OPMARS VAN ADO
NIET TE STUITEN
Van de Kerkhof
scherprechter
voor Ajax: 1-0
Telstar trok
onneembare
muur op
larry Heynen overhandigde voor de wedstrijd in het Zuiderpark een
loeket bloemen aan Theo van der Burch, die voor de 250ste keer het
iDO-shirt droeg. Ook het Haagse bestuur bracht bij monde van voorzitter
'houffoer zijn feliciaties over. Als blijk van waardering werden diverse
geschenken overhandigd.
(Van onze sportredactie)
JtSCHEDE es Rijvers had woensdagavond, na het zien van
faxFC Basel, zqn taktiek al bepaald. „Het huidige Ajax", zei Rijvers
-i verslaan als je. zelf onmiddellijk het initiatief neemt en
lkans ziet het tempo te dicteren." Dat Rijvers zijn discipelen aldus had
feinstrueerd, bleek al in de eerste minuten. FC Twente ging furieus
'an start en zette Ajax meteen met de rug tegen de muur. Gedurende
emaal drie kwartier veranderde het spelbeeld nauwelijks.
sop
t. Po
i. tel
0175
5-105
gel
een moment, dat weinigen van
e 24.500 toeschouwers in het volle-
ig bezette Diekmanstadion nog ge-
»ofden in een beslissing ten gunste
FC Twente en Ajax middels
ertragende acties reeds had blijk
egeven met een gelijkspel zeer te-
reden te zijn. kreeg Rene van de
lerkhof eindelijk de kans, waarop
lang vergeefs had geloerd,
i Ierssel speelde hem de bal
i ideale positie voor de voeten. Van
s Kerkhof aarzelde geen moment
i Stuy stond volslagen machteloos
'gen het schot, dat hard en hoog in
et doel suisde: 1—0. Het magistrale
oelpunt betekende een verdiende
eloning voor de enorme inzet van
Enschedeers. Precies twee jaar
adat Ajax in hetzelfde stadion door
kenpi q Twente met 51 was „afge-
kas )aakt" de weersomstandigheden
identiek en de thuisclub
geelde, evenals toen, in het voor
ongebruikelijke oranje shirt
5-40 ehaalden de Enschedeers hun tri-
if, die in cijfers weliswaar minder
planl®pectaculair was, maar niet minder
itbundig werd gevierd. En daar
ook alle reden toe, want FC
'wente kon terugzien óp een uitste-
bakke ende wedstrijd, waarin het ontbre-
be en van Achterberg en Nagy (beiden
>loerr eblesseerd) door een formidabele
izet werd gecompenseerd. Ajax
erd volledig overklast. Het schiep
iest) i'eh gedurende negentig minuten
lechts twee reëele kansen, terwijl
5-102®le aanval van FC Twente de ene
lOgelijkheid na de andere creëer-
Geen meter
terwijl Huve, Oranen en De Vries
iun respectievelijke tegenstanders
Keizer, Swart en Suurendonk geen
li ne'er vrijheid gunden, bleven Jeu-
"ing, Rene van de Kerkhof en Pahl-
>latz ook na de eerste vijftien minu-
voortdurende bedreiging
stvoo' '00r de Ajaxdefensie, waarin Huls-
ienkfi ,0" en Vasovic opvielen door onze-
diö ter '."grijpen en slecht plaatsen Bo-
'rda? '^dien had FC Twente in Van der
rlnsii |ren
e veelbesproken Joban Cruyff groet
Twenteverdediger Eddie Achterberg.
41e als herinnering aan Holland Sport
»Ön voet in het gipsverband heeft.
Vall een speler, die op het midden
veld imponeerde door een enorme
actieradius. In de 23ste minuut zag
het er even somber uit voor de
Enschedeers. Oranen, die door enke
le uitstekende wedstrijden een vaste
plaats als linksback heeft veroverd,
verdraaide de rechterknie en moest
zich laten vervangen. Het leek een
geduchte handicap, want Oranen
was tot op dat moment een van de
meest opvallende spelers bij Twente
geweest. Door enkele omzettingen
slaagde Rijvers er echter in de
sterkte van zijn ploeg te handhaven.
