DE VOORSPELLING KWAM UIT qïwjétvitf Valcareggi: onze defensie was overbelast FIFA-CUP VOOR RIMETBEKER Braziliaanse aanvoerder Alberto zette kroon op magistraal werk Pelé (rechts) bezorgt Brazilië een voorsprong van 10. Even later zal hij bedolven worden onder zijn ploeggenoten. De Brazilaanse voorhoede zou nog drie keer scoren. (Van onze speciale verslaggever)- MEXICO-CITY Het duurde bijna een half uur eer Carlos Alberto, de 26-jarige aanvoerder van het Braziliaanse elftal, de trap naar de presidentiële loge in het Aztekenstadion kon betreden. Duizen den Braziliaanse supporters waren er voor verantwoordelijk, dat de uitreiking van de Coupe Jules Rimet na de door hun favorieten met 41 gewonnen fi nale tegen Italië zolang op zich liet wachten. Onmiddellijk nadat de Oost- duitse scheidsrechter Rudi Glöckner het einde aangekondigd had van de eind strijd van het toernooi om het wereld kampioenschap 1970, hadden de dui zenden bezit genomen van de grasmat en de Braziliaanse spelers konden doen' wat ze wilden, ze kregen geen kans aan de deinende menigte te ontkomen. Er werd gezwaaid me» sombrero's, met geelgroene Braziliaanse vlaggep en er werd vuurwerk ontstoken. Er werd met confetti gesmeten en er werd gezongen. De Zuidamerikaanse vreugdetonelen vormden een grandioze apotheose van een wereldkampioenschap, dat voor de voetbalsport een geweldige propaganda werd. Een toernooi, dat alle sombere' verwachtingen ten spijt, van begin tot einde sportief verliep, voortreffelijk voetbal te zien gaf en wat betreft het organisatorische gedeelte alle voor gaande evenementen op dit niveau verre overtrof. De voorspelling kwam uitBra zilië werd wereldkampioen. Een waardig kampioen. Het land, dat voor de derde keer binnen 12 jaar de Coupe Jules Rimet veroverde, en de beker voortaan in zijn bezit mag houden, verdiende de triomf. Na in de voorwedstrijden sterke naties als Tsjecho-Slowakije. En geland en Roemenië te hebben verslagen, na in de kwartfinale Peru te hebben „opgerold" en na een weliswaar moeizaam bevoch ten, maar dik verdiende overwin ning op Uruguay in de halve finales, rekende Brazilië in de eindstrijd op meedogenloze wijze met Italië af. Het elftal rondom koning Pele gaf de Italianen geen kans. Tot aan de pauze konden de Azzuri nog hopen op een goed resultaat. De voorsprong, die Pelé Brazilië na achttien minuten met een uitstekende kopbal na een voorzet van Rivelino had bezorgd, had Boninsegna negen minuten voor rust door een misverstand tussen doelman Felix en Brito af te straffen, ongedaan kunnen maken. De ruststand van 1—1 was echter al enigszins geflatteerd, want met uitzondering van een al na twee minuten door Felix met grote moeite gestopt afstandsschot van Rlva waren de Italianen geen enkele maal gevaarlijk geweest. Albertosi. de Italiaanse doelman, had zich daarentegen nog verschillende keren in het strijdgewoel moeten werpen om een doelpunt te voorkomen. Ongrijpbaar In de tweede helft brachten de Brazilianen het volgepakte Azteken stadion herhaaldelijk in vervoering. Gerson. de ongrijpbare middenveld regisseur. Clodoaldo. Rivelino, Pelé en Jairzinho deden met hun tegenstanders wat ze wilden. Het tempo, dat voor rust door het voorzichtige spel van beide ploegen laag had gelegen, werd door de Zuidamerikanen zodanig opgevoerd, dat de Italianen al spoedig naar lucht •nakten. Terwijl Albertosi met de regel maat van de klok in actie moest komen, kon zijn collega Felix zich beperken tot het oprapen van een aantal terug speelballen, want ondanks de klasse van ■era MEXICO CITY De nieuwe trofee voor de winnaar van de eindronde om het wereldkampioenschap voetbal zal de naam krijgen Wereldbeker van de voetbal- associatie". Deze beslissing is zaterdag in Mexico City tijdens de vergadering van het bestuur van de FIFA genomen. De beker zal in het bezit blijven van de FIFA en iedere toekomstige winnaar mag een gegraveerde replica