STRENG VAN SUCCES
KNAPTE BIJ UT ARAD
Happel
een
,Het is
blamage''
Ajax-Nendori
antireclame
Europa Cup
competitie
J
Feijenoord zwichtte voor scharnierlist
SPORTTOtc
DONDERDAG 1 OKTOBER 1970
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
IVan onze speciale verslaggever
Herman van Bergem
I ARAD Langs de weg van het stadion
van UT Arad naar het hotel Astoria stond
een haag Roemenen. Toen de bus met de
spelers van Feijenoord in een sukkel-
t drafje passeerde, klonk hen het feest
gezang in de oren en bracht de in vreug
de uitgebarsten bevolking de handen op
elkaar. Feijenoord kreeg applaus als
troostprijs. Voor het hotel aan de Bule-
vardul Republici, de breedste weg van de
stad, waren militairen opgetrommeld, die
een keten vormden om de massa in be
dwang te houden en aldus een smalle
doorgang voor de spelers vrij te maken.
De Bulevardu! Republici was gisteren de
Coolsingel van Arad. De spreekkoren
„Uta, Uta" denderden in de warme lucht,
er werd een reclamebord in de hoogte
geheven, waarop met dikke zware letters
was vermeld dat Feijenoord, de winnaar
van de wereldbeker, tegen Ut Arad speel
de, maar het woord wereldkampioen was
met nog vettere strepen doorgehaald.
Trots prijkte slechts de naam van UT
Arad volkomen ongeschonden erop.
Symbolisch voor de wanhoop c
onmacht het verlossende doelpunt i
maken. Wim van Hanegem grijpt naa
het hoofd als hij een kans om zij
ploeg naar de volgende ronde t
schieten heeft gemist.
Een stijlvolle actie van doelman Gornea van UT Arad. Ook deze poging van
Feijenoord zou niet met succes bekroond worden. Op de achtergrond kijkt
Birau gespannen toe hoe zijn doelman het karwei klaart.
P De spelers bleven geruime tijd in de
H bus. wachtend tot de sterke arm zoveel
a ruimte had geschapen dat ze ongehin-
S derd het gloednieuwe, twaalf verdiepin-
p gen hoge hotel konden bereiken. Met
ouderwetse koperen bellen en schorre
toeters werd een hels kabaal geprodu
ceerd, rood-wit gestreepte papieren pet
jes met Uta erop werden in de lucht
geslingerd en minutenlang klonk het
wat onvriendelijke „Happel, Happel ha
ha ha" uit de monden van de toch
waarlijk wel vriendelijke inwoners van
Arad. In hun blauwe trainingspakken
sloften de mannen van Feijenoord de
trap op naar de eetzaal. Hun gezichten
stonden nors en er kon geen woord af.
Het „naamloze" clubje uit Arad had
een eind gemaakt aan een internatio
nale zegereeks. Op een met 22.000 fa
natieke supporters volgestouwd veld,
waartussen het handjevol Rotterdamse
aanhang, weggeduwd in een hoek, vol
ledig verdronken, streed Feijenoord ver
geefs het duel met zichzelf. Na zes
maanden het ene succes op het andere
te hebben gestapeld, ging Feijenoord de
weg die tevoren ook al enige roemruch
te ploegen moesten afleggen. In de eer
ste ronde werd ook de Europacuphouder
uit Rotterdam uitgeschakejd. En weer
sprak trainer Happel dezelfde woorden,
die hij na het gelijke spel van 11 in
Rotterdam had gebruikt: met een
wrang lachje zei hij nogmaals: „De
sensatie is perfect". Een doelpunt
scheidde Feijenoord van de tweede ron
de. Het werd niet gescoord.
(Van
i speciale verslaggever)
ARAD Trainer Happel kwam de kleedkamer uit en slaagde erin een
lachje om zijn lippen te plooien maar zijn gezicht werd een strak masker
toen hij zei: „Het is een blamage om door zo'n ploeg te worden uitgeschakeld.
