Afgeroomd
elftal
zet Evert
Sterk op
ondankbare
plaats
MATTIE KEEREWEER MIST V. D. MEENT,
DIE „ALLES VOOR ONS ORGANISEERDE"
SPELVERRUWING VELDVOETBAL
STUWT PUBLIEK NAAR ZAAL
Ik hou
niet van
robotten;
het spel
is thans zo
taktisch en
systematisch,
dat ambitie
bij spelers
verdwijnt
ZWARTE WOLF
7% KORTING
VOETBAL EXTRA
Het zaterdagvoetbal heeft een
grote vlucht genomen. De spelers
zijn, onder aanvoering zou je kun
nen zeggen van Jan Groenendijk
(Elinkwijk en nu de FC Utrecht)
en Posthumus daverend opgerukt
en hebben het fabeltje dat alleen
op zondag goed gevoetbald kan
worden resoluut de wereld uitge
holpen. Het nationale amateur
elftal dreigt" door de zaterdag-
jongens beheerst te worden, zo zij
al niet domineren. Deze opmars
heeft het zaterdagvoetbal gered,
maar tegelijkertijd heeft het bonds
coach Evert Sterk, de op zijn tijd
gemoedelijke, maar ook doortas
tende, rijzige figuur uit Hilversum
in rang doen verlagen. „Want," zo
redeneert hij, „wat heb ilc over
gehouden? Een afgeroomd elftal,
een tweederangs formatie. Het af
staan van zaterdagvoetballers aan
het nationale elftal is uit represen
tatief oogpunt juist, al gaat mij
dat aan het hart. Zelf zijn we op
een lager niveau gekomen. Wij be
reiden ze nu voor op het nationale
team. Dezelfde weg volgen wij nu
als amateurclubs, die spelers
zien vertrekken naar de profs."
Arte de Vroet, coach van het zondag
team is de grootste „scout", die over
de zaterdagvelden zwerft. Ook De
Vroet ziet jaarlijks heel wat van zijn
„handeltje" opgekocht en Sterk kan
het dan ook wel begrijpen dat zijn
collega voor compensatie komt kijken
bij hem. In zijn „nadagen" Sterk
heeft er als bondscoach reeds 17 jaar
opzitten) voelt Sterk zich op "t tweede
plan gezet. HJJ heeft het leiderschap
altijd zeer prettig gevonden. Nog
vindt hij dat. en troost hij zich met de
gedachte dat Henk Kiel en verschei
dene anderen met hem de sfeer in 't
zaterdagteam het hoogst aanslaan'.
En daarbij komt dat Sterk, voort
gekomen uit het zondagvoetbal 't
Gooi heeft hem bij wijze van erkente
lijkheid het erelidmaatschap verleend)
op en top zaterdagman is. Bewon
deraar van Fokke Remmers („Als hij
zou weggaan zou het met het zater
dagvoetbal gebeurd zijn. Velen zouden
dan met hem stoppen") de veel be
kritiseerde figuur aan de top van de
sectie, die het afgelopen jaar werd
gepasseerd toen hel nationale team
in de strijd om de Europa Cup voor
landenteams de wens van de zaterdag-
sectie evenals de KNVB negeerde en
toch. alle heilige afspraken ten spijt,
op zondag voetbalde.
Sterk daarover: „De Italiaanse situa
tie herhaalt zich niet meer. Men zal
aan de tafel moeten gaan zitten en
zich dan wél aan de bepalingen houden.
Want wat er is gebeurd vind ik slap.
De ouders en de vrouwen zullen in zo'n
zijn minderjarigen, zoals Henk Kiel
dat was. Zijn vrouw is zeer principieel.
Bij Henk staat de eerzucht voorop.
Ik vond het wel een belediging dat de
zaterdagsectie zo* terzijde werd ge
schoven. Natuurlek, ik begrijp wel
1de
dat de Bond ook zijn gezicht
redden, maar ik vind dit niet fijn
opgelost. Individueel stemmen zou ik,
als ik het voor het zeggen had* gehad,
ook niet geduld hebben.
spelei
i inzl
i dat e
krygen o»
Evert^Stei
graag me
liggen.
and
linch
cipline is. Dat zij hel
:i mijden wil hij
heel wat kernachtige uitspraken niet
geplaatst zien. Alleen als het om prin
cipes gaat springt hij in de bres en
geeft zijn mening onverbloemd. Hij
heeft zich er, zij het niet van harte,
bij neergelegd dat hij met een tweede
keus is moeten gaan werken. „Jon
gens," zei hy, „nu de sterkeren over
gewipt zijn naar het nationale team
kr(jgen jullie de kans je waar te ma
ken." Een groep minder
ploeg vechtei
zet stel ik boven condit
ik na afloop dat een jongen doodmoe
neerzijgt dan dat hij tegen me zegt,
ik zou nog wel een wedstrijd kunnen
spelen. Als zo'n jongen daar dan zo
uitgeput op de bank zit, dan wil ik
Sterk een ereplaats: „De zaterdagsect
is één grote familie. Ga je met 20 mi
ergens heen, dan zie je ze altijd same
Ze staan nooit apart. Ik sta ook tussi
de jongens. Ik noem ze bij hun
Ik
de
jongens. Dat voelen ze. Ze maken er
echt geep misbruik van. Kortgeleden
kreeg ik nog een brief van Piet v. d.
