Richardson Anthony In drie jaar werd van een andere bokser geboetseerd NOTEER BIJ DE RADIO Werken aan groep achter de topgroep' DEN HAAG Die dag droeg Anthony Richardson een spierwitte trui, waarover een riem, en een zeer donkere pantalon. Om zyn hals bungelde een goudei* kettinkje met een gouden bokshandschoentje, een geschenk van zjjn vereniging „Leen Hoogenband" toen hy, kort tevoren, zyn vijfentwintigste wedstrijd bokste. In de drie jaar, waarin Anthony Richardson van nieuweling opklom tot de a-klasse in het zwaar- weltergewicht, is een andere bokser gegroeid, let terlijk en figuurlijk. Zijn naam schoot omhoog in de Nederlandse amateurbokswcreld en van de matig boksende Richardson werd een lepe pugilist ge vormd, die op zijn bescheiden startboekje twee for midabele uitschieters heeft staan: overwinningen op de Cubaan Garbey. die hjj ontmoette in een vorig jaar in Oost-Berlijn gehouden internationaal toer nooi, en een zege door opgave op de befaamde Tsjech Vojtech Stantien in de interland die op 24 november in Den Haag werd gebokst. ZATERDAG 7 FEBRUARI 1970 TWEE UITSCHIETERS OP (NOG) BESCHEIDEN STARTBOEKJE De eerste was de zilveren medaille winnaar van de Olympische Spelen in Mexico; de tweede een amateur met een ellenlange startlijst (meer dan vijfhon derd wedstrijden), zeven jaar achtereen Tsjechisch kampioen, Europees titel houder in 1968 en deelnemer aan de Olympische Spelen in Tokio en Mexico. Anthony Richardson trad hem onbe vangen tegemoet, haalde de Tsjech in de derde ronde tweemaal neer en toen wierp diens helper de handdoek ten te ken van opgave. Vojtech Stantien, een begrip in de bokswereld, had zich ver gist in de koele killer, die loerend om hem heen had gedraaid en als een pan ter zijn buit had besprongen. En dat is geen beeldspraak, „want ik behoor tot het type van de panterachtigen. Dat is bij een psychologische test naar voren gekomen". Anthony Richardson tikt op zijn middel en zegt: ,.Ik was ook een beetje te dik, er lag iets te veel vet op en dat is bij een medisch onderzoek ont dekt. De dokter zegt dat ik conditioneel nog zo'h dertig procent beter kan wor den". Anthony Richardson, tweeëntwintig jaar en in hetdagelijks leven elektromon- feur bij General Electric, wordt gekneed tot een amateur waaruit het hoogste rendement moet worden gehaald. Hij verkeert in de bevoorrechte positie dat hij nagenoeg een „lijfarts" heeft die hem nauwkeurig volgt en begeleidt. Een uitzonderingspositie in de vaderlandse bokswereld waar de medische begelei ding wel zeer hoog wordt aangeslagen maar In de praktijk niet op gelijke voet staat omdat de mogelijkheden ontbre ken. Zo te worden begeleid als Richard son is dan ook vrijwel een utopie. De slanke zwaarwelter beseft dat en zal niets nalaten om de zorg, aan hem be steed, te effectueren. Afvallen „Toen ik twee Jaar geleden medisch werd gekeurd, was ik middengewicht. EREDIVISIE •GVAV—DWS «TelstarNAC SVVFeyenoord •ADO—DOS MVV—FC Twente Go Ahead—PSV SpartaHolland Sport •NEC—Haarlem EERSTE DIVISIE ElinkwjjkDe Volewjjckers •VolendamVitesse •RCH—HVC Helmond SportVecndam •DFC—SC Cambuur •HeraclesFSC' ExcelsiorFC Den Bosch Blauw WitDe Graafschap TWEEDE DIVISIE VeloxSC Gooiland ZFCNO AD LlmburgiaPEC EindhovenAGOVV HeerenveenVVV RBC—Roda JC De BaronieHermes DVS •Wageningen—SC Drente De arts kruiste me helemaal uit en toen zei hijje traint niet. Hij had gelijk. Ik was niet voor niets tegen Henny Smit k.o. gegaan toen ik nog als nieuweling bokste. Aan mijn conditie deed ik niets, of in elk geval veel te weinig en ik weet nu hoe belangrijk het is op dat punt zo compleet mogelijk te zijn. Ik moest aan atletiek gaan doen en meld de me aan bij „Sparta". Niet om een hardloper van me te maken of een ver