Ceidde(Eoii^atit Het compromis van Bregstein CEES MANDERS POOGDE ZENDSCHIP TE KAPEN Dirk Harting overleden TWEE EENAKTERS IN „KONINKLIJKE" Haagse Comedie pleegt zelfspot als opening van het seizoen TELEVISIE VANAVOND Volgens eigenaren Radio Nordsee: Popfestival Wight eindigt in chaos PAGINA 2 LEIDSK COURANT MAANDAG 31 AUGUSTUS 1970 Mala gelap "MATA GELAP" betekent „duister oog". Het duidt een geestestoestand aan, waarin men in een soort razernij verkeert en de zaken zoals zij werkelijk liggen, niet meer ziet. Dit is kennelijk het geval met de gewapende groep, die de overval heeft uitgevoerd op de ambtswoning van de Indonesische ambassadeur in Nederland te Wassenaar. Dit optreden is de allerslechtste dienst, die men had kunnen bewijzen aan de grote groep Ambonezen in ons land, wier reputatie toch al aangetast is door hun betrokkenheid bij allerlei rellen, al dan niet buiten hun schuld. Het gaat niet aan om genoemde grote groep van Ambonezen medeverantwoor delijk te gaan stellen voor de daden van enkele lieden, die „mata gelap" zijn. Ter redactie ontvangen telefoontjes van „waarom zetten ze hen niet op de boot en sturen hen terug naar Indonesië" zijn daarom volstrekt onredelijk. Iets anders is of niet sommige Molukse leiders ten dele verantwoordelijkheid dragen voor de gang van zaken. De president van de R.M.S. (Republiek Zuid-Molukken), ir. Manusama, distantieert zich welis waar van de overval, maar heeft toch, niet zolang geleden, aangekondigd, dat „president Soeharto een warm onthaal wacht". Dergelijke beloften kunnen als vonken wérken in het kruitvat van op geladen emoties. Veiligheidsmaatregelen Ook op ander terrein kunnen vragen gesteld worden. Waren de veiligheids diensten voldoende voorbereid op zo'n delicate politieke gebeurtenis als het bezoek van de president van Indonesië aan Nederland? Zo ja, hoe kan het dan dat de bewaking bij een zo kwetsbaar gebouw als de ambtswoning van de In donesische ambassadeur in Wassenaar overgelaten werd aan een even kwets bare bewaking? En heeft men nooit eens overwogen om de leden van sommige extreme Molukse groeperingen eens na der te onderzoeken op wapenbezit? Kortom, hoe is het mogelijk dat men zich zo heeft laten overrompelen? Ieder heeft het democratische recht bezwaar te maken tegen het bezoek van president Soeharto dan wel dit toe te juichen. Maar het is een kwestie van democratische veiligheid de activiteiten van bepaalde Molukse groeperingen, scherp te controleren, dan wel deze aan banden te leggen. VARA's Zomaar een zomeravond kwam zaterdag tot een seizoenslot. Het is een over het geheel erg succesrijk program ma gebleken. Op de eerste plaats door de vlotte, meestal geslaagde, presenta tie van Koos Postema, die we een paar zouteloze grapjes graag vergeven omdat zijn „losse" aanpak vooral het succes van elke uitzending betekende. Daarbij komt dat de VARA het pro gramma niet „op een koopje" afdeed. Iri elke aflevering waren er wel een paar vooraanstaande artiesten, meestal was er een kapitale „uitsmijter". Daarmee bedoelen we uiteraard het nummer vóór de „groeten", staaltje mensen-kijken, dat we bepaald onsym pathiek vonden. Jammer, dat die uit smijter deze laatste keer de kapitale artiest Gerard Cox uitgerekend met drie minder goede nummers uit zijn reper toire bracht. Een der geslaagdst gebleken onderdelen was steeds Zo maar een vraag. Die had ditmaal Herman Wigbold in het vizier, de scheidende hoofdredacteur van Achter het Nieuws en de a.s. hoofd redacteur van Het Vrije Volk. Herman was te lang van stof. Toch was het interessant om uit zijn mond bepaalde dingen te horen. Met name dat hij heel veel waardering blijkt te hebben voor prinses Beatrix en dat hij nogal onder de indruk bleek van de capaciteiten van prins Claus. Dat vonden we nogal opmerkelijk, zowel van een