Lippe. Hij had een trap tegen zijn nier
gehad. Het was een brief van vier
kanties. Eén grote lofzang over het
zaterdagvoetbal." Het vriendenclub-
i laat Sterk ook I
matisch. De ambitie verdwijnt door
dat. vastomlijnde spel bjj bepaalde
Jongens. Ik ben niet zo'n type. dat de
spelers veel opdrachten meegeeft.
Als ik Henk Kiel iemand laat scha
duwen. zal ht] dat doen. Maar vraag
je hem na afloop, Henk, hoe ging het?
dan zal hij zeggen: Nou mijnheer, dat
nooit meer. Ik geef algemene op
drachten. Ik laat de jongens tamelijk
vrtf. Jan de Rooyen zette ik tegen
Saarland rechtsback. Maar hij is de
zwerver. De jongen, die de corners
wil nemen, de vrije trappen. Alles. Die
wil niet gebonden zijn aan een bepaal
de taak. Maar hoe dan ook, hij zal
het wel redden bij MW."
Wie het 't afgelopen seizoen niet ge
red -hééft was Jaap van Kesteren. Er
was nogal wat kritiek op de Noord-
wijker, die zijn aanhang steeds weer
de vraag op de lippen bracht: „Waar
aan heeft Jaap zijn uitverkiezing in
het nationale team te danken?"
Sterk: „Jaap imponeert door zfln
krachtige body en ingrijpen. Hij timed
goed, maar niet altijd even bekeken.
Vaak plaatst hij b.v. langs het lijntje
als ik liever een crosspass zie. Daar
tegenover heb ik nu Broer Smit op de
backplaats staan. Onopvallend, maar
zeer bruikbaar. Hij „zwemt" lang.
heeft een lange aanloopperiode nodig,
maar bereikt altijd het gewenste ni
veau. Noordwijk vind ik overigens
een heel leuk team." Uitblinkers?
„Gerard Duindam, Albert Spaander
man. Hopelijk wordt die jongen niet
over het paard getild. Dan Rudl Brö-
ring en Anton Marijt, al verwaarloost
die vaak zijn taak.
Bewondering heb ik voor Quick Boys.
dat zoveel spelers kwijt raakte. Voor
het zaterdagvoetbal ben ik blij dat ze
het gehaald hebben. Ze hebben er
recht op in de eerste klas te spelen.
Ze doen veel voor het zaterdagvoetbal-
Veel zomerwedstrijden. Veel aktivitei-
ten. Quick Boys heeft een prachtige
accommodatie. Allemaal gelukkige
punten voor het zaterdagvoetbal."
Assistent-verkoopleider by het Bu<-
sumse Bensdorp, 03-jurige Evert Sterk
duidt nogmaals op zijn nederige po
sitie,. zij het ditmaal wat ironisch:
„Iedere week pik ik een club uit.
noorden. Ik ben assistent van deze
drie heren. En echt niet andersom,
zoals ik weleeus eervol zie staan. ZU
bepalen de selectiegrocp. Ik rappor-
Door de jaren heen heeft het
Nederlandse publiek getoond zeer
warm te kunnen lopen voor alles
wat met het bruine leder en de
groene grasmat te maken heeft.
Vooral de wapenfeiten, die Feye-
noord en Ajax een internationaal
ranzien hebben gegeven, hebben
in belangrijke mate bijgedragen tot
de belangstelling voor het voetbal
•n het algemeen Er is echter een
I ctor, die zelfs de meest verstokte
voetbalfanaticus andere oorden
doet opzoeken. Het weer. Kan men
in de competitie vrijwel constant
langs de witte lijn vertoeven, in
r.'e wintermaanden en ook in de
oeriode waarin wegens afsluiting
van het voetbalseizoen sporadisch
gevoetbald wordt, gaat men ter
compensatie naar een andere
sportuitlaatklep zoeken. Reeds een
groot aantal jaren waarvan de laat
ste zes georganiseerd, hebben spe
lers van voetbalclubs zowel als
toeschouwers in zaalvoetbal een
goede plaatsvervanger gevonden.