We hebben van alles geprobeerd maar ook weer verscheidene kansen laten
liggen. En laten ze niet aankomen met te zeggen dat ik door Jan Boskamp
en Van Daele erin te zetten het gedrang vergrootte, want wat moet je
anders doen als er een doelpunt moet komen. Dat ze in het hotel verbleven
waar ook een aantal supporters huisden en ook het Roemeense publiek rond
liep om handtekeningen te vragen is geen excuus. Het was tenslotte maar
•en dag".
.We hebben wel wat last gehad van
de bal, een Hongaarse, die nogal vele
capriolen maakte maar het veld was
goed en daaraan kan het dus ook niet
liggen. Het is gewoon te moeilijk ge
weest om de precieze opening te maken
die nodig was voor het doelpunt En
nogmaals, we hebben veel kansen ge
had. We hebben constant onder druk
gestaan. Waarom? Die lui hebben ons
in het geheel niet geïmponeerd. Het is
wel waar dat je geconcentreerder speelt
naarmate de tegenstander een grotere
naam heeft. Wat is Ut Arad? Een
naamloze club toch. Dat was geloof ik
ons probleem. Natuurlijk is het nooit de
bedoeling geweest dat we eruit zijn
gespeeld. Het blijft een blamage, maar
we gaan nu wel volop spelen voor het
kampioenschap. Dat is een opgave die
we onszelf al gesteld hadden, maar die
nu nog grotere waarde heeft gekregen.
Laten ze niet denken dat we daarvoor
het Europacup toernooi hebben willen
opgeven, zeker niet". Happel vulde deze
bewering aan met: „We hebben zes
maanden geconcentreerd gespeeld, we
spelen goed voetbal". Het was echter
niet goed genoeg om „de blamage te
worden uitgeschakeld door de naamloze
club" te ontlopen".
Met slimme knipoogjes zat coach Ni-
colai Dumitrescu nog na te grinneken.
Hij had zijn das een beetje scheef uit
zijn boordje getrokken en had het
warm in zijn kunstlederen jasje. Maar
hij was gelukkig, intens gelukkig.
„Feyenoord, zo stelde hij daadwerkelijk
vast „had de tweede ronde al verspeeld
in Rotterdam. Daar speelde de ploeg
krachtiger en beter dan hier. Daarente
gen was Arad op eigen terrein veel
sterker dan in Rotterdam". Hij wachtte
even zodat men zelf het rekensommetje
kon maken dat als logisch resultaat een
overwinning te voorschijn moet trek-
„Als ik coach van Feyenoord was
geweest had ik mijn spelers gezegd veel
meer aan te vallen. Dat gebeurde wel
in de laatste twintig minuten. Maar
toen was Feyenoord al te nerveus ge
worden. Hoe minder je aanvalt des te
minder kans op een doelpunt heb je.
Nietwaar? Ik noem dit resultaat een
geweldige victorie, want Feyenoord is
wereldkampioen van de clubs en een
(ADVERTENTIE)
50 JAARWONEN
HET IDEAAL WONEN HUIS
revolutionair ingericht.
175 attractieve stanas met
vele NOVITEITEN t/m 2 okt.
DEN HAAG
van de beste teams die ik ooit heb
gezien. Ik moet eerlijk bekennen dat ik
voor de eerste wedstrijd dit'succes niet
had verwacht. Daarna was ik ervan
overtuigd.
Ondermijnd
behaald
De streng v
door een ploeg, die er steeds
slaagde, zichzelf mentaal sterk te ma
ken. was al enige weken geknapt. Het
geloof in eigen kunnen was in de laat
ste competitiewedstrijden en vooral in
het eerste duel met UT Arad zodanig
ondermijnd, dat het een onbegonnen
taak was om nogmaals naar een top
prestatie toe te leven.
Vlak voor de wedstrijd, toen de spe
lers onderuitgezakt in de hotelhal zaten
en een bestuurder handtekeningenja
gers als vliegen wegjoeg, trachtte Ernst
Happel het vuurtje nog wat aan te
wakkeren door zo beslist mogelijk te
zeggen: „Wie hier is, komt voor een
deel om de sensatie mee te maken dat
Feijenoord wordt gewipt. Vergeet u dat
maar. Er komt geen sensatie".
