Coen Moulijn wil geen tweede Francisco Gento worden Presentatie van nieuwe cultuur vormen vooraan Magische expressiviteit van Leopold Stokowski „DAT GEBEURT MEER" NIET Mayakunst in Rotterdam Hildo Krop overleden ymjdag al augustus 1970 LEIDSE COURANT Pagina 13 De ziekenboeg was goed gevuld, de gevangenisdeuren hadden eigenlijk op een kier moeten staan en president Ongania was zo geschrokken van de bloedhete beschuldigingen die dagen la ter nog met vette koppen in de Itali aanse pers verschenen dat hij hoogst persoonlijk ingreep en straffen uitdeel de aan dc grootste boosdoeners van Estudiantes de la Plata dat schoorvoe tend de wereldbeker uit de prijzenkast had gehaald en met AC Milan had meegegeven. Het is nog geen jaar gele den, dat een van de ordinairste voetbal rellen werd opgevoerd. Op 22 oktober 1969 moest Estudiantes de Ia Plata in het stadion van Boca Juniors in Buenos Aires trachten de in Milaan geleden nederlaag ven 30 (doelpunten Sorma- ni 2x en Combin) te wreken. Er speelde nauwelijks een revanche gedachte mee, het was louter wraak. Vooral moest die worden genomen op Nestor Combin, de Argentijn die via Frankrijk in Italië was beland. Nestor Combin, ook niet een van de liefsten, had zijn ex-landgenoten in het San Sirostadion in hun eigen taal allerlei minder vleiende dingen toegevoegd en in Buenos Aires, zo zeiden de Argentij nen later, had hij weer lopen schelden. Kort en goed: Combin werd zonder meer 't veld afgeschopt, Malatrasi werd ook in de rij van slachtoffers opgenomen en Prati beëindigde de wedstrijd evenmin in goede gezondheid. Bij de Argentijnen I zonder Deemoedig zei Mariano Mangano: moest Bilardo afhaken en werden Ma nera en Aquirre-Suarez van het veld gestuurd. Zodoende besloot de Chileense scheidsrechter Massaro het gevecht met twee spelers minder en met vier die niet in de beginopstelling stonden. Deemoedig verklaarde Mariano Man gano, voorzitter van Estudiantes toen hij onlangs in Rotterdam met Feije- noord kwam overleggen, dat men ervan verzekerd kon zijn dat de twee wed strijden die op 26 augustus (Buenos Aires) en op 9 september (Rotterdam) worden gespeeld een sportief verloop zullen hebben. Er zijn er, die dat niet Estudiantes, afkomstig uit de stad La i tweede druk uitverkocht) meer waarde Plata, welke naam met de hang naai hecht aan die twee wedstrijden om de show die Zuidamerikanen kenmerkt wereldbeker dan aan een hoge klasse de clubnaam wordt toegevoegd dat het dan (nog) meer lijkt, wordt zelfs in het toch niet van geniepigheden gespeende voetbal in die contreien als een „onaangename ploeg" gekenschetst. De spelers beheersen het gehele arse naal van trucs en handelingen die een tegenstander kunnen intimideren, prik kelen en uit zijn doen halen: bal nog even net wegtrappen, praten, hevig protesteren, zich verongelijkt voelen, de gevallen speler nog een trapje nageven of zo vriendschappelijk bekloppen dal de man een grimas van pijn maakt; kortom, geen „lekker ploegje", dat ring in de competitie, die in Argentinië op andere wijze wordt gespeeld dan in Nederland. Estudiantes speelt in de competitie van Groot Buenos Aires. Er zijn meer van dergelijke „onderdelen", waarvan een aariial clubs naar het toernooi om de landstitel wordt afge vaardigd Het belang, dat Zubaldia hecht aan de beker die hij beslist weer in de prijzenkast wil hebben, zal in de twee wedstrijden tegen Feijenoord duidelijk blijken. Zubaldia gooit alles op eerst het veroveren van de Copa Libertado- equivalent van de Europa Cup, der leiding van de eensklaps opgedo- dan op de wereldbeker. Een slimme ken Osvaldo Zubaldia wereldnaam wierf door in 1968 wereldkampioen van de clubs te worden door een zege (10) en een gelijkspel (1-1) tegen Manches ter United. Zubaldia had in 1966 een blauwe maandag de scepter gezwaaid over de selectie die Argentinië