a Soms is het spel dood en saai" Mska- tini koos Blauw Wit 'iet Kantebeen wil met 'VS nieuwe weg inslaan Alphens De Bijlen eldorado voor clubs, die speelden op moerassen en zandvlakten )rt: Oefenr :er begint aan 23e seizoen VOETBAL EXTRA Je eren eze illen /en nnis en port Kan Piet Kantebeen nog afscheid nemen van UVS? Is hij niet te zeer opgenomen in de blauwwitte familie wie hij onlosmakelijk verbonden schijnt te zijn? Aarzelend ontkent de 56-jarlge trainer het. Bijna als excuus voor het feit dat hij ook het komende seizoen UVS in zijn taktische en technische kennis laat delen oppert hij dat het bestuur hem zelf heeft verzocht nog een jaar aan te blijven. Het 23e seizoen. Met het zilveren jubileum op komst ziet het er naar uit dat Piet Kantebeen, een voetbaldwaaa llllinilllllllllllljlllllllllllllllllllllllllllllinillllll'tTrni'ülllllllll met inzicht en realiteitsbesef. .Overtrokken persoonsverheerlij king vind ik een lachertje. Wat met Happel gebeurde vind ik waanzin. Ik zeg nietdat hij dat zelf wil. Hij mag meedelen in de ook de jaren erbij zeggen dat hij ADO niet naar het kampioen schap kon voeren, maar als vier de of vijfde liet eindigen. Ik heb ook niet op de borst geslagen het afscheid nog wel langer zal worden uitgesteld. De basis van zijn succes is zijn kundigheid. Bij Roodenburg, dat hij in het seizoen 1961 -*62 onder zijn hoede had, kan men er over meepraten. Tot in de kleine uurtjes, terwijl de slaap een bijna beslis sende aanval deed op de Roodenburgers, verdiepte Kantebeen zich in Engelse systemen. Analyseerde hij conscentieus de spelwijze met de opkomende backs, wat later grote opgang zou maken. Dan ik I UVS zelf i goed ging. Daarbij kwam dan in het afge lopen seizoen de pech. Koren was een paar keer weg. Rol was ge blesseerd. Desar was er maar drie keer bij, Leget ontbrak. Papen- drecht i j de sleutelwedstrijd. IN aanwijzen nu het slechter gaat. Kantebeen is ook een man, die >enstaat voor suggesties. Enkele •izoenen terug aan het begin van competitie liet Kantebeen zijn jongens schier eindeloos rondjes lopen. Immers, de conditie die zo ïqden Jiad gehad op de weer o •t ging ivonden zo door, tot de spelei den duur met tegenzin de trai ningsavonden bezochten hun on tevredenheid kenbaar maakten. wilden zij met de bal wer- Kantebeen gaf ruiterlijk toe fou tief te hebben gehandeld, zonder tot zijn overwicht er door onder mijnd werd. „Het leeftijdsverschil 'ordt steeds groter. Dat Ti dan komt dat ook nooit. Ik ben ervan overtuigd dat het soms al na een maand gebeurd kan zyn. Je moet van meet af aan aanspreken. Ik ben altijd vrij amicaal met de spelers. Ik heb altijd gefungeerd als een gids. .Te kunt ook een leider zijn in de vorm van een dictator." Piet Kantebeen is sterk geïnteres seerd in de ontwikkeling van de voetbalsport. Alles volgt hij op de voet, want, zo redeneert hij „je kan niet stil staan. Kan je dat enthousiasme niet opbrengen dan moet je stoppen. Ik ben daarom lid van de Bond va: ters, die eens in het jaa: studieweek belegt in Zeist." de 1 staat hy daaronder? „Aan 't be gin van de competitie praat Ik met de jongens zo'n twintig minu ten over systemen. Ik zet ze op de tribune en probeer ze zoveel mo gelijk uit de tent te lokken. Ze zelf te laten praten. Ik kan wel aan het woord zijn, maar hoe weet ik Het do'ornemen van theorie (..Spelers zijn niet meer zo ge ïnteresseerd in systemen als vroe ger. Daarom combineer ik de theorie met de training d.m.v. in terval. De generatie van na de oorlog wilde alleen maar praten over voetbal. Nu vragen zoveel