Huve werd linksback en invaller
Rooks werd belast met de bewaking
van Keizer. FC Twente bleef supe
rieur. Slechts een keer werd Ajax
voor de pauze gevaarlijk. Dat was
na ongeveer een half uur, toen
Schrijvers bijna werd verrast door
een effectvol afstandschot van Rijn-
Dic teren
Ook in de tweede helft dicteerde FC
Twente het tempo. Rinus Michels die
voor de aanval aan Suurendonk de
voorkeur had gegeven boven Van
Dijk, moest toezien hoe zijn ploeg
opnieuw in de verdediging werd ge
drongen. Maar wederom bleek hoe
veel moeite het FC Twente kostte,
doelpunten te maken. Willy van de
Kerkhof, die Achterberg niet onver
dienstelijk verving, zaaide paniek
met enkele goede voorzetten.
De tegenacties van Ajax stelden, ook
nadat Van Dijk de plaats van Suur
endonk had ingenomen, zeer weinig
voor. Drost en De Vries ontregelden
elke Amsterdamse aanval.
Twintig minuten voor het einde ver
ving Rijvers Willy van de Kerkhof
door Streuer en dat was de beslis
sing, die de Twentecoach twee mi
nuten later al betreurde toen De
Vries geblesseerd raakte. Bij een
duel met Van Dijk kreeg De Vries
een trap in de kuit. De kramp, die
hij na die botsing kreeg, noodzaakte
hem het veld een vijftal minuten te
verlaten. Omdat invallers niet meer
waren toegestaan, keerde De Vries
strompelend terug. Hij ging in de
voorhoede spelen. Jeuring comple
teerde de verdediging. Een serie
overtredingen van Neeskens. Rijn-
ders en Swart maakten dat toch
allesbehalve zachtzinnige duel een
grimmige slotfaze kreeg. Die grimmig
heid was er de oorzaak van, dat
Michels afzag van zijn voornemen
Cruijff nog een paar minuten te
laten meespelen. Nadat Van Dijk de
enige reëele Ajaxkans had gemist
door van dichtbij tegen de op de
doellijn staande Drost op te schieten,
zorgde Rene van de Kerkhof voor de
niet meer verwachte apotheose van
het boeiende duel door voorberei
dend werk van Róoks en Van Iers
sel schitterend af te ronden. Eén
minuut na Van de Kerkhof's treffer,
kwam Pahlplatz bijzonder dicht bij
een doelpunt, toen hij na een snelle
rush alleen voor Stuy verscheen.
Door goed ingrijpen kon de Ajax-
doelman echter een grotere achter
stand voorkomen. In de laatste mi
nuut vestigde Stuy nogmaals de
aandacht op zich door een schitte
rend schot van Struer niet minder
fraai te stoppen.
AAD MANSVELD
triomfteken
door Hans de Bruyn
DEN HAAG Hèt gebeurde vlak voor de rust in de
zeer boeiende wedstrijd tegen MVV. Harry Heynen,
ADO's grimmige en nóg o zo populaire schutter van
weleer, draaide doodleuk en verrassend om Weimar
heen en verheugde zich al over het idee aan scoren
toe te komen. Dat had ie echter gedacht. Aad Mans
veld, de man, die elke week zijn stempel drukt op het
spectaculaire ADO-succes, haastte zich in de rich
ting van de Maastrichtse „rebel" en stelde zich zó op,
dat de volle breedte van zijn lichaam de wraak-
expeditie van Heynen versperde.
Wat niemand daarna verwacht
te uiteindelijk is Mansveld mo
menteel misschien wel de beste
verdediger van ons land, ge-
gebeurde toch. In e e n van die
onberekenbare momenten,
waardoor de MVV'er zijn ver
maarde reputatie bijeen schopte,
schoot het „renpaard" van MVV
langs de verbaasde Haagse aan
voerder. Een mogelijkheid kon
ADO nog maar van een achter
stand afhelpen: Mansveld trok
hem aan zijn shirt en Harry
Heynen zag zijn illusies verlo
ren gaan door de aanblik van
ontelbare grassprieten.