in het wereld- toernooi in Engeland moest vertegen woordigen Hij kon het niet bolwerken, nam zijn congé en dook op bij Estudi antes, opgericht op 4 augustus 1905 en in de lange clubgeschiedenis vrijwel nooit met opzienbarende prestaties te voor schijn gekomen. Dit seizoen weer niet omdat Zubaldia die een boek heeft ge schreven met als titel „Techniek, tac tiek en strategie" (in Argentinië de die Osvaldo Juan Zubaldia. Estudiantes zwemt niet in het geld maar de trainer ziet kans om overal onbekende spelers te kopen voor een zacht prijsje en van hen sterren te kneden. Zo vormde hij ook zijn ploeg waarmee hij in 1968 wereldkampioen werd. En zo heeft hij ook ditmaal een team opgebouwd waar uit diverse spelers van vorig jaar, tegen AC Milan, zijn verdwenen. Doelman Poletti noodgedwongen want hij zucht nog steeds onder de banvloek van pre sident Ongania- Voor hem trok hij Nes tor Martin Errea aan. Voorts verdwe nen Manera en Aquirre-Suarez, ook tot de grote boosdoeners van het duel met AC Milan behorend, en werden negen nieuwelingen aangetrokken, deels uit de lagere regionen van de eigen club voortgekomen, deels gekocht voor fancy-prijsjes van kleinere clubs. Carlos Pachame, Oscar Malbernat, Ruben Pag- nanini. -Torge Solari, Marcos Conigliaro, Juan Echecopar zijn of waren interna- Tegen deze ploeg, die met een „dub bele stopper" speelt, een ijzersterk mid denveld bezit (Pachame-Bilardo-Solari) en welks defensie in Argentinië de kwalificatie „beton" met gemak kan doorstaan, neemt Feijenoord het op, Feijenoord, dat het ook van het midden veld en de defensie moet hebben en ook een meester is in het vertragen en daar door de tegenstander uit zijn spel halen- Dat kan een interessant duel worden in de arena, waarin 120.000 kijkers een plaats kunnen en zullen vinden. Een duel, dat voor het eerst wordt geleid door een Europese scheidsrechter want in de tienjarige geschiedenis om de Wereld beker is het nog nooit voorgekomen dat een wedstrijd in Zuid-Amerika door een ander dan een Zuidamerikaanee scheidsrechter weid geleid. In Europa mocht dan genadiglijk een Europeaan fluiten. Feijenoords manager Guus Brox: „Dit was onze voorwaarde, anders zagen we er niet veel in." Brox wilde niet zijn ploeg als slachtvee laten fun geren. Trainer Happel: „Ach, als ze hard spelen, kunnen wij het ook." Voorzitter Guus Couwenberg: „Ik ben blij dat ze ons niet kunnen verstaan zoals destijds Nestor Combin ROTTERDAM Feijenoord steeg op 6 j juni naar een hoogte, waarvan niemand I verende wedstrijd het hoofd buigen voor een zakelijk geleide club uit Rotterdam tot voor kort in het Nederlandse voetb i al had durven dromen. Goed, het Amster- j Zuid. De vaandels gingen hoog de lucht in: Feijenoord had als eerste club van damse Ajax reikte een jaar daarvoor n aar de Europa-Cupfinale. Alom werd dat Nederland de Europa-Cup veroverd. Nejderland was plotseling veranderd in een als het hoogst bereikbare gesteld voor een Nederlandse club. Maar op 6 juni groot Feijnoordlegioen. De vreugde ken'de geen grenzen, tenminste in het begin, werden alle pessimisten gelogenstraft. Het trotse Celtic moest na een ener-1 Nu, enkele maanden later, heeft de beziinning zijn kansen gegrepen en heeft de nuchterheid weer de overhand. Feijenoord is gewoon weer Feijenoord, een van de twee of drie topclubs, die Nederland rijk (of arm?) is. Coen Mou lijn, vederlichte linksbuiten in de rood witte keurtroepen heeft het wel en wee van de Rotterdamse profclub de afge lopen vijftien jaar meegemaakt. Vijf tien jaar, langzamerhand een unicum in het betaalde voetbal. Op 18-jarige leef tijd stapte Coen Moulijn van Xerxes over naar Feijenoord voor een bedrag van f25.000,Vergeleken met de hui dige transferbedragen een lachertje. Nu, na zijn vijftiende seizoen bij de rood-wit ten, staat Coen Moulijn nog fier aan de top maar nu