ex-hoofdredacteur van AhN als van een nieuwe hoofdredacteur van HVV. Opmerkelijk, zowel als hoop- Zwakke stee in Zomaar een zomeravond was steeds Improvisatie. Dat gold ook voor deze laaste aflevering. Voor de VARA hopelijk reden om dit. onderdeel niet te continueren als de zomeravon den van 1971 tot een verhoopte reprise Gisteren hield de AVRO „kliekjes avond". Ze zette een interessant, vooral om de regie van Rien van Wijk. op treden van de popgroep Black Sabbath als dom alternatief tegenover Studio Sport op „II". Bracht vervolgens een onbeduidende reportage van Jan Brus- se, gevolgd door een „Spaans" program ma van Duitse herkomst dat, vis-noch- vlees, alleen visueel interessant was (misschien in kleur erg interessant!), Daarna een volslagen dor programma over tv-storingen. Nuttig wellicht voor een bepaald aantal kijkers, maar als tv-programmeur moet je toch wel een gaatje in het hoofd hebben om zoiets op de zondagavond uit te zenden. Daarna gelukkig Rita Reys en het Trio Louis van Dijk. Voortreffelijk! Ook wat betreft de zaal, waar het programma werd opgenomen, het Haagse HOT, dat een perfecte „studio" bleek voor een optreden, waar publiek onmisbaar is en waar tijdens het optreden dat publiek soms „buiten beeld" moet blijven. Vg. HAARLEM (ANP) Op 86-jarige leeftijd is in Haarlem overleden de be kende etser-graveur Dirk Harting, wiens werk in vele prentenverzamelingen in ons land te vinden is. Hij was voorzitter van de Grafische Ver zijn zijn stadsgezichten, torens en oude gebouwen, meestal in Amsterdam en Amersfoort gemaakt, verder duinland schappen en riviergezichten, bloemen en portretten. Dirk Harting was van 1936 tot 1948 privaat-docent aan de technische hoge school in Delft in de grafische vakken. Hij was voorzitter van de Frafische Ver eniging. De crematie is bepaald op dinsdag 1 september, na aankomst van trein .13.25 uur te Driehuis-Westérveid. Schilderijendiefstallen in Londen en Antibes LONDEN (Reuter). Uit de woning van mevrouw Camila Thorpe-Ellinger, de zuster van de liberale partijleider Jeremy Thorpe, zijn schilderijen ter waarde van ruim 1,7 miljoen gulden gestolen. Bij de ontvreemde werken bevinden zich doeken van Pieter Brueghel de Jongere, Van Ostade, Corot, Van der Meulen en Cranach. De dieven namen ook een aantal kostbare kunstvoorwerpen mee. Uit de villa in .Antibes van Helmut Horten, eigenaar van een aantal warenhuizen in Düsseldorf, zijn twee Renoirs ter waarde van 200.000 Franse francs gestolen. De dieven hebben de doeken een kop van een jonge vrouw en een boeket rozen uit hun lijsten gesneden. De Haagse Coinedei heeft zaterdag avond voor een loom publiek, dat de zomer in het hoofd had en duidelijk nog geen grote belangstelling kon op brengen voor het toneelgebeuren, het seizoen geopend met de première uan twee eenakters. tyAuditie" en Première gaan allebei over het theaterbedrijf; met enige zelfspot wordt met schrijvers, producers, acteurs en toneelcritici de draak gestoken. Het eerste eenaktertje is een minimusical en is niet meer dan een wat langdurige inleiding op het stuk van Tom Stoppard: „The Real Inspector Hound", de hoofdinzet van de avond. De toneelschrijver Tom Stoppard is in ons land bekend door twee stukken, die beide door de Haagse Comedie in vorige jaren gespeeld zijn: „Rozencrantz en Guildenstern zijn dood" en „Ziehier, een vrij man". Men herinert zich van dat eerste stuk dat het was afgeleid uit „Hamlet" en met materiaal uit dat stuk was Stoppard toen tot een boeiende collage gekomen van Shakespeares tek sten en zijn eigen dialogen. In zekere zin was dat in „Ziehier, een vrij man" mis schien ook wel het geval, in „The Real Inspector Hound" is het echter weer volop zichtbaar: Stoppard gooit hier een heleboel gemeenplaatsen van schrij vers, acteurs en critici bij elkaar en klopt dat met