andere dingen de aandacht") ge beurt bij UVS grondig. Iedere te genstander wordt gewikt en ge wogen, zo zelfs dat Kantebeen tijdens de wedstrijd kan volstaan lijken vooraf reeds uitgestippeld. Perfec tie is niettemin ver verwijderd. De jongens zijn vergroeid met 'n be paalde spelwijze, het schier einde loos doorgevoerde tik-tak-spel, dat door de jaren heen UVS heeft be roofd van zijn produktiv hebben te kennen ge geven het wel gezien te hebben. Trokken wedstrijden tegen Nep- tunus, CW (en dan praten we nog maar niet eens over de finan cieel zo aantrekkelijke wedstrij den om het landskampioenschap enkele jaren terug) vijf- a We verloren, maar het gat was nog niet zo groot. Als ze rustig waren doorgegaan dan hadden ze het nog gehaald. Het uitblijven van een doelpunt werkte echter zo depressief op de jongens. Om veel doelpunten t alles werd voor hen geregeld, al les stond voor hen klaar. En toen moesten ze opeens weer opnieuw beginnen. Tegen veel mindere te genstanders. Dat toeleven naar de wedstrijden was voor de meesten aanvankelijk zeer moeilijk. Men- worden. Soms spelen dood en saai. Ze mogen van my met dieptepasses werken, maar staan ze in het veld dan ben je ze kwijt. Soms zie je ze zo onvoorstelbaar dom doen. Dan blyven ze maar doorborduren op hetzelfde Er zijn jongens, die niet over een flinke afstand kunnen passen. Daar wijs ik zijn medespelers op, die rond hem lopen. Zy moeten dan binnen bereik blijven. Op zo'n ma nier camoufleer je dan zo'n te kortkoming." Alle kans dus dat Piet Kantebeen met zijn UVS het komende seizoen een nieuwe weg inslaat, al vraag je je af of een trainer, die zo'n marathon bij een en dezelfde club achter de rug heeft, aan 'n nieuw ontbrak dc tijdperk kan gaan werken. Dat geldt wel voor Lugdunum. Is de komst van deze derde Leidse eer steklasser belangrijk voor de be langstelling Kantebeen: „De stryd met 't prof stra- voetbal wordt steeds heviger. Amateurs zullen dus spectaculaire wedstrijden moeten spelen. Tegen Lugdunum komt ook de rivaliteit om de hoek kijken. Maar het is geen waarborg. Kijk maar naar Piet Kantebeen werkt reeds aan het nieuwe seizoen. Ditmaal is het centrumverdedi ger Henk Rol, die een speciale behande ling krijgt van de meester, die het 23e seizoen de scepter blauwwitten. Op een Er 're een einde gekomen aan de schrijnende situatie waarin de sport in Alphen in de laat ste jaren verkeerde. Vooral de vier voetbalclubs trekken hier profijt van. Zij zien hun wens droom ooit nog eens een vol ledige competitie zonder strubbelingen te kunnen spe len, binnenkort verwezenlijkt worden. Alphen, Alphia, ARC en Alphense Boys kunnen op dit ogenblik nog maar nauwe lijks een voorstelling maken wat de overgang naar het nieuwe veldencomplex ,,de Bijlen" voor hen betekent. In het verleden, al naar gelang het weer, draaiden zij de com petitie af op woeste zand vlakten of drassige moeras sen; het volgende seizoen echter weten zij zich in hun sportieve streven gerugge- steund door een aantal per fect onderhouden gazons. Deze verhuizing van woeste nij naar paradijs zal, zo ver wachten de vier verenigingen, zeker invloed uit gaan oefe nen op de prestaties in de competitie. Want lagen deze In het verleden en speciaal in het afgelopen jaar op een bedenkelijk peil, het voor uitzicht dat de jeugd nu weer volop de voetbalverplichtingen na kan komen stemt tot gefun deerd optimisme. Het heeft ech ter een tijd geduurd voordat het Alphense sportleven zich een nieuw jasje aan heeft kunnen meten. Als op 15 augustus de mplex betekent dit het resultaat