behouden. Deze trofee zal de Jules Rimetcup vervangen, die gisteren definitief door Brazilië werd veroverd. Er waren diverse suggesties voor de naam van de nieuwe beker, zoals de Stanley Rous Cup (naar de president van de FIFA) en de Pele Cup. De Jules Rimetbeker is veertig jaar de inzet geweest en kreeg de naam van de Fransman Jules Rimet, die het toernooi organiseerde. Rimet was president van de FIFA van 1918 tot 1954. Riva. Mazzola de Italianen e De verdedigers trouwens ook niet, want alleen door herhaaldelijk aan de noodrem te trekken slaagden zij erin de Braziliaanse aanvalspitsen voorlopig het scoren te beletten Scheidsrechter Glöckner kreeg handenvol werk. Het regende vrije trappen, die stuk voor «tuk veel gevaar inhielden, al was de juiste richting bij schoten van Rivelino en Pelé aanvankelijk nog ver te zoeken, dn de negenenvijftigste minuut had Rivelino bijna" succes. Met een afstands- I schot van vierentwintig meter raakte hij I de lat boven Albertosi. Zeven minuten later was het echter toch raak. Na een mislukte dribbel van Jairzinho kwam de bal voor de voeten van de gewelde naar Gerson. die zich aeen moment be dacht. Zijn keiharde, diagonale schot i was voor Albertosi volmaakt onhoud baar: 2—1. Zowel op de tribunes als in het veld speelden zich onbeschrijflijke tonelen af. Gerson was het middelpunt van de juichende Brazilianen. Vijf minuten later herhaalde de scene zich. Alleen was toen niet Gerson. maar Jairzinho de man, die door zijn ploeggenoten bijna werd vermorzeld. Na een pass van Gerson had Pelé de bal voor de voeten van Jairzinho gekopt en opnieuw was Albertosi een geslagen man: 31. Dat ItaliëBrazilië 14. Scoreverloop: 18. Pele 01: 36. E ninscgna 11; 64. Gerson 12; Jairzinho 13: 80. Alberto 11 Scheidsrechter: Glöckner (O.-Dlrl). Toeschouwers: 105.000. doelpunt betekende de beslissing. De Italianen die zich voor de wedstrijd in het voordeel waanden omdat de door de Brazilianen zozeer gevreesde regen het veld glad en moeilijk bespeelbaar had gemaakt, bogen het hoofd. Zij accep teerden de nederlaag, waaraan ook Juliano vanaf de vierenzeventigste minuut ingevallen voor Bertini en Rivera die zeven minuten voor het einde inviel voor Boninsegna niets konden veranderen. Roes De felheid, waarmee Burgnich, Rosato, Bertini en Facchetti hun respectievelijke tegenstanders Pelé, Tostao, Rivelino en Jairzinho onophoudelijk hadden be stookt, maakte plaats voor gelatenheid Itarlië was aan het einde van zijn krachten, terwijl Brazilië in een roes met succes zorgde voor een formidabel slot. Het vierde doelpunt was wellicht het fraaiste van het hele toernooi Clodoaldo ontdeed zich op het midden veld van drie tegenstanders om ver volgens Rivelino aan het werk te zetten. De Braziliaanse linksbuiten speelde de bal precies op tijd door naai Jairzinho, die eerst Facchetti uit schakelde. De pass naar Pelé was zuiver en terwijl iedereen, ook de Italiaanse verdedigers, rekenden op een schot van de meester, volgde een tikje naar rechts, waar de veropgerukte Carlos Alberto op t ■olie snelheid lag. Het schitteiende schot, waarmee de Braziliaanse aan voerder de glanzende actie doeltreffend afrondde, zette de kroon op het magis trale aanvalsspel van zijn ploeg: 41 Perfect Met verrassend groot verschil had Brazilië de finale in zijn voordeel be slist. En de voetbalwereld duidelijk ge maakt. dat de slechte beurt in Engeland toen Brazilië de voorronden niet over leefde op een vergissing berustte. Dank zij een perfecte beheersing van het 4-3-3-systeem overklaste Brazilië dc Italianen, die weliswaar slechts met twee aanvalsspitsen speelden, maar toch min der op vededigen waren ingesteld dan in de voorgaande wedstrijden. Dat de ploeg van Valcareggi, over wie de kri tiek nu wel zal losbarsten omdat hij het waagde Rivera pas zeven minuten voor het einde in te zetten, nagenoeg de gehele tweede helft tot ver dedigen werd gedwongen, bewijst