GeiddeSotitot/nt
Hugues Aufray ontdekte
de poëzie van de liefde
DOOR-KIEK*
DOOSJE
Frits Lugt
overleden
Philips
Fritz Kortner
overleden
TELEVISIE VANAVOND
Michaellegioen gaat
samen met veteranen
Niet dit jaar
nog in ether
PAGINA 2
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 23 JULI 1970
T) commissarissen waarmee hier en «laar
Benoeming van al geëxperimenteerd is. We beamen, dat
C het systeem dat de Sociaal-Economische
commissarissen
^HEZENLIJK onderdeel voor de demo-
cratiserinig van de onderneming is,
dat deze democratisering ook op de be
stuurssamenstelling betrekking heeft.
Daarom is minister Polaks jongste wets-
ontjverp, dat de modernisering van het
ondernemingsrecht moet voltooien, niet
alleen 'n belangrijk, maar zelfs noodzake
lijk sluitstuk: zorgen dat de gehele be-
drijfegemeenschap en niet alleen de
aandeelhouders het bij het benoemen
van commissarissen voor het zeggen
hebben.
Op papier lijkt de nieuwe voorgestelde
procedure bijna geheel geënt op het
advies van de Sooiaal-Economisohe Raad
'n beetje ingewikkeld: ondernemings
raad. aandeelhouders en ondernemings-
'bestuur dragen kandidaten voor, terwijl
de raad van commissarissen uiteindelijk
zelf "benoemt, zij het met een recht van
veto voor ondernemingsraad en aandeel
houders; nemen commissarissen dit veto
niet, dan kunnen ze bij de S.E.R. zelf in
'hoger beroep gaan.
Problemen zullen in de praktijk na
tuurlijk niet uitblijven, maar de voorge
stelde procedure stuurt aan op overleg
tussen de factoren „arbeid" en „kapi
taal"; de bedoeling is dat de onderne
ming bestuurd gaat worden door perso-
Raad en daarna het kabinet-De Jong
I gekozen hebben, op breed terrein beter
kan werken.
Een voordeel vinden we ook dat het
de bedrijfsgenoten zolf zijn die de hoofd
rol bij de benoeming van het onder-
nemingsbestuur gaan spelen: niet de
werkgeversorganisaties of de vakbonden
maar de mensen die door hun arbeid of
kapitaal moeten zorgen dat de onder
neming bij een goed beleid rendabel
blijven zal.
Deze metihode kan de democratisering
van de onderneming meer baten dan
invloed van organisaties hoe belang
rijk en deskundig ook van buiten.
Bovendien worden op deze manier de
verhoudingen zuiverder gehouden en
komt er een belangrijke aanleiding voor
de geledingen dn de onderneming met
eikaar contact te zoeken om op die
manier wat weg te nemen van het his
torisch gegroeide en historisch verklaar
bare wantrouwen dat ze ten onzichte van
elkaar steeds gehad hebben.
Dat het nergens tot moeilijkheden
komen zal, durven we niet te verwach
ten: alleen maar te hopen. Rijzen er
problemen, dan lijkt oris de procedure
die tot oplossing hiervan geschapen is,
staat om in de meeste gevallen te
kunde en integriteit zowel j voorkomen dat moeilijkheden een echt
de werknemers als de aandeelhouders j conflict gaan worden,
vertrouwen hebben. I Hoe jammer dat deze democratisering
t>€t€T van de onderneming niet tot stand ge-
Hi komen is vóór de stortvloed van fusies
IERMEE is dus afgestapt van de over ons Nederlands bedrijfsleven los-
figuur van de typische werknemers- i barstte!
Niet heroïsch
COMMIGE mensen blijVen geloven, dat
ontvoeringsacties door groepen, die
in Zuid-Amerika gevangen genomen
guerrillastrijders willen bevrijden, op
de keper beschouwd toch iets heroïsch
hebben.
Om meer objectief te kunnen oordelen
een contra-voorbeeld. Veronderstel dat
in Noord-Ierland opstandige katholieken
enkele Britten gevangen zouden nemen
om daarmee gevangen genomen politieke
vrieniien te bevrijden. Of dat militante
aanhangers van Dubcek in Tsjecho-
Slowakije wat Russen of Oostduitsers
zouden ontvoeren onder het dreigement
hen te zullen doden, indien niet de
huidige vazallenregering in Praag een
paar uitgerangeerde kopstukken van het
Dubcekregime gelegenheid geven zou
zich vrij naar het buitenland te begeven.