een flinke scheut Pirandello op tot een luchtig, maar inhoudsloos schijn- wereldje. Haagse bluf wordt zo'n gerecht in de volksmond genoemd. Critici Op het toneel zien we twee critici, die met elkaar en met zichzelf in ge sprek zgn over hun eigen problemen, waardoor ze nauwelijks aandacht hebben voor het toneelstuk, dat zij moeten beoordelen. Hun routine stelt hen in staat om met allerlei gemeenplaatsen toch hun beoordeling te formuleren. De ene criticus is opgeknapt met een be hoorlijke dosis vakjaloezie ten opzichte van de eerste man aan zijn krant, de andere is verwikkeld in liefdesaffaires met jonge actrices, over wie hij be lachelijke loftuitingen publiceert. Het toneelstuk, dat zij moeten beoor delen, zien wij ook. Het is een thriller, met een overbekend stramien: een een zaam, verlaten landhuis in de mistige moerassen, een psychopaat die daar rondzwerft, een lijk onder de sofa, een man in een rolstoel. Een stuk zoals geen redelijk denkend gezelschap in Neder land nog op zijn repertoire zou durven ïn, dat dan gespeeld wordt op een klungelige en belachelijke manier, zoals geen gezelschap het zou wagen. Ook de critici zijn figuren, die geen enkel rede lijk hoofdredacteur in zijn kolommen toe zou laten. Als totaal is in dit stuk een situatie gegeven, die volkomen buiten de realiteit staat. Daarover, grappen maken is erg gemakkelijk en tamelijk zinloos. Het stuk vertoont dan een aardige wending, wanneer de twee critici in de toneelsituatie betrokken raken, daar zelfs een rol in spelen en hun identiteit of zelfs hun leven verliezen. Schijn en werkelijkheid lopen dooreen, maar het blijft een grappige toneeltruc en niets „Première" had een aardige basis voor een amusante toneelvoorstelling kunnen zijn, maar Paul Steenbergen heeft in zijn regie stelselmatig geprobeerd de aardige dingen uit het stuk weg te schrappen of op andere manier ongedaan te maken. Niet alleen dat er een paar goede grappen verdwenen zijn, de hele opzet de voorstelling gaat zozeer in tegen de voorschriften, die Stoppard voor zijn toneelopstelling geeft, dat het stuk vol komen onmogelijk wordt. Want in het slecht bedachte decor van Hep van Delft Guido de Moor en Joris Diels als de beide critici in „Première". zien we in een extra-loge rechts de twee critici zeer luide gesprekken voeren, terwijl Stoppard ze recht tegenover ons, achter op het toneel gedacht had, waar ze zouden fluisteren (hun stemmen zouden''dan via een installatie in de zaal hoorbaar zijn). Mede daardoor, maar ook om andere redenen is de sfeer van het stuk steeds stukgemaakt, zodat de aan dacht van de toeschouwer voornamelijk gericht is op de klungelige toneelscenes. De dialogen van de critici (de hoofd figuren) zijn daardoor, vooral in het begin, zeer hinderlijke momenten van oponthoud. Joris Diels is een komisch kwaad aardig mannetje, heel amusant als de oude criticus, die zo'n voorkeur heeft voor jonge actrices. Maar de feitelijke hoofdrol de andere criticus, ge speeld door Guido^df(Moor kan in deze voorstelling niet van de grond komen. De andere rollen blijven kari katuren, waarbij die van Georgette Hagendoorn de gaafste is. De auditie Vooraf gaat „De Auditie", een mini- musical vol-obligate grappen en onvol maakte liedjes en dansjes over twee jonge auteurs, die in een theater hun pas geschreven musical komen uitleggen en voorspelen aan een producer. Een zeer lang uitgerekte grap, waar de pointe bovendien aan ontbreekt (het stuk houdt helemaal nergens op). Het enige wat er in zo'n geval overblijft voor de mensen die het moeten spelen, is een enorme inventiviteit om het gegeven op te knappen, maar in de regie van Paul Steenbergen was daarvan niets te be speuren. Alleen Guido de Moor bleek in staat tot die broodnodige speelsheid, waarmee hij zijn rol als jonge schrijver heeft uitgewerkt. Heel