Tienkampstrijd kreeg
dramatische finale
ATLETIEKJEUGD
TWEEDE IN
DRIELANDENDUEL
HOCKEYERS LEGDEN NIET
ALLE TROEVEN OP TAFEL
Oostduitse atleten
winnaars van EX.
Lesterhuis faalde in slotrace
LOUIS VINK VERRASSEND
MARATHONKAMPIOEN
Ilja Keizer snel
op 1500 meter
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 31 AUGUSTUS 1970
gen voor de tweede achtereenvolgende gen was deze slotrace, omdat tot de start
ui AARnnjr-cw i ^er meester gemaakt van de nationale ervan Ben Lesterhuis de leiding had gehad.
e ®en veelbewogen tienkamptitel. Pas op het laatste onderdeel, Twaalf seconden mocht de door Eet Kamer-
tinale heett Hans Smeman zich gisteren op de 1500 meter, slaagde Smeman erin zich beek getrainde atleet op Hans Smeman
het sportpark „De Vijfsluizen in Vlaardin- op de eerste plaats te nestelen. Veelbewo- prijsgeven, het werden er ruim 72.
Jaap Noordenbos (foto) ziet in Ben
Lesterhuis uitstekende mogelijkheden
als tienkampei-.
(Door Frank Werkman)
Al voor de start van de 1500 meter
had Ben Lesterhuis verklaard er weinig
vertrouwen in te hebben. „Ik heb er
honderd gulden voor over als ik die
1500 meter niet hoef te doen Ik ben
geestelijk en lichamelijk niet 'meer in
staat die race te' lopen". Reeds kort na
de start bleek hoe juist die laatste
uitspraak van Lesterhuis was geweest.
Al na enige tientallen meters viel er
een gat tussen Hans Smeman en
Lesterhuis, die toch juist Smeman moest
trachten te volgen om uitzichten te
blijven behouden op de titel. Moeizaam
voortploegend legde Lesterhuis zijn
rondjes af, terwijl zijn achterstand op
het leidende trio Smeman, Stam en
Jonkers steeds groter werd. Pas een
minuut en achtentwintig seconden na
winnaar Jonkers, die in een verbluffend
sterke eindsprint de op de derde plaats
van het eindklassement azende Stam
ruimschoots voorbijging, kwam een
mentaal volkomen kapotte Lesterhuis
over de finish. „Ik heb", vertelde
Smeman later, „niet gezien dat het met
Lesterhuis zo slecht ging. Ik heb mijn
eigen race bepaald. Ik wilde geen enkel
Smeman, die in dit toernooi on
zwaarste atletiektitel op de technische
nummers teleurstelde, heeft vanaf het
eerste onderdeel tegen een achterstand
aangekeken. Geen moment heeft dit hem
echter verontrust. „Ik had na de eerste
dag nog het volste vertrouwen. Ik moest
op de 110 meter horden winst kunnen
boeken, maar dat viel tegen. Na het
polsstokhoogspringen zag ik het somber
in". Normaal moet Smeman op
polsstokhoog de nodige punten kunnen
vergaren, maar de optimistische
A.V.R.-atleet besloot zich pas, toen de
lat op 3.80 meter lag, in de strijd te
mengen. Dat draaide op 'n teleurstelling
uit. Met grote moeite kwam hij nog wel
over deze aanvangshoogte, maar toen
de lat op verzoek van Krijnen, die als
Eef Kamerbeek kon zijn teleurstelling over de prestaties van Ben Lesterhuis
niet geheel de baas. „Ga je maar weer toeleggen op hoogspringen", voegde hij
zijn pupil toe. Kamerbeek (op foto met Piet v. d. Kruk) had eerder verklaard
in Lesterhuis de enige tienkamper te zien die zijn nationale record zou kunnen
verbeteren.
BREDA Het Nederlandse junioren
atletiekteam is gisteren op de tweede
plaats geëindigd in de drielandcnwed-
strijd, die in Breda werd gehouden
tussen Nederland, België en Spanje. In
de eindstand werd Spanje met 166 pun
ten eerste, Nederland behaalde 118 en
België 107,5 punten. Van de Nederland
se jongensatleten maakte de Antilliaan
Hugo Fernandes Mendes een uitsteken
de indruk.