Men kan het voorbeeld nog directer
maken door in Belfast en Praag geen
Britten of communistische leiders, maar
diplomaten of buitenlandse zakenlieden
te laten ontvoeren als drukmiddel om
politieke gevangenen los te krijgen. Dan
moet men ter voorbereiding van die daad
niet aanvoeren, dat bijvoorbeeld in
Tsjecho-Slowakije zo iets onmiddellijk
tot nieuwe gewapende interventie zou
kunnen leiden en in de meeste Latijns-
Amerikaanse landen niet. Het be
langrijkste feit is immers, dat mensen
ontvoerd worden en er met hun leven
borg voor staan, dat politieke ge
vangenen op vrije voeten worden ge
steld, zonder dat de ontvoerden zelf
directe verantwoordelijkheid dragen
voor het lot van*de gevangenen.
Anno 1970 is het uiterst moeilijk, zo
niet onmogelijk, hierin nog iets heroïsch
te zien; het is doodgewoon weer op
rakelen van de wet van de jungle:
anders gezegd een afschuwelijk geval
van chantage, waarbij reeds onschul
dige slachtoffers gevallen zijn.
In onze internationale rechtsorde, die
door politieke tegenstellingen nog maar
zelden tot eerlijke uitspraken die rechts
orde betreffende komt, zal het wel uit
gesloten zijn zich eensgezind tegen der
gelijke praktijken te verzetten.
Wellicht tot het moment komt, waar
op met ontvoeringen geen politiek doel,
maar doodgewoon een premie op „niet-
politieke" misdaden wordt geëist. En dan
is het vermoedelijk te laat on? zonder
dat er overal ter wereld veel slachtoffers
vallen, de kwaal met succes te bestrijden.
Ah üo.
(van onze correspondent)
PARIJS Pas heden mag. op uit- j
drukkelijk verzoek van de familie, ken-
nis worden gegeven van het overlijden i
van de heer Frits Lugt, die op een
leeftijd van 86 jaar vorige week op I
straat in Parijs om het leven kwam.
Met de heer Frits Lugt is een groot
kunstkenner heengegaan. Hij is tot aan I
zijn dood de ziel geweest van het Ne-
derlands Instituut in de binnenstad van
Parijs, waaraan hij nog tijdens zijn i
leven zijn gehele kunstbezit heeft ver-
maakt. Het is een bezit waarvan dc I
waarde nauwelijks valt te schatten als
men bedenkt, dat zijn collectie onder j
meer omvat: 5 tot 6.000 grafische leke-
ningen. 30.000 prenten en 400 schilde-
rijen. In de archieven van het Instituut j
liggen goed in kluizen bewaard 250
etsen en 35 tekeningen van Rembrandt,
een bijna complete verzameling.
Al op zijn achtste jaar maakte Frits
Lugt zijn eerste kunstcatalogus en kwam
als jongien van 16 jaar in dienst bij
Frederik Muller, die hem de aankoop
van waardevolle kunstschatten en ad
viezen daarover toevertrouwde. Bij het
uitbreken van de eerste wereldoorlog
begon de heer Lugt voor eigen reke
ning. Hij schreef een boekwerk voor
verzamelaars in twee delen uitgegeven
in het Frans, dat tot op de huidige dag
het grote internationale handboek is
over pi-enten en tekeningen. In 1932,
toen hij zich -definitief in Parijs vestig
de, werd hij attaché bij het Louvre,
waar zijn onbezoldigd werk hoofdzake
lijk bestond uit het samenstellen van
catalogi.
Roemeense harpiste
in Sint-Jacobuskerk
(Van onze kunstredactie)
Op zondag 26 juli aanstaande, om 15
uur 30, geeft de Roemeense harpiste
Nicole Mastero in de Sint-Jacobus aan de
Parkstraat een concert, in samenwerking
met de jonge Haagse violiste Maria Wou
denberg en Ton van Eek, organist van
de kerk-
Nicole Mastero, leerlinge van Pierre
Jamet, die haar studies bekroonde bij
Lily Laskine te Parijs, is met ingang van
het nieuvb seizoen aan het Rotterdams
Philharmonisch Orkest verbonden.
