Leidse Courant | 1970 | 26 februari 1970 | pagina 15

Aanvoerderschap stelt in het
UEFA-jeugdelfta! weinig voor

Peter Post na zesdaagse van
Groningen naar het ziekenhuis

VOOR PAUL VAN MIN LONKT
ZONNIGE TENNISTOEKOMST

Organisator Ruys

kreeg bezoek
van deurwaarder

Kangeroes-dames even
uit degradatiezorgen

Maand trainen
bij Lew Hoad
in Spanje

Krabbé RAG De Graaff
winnen
Noteboomtoernooi

Judobond ontslaat
technische commissie

DONDERDAG 26 FEBRUARI 1970

DE LEIDSE COURANT

PAGINA 15

LEIDEN In de jongste Interland
van Jong Oranje (die tegen de Bel
gen) dwong Wim Rijsbergen veler res
pect af. Bewondering vooral van de
Belgische coach, die hem tot de uit
blinker van liet; oranje-team bombar
deerde. Wim, die dit seizoen wal ge
makkelijker bereikbaar werd en zich
niet langer meer de zwijgzame jongen
toonde, zal deze ontwikkeling tevreden
hebben bekeken. Ook Wim, die zich
als een der weinige amateur-voetballers
in het team van Arie de Vroet heeft
gewerkt, behoort tot de sollicitanten
van het betaalde voetbal. Vorig jaar
gonsde het bij Roodenhurg reeds van
de geruchten. De blonde, stevige op
bouwer zou naar ADO gaan. Wim
trainde inderdaad ook verscheidene
malen met de Hagenaars en hy werd
ook nog doorgelicht tijdens een vriend
schappelijke ontmoeting tussen Roo
denburg en ADO-b. Wim werd echter
niet verblind door de mogelijke be
dragen, die hem te wachten stonden
en anderzijds was ook ADO niet ge
ïmponeerd door de Leidenaar.

„Het contract Is nog niet zo dat je
er iets aan over kan houden, maar mis
schien ben ik toch wel fout geweest en
had ik beter over kunnen stappen. Niet
dat het zoveel uitmaakt. Ik heb een
jaar met het UEFA-jeugdelftal achter
de rug, dus zoveel heb ik niet gemist".
Bovendien stond Wim voor het eind-:
examen van de MÜLO. Dit'jaar is dat
weer het geval, maar, en zijn vader
„Ik zal Wim niets in de weg leggen.
Hij mag zelf beslissen wat hy doet.
Het lijkt me wel leuk als hij straks bij
een betaalde vereniging speelt. Ik heb
zelf ook gevoetbald. Niet zo hoog,
maar ik kan me wel voorstellen wat
het voor een voetballer betekent"
knikt bevestigend, nu zal Wim wel in
gaan op een aantrekkelijke, invitatie.
Maar voor het zover is kan Rooden-
burg nog van hem profiteren. Van zijn
constructieve werk, ook al staan zo
nu en dan zijn aanvallende collega's in
gunstige posities tevergeefs te wach
ten op een pass van de oprukkende
middenvelder.

DERTIG GOALS

De afkomst wordt echter nooit ver
loochend. Wim is van huis uit een af-
werker: „Als A-junior was ik in de
voorhoede de aangever voor Bert Jan-
Ben. Toch maakte ik zelf per seizoen
nog zo'n dertig goals. Je kon toen ge
makkelijk mee naar voren. Je behoefde
nooit een bepaalde man te dekken. In
het eerste elftal was dat wel even an-

7: WIM RIJSBERGEN

der». De sprong van junioren naar se
nioren vond ik groot. Je miste de hard
heid. In de eerste wedstrijd kwam ik
nauwelijks aan de bal. De eerste tien
wedstrijden vorig seizoen durfde ik de
bal niet te lang bij me te houden. Je
was bang teruggezet te worden".
Via het UEFA-elftal zal Wim Rijsber
gen de sprong naar een b-elftal moe
ten maken. Het contact met de jon
gens van Ajax, Feyenoord en al die
anderen is echter vrij schaars. Naast
de wedstrijden wordt er slechts een
maal in de twee weken getraind. In
tensiever oefenen is niet mogelijk, om
dat De Vroet ook het amateurelftal er
bij heeft gekregen, met welk team hij
thans in West-Duitsland zit.

