OP ZOEK
NAAR
EEN NIEUWE
WERELD
VAN
LIEFDE
HIPPIES
EN
MONNIKEN
ONTDEKKEN
ELKAARS
WERKELIJKE
LEVEN
Abdij
en klooster:
rustpunt
voor
moderne
nomaden
NK
rli in
De hippies nemen deel aan het leven van de Trappisten, ook aan het koorgebed.
conflict met de politie en zioh intussen oriënterend op
methodes van levensbezinning zoals het Zen-Boeddhisme
Voordat hU naar Antwerpen trok om daar een groep
Zen-aanhangers te vinden, woonde hij in een soort
commune van v|jf jongens en één meisje. „Dat mis
lukte: ik werd verliefd op dat meisje. \V|j zonderden
ons van de groep af. We leefden met oogkleppen op voor
de anderen. Verliefdheid en sex z|jn een grote bindernis
voor de liefde".
Na veel ellende kwam hij ten einde raad in Zundert
terecht. Met het christendom, zoals hij dat op school
had leren kennen, had hij afgerekend. „Van mijn ouders
moest ik naar de kerk, maar ik deed het zelden. In mijn
hart meende ik er niks van, want geloven deed ik wel,
maar niet zoals de Kerk met haar dogma's, geboden en
verboden dit wil. Christus is voor mij van het grootste
belang, maar Boeddha ook".
Om aan zijn religieuze vragen tegemoet te komen zocht
Bart evenals andere hippies, heil bij drugs. Hij meent:
..Drugs heb je nodig om uit je kleine denkwereldje te
ontsnappen. Nu is mijn denkwereld groter geworden.
Maar nu, in de abdij is mijn dénken veel ruimer ge
worden dan danigs ooit kunnen veroorzaken. Daarom
stap ik er langzamerhand van af'.
De overeenkomst tussen de monniken en de hippie
beweging is frappant. Broeder Jeroen (per se niet „vader
abt) wil de „drop-out" van de hippies vergelijken met de
fuga mundi van de monniken: je terugtrekken uit de
maatschappij, mede als vorm van protest tegen die
maatschappij die alleen aandacht voor het materiële
en de consumptie heeft. „In de monastieke traditie vind
ie ook groepen monniken, mannen en vrouwen die in
een soort communes samenleefden en die aan de arbeid
een zeer .betrekkelijke waarde toekenden: alleen in-
zoverre hij nodig was om in de allernoodzakelijkst*
levensbehoeften te voorzien Bedelen was hun ook al niet
vreemd. Op die manier wilden zij alle tijd vrij houden
voor meditatie en broederlijke samenleving".
De huidige monniken, aldus broeder Jeroen, herkennen
veel van zichzelf in de hippiebeweging. Vooral ook als
nieuwe religieuze beweging in een wereld die steeds
verder seculariseert. „Hippies en monniken vertegen
woordigen in de samenleving de dimensie van het
religieuze".
De Trappisten in Zundert willen de hippies, die bij hen
op bezoek komen, niet in de kou laten staan. Zij hebben
zich tot doel gesteld hen te begeleiden bij hun religieuze
ontdekkingstocht. Broeder Jeroen heeft daarom ook een
cursus Zen-meditatie gevolgd bij de kenner van het
Zen-boeddhisme. Graf von Durckheim in Duitsland.
Anderen hebben zich gespecialiseerd in yoga en de
Indische medifatiemothodenIedere ochtend gaat Jeroen
de hippies in een meditatieoefening van een half uur
voor en geeft hij hen aanwij zigingen voor de door
werking van de bezinning op de hele dag.
Hij wijst erop dat steeds abten en abdissen van contem
platieve kloosters in Nederland en België zich willen
oriënteren in deze zaken. Zij willen ook via deze weg
„de fakkel van contemplatie en meditatie aan de toe
komst doorgeven".
Benedictijnen van Egmond en Slangenburg-Doe-
tinchem hebben een „werkgroep mystiek" gevormd,
die in overleg met het meditatiecentrum de Kosmos
te Amsterdam methoden wil toetsen waarmee de
jongere van vandaag religieus het best benaderd
kan worden. De vraag immers naar liefde en
meditatie blijft niet beperkt tot een groep hippies.
Zij leeft bij steeds grotere groepen mensen:
christenen en niet-ch ris tenen.
Broeder Jeroen: „Wij hebben hier een duidelijke
taak te vervullen. Op die manier zetten wij ook de
monastieke traditie voort".