alleen maar de grootheid van Brazilië, de nieuwe wereldkampioen. Een groot kam- mi"? MEXICO-CITY „Wij zijn overgelukkig. Dit wereld kampioenschap hebben we zeker verdiend. Gerson was de meest op de voorgrond tredende speler", aldus Ma rio Zagalo, coach van het triomferende Braziliaanse elftal. Er werd hem gevraagd waarom Brazilië in de eerste helft niet voluit had gespeeld. „Wij dachten dat Italië in de tweede helft wel vermoeid zou raken, vooral na die twee uur uit puttend voetbal tegen West-Duits- land. We zagen zaterdag hetzelfde gebeuren met het Duitse elftal". Zagalo voegde eraan toe: „Niemand zal het mij kwalijk nemen als ik toch nog een naam noem van een van de briljantste spelers, Pele. Hij is van onschatbare waarde geweest". Zagalo achtte de zwaarste wedstrijd van het toernooi de ontmoeting tegen Engeland (in Guadalajara met 10 gewonnen). Hij vond de Braziliaanse overwinning teven een triomf voor het Zuidamerikaanse voetbal over de Europese stijl en besloot met: „Wij zullen goed op de Jules Rimet beker passen. Ik kan u verzekeren dat er carnaval is en Rio de Janeiro als we terugkeren". Pele verklaarde: „Eerst moesten we de sterke tegenstand van de Italia nen breken. Daarna verliep de wed strijd zoals we het ons hadden voor gesteld. Dit was echt mijn laatste toernooi". Gerson: „Na zo'n triomf kan men alléén maar gelukkig zijn. Het ge beurt niet vaak dat een finale van het toernooi om het wereldkam pioenschap met drie doelpunten verschil wordt beslist". De Italiaanse trainer Feruccio Val careggi zei: „De wedstrijd tegen Duitsland heeft te veel van onze krachten gevergd. Onze spelers kon den in enkele dagen niet genoeg her stellen. Bovendien was onze verde diging tegen Brazilië overbelast. moeten denken om in het vervolg meer aanvallend te spelen". Gianni Rivera, die in de vier minu ten dat hij meedeed slechts eenmaal de bal beroerde, zei: „De wedstrijd tegen Brazilië was bij lange na niet van die kwaliteit als het treffen met West-Duitsland. Tegen de Duitsers hebben we te veel weerstand ver loren en daarom waren we in de BrócUiaans carnaval in het Az tekenstadion, waar Pele met sombrero in triomf werd rond gedragen. „n^erung: „^azj^rè heeft een zeei goed team. Maar volgens mij kwam het derde doetpdnt voort uit bui tenspelpositie. Wij vroegen de grens rechter om een nadere verklaring, maar hij weigerde de treffer te an nuleren. Dit maakte ons nogal Helmut Schön. de coach van het Westduit.se elftal, verklaarde na de met 10 gewonnen wedstriid tegen Uruguay: ,,Ik ben trots op dit team, dat erin slaagde als derde te ein digen. Wij hadden het geluk dat we misten in het duel met Italië. Onze ploeg was aan het eind van krachten. Vergeet niet dat we in de afgelopen week tweemaal twee i tegenover de beste teams van wereld stonden". Doelman Horst Wolter, die in 2 enige „Mexicaanse" wedstrijd niet werd gepasseerd, zei: „Zo hard als door de Uruguezen ben ik nog nooit aangevallen. De scheidsrechter had mij meer in bescherming moeten nemen. Natuurlijk ben ik blij, dat ik geen doelpunt heb moeten toestaan". Berti Vogts: „Cubilla was één van mijn meest onaangename tegenstan ders in dit toernooi. Maar ik meen ook deze taak goed vervuld te heb ben. Wat een geluk dat er geen ver lenging nodig was". Wolfgang Overath, die het enige doelpunt maakte, zei: ..Ik had zo naar dit toernooi verlangd. Aan het slot wilden onze benen haast niet meer. Alleen het resultaat telt, de rest is onbelangrijk". Juan Hohberg, trainer van het Uru- guese elftal, verklaarde: „Niemand wordt kampioen zonder geluk, ook niet bij het wereldkampioenschap. Ditmaal heeft het geluk ons in de steek gelaten. Wij hebben in de acht ste finales defensief gespeeld omdat wij ons wilden plaatsen. Nu hebben we aangevallen om te kunnen win nen. Ik ben tevreden met de presta ties van mijn ploeg". hij zijn gebruikelijke

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 9