„Toch vind ik het een goede basis. Bij
het UEFA-elftal neem je blindelings
de plaats over van een ander. Bij Roo-
denburg zie ik het zo vaak dat er een
jongen vrij staat en dat niemand op

hem schijnt te letten. Je hebt ook
perioden dat het tempo omhoog gaat.
By amateurwedstrijden zie je dat al
leen tijdens een offensief". Dat swit
chen brengt met zich mee dat Wim
ook vaak een verdedigende rol heeft.
Als aanvoerder heeft hij dan zonder
meer een beter overzicht. Maar maakt
dat iets uit?

ISAAC VAN WEERLEE

„Het aanvoederschap stelt niet zoveel
voor. Alles wordt uitgemaakt door de
trainer of coach. Of het nu goed of
fout gaat, De Vroet hoor je wel
schreeuwen. Als aanvoerder sta je echt
niet boven de anderen. Steeds word je
ook op het hart gedrukt dat wanneer
je in het UEFA-elftal speelt, dat nog
niet betekent dat je er bent". Heb je
zelf de indruk dat je Roodenburg ont
groeid bent? „Bij Roodenburg is er
niemand aan wie ik me kan optrekken
of het moet Isaac van Weerlee zijn.
Hij praat met me als ik met een
inzinking te kampen heb. Zijn door
zettingsvermogen en het sjouwen tot
de laatste minuut, dat inspireert me".
Wim Rijsbergen, die zijn verkiezing
voor dit vertégenwoordigende elftal te
danken heeft aan zijn optreden in een
wedstrijd tussen de teams van Leiden
en Den Haag (onder de toeschouwers
bevond zich Siem Plooyer), zou de
aanvoerdersband niet bij Roodenburg
willen dragen. Daarover vindt hij zich
te jong. „Ouderen slikken niet iets van
een jongen van 18". Het publiek trou
wens ook niet. Afkeurend werd Wim
Rijsbergen dit seizoen in een der thuis
wedstrijden bekeken, toen hij het aan
de stok kreeg met Isaac Klinkhamer,
die al heel wat jaartjes langer mee
loopt. Vlak voor de eretribune voer
Wim tegen Isaac uit. Oorzaak was het
feit dat Klinkhamer in de ogen van
Rijsbergen egoistisch te werk ging.
„De mensen denken dan gauw dat je
sterallures hebt. Ze gaan er van uit,
hij heeft in het jeugdelftal gespeeld en
nou is Roodenburg te min voor hem.
Maar ik probeer juist zo'n wedstrijd
met de jeugd zo snel mogelijk te ver
geten en me te concentreren op de vol
gende wedstrijd. Of het nu een wed
strijd met het UEFA-elftal betreft of
een wedstrijd van Roodenburg, de con
centratie is hetzelfde. Ik zet me altijd
voor honderd procent in, ook al staan
bij Roodenburg die hoge heren niet
langs de lijn", aldus Wim Rijsbergen.
Als laatste in deze serie volgt morgen
Jan van Duyn.

Jan Preenen.

GRONINGEN De Groningse zesdaagse is gis
teravond wat schuchter van start gegaan. Na
de huldiging van Peter Post en het voorstellen
van de renners schoot wethouder B. Hendriks de
twintig renners weg, die in de Martinihal aan
hun laatste zesdaagseavontuur van het seizoen
1969-1970 begonnen. Zesdaagsekeizer Peter Post,
die in Groningen zijn 55e overwinning wil be
halen, zal twee dagen na het wielerevenement
naar Berlijn reizen om daar geopereerd te
worden.

„Ik heb de laatste zesdaagsen, in Antwerpen, Berlijn
en Milaan, veel last gehad van een gezwel op mijn
zitvlak. In de Universiteitskliniek van Berlijn zal ik
in de eerste week van maart worden geopereerd. Mis
schien dat ik pas eind april weei' op de fiets stap.
Voorlopig is het wielerseizoen voor mij verloren",
aldus Peter Post, die zich overigens zeer tevreden
toonde over de goede organisatie van deze eerste
zesdaagse van Groningen. „Ik geloof niet, dat er
klachten zullen zijn van de renners. De slaapgele
genheden zijn keui'ig verzorgd en alles ziet er netjes
uit", stelde Post goedkeurend vast.

Koppelgenoot Jan Janssen liet vervolgens na enige
trainingsrondjes weten: „Het is een zware baan. Het
is een gedrongen baan, de bochten zijn erg kort en
ik zal de eerste avond wel moeite hebben met het
tempo. Je moet aan zo'n korte baan wennen".