Dit was hét moment van de
waarheid van MW, dat uitein
delijk met een nederlaag van
40. Harry Heynen in Maas
tricht onzeker van zijn plaats en
daar meetellend als een van de
„naamlozens, had het er na af
loop van de wedstrijd nog over:
wJe verwacht, als je eenmaal zo
ver bent, natuurlijk 'n reactie.
Daar loop ik nu al lang genoeg
voor mee in de voetballerij om
dat te weten. Maar dit ingrijpen
was anders dan anders. Het was
zo goed en uitgekookt getimed,
dat ik er het volgende moment
verbaasd over lag na te denken
op het gras". Zijn oordeel over
het verhoogde raffinement van
Mansveld („twee jaar geleden,
toen ik bij ADO nog meedeed.
zou hij milder en voorzichtiger
zijn geweest") was kenmerkend
voor zijn mening over de hele
ploeg. „Het succes van het hui
dige ADÖ kan, dacht ik, ver
klaard worden door de factor raf
finement, die vergeleken met
het ADO van enkele jaren te
rug minstens voor vijftig
procent is toegenomen. Het hoge
tempo in het spel van ADO en
het enthousiasme van de spelers
is hetzelfde gebleven. Ik vind
het groots wat er nu gebeurt.
Al die soesa met Feijenoord en
Ajax begint je tenslotte de keel
uit te hangen. En ik ben er ook
blij om. ADO blijft voor mij
altijd een club waar ik een
warme sympathie voor koes
ter".
Deze reactie van de man, die de
wedstrijd in Den Haag moest
„maken" vanwege zijn reputa
tie, maar buiten dat spannende
moment voor rust faalde kan
van bijzondere betekenis zijn
voor ADO. Waar iedereen zo
bang voor was, toen de Haagse
ploeg de vorige week zo trots
als een pauw de troon in de
eredivisie beklom, kwam niet
uit in de eerste wedstrijd na het
glorieuze moment. Integendeel
zelfs ADO pakte MW net zo
professioneel en onverschrokken
aan als alle andere tegenstan
ders van dit seizoen. Geen mo
ment gaf men het overwicht op
het middenveld uit handen en
geen moment ook wilde het
even op adem komen voor het
de volle winst te pakken had.
Zo eerzuchtig en onverzettelijk
in-opmars waarmaken, dat het
niet per vergissing of door een
overvloedige hoeveelheid fortuin
aan de leiding was gekomen.
Het laaiend enthousiaste pu
bliek speelde het elftal van
„psycholoog" Jezek daarbij in
de kaart. Achttienduizend toe
schouwers bouwden een ware
„sfeermakersreputatie" op door
't Zuiderpark te hullen in een
Europa Cupstemming. Het
minste of het geringste, waarin
ADO uitblonk, bracht de meeste
aanwezigen al in een stadium
van opwinding. Jammer is al
leen, dat er nog geen clublied
zoals FC Twente, Feijenoord
en Ajax op het hoogtepunt van
hun roem kenden bestaat
waarmee zich de geestdrift van
het publiek kan ontladen. Wel
licht een goeie tip voor een
inventieve tekstschrijver.
De triomf van 40. waarvoor
het vertrouwen in ADO gisteren
werd opgekrukt voor de rest
van ons land, is niet zo ge
makkelijk tot stand gekomen
als de cijfers misschien doen
vermoeden. Tot de tweede helft
hadden de Hagenaars wel een
overrompelend overwicht. Ten
minste waren zij veel sterker.
Maar afgezien van het eerste
kwartier, toen de zich weer
zeer goed aanpassende Harald
Berg en Piet de Zoete dicht bij
een treffer kwamen, doemde er
geen al te moeilijk werk op
voor de Maastrichtse doelman
Korver. Of het zou dat ene mo
ment moeten zijn, waarna de
jubilerende verdediger Theo
van der Burch zijn penetratie
voltrooide met een fraaie voor
zet. Lex Schoenmaker, die de
laatste weken met een opval
lende regelmaat van de klok
scoort, liet de bal rustig op de
zijkant van zijn rechterschoen
„ploffen". Na een beheerst boog-
balletje, zou de bal zonder twij-
had gestaan.