springer, .maar omdat ik conditioneel gewoon niet goed was. Om het opti male te bereiken, moest ik beginnen een kilo of vijf af te vallen. Ik was hier te dik, daar had ik te veel vet, en dat moest er allemaal af. Zo kwam ik in hét zwaarweltergewicht terecht- Na maan den was ik waar de arts me wilde heb ben: zeventig kilo in plaats van vijfen zeventig. En er moet nog een paar ons af om „het ideale gewicht" voor mijn figuur te krijgen". Het figuur van Anthony Richardson, af komstig van de Antillen, is als een „trechter", breed in de schouders en dan aflopend naar de heupen. „Dat is nu eenmaal onze bouw maar dat bete kent wel dat alles wat bij andere types over een groter oppervlak is verdeeld, bij ons soort allemaal in een ruimte bovenin is gedrongen. De dokter ont dekte dan ook dal mijn longen te klein waren, dat mijn hart te klein was. Geen afwijkingen maar het gevolg van een na tuurlijke bouw. Als dat veranderd kon worden, meer in overeenstemming ge bracht met het Europese type, zou ik conditioneel enorme vooruitgang boe- Sleutel Anthony Richardson vertelt het met zijn eigen woorden maar het komt er wel op neer. „Boksdokter" E. van Win „die sport en zijn beoefenaars fasci neren me" is in de boeken gedoken, vroeg advies van collega's in Curagao en begon te boetseren aan Anthony Ri chardson, allerwege gekenschetst als een talent maar zelf uiterst bescheiden over zijn opzienbarende vorderingen in de ring. „Toen ik in december weer werd gekeurd, zei de dokter dat ik nog beter kan worden omdat ik nog niet geheel ben gegroeid zoals zijn bedoeling is- In de zomer heb ik duurlooptrainin- gen gemaakt, nu moet ik snel lopen maar niet lang en elke avond train ik in de school". Anthony Richardson hoeft niet te worden aangespoord, hij heeft zelf een sleutel en kan altijd naar binnen. In zijn eentje werkt hij aan zijn optimale conditie. „Dat is het belang rijkste. In het begin bokste ik angstig omdat ik niet zeker was van mezelf. Ik wist dat ik weinig trainde en dat mijn conditie slecht was voor een bok ser. Dat is nu veranderd". Pantera chtigen Zijn laatste tegénstanders hebben het ondervonden. Met één snelle, zuivere stoot haalt Richardson de zege binnen. Zelfs de in vele duels gelouterde Voj tech Stantien liet zich verleiden tot een enkel ogenblik van nonchalance. De rechtse hoek van Richardson haalde hem neer, hij stond op en na een linkse hoek, voorbereid door een rechtse, ging hij voor de tweede keer horizontaal. Als een panter had Richardson op zijn kans gewacht. „Behalve dat ik achttien procent te veel vet op mijn lichaam had en hart en longen een hogere capaciteit konden krijgen, bleek bij een psycholo gische test dat ik het pantertype ben- Ik moest aan de hand van foto's een oordeel geven, bijvoorbeeld wie van deze mensen vind je sympathiek en wie niet. Aan de achterkant van de foto's staan cijfers en die worden later ge rangschikt zodat kan worden afgelezen tot welk type je behoort. Dat is geen zwarte kunst maar geheel wetenschap- Het hoogtepunt (tot nu toe) in de carrière van Anthony Richardson (rechts). Scheidsrechter Ben Bril heft zijn arm omhoog: overwinnaar van de befaamde Tsjech Vojtech Stansen (links) die zijn teleurstel ling niet kan verbergen. pelijk. Toen bleek dat ik in het vakje van de panterachtige me- thuis hoor Zorgvuldig In de ring klopt dat geheel en al. Voj tech Stantien kan het beamen. „Ik ben zeer geconcentreerd als ik boks. Ik hoor niet eens wat de mensen ln de zaal roe pen". Van de rommelig boksende An- IK BEHOOR TOT HET TYPE VAN DE PANTERACHTIGEN' thony Richardson uit de beginperiode is door instructeur Benny Bor, zeil nog niet zo lang geleden een hooggenoteerde zwaarwelter, en de arts een pugilist „ge bouwd" die hoge