JAN AKKERMAN
JNI 197(
musicus
voor het leven
Beatgroep
s soms
trger dan
ïuwelijk
Nederlandse groepen zijn
laatste maanden meer dan
het nieuws geweest,
groepen
lue, Tee-Set en The George
taker Selection Het zelfde
aat ongetwijfeld ook gebeu-
geboren in december 1969,
rroep Focus, bestaande uit
Thijs van Leer, orgel - fluit -
tiano. Hans Cleuver, drums en
lercussle, Martijn Dresden,
•asgitaar en trompet en Jan
Akkerman, sologitaar, meio
's. Dezelfde Jan
zich nu een
jzersterke reputatie als Ne
derlands beste sologitarist
leeft verworven, laat zich niet
rg enthousiast uit over het
dat Focus tegen het einde
het jaar een gepland be
zoekje aan de USA zal gaan
brengen. Verder deed Jan Ak-
lan in gesprek met Punt-
nog enkele krasse en min-
milde uitspraken over de
nederbeat en de popsituatie in
algemeen.
Waarom Focus?
„Ik ben des
tijds begonnen met Johnny
The Cellar Rockers en
diezelfde samenstelling vond
terug in The Hunters,
k ruim vijf jaar heb
gespeeld. Weet je wat het is?
lang met shit muzi
kanten moeten spelen. Ik heb
geweldige tijd gehad. v
hoor. De periode van The
i mijn gelukkigste
ik vind dat een
beatgroep soms erger dan een
huwelijk is. Je hebt namelijk
vertrouwen in elkaar.
Vandaar dat toen ik bij
ik alleen voor
poen werkte. Dat veroor
zaakte bij mij een inwendige
frustratie en het maakte mij
kapot. Tijdens Brainbox speel
de ik eens met Thijs van Leer
het spelen met hem maakte
i intens gelukkig. Ik vind
Van Leer dan ook een gewei
muzikant. Nou, en toen
ben ik overgestapt. Ja, Pierre
(drummer
Brainbox) "fs erbij
Jammer, want het is een erg
goede drummer".
Na een langdurige periode bij
velerlei orkesten kwam Jan gaan
dus bij Focus, een uitstekende alle idei
groep waarbij Radio Luxem- werken
burg wat het management be- dus nie
treft de touwtjes in handen vroeger,
heeft genomen. .,Ja, dat is
toen erg leuk gegaan. Radio
Luxemburg management, een
«Bleven mixage. De songs zijn groten
en erg deels geschreven door Thijs
van Leer en ik heb alle ar
rangementen verzorgd. We
gaan echter van nu af aan
opname
i compo-
een der grootste Europese sta
tions met zeer goede Ameri
kaanse connecties, had al een
oogje op Focus en toen ik
erbij kwam bood het wat
meer perspectieven, want
daarvoor was er nog niet ge
noeg beat, nog niet zo heavy.
Vanaf december '69 zijn we
toen hard gaan werken. We
meer dan een ton van Luxem
burg en gingen binnen korte
tiid naar Engeland, de Morgan
Studio's in Londen, waar Jeth-
ro Tuil hun derde elpee op
namen. Wij hebben daar de
elpee opgenomen, die
eerste single „Why dream
about a future".
De plaat komt in Nederland
uit bij Bovema, Frankrijk op
AZ, Engeland bij Transatlantic
en in Amerika op Sire.
Ik ben nog twee keer terug
gegaan naar Engeland voor de
sitie komen te staai
namen eronder".
In de beginperiode van Focus
heeft men als backing-groep
gefungeerd bij de musical
„Hair". Hoe is dat verlopen?
„Dat hebben we niet zo lang
volgehouden. Twee maanden
maar, dat lijkt kort, maar het
dat is Israël en dan gaan we
het grote Bratislavaconcert
(waar vorig jaar de Beach
Boys optraden) in Praag doen.
En verder veel optredens in
Nederland en de rest van
Maar waar ik als een berg
tegenop zie, dat is tegen het
einde van het jaar Amerika.
Nee, ik wil niet zo hard. Je
hoort zulke dure verhalen
keer ingevallen, omdat ik toe
vallig vrij was, maar dat is
voor mij de grootste afknapper
in mijn leven geweest. Er is
een gitarist erg goed bezig en
dat is Tijmen Holwerf. Hij is
oudere generatie
zonder goede gitarist".
Toekomstplannen
Jan Akkerman: „Tja, dat
wordt een hele drukke tijd.
We gaan in juni-juli naar
Van
ken het daar" zoals die Freddy
Haayen over Amerika praat.
Goed, we hebben daar wel
wat verkocht, maar er lopen
zulke verschrikkelijk goede
musici rond. En dan komt
daar het groepje Shocking
Blue of The Earring. Nee, we
zijn zo ver nog niet.
Weet je wat goed is? Wes
Montgomery, Barney Kessel
Een ontzettend knappe rasmu
zikant vind ik Frank Zappa,
zijn elpees zoals b.v „Hot
Rats" en „Uncle Meat" zijn
gewoon de maatstaf voor de
hele popbusiness".