Haar programma bevat o.m. een con
cert voor orgel en barp van de achttien
de eeuwse Spanjaard José Blanco, in juni
j.l. in onze stad geïntroduceerd door Jen
ny Benhamov, lid van het Residentie-
Orkest en Jan Schmitz op een recital in
de Sacramentskerk, dat de orgelliefheb
ber gaarne hei is Mozartiaans getint
voor de tweede maal zullen willen
horen. Natuurlijk schenkt zü ook aan-
dacht aan de muziek van haar vader
land, getuige de anwezigbeid van wer
ken van Martin N erica, Carmen Petra,
Tiberin Bredicianu.
De bijdragen van Ton van Eek en Ma
ria Woudenberg bestaan uit compesities
van Scarlatti, Franck en Handel.
Het concert, waarvan de opbrengst ge
heel en direct ten goede komt aan de
slachtoffers van de watersnood in Roe-
menië, is gratis toegankelijk; tijdens de
pauze zal echter Nicole Mastero persoon-
lijk collecteren.
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggevers)
Het heeft jaren geduurd voor hij aansloeg bij het
grote publiek. Buiten Frankrijk was hij sowieso een
totaal onbekende. Zelfs nu nog zijn er mensen, dan
wel alleen, in Nederland, die even moeten nadenken
als men de naam Hugues Aufray laat vallen. Hij kreeg
zijn eerste internationale bekendheid tijdens een Eu
rovisie-Songfestival, waar hij uitkwam voor 'Luxem
burg. Zijn liedje „Des que Ie printemps revient" sloeg
toen in als een bom. Enige tijd daarvoor, om precies
te zijn 24 maart '66, werd hij in Frankrijk een natio
nale ster: zijn optreden in het Parijse Heilige der
Heiligen", de Olympia, werd een daverend succes.
Hij kreeg direct het eti
ket opgeplakt van „skiffle-
koning". Met die betiteling
was hij aanvankelijk meer
dan tevreden, maar toen hij
in 1967 kennis maakte met
de liederen van Bob Dylan
deed hij van alles om van
die image af te komen. Zijn
magnifieke skiff legroep
werd ontbonden en Hugues
Auffray ging werken aan
een nieuw repertoire, dat
aan „de wereld" gepresen
teerd werd op zijn lang
speelplaat „Horizon".
vielen me en ,ik wil er. anderen
kennis van lalen nemen. Wan
neer ik iets mooi vind, wil ik
er anderen in laten delen. Ik
ontdek iets en help anderen het
ook te ontdekken. Dat ik geën
eigen liederen zing, vind ik to
taal onbelangrijk. Het is onzin
mij zoiets te verwijten. Bar
rault speelt net zo goed Shakes
peare en Corneille heeft zijn
„Cid" ook uit Spanje overgeno
men. Toen de soldaten uitde
oorlog terugkwamen, namen ze
buitenlandse liedjes mee: het
eigen land herkauwde ze en
nam ze op in zijn folklore. Zij
zijn een hoop liedjes, waarvan
men denkt, dat ze inheems zijn,
van origine van buiten de gren-
beuiust
„ik heb die plaat
genoemd, omdat er iets nieuws
in de tekst en muziek zat. De
hele zaak werd in Londen opge
nomen om een experiment uit
te voeren uit technisch en mu
zikaal oogpunt. De erg eigen
sfeer, waarin Engeland baadde
en waarin ze 2ich nog steeds
bevindt, trok veel zangers aan.
Ze kwamen zelfs uif Amerika
om inspiratie op te doen voor
nieuwe opnamen. Toentertijd
gebruikten de Engelse musici
instrumenten, die tamelijk wei
nig voorkwamen in Frankrijk:
de sitar bijvoorbeeld, die George
Harrison van de Beatles ge-
ring te plaatsen
A vee amour
Niet zo gek lang geleden (een
paar weken) kwam Hugues
Aufray weer met een geheel
andere plaat op de markt: „A-
vec amour" (La compagnie lp
1004). Daarbij laat hij zich van
een nieuwe kant zien. Hij doet
daarbij vorige kritieken volledig
teniet. In samenwerking met
o.a. Jean-Claude Petit. Jean-
Pierre Sabard en Christian
Chevallier schreef hij een aan
tal „lieve chansons", waarbij
Hugues zelf de teksten voor zijn
rekening nam. Daarmee zette
hij weer een streep onder zijn
..geëngageerde periode".
