NOG DUIZENDEN MIJNEN HERBERGT DE NOORDZEE Zingende barones vindt het succes van grammofoonplaat „verbazend leuk" -4 DEN HELDER De sporen van twee wereldoorlogen zijn nog lang niet uitgewist. Ondanks jarenlang inten sief speur- en opruimihgswerk van de Mijnendienst Nederland in Den Heidér, liggen er in de Noordzee naar schatting nog altijd tussen de 80.000 en de 125.000 mijnen in vele soorten op hun explosie te wachten. Er worden er ongeveer dertig per maand onschadelijk ge maakt, zodat men kan uitrekenen hoe lang de tien su permannen van de opruimingsploeg in Den Helder nog zullen moeten opereren, voordat alle wateren van het Continentale Plat definitief mijnenvrij zijn. De gevaar lijkste zone ligt ten noorden van de Waddeneilanden", een gebied dat bij de marinemannen bekend staat als Nemedri 9. Schepen, die het „geveegde kanaal" in deze zone bewust verlaten, stellen zich bloot aan direct ge vaar, een risico dat vooral wordt veroorzaakt door magnetische grondmijnen. De explosieven, die de oorlogvoerende naties in 1945 aan de Hollandse kus ten achterlieten zijn al jaren geleden opgeruimd, maar de mijnen, en ande re explosieven, die in het vrije zeege bied voor onze kust voorkomen vor men nog steeds een bijna dagelijkse bedreiging voor de kustvissers. In de periode van mei tot en met augustus loopt het aantal meldingen dat bij Momenteel komt het voor. dal de op ruimingsploeg twee- of driemaal op één dag op stap moet om een mijn onschadelijk te maken. Medewerking van de vissers, die een mijn naar boven halen, is daarbij van essentieel belang. Er bestaat sinds jaar en dag ook een schadevergoedingsregeling De explosie is tot ver in de om trek te horen, een waterzuil stijgt op en er is %veer een mijn onschade lijk gemaakt. Egmond: er is e< ..ding" uit het duinzand te voorschijn gekomen, dat veel weg heeft van een »n mijn. Het gebied rondom Een de :est Veiligheidsbericht Zodra een visser een mijn aan boord heeft, moet hij een veiligheidsbericht doorgeven aan Scheveningen Radio. Op dit berioht ontvangt hij via Sche veningen dan instructies van de ko ninklijke marine. Volgens luitenant ter zee F. T. H. de Bree stafofficier van het duik- en demonteerbedrijf bij de Mijnendienst Nederland, is de medewerking van de visserij sinds de nieuwe regelingen inzake „visverlet" én schadevergoedingen ronduit goed Wie zou denken, dat de dienst zovele e tweede wereldoorlog teert er gist zich danig. De Twee M.D.-jongens if vertrekt nog een half uur later om de situatie te bestuderen. Hij is binnen enkele uren teruggekeerd op zijn basis. Loos alarm: de mijn blijkt een aangespoel de boei te zijn, die ongeveer de vorm had van een Duitse kettingmijn. Ongeveer tezelfdertijd vaart uit de haven van Den Helder de „Nautilus" weg met een opruimingsploeg aan boord, bestaande uit vier mannen, die een mijn moeten opblazen, die werd gevonden door het visserschip „Stel- Hct projectiel werd door de vissers in volle zee aan een boei gelegd lei- hoogte van het booreiland „Triton",'. Om half elf laat de- marine het ding springen. Vanuit Den Helder is de explosie te horen en de grote water zuil te zien die opspringt. Dezelfde ochtend gaat een andere er varen demonteur in de richting van Heemskerk. Ook hier blijkt de aange troffen „mijn" een onschuldig baken, maar zo'n vergeefse reis vindt men bij de Mijnendienst niet erg. Luitenant De Bree: „We vinden het gewoon, dat er te allen tijde een beroep op ons moet worden gedaan. vonden en onschadelijk gemaakt: de zee wordt intensiever bevist en er wordt meer en meer gggraven. De diepe geul voor de Waterweg bij Rot terdam. Daar haalde een baggerbak laatst drie mijnen op één dag