Tijdens de periodes bij The
Hunters en Brainbox werkte
Jan Akkerman veelvuldig als
The Cats.
Maar dat is nu voorbij. Jan
Akkerman doet nu andere
dingen, die de aandacht opei
sen. Zo heeft hij de afgelopen
maanden twee aardige elpees
gemaakt. Een met saxofonist
Hans Duif er en de tweede met
Veronica-deejay Chiel Mon-
tagne.
„Ik vond het een eer om een
elpee te maken met Hans Dul-
fer, die mijn waardering als
saxofonist heeft. De naensen
die met hem spelen op deze
elpee komen grotendeels bij
Max Woiski vandaan en het is
heel erg fijn geworden. Ik
speel een nummer op de plaat,
de titelsong „The Morning Af
ter The Third", een compositie
van Dulfer. Allemaal uitste
kende musici die meespelen.
Ontzettend spiritueel was het
voor mij om te werken met
iemand als Chiel Montagne.
Chiel heeft namelijk een aan
tal gedichten gemaakt, waar
voor ik de muziek heb ver
zorgd. De plaat biedt een in
troverte sfeer. Hoogtepunt
voor mij op de elpee is zonder
meer „Meisje In De Stad",
waarvoor ik de muziek van
o.a. „Strange Things Appear"
(een oude single van de Hun
ters) en „Woman's Gone" ge
arrangeerd heb". Jan Akker
man heeft het llaatste decen
nium actief meegedraaid im de
Ik vind noi
paald veel ii
Nederlandse
Nederland ge-
meest favoriete
die ook al zo lang meedraait
als ik en de jongens zijn nog
steeds bij elkaar. Een goede
groep zonder meer. Dat de
popsituatie hier Slecht is ligt
zeer zeker niet aan Veronica.
Ik had nooit verwacht, dat zij
„Down Man" zo erg zouden
pushen en ik ben erg blij om
dat we er veel platen van
verkocht hebben-
Ik bewonder producer Tim
Griek om zijn scherpzinnige
registratie. Hij heeft, naar
mijn mening, heel wat in zijn
mars. Willem van Kooten is
ondankszijn keiharde zake
lijkheid een uniek persoon en
hij is het. die samen met Jan
van Veen en Koos Zwart met
hun Hitweek en Radio Veroni
ca de Nederlandse popbusi
ness op gang heeft geholpen.
Ik ben niet zo erg onder de
indruk van Jan v. Veens arro
gantie, maar ik ben erg ge
schrokken over de manier
waardoor hij er door de direc
tie van Veronica is uitgewerkt".
Jan Akkerman heeft gespro-
Deejay
Martin
Hakkaart
in het lastige
deejay vak is
Martin Hakkaart.
Via de platenver-
popwerk bü de
groep Big Wheel
raakte hij verzeild
achter de draai
tafel van technicus
Hans v. d. Kley.
tijdse. hippe, inne
klanken. Momen-
veelbelovende dcc-
werpèn. Uiteraard
beschikt Martin
Hakkaart over de
odige parate pop-
ennis. die onmis-
(ADVERTENTIE)
°°desuur|le,yjflia®23
TH[[.
S."Sï i-SSS sexxSf,
KS«5=?«tBS3WB
KR||inruls m°r""
doekje? placht groot-
agen om daarmee aan
1. DIK. een woord dat modieus ge
sproken helaas ellendige gedachten
oproept, is te leveren in zeer elegan
te, vriendelijk camouflerende en
luchtige materialen. U moet daar
voor rondkijken in het rek van de
ensembles. Daar zijn eendelige an-
tron badpakken te vinden, prachtig
naar figuur gesneden i
Natuurlijk een niet te
hoog opgeknipt pijpje en liefst een
lengtewerkend dessin, dat maakt wei
zo slank als een unikleur. Hier over
heen een strandhes of -hemd (als
het kind maar een naam heeft) var
katoenen frotté in precies hetzelfde
dessin en gemakkelijk aan en uit »e
trekken met behulp van de doorlo
pende ritssluiting.
2 DUN, zouden wij noemen het een
delige badpak uit Nyl-Suisse dat
weliswaar tamelijk I
decolleté en pijpjes
opgesneden, maar w
het dessin zeer extravagant i
heten: zebrastrepen i
beelding van twee zebra's in het
3 DOOR EEN DUN DOEKJE, past
bij de strandbedekkingen die het
met minder doek kunnen stellen.
Modellen die het midden houden
tussen bikini en eendelig pak, zijn
bijzonder geraffineerd. Ons voor
beeld excelleert door een kruiselings
voorpand hetgeen alles op
plaats houdt, óók bij het bukken
dat gebeurt niet bij alle soorten
zo'n smal voorpand!).
Het rugdecolleté wordt avantgardis-
dan minikini (cn deel uitmaakt van
een ensemble waarbij lange casaquc
en bermudashorts horen). Liefelijk
dessin en zo gemodelleerd dat d«
biezen tegelijk functioneel en versie