„ADO" zei trainer Jezek nader
hand, „heeft voor de rust de
fout gemaakt de bal op het mid
denveld te lang vast te houden
en de aanvallen voortdurend
door het centrum op te zetten.
Ik vond ze ook te weinig aggres-
sief in het strafschopgebied".
Een donderspeech van de
Tsjech, die geen twijfel liet hoe
hij dacht over de weinig pro-
duktieve prestatie van ADO,
sorteerde na de rust het wense
lijk effect. Couperus week uit
naar de zijlijn, waardoor er
ruimte ontstond voor meer in
ventieve aanvallers. Daarna
bleken de combinaties tussen
Schoenmaker en Berg verras
sende resultaten op te leveren.
Door van tevoren precies aan
te voelen waar de ander staat,
werd de basis gelegd voor het
eerste doelpunt. Een verre in-
worp deed de bal bij Schoenma
ker belanden, die met de rug
naar Berg toestond. Na een on
verklaarbare manoeuvre wist
hij hen toch te bereiken. Een
droge knal bracht de stand
daarna op 10.
De ban was gebroken. ADO de
marreerde onbezorgd verder.
MW moest door deze achter
stand risico's gaan nemen en
verving Hoenen daarna door de
offensief sterker spelende Bro-
kamp. Maar aan alle onzeker
heid kwam een einde, toen Berg
eerst langs Herben gleed en
vervolgens Schoenmaaker toe
stond zijn doelpuntentotaal op te
voeren. De uitsterse rust en on
voorstelbare beheersing waren
kenmerkend voor deze tweede
„afstraffing" van de middag.
MW was definitief aangesla
gen. En dat was de rest van de
wedstrijd duidelijk te merken.
ADO ïeefdi
toen Berg
'deelde daarna ook i
spel met Schoenmaker trlom- de feestvreugde door
MW-doel (3—0) en Piet de stilstand kwam (4—0).
Doelman Körvcr stompt dc bal
weg voor Lex Schoenmaker kan
inkoppen. Quadackers en de Pool
Szefer volgen deze actie op
VELSEN Drie spelers van Telstar werden
gisteren op Schoonenberg in het bijzonder
bejubeld door de volgepakte tribunes: Paul van
der Meeren, Fred André en Monne de Wit. De
eerste vanwege zijn formidabel doelverdedigen,
André voor zijn onverzettelijkheid in de Velser
defensie en De Wit om zijn doelpunt, dat voor
Feijenoord de eerste competitienederlaag (10)
door Frank Werkman
van dit seizoen betekende. Feijenoord, vrijwel
elke week geconfronteerd met een verdedigend
ingestelde tegenstander, maar hierop tot nu toe
steeds een passend antwoord vindend met
uitzondering van het Europa Cupduel tegen UT
Arad heeft Telstar niet van repliek kunnen
dienen. Trainer Jan Rab van de Velsenaren had
Fred André, die na ?ijn drievoudige uitschieter
tegen Haarlem ook vorige week in de spits
opereerde tegen FC Utrecht, naar achteren
gehaald. In de verdediging was de lange André
een (te) groot struikelblok voor de Rotterdamse
aanval. André heerste in de lucht, werkte de bal
uit elke mogelijke stand weg en bracht hiermee
de Feijenoordaanvalslinie tot wanhoop.
Ook nadat Happel de erkende nood
greep had toegepast, 't „invallersduo"
Van Daele en Boskamp te laten op
draven, voor wie Laseroms en Wery, 't
veld moesten ruimen, bleef de Velsen-
se muur overeind. Toch zou deze barri
cade zijn genomen als Van der Mee
ren niet enige loeren voortreffelijk
had ingegrepen. Twee keer voorkwam
hij een zeker doelpunt. In de
eerste helft verijdelde de Velser doel
man een doelpoging van Van Hane-
gem, die van grote afstand de linker
bovenhoek onder vuur nam en na de
hervatting verwerkte hij op miracu
leuze wijze een door Rinus Israel op
hetzelfde doelvlak gerichte kopbal tot
hoekschop.