De spelers in zijn naaste omgeving
hoorden hem alleen aan. Er kwam geen
blijk van adhesie. Het leek of ze er zelf
niet meer in geloofden. En zo verliep
ook de wedstrijd, waarvoor het Roe
meense publiek een vrije dag over had
gehad, want in de ochtenduren passeerden
de eersten al de hekken en vier uur
voor het begin was het stadion al half
gevuld. Welk een verschil tussen de
ploeg van trainer Nicolae Dumitrescu
en de equipe van Ernst Happel.
Strakke gezichten
De Roemenen zaten met strakke ge
zichten, waarop de jukbeenderen naar
voren staken, in de kleedkamer: op en
top geladen. Met een nonchalance, die
erop kon duiden, dat het verplichte
nummer nu eenmaal moest worden af
gewerkt, trokken de spelers van Feije
noord hun voetbaltenue aan. In zijn
eentje kwam Kindvali een half uur
tevoren 't veld op. Hij moet zich al die
tijd warm draaien, want zijn blessure
aan het rechter dijbeen is nog niet
helemaal genezen, aldus Happel, die
gespeeld of niet alle vertrouwen in
een succesvolle wedstrijd uitstraalde.
Wat immers kon dat. Europees gezien,
schamele ploegje voor verrassends in
zich bergen. Coach Dumitrescu zou zijn
mannen wel weer opdracht geven mas
saal voor het doel te bivakkeren om te
trachten een 00 te behalen, wat voor
UT Arad voldoende zou zijn. Maar het
slimme vosje, dat Nicolae Dumitrescu
heet, had iets anders uitgedacht. Zo
waar trok UT Arad meteen ten aanval.
Hij maskeerde daarmee knap zijn ware
bedoeling.
Ware bedoeling
Tferwijl Feijenoord in de waan ver
keerde dat de tegenstander ernstig wil
de proberen een doelpunt te forceren,
zoals in Rotterdam zo verrassend was
gelukt, dreigde het legertje van Arad
eensklaps terug toen Feijenoord de eer
ste aanval opzette. Deze „schamierme-
thode" heeft Arad de gehele wedstrijd
volgehouden. Twee, ten hoogste drie
spelers, voor, om te trachten met snelle
uitvallen onrust te zaaien en de gehele
ploeg terug als de noodzaak daartoe
aanwezig was. Dus niet van het begin
af meteen een verdedigingsketen vor
men. maar steeds veinzend dat er weer
een aanval werd opgebouwd. Feijenoord
wist er geen raad mee. Natuurlijk, in
dividueel mocht worden verwacht dat
de niet met een overvloed aan techniek
gezegende Roemenen het in de duels
zouden moeten&tféggen.
Maar ook dat had coach Dumitrescu
doorzien. „Ik heb", zo zei hij na afloop,
„mijn spelers op het hart gedrukt niet
het duel van man tegen man op te
zoeken, want dan zouden ze dat in
negen van de tiengevallen verliezen.
Alleen als het noodzakelijk was, moch
ten ze duelleren. Anders verwachtte ik
meteen de pass. Die gouden pass ver
wachtte Feijenoord ook, maar hij kwam
niet De ploeg speelde niet ontspannen
genoeg, leek uitgehold na die lange
keten van steeds weer topwedstrijden.
(Van c
sportredactie)
houtrust
AMSTERDAM Is t Europa-
Cupvoetbal bezig zichzelf te
vermoorden? De vraag lijkt ge
wettigd na het aanschouwen
van het duel AjaxNendori
Tirana. En afgaande op wat
de ongeveer 45.000 toeschou
wers gisteravond in het
Olympisch Stadion kregen te
zien, kan die vraag alleen
maar bevestigend worden be
antwoord.
De negatieve instelling, waar
mee Nendori Ajax tegemoet
trad, was zo opvallend, dat de
Griekse scheidsrechter Michas
ons betreft alle elf Albane-
had mogen opschrijven we
gens spelbederf. En de wijze
waarop Ajax probeerde deze te
genstander, die alles wilde be
halve aanvallen, te bestrijden,
was zo pover, dat zelfs de meest
fervente Amsterdamse supporter
zeer ontevreden naar huis moet
zijn gegaan.