lukraak tewerk gegaan. Onder de 16
voetbalafdelingen van de KNVB werd
in de vorm van een landelijke enquête
een onderzoek ingesteld naar de belang
stelling voor deze sport. De resultaten
wezen uit dat de belangstelling van de
zijde van de voetbalverenigingen bijzon
der groot was. Het ontbreken van de
nodige accommodaties stond in vele ge-
De tough:
bezig om »|i
«üzen op bl
ock in Leiden blijkt de belangstelling
te groeien. Hoewel vorig jaar pas voor
de eerste maal door de afdeling Leiden
ipetitieverband gespeeld werd. wa-
De mensen zien teveel topvoetbal op de
der getalenteerde clubs snel uitgekeken.
Kijk maar naar de amateurderbies. Die
trokken vroeger 22.000 mensen. Nu mag
je je handen dichtknijpen als er bij een
belangrijke wedstrijd 4000 zijn."
Als men deze gegevens bekijkt zou men
inderdaad de Indruk kunnen krijgen dat
het zaalvoetbal een stormachtige periode
tegemoet gaat. Begrijpelijk dat De Jongh
enthousiast over zijn sport praat en op
allerlei manleren tracht de animo te
vergroten. Desondanks staan nog een
groot aantal fysieke en organisatorische
problemen nationaal topzaalvoetbal in
de weg. Allereerst is er het probleem
dat veel voetbalclubs hun eerste elftal
spelers verbieden t
arde zanlbodem werk
ichts op de conditie,
r In het algemeen o
zaalvoetbal hebben we daar nog weinig
van kunnen merken. Bovendien als men
kijkt naar de spelverruwing in het veld-
voetbal en men weet dat elk lichamelijk
uitwerking van zaalvoetbal blijkt de be
langstelling de afgelopen jaren in Lel
den groot genoeg geweest te zijn om in
1969 over te gaan tol de oprichting van
de zaalvoetbalafdeling Leiden. Negen
tien verenigingen (waarvan zes specl-
Wis
schtei
voor LDWS een aanwijzing dat het
metbal in Leiden toch niet die hoog-
■cft bereikt, die De Jongh zich voor
stelt. Het begin is er echter. Niet
n in sportief, maar ook in financieel
Bedroeg de hijdra
- elk
500 betalende-toeschouwers in de C
oordhal aanwezig. De Jongh ver-
dat in 'de loop der jaren het bezoi
aantal met sprongen omhoog zal
Vooral in Leiden ziet hij een enorme
ontwikkeling in het zaalvoetbal. De re
den van dit groeiproces ligt volgens
hem op de voetbalvelden. „Ik consta
teer". aldus De Jongh. „een zekere ma
heid bij het voetbalpubliek in Leiden.
De Jongh
spri
landgebaar weg. Zaal
voetbal is enorm goed voor de .startsnel-
leid. balbehandeling en schijnbewegin-
•en. Wat de blessures betreft als zon
-en harde ondergrond veel hielblessurtf
ipleveren; in de zes jaar georganiseerd
Dit jaar zullen de bezoekers reeds
vanaf het begin entreegeld moeten
betalen. Vorig jaar alleen bij de
laatste wedstrijden. Alle inkomsten
zijn vo^ r'n vereniging. Het woord
is aan ^schouwers.
Een tiental minuten worden we
Dnderaan de trap in huize Keere-
weer tegengehouden. Het lange
lichaam van Mattie Keereweer
hangt als een halfopgehaaldè
grensboom voor ons. Wij willen
praten over zijn vertrek naar LFC.
dat op de allerlaatste dag het tot
dan toe sluimerende Leidse trans
ferwereldje opschrikte. Keereweer
zelf wellicht het meest.
,.lk weet het nog niet. Ik ga nog
praten met het Roodenburgbe-
stuur. Er is nog helemaal niets
zeker.'' Het is duidelijk, niet alleen
is Mattie Keereweer zich gaan
realiseren wat hij na maar liefst
17 jaar Roodenburg heeft losge
maakt, tevens is hij, niet in de
laatste plaats door zijn vrouw, van
vele kanten bewerkt Of het toch
maar niet beter was dat hij bij
Roodenburg zou blijven? Nee,
Mattie heeft het zich niet gemak
kelijk gemaakt en om de zaak nu
niet nog ingewikkelder te maken
houdt hij er de pers liever maar
buiten.