gaaf en licht voetig komediewerk, waar Anne-Wil Blankers een eind in meekomt. Het seizoen is geopend. De Haagse Comedie heeft alle reden snel revanche te nemen. JAN VERSTAPPEN Vanavond zendt de VARA-televisie de film „Het Compromis" uit, een pro- dukt van regisseur Philo Bregstein (die recentelijk alom geprezen is voor zyn documentaire over de persoon van wylep professor Presser). „Het Compromis" brengt de kijker in Discjockeys riepen hulp in bij schermutselingen SCHEVENINGEN/ROTTERDAM Er z(jn twee lezingen in omloop over de vaartocht, die Kees Manders met twin tig man zaterdag heeft gemaakt naar de voor Scheveningen liggende Mebo II, het schip vanwaar af Radio Nordsee muziek en commerciële boodschappen uitzendt. Volgens de Nordseelezing heeft Manders gepoogd het schip te kapen in verband met de procedure, die hy tegen de eigenaars van deze zender heeft lo pen. Manders zeil beweerde pa terug keer in de Rotterdamse haven, dat dit nonsens was, Hy had alleen maar even het schip vanwaaraf Radio Nordsee en een praatje met de kapitein willen maken. Als commercieel directeur acht by zich daartoe wel gerechtigd. Kees Manders werd op zijn vaartocht vergezeld door ir. P. S- Heerema uit Wassenaar, die oen Panamese onderne ming vertegenwoordigt, die als geld schieter van de Zwitserse eigenaren van Radio Nordsee, een zeer grote vorde ring op hen zou hebben. Ook broer Tom Manders was erbij. De eerste berichten over de moeilijk heden rond Radio Nordsee werden door Radio Nordsee zelf uitgezonden tussen de muziek door. Men vroeg hulp, omdat Manders en zijn medewerkers onrecht matig het schip zouden proberen te be treden. De luisteraars werd via de radio gevraagd het hoofdkantoor van Radio Nordsee in Scheveningen of in Zürich te bellen. Volgens mededelingen van de disc- jockeys van Radio Nordsee Internatio- namd „Viking", die de Panamese vlag voerde. Eigenaar van beide boten zou zijn iemand uit Willemstad. Volgens Radio Nordsee ging Manders met een tweede man aan boord van het zend- schip „Mebo II". Hij dreigde de anker ketting door te kappen of te branden en het schip naar de haven van Scheve ningen te slepen. De kapitein van de „Mebo II" wees Manders erop, dat zijn daad zeeroverij mhield en sommeerde hem van boord te gaan- Manders en zijn metgezel gaven hieraan gevolg. De twee boten bleven hierop nog geruime tijd om de „Mebo II" varen. Men zou nog maals getracht hebben de ankerketting te kappen. Ook zou men van de sleep boot af waterwemers op het zendschip hebben gericht, maar na een waarschu wing vanaf de ..Mebo II", dat dit in verband met de stroom levensgevaarlijk was, hield men hiermee op. Woensdag jl. is het bevoorradingsschip m.s- Mebo I in de Tweede Binnenha ven in Scheveningen door deurwaarder M. G. M. M. Avontuur uit Den Haag op verzoek van Kees Manders aan de ketting gelegd. Dit conservatoir beslag werd gelegd op grond van een vorde ring van de heer Manders op de eige naren van Radio Nordsee- Het radioschip, dat buiten de territo riale zone ligt mag volgens het ver drag van de volle zee van 1958 niet aangehouden worden door de beman ning van particuliere schepen voor privé-doeleindon. Volgens artikel 15 van dit verdrag wordt dit beschouwd als zeeroof. Volgens Radio Nordsee zou de bedoeling zijn geweest om door het binnenslepen in Scheveningen het schip binnen de Nederlandse rechtsmacht te brengen. Via een gerechtelijke proce dure zou dan de zaak van de vorderin gen van de Panamese scheepvaart onderneming en die van Manders wor den afgehandeld. „Tot de laatste man zullen wij het schip verdedigen", had de kapitein van de Mebo II, de heer J. Hartcvcld, I£ces Manders en zyn volgelingen toegevoegd, toen dezen aan boord van het zend schip waren geklommen- Kapitein Harteveid meende, dat er ge sproken kan worden van een kleine zeeslag