„Avec amour" is een plaat,
waarbij Hugues Aufray de lief-
bi jna klassieke, poëti-
ziek is traditioneel. Hugues
Aufray deed het voorheen in
een verpakking, die vele jonge
mensen pakten. Dat geluid is
verstomd, helaas.
Toch ziet Hugues Aufray zich
nog steeds als geëngageerd zan-
'ind, dat alle zangers
Bewondering voor Dylan
is aan het verdwijnen
stimulansen te scheppen, te sche mantel hult. Daarmee geëngageerd zijn. en niet alleen
-- - --~-,a ieder A,!c-
proberen i
dingen te vin- heeft hij de vernieuwing, die zangers,
Mis-
met dezelfde
slechte gewoontes te werken
het is zo ongeveer als met een
vrouw, die een nieuwe jurk
aantrekt voor een belangrijk
feest, de persoon blijft dezelfde,
maar de presentatie is anders,
aldus Hugues Aufray.
De gedoodverfde „skiffle-ko-
ning" bracht plotseling Dylan- uitdgag'
songs in het Frans. Iets totaal gen, ai
nieuws voor Frankrijk. Hugues
Aufray wilde in '67 de protest
song uit het verre -Amerika
overhevelen naar het land der skiffle-tijd, schijnen
troubadours. Men ging hem ver- te zijn opgegaan,
wijten maken: hij is niet origi
neel. hij schrijft nooit eigen
chansons, hij parasiteert.
Hugues Aufray: „Dylan is een
verwante geest, zijn songs be
de Franse chansc
wilde brengen, weggevaagd en
werkt hij op de „succesformule"
van een Jean Ferrat, Leo Ferré
en Charles Aznavour. Daarmee
voegt hij zich in de rij van
dichter-zangers, mensen, die de
poëzie, waaraan Frankrijk zo
rijk.is. als ware troub'^iours
Van schrijnende din-
ie hij als een aanklacht
het publiek inslingerde in zijn
,,horizon"-tijd of de pittige fol
klore, die hij opdiènde in zijn
de mist,
schien artiesten in het bijzon
der, omdat zij de slechte ge
woonte hebben hun ziel volko
men bloot te leggen in hun
werk. Er zijn bijzonder veel
mogelijkheden om geëngageerd
te zijn. De een brengt ze in zijn
liefdesliedjes, de ander in
.drink- 'en dansliedjes.
Het chapson is hel, leven en laat
de verschillende kanten van hel
Mijn Dylanperiode
zaken, die ons allemaal aan
gaan. En waarom dan alleen
over die zaken praten en er
niet over zingen?
Ik heb zo mijn ideeën over de
diverse dingen en heb ze in
praktijk gebracht. Geen revolu
ties en geen revolutionaire idee-
en, gewoon wat visies, die ik
naar voren heb gebracht op ga
la-avonden tegen het racisme,
tegen de oorlog in Zuidoost-
Azië. ten gunste van anarchis
ten. Ik sprak met Spaanse vrij
heidsstrijders enzovoort. Ik wit
weten wat er gébeiirt en vanuit
dat oogpunt ben ik1 èenr geënga
geerd zanger, verder niet. Ik
il doen, wat ik wil. Er zijn
wereld van zijn generatie. En
dat is zijn nieuwe plaat en we
reld „Avec amour".
Betekent dat, dat de skiffle en
folklore uit Frankrijk verdwe
nen is: „Ik ben erin geslaagd de
folklore te rehabiliteren. Acht
jaar geleden, 'toen ik er voor
het eerst over sprak, kreeg ie
dereen de rillingen over hel lijf.