Training

Jan Janssen beschouwt deze zesdaagse als een trai
ning voor het wegseizoen. „Onmiddellijk na Groningen
rijd ik ParijsNice. Ja kan beter van de baan op de
weg gaan rijden, dan van de weg op de baan. De
sfeer kan hier erg goed worden. Groningen had nooit
tot 1970 moeten wachten om een zesdaagse te orga
niseren. Het publiek is hier beslist wielergek genoeg",

zei Jan Janssen, terwijl hij naar de tribunes
waarop steeds minder open plaatsen zichtbaar wer
den. En waar wijdagavond, na afloop van hun inhaal
wedstrijd de elftallen van GVAV en Feijenoord plaats
zullen nemen als gast van organisator Charles Ruys.

Belastingschuld

Ongewenst bezoek kreeg Charles Ruys enige uren
voor de aanvang. Een deurwaarder wilde beslag
laten leggen op het salaris van Gerard Koel. De
Amsterdamse renner had een belastingschuld. Charles
Ruys reageei'de zeer koeltjes: „Daar kan ik niet aan
meewerken. Als het een verplichting wordt laat ik
Gerard Koel niet van start gaan. Ik laat dan een
andere renner zijn plaats innemen. De belasting krijgt
dan ook geen cent", aldus Charles Ruys.

Groningen, dat druk doende is een
v allure te worden. Straks ook al de
ndooratletiekkampioenschappen op een „echte" baan
in het hoge noorden. In deze dagen tollen de renners
rond. zoals in deze afvalrace waarin Peter Post op
kop ligt. En dan kun je moeilijk als laatste afvallen.
Dat gebeurde dan ook niet, want Post won deze race.

De stand bij de neutralisatie om drie uur vanmorgen
was als volgt 1. PostJansen (Ned.) 118 pnt; 2.
Koel—-De Wit (Ned.) 53; 3. Bugdahl—Kemper (W.-D1-)
35; 4. Renz—Gilmore (W.-Dl/Aus.) 28- Op één ronde:
5. Loevesijn—Deloof Ned/Belg.) 59; 6- Verschueren—
Seeuws (Belg.) 45. Op twee ronden 7. Pfenninger
Spahn (Zwi.) 86. Op vier ronden 8. Van der Lans
Hill (Ned/G.Br 55; 9. Van Midden—Fritz (Ned/
W.-Dl.) 35; 10. Simes—Lawrie (V.St/Aus.) 28-

LEIDEN. Voor Kangeroes zowel als
voor Martinus was dit treffen van uiter.
mate groot belang, aangezien de win
naar zich voorlopig even zou kunnen
losmaken van het gedrang onderaan de
ranglijst. En aanvankelijk wees alles er
op dat Martinus de besté papieren in
handen had. Na een ruime 8-15 setwinst
in de le set stuitten de Amsterdamse
dames in de 2e set weliswaar op een
zich fel verzettend Kangeroes, maar en
kele slordigheidjes in de defensie van
het Leidse team deden ook nu weer de
setwinst naar Martinus gaan: 14-16.

Bij 12-14 in de 3e set leek de stryd be.
slist. Kangeroes wilde zich echter niet
gewonnen geven en dankzij enkele uit
stekende aanvallen van Wil Goedhart en
Adry v. d. Plas sloten Ans Vrlelink- c.s.
deze set toch nog winnend af: 16-14.
Gesteund door dit eigenlijk niet meer
verwachte succes trok Kangeroes in de
4e set direct fel ten aanval en hoewel
ook Martinus zich niet onbetuigd liet,
wisten de Leidse dames ook deze set
op hun naam te schrijven: 15-10, zodat
een 5e set de beslissing moest brengen.
Martinus raakte in de 5e set helemaal
uit haar gewone doen, niet alleen door
dat een 0-2 voorsprong verloren was
gegaan, maar zeker mede door enkele
aanvechtbare beslissingen van de arbi
ter. Kangeroes speelde zich rustig naar
een royale voorsprong toe, 10-2, maar
kreeg toen een mentale klap te incas
seren, doordat Adry v. d. Plas bij een
poging om een bal- te redden, pardoes
op haar hoofd viel.