van zes jaar onderhandelingen en voorbe reidingen. Wethouder Duin van Sport- en Jeugdzaken en tevens de stichting heeft vanaf het prille elftallen aan. Ternauwernood steeg het bezoekerskwik tot boven de 1500. Grotendeels is het verval terug te voeren tot de improduktiviteit, de traagheid en in mindere mate het „uitgekeken zijn" op de bezoe kende elftallen. Kantebeen: aantrekkelijkheid van het spel of staat bij het maken ,De doel punten. Twee jaar geledei den we onze top. De beslissings wedstrijd bij RCH tegen DCG trok ruim 20.000 toeschouwers. RCH zelf had nog nooit zoveel volk ge trokken. We verloren die wed strijd, maar velen waren het er over eens dat wfl het beste spel hadden laten zien. Sommigen kre gen door die successen een meerderwaardigheidscomplex. Al les was steeds voor de jongens gedaan. Ze kregen een etentje, ze kregen een speciaal Plotseling was hij daar. Bij de opening van de Groenoordhal in een zaalvoetbal-toernooi: Mbongeni Makatini, die de duizenden in de-hal liet smul len van zijn flonkerende tech niek, van de manier waarop hij door de verdediging danste, van de wijze waarop hij uit een schier onmogelijke hoek op doel richtte. De snelle Zuidafrikaan, die gemoedelijk lachte als je hem met zijn spel complimenteerde. Een van de wemigen was hij toen, zo niet de enige, die werkelijk zaal voetbal van hoog niveau bracht. Wiens spel zich uiter mate leende voor die vijf manspartijtjes". Zo i icht hij i opge- geruisloos verdween hij weer. Roodenburg zag wel wat in de donkere voetballer en plaatste hem, na een korte proefperiode, in de hoofdmacht, de show in de Groenoordhal in het achterhoofd. Maar de herhaling waarom het publiek vroeg bleef uit. Zo af en toe aaide hij de bal nog wel dat op de voet gevolgd. „Er zijn twee redenen die ver plaatsing noodzaakten. Op de eerste plaats de toestand van de velden. Een gemeenschappelijke noemer bij de vier verenigingen. Er was bijna geen normale partij voetbal op te spelen. Het afwate ringssysteem was abominabel. Met slecht weer kon er maar spo radisch gevoetbald worden. Het is voorgekomen dat de jeugdaf delingen slechts dertien wedstrij den per seizoen konden spelen. Vooral bij de velden van Alphense Boys en Alphen die langzamer hand door bebouwing ingesloten werden kon het water geen kant op". Bij deze laatste twee verenigingen heeft naast de toestand van de velden ook nog het bestemmings plan van ,de gemeente een be langrijke rol gespeeld. De velden van deze clubs moesten ruimte gaan maken voor school- en wo ningbouw. Wethouder Duin: „Door dit ge dwongen ruimen van de plaat werd door de gemeente naarstig gezocht naar plaatsvervangende len". Het toekomstige complex moest panklaar gemaakt worden. Over de gehele oppervlakte werd een zandpakket van 1.20 rheter ge spoten. Op 80 cm diepte werd een drainage aangelegd. Als unieke bijkomstigheid kwam nog dat de hoogte van het complex precies kwam te liggen tussen Rijnlands Boezem en de Polder. Daardoor is met een zeer eenvoudige con structie het waterpeil te regelen. Bij wateroverlast wordt de schuif, die het water in de Aar regelt, dicht gedaan terwijl bij droog wordt. Niet alleen wat de toestand van de groene mat betreft zijn de verenigingen er op vooruit ge gaan. Ook het aantal beschikbare speel- en trainingsvelden is uit gebreid. Van een totaal van acht (Bospark en Oranje Nassausin- gel) is het aantal gekomen op elf. Elk van de clubs krijgt twee velden, terwijl de clubs die de meeste wedstrijden spelen ook nog gebruik kunnen maken van de resterende drie velden. Deze