De begaafde Antilliaan kon in Breda
wel niet het programma afwerken dat
hij zich had voorgsteld, maar liet des
ondanks een gave indruk achter. Toen
hij op de 100 meter na zeventig meter
in gewonnen positie lag, liet hij zich
wegens een licht spierongemak uitvie
ren en zeilde soepel, inderdaad nog als
eerste, over de finishlijn, Fernandes liet
de 200 meter, zijn favoriete afstand, en
de estafette wijselijk lopen om zich niet
te forceren. Bondstrainer Jan van Heek,
die meegaat naar Parijs waar op 11 en
13 september de Europese jeugdkampi
oenschappen worden gehouden: „Een
blessure is het eigenlijk niet, maar je
mag geen risico nemen. Daarom loopt
hij voor Parijs ook geen wedstrijden
meer". En de uiterst optimistisch 'ge
stemde, Ciko-man zelf: „Als ik geluk
heb met een pikstart kom ik ver, want
snelheid heb ik wel. Maar ik wil het
vooral op de 200 meter proberen. Op de
100 meter is de Zwitser Pusterla (een
jongen van zeventien jaar, die 10.2 op
zijn naam heeft staan) gevaarlijk. Louis
Franssen was met zijn ervaring van het
400-meterrecord van Jan van Uden niet
helemaal tevreden. „Normaal kan ik op
de laatste 100 rieter nog even goed
aanzetten en met lange passen door
gaan. Maar dat zat er op deze losse
baan piet in. Als ik echt gewild had
dan was het wel 48.2 geworden". De
3000 meter-lopers Michel Visschers en
Pieter Vos voldeden met hun tijden van
rond achteneenhalve minuut zonder
meer, waarbij vooral het soepele en
uitgebalanceerde lopen van de eerste
opviel. Tienkamper René de Bruin had
de wel zeer ondankbare taak op de 110
meter horden Frank Nusse te vervan
gen. Zijn 18.0, met de horden op heren
hoogte, is dan ook geen maatstaf voor
zijn werkelijke kunnen.
De op het laatste ogenblik aan de
ploeg toegevoegde Surinamer Roy Bott-
se, hij zal in Parijs uitkomen op de 800
meter, kon na de langzame eerste ronde
(58.5 seconden) zijn positie niet vinden
en kwam daardoor in de eindsprint niet
los. Zijn merkwaardige gewoonte om op
de laatste .meters laconiek te freewheel
en kostte hem echter wel onnodig de
derde plaats. Zijn tijd van 1.54.8, slechts
0.7 seconden achter de sterke Belg
Ebertzheim. was gezien de tempoverde
ling bevredigend. Spanje, als Europese
atletieknatie een jaar of acht geleden
nog geheel onbetekenend, bracht een
zeer sterke formatie op de been, die
dan ook ruim afstand nam. De Belgen
hadden op het laatste moment hun
ploeg drastisch moeten herzien, omdat
de leeftijdsgrenzen voor junioren bij
hen anders liggen. Aan de leeftijd van
sommige Spanjaarden, die van 11 tot 13
september in Parijs met tien a twaalf
man- aan de start hopen te komen,
bestond in Nederlandse kringen even
eens twijfel. Maar de bewondering voor
verscheidene Zuiderlingen (onder meer
Bolanos, met een mooie techniek over
1.92 meter, Perez Crespo 7.27 meter ver
en kogelslingeraar Prado, 50.26 meter)
was groot genoeg om hierover geen
moeilijkheden te paken. Aan Neder
landse zijde imponeer-de vooral ook dis
cuswerper Rob de Jong, die bij een
jeugdreeord van 48.84 meter met de
1.75 kilogram-discus, met het senioren
materiaal (2 kg) nu al tot 45.79 kwam.
Terecht ontving hij hiervoor een pres-
tatieprijs.
BONN De Utrechtse atlete Ilja
Keizer heeft zaterdag op de kunststof-
baan in Bonn de 1500 nieter gewonnen
in de beste Nederlandse scizoentyd van
4 minuten en 13 seconden. Dit beteken
de tevens een verbetering van haar per
soonlijke record met drietiende seconde.
enige met Smeman nog de polsstok
hanteerde op 4.00 meter werd gelegd,
faalde de titelhouder. Twee pogingen
om deze hoogte te bedwingen, mislukten
en de derde eindigde door een foutieve
aanloop in een complete desillusie.