alleen. Naast hem isijn mannen als Henk Schouten, Cor van der Gijp, Rinus Bennaers en ook Frans Bouwmeester weggevallen naar de grauwe onbekendheid of naar een lager voetbalniveau. Nog de afgelopen maanden werd Moulijn eens goed onder de aandacht gebracht, dat ook zijn tijd niet ver meer weg zal zijn. Eddy Pieterg Graafland stapte pardoes van het to neel. Cor Veldhoen knoopte nog wel onderhandelingen aan met Excelsior maar toen hij niet tot overeenstemming kon komen, stopte ook hij. En Guus Haak, de laatste der mohikanen, werd verkocht aan Holland Sport. Coen Mou lijn bleef. Voorlopig nog rotsvast in het „zadel" op zijn linksbuitenplaats. Nog altijd even geliefd bij de duizenden men sen die eens in de veertien dagen speciaal voor hem de tocht naar het mekka van het voetbal in Rotterdam, de Kuip, ondernemen. Coen Moulijn zelf zegt daarover in zijn kantoortje onder zijn moderne zaak in herenmode: „Ja, het is wel en beetje eenzaam geworden, nu al die mannen weg zijn. Maar aan de andere kant vind ik het toch wel leuk, dat ik er nog steeds bij ben. Ik ben er wel I trots op, dat ik nog kan meedraaien. I Maar het vertrek van deze drie, houdt wel in, dat ook mijn einde als actief voetballer in zicht is. Dat zit er in opgesloten. Ik hoop, dat ik het nog twee jaar kan volhouden. Maar dan zal het wel gebeurd zijn. In ieder geval wil ik geen tweede Gento worden, die als maar blijft voetballen en nu met zijn 39 jaar in het tweede elftal van Real- Madrid speelt. Daar voel ik helemaal niets voor. Ik vind de manier waarop Eddy Pieters Graafland het gedaan heeft, het beste. Terwijl je nog volop in de running bent moet je op een bepaald moetc dat z COEN MOULIJN:.,. „Het is wel een beetje eenzaam geworden." moment zeggen: Ik stop ermee. Maar Moulijn aan zijn 16e seizoen bij Feijen- niet meer afzakken naar de eerste of oord. Over het afgelopen seizoen zegt de tweede divisie. Dat zou ik nooit hij: „Tien jaar Europa Cupvoetbal heb doen". ik nu meegemaakt. De allereerste wed- Een beetje eenzaam dus, maar daar- strijd was tegen Götenburg, maar ui- door niet terneergeslagen, begint Coen I teraard was dit seizoen het allermooi ste. Vooral voor mij was het een gewel dig moment om de cup te winnen. Drie dagen voor de finale liep ik namelijk een blessure op en ik was doodsbang dat •k niet kon spelen. Gelukkig viel het Memaal wel mee. Toen we eenmaal de Ier". Zijn visie op de afgelopen competitie is „Die wedstrijd in Amsterdam tegen Ajax, dat was de sleutelwedstrijd. Op het moment, dat we met 31 voorston den waren wij in feite kampioen. Ajax speelde onder zo'n enorme druk, dat het als het geen 3—3 was geworden volledig in elkaar was gestort. Wij had den dan rustig kunnen uitspelen en waren volgens mij nog kampioen ge worden ook" Spelen onder druk, volgens Coen Moulijn doen de artiesten van de twee top-clubs niet anders. „Elke puntje dat Feijenoord op Ajax verliest kan beslis send zijn over wel of geen kampioen schap- Wel of geen Europa Cupvoetbal. En dat is belangrijk". Een druk waar aan Moulijn ook de verminderde be langstelling voor het Nederlands elftal wijt. De spelers van de twee topclubs weten, dat ze voor hun boterham zoi I dags' in de competitie alles geven. Dan is het niet zo geli onbewust op woensdag voor het Neder- elftal minder spelen. Ze kennen bedragen, die er voor een vereniging Europa-Cupvoetbal gemoeid zijn Coen Moulijn kan moeilijk oordelen over transferzaken. Hij kan uiteraard zich niet in de situatie van Ernst Hap pel of Guus Brox verplaatsen. Maar het is wel duidelijk, dat de maand juni voor Feijenoord op een mislukking is uitgelopen. „Knakkie" Dick Schneider kwam van Go Ahead en Matthias Mai- wald van DOS. Verder haalde Feije noord de uitgeleende Jan Boskamp en Bram Geilman terug. Vier nieuwelin gen tegen drie vertrekkers, terwijl Feij enoord de