op de Noordzee. Hij verwacht dan ook, dat Manders en de zijnen wel terug zullen komen. „Ik zal niet toe staan, dat er ook maar iets gebeurt, wat me niet aanslaat. Manders moet daar rekening mee houden, dat wij al tijd tenminste viiftien man aan boord hebben", aldus de kapitein Erg gemakkelijk „Erg vermakelijk" vonden Kees Man ders en ir. P. S- Heerema, dat de be manning Mebo II dacht, dat het schip gekaapt zou worden. Zy zeiden dit za terdagavond by hun terugkeer in de Lekhaven in Rotterdam, ,,'t Is waan zin dat we aan de ankerketting hebben gezeten", aldus ir. Heerema en Kees Manders. „We zijn eens naar de Mebo toe ge varen, omdat wc wilden zien wat hel schip waard is. Ik ben |als enige aan boord gegaan en heb daar in de beste verstandhouding een zakelijk gesprek gehad met de kaalein", aldus Manders over één in een sleepboot de „Huski" bij het zendschip „Mebo II" aan. Ach ter de sleepboot voer een sloep, ge- Daarna hebben we nog een tijdje om het schip heengevaren. Wij hebben niet met waterwerpers of zoiets op het schip nal kwam Kees Manders rond kwart gericht. Wel stond iemand op de Mebo met een waterslang klaar en stond de bemanning van het schip met hakbijl en flessen langs de reling. We kwamen niet om het schip naar een haven weg te slepen, al zal liet er wel van gaan komen", zo zei Manders. De bemanning van de Mebo II wachtte rustig de komst van Cees Manders af. De ex-nachtclubeigenaar Manders zegt, dat hij niet de enige is, die geld van de eigenaren van Raaio Nordsee krijgt- Al les bij elkaar gaat het volgens hem om tenminste 7,5 ton. „We zijn eens gaan kijken of het schjp waarde heeft. Een schip zonder vlag is een prooi voor ieder. We zullen eens zien als het schip eenmaal in een haven ligt", aldus Man dors. „Het enige dat ons bekend is over de Mebo is, dat het schip onder Pana mese vlag is uitgeklaard", zo voegde ir. Heerema daaraan toe. Ir. Heerema, die in Nederland een Pa namese scheepvsartonderneming ver tegenwoordigt, zegt „persoonlijk" nog geld goed te hebben van de Zwitser se see-eigecaren Bollier en Meis ter l eb ze financieel geholpen toen hel i.idioschip op een werf in Papen- drechl verbouwd werd". De commandant zeemacht in Nederland heeft als vlootvoogd de commandant van H.M. fregat „Van Nes" opdracht gegeven op de Noordzee een oogje in het zeil te houden op de Mebo II. Het fregat is een wachtschip, dat o-m. voor deze doeleinden in Den Helder wordt gehouden De „Van Ner" is gedurende het gehele we? nd rond de Mebo II blijven patxouilleien. Schooltelevisie 18.45 uur: Pipö de Clown 18.55 uur: Journaal NCRV: 19.04 uup: Scheepsjongens van Bontekoe 19.13 uur: De wetten van de wildernis 19.30 uur: Transworld Top Team 20.00 uur: Journaal NOS: 10.45 uur: Schooltelevisie 18.45 uur: Pipo de Clown 18.55 uur: Journaal KRO: 19.04 uur: Bruintje Beer 20.20 uur: Hier en nu 20.45 uur: Met liedjes het land in 21.35 uur: 21.45 uur: Comedymakers 22.30 uur: Een hemel op aarde? 22.40 uur: Journaal NEDERLAND II NOS: 18.45 uur: Pipo de Clown 20.20 uur: Brandpunt 21.00 uur: Andy Williams 21.50 uur: Naakt door de hel 22.55 uur: Journaal NEDERLAND II NOS: 18.45 uur: Pipo de Clown 18.55 uur: Journaal 18.55 uur: Journaal 19.04 uur: De 21e eeuw VARA: 19.30 uur: Coronationstreet 20.00 uur: Journaal 20.20 uur: Hier is Lucy 20.45 uur: Het compromis, 22.00 uur: Achter het nieuws 22.25 uur: Journaal 19.04 uur: Kunstsignalering AVRO: 19.30 uur: Wat nu mr. Deeds? 