Slechts vijftig centimeter had Smeman
op Lesterhuis, die er niet in slaagde zijn
persoonlijk record (3.30 meter) te
overtreffen, gewonnen. Nog twee
nummers moesten worden verwerkt:
speerwerpen en de 1500 meter. Toen
Smeman zijn eerste worp deed, wist
hij al dat Lesterhuis een afstand had
bereikt van 53.54 meter. Opnieuw tastte
dit het zelfvertrouwen van Smeman aan.
Maar juist op dit technische nummer-
hervond hij zijn oude vorm, die hem
begin augustus op Papendal naar een
fraaie totaalscore van 7289 punten had
getild. Met een afstand van 51,46 meter
verkreeg hij opeens weer een uiterst
kansrijke positie voor de gouden
medaille. In een jsterke race slaagde hij
er zelfs in zijn persoonlijk record van
4.40.9 te verbeteren tot 4.39.4. Deze inzet
bracht een teleurgestelde Eef Kamerbeek
tot de opmerking: „Zo zie je maar wat
je door een goede mentaliteit kunt
bereiken".
Woedend
Kamerbeek, die halverwege de
titelstrijd had verklaard in Lesterhuis
de enige Nederlandse tienkamper te zien,
die zijn nationaal record (7632 punten,
gevestigd in Belgrado tijdens de Europese
kampioenschappen van 1962) zou kunnen
verbeteren, liet zijn pupil geheel vallen.
Woedend viel hij nog tijdens de slotrace
uit tegen Lesterhuis, die zich moeizaam
de baan voortbewoog. Na de eerste
ronde, toen Lesterhuis reeds een
aanzienlijke achterstand had opgelopen,
schreeuwde Kamerbeek hem toe harder
te lopen, zich meer in te zetten. Maar
Lesterhuis kon niet meer. Volkomen
uitgeput ging hij over de finish. „Hij
heeft de juiste mentaliteit niet", had
Kamerbeek al voor de 1500-meterrace
gezegd. Hij verdomt het om te trainen
als ik er niet bij ben. Hij krijgt van zijn
superieuren Lesterhuis is wachtmeester
bij de rijkspolitie alle faciliteiten om
te trainen. Hij mag om vijf uur weg. Om
jur kan hij dan op de baan zijn.
Maar als ik om half zeven kom, heeft hij
zich nog niet eens ingelopen. Hij probeert
op alle mogelijke manieren onder de
trainingen uit te komen".
Toen Lesterhuis finishte bevond
Kamerbeek zich aan het andere einde
de baan. „Bedankt, Ben", waren zijn
cynische woorden tot Lesterhuis, toen
deze bij zijn trainer kwam. „Ik begrijp
het niet", kon Lesterhuis met moeite
uitbrengen. „Met een redelijke conditie
moet ik toch 5.20 of 5.30 kunnen lopen.
Ik loop uren door de bossen en toch is
die conditie er niet". Deze woorden van
de ontluisterde kanshebber op de titel
staan wel enigszins in tegenstelling tot
de uitlatingen van Eef Kamerbeek, die
beweert dat Lesterhuis zich niet volledig
inzet tijdens de trainingen. Ook een
andere opmerking van de Nederlandse
tienkamprecordhouder aan het adres van
Lestei'huis „Je kunt je nu maar beter
weer gaan toeleggen op hoogspringen"
vond enige weerstand. Jaap
Noordenbos, de nationale coach voor de
tienkampers, meende dat in Lesterhuis
aanzienlijke mogelijkheden schuilen.
„Met zo'n puntentotaal 6709 moet
er toch wat inzitten. Als Kamerbeek
beweert, dat Lesterhuis nooit een goede
tienkamper zal worden, ben ik het
helemaal niet met hem eens. Alleen zijn
zwakke nummers moeten worden
verbeterd. Kamerbeek is ervan uitgegaan
dat je als je de prestaties op alle
nummers bij elkaar telt gemakkelijk de
7.000-puntengrens kunt passeren. Maar
zo gemakkelijk ligt dat niet. Kamerbeek
wil zichzelf in Lesterhuis terugzien. Nu
dat niet is gelukt, zegt hij zulke
onredelijke dingen".
Uiterst verheugd
Zelfs moest Ben Lesterhuis de tweede
plaats nog afstaan. Door Lesterhuis'
volkomen verknoeide 1500-meterrace kon
Richard Langemeijer nog beslag leggen
op het zilver. Een uiterst verheugde
Langemeijer, die zich in de slotrace
volkomen had leeggelopen en .was
gefinisht in 5.03,8, stelde tevreden vast,
dat hij zijn persoonlijke records op de
beide hoogspringnummers had verbeterd.