ogen kan gooien ln de slrijd om de Nederlandse titel- Richard son, opgenomen in de centrale training en behorend tot de nationale ploeg hij komt niet uit op 12 februari in de interland tegen Wales, „want Je weet het nooit en dan verspeel ik mijn deel neming aan de titelstrijd is er een clie. zoals het in bokstermen heet. zorg vuldig „wordt gebracht". Hij weet wat dit van hemzelf eist en hij hoeft zich niet te dwingen aan de voorwaarden te voldoen. De kamerbewoner „mijn ouders wonen op Curagao en het is mijn liefste wens hen op te zoeken" eet veel fruit, veel groenten, veel vlees en wei nig aardappelen, zoals hem is voorge schreven- Hij traint elke dag en staat in de zomermaanden om zes uur in de natuur om te schaven aan zijn optimale conditie. Moeilijke kunst Voor de rest een gewoon burger, die moet werken. Richardson: „Ik krijg aanzienlijke medewerking van General Electric als ik bijvoorbeeld naar het buitenland moet Maar als-ik hier boks. zeggen ze natuurlijk welvandaag moet ie boksen maar je zorgt er wel voor dat je er morgen bent". Een reden temeer voor Richardson om panterachtig maar niet (meer) roekeloos te boksen. „Ik neem geen klappen, ik probeer zo veel mogelijk te ontwijken". Een voornemen dat Richardsons tegenstanders ook ma ken maar ze staan wel tegenover een bokser die de moeilijke kunst van het counteren beheerst en in zijn rechtse een sterk wapen bezit. Daarmee hoopt hij, in alle bescheidenheid, nog verder te stijgen, „want ik zou best in 1972 naar de Olympische Spelen willen maar ik weet niet of ik het haal. Ik moet nog En dan berustend: „Ik heb nog alle tijd, rustig aan maar...". Zeilcoach Jack van Hellemond HILVERSUM. Het Ko ninklijk Nederlands Water sport Verbond heeft afge rekend met de amateuris tische instelling die haar zo -lang eigen was. Eerste uiting van het meer profes sionele denken van de bandsbestuurdershet aan stellen van een (de eerste) full time zeilcoach in Neder land. Een taak dlie is toebe dacht aan de 26-jarige Hil versummer Jack van Helle mond „ik heb geschreven op een advertentie, werd met nog een Finnzeiler uitgenodigd en tenslotte na een aantal testen ge kozen" die nu met een contract voor drie jaar op zak loopt en boorde- Jack van Hellemond veelzijdig sportman vol plannen zit om een gezonde basis te scheppen voor de wedstrijdzedlerij. „Nu hebben we een top groep waar niets achter zit", zegt Van Hellemond, „en er schuilt toch echt wel talent onder de jeugd. We gaan daarom werken aan de groep achter de top groep". De eerste zeilcoach heeft de wind daarbij wel in de zeilen. Tijdens de vorige week in Am sterdam gehouden ledenvergade ring van de Koninklijke Neder landse Verbonden Watersport Verenigingen (KNVWV) waar als definitieve bevestiging van de intrede van een nieuw tijd perk in het wedstrijdzeilen de naam werd verkort tot Koninklijk Nederlands Watersport Verbond (KNWV) werd hem een be langrijk hulpmiddel ter beschik king gesteld. Het veertig jaar oude opleidingsschip Prinses Ju liana, waarop vroeger personeel voor de binnenvaart werd opge leid, is 't eigendom van 't zeilver- bond geworden. „Dat wordit ons trainingscentrum, waarop de ge selecteerden training kunnen krijgen, maar waarop ook als de top wedstrijden moet zeilen jeugdige wedstrijdzeilers die iets meer willen weten van de theorie terecht kunnen. Zoiets oIs een trainingskamp dat je ook bij andere sportbonden hebt". Jeugd opvaugeu Van Hellemond tot vorig Jaar zelf Finnzeiler die redelijke suc cessen behaalde op nationaal en internationaal niveau ziet al helemaal voor zich hoe hij de basis breder kan maken. „In samenwerking met de vereni- glngscoaches en klassecoaches die de supervisie hebben over een klasse, moeten we zorgen dat de zeer