Men associeerde folklore nog al
tijd met museumsferen en
volksdansjes op dorpen rond het
kampvuur. Ik heb me trouwens
nooit tot de Amerikaanse en
Franse folklore beperkt. Ik put
te ook uit de schat van de
Israëlische, Zuidamerikaanse,
Venezolaanse en zelfs Spaanse
folklore. De Franse folklore
neemt toe in belangrijkheid,
want de pogingen die ikzelf en
vrienden van mij ondernamen
om haar bekendheid te geven,
zijn dacht ik geslaagd, terwij!
ze vroeger duidelijk gedoemd
zouden zijn te mislukken. De
folklore, de folksongs en nu de
poëzie van de liefde zijn perio
des, fazen in mijn carrière.
Steeds wil ik iets anders. Wat
mijn einddoel zal zijn weet ik
Erkenning
Hugues Aufray. getrouwd en
vader van twee dochters (15 en
10) is veel op reis. Hij is een
ster en hij vindt dat terecht:
„Vroeger was het armoe lijden,
ik bedoel de periode voor ik
mijn erkenning in de Olympia
kreeg. Die armoedetijd heeft
wel zo'n vijf a zes jaar ge-
Ik ving miserabel weinig poen.
Als het regende werd ik klets
nat, want ik had geen geld om
een plu te kopen. Ik trad op in
cabarets voor 20 franc per
avond, waarvan dan direct tien
franc afgingen voor het hotel.
Kijk. geld is niet belangrijk,
maar het geeft iemand de kans
zijn geest te verruimen, platen
te kopen, betere instrumenten,
te reizen. Geld. mits goed ge
bruikt, geeft zuurstof; armoede
geeft je de indruk te stikken".
dcrwerp als wel om de poëzie,
want de Franse liefdespoëzie
geniet alom in de wereld ver
maardheid. Niet alleen zoe ge
kweel van „Ik 'hou van jou en
blijf je eeuwig trouw", maar
een totaal overzicht wat liefde droomt op zijn reizen van
te bieden heeft en op welke boerderijtje in de Ar-
Nu heeft hij veel. werk en
de tijd, dat ik zeer begaan momenten, waarop ik denk. dat
aarlijk jammer.
Frankrijk kent veel poëten, die
voortgaan in een traditie
met de escalatie in Viet-
a? Dat ben. ik nu nog, maar
beheerste het mijn leven
moest ik erover zingen, ik
kon niet anders. Ik vind hel Liefde
alles wat ik geloof nuttig
andere momenten .twijfel
grondig aan mezelf..."
dèche. Daar gaat hij heen,
wanneer zijn dochters op
eigen benen staan. In ver
band met hun studie woont
hij nu in het hartje van
hij als boerderij wil laten
voortbestaan en onder geen
beding wil veranderen in 'n
luxe buitenhuis van 'n ste
deling, wordt nu bewoond
Liefde is in feite een ondefini
eerbare zaak. het is een gevoel,
eén instelling, duidelijker
tfeer. Er, die stee. ^..^cen parjj8 Zi;jn boerderij, die
heel gewo<
dat i
en men gébruikt die sfeer'
mee te leven. Voor ieder mens
is dat een andere ervaring en
voor zo'n zelfde mens varieert die
sfeer van minuut tot minuut. En
die sfeer brengt ..het Franse
chanson" in zijn diversiteiten door zijn moeder, die de
tot uiting. In deze traditionele zaak, volgens Hugues Allf-
gang heeft Hugues Aufray zich
nu begeven, ook al past hij zijn fray; runt als ware
MüNCHEN. 22 juli (AP) De in
l Oostenrijk geboren acteur en regisseur
Fritz Kortner is in München gestorven-
i Hij is 78 geworden. Kortner, een jood,
i heetf Duitsland in 1938 verlaten. Hij was
I toen één van de meest bekende theater-
I persoonlijkheden die in Wenen. Dresden
i en Berlijn had gewerkt. Hij vestigde zich
j in Hóllvwood en werd Amerikaans
staatsburger- Na de oorlog is hij naar
I Duitsland teruggekeerd waar hij het ene
succes na het andere behaalde in het
theater, met films en voor de t.v.
DEN HAAG (KNP) De kans, dat het
Michaellegioen met eigen radio- en tv-
programma s in de lucht zal komen,
wordt door overheid en omroepdeskun-
digen hoogst onwaarschijnlijk geacht.