„Op het polshoog ben ik tien centimeter
hoger gekomen. Nu ging ik over
meter. Maar met het hoogspringen ben
ik nog meer tevreden. In twee jaar heb
ik een vooruitgang geboekt van
centimeter. Toen ik bemerkte dat ik met
de rolbeweging niet verder kwam dan
1,65 meter, ben ik overgeschakeld op de
Fosburyflop. Wel, je ziet de resultaten.
Ik ging nog vrij gemakkelijk over 1,86 m.
Zeer gedeprimeerd
Niettemin heeft Lesterhuis, die
overigens pas zijn vierde tienkamp
„deed" hij is drie jaar uitgeschakeld
geweest wegens 'n ernstige armblessure,
die hij opliep tijdens wedstrijden in
hetzelfde sportpark „De Vijfsluizen", op
niet minder dan drie nummers zijn
persoonlijk record scherper gesteld. Op
de 400 meter haalde hij 0,7 seconde af
van zijn tot dan toe beste tijd van 52,8,
de 110 meter horden legde hij een halve
seconden sneller dan ooit af (16,6 tegen
16,1) en op de discus tenslotte kwam hij
van 40,38 meter tot 42,50 meter. Alleszins
eden om tevreden op deze titelstrijd
terug te kijken. Maar ,toch was
Lesterhuis zeer gedeprimeerd, „Het is
jammer van die 1500 meter. Dat heeft
me de kop gekost".
Ondanks z'n hernieuwde kampioenschap
dat bovendien gepaard ging met zijn op
een na beste prestatie (7043 punten)
bekeek Hans Smeman zijn titel nuchter.
„De t echnische nummers gingen
allesbehalve naar wens, maar de
loopnummers gingen gelukkig uitstekend.
Het is mijn derde driekamp dit jaar en
alle drie ben ik boven de 7.000 punten
geëindigd. Dat is me alleszins
meegevallen".
dsland: 1. Seman (AVR) 100 m 11;
6675 5. Stam' (Zaanland)
7. Krijrien^ (GAC)
iff P(Quick) 1
iluis (Typhoon) 6021;
Huyts beste schutter
SOESTDIJK Op de Leusderheide
gisteren H. J. Huyts uit Woudenberg
Nederlands kampioen geweerschieten
300 meter geworden met 512 pun
ten. Tweede werd F. Tebrunsveld uit
Monnikendam met 511 punten en de
Hagenaar A. D. Smout werd met 509
punten derde. Driebergen won de team
wedstrijd.
Ben Lesterhuis (foto) kwam op zijn specialiteit hoogspringen hy is nationaal recordhouder mei 2,06 meter slechts tot
1,95 meter, waarmee hy weliswaar de beste was op dit onderdeel, maar op het laatste nummer, de 1500 meter, kwam de
volledige ineenstorting van de Eindhovense politieman. Hierdoor kon Hans Smeman beslag leggen op de titel.
AMSTELVEEN Het Nederlandse hockeyelftal, met twee debutanten in
zijn gelederen: Donald Kalff als spil en Paul Litjens als linksbuiten, heeft
in het zonnige Wagnerstadion in Amstelveen de vijftiende interland
wedstrijd tegen Engeland als winnaar afgesloten. Onze landgenoten zege
vierden met 10 door een doelpunt in de voorlaatste minuut van de eerste
helft van Nico Spits, die een door zijn broer Frans genomen en door
Tippy de Lanoy Meijer gestopte strafcorner met een zuiver gericht schot
afrondde.
Fel hebben de Engelsen na de rust
gestreden om de achterstand weg te
■ken. Een unieke kans op de
gelijkmaker kreeg in de twaalfde minuut
Michael Corbey, toen hij een strafbal
mocht nemen, toegekend omdat Frans
Spits op de doellijn de door Paul Svelik
;en strafcorner ingeslagen bal niet
volgens het boekje had gestopt. Visa-vis
met Maarten Sikking richtte Corbey
:r op de hoek. De Nederlandse
goalie was echter razendsnel in zijn
reactie èn hield met üe rechterhand de
bal uit zijii doel. Het was vooral met het
oog op het komende Europese
bekertoernooi in Brussel, waarvoor
Nederland en Engeland in dezelfde
poule zijn ondergebracht, interessant te
t, hoe beide ploegen elkaar bestreden.