Enkele minuten bleef deze speelster
groggy op de grond liggen, maar geluk
kig kon zij daarna hoewel uitermate
voorzichtig toch weer aan het spel
deelnemen. Even leek het erop dat Mar
tinus van de verwarring in het Leidse
team gebruik zou weten te maken om
de achterstand goed te maken. Bij de
stand 10-5 hernam Kangeroes echter
weer het initiatief en door een 15-5 set
zege boekten de Leidse dames een
zwaarbevochten 3-2 zege.

Haag '68 Kangeroes

De reserves van landskampioen Haag
'68 waren in Voorburg de gastvrouwen
van Kangeroes. Steunend op een perfec
te technische balbehandeling en een
zeer gevarieerde aanval gaven de Haag
se dames Kangeroes geen enkele kans
gevaarlijk te worden, hetgeen overduide
lijk blijkt uit de cijfers: 15-2, 15-6
nogmaals 15-6.

ARGOS—PVC

Ook deze wedstrijd werd gespeeld onder
de dreiging van degradatie. Zowel Ar-
gos als PVC konden de punten bijzonder
goed gebruiken en het was uiteindelijk
PVC dat verdiend met 1-3 aan het lang
ste eind trok. Argos speelde min of
zonder overtuiging en maakte boven,
dien in de aanval teveel fouten om kans
te maken op de overwinning. De setstan
den spreken ook hier duidelijke taal:
11-15, 4-15, 15-8 en 6-15.

SIGIKangeroes (heren)

Afgaande op de einduitslag, 3-0 voor de
Delftse ploeg, zou men geneigd zijn
te zeggen dat Kangeroes zich als een
willoos lam naar de slachtbank had la
ten leiden. Maar niets is minder waar!
Ook nu weer moesten Kees Taconis c.s.
het stellen zonder de steun van aan
vallers Hans Oudeman en Piet v. Zwie-
ten en nadat zij in de le set wat warm
waren gespeeld boden de Leidenaars
in de volgende twee sets uitstekende te

genstand. Huusse, Broersma en Pijnaken
lieten aan het net goed werk zien, maar
de vooral op eigen terrein zeer sterk
spelende Delftenaren, met als grote uit
blinker international Jan Willem Mul
der, hielden de deur voor Kangeroes
dicht. Setstanden: 15-3, 15-8, 15-11.

KangeroesDelta (heren)

Het voor het behoud van de plaats in
de hoofdklasse vechtende Delta uit
Zwijndrecht startte in deze wedstrijd
bijzonder fel en zowel in de le als in de
2e set moest Kangeroes de winst uit
handen geven. Maar prachtig herstelden
de Leidenaars zich daarna. De Delta
spelers moesten in de 3e en 4e set dui-
delyk de tol betalen voor hun enorme
inspanningen in de le en 2e set en de
nu op volle toeren draaiende Leidse aan
val sloeg telkens keihard raak. Door nu
zelf tweemaal achtereen een set te win
nen trok Kangeroes de score recht om
daarna in de 5e set recht op de eind
overwinning af te stevenen. Bij het wis
selen van speelhelft stond Kangeroes
met. 8-5 voor en niemand gaf eigenlijk
meer iets voor de kansen van Delta. Een
kleine inzinking werd de Leidenaars
tens.lotte noodlottig. Enkele minder
goed gerichte passes legden de Kange
roes aanval lam en direct profiteerde
Delta. Met zeer klein verschil ging ten
slotte de winst naar de ploeg uit Zwijn
drecht. Setstanden: 7-15, 8-15, 15-12.
15-9 en 13-15.

Overgangsklassen

Door een aan duidelijkheid niets te wen
sen overlatende 3-0 zege drukten de
Rijnsburg-dames het bezoekende Radius-
MVC nog vaster op de laatste plaats,
maar zelf is de ploeg uit Rijnsburg ook
nog lang niet veilig. Uit de nog reste
rende zes wedstrijden zullen Cocky Ste-
kestee c.s. echt nog wat punten moeten
vergaren om de plaats in de overgangs
klasse te kunnen behouden.
Hel Alphense Castellum Is wel heel dui
delijk van slag getuige een 3-1 verlies
tegen het Amsterdamse KVA Welis
waar konden de Alphenaren ook in deze
wedstrijd niet volledig aantreden, maar
dit is slechts een klein excuus voor de
nederlaag.

In de Vijf Meihal revancheerden Kooi-
stra c.s. zich gisteravond echter uitste
kend. Het bezoekende KDO kon geen
moment gevaarlijk worden en werd met
een klinkende 3-0 nederlaag naar huis
teruggestuurd.