naar boven. Toch blijft dit alles een drup pel op een gloeiende plaat. Alleen in de tweede wereldoorlog werden er in de Atlantische Oceaan de Middelland se Zee en de Noordzee driekwart mil- in maart 1945 wierpen Engelse vlieg tuigen in twee nachten nog bijna 20.000 mijnen af voor onze kust. Slechts een gering deel daarvan is teruggevonden en onschadelijk ge maakt. De rest zweeft nog als een schuine dobber onder de oppervlakte van het water of ligt op de zeebo- Opleiding Als de demonteurs de projectielen te lijf mogen, hebben zij een langdurige opleiding en selectie achter de rug, tijdens welke vooral is nagegaan of zij naar lichaam en geest de juiste eigenschappen bezitten voor dit ge vaarlijke karwei. Ltz. De Bree: „Of iemand voor dit werk geschikt is, dat is vooral een mentaliteitskwestie. De beste demon- leur is niet de braniejongen, die in een opvallende sportwagen rondrijdt, maar juist de kalme huisvader, die vier kinderen heef 1 De mijndemonteurs kennen honderden soorten mijnen uit hun hoofd. Er zijn alleen al vijftig standaardvormen en enkele honderden variaties. En de mijnen die worden opgevist zijn lang niet alle afkomstig uit wereldoorlog twee maar ook uit de eerste wereld- Twee hoofdgroepen zijn de grond mijnen en de verankerde mijnen, die veelal drijven. De eerste soort rea geert op een naderend schip, via de verandering van de waterdruk, hi geluid of,- het magnetisch veld. Deze mijnen waren lange tijd een van 'de geheime wapens van Hitler-Duitsland, totdat een Duitse jachtvlieger abusie velijk een mijn gooide voor de mon ding van de Theems. Zo kon een Engelse majoor het gevaarte demonte ren en het geheim ervan ontsluieren. De tweede, meest voorkomende soort, is de verankerde mijn, die explodeert als een schip contact maakt. Deze enorme diversiteit maakt het noodzakelijk, dat de demonteurs onder alle omstandigheden koelbloedig op treden en de tijd nemen om de zaak goed te bestuderen. Ook komt het nog voor, dat er een mijn wordt gevonden, die niet in het handboek van de de monteurs voorkomt. Alleen de in tweede wereldoorlog ge bruikte mijnen werden geregistreerd. De mijnen uit de eerste wereldoorlog bezitten, in tegenstelling tot die van de tweede geen elektrische ontsteking, maar zijn volledig mechanisch. Voor de demonteurs zijn deze niettemin de ge vaarlijkste „jongens", omdat men het wapentuig in die tijd „voor de eeu wigheid", vervaardigde. Onlangs werd zelfs een mijn gevon den uit 1897, een volstrekt onbekend type dat nóg nooit door een marine man was aanschouwd, laat staan ge demonteerd. werk slaagde de tde Mijnendienst erin ding moest worden gedemonteerd. Ltz De Bree: „Een opruiming! hoe De stranden zijn al jaren schoon maar wat er diep onder het zand is blijven steken, weten wij natuurlijk niet. Die mijntjes, die bij Bergen bloot kwa men, zijn waarschijnlijk bij het oprui men na cle oorlog vergeten of niet geëxplodeerd. We hebben toen die Duitse krijgsgevangenen hun eigen mijnenvelden laten opruimen. Gelukkig hadden de Duitsers de plaatsen, waar zij mijnen hadden ge legd op de hun bekende grondige wij ze geregistreerd. Meestal werden er bracht een springlading aan en liet de hele zaak ineens ploffen. Ik denk dat die mijntjes uit Bergen bij een van die opruimingen niet zijn geëxplo deerd en in liet vergeetboek zijn ge- Sedert 1945 ruimde de Helderse Mij nendienst 1200 ondingen op., In al die tijd deden zich vier ongelukken vo lebben de de monteurs de praktijk dichtbij de theo rie gebracht want de spreuk in hun wapen luidt„Sit mare securum", op dat de zee veilig zij. En voor zo'n hoogst riskante klus krijgt de superman van de Mijnen- meermalen per dag uitvaren, dat