Nederland deed dit met het vertrouwde
systeem, doch de Engelsen bleken geheel
ve wegen te zijn ingeslagen. Zij
speelden met de ex-Tsjech Paul Svelik
als Ausputzer en hadden daarvoor een
verdedigingslinie van drie man. Als
schakelspelers met de viermansvoorhoede
fungeerde het tweetal Ahmed-Oliver
De tactiek van de Engelsen steunde
(Van onze sportredactie)
EIBERGEN Toen iedereen dacht
dat. de kampioensmedaille al vergeven
was, kwam de grote verrassing bij het
Nederlands marathonkampioenschap in
Eibergen. In een bocht, waar nogal wat
grind lag, verstuikte koploper Wim Hol
(Hercules, Dordrecht) zyn enkel. Dit
gebeurde in de derde ronde en meer
dan 30 kilometer van het 42 kilometer
en 195 meter lange parkoers had hij
reeds met royale voorsprong afgelegd.
Moeizaam ging de beste pupil
bondstrainer Aad Steylen door, r
hij kon niet verhinderen dat hij werd
ingelopen door zijn naaste achtervolgers
Klaas de Ruiter (AV 34 Apeldoorn),
Lous Vink (AV 23 Amsterdam) en Rudi
Mol (GAC Hilversum). Van dit drietal
bleek Vink de beste reserves te hebben.
Hij finishte als Nederlands kampioen
2 uur 39 minuten en 55 seconden. Een
goede tijd, gezien het warme weer en d<
droge zuidoosten wind. De zeer talent
volle Johan Kijne (Shell Vlaardingen)
werkte zich in de eindfaze uitstekend
voren en kwam als tweede over
de streep in 2 uur 40 minuten en 54
seconden. Rudi Mol was derde in 2 uur
47 minuten en 17 seconden. Klaas de
Ruiter vierde in 2 uur 47 minuten en.
17 seconden.
Repds vijf kilometer na de start was
er een afscheiding ontstaan met Wim
Hol op kop. Wim Hol ging onbedreigd
door en kwam na de eerste ronde door
in 44 minuten en 30 seconden. Klaas de
Ruiter noteerde hier al een achterstand
van bijna 2 minuten en Jansen (Oss,
20), Rudi Mol, Louis Vink, Johan Kijne
waren al meer dan twee minuten ach
ter. Wim Hol bleef rustig voorop draven
en hij vergrootte in de tweede ronde
zijn voorsprong tot bijna 3 minuten op
Mol, De Ruiter cn Vink. Johan Kijne
was iets afgezakt en kwam door op 3Vs
minuut.
Na de tweede ronde viel een vijftien
tal uitvallers te noteren. In de derde
ronde ontstond het drama met Wim
Hol, maar niet alleen domme pech was
de oorzaak, ook vermoeidheid speelde
In het YVagenerstadion in Amstelveen
versloeg het Nederlandse hockeyelf
tal Engeland met 10. Hier is André
Bolhuis (links) in een fel duel gewik
keld met.de Britse verdediger An
thony Ekins.
een rol. Wim Hol had zich ongetwijfeld
enigszins over de toeren gedraaid door het
hoge aanvangstempo. Klaas de Ruiter
kreeg ook 'n duidelijke inzinking. Op an
derhalve minuut kwam Johan Kijne als
derde door en hij kon nog voor de
grootste bedreiging zorgen omdat deze
zeer jeugdige atleet in onversaagd tempo
doorging. Op de vierde plaats kreeg ook
Rudi Mol moeilijkheden. De vraag rees
of Johan Kijne in de laatste ronde het
verschil van anderhalve minuut goed
zou kunnen maken, maar aan de finish
bleek dat Louis Vink niet te achtera
len was. Wel knabbelde Kijne 30 secon
den van zijn achterstand af. Klaas de
Ruiter moest in de laatste ronde tol
betalen voor zijn inspanningen en
moest genoegen nemen met de vierde
plaats achter Rudi Mol.
Uitslag: 1. Louis Vinx (AV *23) 2 u. 39
min. 55 sec.; 2. Johan Kijne (Shell) 2 u. 4(1
min. 54 sec.; 3. Rudi Mol (GAC) 2 u. 43 min.
51 sec.; 4. Klaas de Ruiter (AV '34) 2 u.
47 min. 7 sec 5 Gerard de Ridder (AAC)
Bennie Lulerwec
1 min. 34 sec.