Niet perfect
Van der Meeren was de gevierde red
der, De Wit de onder toejuichingen
bedolven schutter. Vier minuten na de
pauze, toen de Rotterdamse buiten-
spelval althans in de ogen van
scheidsrechter Keizer uit Volendam
niet perfect dichtklapte, stormde De
Wit op een dieptepass van Stanic al
leen in de richting van Treijtel. Met
Israel op zijn hielen schoot De Wit
gehaast en onzuiver in. De bal stuitte
van het lichaam van Treijtel weer
voor de voeten van de Velser aanval
ler die in tweede instantie wel doeltref
fend uithaalde.
Driftig beende heel Feijenoord op de
rechtspreker af. Boze vuisten werden
geheven, maar Keizer bleef bij zijn
eerste beslissing: een doelpunt voor
Telstar. Later verklaarde Keizer zijn
beweegredenen. „Mijn grensrechter
vlagde wel op het moment d3t De Wit
de val kreeg, maar hij deed dit voor
een overtreding van een Feijenoorder.
Ik paste de voordeelregel toe, waar
door De Wit kon doorgaan. Het was
zeker geen buitenspel, wat sommigen
misschien hebben gedacht toen ze za
gen dat de grensrechter een teken
gaf. Het gaf me op dat moment vol
doening dat ik de voordeelregel had
toegepast waardoor 't doelpunt viel. Ik
zou bij een dubieus geval zeker mijn
grensrechter hebben geraadpleeg, ik
ben geen boeman, ik ben zelfs bereid
op verzoek van spelers naar mijn
linesman toe te gaan, maar er bestond
hier geen enkele twijfel."
Hand en tand
Na deze aanvechtbare beslis
sing van Keizer dreigde de
ontmoeting hem enigszins uit de hand
te lopen. Het duel, dat zich voor de
rust al had gekenmerkt door enige
incidenten, werd grimmiger. Telstar
verdedigde zich met hand en tand en
de pogingen van Feijenoord om de.
ditmaal groene, Telstarmuur te door
boren werden steeds rommeliger. Met
hoge voorzetten trachtten de Rotter-
dammers succes te hebben, maar An
dré, gesecondeerd door Van Wijngaar-
de. Zwaan en Driessen, smoorde al
deze pogingen.
Feijenoord raakte geïrriteerd. Al voor
de pauze kwam dit Theo Laseroms op
een notering in het boekje te staan.
nadat hij Kort, zonder dat er een bal
in de buurt was, had nagetrapt. „Het
is een officiële waarschuwing wegens
het trappen naar een tegenstander",
deelde scheidsrechter Keizer na afloop
mee. Ik heb Laseroms er niet uitge
stuurd, omdat ik 't feit zelf niet gecon-
W'im van Hanegem bijt niet in de pols van doelman Van der Meeren, zoals
lijkt, maar probeert de bal te koppen. De vuist van de Telstardoelman verstoort
echter de aspiraties van de Feijenoorder.
stateerd heb. Keizer „bekeurde" Lase
roms pas nadat hij er door zijn grens
rechter op attent was gemaakt. „Ik
heb Laseroms in de rust ook bij me
geroepen en het hem meegedeeld."
zei Keizer. Theo Laseroms bleek ech
ter niet op de hoogte van de officiële
omschrijving van zijn overtreding. „In
de rust moest ik bij Keizer komen.
Hij vertelde me toen, dat ik
opgeschreven wegens ruw spel. Later
maakte hij er wegens natrappen
Ik weet nu niet meer wat het is."
Van Daele en Boskamp, twintig
nuten na rust ingezet, konden het
recht niet doen zegevieren. Het Rot
terdamse overwicht, dat vanaf de
twintigste minuut van de eerste helft
de periode daarvoor had Feijenoord
zich enigszins nonchalant over
grasmat bewogen ontstond, leyerde
wel een handvol doelrijpe kancei
maar geen treffers. Telstar was zelfs
nog gevaarlijk bij enige snelle tegen
stoten. Daarbij bleek Tjeert Kort, die
de taak van stoorzender van André
had overgenomen, echter niet wend
baar genoeg om ervan te profiteren.