20.00 uur: Journaal 20.20 uur: Peyton Place 21.05 uur: 21.50 uur: Televizier 22.40 uur: Journaal aanraking met een jong, succesvol en progressief echtpaar (gespeeld door Marline Fritzius en Gerben Hellinga). Hun leven lijkt aangenaam en vrij, de verwezenlijking van hun ideaal dat door velen in de welvaartsstaten wordt nagestreefd. Door hun ontmoe ting met de Amerikaanse toneelgroep The Living Theatrè wordt het echt paar zich de tegenstrijdigheid van hunsuccesbestaan en hun weldenken de ideeën bewust. De vrouw (Maya) wordt verliefd op Ronald (John Thiel), één van de acteurs van The Living Theatre, en zij komt vanuit het in haar wakker geworden authentieke levensgevoel in opstand tegen haar sociaal geslaagde, maar onechte be staan. Ronald is een „vrije vogel", die rond wil zwerven, maar die niet ver der kan: hij is opgeroepen voor mili taire dienst en zal naar Vietnam moe ten. Zijn vrijheid bestaat bij de gratie van de vlucht, en al heeft hij zich bij The Living Theatre gevoegd, hij is onzeker. Zijn verblijf in Amsterdam brengt hem tot het besef te moeten kiezen vóór er voor hem gekozen zal worden. Door zijn „vrijblijvende" situ atie te willen behouden, raakt hij telkens gecompromitteerder. Geen van de drie personages overwint de eigen zwakheden en tegenstrijdigheden. Ze blijven verlamd doorgaan op de oude manier, niet in staat absoluut en compromisloos te staan ten opzichte van hun eigen idéalen. Terwijl The living Theatre verder trekt, als te ken van een absolutere manier van leven, die we echter alleen op het toneel zien, blijft de vraag open voor de toeschouwer of de crisis, die de drie hoofdpersonages doormaakten, al dan niet een begin van bewustwor ding en verandering zal zijn. De film is gerealiseerd met in hoofd zaak niet-beroepsactours. Alle mede werkers aan de film gaven een zo authentiek mogelijke eigen bijdrage, waarbij ieder op zijn beurt de functie van regisseur of scenarioschrijver ver vulde Philo Bregstein verwierf met deze film in september 1968 de Gouden Druif van Venetië, de aanmoedigings prijs voor een jonge regisseur. VARA 20.45 uur Nederland II. Ogen in de ruimte Elektronische apparaten, ingebouwd in satellieten, zijn het onderwerp van de aflevering „Ogen in de ruimte" uit de serie „De 21-ste e Ruim 300 van die apparaten be ons als ogen vanuit de ruimte verschillende doeleinden zoals sp.unage, maar ook om de bewegingen van orkanen door te geven. Het aantal toepassingsmoge lijkheden lijkt nog lang niet uitgeput. Het Nederlands commentaar wordt gesproken door Jan Roelands. De ver taling Is van Jan G. Kinket. NOS Ned. II 19.04 uur. HILVERSUM I 102 1935 Vijfentwintig jaar Verenigde met Metropole Orkes muziekprogramma. 22.00 Stereo: 'Licht kest met zangsolisten. 22.20 Avondoverden king. 22.30 Nieuws. 22.40 Stereo: Platen- nieuws. 23.30 Stereo: Verbosonika: voor- tlek. 7.20 Stereo: Lichte grammofoonmuziel< 8.00 Nieuws. 8.11 Radiojournaal. 8.20 Lichte grammofoonmuziek (vervolg). (8.30-8.33 De groenteman.) 8.50 Morgenwijding. NOS: 9.00 Uitgebreide reportage of herhaling NOS- programma. 9.35 Muziek uit Middeleeuwen ters. 10.10 Arbeidsvitaminen: populair ver- zoekplatenprog ramma. (11.00-1102 iNieuws.) ii.) 8.00 Nieuws. 8.11 Te Deum Laudamu: Stereo: Klassieke ouvertures (gr.). 11.25 Voc de zieken. 11.55 Mededelingen. KRO: 12.1 Stereo: Van twaalf tot twee: gevarieer programma. (12.22 Wij van het land: 12.: Mededelingen t.b.v 13.00 Nieuws. 13.11 Radiojournaal. NOS: 13.30 zuiderburen. 14.00 BBC Concert i le instrumenten uit het privé-bezit klavecinist Gustav Leonhardt. 1 uws. 16.03 Kwlspel, quiz. 16.10 Vamo: jchtpost. Afzender°rTjCarknpetzhouïrapafti- maribo. 17.10 Voor de kinderen. 17.15 Hai!: toelichting. 17.30 Tref- pep. (10.00-10.03 I vs. 9.02 Plaatjes HILVERSUM n 298 M. NCRV: 7.00 Nieuws. 7.11 Het levende woord. 