AjaxNendori was een oer-
vervelend schouwspel. Ajax
scoorde twee doelpunten, waar
door de tweede ronde werd be
reikt. Maar meer positiefs is er
eigenlijk niet te zeggen van de
ze wedstrijd, die gerust een an
ti-propaganda voor het Europe
se bekervoetbal mag worden
genoemd. Alleen de doelpunten
van Keizer, die na 7 minuten
voorbereidend werk van Swart
bekroonde, en Swart zijn in fei
te het vermelden waard.
Het doelpunt van Keizer in de
zevende minuut leek een veel
belovend begin, maar al gauw
bleek dat Ajax nog steeds de
grote vorm niet te pakken
heeft. Want ondanks een perio
de van voortdurend beleg, was
het aantal gevaarlijke momen
ten voor het doel van Dinella
gering. En dat was niet zozeer
de verdienste van de defensie
van Nendori, die systeemloos
speelde en een bijzonder onsa
menhangende indruk maakte,
maar meer het gevolg van het
ongeconcentreerde spel van de
Ajax-aanval. Enige lijn viel in
de Amsterdamse acties niet te
bespeuren. Iedereen „rotzooide"
maar wat aan en het resultaat
was, dat er telkens wel
een Albanees been of hoofd kon
voorkomen, dat de bal te dicht
in de buurt van het doel kwam.
Het publiek, dat voor rust zeer
mild en geduldig was geweest,
nam het slechte spel na de pau
ze niet langer. Fluitconcerten en
langzaam handgeklap begelei
den de acties, die steeds onzui
verder werden. De defensie van
Nendori bleef het principe weg-
is-weg huldigen en Ajax was
niet bij machte er iets tegeno
ver te stellen. Uit duizenden
kelen werd geschreeuwd om
Gerrie Mühren. In wiens plaats
men de Volendammcr wilde
zien, viel moeilijk te raden.
Nendori deed intussen totaal
geen moeite de achterstand weg
te werken. De Albanese kampi
oen leek tevreden met een klei
ne nederlaag en dat was eigen
lijk onbegrijpelijk, want bij de
weinige tegenstoten was de
Ajax-defensie een allerminst
hecht bolwerk gebleken. Met
name Hulshoff greep' bijzonder
onzeker in. En het was maar
goed voor Ajax, dat de tegen
stander, bij wie Xhacka na rust
de linksbuitenplaats bezette in
plaats van Zhega. minder in
zijn mars had dan de gemiddel
de Nederlandse eerste divisie
club. In de 67ste minuut leefde
de strijd eindelijk op. Swart en
Neeskens rafelden middels een
magnifieke een-twee de Alba
Michels. Michels: „Ja wat moet
je zeggen na zo'n wedstrijd. Het
was niet leuk.
publiek, niet inspirerend ook
ipelers. Bovendien
defensie uiteen en doelman speelde Nendori beter verdedi-
Dinella moest op de strakke igend dan in Tirana. Daardoor
schuiver van Swart het ant- kwamen er weinig uitgesproken
woord schuldig blijven. 10. kansen in de opeenhoping
Even leek het erop alsof Ajax spelers voor hun doel Misschien
Nendori onder de voet zou kun-1 is het wel een gebrek aan raffi-
nen lopen, maar toen de klap nement bij ons dat je je dan
van het tweede doelpunt was geen kansen kunt scheppen. Ik
verwerkt en dat was nogal zie het echter niet zo. Mijn
snel gebeurd keerden de Al- jongens hebben hard gewerkt,
banezen terug naar het Michels was ook nauwelijks
systeemloze defensieve spelletje,
dat Ajax zoveel hoofdbrekens
had gekost en bleef kosten.