Top) 3 u. 2 min
rink (Reutum) 3
op een voortreffelijke conditie, die hen
in staat stelde tot het eindsignaal in een
hoog tempo door te gaan. Het stemt tot
grote tevredenheid, dat de eveneens in
topconditie zijnde Nederlandse ploeg erin
is geslaagd, na de recente successen
van deze Engelse ploeg tegen
Zwitserland, Tsjecho-Slowakije, West-
Duitsland en België, toch te triomferen,
zonder daarbij alle troeven op tafel te
leggen. Dat de vorm er bij verscheidene
Nederlandse spelers is, bleek over
duidelijk. De gebroeders Nico en Frans
Spits, Tippy de Lanoy Meijer, Maarten
Sikking, Coen Kranenburg en André
Bolhuis speelden een excellente partij.
In de combinaties'viel er nog Wel'ééns
een steekje, niede dóórdat de debute
rende spil Donald Kalff zich moeilijk bij
hen kon aanpassen. Voorgangers als Jan
Piet Fokker en Sebo Ebbens om niet
nog verder in de geschiedenis terug te
gaan kon hij niet doen vergeten.
Iets meer klasse
De Nederlandse ploeg, die toch over
iets meer klasse bleek te beschikken
dan de Engelsen, al zijn bijvoorbeeld
Michael Corbey, de uit Kenia afkomstige
Ahmad, Richard Oliver en Rui Saldanha
zeer goede hockeyers en de ex-Tsjech
Paul Svelik een scherpschutter-met
reputatie, heelt in de beginfaze weinig
kansen gehad. Dit in tegenstelling tot de
Engelsen, die in de zesde minuuut reeds
hun eerste strafcorner kregen het
matige schot van Svelik werd gestuit
en twee minuten later door de vrij
staande Corbey een mooie scoringskans
kregen. Sikking redde in het tweede
geval echter prima. Hun gegroepeerd
aanvallen maakte de Engelsen wel iets
gevaarlijker, doch toen de Nederlandse
verdediging hierop meer vat kreeg,
haalde het weinig meer uit. De eerste
gevaarlijke Nederlandse aanval kwam
in de eenentwintigste minuut, toen Frans
Spits, gelanceerd door Jeroen Zweerls,
een rush op het Engelse doel ondernam.
Dicht zijn doel genaderd werd hij echter
dermate gehinderd, dat hij geen vol
doende kracht meer in zijn slag kon
leggen en tergend langzaam rolde de bal
voor het doel langs.
Nederlands eerste strafcorner in de
vijfentwintigste minuut werd een „niet".
Maar toen in de vierendertigste minuut,
nadat Sikking nog een schot van French
met het been had gekeerd, bij een hoge
voorzet van Frans Spits door de Engel
sen sticks werd gemaakt en Frans Spits
voor de tweede maal een strafcorner
mocht nemen, werd het „prijs". Nico
Spits was de schutter.
Onbetwistbaar hoogtepunt
Het onbetwistbare hoogtepunt in de
tweede helft was de redding van Sikking
op de strafbal van Corbey. Nederland
kreeg, nadat de twee. Engelse straf-
corners geen resultaat hadden opge
leverd, steeds meer vat op het spel van
de tegenstander, die wel onstuimig bleef
komen, doch het meer moest hebben v'an
verdwaalde Nederlandse passes, vooral
een gevolg van een zekere nonchalance,
dan van eigen superioriteit. Nog eenmaal
mdest Sikking reddend optreden bij een
schot van Whalley in de voorlaatste
minuut, maar toen had Nederland in
feite de wedstrijd geheel onder controle.
CHAOS BIJ H0CKEYDUEL
NAIROBI Hockeyspelers zwaaiden
met hun sticks en toeschouwers, gewa
pend met vlaggestokken. vochten midden
op het veld, toen tijdens de derde wed
strijd tussen de olympische kampioen
Pakistan en Kenia te Nairobi de spelen
met elkaar slaag raakten.
Jagjit Singh, de rechtsbinnen van Kenin
kreeg zo'n mep met een stick, dat hij
een gapende hoofdwond opliep. Boven
dien werd hij getroffen in de maag. Op
vermoeden van enkele gebroken ribben
werd hij voor röntgenonderzoek naar
het ziekenhuis gebracht. De Kehiase
scheidsrechter Peter Barboza liep in het
strijdgewoel een gebroken arm op. Pa
kistan leidde met 10, toen de wedstrijd
werd gestaakt.