7.16 Stereo: Op het eerste gehoor: 3 De Eddy Becker (Van correspondent) WIGHT Zo'n 200.000 poplief hebbers zochten gisterochtend een plaatsje tussen al het vuil voor de laatste dag van het popfestival op het eiland Wight. Zij waren omringd door de overblijfselen van vijf dagen leven in de buitenlucht en door een nevel van roestkleurige stof. De klad was er toen al ingekomen. Het festival eindigde gisteravond in een chaos, toen honderden jonge lui zich in een orgie van vernieling stortten. De organisatoren schatten de schade op 30.000 pond sterling (258.000 gulden). Tweehonderd jon gelui „Heli's Angels" en Franse anarchisten staken de lont in het kruitvat toen zij vanaf een heuvel de festivalarena bestormden en de golfplaten begonnen te slopen die provisorisch opgerichte consumptie ruimten omheinden. De loodsen wer den systematisch van hun voorraden ontdaan en vervolgens in brand ge stoken. Terwijl overal branden woedden, riepen de vertwijfelde or ganisatoren de politie te hulp, die met zestig man de vijfduizend leden tellende ordedienst kwam verster ken. Er ontstond paniek, toen twee rookbommen naar het podium wer den geworpen, waar een geluidsver- sterkingsinstallatie in brand raak te. Geruchten deden de ronde, dat het festival een financiële ramp zou zijn geworden voor de organiserende Fiery Creations. Duizenden poplief hebbers pakten in de loop van de dag hun tenten en slaapzakken en gingen in de rij staan voor de boot naar het vasteland. De toegangwe gen tot het terrein waren verstopt. De welzijnsorganisatie deed alle mo gelijke pogingen om gestrande men sen op te vangen. Na het festival konden jongeren, die wat zakgeld wilden verdienen, dit doen door mee te helpen schoonma ken. De beslissing het festival gratis toegankelijk te maken werd geno men door Ron Foulk, éen van de organisatoren. Hij kondigde aan, dat Fiery Creations volgend jaar niet nog eens een festival zou organise ren. „Nooit meer", zei hij, „We wil den goede muziek en voor iedereen een plezierige tijd. We hebben niet gerekend op een groep anarchisten. die probeerden het festival te laten mislukken". Het financiële succes van het festi val schijnt nu af te hangen van het bedrag, dat de officiële films nog opleveren. Geen van de organisato ren weet op dit moment precies hoe groot het tekort bij de kaartverkoop is, maar men denkt nu aan een tekort van zo'n 6 miljoen gulden. Volgens de politie was een van de gunstigste kanten van het festival de afwezigheid van geweld. De politie heeft vooral geprobeerd de aanvoer van drugs af te snijden. Zij heeft daarbij volgens eigen zeggen rede lijk succes gehad. Tegen mensen, die alleen drugs voor eigen gebruik bij zich hadden, is minder streng opge treden dan tegen handelaren. In een interview vlak voor haat- optreden zei zangeres Joan Baez, dat degenen, die gratis muziek willen, eerst eens moeten bedenken wat er voor komt kijken zo'n festival op te zetten. Joan Baez ving intussen 100.000 gulden voor haar optreden als de ster van het festival. Toen haar werd gevraagd waarom popfes tivals zoveel mensen aantrekken, antwoordde zij: „Ze komen niet al leen voor de muziek. Er bestaat een wanhopig verlangen iets goeds te hebben, al is het maar voor twee dagen. Dit is een wanhopige genera tie op zoek naar liefde". Het vijfdaagse feest heeft sterren als Joan Baez. Leonard Cohen. Tiny Tim en Bill Donovan op de planken gebracht. De Britse bladen hebben vooral oog voor gemakkelijke omgang tussen jongens en meisjes, de drugs en ge welddaden. Een politiefunetionaris zei: „Er was inderdaad sprake van seksuele lichtzinnigheden, maar er blijkt ook een grote seksuele verant woordelijkheid te bestaan. Jongelui hebben hun eigen slaapzakken mee gebracht en zijn daarin ook geble ven. Mijn ma....cn hebben rond de kampvuren met de jongelui gespro ken en velen hebben opzettelijk naast de politietenten gekampeerd, omdat zij zich daar veiliger voel den", Hij zei voorts dat 117 jongelui gearresteerd zijn en dat tegen 64 proces-verbaal is opgemaakt wegens narcotica-overtredingen, „maar over het geheel zijn wij erg onder de indruk van het goede gedrag van de jongelui".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 2