Nendori kreeg in de slotfaze
zowaar ook nog een kans, maar
aanvalsleider Kazanxki faalde
toen hij alleen Stuy nog voor
zich had, waardoor bleek, dat
de Albanezen ook aanvallend
niets voorstelden
Na afloop
daalde een
stelling van
symbol iseerd
de wedstrijd
de teleur-
het publiek ge-
rd. In de kleed
kamer van Ajax heerste geen
feeststemming. Niet bij de spe
lers. niet bij de onaandoenlijke
der de indruk van de uitschake
ling van Feijenoord: „Het zal
voor ons wel consequenties heb
ben in de competitie. Dat hangt
trouwens ook af van de presta
ties die wij leveren in de Euro-
Dat Ajax als enige
woordiger verder gaat
Europa Cupavontuur
weinig indruk op de twj
oudgedienden Keizer er
Keizer, die met 38
koorts had gespeeld
de zevende minuut scoorde
„Nendori is geen geweldige te
genstander. Ik vond ze
beter dan in Tirana.
in hè'
maakte
:-c- Ajax-
Swart.
graden
toch in
Het schijnbaar ordeloos spelende UT
Arad had lak aan ieder systeem. Het
speelde het systeem-Dumitrescu: drie
gen, maar steeds ervoor zorgen dat de
defensie op voilé sterkte werd gefor
meerd. Feijenoord had de les van Rot
terdam geleerd en paste er wel voor op
te gaan drukken, zodat er geen
ruimte zou blijven. En toen openbaarde
zich het grote euvel bij de Rotterdam-
werd zonder overtuiging ge
speeld. Zelden zal Van Hanegem in een
wedstrijd zo dikwijls de bal zijn kwijt
geraakt, zelden zal Wery zo doelloos
hebben rondgelopen, zelden zal Moulijn
weinig aan een flitsende sprint zijn
toegekomen.
Steeds duidelijker
Onzuivere passes, nutteloos draaien
en wenden met de bal ontnamen
spel van Feijenoord de verrassing
waarmee Uta wellicht omvergespeeld
had kunnen worden. En terwijl de
nuten werden weggedraaid, werd het
steeds duidelijker, dat Uta zich onder
geen voorwaarde wilde overgeven. Die
onverzettelijkheid ontbrak bij de Rot
terdammers, die ook wederom he
greintje fortuin misten, dat Uta had
moeten breken. Onlangs nog zei Hap
pel: „Ze moeten schieten. Als iemand
keer naast heeft geschoten, moet
hij het nog een elfde keer proberen
twaalfde". Maar Feijenoord durfde
niet Stuk voor stuk bekroop de angst
de spelers als zij in schietpositie w
gekomen, wat overigens niet zo dikwijls
gebeurde, want het mocht dan
allemaal even fraai zijn, wat de defen-
Arad deed, het was wel effec
tief. Slechts af en toe dreigde er gevaar
voor het doel van Gornea. Iq de twaalf
de minuut was dat voor het eerst toen
Wery na een hoekschop van Moulijn
boven de handen van Gornea kopte
Pojoni stond er om de bal uit het
doel te trappen. Wery, die zijn ijver
vergeefs spendeerde, evenals Hasil
Jansen en Kindvali en al die anderen.
Er werd inderdaad wel gewerkt, maar
de overtuiging bleef zoek. Er sprong
geen vonkje van inspiratie in de ploeg.
Het ging steeds meer lijken op het
plichtsgetrouw volspelen van de twee
maal drie kwartier. En Uta bleef maar
dreigen. Omdat Feijenoord ruimte
trachtte te handhaven, konden de Roe
menen nu en dan eveneens daarvan
gebruik maken. Ge vaarlijker dan Feije
noord, want Treytel moest tegen de
rust een enorm schot van rechtcrverde-
diger Birau tot hoekschop verwerken.
Een van de weinige keren dat
Roemeens e verdediger naar voren trok.
wat Romeijn constant deed.
vruchteloos.
Het werd steeds duidelijker dat het
spel van Feijenoord ook leed aan
brek aan „maat". Van Hanegem beoor
deelde een voorzet van Moulijn ver
keerd en sprong half onder de bal door,
Kindvali keek toe welk effect zijn schot
zou hebben, maar was er daardoor niet
bij toen Gornea de bal niet in handen
kon houden. De felheid waaraan Feije
noord zo'n behoefte had, manifesteerde
zich naarmate de wedstrijd vorderde,
alleen in overtredingen. En dan mocht
het waar zijn dat de internationaal
onbekende Westduitse scheidsrechter
Biwersi niets tolereerde, waarvan i
al Laseroms last had, dat kon niet de
oorzaak zijn van de moedeloosheid die
de Rotterdamse gelederen binnensloop.