onderhandelingen met de Zweed Magnusson en met Jan van Be- veren zag mislukken. Feijenoords linksbuiten vreest de tegenstander in de eerste ronde van het volgende Europa Cup-duel. „De Roemenen hebben in Mexico gefaald. De spelers van UT Arad zullen echt wel opdracht krijgen om het prestige van het Roemeense voetbal weer te herstellen. En ik moet zeggen, dat ik de Roemenen beslist niet slecht vond spelen. Ik denk, dat we het niet te gemakkelijk op moeten nemen. Voor al niet, nu we eerst thuis spelen Motion-weeks Utrecht (Van onze correspondent) UTRECHT Voor de derde keer zullen dit jaar In Utrecht van 14 tot 2ti septem ber de Motion-weeks-knnst en kunstconsumptie worden georganiseerd ter opening van het cultuurseizoen. De manifestatie heeft tot doel een wijdere belang stelling voor de diverse culturele evenementen te bevorderen vooral bjj het nieuwe (jong) publik. Tevens wordt bU de programmering getracht zoveel mogelijk de nienwste ontwikkelingen op cultureel gebied te signaleren en met nieuwe „kanalen" en vormen van publiekswerving te experimenteren. Hierdoor ontstaat een tweedelige opzet: de Motion-weeks zün zowel public-relations manifestatie voor dc culturele instellingen in Utrecht als informatiebron voor bepaalde nieuwe verschijnselen en zijn daardoor van meer dan plaatselijke betekenis- Introductie van „mucheapels', Met een bijzonder initiatief gaan de Motion-weeks van start: de mucheapels, een samentrekking van de woorden much (veel) en cheap (goedkoop). Muchaepels zijn in serie vervaardigde schilderijen, etsen, platen, beelden en andere kunstvoorwerpen in plastics, hout, papier en metaal. Onder deze formulering zijn zij ingeschreven bij de verenigde octrooibureaus te Den Haag en op die wijze internationaal be schermd. Het is de bedoeling dat onder deze naam steeds nieuwe produkties zullen worden aangemaakt door de per 1 oktober 1970 op te richten NV Mucheapel. Knipperlicht Wat voor mucheapels worden er tij dens de Motion-weeks gebracht? Hot zijn er vier. Een lichtkastje van Jan van Munster, een klein houten kastje waaruit met knipperend licht 220 volt een nieuwe kunstvorm is geboren. De verkoopprijs bedraagt 12,50 gulden per stuk. De oplage is 500 exemplaren maar daar krijgt u dan ook voor een gesig neerd houten kastje. Verder een kijk- door, ontwerp van Arne Zuidhoek uit Utrecht, een bouwplaat die uit te knip- Int. Folkloristisch Danstheater krijgt CRM-subsidie AMSTERDAM Het Internationaal Folkloristisch Danstheater, dat in juni van dit jaar zijn laatste voorstellingen als scmi-professioneel gezelschap moest geven, aangezien het na een tienjarig bestaan onmogelijk bleek op deze basis nog langer voort te gaan, kan nu toch blijven voortbestaan. De minister van C.R.M. Is bereid het gezelschap, zo het op professionele basis ging werken, te steunen met een garantiesubsidie voor maximaal 120 voorstellingen per jaar, tot een maximumbedrag van f 84.000.- Om het gezelschap gedurende z'n eerste beroepsjaar (op basis van een kleine bezetting van 12 dansers) te la ten voortbestaan, is volgens de begro ting een subsidietotal van f 150.000.- nodig. Aangezien reeds enkele stedelijke en provinciale instanties eveneens subsi dietoezeggingen deden en de verwach ting bestaat dat andere provincies en steden zich hierbij aan zullen sluiten, belegt het gezelschap audities voor het aantrekken van beroepsdansers en dan seressen, op 22 augustus a.s. in de dansstudio Grote Wittenburgerstraat 106 Amsterdam. Omdat de subsidietoezegging van C.R.M. zo laat in de zomer gedaan werd, zal het I.F.D. zijn podiumactivi teiten zeker niet voor oktober a.s. kun nen hervatten, aangezien de tijd daar voor besteed zal moeten aan repetities, omzetting van choreografieën enz. Eerste optreden in de RAI te Amsterdam (Van c muziekredactie) Geheel gevuld was de immense Zuidhal