JOEP SPITZ.
ZUNDERT Monniken en hippies zijn loten van
dezelfde stam. Beiden ontvluchten zij de verzake
lijkte en ontmenselijke maatschappij, zoeken liefde
en broederlijkheid in geïsoleerde groepen en leggen
zich gezamenlijk toe op meditatie en mystiek „om
God in het gelaat te kunnen zien"! Sinds San Fran
cisco, Londen en Amsterdam kon men daarvan
reeds een vermoeden hebben. De monniken van de
trappistenabdij Maria Toevlucht, terzijde van de
toeristische Westbrabant-route tussen Zundert en
Rucphen. hebben daaruit hun conclusie getrokken.
Sinds de zomer van 1968 nemen zij regelmatig een
of meer hippies, die dat willen in hun gemeenschap
op. Als medebroeders die elkaar reeds lang en door-
en-door kennen. Samen mediteren en bidden zij.
Samen eten en drinken zij. Samen ook werken zij.
In de afgelopen twee jaar hebben op 'deze wijze
reeds zo'n vijftig hippe jongelui hun toevlucht ge
zocht in de sobere gangen en zalen van de abdij. De
een voor een paar dagen, de ander voor enkele
weken. Enkelen zelfs voor maanden. Daarna zwer
men zij weer uit. Over stad en land. Verrijkt verder
zoekend naar liefde en broederlijkheid.
Een van deze hippies, Bart Baokx uit Roosendaal
negentien jaar oud, stil en teruggetrokken in zijn welig
tierende baard en haren is nu vier maanden monnik met
de monniken.
„Ik ben hier gekomen", zegit hij, „voor medditatie, maar
itk heb hier zoveel kunnen leren. Ik kan het gewoon niet
bijhouden. Je komt hierheen met een bepaald doel: de
een voor rust, de ander voor meditatie, weer een ande'
om te bidden. Maar als je aankomt valt eigenlijk da*
hoofddoel weg, want je ontmoet ineens Liefde. Dat over
weldigt je".
„Alle mensen die hier komen, zien van de ene op de
andere dag het levensgrote verschil met de samen
leving buiten de abdij. Je woi'dt in één dag anders. Je
kunt ineens anderen ook liefde geven. Mensen worden
hier vriendelijk. Niemand heeft haast. Iedereen accep
teert iedereen zoals hij is. Dan doet het er niet meer toe
of je lang haar hebt op kort., of je sjofel gekleed gaat
of niet, geld hebt of niet. Het gaat dan ineens alleen
nog maar om de liefde die zoek is in onze maatschappij
Ik zit nu vier maanden hier en ik vind dat de liefdr
steeds sterker wordit.
Zoals de miljoenen hippies op de hele wereld zijn ook
de jongeren, die bij de Trappisten in Zundert terecht
komen, bezield van vijf principes: de liefde; verruiming
van het inwendige bewustzijn; afwijzing van de materia
listische vervreemding; terugkeer naar de natuur en
zoeken naar de oneindige macht: God. Zij staan recht
tegenover de doorsnee-maatschappijIn hen is het alsof
de samenleving kantelt.
Terwijl de Kerken symboliek en ritueel verwerpen
dragen de hippies „bisschopskruisenhullen zij zich
in wolken van wierook en reciteren mystieke teksten
uit de heilige boeken van het verleden.
Broeder Jeroen de abt van Zundert: ..Deze jongeren
Broeder Jeroen, abt van de Trappisten van Zundert, samen met hippie Bart Backx.
het grootste deel van zijn dagen in de abdij aan
meditatie. Daarnaast neemt hij deel aan het koorgebed
en werkt hij vijf uur per dag in de bosbouw of in de
stallen van de abdij. Werkschuw-tuig zijn wij hippies
niet. De maatschappij maakt ons schuw, die aisrnaai
diruk op je uitoefent want er moet zoveel mogelijk
geproduceerd worden. Maar wat doe je dan als de baas
even weg is? Niets. Hier werk je zonder controle rustig
door en presteert in feite in 5 uur meer dan in acht
of negen uur elders".
Sinds zijn zeventiende jaar is Bart nu al aan het zoeken:
in Amsterdam. Breda en in Antwerpen. Beatnikkend
trok hij van stad naar stad, hongerig, bedelend, zo nu en
dan als losarbeider werkend, wonend in lege huizen.
Alleen of samen met andere jongens en meisjes. In