Dit In tegenstelling tot de aankondiging
op de 18 juli in Utrecht gehouden ver
gadering van het Michaëllegioen, dat
enkel de handtekening van minister
Klompé ontbreekt om ht legioen zend
tijd te bezorgen.
De aversie namelijk die overal de kop
opsteekt tegen de verregaande versnip
pering in het omroepwezen heeft reeds
geleid tot aandraing van het parlement
het omroepbeleid van C-R.M-minister
Klompé en zelfs de wet te wijzigen. De
omroepen dringen aan op een wijziging
van de toewijzingscreteria voor kandi
daat-zendgemachtigden.
Het Michaëllegioen. dat het verzet
tegen de vernieuwing binnen de kerk
van Nederland naast „Waarheid en
leven" en „Confrontatie" gestalte geeft,
beschikt niet over voldoende aanhang
om aan de wettelijke normen voor het
verkrijgen van eigen zendtijd te vol
doen. Eén van die normen is het be
schikken over 15 000 betalende leden-
Om niettemin in aanmerking te komen
voor eigen zendtijd is het Michaël
legioen een bondgenootschap aangegaan
met de NRT (Nederlandse Radio en
Televisie). De NRT is ontstaan op
initiatief van het veteranenlegioen van
de oud-Indiëstrijders als reactie op de
t.v-uitzendingen van Achter het Nieuws
o.l.v. Herman Wigbold over de gerucht
makende politionele acties in het toen
malige Nederlands-Indië. Samen met de
NRT en een aantal daarin samenwer
kende soortgelijke organisaties streeft
het Michaëllegioen naar het verkrijgen
van eigen zendtijd. Om in aanmerking
te kunnen komen voor zendtijd moet de
NRT over 15.000 leden beschikken. In
dat geval krijgt de NRT, na ministeriële
goedkeuring. 3 uur radio- en een half
uur t v,-zendtijd per week. Deze zend
tijd wordt binnen de NRT verdeeld
onder zijn participanten naar rato van I
het door elk ingebrachte aantal leden.
Krachtens die afspraak zou hel Michaël
legioen binnen de NRT-/.endtijd gaan
beschikken over een half uur radio
zendtijd per maand en een half uur
t.v.-zendtijd per drie maanden.
Een andere voorwaarde om in aanmer
king te kunnen komen voor zendtijd is j
dat de aspirant-omroep een cultureel
doel nastreeft- Volgens insiders is dat 1
bij de NRT niet het geval, maar deze,
zoals ook de secretaris van het Michaël
legioen, Louis Knuvelder, verzekerd,
enkel een poistief tegenwicht wil bie-
den tegenover het afbrekenden en
negatieve werk van de bestaande om
roeporganisaties. Het ministerie van
CRM moet daarnaar nog een onderzoek
instellen-
Binnen de NRT is radio Michaël de
enige expliciet katholiek-religieuze j
organisatie. Het legioen heeft bedongen, j
dat geen andere katholieke gegadigden
tot de NRT toegelaten zullen worden.
Men is een ledenwerfactie begonnen.
Men denkt nog dit jaar in de lucht te I
zullen zijn.