van de Amsterdamse RAI gisteravond niet tijdens het eerste optreden van Leopold Stokowski mei het Radio Filharmonisch Orkest, doch het dient gezegd, de belangstelling was zeer groot te noemen: naar schatting waren er 2500 bezoekers. Ietwat nuchter, om niet te zeggen, ontnuchterend, klonk het eerste nummer van de avond: de fanfare uit het ballet „l'Eventail de Jeanne", door Maurice Ravel met een aantal collega's in 1927 geschreven, bedoeld als eerbetoon aan monsieur et madame Dubost, die in hun Parijse salon regelmatig contactavonden voor politici en artiesten organiseerden, door hen financieel en op andere wijze gesteund. Fanfare, inleiding, die een vervolg vroeg, een lang vervolg deshoods, dat echter uitbleef. Eerlijk gezegd: het publiek wist er echt niet goed raad mee en we konden daar inkomen Volgde César Francks symfonie in d klein, waarin men de volledige Leopold Stokowski met oog en oor kon Met oog: getroffen moet elke belangstellende zijn geworden door de expressiviteit van zijn gebaren, de magische werking van handen en vingers. Daaruit sprak een bewustzijn van wat er In de partituur gaande was, die de „leeftijd" van de dirigent geheel deed vergeten. Met oor: zelden hebben we pen duidelijker opbouw van Francks symfonie mogen meemaken, waarbij nog één ding speciaal opviel: Stokowski's sterk ontwikkeld gevoel voor het koloriet van de verschillende instru- Van hem gold: Mon orgue c'est mon orchestre" Had men eigenlijk van een artiest, die zijn loopbaan als orga nist van de St. Pauls Cathedral te Londen begonnen is, anders kunnen ver wachten? Na de pauze de cantate voor koor, mezzosopraan en orkest „Alexander Newski", door Prokoviev In den jare 1938 gecomponeerd. Niet als cantate, doch als muziek bij de gelijknamige film gemaakt door de illustere Eisen- stein, die over Prokovjevs prestaties verrukt was, getuige zijn uitspraak: „Niets vluchtigs. Niets toevalligs. Alles I is duidelijk, precies volmaakt Een geweldig filmcomponist". Als cantate herschreven voor de concertzaal moet de muziek bepaald ge leden hebben, hoewel hel onderwerp „de Russische zege op een Teutoonse schare", door de gebeurtenissen van 19401945 een brandende actualiteit gekregen heeft en. geconstateerd de gespannen aan dacht van het auditorium, nog heeft. Of.... lag dal aan de uitvoering, waarin het Radio Filharmonisch Orkest, het Groot Omroepkoor onder de be zielende leiding van Leopold Stokowski zichzelf overtroffen? Maar het hoogtepunt in deze weldadig primitieve biogrammatische muziek: dat werd bepaald door de mezzosopraansolo van Sophia van Santé, De wijze, waarop zij het over het slagveld dwalende Rus sische meisje verbeeldde, getuigde van een artisticiteit, van een begrip voor de rol, die zij verbeeldde, dal niet slechts het oor, doch ook het oog van de luis teraar een weldaad werd geschonken. Immers: zij was niet slechts een be kwaam zangeres, doch ook een actrice. Morgen, zaterdag, wordt het concert in de Rotterdamse Doelen herhaald. Overweldigende belangstelling voor Voeal i stenconcours 's-HERTOGENBOSCH Voor het 17e Internationaal Vocalisten Con cours. dat van 29 augustus tot cn met 5 september in de Stadsschouwburg Casi no te 's-Hertogcnbosch zal worden ge houden, blijkt een overweldigende be langstelling te bestaan. Voor deelname heeft zich een recordaantal van 117 zangeressen en zangers aangemeld, t.w. 47 sopranen. 