is onjuist. De marine kent een uniforme gevarentoelage. Die is voor de bemanning van onderzeebo ten, van jagers en ook de mijnruimers gelijk. De mannen vinden het waardevol, dat zij in een goed team thuishoren, dat bijzonder veel en moeilijk werk moet presteren. Let maar op: dit leidt er ook toe. dat de marine nauwelijks te lijden heeft van een gezagscrisis, zoals andere delen van de krijgs macht. Dat is geen verdienste van ons, maar dat komt door het systeem. ook doordat niemand bij onze dienst op een vaste plaats op een vaste stoel zit. Over enige tijd word ik in mijn functie weer afgelost door iemand an ders en dat. vind ik een goed systeem. Daardooi krijg je goede continuïteit en ze kunnen nooit zeggen: de Mij nendienst is het werk van Piet of Jan. De duiker en de demonteur moeten bikkelharde knapen zijn, die altijd klaar staan. Maar morgen kan zo'n man, ondanks de perfecte opleiding en selectie, toch de lucht ingaan, dat is 'UTTEN Jiswalda baro- es van Ittersum vindt het Ilemaal enig. Zalig gewoon- eg. Maar ze blijft wie ze is, egt ze eroij. „Als het op een ;n ogenblik voorbij zou lijn, dan zeg ik: „Het is leuk jeweest". Dat „het" zijn dan jen grammofoonplaatje, een [lakboek vol kranteknipsels plotselinge populari- et er wel een beetje om lichen" gaat de zingende barones ten verder. „ledereeh wil met me kennismaken. En krijg stapels brieven van mij mijmering onder de schemerlamp vandaan. Op muziek van Harry de Groot zingt de Puttense baro nes twee kantjes vol. En op dit ogenblik is ze druk doende met een langspeelplaat, ook al weer gen. Want. dan zouden de menser denken dat er hier hele dure dingen hangen. Maar hij vioej het uit persoonlijke inte Bo' rking met Hai plaatjes van Jiswalda van liter- sum, geborep Van der Flier uit te brengen. De zingende barones uit Putten is een nieuw, laatbloeiend fenomeen in de wereld van de lichte muziek geworden. „Als u 241) ilslagen onl rief ;neer, die vroeg of hij de :ksten voor mijn liedjes zou mo- schrijven. Hoe komt zo'n man r nou eigenlijk bij? Dat doe :elf! Dat vind ik vreselijk leuk j gegaan, want het voor- el-per-brief komt haar volko- ;n onbegrijpelijk voor. Het suc- s van haar plaatje bij de kap- r schrijft ze toe aan „het apar- aan. 't Is een beschrijven ik zie. En dat vinden di ïsen leuk. Die zien zi is gewoon natuurgetr geen enkele fantasie". gebrek aan fantasie slaa op het gewaad dat de baro- ,!K MAAK LIEDJES IN DE NATUUR EN BIJ DE KAPPER" zeil'. Ik >elen' op de platenmaal- ma een singeltje op de markt Een door bloemen omzoomde van het buiten, waar de baronc: vertoeft. Daar doet zij uit de doeker waarom ze ondanks alle pleziei in de publiciteit toch wat voor zichtiger is geworden met journa- naar een schilderij dat ik in de salon had hangen Hij wilde ag de Toen heb ik het schilderij naar Den Haag la ten brengen en een waaier op de lege plaats gehangen. Kijk. dal ,-ind ik verdrietig. Waarom heeft lie man dat toch gedaan...?" 3arones Van Ittersum kijkt me aakt. Ze vertelt: En dan vertrouwelijk: ,,'t Zit 'm niet in geld of luxe. Het geluk en dat mooie zijn overal. Ik zoek dat mooie altijd op. In een bloem of in een torretje op de grond. Als je er maar voor open staat. Het zit evengoed in een madeliefje als in een orchidee De op de lichte muzikale toer zijnde barones heeft overigens eén ruim tien jaar geduurd heb bende carrière als concertzange- (sopraan) achter de rug. Ze „Och ja, ik moest er vreselijk aan wennen. Maar bij concerten aan de vleugel krijg je geen hond meer in de zaal. Men wil nu eenmaal het ritmische en hel lichte hebben. Liever een orkest dan een zangeres die enkel bege leid wordt Üoor een pianist" eens: leeft niet van de rente, maar van het kapitaal van uw gezondheid. Ik heb me een onge luk gewerkt. Maar het liefst doe ik kleinkunst." Ze heeft een klein- kunstprogramma. „Voetlicht" ge heten. ..Ik was altijd dóóóóódze- nuwachtig op het concertpodium. Ze hebben het niet gemerkt hoor. Neen. de kleinkunst beschouw ik ais mijn werk. Dat plaatje is leuk. EÏie liedjes ontstaan als het ware van zelf. Maar ik altijd een aanleiding hebber 'eel last gehad Bij de kapper Maar het concertpodium is nit langer de plaats, waar de barone Van Ittersum „ik stam niet ui een adellijk n« konden. En dan heb ik h< heb ik een liedje. De liedjef de langspeelplaat 2ijn grappige versjes. Maar er ook ernstige bij. Laatst is mijn paard gestorven. Ik was er ziek van. Toen heb ik een liedje ge schreven. Adieu heette het. Maar Harry de Groot vroeg of ik het in hel Nederlands wilde vertalen. Dat heb ik gedaan en nu heet het: Afscheid van mijn paard. Ja, en ik heb ook een tijd in een i. Daar heb Kloostertuin. En ook eentje Sfeer Barones Van Ittersum vindt het dan tijd worden voor de sherry. Tn haar armen houdt ze een sta pel plakboeken. Daarin slaan ook knipsels en stukjes, die ze schreef voor liet blad ..De vrouw en haar huis". Uit die stukjes blijkt dat de barones erg gevoelig is voor den. Ook het pub derd. Na de dood van vas eert) pianist Willy Meeuw al naartoe. Naar de kleinkuns bedoel ik. Van Tilly Périn-Bouw meester kreeg ik een l<ostelijk< eenakter: De wraak. En ik ben ei En nu dan dat pla: ontzaglijk sfeer. „Oh ha. ik vir belangrijk. Sfeer is onmisbaar voor kunst. Dat is nu de fout van de modernen, Ze maken geen sfeer. Dat vind ik wel bij b.v. Rodin. Ja, ik ben een gelukkig ïsenkind. Ik ben blij dat ik Nou, dal wilde ik lie liggen bujten mijn appreci ..Ik heb rtaijn werk altijd Al behorende ti tot het est; afgeschilderd ir Verdrietig" is zi l ze.„Ik vraag pruiken en zoete bloemenzeep, blijkt in combinatie met de sche merlamproman tiek een goed ver koopsucces te worden. De barones: ,,'t Is verbazend leuk. Neen hoor, ik had het helemaal niet verwacht. Die versjes schrijf evisie mag optreden. We heb- n nu een eenakter van Tennes- Williams, Lady Eau de Colog- Dat is prachtig hè? Mieke ik heel serieus gewerkt. En ik ben gevoelig voor kritiek. Eigen lijk ben ik mijn eigen critica. Van goede, opbouwende kritiek De 'barones kijkt me onderzoe kend aan. Op de achtergrond babbelt een papegaai. „Is het geen schatje?" klinkt het dan. En tot een-gladharige tekkel, die het terras komt opscharrelen. „Daar is oliebol". Binnen probeert een geweldige Deense dog zijn bas. Erewachten Dan loopt barones Vai> Ittersum naar binnen. Op de vleugel staat een gesigneerde foto van Maria Callas. „Die kreeg ik van haar toen ik in Italië zong. Een gewel dige zangeres". ..Zelfs ben ik eens opgetreden voor radio Vaticaan. Oh, dat was prachtig. Al die erewachten en zo. Ik heb ook in Genua, Parijs en Londen gezongen. Misschien moet je nu lachen om die ere wachten en zo. Maar toen vond je het vreselijk leuk. En als dit dat plaatje voorbij is, dan Bij het buiten „Het witte huis" hoort een prachtige tuin. De barones peinzend bij de vijver. „We hebben zelf alles aange legd", zegt ze met onverholen trots. weest. Dan ga ik niet 2 zen van die tijd is voi rbij. de regie. Ik ben in dit stuk door w kapot gemaakt krijgt me er niet wordt. M; onder. Want ik vlucht tasie. Ja. Tennessee Williams een groot schrijver vindt u i niet? Prachtig, prachtig heeft TSfoort te spe- anneer Mieke an podiumrijp de klgindochtei oren. Dc schommelbank wat uitdagender heen en Dan breekt dc glimlach zaak enig. Ik ha

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 13