„Ik heb Kort in de rust opgedragen
om wat meer op de vleugels te gaan
zwerven waardoor hij een tegenstan
der kon bezighouden" zei een lakonieke
Jan Rab na afloop. Stanic moest Van
Duivenbode aan het werk houden,
dat deze niet mee kon oprukken. Wel,
dat is voortreffelijk gelukt."
Eerst Laseroms en later Jansen had
den inderdaad hun handen vol
Kort. Maar herhaaldelijk trapte
Telstaraanvaller in de buitenspelval,
die de Rotterdammers meestentijds
met succes openzetten. Enige keren
ontstonden hieruit echter zeer ge
lijke situaties en tenslotte het enige
doelpunt. Vergeefs heeft Feijenoord
hierna storm gelopen. Telstar bleef
met succes overeind waardoor de Vel
senaren triomfantelijk het veld kon
den verlaten.
Berustend
Ernst Happel toverde nog een grij:
te voorschijn terwijl enkele spelers
van zijn team met een nors gezicht de
kleedkamer verlieten. „Elke week
krijg je zo'n tegenstander, die zich
voor eigen doel ingraaft met negen
man", zei hij berustend. „Daar ga je
een keer tegen onderdoor." Toch zag
Happel bij de tegenstander nog wel
een positief punt. „Doelman Van der
Meeren was zeer goed. Hij heeft de
zege voor Telstar gered.
Happels collega Rab was heel
opgewekter. ..Deze zege telt voo
dubbel. Na het verlies tegen FC
Utrecht van vorige week is deze zege
een extra-meevaller. Feijenoord heeft
tempoloos gespeeld en zij hebben ach
ter zeer goed gedekt. Ik ben
tevreden over alle spelers."
Om het geld
DE wegen van de K.N.VJJ. zijn meer
dan eens wonderlijk. Er stond voor
de 28e oktober een aantrekkelijk duel
op het programma: AJD.O. tegen het
Roemeense nationale elftal. Om des
keizers baard want het ging de Roe
menen alleen om een oefenpartU. Op
2 december speelt het Nederlands elftal
tegen Roemenië. Om des keizers baard
want ook hier staat niets op het spel.
Jawel, toch, dc kas van de K.N.V.B.
Mocht het opzienbarende en attractief
spelende A.D.O. van de Roemenen
winnen, of zouden die Roemenen een
minder glanzende vertoning weggeven,
dan zou dat het aantal bezoekers ruim
een maand later kunnen beïnvloeden,
aldus de lezing van de K.N.V.B. En
omwille van de financiën van de niet
straatarme bond wordt Den Haag en
verre omgeving een aantrekkelijk duel
onthouden en A.D.O. de kans op inter
nationaal contact dat de ploeg (nog)
te zeer ontbeert.
Recept
pRUYFF huilt. Cruyff lacht. Nog geen
week nadat zijn voorzitter „tussen
de regels door" had gezegd: we laten
Cruyff voorlopig in zijn sop gaar koken,
voelde hl) eensklaps geen pijn meer.
Maanden hebben artsen aan hem ge
sleuteld, de pUn bleef. Jaap van Fraag
heeft, wellicht onbewust, een sterk
psychologisch staaltje geleverd door in
het openbaar zijn vedette te laten
vallen, door hem althans niet in be
scherming te nemen. Het recept-Van
Praag heeft een wonderbaarlijke uit
werking gehad. Misschien heeft zijn
opmerking dat de premies voor Europa
Cupwedstrijden niet aan Cruyff ten
goede zouden komen hieraan eveneens
meegewerkt. Want het is niet alleen
Crnyff. ook Crnyff
Prins houdt niet
bruiloften"
van
Ko Prins, de routinier van MVV.
die toch al niet in een al te beste
stemming naar Den Haag was
gekomen, stond al te mopperen
toen de wedstrijd nog moest be
ginnen. „Het lijkt wel een boe
renbruiloft, die huldiging van
Theo van der Burch. Waarom
doet men zoiets niet In besloten
kring?". Zijn onbegrijpelijke er
gernis nam nog meer toe toen de
bal aan het rollen was gebracht