25 alten-mezzosopranen, 13 tenoren en 32 bassen-baritons. De deelnemers vertegenwoordigen 30 nationaliteiten Amerika 17, Australië 1,, België 4. Brazilië 1, Bulgarije 2, Canada 2, China 1. Denemarken 3, Duitsland 18. Engeland 11, Finland 1, Nederland 13. Noorwegen 2. Oostenrijk 5, Polen 3, Portugal 1. Roemenië 7. Schotland 1, Tsjecho-Slowakije 2, Uru guay 1, Venezuela 1, Zuid-Afrika 1 en Zwitserland 2. De jury bestaat uit voor zitter Manus Willemsen (Nederland), Kim Borg (Finland), Anton Dermota (Oostenrijk), Irma Kolassi (Frankrijk), Pierre Mollet (Zwitserland), Allen Pcr- cival (Engeland). Erna Spoorenberg (Nederland) en Méria Stader (Zwitser land). De eerste vijf dagen van het concours worden in beslag genomen door de voorselecties die niet openbaar zullen zijn. Wel openbaar zijn de demi finales op 3 en 4 september en de finale op zaterdag 5 september. Op woensdag 9 september geven de eerste en tweede prijswinnaars een slotconcert in Casino in samenwerking met het Brabants Or kest. Dit concert zal worden uitgezon den door de KRO. Elektrofoon op Kontrasten" DEN HAAG Op de tentoonstelling Kontrasten", die op 12 september a.s. in het Haags Gemeentemuseum open gaat zal ook een zogenaamde elektrofoon van de Haagse kunstenaar Dlck Raaymakcrs te zien zijn. Dit 3 meter hoge werkstuk is een combinatie van een elektronisch mu ziekinstrument en een bewegende struc- Raaymakers die van huis uit musicus is houdt zich reeds enige tijd bezig met deze combinatie van auditieve en beeldende kunst. Hij treedt met deze elektrofoon voor het eerst in de openbaarheid met deze kunstvorm. Op de tentoonstelling Kontrasten is naast de elektrofoon van Raaymakers werk te zien van 21 andere Nederlandse kunstenaars, die hoewel in dezelfde tijd levend, totaal verschillende stromingen vertegenwoordigen: De Bruyn Ouboter, Wouter van Heusden, M. C. Eseher, Melle, Cas Oorthuys, Jan Schoonhoven. Con stant, Co Westerik, Veenhuizen. J. C. J. der Heyden. Anton Heyboer, Gerard Fieret, Carel Visser, Jan Snoek en Dick Cassée, Sipke Huismans, Peter Blokhuis, Pieter Engels, Peter Struyken, Jan Maaskant en Peter Martens. Gemeen temiiseu m toont Brancttsi DEN HAAG De staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. H. J. de Koster, zal vrijdagavond 18 september in het Haags Gemeentemuseum de Brancusitentoon- stelling openen. Deze tentoonstelling wordt gehouden in het kader van het cultureel akkoord tussen Roemenië en Nederland. De tentoonstelling die tot 29 november 1970 in het Haags Gemeentemuseum te zien zal zijn, geeft een overzicht van de ontwikkeling van de Roemeense beeld houwer die algemeen wordt beschouwd als de voorloper van de moderne beeld houwkunst. Er zullen ruim 50 werken worden getoond uit particuliere verzame lingen en musea in Amerika en Europa Vele van deze werken waren nooit eerder in West-Europa te zien. Den Haag is de enige stad in West- Europa waar de Brancusicollectie te be zichtigen is. Alleen in hel Nationale Museum in Boekarest is dit jaar even eens een verzameling werken van Bran- cusi te zien. Een deel daarvan komt in september naar Nederland. ROTTERDAM (ANP) Een tentoon stelling over de kunst van de Maya in Guatemala zal in december worden ge opend in het Museum voor Land- en Vol kenkunde in Rotterdam. De expositie werd jaren geleden voor de eerste maal in Europa getoond en wel te Keulen. Daarna werd zij door di Henri Lehmann, onderdirecteur van 't Musée de l'Homme te Parijs. aangevuld met sculpturen uit de klassieke cultuur van de Maya. Alle stukken kwamen uit Guatemala zelf, hetzij uit de archeologische musea, hetzij uit privé bezit. Op deze wijze aan gevuld is de tentoonstelling vervolgens in belangrijke musea opgesteld, onder andere te Parijs en Rome. In september komt zij te Brussel. De hoogontwikkelde Mayacultuur is voor velen echter nog onbekend terrein. Ook wetenschapsmensen staan nog voor het probleem van de ontcijfering van de hiërogliefen. Dc beeldhouwer Paul Kingma uit Ame- rongen exposeert van 21 augustus tot 7 september op uitnodiging van de Salzburger Kunstverein een twintig tal bronsseulpturen in de Residenz te Salzburg. Deze „eigen" tentoonstel ling van de kunstenaar is aldaar een tweede kennismaking met Kingma's werk, nadat in 1968 zijn „kruisiging" deel uitmaakte van de