Het toegangsverbod klinkt aarzelend
vriendelijk en verlie8t tenslotte alle
kracht. Een zucht van verlichting ont
snapt als we achter de 1.85 m lange
ongetwijfeld aivragend: wat haal ik
me hier weer mee op de hals? Een
antwoord op de vraag waar Keereweer
naar toe gaat, hoeven we niet te ver
wachten. Keereweer weet het zelf ook
nog niet. Hij gaat eerst op vakantie,
dan zal hij alles nog eens goed over
wegen. Zal hij zich afvragen of aan
zijn „eisen" bij Roodenburg voldoende
tegemoet zal worden gekomen.
Een tweetal verlangens: „Het is niet
meer gezellig bij Roodenburg. Voor
het eerste elftal heeft men niets meer
overgehad. Na iedere wedstrijd kon je
je omkleden en vertrekken. Je werd
niet opgevangen. Er werd niets meer
georganiseerd. Ik loop al te lang mee
bij Roodenburg om nog verder te kat
ten. Alleen zou ik dit nog willen zeg
gen, dat ik steeds onder een grote
druk sta. Je wilt ook wel eens in de
top meedraaien. Dat je het druk hebt
is niet erg. maar niet 80 k 90 minu
ten defensief voetbal om die 0 te
handhaven en dat er dan opeens 'n ma/.-
zeldoelpunt valt. De stemming wordt
minder. Je gaat op elkaar lopen kan
keren. Na een uur is dat weer ver
geten. Dan drink je alweer een biertje,
want tof is het altyd geweest. Mis
schien missen ze bij Roodenburg zo
iemand als v. d. Meent, die juist achter
zulke dingen aan trok." Keereweer
wil naar de top en minder werk. Dat
eerste is begrijpelijk.
Een kans om hogerop te gaan heeft
hij indertijd overigens reeds afgesla
gen: „Ik was 19 jaar toen ik bij UVS
betaald voetbal kon spelen. Net als
VVim RIjsbergen, die bij een kleine
profvereniging begint. Zo'n kans heb
ik ook gehad. Maar ja, je was een
kleine jongen. De waarborgen waren
nog niet zo groot. In een gesprek met
het bestuur werd ik omgepraat. Ja.
divisie zou kunnen meespelen. Maar
dat werd me helemaal uit het hoofd
gesproken. Je bent uren kwijt, werd er
gezegd. En wat krijg je dan? Tien
gulden voor een training en 25.-
voor een gewonnen wedstrijd. In een
Haagse courant heb ik nog zien staan
dat ik naar ADO zou gaan. Maar ze
zyn nooit by me geweest. Ik was dan
zeker gegaan, want ik ben een man
die het hoogste probeert te bereiken."
Het hoogste. Zonder iets af te doen
aan de prestaties van LFC kunnen we
op een bescheiden plan spelen. Vorig
jaar piepten ze heel benauwd toen de
degradatie gevaarlijk opdoemde. Zou
Keereweer bij dit LFC niet onder een
minstens even grote druk komen te
stqan „LFC heeft blessures gehad.
Leo de Jong is aan zijn knie gebles-
Piet Kraak: Hans Dreef
Sport- en
Campinghuis
Ieder lid van de vereniging
krijgt op vertoon van zijn
lidmaatschapskaart
Mét die jongens erbij voorspelt Mattie
'n goed seizoen. Een senu-profseizoen?
„Laten ze eerst maar bewijzen dat ik
betaald zou gaan worden. Ik heb dat
meer gehoord, maar ik ben zelf naar
LFC toegegaan". Waarom LFC? „Zou
ik naar Lugdunum gaan dan zou ik
weer oog in oog staan met Rooden
burg. En UVS. dat ligt me niet. Het
team is trouwens een klasse minder
gaan spelen. Het borduurt voort op
een oude kern. Bij UVS krijgen jeug
dige spelers In tegenstelling tot bij
Roodenburg geen kans." Keereweer:
LFC of Roodenburg? Een nieuw
honk na 17 jaar Roodenburg, waarvan
13 jaar in het eerste elftal, of het
Het werd het oude, vertrouwde
verblijf. Tijdens zijn vakantie in het
Gelderse Epe liet Mattie Keere
weer alle gebeurtenissen in het
afgelopen seizoe.n de revu pas
seren. Melancholie kwam over
hem en midden in zijn vakantie
besloot hij het Roodenburgbestuur
te bellen. Zaterdag 1 augustus
lag de definitieve bevestiging bij
de Roodenburgleiders in de bus.
Vreugde allerwege bij Rooden
burg, teleurstelling voor Tonnie
Rijnsburger ongetwijfeld, de re
servedoelman, die zijn verdere
voetbalcarrière als tweede man te
boek dreigde te zullen gaan staan.
Hij verkoos Warmunda, maar trok
ook zijn overschrijving in. Voordat
Keereweer besloot op zijn beslis
sing terug te komen