LSG-reserves
nemen laatste
hindernis:
Philidor 3

LEIDEN In de le klasse van de
Leidse Schaakbond is de beslissing ge
vallen. In een spannende wedstryd, waar
in vele mooie en iets minder mooie
partyen gespeeld werden, versloeg LSG
H het derde tiental van Philidor, voor
lopig met 6-3. De laatste partij biedt
Philidor nog wel goedé kansen, maar
veel heeft het daar niet meer aan.

Met 6 gewonnen matches zal LSG n
zich nu opmaken om de strijd aan te
binden met de kampioenen van drie
I andere onderbonden. De

i training bij Hoad. Als hij met je gaat
zwakke plekken aan het licht".

uit deze vierkamp te voorschijn komt,
promoveert naar de 2e klasse van de
KNSB.

LSG in wist daarentegen Sassenheim
nog net niet te verslaan. Voorlopig
leidt LSG ni in deze match met 5-3.
De twee resterende partijen zullen ge-
arbitreerd worden. Sassenheim claimt
hier twee winstpartijen, zodat nog een
gelijkspel bereikt wordt; het kan zo'n
uitslag goed gebruiken, teneinde inliet te
degraderen, maar het is zeer de vraag
of Sassenheim ook beide claims toe
gewezen krijgt.

In de 2e klasse A versloeg Voorschoten
EU het team van Voorhout met 7-3. Voor
schoten ni is hiermee vrijwel zeker uit
degradatiegevaar. Voor Voorhout ziet
de toekomst er echter uiterst somber uit.

De resterende partij uit de match Lei-
bhe I-LSG IV werd remise gearbitreerd,
zodiat Leithen met 7-3 gewonnen heeft.
In de derde klasse B bevestigde Leithen
m, dat ook al verloor het alle verder te
spelen matches toch al promoveerde,
zijn superioriteit door Revanche met 6-4
te verslaan. Daarentegen bevestigde
Alphen IV zijn minoriteit door van Leed
te verliezen, ditmaal met 8-2.

Galerie De Tor, Czaar Peterstraat 95
Amsterdam, exposeert van 27 februa
ri tot en met 22 maart werk van
Theo Blom, Johannes Kuyt, Laurens
van der Spoel, Pearl Perlmuter en
Wilfred Voet.

(Van onze sportredactie)
DEN HAAG Voor Paul van Min
lonkt aan de vroege voormiddag van
het tennisseizoen een „zonnige" toe
komst op korte termijn. De jonge (18)
tennisser uit Voorburg, bestempeld als
„aankomend talent", krijgt aan het
eind van dit jaar volop gelegenheid af
te rekenen met het eerste gedeelte van
die term. Als Van Min in oktober of no
vember in Fuenscrola in Spanje is aan
gekomen. weet hij zich dankzij de be-
ioeienis van het Leo van der Karfonds
- een maand lang verzekerd van de
training en begeleiding van een van 's-
werelds beste oefenmeesters. In het
tenniskamp van de Australiër Lew Hoad,
n.s zelf een grote in de internationale
nniswcreld, kan zijn talent dan rijpen
der dc ook in dat jaargetijde nog veel
al fel schijnende zon. Van Min: „Ik ben
gekozen uit een aantal kandidaten die
door de bond zijn voorgedragen"
twee jaar geleden jeugdkampioen
Nederland, heeft van die trip hoge
wachtingen.

„In Engeland heb ik een keer tegen
een jongen gespeeld die ook twee weKen
bij Hoad getraind had, die was daaro
ver razend enthousiast". Voorwaarde
voor zijn inschrijving: dat Van Min van
Hoad persoonlijk les zal krijgen. „Ik
verwacht er wel wat van, vooral omdat
het een maand is. Die man kan je ont
zettend goed coachen. Als je met die ke
rel gaat spelen, komen natuurlijk van
zelf je zwakke punten aan het licht. Het
is tenslotte een „hele grote" geweest".
Maar dan moet hij wel in optimale con
ditie verkeren „het is allesbehalve
een vakantietrip, 's morgens zal er wel
een warming up zijn, in de namiddag
trainen en 's avonds nog eens conditie
training" en daar schort het op het
ogenblik nogal aan.