Biennale Christlicher Kunst der Gegenwart in de Salzburger Dom. pen is en in de bijgeleverde schoendoos geplakt kan worden. Een sprookjesstrip die gekleurd en aangevuld moet worden. Daarnast is er een relief litho van Wil liam D. Kuik uit Utrecht. Het is een wit- gemoffelde houten doos, met transparant perspeks deksel met een in relief te vou wen litho. Er is ook nog een vacuüm re- lief te krijgen van Wout Maters uit Utrecht. Het is een relief uitgevoerd in wit plastic waarvan de verkoopprijs 12 gulden 50 zal zün. Verscheidene grote bedrijven in Nederland zegden hun me dewerking voor deze mucheapels toe. Muziek en film Het is niet het enige wat dc Motion- weeks 1970 te bieden hebben. Voor de meer behoudenden komt het Utrechts Symfonie Orkest onder leiding van Paul Hupperls met als solist Louis van Dijk, piano met een Bachprogramma en na de pauze Valentin Silvestrov. De dag erna op 22 september Frans Bruggen, blokfluit met variaties over twee fanta sia's van Telemann en wederom na de pauze Sounds en lectures, een eigen werk van Frans Brüggen dat hij speelt op de contrabasblokfluit. Er komt ook de première van de Zweedse film Harry Munter. De regis seur van deze film is Kjell Grede die ook bij de première aanwezig zal zijn. De film Harry Munter werd in Zweden erg goed ontvangen. Ulla Swedberg schreef erover In Goteborgs-Tidningen het geeft de toeschouwer een ongebrui kelijk en multi-dimensionele ervaring. Wat je ook probeert te schrijven over deze film, het klinkt allemaal even dom en banaal. Straattoneel Hiermee is het programma van de Motion-weeks nog lang niet tot een eind. Een van de belangrijke manifesta ties tijdens deze Motion-weeks is wel het optreden van straattoneelgroepen. Twintig groepen jonge toneelkunste naars zullen in ongeveer 60 uitvoerin gen het toneel op straat gaan brengen. De grote gangmakers hiervan zijn Jan Juffermans en Wim Odé. Beiden ken nen zij deze alternatieve vorm van toneel van haver tot gort. Het is de bedoeling dat in deze Motion-weeks ook het Utrechtse publiek en zij niet alleen met deze kunstvorm die totaal afwijkt van de gangbare toneelmanifQgtaties zo als die overal in dr zullen kennismaken. den lande jvjorkomen, AMSTERDAM (ANP) De stads beeldhouwer van Arasterdam. Hildo Krop, is donderdagmiddag in zijn ate lier aan de Plantage Muidergracht in de hoofdstad op 86-jarige leeftijd over leden. Ilildo Krop, wiens gezondheid de laatste tijd te wensen overliet, werkte daar af en toe nog wel De beeldhouwer, die in 1884 in Steenwijk werd geboren, was aanvan kelijk als banketbakker-kok werkzaam in Parijs. Genua en Londen. Daarna ontving hij in 1907 een schildersoplei ding aan de Heatherly Art School in Londen, en van 1907 tot 1908 aan de Académie Julian in Parijs. Hij ging in 1908 over tot de beeldhouwkunst (was leerling aan de Amsterdamse Acade mie). Van 1914—1916 werkte Krop sa men met de architect J. M. v.d. Mev aan het Scheepvaarthuis in Amsterdam (portretkoppen voor de gevel). Als stadsbeeldhouwer heeft Krop sedert 1916 het beeldhouwwerk gemaakt voor vele bruggen in Amsterdam en voor verschillende openbare gebouwen (o.a. het hoofdbureau van politie). Hij ver sierde o.a. de Rotterdamse Bank in Den Haag en een brug in Den Bosch. Hij maakte het reliëf aan het monument op de Afsluitdijk en het kleine monument voor Van Gogh te Nuenen. Hildo Krop heeft oorlogsgedenktekens gemaakt, die staan in Amsterdam (Marnixstraat), Steenwijk, Kampen en Den Haag (mo nument voor de gevallenen van de PTT). Werk van de kunstenaar bevindt zich in de stedelijke musea van Am sterdam en Den Haag, Boymans-van Beuningen in Rotterdam, Musea in Schiedam, Dordrecht, Tel-Aviv, Algiers, liet Kröller-Müllermuseum in Otterloo, het Museum voor Schone Kunsten en het Park Middelheim in Antwerpen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 13