Men geloofde er steeds minder in en
het machteloze gebaar dat Van Duiven-
bode maakte toen hij voor de tweede
helft uit de onderaardse gang het veld
betrad en bijna woedend tegen de be
tonnen rand sloeg, demonstreede wat
Feijenoord bezielde: het wil maar
Feijenoord had zichzelf niet normaal
kunnen oppeppen. De snaar die zolang
gespannen had moeten blijven, was
verslapt. Nog had Feijenoord drie
kwartier, een hele tweede helljt, om
alsnog te trachten dat ene doelppnt te
•n. Maar er zat te weinig wils
kracht achter. Wel doemde de prikkel
baarheid op. En dat resulteerde zelfs in
kort handgemeen tussen Van Hane
gem en Petescu. Na de wedstrijd maak
te „de kromme" dat wel goed door
Petescu uitgebreid de hand te schudden,
de kiem voor nog enige onnodige
ongeregeldheden zonder dat de wed
strijd grof werd was gelegd. Toen
scheidsrechter Biwersi floot voor bui
tenspel en de beste Roemeen, Florian
Dumitrescu, dat niet hoorde, liep hij
op Treytel af, die hem ruw stuitte,
geheel onnodig. Dumitrescu nam on
middellijk wraak en sloeg Treytel vol in
het gezicht. Intussen had Happel in een
poging van alles of niets, tot een rigou
reuze ingreep besloten. Romeijn en Van
Duivenbode werden een kwartier na de
rust vervangen door Boskamp en Van
Daele, waardoor de defensie nog be
stond uit Israël en Laseroms, zonodig
geassisteerd door een ietwat terugge
trokken spelende Wim Jansen. Man
kracht voor schietkracht was het parool
van Happel
Jawel, er werd geschoten, maar een
inzet van Kindvali werd gestopt, Van
Daele richtte meters naast. Hoe hoog
spel Happel speelde bleek, toen Uta
eensklaps een gave scoringskans creëer
de, maar Dumitrescu een even gave
misser produceerde. Eindelijk kwam
aan de verrassende snelle aanval waar
aan Feijenoord tevergeefs al die tijd
had gewerkt. Op het middenveld pikte
Moulijn de bal op, gaf een pass naar
Hasil, die onmiddellijk de vrijstaande
Kindvali bereikte, wiens schot met
moeite door Gornea naast het doe)
werd geslagen Op die manier had het
gemoeten: snel, zuiver en verrassend.
Feijenoord kwam er niet meer dan
zegge en schrijve die ene keer aan toe.
Eindelijk ook werd in alle standen en
uit alle richtingen geschoten. Hasil,
wiens schot het schroeiende van weleer
miste, zag zijn inzet geblokkeeerd, een
kopbal van Van Daele kon Gornea niet
de baas, maar met een enorme knal
werd de bal ergens achter het doel in
het vrije veld gejaagd. Uta spaarde de
seconden die voor Feijenoord zo duur
waren. En toen alle vuur nog meer was
gedoofd, had Van Hanegem de waar
schuwing te pakken. Hij was het niet
eens met een scheidsrechterlijke beslis
sing en maakte dat de Westduitser dui
delijk door met twee vingers naar zijn
ogen te wijzen.
12 3
AradFeijenoord ,XJ
AjaxNenduri X
P.S.V.Gottwaldov X
BaselSpartakx
KopenhagenSlovan'X|
Rode SterUjpest X
St. EtienneCagliariX
LjubljanaBenfica X
BolognaVorwarts
HonvedAberdeen X
C.Z. JenaFenerbache X;
LegiaGöteberg y<
Waterf.Glentoran X'
Bij de wedstrijd Ljubljana—Benfica
staat een één ingevuld, omdat de
wedstrijd in Lissabon werd gespeeld en
door de Portugezen werd gewonnen.
DEN HAAG De tussenstand van
sporttoto 8 is als volgt: Een deelnemer
met 13 goede uitslagen, 20 met 12 goede
uitslagen, 247 met 11 goede uitslagen.
86 met de eerste acht wedstrijden goed
voorspeld.