Van Min heeft de laatste maanden
niet of nauwelijks kunnen trainen, om
dat hij sinds vorig jaar augustus de ziek
te van Pfeifer onder de leden heeft. „Dat
openbaarde zich vlak na de „nationale",
toen ik met de Nederlandse ploeg in Bel
gië was voor de jaarlijkse interland.
Daar hebben we één dag gespeeld, de
tweede is verregend. Toen ik de auto in
stapte was ik nog kerngezond, ik kwam
doodziek uit. Het bleek dat ik het al
tijdens de nationale kampioenschappen
onder de leden had gehad en ik moest
gelijk drie maanden het bed in. Midden
december heb ik voor het eerst weer een
balletje geslagen. Dat was maar tien
minuten. Als ik naar het net liep. was ik
doodmoe, nu gaat het beter. Ik train nu
een half uur, maar als het aan mij lag
zou ik al weer volop trainen".

De training wordt geleidelijk opgevoerd.
De bondsarts en de arts van het KNVB-
sportcentrum waar Van Min gekeurd
zullen een programma voor hem opstel
len. „Ik zaleerst wel een competitie
gaan spelen en dan hoop ik dat ik tegen
het zomerseizoen wanneer de toernooien
beginnen, weer helemaal terug ben"
Toch ziet Van Min hoe vreemd het
ook moge klinken een positieve kant
van zijn ziekte. „Het is weieens goed
om er helemaal uit te zijn. De techniek
raak je niet kwijt, alleen moet je je con
ditie weer op peil brengen en de wed
strijdsfeer weer te pakken krijgen".

Belangrijkste punt voor Paul van
Min blijft op 't ogenblik echter nog het
eindexamen van zijn studie aan de mid
delbare handelsschool. Een studie die
door zijn activiteiten in de tennissport
(vorig jaar) en zijn ziekte (dit jaar) da
nig in het slop dreigde te raken. „Vorig

jaar ben ik in Amerika, Spanje en Frank-
•ijk geweest, dat heeft me bijna vijf
maanden gekost. Nu ben ik 's avonds op
school en werk ik veel thuis, want ik
wil dat eindexamen toch wel halen. Dan
heb ik tenminste iets waarop ik terug
kan vallen. „Ik wil blijven leren
praktijkdiploma's halen en en blijven

(nu nog) een half uur op het tennispark
Mariahoeve, waar bondstrainer Rinus
Buytelaar die middag enige van zijn pu
pillen onder handen neemt. Buytelaar
kent zijn leerlingen, ook Paul van Min:
„Alleen psychisch al is het een voordeel
dat hij daar gaat trainen. Hij heeft zijn
zwakke punten. Ik ken de school van
Hoad niet, ik weet niet wat zijn oefen
stof is. Wat de techniek betreft, liggen
we in Nederland niet achter, zelfs voor.
Er zal wel hoofdzakelijk op de wedstrijd
instelling gewerkt worden. Hoad gaat
hem sparren. Daarom moet hij er hele
maal fit en medisch goedgekeurd naar
toe, anders gaat hij niet. Dat zou niet
te verantwoorden zijn, tegenover hemzelf
niel en tegen zijn ouders niet".

Van Min heeft nog zeven maanden de
tijd.

LEIDEN. Evenals de voorgaande ,ja_
ren heeft liet Leids Schaakgenootschap
ook nu weer de organisatie van een No.
tenboom toernooi op zich genomen. Ge
durende drie dagen hebben de ditmaal
slechts 60 deelnemers elkaar in vier
kampen bestreden. Voor de eregroep
waren J. C. Kort, R. A. G. «ie Graaff,
T. Krabbé en D. D. van Geet uitgeno
digd.

In de eerste ronde versloeg Kort zijn
clubgenoot Van Geet in een zeer goede
hoewel soms wat dubieus gespeelde
partij. De Graaff remiseerde tegen
Krabbé nadat hij in een eindspel met
Foren, loper en paard tegen dame en
pion een damezet over het hoofd had
gezien.

In de tweede ronde werd de partij tussen
Krabbé en Van Geek remise. De Graaff
versloeg kort in een partij, waarin hij
tot de laatste vijf zetten duidelijk voor
deel had. De tijdnood moest echter nog
de beslissing brengen. In de laatste ron
de kwamen Van Geet en De Graaff een
snelle remise overeen.

Krabbé offerde een pion tegen Kort;
deze kon later remise bereiken maar zag
dit over het hoofd en verloor. De eind
stand was aldus: i/2: T. Krabbé en R. A.
G. de Graaff, elk met 2 punten; J. C.
Kort en D. D. van Geet, elk met 1 punt.
Door loting werd Krabbé winnaar
dit toernooi.

