFC
liet aantekenen. In een alles of niets of
fensief zette LFC de aanval in. Het werd
niets. Blauw Zwart kreeg alles.
Cha-cha-cba
In de 26e minuut, terwijl de LFO-ver-
dediging vlak voor de middenlijn bleef
staan voor buitenspel, brak Van de Spek
alleen door. Doelman Visser, die het ge
vaar al van ver op zag duiken rende zijn
doel uit en greep Van de Spek juist bui
ten het strafschopgebied om het middel.
Deze inleiding tot de cha-cha-cha bete
kende uitstel van excecutie. De directe
vrye trap van Siem van de Ham draaide
om het muurtje en ook langs de ver
twijfeld duikende Visser. De blamage
voor LFC zou nog groter worden. In de
32e minuut bleef de verdediging weer
staan toen Siem van de Ham het vrije
veld in dook. De snel sprintende Van der
Linden wist hem nog juist in het doel
gebied het schieten te beletten. Van de
Ham ging horizontaal om een kleine
mini eenakter op te voeren. „Dat foefje
haalt hij altijd uit", verduidehjkten en
kele Blauw Zwart-supporters op de tri-
De
zag
penalty in. De vijfde treff<
feit. Ondanks de hoge score trok LFC
zich niet massaal terug in de verdedi
ging, hierdoor Blauw Zwart de gelegen
heid biedend de score nog meer op te
voeren. Nog eenmaal zou het van die
gelegenheid gebruik maken. In de 36e
minuut trok Donat (invaller voor Siem
van de Ham) er ongestoord tussenuit
om rustig het halve dozyn vol te maken.
1 de Gouda-doelman
(Van onze Sportredaktie
LEIDEN Tweeënhalve maand lang
wacht Roodenburg nu al op de eerste
overwinning. Eenzelfde periode zit Ri-
nus Smits met het probleem van een
afmaker. Daarbij is nu een levensgroot
verdedigingsprobleem gekomen. Goed,
Gouda was de betere ploeg. Daar is geen
speld tussen te krijgen. Maar de 0-2
overwining hebben de 'mannen
van trainer Jan Kutterink toch mtiar
te danken aan een goedgeefse bui van
Roodenburg-defensie.
Tweemaal k
ting kwam, maar hij de uitgelopen
Sloos spaarde en ditmaal geen trapbe-
weging maakte. UVS, dat in die eerste
helft de ruimte kreeg waar het in de
tweede akte tevergeefs naar verlangde,
kreeg zulke kansen van de wat fana-
bewondering by een tweetal door Jan
Leget genomen corners, die geschoven
werden naar de plek waar pupillen hun
„mini-corners" mogen nemen. De daar
opgestelde Leo Holl transporteerde de
bal vervolgens uitgekiend naar de spits,
even buiten bereik van Waasdorp en
de ogenschijnlijk aan de doelpaal ge
kleefde Crama in een open gat. Gebrek
aan doortastendheid van Lagendijk en
van de overigens aktieve Jan Verver de
den 't experiment op niets uitlopen. Mot
Jan Verver hebben we de derde blauw
witter genoemd, die zyn rentree maak
te in een door Piet Kantebeen „omgc-
hutseld team. Zo kwam Bart Lardé pas
na de pauze opdraven ten koste van Leo
Holl. Aad Koren schoof daardoor weer
op naar het middenveld om van daaruit
met Desar en Leget en vaak ook Balk
hoven een ongeloofiyke hoeveelheid mu
nitie in de zwaar belegerde Lugdunum-
De druk werd er nog groter door toen
v. d. Starp mokkend werd afgevoerd,
maar tegeiykertyd werden de toevoer
wegen naar Waasdorp schier hermetisch
afgesloten. Zelden was er een geslaagde
doorboring. By voorbeeld toen een vrije
trap van Jan Leget door het opgewor
pen muurtje schoot en Waasdorp "de on
verwacht op hem afschietende bal (veel
uitzicht zal hij niet hebben gehad) ler-
irnood tegen de zware
UVS verloor zich verder i:
veel voorbereidend werk. Schoten wer
den sporadisch gelost op een doelman,
die tevoren niet bepaald een getuigenis
had afgelegd van grote klemvastheid.
Met het water uit de poreus ge
worden hemel verregenden de illu
sies van UVS, dat fysiek ook al het
hoofd boog tegen de fel attaqueren
de Lugdunummers, wier onbevan
genheid prettig aandeed.
ROTTERDAM De regionale jeugd
van Roodenburg heeft bijna weer het
voorbeeld van de „gevestigde garde"
gevolgd. Byna, want naast de vele mis
sers tegen CVV werd ook eenmaal een
kans aangegrepen voor een treffer.
Heit betekende opnieuw een overwinning
voor de Leidenaren, die danig in opmars
zyn. De beslissende treffer viel in de 25e
minuut. Op een trekbal van Rob Brittyn
tastte de CW-defensie mis en Bram
Ruis nam de bal vol op de slof: 01.
In de tweede helft zou nog een kopbal
van Wil Brouwer na een voorzet van
Aad Lalau op de lat belanden. De zege
van Roodenburg lg in feite nauweiyks
in gevaar geweest. Vooral was dat te
danken aan de kracht van de midden-
linie: de beide centrale verdedigers Han
Tesoeur en Maarten van Kooperen en
het duo Hennie Zee/Wil Boom.
afronding van een serie Leidse „aanval
len" op eigen doel. André Ooyendijk en
Isaac van Weerlee hadden in de begin
fase. doelman Mat Keereweer by een
tweetal foutieve terugspeelballen lang
uit naar de hoek gestuurd. Bij Van
Weerlee's tweede inzet op eigen doel
een sierlijke boog zag de te ver voor
zyn doelstaande Keereweer de bal h»
de uiterste bovenhoek verdwynen.
in Weerlee raakte een tiental
later geblesseerd en werd ver
vangen door regionaal Bram Ruis. Het
hielp echter allemaal niets. Gouda hield
Roodenburg stevig in de tang. Dat was
vooral te danken aan het uitstekende
middenveld met Brouwer, De Gruil en
Van Mullem. Roodenburg kon alleen met
enkele uitvallen gevaar stichten. De
enige, die zich hierby onderscheidde was
„troetelkind" Hennie de Klerk jr. Zeven
minuten voorrust zorgde hy voor de
enige Leidse kans. Doelman Leen Be
zem bleef de Bituatie echter meester.
Na de hervatting heeft Roodenburg
kracht om de geiykmaker te forceren.
Sam den Os, Isaac Klinkhamer en Hen
nie de Klerk schakelden dan ook al Bnel
over op afstandschoten. Veel moeiiyk-
heden had doelman Bezem hiermee niet.
Die moeilijkheden had Mat Keereweer
vier minuten voor tyd wel. Een kogel
van Fred de Gruil, van zeker dertig
meter afstand, werd door de Leidse
goalie volkomen verkeerd beoordeeld.
De spetter van De Gruil verdween in de
uiterste benedenhoek (0-2). Enige man,
die werkeiyk opviel, was scheidsrechter
Stam. Helaas ook in negatieve zin.