STOCKHOLM Twee jaar voor de
Olympische Spelen van München heeft
Oost-Duitsland al aangetoond dat het in
de Zuidduitse stad vooral op atletielcgc-
bied een zeer vooiname rol gaat spelen.
In de derde editie van de stryd om de
Europese bekers hebben de Oostduitsers
in nauwelijks een week tijd twee opzien-
borende successen behaald- Een week ge
leden veroverden de Oostduitse dames in
Boedapest de eerste plaats en afgelopen
weekeinde bleken de heren in Stockholm
duidelijk de sterksten
Evenals bij de dames namen de Oost
duitsers de „Coppa Bruno Zauli" over
van de Russen, die in het uit 1912 date
rende Olympische stadion van de Zweed
se hoofdstad, met een „bejaarde" ploeg
aan de start kwamen. Oost-Duitsland had
9,5 punt voorsprorg op de Russen, die
overigens op de tweede dag sterk terug
kwamen.
Oost-Duitsland behaalde zes eerste
plaatsen. De Oostduitsers waren ook de
enigen, die met een nationaal record huis
waarts keerden. Jörg Drehmel hinkte,
stapte en sprong 17,13 meter en versloeg
daarmee de Russische olympische kam
pioen en wereldrecordhouder (17,39 m)
Viktor Sanejev met twaalf centimeter.
Opvallend op dit nummer was de derde
plaats van de 36-jarige Pool Josef
Schmidt. De nud-wereldrecordhouder
haalde een afstand van 16,65 meter-
Op de losse sintelbaan de IAAF had
er beter aan gedaan de wedstrijd dwin
gend voor te schrijven op een kunststof-
baan werden op de loopnummers geen
topprestaties geleverd- Aanmerkelijk ho
ger lag het peil op de technische onder
delen. Behalve h*t hinkstapspringen was
ook het polsstokhoog van zeer goed for
maat. Van de zeven deelnemers sprongen
er liefst zes over de 5,00 meter. Winnaar
werd de Oostdunser Wolfgang Nordwig
met 5.35 meter. Wordwig deed een ver
geefse poging om zijn wereldrecord van
5,45 meter op 5,43 meter te brengen. Niet
de Franse junior Francois Tracanelli maai
de Italiaan Renato Dionisi was de groot
ste bedreiging voir Nordwig. Trancanelli
bleef steken op 5,16 m, de Italiaan kwam
vijf centimeter hoger.
Hartmut BriesenJck (O-Dld.) imponeer
de bij het kogelstoten met een afstand
van 20,35 nieter. B'-esenick had bijna een
meter voorsprong op de Westduitser Bir-
lenbach, die met 19,54 m tweede werd.
Janus Lusis, olympisch kampioen speer
werpen van Mexico, die na een langdurige
blessure pas weer kort op wedstrijden
uitkomt, moest op zijn specialiteit de
eer laten aan de Pool Nikiciuk: 82,46
81,74 m-
Een teleurstelling voor de Russen was
ook de nederlaag van Valentin Gavrilov
bij het hoogspringen. De Rus die een
beste seizoenprestatie van 2,21 meter op
zijn naam heeft staan, moest de Zweed
Kenneth Lundmark voor laten gaan
(2,15 m). Gravilo" en de jonge Fransman
Gerard Lamy kwamen beiden in een
gelijk aanfal sprongen tot 2,13 meter en
deelden de tweede plaats.
Een tweede overwinning behaalde Zwe
den door de Eurpese recordhouder discus
werpen Ricky Brach.
Rusland won twee loopnummers, de
3000 meter steeple chase door wereld
recordhouder Vladimir Doedin in 8.31-6
en de 800 meter. Evegeni Arzanov zege
vierde in 1,47,8 vóór-de Europese record
houder op de 800 en 1000 meter, Franz-
Josef Kemper (W -Did.).
Guy Drut onderstreepte opnieuw mo
mentcel de best? Europese hordenloper
te zijn. De 21-jarige Fransman won de
110 meter horden in 13,7 sec, en zijn
even oude landgenoot Jean-Claude Naliet
de 400 meter horden in 50,1 sec- Een
derde Franse overwinning kwam op
naam van verspringer Jacques Pani (8.09i
die Klaus Beer (O-Dld.). in Mexico win
naar van het zilver achter Bob Beamon,
twee centimeter voorbleef.