Voor de junioren-groep waren de Leidse
jeugdkampioen Ch. Kuijpers, W. Hok.
ken, D. Sikkel en L. Hofland uitgeno
digd.

Hier was Hofland duidelijk een klasse
beter dan de overige spelers. In de eerste
ronde kwam hij steeds beter te staan
tegen Kuypers. Uiteindelijk bracht
gedekte vrijpion de beslissing. Sikkel
sloeg inmiddels een erg vergiftigde pion
en werd van het bord gecombineerd door
Hokken. In de tweede ronde fopte Kuij
pers zichzelf. In zijn party tegen Hok
ken stond hij drie pionnen voor. Ten on
rechte meende hij dat Hokken remise
door eeuwig schaak kon houden en hy

bood remise aan. Hij had door een toren,
offer echter nog een pion kunnen win_
nen. Sikkel werd inmiddels door Hofland
mooi van het bord gespeeld.

In de laatste ronde wist Sikkel ondanks
een slecht begin tegen Kuijpers een ge
wonnen pionneneindspel te bereiken.
Hofland won van Hokken een pion,
daarna nog wat en de party.

Hofland: 100 procent

Zo werd Hofland met zijn 100 pet. score
eerste, op ruime afstand gevolgd door
Hokken: l«/s punt, Sikkel 1 punt en
Kuijpers 1/2 punt.

Ook in de overige groepen werd fel stryd
geleverd. Na afloop kon ds. P. J. Mac-
kaay de voorzitter van LSG in zijn slot
rede dan ook van een geslaagd toernooi
spreken. Bovendien vroeg hij aandacht
voor het lustrum van LSG. Het Leids
Schaakgenootschap hoopt dit te vieren
met een vierkamp tussen Botwinnik,
Spassky, Larsen en Donner.
Als winnaar van de eregroep mocht
Krabbé de wisselbeker in ontvangst ne
men. Bovendien mocht hij nog een an
dere prijs uitzoeken. Evenals de overig©
spelers uit de ere-groep en die uit de
jeugdgroep. Vervolgens kwamen dege
nen aan de beurt die in de overige vier
kampen le resp. 2e waren geworden en
wel:

Groep I: 1. Weiland, 2. van Dijken.
Groep II: 1. Van Dorp, 2. v. d. Vliet.
Groep III: 1. Münninghoff, 2. Erwlch.
Groep IV: 1. A. Smit, 2. J. Bey.

Groep V: 1. van Dijk, 2. van Velzen.
Groep VI: 1. van Harten, 2. van Ruiten.
Groep VII: 1. vgn Hasselt, 2. Miedema.
Groep VIII. 1. v. d. Kooij, 2. L. Segaar.
Groep IX; 1. Kisman, 2. Eerland.

Groep X: 1. v. d. Berg, 2. Boudestewn.
Groep XI: 1. Markus, 2. Oosterom.
Groep XII: 1. Boelee, 2. v. d. Linden.
A: 1. de Zeeuw, 2. Flint.

Deze groep is geformeerd uit na-inschrij
vers. Wat sterkte betreft kwam hy over
een met groep VI.

UTRECHT Het bestuur van dc
Nederlandse .liu Jitsu en Judobond heeft
met onmiddellijke ingang de leden van
de nationale technische commissie uit
hun functie ontheven. Dit naar aan
leiding van een drastische reorganisatie
die in de NJJB zal plaatsvinden.

Een en ander vloeit voort uött de on
langs gehouden open bespreking tussen
het bondsbestuuT en de judoka's van
de kodokan dojo, de judoschool van
Anton Geesink. Bij die gelegenheid wer
den van de zijde van de topjudoka's
bepaalde mededelingen verstrekt, waar

het bestuur onkundig van was. De
blunder bij de landenwedstrijd Neder
landFrankrijk, toen de NTC een as-
pirantenploeg samenstelde die volgens
de huidige nonnen van de Europese Judo
Unie te oud was, zou de gang van zaken
hebben versneld. De nationale techni
sche commissie bestond uit de heren
Nauwelaerts d'Age, Buchel, Schutte en
Goederaad. De laatste had echter al eer
der bedankt.

Inmiddels is Anton Geesink benoemd
tot secretaris van de vereniging van
judoleraren, waarvan ook de twaalf
hoogstgegradueerden deel uitmaken.