jeugdige wedstrijd zeilers worden opgevangen. Na de opleiding in de zogenaamde plratenclubs kan ze zelfvertrou wen worden gegeven. Als ze goed zijn kunnen ze naar de jeugd- klasse waar ze bij een klasse- coach komen; 'blinken ze daarin uit dan gaan ze via een nog moeilijker klasse naar de aan loopklasse en dan naar de A- groep waar ze zullen trainen in boten die zijn gekocht door het Verbond. Zo kunnen talentvolle zeilers worden opgevangen en misschien gemakkelijker over stappen naar de Olympische klassen (Finnjollen, F.D., Draken, Soling of Tempest)". Éénmaal in de top zullen dc zei lers te maken krijgen met Van Hellemond: „In de top wordt over het algemeen te v/einig aan conditie gedaan. Dat wil ik ver beteren. Het plan voor de con ditietraining moet op weten schappelijke basis worden uitge werkt, in samenwerking met een dokter en een fysiotherapeut. Dan kun je vaststellen wat je aan conditie nodig hebt in een zeil- Veel praten Van Hellemond zal zijn plannen niet alleen gaan uitvoeren. Ach ter zich weet hij de wedstrijd commissie van het zeilverbond die hij zijn voorstellen moei voorleggen, een researchcommis- sie en de wedstrijdzeilers zelf. „De ouderen, die nooit met een coach gewerkt hebben, moet je natuurlijk tactisch aanpakken. Ik zal dan ook veel met ze pra ten. Daar kan ik zelf ook van leren. Vragen over technische moeilijkheden, bijvoorbeeld in 't trimmen, kunnen worden voor gelegd aan de researchcommissie. Bepaalde problemen zouden dan misschien eens onderzocht kun nen worden door een professor". „Bovendien", zegt de bondscoach in de sportschool van zijn vader in Hilversum, „heb ik hier vaak met topsporters gewerkt. Ik heb bij de voetbalclub Hilversum Jack van Hellemond (links) reikt hoog: als pas benoemde coach van het Koninklijk Nederlands Watersport Verbond, maar ook als karate-ka in welke tak van sport hij enige malen de Neder landse titel behaalde. toen die nog in het betaalde voetbal speelde conditietraining gegeven en aan tennisjeugdkam- pioene Dorien Valkenhoff. Maar nu ga ik hier natuurlijk hele maal weg". Karatekampioen Van Hellemond, gebruind dooi de wintersportzon („ik ski ook"), is een veelzijdig sportman. In 1962 studeerde hij af op het CIOS waar hij het vak judo koos. „Ik heb een aantal jaren aan judo gedaan, ben toen overgegaan op karate en dat ging meteen goed" Dat ging zelfs zo goed dat Van Hellemond twee keer nationaal karatekampioen werd, in 1967 en 1969. Gisteravond heeft hij ln de sporthal Catharijne in Utrecht op de mat gestaan om zijn titel te verdedigen tijdens dc Nederlandse kampioenschappen. „Daar had ik al voor ingeschre ven, maar nu zal ik niet meer ln wedstrijden uitkomen. Ik ga er wel mee door als hobby". Ik wil aan sport blijven doen want ik Kan maar moeilijk stil zitten. „Dan krijg ik pijn in mijn rug" In samenwerking Dan heeft Van Hellemond het nu niet gemakkelijk. Dagelijks buigt hij zich ln zijn kamer op het bondsbureau van de KNWV in Amsterdam over schema's en plannen. („Het is een zware op gave, maar je moet je natuurlijk goed voorbereiden"). Die sche ma's zal hij tijdens een vergade ring aan de wedstrïjdcommissie en de technische commissie die zich verdiept in de oplei ding voorleggen. Daar is de nieuwe coach blij mee: „In die commissie zitten zeer capabele mensen die vroeger zelf veel wedstrijden hebben gezeild, lig zou niet willen dat ik in mijn eentje zou moeten zeggen: dit of dat gebeurt. Dat moet in samenwerking gaan". „Of er vroeger geen coach nodig was? Dat Is moeilijk te zeggen De technische commissie is met iet voorstel gekomen een coach aan te stellen en die commissie is er pas sinds vorig jaar". PAUL DE TOMBE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1970 | | pagina 17