VARA:
15.30 uur:
Bananasplits
16.05 uur:
De weg terug
16.25—16.33 uur:
Kinderen
en hun vakantie
NOS:
18.45 uur:
Pipo de Clown
18.55 uur:
Journaal
TROS:
f9.04 uur:
Vlieg er eens uit
met Donald Duck
NEDERLAND I
NOS
18.45 uur:
Pipo de Clown
18.55 uur:
Journaal
Ev. OMROEP
19.04 uur:
Trefpunt
20.00 uur:
Journaal
VARA
20.20 uur:
Zomaar een zom<
21.45 uur:
Mannix. haal je
schoolgeld terug
HILVERSUM
raf en dichtbij,
euwe theologische
19.46 uur:
Chinees variété
20.00 uur:
Journaal
20.20 uur:
De dief van Washington
21.10 uur:
Tienstrijd
21.55 uur:
Jerry Lewis Show
22.35 uur:
Journaal
NEDERLAND II
NOS:
18.45 uur:
Pipo de Clown
22.35 uur:
Journaal
NEDERLAND II
NOS
18.45 uur:
Pipo de Clown
18.55 uur:
Journaal
19.04 uur:
Première over film
NCRV
19.30 uur:
De scheepsjongens
van Bontekoe
19.37 uur:
De wetten van de
wildernis, natuurfilm
18.55 uur:
Journaal
19.04 uur:
Va., gewest tot gewest
19.49 uur:
Toeristisch*, tips
20.00 uur:
Journaal
VPRO:
20.20 uur:
Berichten uit de zomer
20.45 uur:
Dear Janet Rosenberg,
dear mr. Kooning
21.55 uur:
Ik kom wat later
naar Madra
22.20 uur:
Journaal
20.00 uur:
Journaal
20.20 uur:
Spel zonder grenzen
21.35 uur:
Barenboim over
Beethoven
22.00 uur:
Hier en nu
22.25 uur:
Koormuziek
land; 12.26 Mededclingei
11.30 Horlepiep: Zlgei
jrllchflng: 12.30 Uitzending voor
tv. NOS: 12.40 Stereo: I.ichle
muziek. 12.50 Recht en slecht.
Nieuws. VARA: 13.11 Actuall-
i VPRO-Vrijdag:
SOS-berichter
8.32 Touringclul
Tafelmuziek.
De hoofdfilm aangekondigd als een
„Hitchcockachtige thriller" bleek dat
ook wel te zijn. Men was gewaar
schuwd en wie deze adembenemen
de episode van het asmatische spook
meebeleefd heeft, wist precies
het
wieken (deel 8).
21.50 Stereo:
e Orgelmaand 1970: K
Avondoverdenking. 22.:
ag- actuele informatie
Lichte grammofooni
HKl'fJSEL (NED.) 324 5
/.lek. (18.35 Wegwijs
A. Koorzang:
muziek in vrije tijd:
begin tot hel einde met onophoudelij
ke onverwachte wendingen die dc-
spanning van scene tot scene opvoer
den in een weliswaar uitgerekt ver
loop maar waarvan men toch ..genie-
Op Nederland II draaide intussen een
bijzonder interessante Duitse docu
mentaire over het leven van een klei
ne slam in Guatemala, een tweehon
derd nazaten van de oude Maya's die
in de buurt van de „verzonken ste
den" leven. De camara liet nog veel
van die oude Ma.vacultuur zien. de
prachtige tempelresten en het beeld
houwwerk waarvan sommige heden
daagse sculpeurs wel iets geleerd
schijnen te hebben. Bijna ongelovelijk
dat er nog mensen onder zulke préhis-
torische omstandigheden leven en we
vragen ons af of hier nooit een missi
onaris of zendeling getracht heeft hel
christendom te prediken. Al was het
alleen maar om verbetering te bren
gen in het lot van de vrouwen die het
zware werk doen en kinderen voort
brengen terwijl de heren op hun ge
mak de goden tevreden stellen met of
feranden. Een van de beste onderdelen
van deze documentaire vonden we de
opnamen van de hevig actieve vulka
nen in dit barre onherbergzame
land.
Studio Sport van de NOS op I be
steedde veel aandacht aan een sport
die te weinig in de publiciteit, komt,
namelijk het onderwaterzwemmen en
duiken waarover we degelijk geïn
strueerd werden door mensen van de
bond ter beoefening van deze sport
die een 1500 leden lelt. Ook deze
documentaire onderscheidde zich
door fraai camerawerk in het rijk van
de stilte" waar men zo weinig mensen
tegenkomt" en waarin de zware or-
geldreun als achtergrondmuziek wel
wat vreemd aandeed. De start van de
eerste lotgevallen van De Acht van
Chaam (ook doortelevisiemensen abu
sievelijk als Gaam aangeduid) waren
het laatste nieuws in dit programma
onderdeel. Voor de algemene valpartij
was men blijkbaar juist even te laai.
we zagen alleen de ambulance in de
verte arriveren maar het zal de wie
lersportenthousiasten toch wel beval
len zijn dat zij zulke goede beelden
van dit jaarlijkse evenement aangebo
den kregen. Verder waren er de se-
i ieafleveringen zonder
dige hoogtepunten. Al met al
tig, gematigde zomerkijkavond.
A. L