wis- selvelden, die bezit zijn var Sportstichting, worden op zoek in de zomermaanden ook aan de bedrijfsverenigingen be schikbaar gesteld. Het is duidelijk dat met het betrekken van de velden een belangrijk twistpunt opgelost is. Een ander probleem komt echter om de hoek kijken. De clubs hebben een financiële aderlating gedaan waardoor zij sitie rangeren. Vier nieuwe club lokalen, die stuk voor stuk goed zijn voor een slordig bedrag tus sen de 100 en 150 duizend gulden. Alleen Alphen, dat als enige club een voetbalterrein in eigendom had (de andere accommodaties waren bezit van de gemeente) startte door de verkoop van zijn perceel met een beginkapitaal. De andere verenigingen hebben als croupiers het geld bijeen Twaalf tot zestien 'duizend gul den van de Nederlandse Sport Federatie, een lening van vijfdui zend gulden van de KNVB, een toezegging van de Provinciale Sportraad en de rest door aanvul lende leningen waarvoor de ge- financiële verplichtingen, die i deze oversteek vast zitten. Voor huur en beschikking over de door de Sportstichting geplaatste kleedlokaliteiten en halfverharde trainingsvelden moet gezamenlijk hog een bedrag van 25000 gulden per jaar op tafel gebracht wor den. Met dit project dat de ge meente Alphen inclusief grond- kosten twee en half miljoen gul den gekost heeft zfln niet alleen de voetbalverenigingen gebaat. Door de massale verhuizing leveren enkele oude sportvel den nog trainingsmogelijkhe den op voor o.a. hockeyclub Alphen, atletiekver. AAV 36 C en korfbalver. Tempo. Het wachten is op de tijd dat hockeyspelers vertwijfelde pogingen zullen doen om de bal te laten rollen en ver springers met klompen mod der onder de schoenen een redelijke afstand trachten te springen". maar daar bleef het by. Het tegen de winter, het veld was nat, overdadig nat zelfs, zoals het 'er- rein in Leiden-Noord zo vaak het aanzien heeft gegeven van een wend was zich bovenmatig in te spannen. Hy liep gemoedelijk met de anderen mee, distancieerde zich van alle geweld en waagde zich niet aan persoonlijke Het contact in de zaal had de voor blessures bij hem weggeno men. vandaar dat h(j toen kon schitteren. Bovendien mocht Irj daar niet al te lang lopen, behoefde hij zich r druk i techniek ook r Mbongeni Makatini, zwager van oud-UVS-speler Herbert Zuma die van veel tierelantijntjes houdt in zijn spel, doet in zijn repliek veel meer nuchterheid. In 't En gels geeft hy korte antwoorden, die hij afwisselt met driftige ge waar hij zich probeerde te houden aan de opdracht van trainer Smits, die hem had gezegd: „de bal zo lang mogelijk aan zy'n voeten te houden tot de medespelers in de voorhoede waren gearriveerd". Het bezoek aan Leiden zit er voor hem op. Een tydlang hoorde Roo denburg niets van hem, toen ver scheen hy nog enkele malen, om daarna te laten weten dat hy, die maar weinig tyd heeft om te trai nen, naar de Sociale Academie in Amsterdam zou gaan om verder te studeren. Daar zou hij ook gaan DCG niet. Inmiddels heeft hij zich aange meld by Blauw Wit. De heer W. v. Vliet, secretaris van de afdeling betaald voetbal bij Blauw Wit, kent de naam Makatini ook. „Hy heeft zich zelf aangemeld. Het is voor ons een onbekende speler. We hebben navraag ge daan en we hebben gehoord dat i kan. Voorlopig s Mbongeni Magatini sprekken in het Zoeloe zuster. De in Durban geboren Ma katini zegt in zijn eigen land hij waarschijnlijk in het tweede eureiftal. Het laagste dat we Bevalt hy goed, dan zon hy in de loop van het t krygen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 15